SOS! Kosova ne krize politike dhe morale

[Barbarosa]

Për shumëkë është shumë e habitshme se sa e suksesshme është sot klasa politike në prodhimin dhe rigjenerimin e krizave ne vend: krizë politike, krizë qeveritare, krizë energjetike, krizë e luftës kundër korrupcionit , krizë e ekonomisë që është kriminalizuar, krizë morale që çon deri tek kriza e indititetit kombëtar … Mjerisht klasa politike është krejtësisht e papërgjegjshme për veprimet dhe vendimet që merr në këto momente vendimtare për të ardhmen e Kosovës. Sidomos, ajo, duke krijuar “Grupin e Unitetit”, i cili nuk e ka mandatin e qytetarëve të Kosovës, ka rigjeneruar krizën më të madhe politike në vend. Si i tillë ky grup, është i jashtëligjshëm dhe i papërgjegjshëm për veprimet dhe vendimet që ka marrë dhe merr, sidomos në fushën e decentralizimit dhe të trashëgimisë kulturore, që prekin në mënyrë të drejtpërdrejtë interesat jetike të qytetarëve Kosovës.

Qëndrimi i Grupit të Unitetit ndaj futjes së Kosovës në preambulën e kushtetutës serbe, ndaj kërkesës së Serbisë që referendumi për kushtetutën serbe të mbahet edhe në Kosovë dhe insistimit të saj me çdo kusht për investimin prej 32. 6 milionë euro për minoritetin serb, pa i përfillur institucionet e Kosovës, është krejtësisht pasiv e anemik. Në këtë situatë, për ta “larë” veten para popullit, kanë zgjedhur heshtjen ose formulimin demagogjik: “as nuk e mbështesim e as nuk e ndalojmë organizimin e referendumit serb në Kosovë”! Kjo demagogji, mund të ketë ndonjë efekt për konsumim të jashtëm, por nuk përtypet kollaj nga qytetarët e Kosovës, të cilët janë ndërgjegjësuar deri në atë shkallë sa të mos pranojnë asnjë lidhje me Serbinë.

Grupi i Unitetit, së paku do të duhej të mësonte, nëse nuk e ka ditur, se çdo kund në botë humbësi, i cili është i obliguar t’i paguajë dëmet e luftës, nuk mundë t’ia diktojë fitimtarit kushtet e paqes.
Prodhimi në vazhdimësi i krizave nga Grupi i Unitetit, nuk është “meritë” kryesore e tij, “meritë” kryesore i tij është mungesa e vullnetit politik meqë nuk ka ndërgjegje për t’i pranuar krizën dhe dështimet si rezultat i negociatave të pamoralshme me Serbinë. Kjo flet qartë se kriza që e ka mbërthyer Kosovën, burimin e ka tek klasa e shantazhuar, e cila ka pranuar ta ulë dinjitetin dhe krenarinë e vendit duke rënë ndesh me vullnetin e popullit që është shprehur përmes sakrificave dhe luftës çlirimtare të UÇK-së që u vulos me fitore në vitin 1999.
Takimet e anëtarëve të Grupit të Unitetit me qytetarët nëpër komuna dhe thirrjet e tyre të pandërprera për unitet janë iluzione, sepse unitet nuk mund të krijojnë ata që me papërgjegjshmërinë e tyre në çdo hap prodhojnë kriza që e sjellin vendin në kuotën zero.
Qytetarët e Kosovës, nëse duan që të mos dështojnë përpjekjet e tyre të kahmotshme, nëse duan që ta luftojnë krizën politike dhe morale, sa më shpejt duhet ta pezullojnë këtë Grup të Unitetit, i cili me veprimet e veta po e çon Kosovën në gjendje shoku.

Ironia më madhe është se kjo klasë politike, nuk dënjon t’i pranojë as nuk i sheh këto kriza, kur shqetësimet për to i shprehin qytetarët, opozita e mirëfilltë apo mediet, por i pranon si të tilla vetëm atëherë kur UNMK-u dhe përfaqësitë e tjera ndërkombëtare i evidentojnë ato si të tilla. Kjo flet shumë, sepse lidhet me botëkuptimin e politikanëve, të cilët pushtetin kurrë nuk e shohin si një mundësi për t’i shërbyer interesave të sovranit popull, por vetëm për përfitime personale përmes një servilizmi të theksuar.
Skepticizmi i qytetarëve buron nga fakti se kjo klasë politike, që është zhytur në krizë morale, nuk mund të ndërmarrë asnjë hap të duhur për ta nxjerrë Kosovën nga kriza te cilën ajo e ka futur vetë.
Hap i parë që duhet ta bëjë populli, përmes formave demokratike, për të dalë nga kjo krizë politike dhe morale, është që ta detyrojë Grupin e Unitetit që ta pranojë publikisht dështimin dhe të pushojë së vepruari, sepse ekzistenca e tij është e panevojshme dhe e dëmshme. Nëse dorëheqja dhe pezullimi i negociatave me Serbinë, nuk bëhet në kohë, reaksioni i popullit do të bëhet tepër i fuqishëm dhe për pasojat që do t’i sjellë ky reaksion patjetër dikush duhet të mbajë përgjegjësi.

