E Lumja Nene Tereze, flake e dashurise!

[NoName]

E Lumja Nënë Tereze, flakë e dashurisë !
“Shërbejë Zotit duke i shërbyer falas njeriut”








Për ditën e djeshme kemi shkëputur disa fragmente të shkurta ku Nënë Tereza shpjegon ‘qëllimin e Kongregarës së Misionareve të Damshurisë’ që pati thelemuar dhe pse nuk intersohej kurrë për struktura shoqërore por vetëm për t’i shërbyer njeriut të vuajtur për dhasurinë ndaj Krishtit.


Dashuria e Zotit

“Qëllimi i Kongregatës sonë – thoshte e Lumja Nënë Tereza – është t’ia çojmë Zotin familjeve të të varfërve më të varfër, e ato t’i përcjellim tek Ai.
Pa rëndësi ka kush janë, prej nga vijnë, ç’etnie i përkasin e ç’vend zënë në shoqëri. Duam t’u dëshmojmë se Zoti ka mëshirë për ta, se i do”!

T’i shërbesh Zotit

“Në se një njeri ndjen se Zoti dëshiron nga ai shndërrimin e strukturave shoqërore, është punë për të e për Zotin e tij.
Të gjithë e kemi për detyrë t’i shërbejmë Zotit, atje ku e ndjemë se na thërret. Unë jam e thirrur të ndihmoj njeriun, ta dua çdo njeri. Detyra ime nuk është të gjykoj institucionet: mua nuk më takon të gjykoj askënd.
Nuk mendoj kurrë për masat e njerëzve, por për njeriun konkret. Në se do të mendoja për masat, nuk do të filloja kurrë shërbimin. Më intereson njeriu! Besoj në takimin e njeriut me njeriun!.

Shërbimi falas

“Që në fillim të misionit tim nuk kam kërkuar kurrë para. Desha t’u shërbeja të varfërve vetëm për dashuri të Zotit. Doja që të varfërit të merrnin falas, atë që të pasuirt e blejnë me para. Proftërinjtë indianë të përendeshës Kali, nuk e shikonin me sy të mirë misionin tonë. Por njëherë, ndodhi që njëri prej tyre u sëmurë: kishte sëmundje ngjitëse. Ne i shërbyem falas e mirë, sa qysh atëherë jo vetëm që nuk na shqetësuan më, por u bëmë bashkëpunëtorë e miq”.

[NoName]

E Lumja Nënë Tereze, flakë e dashurisë!
”Prej Zotit jeta jonë njerëzore merrë kuptim e vlerë!”



Për sot, forumista të nderuar,
kam shkëputur një fjali fare të shkurtër
por me një domethënie programatike,
me të cilën Nënë Tereza na udhëzon e na ndriçon:

“Kur i bëjmë Zotit vend në jetën tonë,
ajo merr kuptim, vlerë, shije e bëhet e frytshme”.

[BaBa]

''Nënë Tereza''



Per Shqiperine ka qene dhe Eshte Gjithcka Te marin Shembull Shqipetaret e Tjere ,nga Bardhesia e Zemres se ''Nënë Tereza''

[NoName]

E Lumja Nënë Tereze, flakë e dashurisë!
"Shpresa"



Vijojmë me rileximin e uratëve, të këshillave e të fjalëve të Nënë Terezës, fjalë që na pasurojnë shpirtin e na përforcojnë në shtegtimin tonë të përditshëm.

Forumista të nderuar, kemi shkëputur një meditim të shkurtër mbi ‘shpresen’ të mbështetur në Zotin, që nuk na zhgënjen kurrë.

“Duhet të varemi nga provania e Zotit,
të shpresojmë në provaninë e Tij.
Ai e di për çka kemi nevojë.
Ai i mban dhe kujdeset për zogjtë e qiellit,
Ai e mban dhe vesh me bukuri natyrën.
E, pra, s’jemi ne njerëzit më të dashurit e Tij?
Le të jetë jeta jona në duart e Zotit!
Le të shpresojmë në dashurinë e Tij ndaj nesh!
Le t’i bëhemi shpresë njëri-tjetërit!

