Rama, lider i mundshem kombetar
Data e Publikimit: 26/02/2007
Oxford Analytica
26-02-2007
Një profil i liderit të Partisë Socialiste, Edi Rama, i sapo rizgjedhur kryetar i Bashkisë së Tiranës
Suksesi i Partisë socialiste në zgjedhjet vendore do ta ndihmojë Ramën të konsolidojë pozicionin e tij disi të pasigurtë në parti. Ai ka në dispozicion një periudhë dyvjeçare (ndoshta dhe më pak) për ta reformuar Partinë Socialiste dhe për ta kthyer në një forcë efektive për zgjedhjet e tjera parlamentare.
Zgjedhjetvendore të 18 shkurtit në mbarë vendin, ishin testimi i parë për Edi Ramën që prej zgjedhjes-surprizë së tij, si kryetar i Partisë në Tetor të vitit 2005.
Paraardhësi i tij Fatos Nano, lëshoi vendin e kreut të partisë që e mbante prej 14 vitesh, pas humbjes së qeverisë që ai drejtonte.
Suksesi i javës së shkuar erdhi si pasojë e arritjeve të Ramës në transformimin e Tiranës, kredencialeve të tij gjerësisht reformatore dhe pakënaqësisë së publikut ndaj qeverisë për ndërprerjet e gjata të energjisë elektrike në vend. Edi Rama është artist por jo ëndërrimtar: ai ka befasuar njësoj miqtë dhe kritikët e tij, kur urdhëroi shkatërrimin e qindra kioskave të ndërtuara pa leje në parkun në qendër të Tiranës dhe përgjatë të dy krahëve të lumit Lana.
Arritja e tij më e madhe është ndjenja e besimit që u ka dhënë njerëzve, në aftësinë e tyre për të ndryshuar gjërat për më mirë, shpesh me kosto të ulët për qytetin dhe për vetë ata. Një politikan pragmatist me këndvështrim kozmopolit dhe influencë të gjerë elektorale, atij i mbetet ende të provojë veten në botën komplekse të politikave partiake dhe parlamentare.
Qëndrimi i tij energjik dhe modernizues, personaliteti frymëzues dhe aftësia për të komunikuar, duhet t'i tërheqë negociatorët e BE-së; ai nuk e ka humbur ende kredibilitetin, në një kohë kur rivalët e tij kanë rezultate të përziera. Udhëheqës i pazakontë, i lindur në 64-ën, Rama nuk është një lider vaçanërisht i ri me standartet shqiptare, por si politikan, background-i i tij është unik. Ndryshe nga bashkëkohësit e tij disi gri, që janë që të gjithë politikanë karriere, Rama është me profesion artist, me një stil të larmishëm jete. Punët e tij i ka ekspozuar në të gjithë botën. Megjthatë, ai ka një angazhimim të gjatë në politikë. I përfshirë në lëvizjen për demokraci, që i dha fund regjimit komunist në 90-92-shin, ai mori pjesë edhe në fushatën 1996-97 kundër regjimit autoritar të Sali Berishës, President i asaj kohe.
Rama u plagos rëndë në një sulm fizik kundër tij, që ai ua atribuoi agjentëve të Berishës. Kjo gjë shpjegon shumë për armiqësinë që ai ndjen ndaj Berishës, i cili u rikthye në pushtet si Kryeministër në vitin 2005.
I
përzgjedhur nga Nano si ministër kulture në vitin 1998, në vitin 2000, Rama fitoi garën për kryetar bashkie, duke kandiduar si kandidat i pavarur, i mbështetur nga Partia Socialiste. Pak përpara se të rizgjidhej për kryetar bashkie, në 2003-shin, Rama u anëtarësua në Partinë Socialiste. Pothuajse dy vjet më vonë, Kongresi i Partisë Socialiste e votoi kryetar partie me një votë emergjence përpara sekonservatorët e Partisë të mund të bllokonin kandidaturën e tij. Si kryebashkiak i Tiranës, Rama i dha fund viteve të braktisjes së kryeqytetit, duke shëmbur godinat pa leje ndërtimi, duke krijuar hapësirat jeshile dhe duke ngjyrosur ndërtesat e vjetra e të rrjepura, me ngjyra të ndezura. Motoja e tij: "mund të bëhet" dhe qëndrimi praktik e kanë shndërruar Tiranën në një qytet plot jetëdhe i ka dhënë atij popullaritet në të gjithë Shqipërinë - po ashtu si dhe titullin"Kryebashkiak i Botës" për vitin 2004.
Nëse Rama nuk do të fitonte në Tiranë dhe Partia Socialiste nuk do të fitonte në qytetet e tjera të mëdha të Shqipërisë, ishte pothuaj e sigurtë që Rama do të shkarkohej nga lidershipi i PartisëSocialiste.
Megjithatë edhe tani atij i duhet të kapërcejë tre pengesa të mëdha :
1. Vendosja e autoritetit .
Besueshmëria e Ramës brenda Partisë ka marrë një hop të madh. Megjithatë , pozicioni i tij ka dobësitë e veta:
Megjithëse anëtar partie për më shumë se 3 vjet e gjysmë, Rama ende shihet nga disa si një i huaj.
