Te ndare per shkak te Krishtit

[Seminarist]

Te krishteret qe jetuan nen rregjimin Islamik te shekullit te tete u gjenden nen nje status jo te zakonte - ai i dores se dyte, por ndonje here te respektuar, apo me teper te meshiruar per religjionin e tyre "inferior", se sa te persekutuar direkt.

Atehere, sikunder edhe sot, disa te krishtere dialogonin ne menyra konfrontuese, ndersa te tjeret perqendroheshin ne dialogje nderfetare te matura.

Menyrat se si iu ofruan debateve Shen. Joan Damaskinoi (afro 675-749) edhe Patriarku Nestorian, Timotheu I (779-823) ishin krejtesisht te kunderta.

(Shenim: Nestorianizmi, qe mohonte nje bashkim te plote te natyrave hyjnore edhe njerezore, u denua nga Koncili i Kalkedonit me 431. Dmth nestorianet besonin se Krishti kishte nje natyre, ose se natyra njerezore ishte "perpire" nga ajo hyjnore. Kete mesim Albo, ti pa e kuptuar e ke sjelle nje here vete, mbaj mend, kur pate dhene nje mendim ne lidhje me nje ceshtje te ngjashme, qe s'po e permedn meqe eshte jashte teme.

Ky mesim, sa per sqarim, quhet idhujtar sipas ortodoksise, pasi njerezorja nuk mund te quhet kurre hyjnore, ato nuk behen dot kurre NJE).
Megjithe kete devijim te hapur nga Krishterimi ortdoks, Patriarku Timothe e prezantoi besen e tij fare qarte para Kalifit ne debatin e tij.


Kontraste ne polemikat

Shen. Joan Damaskinoi, sikunder edhe i ati i tij, po ashtu edhe i gjyshi, kishin pozita nderi ne rregjimin lokal musliman. Por per arsye te panjohura, andej nga viti 726, ai heq dore nga ofiqi zyrtar edhe hyn ne nje manastir te madh te Mar Saba ( apo Shen. Saves), prane Jerusalemit.

Ndersa atje ai shkrojti "Burimi i Njohurise", nje veper madheshtore qe kishte edhe nje seksion "Mbi herezite" (Shenim. Kete liber e gjen edhe sot ne shume librari apo biblioteka, eshte i mrekullueshem), ku gjejme edhe gjykimin e tij kunder Islamit, te cilin ai nuk e konsideronte si religjion, por si nje dege heretike te krishterimit. Ai po ashtu e shihte Islamin si nje kanosje - ndersa po shkruante "Burimi i Njohurise", nje Peshkop prane u ekzekutua per predikim kunder Islamit.

Shen. Joani fillon me pohimin e vecante se: "Po ashtu kemi supersticionin e Ismailiteve, qe vazhdon deri me sot edhe i mban njerezit ne mashtrim, duke u bere keshtu pararendes i Antikrishtit."
(Shenim: Ismailitet eshte nje sinonim i muslimaneve)..

Edhe pse Shen. Joani nuk e zbuti gjuhen, ai te pakten i njeh Muhamedit meriten e cuarjes se njerezve te tij prej idhujtarie ne monoteizem ndaj "nje perendie, Krijues i te gjithave, i cili nuk ka lindur..." e me pas argumeti vazhdon serish.

Joani nuk ishte ndonje kompromentues i lehte. Ai ishte teper i kujdeshem, edhe ne fakt si i tille ishte i sukseshem, qe as te mos e hidhte poshte krejt mesimin musliman, poe as mos ta paraqiste ate me te krishtere se sa ishte.

Ai e mbaroi fjaline emesiperme me krejt formulen islamike: "i cili as eshte i lindur e as ka lindur", duke iu referuar keshtu qartesisht gjithe kritikes se tij ndaj ndryshimit teologjik baze midis Islamit e dhe Krishterimit, dmth Kristologjise.

Argumentet vijuese te Shen. Joanit jane : Mungesa e referimeve te te qenurit profet i Muhamedit ne Bibel (te cilet muslimanet e pranojne si Shpallje); pamundesia e ndarjes se Perendise prej Fjales se Tij edhe Shpirtit; Mbrojtja e nderimit te krishtere bere Kryqit, si nje akt jo me teper "idhujtar" se sa nderimi i muslimaneve ndaj Ka'ba-s; edhe kriticizmi ndaj poligamise muslimane.