[NoName]

E Lumja Nënë Tereze, flakë e dashurisë!
"O Zot,më mëso dashurinë!"








Vijojmë me rileximin e uratëve, të këshillave e të fjalëve të Nënë Terezës, për ripërtitjen e shpirtit e përforcimin në bindjet ungjillore gjatë shtegtimit tonë të përditshëm.

E në këtë këndvështrim për sot, forumista të nderuar, kemi shkëputur një reflektim të shkurtër të uratës që Nënë Tereza ia drejton Zotit “Më mëso dashurinë, o Zot!”

O Zot,
më mëso të mos flas porsi bronzi kumbues, apo cimbali tingëllues,
por me dashuri.
Më jep aftësinë e të kuptuarit dhe më jep fenë që i lëkund bjeshkët,
por me dashuri.
Më mëso atë dashuri që është përherë duruese, përherë e butë,
askurrë ziliqare, as krenare, as vetjake, as keqmbajtëse;
një dashuri që e rys gëzimin në të vërtetën, e gatshme kurdorë për të
falur, për të besuar, për të shpresuar, për të duruar.
Më në fund, kur të gjitha sendet e tejkalueshme të shkapërderdhën,
E tëra do të jetë e qartë se mund të kem qenë e dobët, e pamjaftueshme
Por gjithnjë shkëndijë e dashurisë Sate të përkryer. Amen!

[EDA_19]

