Pasojat e besimit dhe mosbesimit

[rapsod]

Çfarë ke gjetur tek filozofia myslimane që nuk ke mundur ta gjesh në filozofinë ateiste, atë kristiane apo të ndonjë sekti?
Druaj se do të lëndoja ndonjërin po të flisja. Shiko, do të tundohesha për të folur nëse do besoja se fjalët e mija këtu do të ndihmonin ndonjë njeri të bënte zgjedhjen time. Por unë nuk besoj tek kontakti im personal i mediave. Kush ka qejf, le të më pyesë personalisht.

E ke gjetur kuptimin e jetës tënde?
Si thua t'i?

Cilët janë udhëheqësit e tu shpirtërorë?
Shtohen përditë. Një ditë u bë një plak nga Kavaja i cili kishte qortuar një shitëse që po vriste miza në banak. Gjynah i tha ky, gjynah. Po ta mbash pastër dyqanin, nuk do të jesh e detyruar të vrasësh kaq gjallesa.

Cila është motoja e jetës tënde?
E ke edhe në Bibël. E ka thënë edhe Muhamedi. Buda, Konfuciusi. Mos i bëj tjetrit atë që nuk do të doje të ta bënte.

Si e përballon dhimbjen dhe vuajtjet me anë të filozofisë tënde?
Përmend Zotin. Kurani thotë “Vërtet përmendja e Allahut i qetëson zemrat.”. Funksionon. Kur themi përmend, përmendem për Zotin; kemi parasysh edhe mendtë, jo thjesht fjalën.

Rapsod: Besoj se kjo do te ishte pergjigja qe kerkon kjo teme
me respekt Rapsod-i

[SuNRiSeR]

Une nuk besoj tek Zoti per te cilin ju flisni dhe as ne ndonje qenie tjeter hyjnore dhe jo sepse nuk dua te besoj diku, por sepse deri me sot te gjitha "perendite" dhe "idhujt" qe njerezimi ka krijuar me duken si qeniet me kapricioze, matrapaze, tekanjoze dhe mizore nga te gjitha. Mjafton te shohesh boten ku jetojme dhe do bindesh pak a shume per kete.
Nuk mund te them nese ndjehem me mire apo me keq se ata qe besojne por megjithate nuk qahem megjithese do te me pelqente qe zoti te ishte ashtu sic e mendoj une nje qenie te persosur.
Per mua nuk ekzistojne pasoja afatgjata te besimit apo mosbesimit, pasi nje njeri si puna ime mund te gjeje nje zot dhe te behet besimtar i flakte ose mund te ndodhe dhe e kunderta, pasojat i takojne momentit kur ne po diskutojme. Ju mund te ndjeheni te ngushelluar dhe te mbrojtur (nuk eshte gje e keqe), une ndjehem shume realist, megjithese realiteti nuk eshte gjithmone ashtu sic e duam. E di qe neser do te vdes dhe nuk do shoh me diell, dite dhe nate, prandaj mundohem ta jetoj kete jete ne menyren qe une e shoh me te arsyeshme dhe qe me ben te ndjehem sa me i kenaqur, ndoshta dhe te bej ndonje gje per te ndihmuar dike me aq sa mundem dhe kaq.

Nejse se po behemi shume melankolike


Pershendetje, S.

[Klevis2000]

pergjigja per ty eshte e thjeshte
ajeti kuranit "Do tiu vije udhezim prej Meje"ALLAHUT" (pra profet e liber shpallje) e kush i permbahet udhezimit Tim ai as ka per te humbur as ka per te deshtuar ekush ja kthen shpinen udhezimit tim ai ka per te pasur jete te veshtire e ne diten e gjykimit do ta ringjallim te verber" kur te thote njeriu o Zot pse me ringjalle te verber i thuhet ti me harrove ne ate bote edhe une te harroj ty sot . pra ne muslimanet nuk jemi si murgjit qe rrine gjithe diten ne kishe por edhe si ateistet qe sbesojne por ne feja eshte fe e mesatares pra edhe falemi edhe punojme por duhet te dish qe besimi nuk eshte dicka qe varet ne qafe apo relike qe e mban ne ndonje vend ai eshte bindje me Zemer dhe deshmim me punet e tuaja per ate qe beson qofte me goje ose me gjymtyre.pra njeriu ka nevoje si nga ana trupore edhe nga ana shpirterore nga ana trupore per uje buke gjume nga ana shpirterore per besim falje pse thojne njerzit me ka vajtur shpirti ne maje te hundes mu merzit shpirti sepse ato nuk e ushqejne ate me te vetmin ushqim besim dhe pune te mira ti ndoshta duhet ta kesh ndiereqe kur njeriu ben nje pune te mire ndihet mire psh kur i jep ndonje lek ndonjerit ndihet mire kurse kur vjedh vret ndihet keq kjo tregon qe shpirti ndikohet nga veprat e njeriut madje edhe macja kur e vjedh ushqimin e ha fshehtas kur ia jep ti e ha aty para teje.pra si perfundim te zgjedhjes tende te ushqyerit ose jo te shpirtit tend me besim e falje dhe trupit tend me nevojat e tij do te arrish n eperfundimin si studenti i cili meson mire per provim edhe kur i vjen dita per provim e pret me deshire ose pa merak kurse kur nuk meson sdo qe ti afrohet ajo dite por ajo dite eshte caktuar ndoshta e ke provuar kete me provimit ndonjehere imagjinoje pak tani veten ne momentin qe njeriut do ti vi vdekja ose do te dali para Zotit te tij si do te jet varet nga besimi dhe punet e tij.shpresoj te lexosh me shume per fene islame se ke per te marre pergjigje per cdo pyetje.