Te gjitha keto hyjne tek diferencat e vogla. Per Shen. Joanin, ndryshimi themelor eshte se: Perendia e muslimaneve nuk eshte Perendia e te krishtereve. Allah-u nuk ka Bir. Perendia e Joanit, eshte Ati i Jisu Krishtit.


Dallueshmeri ne miresjellje

Patriarku Timothe iu afrua ceshtjes ne menyre me te moderuar ne dialogun e tij me Kalifin Abasid, Mahdi-u, nje brez me vone. I gjithepushtetshmi Kalif e ofroi vete kete debat, edhe, duke marre parasysh koherat edhe situatat atehere, te dy, patriku edhe kalifi shfaqen nje miresjellje edhe tolerance qe te binte ne sy.

Sikur thone edhe shenimet e mevonshme te Patriarkut per seancat, ai ende se kish mbaruar adresimin e tij te zakonshem te miresjelljes kur Kalifi ..."kreu dicka qe se kish bere kurre me pare: Ai me tha: 'O katolik (titulli i krereve te komuniteteve fetare te krishtera) si ka mundesi qe nje njeri si ti te posedoje nje njohuri te tille edhe te nxjerre fjale kaq sublime persa i perket Zotit,...[te thote se Perendia] u martua me nje grua prej te cilies i lindi nje Bir?"


Por Timotheu nuk ishte polemist, edhe koherat kishin ndryshuar. Ai qetesisht ra dakort se ky pohim ishte nje blasfemi: " E kush do ta thoshte nje gje te tille?" Edhe vazhdoi serish, "Krishti eshte Bir i Perendise ne menyre sipas mishit"? Edhe debati vazhdoi edhe per dy dite te tjera.

Argumenti perqendrohej se si mundej Perendia te kish nje Bir edhe si mund te vdiste ai, e deri tek kontradiktat matematikore qe perfshin doktrina e Trinise; edhe me pas ne pretendimet muslimane te supermacise profetike te Muhamedit e deri tek akuzomet se te krishteret kane korruptuar Shkrimet e tyre.

Diten e dyte Kalifi beri pyetjen me sensitive ndaj te gjithave: "Cfare do me thuash mbi Muhamedin?" Mund te merret me mend qetesia qe do kete mbreteruar dhomen kur te gjithe mezi po prisnin se si do ti pergjigjej i Krishteri i Dhimi-ve mbretit te tij musliman.

Ndersa Shen. Joan Damaskinoi e deklaroi haptas Muhamedin si nje profet te rreme, timotheu ia doli me nje diplomaci te miresjellte me integritet te krishtere.

Patriarku verejti te miren qe kish bere Muhamedi: Ai mesoi nje doktrine te unitetit te Perendise,...i shpuri njerezit e tij larg veprave te keqia duke i sjelle me afer atyre te mirave; i ndau ata nga idhujtaria, duke i bashkangjitur kultin e njogurise se nje Perendie.

Kalifi i tha, " Sikur vetem ta pranoje Muhamedin si profet, fjalet e tua do te ishin te mrekullueshme edhe qellimet e tua te mbara."

Patriarku me te njejten miresjellje, e krahasoi Ungjilin me je Gur te cmuar edhe e mbylli me lutjen e tij per Kalifin: "Zoti e dhente qe ne te ndajme Gurin e cmuar te Beses me ju."

[Albo]

Faleminderit qe ke marre mundimin te sjellesh kete shkrim qe mbart nje vlere historike. Bashke kemi diskutuar per kete teme, dhe une cfare mendoj ta kam shprehur. Ti mund te mos ta gjykosh si te drejte gjykimin tim (ashtu sikunder une nuk gjykoj te drejte guximin tuaj), por gjithesecili eshte i lire te krijoje botekuptimin e vet.

Une perseri mendoj, se detyra e nje te Krishteri eshte te DESHMOJE per Jeten dhe Vepren e Zotit Jezu Krisht, dhe aspak te gjykoje(krahasoje) fene e Krishtere me fete e tjera. Une do te jem i sinqerte me ju, une nuk gjykoj as sektet brenda Krishterimit pasi gjithmone i them vetes:

Kush jam une te bej nje gje te tille?!

Me diturine qe buron nga Shpirti i Shenjte, secili prej nesh mundohet te gjeje rrugen e duhur per te njohur Krijuesin dhe kjo nuk le vend per te gjykuar jo vetem fete e tjera, por as bashkebesimtaret e tu. Une ia le gjykimin Jezu Krishtit, ne Diten e Gjykimit. Vetem Zoti gjykon, sherbetoret mundohen te vene ne vend Fjalen e Tij.