Nene Tereza

Ajo quhej Gonxhe Bojaxhiu. Ishte femija e trete e prinderve Kole Bojaxhiu nga Prizreni dhe Drane Bojaxhiu (Barnaj) nga Novo Sella e Gjakoves. Lindi ne Shkup, ku i ati merrej me tregti dhe mblidhte ne shtepine e vet artiste dhe patriote shqiptare. Ditelindja e saj eshte 27 gusht 1910. Gjashte vjet me pare kishte lindur e motra, Agia, dhe tre vjet pas Ages, i vellai Lazri. Mesimet e para i beri ne nje shkolle shqipe te Shkupit, ndersa gjimnazin, po ne ate qytet, ne gjuhen serbo-kroate. Pasionet e saj te rinise ishin tre: te behej mesuese, te shkruante dhe te recitonte poezi, te kompozonte dhe te luante muzike. Emrin Tereza e mori kur ishte 18 vjece dhe u be murgeshe. Moter Tereza pa u ndare nga poezia dhe muzika u largua nga Shkupi dhe u vendos ne Kalkuta (Indi) ku fillimisht u be mesuese dhe shume shpejt drejtore e shkolles se vajzave. Nene Tereza e Kalkutes e quajten kur themeloi urdhrin "Misionaret e Dashurise" (1951) per t'u sherbyer me te varferve dhe me te pashpreseve te Kalkutes, Indise dhe gjithe planetit. Ne vitin 1979, kur mori cmimin Nobel per Paqe, e gjithe bota mesoi se Nene Tereza ishte shqiptare. Por Shqiperia heshtte. Republika Popullore Socialiste e Shqiperise nuk i kishte dhene vize nobelistes se ardhshme as sa per te pare nenen e saj qe jetonte ne Tirane, as per te marre pjese ne varrimin e saj me 1974, as... per te pare varrin. Madje kete vize nuk ia dhane as kur fama e saj kishte marre dhene ne te kater anet e botes deri ne fillim te viteve '90.
Shqiptarja trupvogel ishte kthyer ne nje legjende te gjalle. Ajo ishte nene kujdestare e 7 500 femijeve ne 60 shkolla, ishte nene qe mjekonte 960 000 te semure ne 213 dispanseri, ishte e vetmja ne bote qe trajtonte 47 000 viktima te lebrozes ne 54 klinika, kujdesej per 3 400 pleq te
braktisur e te lene rrugeve, ne 20 shtepi pleqsh, kishte biresuar 160 femije ilegjitim e bonjake. Keto jane shifrat e mesit te viteve '80. Deri sa Nene Tereza ishte gjalle dhe sot e kesaj dite shifrat kane
ndryshuar shume. Mjafton te themi se gjate ketyre 10 vjeteve edhe ne Shqiperi jane ngritur disa institucione ku sherbejne motrat e Urdhrit "Nene Tereza". Ato jane te pafjala. Vetem punojne. U sherbejne me nevojtareve. Prandaj jane edhe me te pavena re, se pikerisht me nevojtaret ne Shqiperi jane me te harruarit prej atyre qe kane mbire ekraneve te stacioneve televizive publike dhe private. Per politikanet e sotem shqiptare duket e mjaftueshme qe i dhane viston Nene Terezes
shqiptare te vinte me ne fund ne Shqiperi, duket e mjaftueshme qe ne emer te saj themeluan nje urdher presidencial, i vune emrin nje kopshti femijesh, nje spitali universitar dhe nje sheshi me shatervan. E permenda fjalen shatervan se pikerisht ai u be shkak te zvarritej ngritja e monumentit kushtuar Nene Terezes. Sec kane dale ca njerez moderne te ne, si pune ministrash, qe kane mesuar ca marifete gjoja perendimore, qe edhe monumentin kaq te perfolur per Nene Terezen e kane lidhur me ate punen e tenderave, ca tenderave qe duhet te shembin nje shatervan per te ngritur nje monument dinjitoz etj, etj. Pastaj, i fundit fare eshte konkursi, qe me sa duket nuk do te jete aspak artistik, por thjeshte postmodernist qe ne gjuhen e biznesit shqiptar do te thote nje lloj tenderi i pazhdoganueshem, i pataksueshem, i pakontrollueshem, me nje fjale, biznes elitarist. Per keta tipa qeveritaresh dhe politikanesh, Nene Tereza do te thoshte: "Njeriu nuk eshte lakuriq vetem per arsye se nuk ka veshje. Mund te jete i zhveshur edhe atehere kur nuk ka dinjitet (nderim)".
Instituti "Nene Tereza"
Jo per nacionalizem, se Nene Tereza u perket vlerave universale te njerezimit, as per pasaporte integrimi rrjedhave te qyteterimit te sotem perendimor, shoqeria e sotme shqiptare duhet ta shpalle Nene Terezen simbol te qytetarise kombetare. Ne, shqiptaret, nuk kemi perse te
rremojne andej-ketej per te pershtatur nje filozofi vepruese me te qarte dhe me te thjeshte per jeten e tone, se ate qe la trashegim Nene Tereza me vepren e saj per mbare njerezimin, s'kemi perse te rrekemi per t'u bere bashkekohore dhe te stermundohemi duke shpikur teorira per te qene
dikushi ne Paktin e Stabilitetit qe na ka ofruar bota e qyteteruar. Le t'i drejtohemi seriozisht veprimtarise se Nene Terezes dhe mendesive te saj. Nese na kerkohet, dhe vertete na duhet, te jemi faktor paqeje ne Ballkan dhe me gjere, paqja, simbol i se ciles u be Nene Tereza ne te
gjithe globin, do te ishte me idealja per ne, nese na kerkohet, dhe vertete na duhet nje fqinjesi e mire, humanizmi universal i Nene Terezes eshte gjithmone shembull bashkejetese i persosur per sot dhe ne vazhdim, nese na kerkohet, dhe vertete na duhet, mirekuptimi brenda vetes,
toleranca, qetesia, prosperiteti, qytetaria... dashuria e Misionareve te Dashurise eshte pasuria me e pashfrytezuar qe kemi.
Vecse Nene Terezen te mos e privatizojne per qellime vetjake institucionet qeveritare te kultit apo te OJQ-ve, si po veprohet kudo per cdo vlere materiale dhe kulturore kombetare. Te mos e parcelizojne
nder partira dhe shoqata te mbyllura, per qellime karriere. Te mos e fusin ne lojen e tenderave per nje monument apo te projekteve per botime komerciale. Dhe te mos e bejne te harruar muzeve duke e lene ne "shenjterine e saj". Ndoshta nje institut i Nene Terezes ne Tirane do
t'i kishte hije Shqiperise, nje institut kombetar qe te grumbullonte dhe te botonte trashegimine e saj, te studionte pervojen e saj dhe te motrave Misionare te Dashurise kudo ne bote, te rekomandonte forma konkrete pune per zbutjen e varferise ne Shqiperi, per paqen e prosperitetin e deshiruar prej te gjitheve. Ai institut jo vetem te mbante emrin e Nene Terezes, por edhe te ngrihej sipas parimeve te saj, domethene, me kontributin e donatoreve joqeveritare e joinstitucionale,nje institut i shoqerise civile ku te sherbejne njerez me perkushtim shkencor dhe specialiste qe besojne vertet ne mendesite e reja te menaxhimit te shoqerise njerezore. Dhe, nese sot kudo ne bote ka njerez (disa prej te cileve veprojne edhe ne Shqiperi), qe besojne ne nje shoqeri civile, ky institucion nuk eshte
i pamundur dhe mendesite thellesisht humane te Nene Terezes nuk do te mbeten nje utopi. Legjenda shqiptare e shekullit, te cilen e nderoi e gjithe bota e qyteteruar, nuk do te mbetej nje gojedhene e tejkaluar ne kohe, por do t'i paraprinte nje epoke te re ne Mijevjecarin e Ri. "Sot
te gjithe kane uri per dashuri, sepse jemi te lindur per te dashuruar dhe per te qene te dashuruar"
"Gjeja me e rendesishme ne jete eshte dashuria. Ketu edhe eshte fillimi i veprimtarise per te drejtat njerezore"
"Paqja arrihet me vepra te dashurise"
"Ka edhe sot mjaft rreziqe qe e erresojne dashurine. Deshtimi (aborti) s'eshte asgje tjeter perpos frike:frike prej femijeve ende te palindur"
"Jeta jote eshte te jetosh, te duash, te deshmosh dashurine e Hyjit ne te tjeret"

