Laberit e jo Leberit o injorant. Per ke kam shkruar sqarimin siper, per derrat?!!Popull luftarak e i ashpër u bënë në ato 500 vjetët e pushtimit turk kur lebërit u kthyen në kontigjentin më të mirë të mercenarëve të sulltanit. Eqrem Bej Vlora në kujtimet e tij e prek këtë fenomen të trashëguar, duke përshkruar profesionin e bërjes së "plackës së luftës", që e kishin përvetësuar jo vetëm burrat por edhe gratë e Labërisë. Dhe këtë traditë të re në mes të lebërve e hasim edhe në kohën e Enver Hoxhës, edhe në kohën e sotme: pjesa dërrmuese e policëve dhe oficerëve shqiptarë kanë dalë nga Labëria. Edhe sot e kësaj dite, nëse shkon në një shkollë ushtarake/policie në Shqipëri, ke për të parë që kontigjenti më i madh i studentëve janë nga Labëria.
Dhe emërtimi "lab" përmban në vetvete një kantonacion negativ dallues nga pjesa tjetër e popullsisë. Dhe nuk ka lidhje fare me një emërtim gjeografik, pasi në mbarë Labërinë do të gjesh fshatra të krishtera e myslimane. Fakti që vetë lebërit mundohen ta kthejnë këtë kontacion negativ në dicka pozitive, si burim krenarie, nuk është dicka e re për mentalitetin shqiptar post-otoman.
E shikon për së prapi problemin. Lebërit nuk po akuzohen si të pabesë thjeshtë se u konvertuan me hir apo pa hir në islam, ata po akuzohen me të madhe pasi krahina e Labërisë është një nga krahinat djep të Krishtërimit në Shqipëri me plot kisha, manastire të shenjta shekullore. Dhe fakti që edhe sot e kësaj dite lebërit janë laramanë, disa me traditë myslimane e disa me traditë të krishterë, vetëm sa dëshmon gjurmët e thella të traditës së krishterë që nuk arritën ti fshijnë plotësisht as 500 vjetët e pushtimit turk.
Albo
Krijoni Kontakt