Te pakten ky eshte mendmi im.

Albo

[deshmuesi]

Do te kisha deshire qe te jepja vetem nje opinjonim tim ne lidhje me keto qe ju diskutoni.
Do te ndalesha vetem tek fjala GJYKIM.
A duhet nje i Krishtere ti gjykoje njerezit , sektet dhe fete e tjera ?
Perpara se ti pergjigjem kesaj pyetje duhet te bej te qarte se cfare do te thote GJYKIM.
JEzusi na dretjohet nepermejt dy vargjeve ne ungjilline tij, ne lidhej me GJYKIMIN.
Kryesisht tek MAt:7:1: Jezusi na thote:
Mos gjykoni qe te mos gjykoheni , sepse ju do te gjykoheni simbas gjykimit me te cilin gjykoni...."
Do te ndalem kryesisht tek pjesa a fundit te ketij vargu ku Jezusi thote: sepse ju do te gjykoheni simbas gjykimit me te cilin ju gjykoni."
Jezusi na flet per nje lloj te GJYKUARI, te cilin besimtari nuk duhet ta perdore , ose ta beje tek askush. Pyetja eshte: Per cfare lloj GJYKIMI e ka fjalen JEzusi , qe i krishteri nuk duhet ta beje tek askush?
Nje i krishtere i vertete, e di plotesisht se per cfare GJYKIMI ben fjale Jezusi . Jezusi e ndalon te Krshterin ne menyre kategorike, qe ai te beje GJYQIN e Perendise duke e vendosur veten e tij ne rolin e Perendise. Ne fakt njeriu nuk mund ta beje dot gjykimin e Perendise, por nese ai e ben ate , ai vecse tregon se pari se ,nuk eshte i krishtere i vertete, se dyti , ai duke mos qene i krishtere i vertete, nuk eshte i shpetuar, dhe keshut do te dale para gjykatores se Krishtit ku do te provoje konkretisht , GJYKIMINE Perendsie, me te cilin ai gjykoi. Po si mund te besh Gjuqin e Perendise? NE thelb eshte kjo: Nese ju i thoni dikujt : "ti do te shkosh ne ferr" Ky lloj Gjykimi i takon vetem Perendise, pasi vetem ai i njeh Zemrat dhe veprat e gjithsecilit. Jezusi vdiq per te gjithe pa perjashtim. Askush nuk e dinte se krimineli ne kryq , i cili ishte mberthyer se bashku me Krishtin , do te shkonte ne parajse. Cdo njeri kishte mendim te keq per te , dhe me plot goje mund te pohonte se ai meritonte vetem ferrin. Por Perendia qe njeh zemrat , e dinte plotesisht se ky kriminel do te shpetojhej ne momentet e fundit te jetes se tij, ne agonin e kryqit. Pra ky eshte gjyqi i ndaluar per cdo te krishtere, sepse ky gjyq i takon Perendise.
Por a duhet i krishteri qe te gjykoje?
Une shpjegova se cili eshte lloji i Gjykimit qe cdo i krishtere eshte i ndaluar ta beje, por, i krishteri duhet ti gjykoje gjerat. Me cfare lloj gjykimi?
Perseri Jezuai na tergon se cili eshte lloi i gjykimt qe i krishteri duhet te beje. Tek Gjon:7:24: Jezusi thote per te krishteret.
" Mos gjykoni simbas pamjes se Jashtme, por gjykoni simbas drejtesise."
Veshtroni pjesene dyte te ketij vargu: " Gjykoni simbas DREJTESISE. Kush eshte DREJTESIA? DRETJASIA eshte JEzusi. Kush ka JEzusin ne zemer te tij ,ben gjykim te drejte te mbeshtetur ne fjalen dhe mesimin e Frymes se Shenjte. Pra une si i KRishtere kam te dretje qe ta gjykoj nje Fe te reme, nje te krishter te reme, dhe nje pisllik te botes, e cfare do lloi qofte ajo, gjithmone simbas DREJTESISE. Por nuk kam te drejte qe te them se, ky apo ai fetar i reme ose i krishtere i reme do te shkoje ne ferr, kete e di Perendia, jo sepse ai i reme mund te shpetoje per shak te besimi te tij te reme sepse cdo besimi tille te con ne ferr. Por une nuk e them dot kete fjale ose gjykim per kete besimtar te reme , sepse nuk e di fundin e tij. Mbase ai ne fund ne agonine vdekjes (krimineli ne kryq)ose gjate jetes se tij, mund te pranoje Krishtitn dhe te shpetohet, pra une nese do ta beje nje gje te tille kam bere ne gjykim qe i perket Perendise, dhe per kete jam fajtor dhe nuk kam gjykuar simbas DREJTEISE. A mund ta dije ndokush prej juve se ku eshte E. Hoxha? Veprat e tij jane satanike, por ne nuke dime se cfre ka ndiodhur me te ne agonine vdekjes, pasi Krishti vdiq edhe per te ne kryq (Krimineli ne kryq). kjo eshte verteta dhe ju ftoj qe ti permbaheni ploteisht bisedes suaj duke u mbeshtetur ne kete realitet biblik.
ME respek Deshmuesi.