[Arb]

Për shumëkë është shumë e habitshme se sa e suksesshme është sot klasa politike në prodhimin dhe rigjenerimin e krizave ne vend: krizë politike, krizë qeveritare, krizë energjetike, krizë e luftës kundër korrupcionit , krizë e ekonomisë që është kriminalizuar, krizë morale që çon deri tek kriza e indititetit kombëtar … Mjerisht klasa politike është krejtësisht e papërgjegjshme për veprimet dhe vendimet që merr në këto momente vendimtare për të ardhmen e Kosovës. Sidomos, ajo, duke krijuar “Grupin e Unitetit”, i cili nuk e ka mandatin e qytetarëve të Kosovës, ka rigjeneruar krizën më të madhe politike në vend. Si i tillë ky grup, është i jashtëligjshëm dhe i papërgjegjshëm për veprimet dhe vendimet që ka marrë dhe merr, sidomos në fushën e decentralizimit dhe të trashëgimisë kulturore, që prekin në mënyrë të drejtpërdrejtë interesat jetike të qytetarëve Kosovës.

Qëndrimi i Grupit të Unitetit ndaj futjes së Kosovës në preambulën e kushtetutës serbe, ndaj kërkesës së Serbisë që referendumi për kushtetutën serbe të mbahet edhe në Kosovë dhe insistimit të saj me çdo kusht për investimin prej 32. 6 milionë euro për minoritetin serb, pa i përfillur institucionet e Kosovës, është krejtësisht pasiv e anemik. Në këtë situatë, për ta “larë” veten para popullit, kanë zgjedhur heshtjen ose formulimin demagogjik: “as nuk e mbështesim e as nuk e ndalojmë organizimin e referendumit serb në Kosovë”! Kjo demagogji, mund të ketë ndonjë efekt për konsumim të jashtëm, por nuk përtypet kollaj nga qytetarët e Kosovës, të cilët janë ndërgjegjësuar deri në atë shkallë sa të mos pranojnë asnjë lidhje me Serbinë.

Grupi i Unitetit, së paku do të duhej të mësonte, nëse nuk e ka ditur, se çdo kund në botë humbësi, i cili është i obliguar t’i paguajë dëmet e luftës, nuk mundë t’ia diktojë fitimtarit kushtet e paqes.
Prodhimi në vazhdimësi i krizave nga Grupi i Unitetit, nuk është “meritë” kryesore e tij, “meritë” kryesore i tij është mungesa e vullnetit politik meqë nuk ka ndërgjegje për t’i pranuar krizën dhe dështimet si rezultat i negociatave të pamoralshme me Serbinë. Kjo flet qartë se kriza që e ka mbërthyer Kosovën, burimin e ka tek klasa e shantazhuar, e cila ka pranuar ta ulë dinjitetin dhe krenarinë e vendit duke rënë ndesh me vullnetin e popullit që është shprehur përmes sakrificave dhe luftës çlirimtare të UÇK-së që u vulos me fitore në vitin 1999.
Takimet e anëtarëve të Grupit të Unitetit me qytetarët nëpër komuna dhe thirrjet e tyre të pandërprera për unitet janë iluzione, sepse unitet nuk mund të krijojnë ata që me papërgjegjshmërinë e tyre në çdo hap prodhojnë kriza që e sjellin vendin në kuotën zero.
Qytetarët e Kosovës, nëse duan që të mos dështojnë përpjekjet e tyre të kahmotshme, nëse duan që ta luftojnë krizën politike dhe morale, sa më shpejt duhet ta pezullojnë këtë Grup të Unitetit, i cili me veprimet e veta po e çon Kosovën në gjendje shoku.

Ironia më madhe është se kjo klasë politike, nuk dënjon t’i pranojë as nuk i sheh këto kriza, kur shqetësimet për to i shprehin qytetarët, opozita e mirëfilltë apo mediet, por i pranon si të tilla vetëm atëherë kur UNMK-u dhe përfaqësitë e tjera ndërkombëtare i evidentojnë ato si të tilla. Kjo flet shumë, sepse lidhet me botëkuptimin e politikanëve, të cilët pushtetin kurrë nuk e shohin si një mundësi për t’i shërbyer interesave të sovranit popull, por vetëm për përfitime personale përmes një servilizmi të theksuar.
Skepticizmi i qytetarëve buron nga fakti se kjo klasë politike, që është zhytur në krizë morale, nuk mund të ndërmarrë asnjë hap të duhur për ta nxjerrë Kosovën nga kriza te cilën ajo e ka futur vetë.
Hap i parë që duhet ta bëjë populli, përmes formave demokratike, për të dalë nga kjo krizë politike dhe morale, është që ta detyrojë Grupin e Unitetit që ta pranojë publikisht dështimin dhe të pushojë së vepruari, sepse ekzistenca e tij është e panevojshme dhe e dëmshme. Nëse dorëheqja dhe pezullimi i negociatave me Serbinë, nuk bëhet në kohë, reaksioni i popullit do të bëhet tepër i fuqishëm dhe për pasojat që do t’i sjellë ky reaksion patjetër dikush duhet të mbajë përgjegjësi.

E kush eshte Autor i ketij shkrimi?