Poezi nga forumi i vjeter!

[Ani]

nuk desha ti lija pas keto te forumi qe u mbyll se i kam cik me kimet meqense jane te vetmet ne shqip qe kam shkruar qe disi me pelqejne dhe mua vete. obobo! yes! e thashe. me falni qe po fus dhe ate te periodave po ajo me pelqen me shume Dy poezite e para, "Me Shqiperine" dhe "Doja te te Tregoja Dicka" jane shkruar drejt e ne shqip ne fakt. Te tjerat jane te perkthyera :-|



Caste Qenieje

Thjeshtesia e gjerave te perulura ne vetmine e tyre
me jep shprese se dita e kaluar ne vetmi
eshte dite e kaluar permjet qenies sime.

Ne depertimin e saj ndjej djegien
e diellit, degjoj ankesat e eres
dhe kur shiu gurgullon si lume brenda meje
duke me qullur zemren
une e di se çasti s’ka kufi.

Atehere une dhe dita lidhim syte
e njera-tjetres e hapim krahet
ndaj zhurmes se heshtur.



Te Dhjefsha Moj Periode

Te dhjefsha moj periode
qe vjen e s’me leshon
per pese dite me radhe
cdo muaj me kafshon

qe poshte barkut t’shkrete
e gjer te goje e dyte,
te dhjefsha moj periode,
gjak i ngecur ne fyt.

Dit’n e pare e bab’zitur
s’ke faj, eshte zakon,
po diten e fundit
ca dreqin kerkon?

Terbim i shkalluar
si ne filma horrori
kur vrasin te keqin
dhe e lene ke oborri

por meqe i keqi
asnjere s’vdes kollaj
ti vjen prape si ai
e me can, me percan

per nje here te fundit
e pastaj zhdukesh krejt
sikur s’ishe ktu kurre,
sikur jete gje s’u tret.



Puna e Ngjyrave

Puna e ngjyrave,
tha piktori, eshte se ato puthin
njera-tjetren ne ate menyre
qe ti s'dallon dot
se ku mbaron hapesira negative
e ku fillon pozitivja.
Per shembull, vazhdoi ai,
po te veshtrosh kete hapesire
te zeze boje, ti mendon, le t’themi,
per nje shpelle, dhe nese e zeza
puth te bardhen,
ti mendon se nje shkume dallgesh
shpelan gojen e shpelles
dhe kur ti leviz syte
nga e bardha ne te zeze
ti sheh shpellen si tynel
prej nga uji shperthen
e leshohet mbi shkembinj
goditur prej diellit
e te duket sikur sheh
nje barkez plot me njerez
qe lekundet mbi nje dallge te marre,
gati sa s’po e gelltit ujevara,
por pastaj ti afrohesh me afer e sheh
se kjo eshte vetem nje shtrese boje…iluzion,
joshja e padukshme prej dores se piktorit

e thua, aha,
ja c’dashka te m’tregoje maestroja,
dhe largohesh prej studios
por je akoma ne shpelle.



Gra te Vogla

Jane kaq te vogla, pese pellembe
mbi toke. Kane filluar te ndjejne ama,
dine c’eshte nxehtesia ne trup,
dine te thurrin sekrete.

Po kthehen vete ne nje sekret tani.
Ne nje shtepi ku te m’dhenjte kane ikur
ne pune dhe gjyshja ka rene te flere,
ato futen mceftazi ne dhomen e gjumit

dhe zhveshin fustanet.
Njera ka sjelle kutine e xhevahireve
te s’emes. Tjetra zgjedh zinxhiret,
pastaj, qe te dyja, i shtrijne me kujdes

pergjate seksit te tyre, mbi buzet
e hapura dhe terheqin lart e poshte
t'provojne ethe prej metalit t'ftohte
si gjarper rreshkitur mbi to.

Cka dehen te madhen me shume
eshte perfytyrimi i mamase se shoqes
me kto zinxhire stolisur -- era e seksit t'saj
verdalle qafes se nje femre te rritur.



Me Shqiperine

S’te ve dot faj e dashur,
te ka mbetur qe te endesh rrugeve
lakuriq me gjinj te tkurrur
nga njeqind duar te huaja qe ti masin e ti ndukin
duke dashur te te shkulin memesine
prej atyre thithkave ku dikur dehej vete jeta.

