Flet bashkëshortja e zv/kryeministit Ilir Rusmali

[Brari]

Grate e politikaneve rrefehen

Intervista/Flet Lindita, bashkëshortja e zëvendëskryeministrit Ilir Rusmali





“Pse nuk i jap këshilla Ilirit”

Dorina TOPOLLAJ

Nuk i bie rrotull. Ta thotë copë çfarë mendon. Por profesioni i të shoqit si politikan, e ka detyruar të bëhet pak politikane edhe pse “s’është sport për të”. Lindita, bashkëshortja e zëvendëskryeministrit të vendit, Ilir Rusmalit, thotë se s’merr përsipër t’i japë këshilla të shoqit, për t’i shpëtuar përgjegjësisë si këshilltar i keq. Në një orë bisede me të, tre të katërtat i zë puna si juriste dhe pasioni i saj për ligjet. Por mjafton vetëm një fjalë në gjithë pjesën e mbetur, për të kuptuar se familja është mbi të gjitha. A do të hiqte dorë nga profesioni për shkak të angazhimeve të bashkëshortit të saj? Përgjigja është “po”. “Nëse do të duhej për fëmijët e mi, do të hiqja dorë”, thotë Lindita e cila i ka provuar ethet e një situate të tillë. Pas nëntë vjetësh bashkëjetesë, ndjehet mirë. S’ka nevojë as të ndihet më e bukur, as më e dobët. Në një intervistë për gazetën “Tirana Observer” ajo rrëfen marrëdhëniet me bashkëshortin e saj, Ilir Rusmalin. Si është njohur me të dhe jeta si grua politikani. Cilat janë tiparet e karakterit që vlerëson më shumë tek numri dy i qeverisë dhe lëvizjet e tij në politikë. Eksperienca e saj në punë dhe pasioni për ligjet.