[NoName]

E Lumja Nënë Tereze:
flakë e dashurisë!




Forumista të nderuar po vijojmë me rileximin e uratëve, të këshillave e të fjalëve të Nënë Terezës, për të pasuruar shpirtin e ndriçuar hapat në udhën tonë të përditshme.

Historia e Nënë Terezës nuk është një ndërmarrje e thjeshtë humanitare, siç pati thënë ajo vetë e para. Eshtë histori e një besimi biblik. Mund të shpjegohet vetëm si shpallje e Jezu Krishtit – sikur pohonte vetë ajo- “duke e dashur dhe duke i shërbyer Atij nëpërmjet figurës së vuajtur të më të varfërit ndër të varfër, si materialisht ashtu edhe shpirtërisht, duke parë në të Krishtin e duke i kthyer shëmbëlltyrën dhe ngjajshmërinë me Zotin”.

Trashëgimia shpirtërore që na la Nënë Tereza përmblidhet në këto fjalë të Jezusit që i gjejmë në Ungjillin e shën Mateut: “Për të vërtetë po iu them: çkado që bëtë për njërin ndër këta vëllezër të mi më të vegjël, ma keni bërë mua”!. Në heshtje e soditje, në adhurim para të Shenjtënueshmit Sakrament të Eukaristisë në Tabernakull, Nënë Tereza, mësoi të shihte fytyrën e vërtetë të Zotit në çdo njeri që vuante. Në uratë, ajo zbuloi të vërtetën thelbësore që përshkon mësimin e Kishës, e vërteta e ’ Zotit Dashuri’ që e frymëzoi veprimtarinë e saj fetare e humanitare në çdo kënd e në çdo anë të botës: Jezu Krishti, Fjala e Pavdekshme e Mishëruar, Shëlbyesi i njerëzimit, që deshi të bëhët si çdo njeri tjetër, sidomos si të varfërit, të sëmurët dhe nevojtarët – e pohonte Nënë Tereza – “e bëri për mua”, që të më takojë”.