[Albo]

Veshtroni pjesene dyte te ketij vargu: " Gjykoni simbas DREJTESISE. Kush eshte DREJTESIA? DRETJASIA eshte JEzusi. Kush ka JEzusin ne zemer te tij ,ben gjykim te drejte te mbeshtetur ne fjalen dhe mesimin e Frymes se Shenjte. Pra une si i KRishtere kam te dretje qe ta gjykoj nje Fe te reme, nje te krishter te reme, dhe nje pisllik te botes, e cfare do lloi qofte ajo, gjithmone simbas DREJTESISE.

Deshmuesi, jam plotesisht dakord qe duhet te ndjekim shembullin e Shpetimtarit Jezu Krisht, por nuk jam dakord me perfundimin tend qe ti ke te drejte te gjykosh fete e rrema, besimtaret e rreme. Une po te bej vetem nje pyetje retorike:

Per aq kohe sa Jezu Krishti jetoi fizikisht midis njerezve, cilen fe Ai demaskoi si te rreme?!

Besimtaret jane SHERBETORE te ZOTIT te tyre, dhe sherbetori asnjehere nuk e ka te drejten te gjykoje, por vetem te zbatoje FJALEN e Zotit. Zbatimi i Fjales se Zotit do te thote qe ti e une te reflektojme ne jeten tone madheshtine e Zotit ne te cilin besojme. Kete nuk e bejme duke u vene damken jo-te krishtere apo besimtareve te ndryshem te sekteve brenda krishterimit, por duke dashur edhe u lutur edhe per armikun tone! Armiku mund te jete edhe ai jo i krishteri, edhe ai ateisti, edhe ai diktatori, edhe ai hasmi.

Une si i krishtere, nuk kam per detyre te dal perpara njerezve dhe tu them " feja tende eshte fe e djallit", por mua kur me pyesin ku besoj, u them se besoj vetem ne nje Zot, Jezu Krishti, Zot i vetemlindur. Njerezit nuk e pranojne Zotin fale fjaleve qe une e ti nxjerim nga goja, e pranojne me ngazellim kur shikojne veprat tona qe e kane burimin nga dashuria per njerezimin.

Do te gjej kohe te gjej disa pasazhe ne Bibel ku Jezu flet per ate qe Ai pret nga sherbetoret e Tij.

[Seminarist]

Une perpuqem krejtesiht, te pakten me aq sa kapa une, me mendimin e Deshmuesit.

Po ti shkosh thelle kesaj teme, edhe te shohesh terminologjine e fjaleve gjykim ne greqisht, patjeter qe ka dallim midis te gjykuarit tim personal mbi jeten, veprat edhe perfundimin e nje personi apo grupi, edhe eshte krejtesisht tjeter gje te gjykuarit sipas Perendise, ps ne rast per dallim te frymerave te keqia, doktrinave te rreme.

Ne kete te dyten Albo lot rrezikshmerisht me Besimin e Krishtit, per ato qe pohon ne pergjigjet e tija. Te gjitha i ke pa baze Albo, edhe tashme ke marre pergjigje!

Jesui kritikoi drejtperdrejt edhe shume ashper Farisejte, dmth personat qe me ane fjalesh apo veprash kundershtonin te verteten. Kaq nuk te mjafton? Ka edhe me teper!

Po kur thuhet mbi profetet e reme se nga veprat do ti njihni, a nuk kemi gjykim?

Me duket se keto pika nuk kane nevoje per stergjatje!