Si jeni njohur me Ilir Rusmalin?
Kam mbaruar studimet për jurisprudencë në vitin 1992 dhe Iliri ka qenë pedagogu im i Kushtetueses, por lidhja ka filluar jashtë fakultetit. Jam juriste dhe kam punuar gjithmonë në profesionin tim.
Z. Rusmali është numri dy i qeverisë shqiptare dhe ka po të njëjtën diplomë si ju. A keni menduar t’i futeni politikës?
Jo. Politika është sport i rëndë për mua.
A ka pasur momente të vështira që mund t’ju kenë ndodhur për shkak se jeni bashkëshorte politikani?
Unë nuk mund të them moment i vështirë, por mund të kujtoj një moment të shëmtuar. Ishte nëntor, kur unë kalova me punë në Ministrinë e Financave. Ishte lëvizje e natyrshme, pasi kisha të gjitha eksperiencat e kaluara që më shkonin në funksion të punës së re, dhe e vetmja gjë që më është shtuar nga ky ndryshim, ka qenë puna dhe volumi i punës. E parë kështu, kur dëgjon dhe lexon komentet që bëhen në shtyp për këtë, të vjen keq. Unë parashikova që do të bëheshin komente, por besoja se komentet do të ishin të plota të paktën. Komentet u përdorën keq, u tentuan që të përdoren keq dhe nga mënyra se si u përdorën, dukej sikur unë të isha një bashkëshorte që kishte qenë pa punë dhe së cilës papritur iu krijua mundësia të punonte në një pozicion drejtimi në Ministri të Financave. Shoqet e mia kanë qenë entuziaste dhe madje kanë bërë humor me këtë histori. Më thoshin “ke dalë prapë në gazetë”. Gjithsesi, ky është përjetuar si moment i shëmtuar, dhe kaq, nuk ka ndikuar as në nivelin e punës sime as në cilësinë e jetës sime. Në fund të fundit, në Shqipëri njerëzit e patën të vështirë të pranonin gruan në politikë. Pastaj patën të vështirë të pranonin gruan e suksesshme në politikë. Madje e vështirë ka qenë edhe pranimi i gruas së suksesshme në profesion. Ajo që s’më vinte mirë, ishte fakti që kërkohej të atakohej im shoq nëpërmjet asaj historie. Por kjo është e kaluar tashmë. Me sa duket sot njerëzit duhet të mësohen edhe me modelin e çiftit të suksesshëm, secili në profesionin e tij.
Po ndonjë moment të bukur për shkak të punës së bashkëshortit tuaj?
Të bukur? Nuk e di. Mund të them se ditën që im shoq është përfshirë zyrtarisht në politikë, më ka kërkuar zyrtarisht që unë të impenjohem më shumë për familjen. Unë kam tendencën që t’i përballoj gjërat, sidomos familjen. Këtë sigurisht e marr si kënaqësi.
Duket se e keni shumë për zemër profesionin që keni. Çfarë ju tërheq më shumë tek ai?
I gjithi. Nuk ka një ditë të jetës sime që të mos kem punuar si juriste. Në atë periudhë kur punoja privat mora ato konceptet e të punuarit të pavarur në zgjidhjen e problemit që kisha. Më tutje kam punuar po në poste drejtuese, kam qenë drejtoreshë e Sekretariatit dhe e Zyrës Juridike në Komisionin e Letrave me Vlerë. Ndërsa tani jam drejtoreshë e Drejtorisë së Legjislacionit në Ministri të Financave. Është një detyrë në të cilën, nëse do të kontribuosh, të jepet mundësia që ta bësh. Në këtë drejtori kalojnë një pjesë e madhe aktesh dhe projektesh. Kështu nëse dëshiron që të përmirësosh diçka, mund ta bësh. Nga eksperienca ime në profesion, më duhet të lexoj ligjet dhe shpesh më ka qëlluar të lexoj ligje dhe akte të tjera të dobëta. Kjo sepse në Shqipëri, të shkruarit e ligjeve është kthyer në hobi. Gjen ekonomistë, inxhinierë, mjekë apo ku di unë se çfarë profesonistësh të tjerë që shkruajnë ligjet. Ndërkohë që ata mund vetëm të kontribuojnë si ekspertë të fushës, por ligji është punë e juristëve. Aktualisht jam impenjuar në një projekt për bashkimin e institucioneve mbikëqyrëse të disa tregjeve financiare jo-bankare. Besoj që shpejt projekti do të futet në proces. Stafin me të cilin punoj, e kam shumë të mirë. Në punën private kam mësuar se një njeri punon mirë dhe shpejt kur është i kënaqur. Unë mundohem që specialistët e mi të ndjehen mirë dhe të kënaqur.
A jeni ndodhur para situatës kur ju është dashur të mendoni se mund të sakrifikoni karrierën tuaj për shkak të angazhimit të bashkëshortit tuaj në politikë?
Na u desh që të kalonim një periudhë të vështirë me njërin nga fëmijët. Më kaloi nëpër mend edhe mundësia e heqjes dorë nga puna dhe impenjimit vetëm për djalin. Sidoqoftë u gjet një zgjidhje tjetër dhe vështirësia kaloi. Përgjigjja është “po”, nëse do të duhej për fëmijët e mi, do ta lija profesionin.
Cili është raporti juaj tani në krahasim me atë nëntë viteve më parë, kur jeni njohur me njëri-tjetrin?
Më qëllon të takoj apo të konstatoj që me kalimin e viteve, bashkëshortet mundohen të duken më të reja, më çupa të vogla, më bjonde e ku di unë se çfarë. Unë ndjehem mirë. Nuk kam nevojë të ndihem as më e bukur, as më e dobët. Nuk vërej asnjë ndryshim në marrëdhënien tonë, si dikur ashtu edhe tani që është në politikë. Dhe unë jam e shoqja, po s’e vura re unë…
Çfarë i keni thënë bashkëshortit tuaj për lëvizjet në politikë dhe a jepni këshilla?
Këtu në fakt kam bërë pak hile. Lëvizjet në politikë janë shumë të vështira për t’u parashikuar dhe nuk dihet kurrë se ç’del. S’kam marrë përsipër të jap këshilla për t’i shpëtuar pastaj përgjegjësisë si këshilltar i keq.
A mendoni se një ditë bashkëshorti juaj do të bëhet president?
Bashkëshorti im nuk ka menduar, por djali, po. Është pesë vjeç dhe po ta pyesësh se çfarë do të bëhesh kur të rritesh të thotë: “Do të bëhem president”.
Zakonisht prindërit i ndajnë fëmijët, ky më ngjan mua, ky mua. Ndodh edhe në familjen tuaj kështu?
Në shtëpinë tonë fëmijët e kanë bërë ndarjen vetë. Djali është kopje e Ilirit, ndërsa vajza, e imja. Ata janë aq të bindur për këtë, saqë e marrin të mirëqenë. Djali del me Ilirin dhe pi kafe në lokal.
Cilat janë tiparet e karakterit që vlerësoni më shumë te vetja juaj dhe te bashkëshorti juaj?
Tek Iliri vlerësoj maturinë. Ndërsa te vetmja ime vlerësoj atë që shumë të tjerë e marrin si agresivitet, por që është e folura drejtpërdrejt. Unë nuk mund t’i bie rrotull.
Si është Ilir Rusmali në shtëpi?
Është njësoj. Gjithmonë në kërkim të kompromisit. Vetëm me fëmijët nuk më pëlqen, se mundohet të gjejë edhe aty kompromisin. Ndërkohë që ata janë shumë të vegjël dhe s’mund të arrijnë ta kuptojnë. Dhe në fakt, me fëmijët dështon. Fitojnë gjithmonë ata.
Kur keni tema që hanë debat, kush është më toleranti?
Asnjëri.
Si e kaloni kohën e lirë?
Fundjavën që kemi të lirë, mundohemi të dalim me fëmijët dhe t’i zbavisim ata.
Me çfarë ju pëlqen të merreni, përveç punës natyrisht?
Më pëlqen jashtëzakonisht shumë të gatuaj. Më shumë të eksperimentoj. Pjesa më e madhe e librave që kemi në gjuhë të huaj, është në gjermanisht. Mes tyre ka edhe libra gatimi. Dikur, kur Iliri ishte më i lirë më ndihmonte duke përkthyer receta gatimi prej tyre.

