Kėtu ėshtė e domosdoshme pėr t’ia lėshuar njė vėshtrim sures 2, versit 62: „ Tė atillėt qė besojnė, e poashtu edhe jehudėt, tė krishterėt dhe sabejėt, tė gjithė ata, tė cilėt besojnė nė Zot dhe nė Ditėn e Gjyqit dhe zbatojnė vepra tė mira do ta kenė shpėrblimin te Zoti i tyre. Ata s’kanė se ē’tė frikėsohen dhe ata nuk do tė jenė tė shqetėsuar.“



Muhammed Hamidullah, njėri ndėr dijetarėt mė tė shquar musliman tė epokės sonė, ėshtė i mendimit se nė kėtė vers shprehet mė sė miri besimi sipas islamit dhe cilėsia thelbėsore e besimit tė vėrtetė (lidhje me kėtė shiko Hamidullah: „Profeti islam“, Vėllimi i I-rė, faqe 353).



Nuk ka kurrfarė dyshimi se ky vers, pa marrė parasysh se ēfarė pamje ka nga jashtė, ua hap derėn pėr te shpėtimi tė gjithė njerėzve, tė cilėt besojnė nė Zot dhe nė Ditėn e Gjyqit. Neve nuk kemi kurrfarė tė drejte qė, duke ia dhėnė ndonjė shtesė tjetėr apo duke i vėnė kllapa pėr t’ia dhėnė kėtij ndonjė kuptim tjetėr, ta ndryshojmė thėnien e vėrtetė tė tij. Kur ta bėjmė njė gjė tė tillė, atėherė do tė thoshte se do ta fajėsonim Kur’anin duke thėnė fjalė joadekuate. Kurse mė parė kėrkojmė strehim te Zoti. Megjithatė nuk ėshtė me vend sikur grupet e numėruara nė kėtė vers ti paraqesim se besimtarė nė tė kuptuarit islam. Lidhje me kėtė pyetje, Sülejman Ates shprehet kėsisoji:

„Ky vers pėrsėritet poashtu edhe nė suren e 5-tė. Qoftė nga ky vers i zbritur dy herė apo qoftė edhe nga verset e tjera tė Kur’anit, ne mund tė kuptojmė se Zoti i ka paraqitur tre kushte themelore, me qėllim qė tė mund tė arrihet parajsa:
1. Besimi nė njė Zot tė vetėm;


2. Besimi nė Ditėn e Gjyqit;


3. Zbatimi i ndershėm i obligimeve religjioze: Tė mendohet (pėrmendet) nė Zotin gjat lutjes dhe tė zbatohen vepra tė mira.


Ai shėrbyes (apo rob si quhet te ne sh.a.), i cili i plotėson kėto kushte, sipas Kur’anit, atij i ėshtė caktuar parajsa. Sipas njė thėnieje, e cila bazohet te Ibn Abbas, kinse ky vers ėshtė shfuqizuar. Kjo nuk mund tė jetė kurrsesi e vėrtetė. Meqenėse ky vers nuk ėshtė kurrfarė urdhėri, ky ėshtė sqarim. Kjo don tė thotė se Zoti nuk na jep nė kėtė vend ndonjė urdhėr por na e qartėson (sqaron) njė fakt tė pamohueshėm. Dhe fakti i sqaruar nuk mund tė ndryshojė dhe, si pasojė e kėsaj nuk mundet as tė shfuqizohet. Kurse, Zoti na ruajtė, njė thėnie e tillė do tė thoshte se Zoti pa na gėnjeka. Njė veprim i tillė nuk i takon tė thuhet pėr hir tė Zotit“ (Süleyman Ates: „Koran-Kommentar“, vėll I-rė, fq. 171-175).




ky shkrim eshte shkeputur nga 400pyetje dhe pergjigje per myslymanet Me beri pershtypje pse ju myslimanet e pranoni qe ne te krishteret do shpetohemi dhe pse ju na kundeshtoni kurr edhe ne kemi te drejte dmth ju ndiheni keq qe ne nuk ju pranojme kjo eshte gabim ne ju pranojme ja cthote jezusi gjoni kapitulli 12 vargjet 44 deri50
44 Pastaj Jezusi thirri dhe tha: ''Kush beson nė mua, nuk beson nė mua, por nė atė qė mė ka dėrguar.
45 Dhe kush mė sheh mua, sheh atė qė mė ka dėrguar.
46 Unė kam ardhur si drita pėr botėn, qė kushdo qė beson nė mua tė mos mbetet nė errėsirė.
47 Dhe nėse ndokush i dėgjon fjalėt e mia dhe nuk beson, unė nuk e gjykoj; sepse unė nuk kam ardhur ta gjykoj botėn, por ta shpėtoj botėn.
48 Kush mė hedh poshtė dhe nuk i pranon fjalėt e mia, ka kush e gjykon; fjala qė kam shpallur do tė jetė ajo qė do ta gjykojė nė ditėn e fundit.
49 Sepse unė nuk kam folur nga vetja ime, por Ati vetė mė ka dėrguar dhe mė ka urdhėruar ē'duhet tė them e tė shpall.
50 Dhe unė e di se urdhėrimi i tij ėshtė jetė e pėrjetshme; gjėrat, pra, qė them unė, i them ashtu siē m'i ka thėnė Ati''.

e vetmja gje qe duhet te beni eshte ti thoni jezus krishtit birit te perendise po o zot jam mekatar fali mekatet e mija