Shumë në organet drejtuese e kundërshtojnë osenuk e pëlqejnë. Nuk është antar i Parlamentit -- një handikap unik për një drejtues opozite. Sidoqoftë figura kryesore të PS-së, në dritën e rezultateve të zgjedhjeve, janë duke pranuar - që kthimi i tyre në qeverisjen e vendit është i lidhur pazgjidhshmërisht me fatet e vetë Ramës. Figurat e rëndësishme të Partisë të grupuar rreth Nanos, pritet ose të grmbullohen tashmë rreth Ramës ose të humbasin influencën e tyre. Deri tani, ata i kanë dhënë pak mbështetje Ramës - duke pritur që Nano të rikthehej, nëse rezultatet e zgjedhjeve do të ishin zhgënjyese. Rama, nëpërmjet stilit të tij informal të të bërit fushatë, si në media ashtu dhe në takimet direkte me elektoratin, në të vërtetë, arrin pjesërisht të kompesojë faktin që ai nuk bën pjesë në Parlament, por megjithatë, ai duhet të jetë i ndërgjegjshëm që stili i tij i pazakontë i jetës (në prag të zgjedhjeve vendore, u botuan disa foto të tij në një plazh nudist të Francës në mesin e viteve 1990) është një disavantazh për elektoratin rural konservator, ku Partia Demokratike e Berishës doli mjaft mirë.
2. Ribashkimi i qendrës së majtë.
PS nuk do të kishte mundur të fitonte pa suksesin eRamës në krijimin e aleancës midis pesë partive për zgjedhjet vendore. Për më tepër kjo e vuri PS-në afër me partinë e Ilir Metës, "Lëvizja Socialiste për Integrim" (LSI). Meta, një ish kryeministër u largua nga Partia Socialiste pas përplasjeve me Nanon. Rama dhe Meta nuk është se bien dakort në çdo çështje dhe në shumë gjëra janë rivalë natyrorë, por në të njëjtën kohë janë ndoshta, dy nga administratorët më të mirë që ka patur Shqipëria. Bashkëpunimi i tyre për të ribashkuar partitë, ose për të formuar një aleancë të fuqishme elektorale -- është thelbësor, nëse qendra e majtë do të rikthehet në pushtet. Përpara kësaj, ata duhet të punojnë së bashku për të mbështetur një kandidat të përbashkët për president, me përfundimin e mandatit të Alfred Moisiut në korrik të këtij viti. Duke qenë se Presidenti zgjidhet me një maxhorancë prej tre të pestash tëparlamentit--që qeverisë i mungon -- Berishës me siguri do t'i duhet mirëkuptimi me dy drejtuesit kyesorë të opozitës. Dështimi për të zgjedhur një president të ri do të çonte në zgjedhje të parakohëshme parlamentare.
3. Krijimi i politikave të besueshme.
Puna e Ramës nëTiranë është inkurajuese, megjithatë atij i duhet të shkojë përtej konsensusit aktual (një politkë ekonomike pro tregut dhe politikë e jashtme pro perëndimore), dhe të formulojë një program për të gjithë vendin që të mundë:
- të sigurojë një platformë praktike pë të luftuar korrupsionin dhe krimin e organizuar
- dhe të rrisë kompetencën dhe besueshmërinë e shërbimit publik dhe atij gjyqësor.
Berisha është akuzuar për mos mbajtjen e premtimit para elektoral që lufta kundër korrupsionit do të përbënte prioritetin e tij kryesor. Rama gjithashtu mund të shfrytëzojëedhe hapin mbrapa që Kryeministri pësoi me vërejtjen e vëzhguesve ndërkombëtarë të cilët i emërtuan zgjedhjet vendore "një shans të humbur" që nuk mundi të sigurojë që procesi elektoral të përmbushte në tërësi standartet demokratike.
Rama mund të përfitojë nga avantazhi që ai gëzon jo vetëm ndaj Berishës, edhe ndaj të tjerëve, të brezit më të ri, si Meta dhe Pandeli Majko Sekretar i Përgjithshëm i PS-së që kanë drejtuar qeveri dhe për pasojë ndajnë përgjegjësi për të metat e ndryshme në administratën qendrore.
Në dallim prej tyre Rama ka një axhendë të pastër në nivel kombëtar (pavarësisht akuzave të ndryshme të paprovuara për korrupsion të ngritura kundër tij në Tiranë). Mënyra sesi u zhvilluan zgjedhjet vendore kanë krijuar dyshime mbi aftësinë e Berishës për ta çuar Shqipërinë më pranë BE-së, megjithë suksesin e vitit të kaluar kur ai firmosi Marrëveshjen e vonuar të Stabilizim Asociimit me Brukselin, që Nano nuk kishte arritur ta nënshkruante. Por Shqipëria duhet të kalojë në disa teste të tjera -të bëjë zgjedhje tërësisht të lira e të ndershme - që t'i jepet statusi formal i vendit - kandidat për në BE, përpara se të fillojë bisedimet e anëtarësimit. Rama shihet gjerësisht si shpresa më e mirë e Shqipërisë për të përshpejtuar integrimin me Bashkimin Evropian.
Profil nga Oxford Analytica , E premte, Shkurt 23, 2007
Marre nga gazeta “Shekulli
Postuar më parë nga murik
Krijoni Kontakt