Nënë Tereza ndezi dritën e dashurisë së Zotit ndër njerëz të vuajtur e të pashpresë, e tani prej kësaj drite vijojnë të ushqehen bijat e bijtë e saj shpirtërorë, Misionaret e Dashurisë, të cilat e përçojnë misionin ungjillëzues të përvijuar nga e Lumja Bonxhe Bojaxhiu. Prej shembullin të saj duhet të frymëzohet edhe secili prej nesh, për ta takuar Krishtin Zot e njeriun vëlla e motër, duke bërë çdo ditë, së paku “diçka të mirë e të bukur për Zotin”, sikur porosiste e Lumja Nënë Tereza.

[NoName]

E Lumja Nënë Tereze, flakë e dashurisë!
“Zoti është Jeta, e Vërteta e Drita!"








Forumista të nderuar po vijojmë me leximin e uratëve e të mësimeve të Nënë Terezës, për t’u pasuruar shpirtërisht e ndriçuar hapat në udhën e jetës së përditshme.

“Në mesin e vdekjes,
jeta vijon.
Në mesin e hipokrizisë e të gënjeshtrës,
e vërteta ekziston.
Në mesin e errësirës,
drita qëndron.
Atëherë përfundoi se Zoti është
Jeta, e Vërteta e Drita.

[NoName]

“Shpirti Krishtit!” lutja tradicionale të cilën për çdo ditë
disa herë Misionaret e Dashurisë e lusin para të Shenjtueshmit Sakrament





Për sot kam shkëputur një lutje tradicionale “Shpirti Krishtit” që shqiptohet pas Kungimit të Shenjtë, e cila lutje, me porosinë e Nënë Terezës është shtypur në librin e lutjeve të Misionareve të Dashurisë në gjuhën angleze, gjuhë zyrtare e bashkësisë misionare dhe të cilën Motrat e Nënë Terezës e lusin çdo ditë para të Shenjtnueshmit Sakrament.

Shpirti i Krishtit, më shenjtëro mua.
Korpi i Krishtirt, më shëlbo mua.
Gjaku i Krishtit, deh më ngijë mua.
Uji i kraharorit të Krishtit, më pastro mua.
Mundimi I Krishtit, më forco mua.
O i ëmbli Jezus, më dëgjo mua.
Ndër plagë të tua më fsheh mua.
Mos lejo të ndahem prej teje.
Prej armikut të shpirtit më del zot mua.
Në fill të vdekjes sime ti më thirr mua.
E më urdhëro të vij te ti,
që me shenjtër të lëvdoj ty,
për gjithmonë e motit të jetës. Ashtu Qoftë!

[NoName]

“Lutja për dashuri !”
lutje që Nënë Tereza ia porosiste motrave të reja të kongregatës së saj



Forumista të nderuar,
për sot kemi shkëputur një lutje të cilën Nënë Tereza ia këshillonte motrave të reja, që kishin pak kohë në kongregaten e Misionareve të Dashurisë, për të zbatuar dashurinë e bamirësinë me: fjalë, vepra, mendime, dëshira, ndjenja, pasiqë Jezusi gjithmonë ka qenë i gatshëm t’u dhurojë të gjithëve dashurinë e vet. Ja edhe lutja:

O Zoti im! Të dua me gjithë zemër e me gjithë shpirt mbi çdo gjë tjetër,
sepse Ti je e mira e pambarueme dhe i denjë për tërë dashurinë time.
Fali të gjithë ata që më kanë fyer,
e i kërkoj falje të gjithë atyre që unë iu kamë bërë keq.
Amen!