Kush eshte Lindita Rusmali
Lindita Rusmali ka lindur në Tiranë. Shkollën e mesme të përgjithshme e ka kryer te “Petro Nini Luarasi”, e më pas është diplomuar në Fakultetin e Shkencave Politike e Juridike në Universitetin e Tiranës. “Pas shkollës kam punuar në Drejtorinë e Përgjithshme të Doganave për disa muaj”, tregon juristja. Për një vit, Lindita shkëputet nga puna shtetërore dhe punon si shefe e Zyrës Juridike dhe përfaqësimit të shoqërisë tregtare “Volalba sh.p.k”. Nga viti 1993 e deri në vitin 1997 punon si drejtoreshë e Zyrës Juridike në shoqërinë e konsulencës “Hobbit sh.p.k”. Nga 1997 e deri në nëntor të vitit 2005, zonja Rusmali punon si Shefe e Sekretariatit dhe Zyrës Juridike në Komisionin e Letrave me Vlerë. Ndërsa tani, është drejtoreshë e Drejtorisë së Legjislacionit në Ministrinë e Financave.

Kush eshte Ilir Rusmali
Ilir Rusmali ka lindur më 24 prill të vitit 1965, në qytetin e Elbasanit. Arsimin e mesëm dhe fillor e kreu në vendlindje. Në vitin 1983 vazhdon studimet në Universitetin e Tiranës, në Fakultetin e Drejtësisë, studime të cilat i përfundon në vitin 1987. Pas përfundimit të fakultetit me rezultate shumë të larta, punon deri në vitin 1991 si pedagog në këtë institucion. Në vitet ‘95-‘96 punon si këshilltar ligjor i kryeministrit dhe në vitet ‘96-‘97, i Presidentit. Në zgjedhjet parlamentare të 3 korrikut 2005 kandidon për Partinë Demokratike në zonën e Korçës, ku dhe fiton. Në shtator të 2005 me krijimin e qeverisë së Sali Berishës emërohet zëvendëskryeministër.

....................................

TIRANA OBSERVER

[miko]

Ishte nëntor, kur unë kalova me punë në Ministrinë e Financave. Ishte lëvizje e natyrshme, pasi kisha të gjitha eksperiencat e kaluara që më shkonin në funksion të punës së re, dhe e vetmja gjë që më është shtuar nga ky ndryshim, ka qenë puna dhe volumi i punës.

Me gjithë respektin për familjen Rusmali por mua kjo rritje në detyrë sikur nuk ma mbush syrin.A thua vallë ta ketë fituar postin përkatës,si rezultat i një konkurimi aftësie...??!!

Dhe pse pikërisht në Nëntor dhe jo një vit më parë..??!!

Qofsha i gabuar,pasi nuk i njoh njerëzit e nuk dua të hedh baltë mbi askënd.