[Jeans-boy]

Rapsod
... Se ajo intervista me Hatibin duhet te kishte ca pyetje me teper..Ja te bej nja dy une:
Sa eshte perqindja e diteve te jetes se tij kur Ervini nuk ka vene alkool ne goje?
Cfare lloj droge i ka shpetuar deri tani pa perdorur?Sa here i ka shpetuar overdozes?

[afeida]

une per vete besoj tek Zoti dhe ndehem mire. te mirat qe ka besimi tek zoti eshte se je nje njeri me llogjike, njeri familjar dhe njeri qe mundohesh te jetosh me ate qe te ehste vene perpara. nuk don ti besh keq njeriut dhe e keqja kur beson tek zoti eshte se tregohesh i sinqerte me njerzit qe jeton afer dhe kur ato te bejne ndonje te keqe thuaj sado besimtare te jene njerzit nganjehere e kalojne kufiring sepse nuk duhesh te jesh dhe budalla. kete nuk e them pse beson tek zoti por e them se Zoti na dha mendjen te mendojme perpara se te flasim dhe zemren te ndjejme dashuri dhe per njerzit qe na urrejne. si dhe cdo gje tjeter besimi fanatik te con ne cmenduri dhe mos besimi fare eshte nje lloj jete qe njeres te tille vuajne shume shpirterisht dhe nuk gjejne dot rrugedalje nga problemet.

[Skerdi Sika]

Afeida: ajo është me rëndësi, që ti të ndjehesh mirë. Në një botë ku gjithçka është relative, pse të çash kokën se a është e vërtetë apo jo ajo që të bën të ndjehesh mirë?

Tjerëve: unë nuk e di në ka Zot a jo. Unë për vete (veni re formulimin, ë) nuk konsideroj që dikush ka arritur ta dëshmojë ekzistencën e Zotit të monoteistëve. Por, me sa di unë, askush nuk ka arritur ta dëshmojë 4çipërisht as të kundërtën; dora në zemër, indikacione ka sa të duash, por indikacionet dëshmi finale nuk janë.

Sinqeriteti i këtij pranimi, pra që nuk di, më bën *mua* të ndjehem mirë. Plus ajo që ndjehem *ekstra mirë* kur shoh që qenkam më i fortë shpirtërisht se plot të tjerë, të cilët paskan nevojë psikologjike ta kenë patjetër njëfarë spjegimi - qoftë edhe të padëshmuar - për t'u ndjerë mirë.

[leci]

skerdi
te uroj te ndihesh perhere mire.
te besosh ne sot nuk eshte nje nevoje psikologjike.
zotin,kush beson,e ndjen brenda ne zemer.
une e di qe zoti eksiston.
nuk kam nevoje te me tregojne apo te me deshmoj njeri qe eksiston.
kush beson nuk ka nevoje per prova.
gjithe te mirat

[Skerdi Sika]

Hmm... përgjegje interesante kjo e Lecit... s'iu dashkan provat për diçka që e beson... hmm... vallë e mbanë ay këtë qasje me konsekuencë edhe në lëmi tjera, psh në raporte me shokë, femra, gjëra tjera; apo e ka të rezervuar enkas për idenë e Zotit?

Shpresoj te kjo e fundit. Autizmi është sharmant vetëm në doza të vogla.

[leci]

Skerdi
ruaje ironine e filosofise tende per gjera me te rendesishme.
une respektoj ateismin tend.
thojne qe edhe budallalleku shume here eshte relativ.
shpresoj edhe une tek kjo e fundit.

[Skerdi Sika]

Leci nuk jam ateist. Askush s'e ka dëshmuar 4çipërisht as mosekzistencën e Zotit. (Sikur e sheh, pra, unë jam njësoj parimor për të dy drejtimet.)

Veten e quaj agnostik. Pra: nuk e di, e s'besoj që mund ta di ndonjëherë, përgjegjen në pyetjen se a ekziston një Zot.