Nuk te ve faj e dashur,
vec nje robe mendafshi fjalesh
perpiqem te ta hedh kraheve
por ti nuk e pranon, perkundrazi
me del perpara e me lakuriqesine tende
me akuzon dhe me thua:

Fjalet nuk me ngrohin me,
as nuk me mbulojne,
por me zhdukin krejt
dhe askush s’me shikon.
Prandaj merri fjalet, goce,
e qendis pelerina te tjera,
hidhja nje botes, yjeve,
planeteve te fshehura.
Pastaj kthehu prape
e me kerko ne rruge
e nese me gjen serisht ketu
te zhveshur si kte dite,
te pakten do vesh re
si tkurren perendite
kur foshnja qe une vete kam pjelle
stolis pjellat e tyre. Goce,
atehere do te me mbushen gjinjte,
atehere do t’me vije qumshti
e do belbezojne perendite,
vete do kerkojne te pijne.

Por nese s'me sheh
ne rruge, mos ndalo.
Vajze e dashur,
une jam ti.




Gjashte Skena te Parendesishme

i
Dorezat e gjyshes u gjeten
sot ne dollapin e saj te vjeter.
Ajo s’eshte me, s’eshte me
por ka lene duart e saj rinore
brenda ktyre doreza martese
me tantelle te bardhe.

ii
Mbi tapetin blu te dhomes
corapja e bardhe e nje foshnje
ngjan si nje miush i bardhe
arratisur prej laboratorit te kimise.
Mund ti kete syte e kuq po levizi.

iii
Rreze te arta ne mur,
permes dritares,
permes degesh dimri
reflektohen ne levizje.
Muri po leviz.

iv
Ne banjen e McDonaldit
nje njolle e verdhe
ne kapakun e nevojtores
dhe pikla kafe te thara sinjalizojne
qe njerezit jane thjesht njerez.

v
Duke dale nga makina
ne parkingun e farmacise
gati sa s’shkel ne te vjellen e dikujt--
Te jete e nje femije? E nje shtatezaneje?
Paskan ngrene Kornflakes per darke.

vi
Ne dyqanin e luleve
nje trembedhjete vjecare
perkedhel petalet
e nje mos-me-prekses.
Shitesi, ne te dyzetat,
veshtron me adhurim,
me zili nderkohe qe petale
bien si gure brenda tij.



Na Provo Kete!

Rruges per ne shtepi
prej kinemase, Cicinka,
i dashuri i saj e te tjere, vrapojne
nen nje shi te dendur gushti.

Shiu bie i ftohte
permes fustanit te saj
te shkurter pa menge.
Te tere dridhen.

Ohu, kujt i plas,
mendon ajo,
asnje s’do e marre vesh
me gjithe kte shi,
dhe e leshon.

Nen shiun e ftohte te gushtit
Cicinka ndjen ngrohtesine e lagesht
tek shperndahet rrjedhshem prej shaleve
te saj e deri poshte te thembrat.

Rruget e nate-maskuara
zgerdhihen heshtur bashke me te.
Asnje s'e ka idene se c’ndodhi,
as i dashuri i Cicinkes,
i cili, duke vrapuar mbas saj,
e ze per bythes se lagur
dhe e puth shtrengushem.




Doja te te Tregoja Dicka

Sot mu kujtua femijeria,
menyra se si farat
e trendafilit te eger te djegin
e te kruhen po te preken mishin,
ndaj keputa nje syth
dhe e cava para kohe
si dikur te bacja e Janit
kur une e ti kepusnim gonxhe
e ti shkulje petalet
te m'tregoje farat
e me thoshe perralla
qe vetem ti dije
dhe kur une symbyllur
humbisja n'pershkrime
doren tende fshehurazi
sillje mbrapa qafes
e me hidhje farat
brenda bluzes sime
dhe me ndizje trupin
ne mijra shperthime.



Gjithe te mirat,
Ani

[peoples]

Kenaqesi e perndritue te lexosh vargjet qe krijohen nga mendja juaj teper fertile ne kombinacion me nje degezim te magjishem sensual.Kenaqesi e vertete.Me kenaqesi lexohen vargjet zonjusha Ani(gj).

[Sokoli]

Betohem te isha moderator do e nderroja titullimin e postit tend ne "Ani lakuriq".

[Ani]

Tori, grazie shume! Kenaqem qe ti kenaqesh.
Kol more, sic ja fillojne lulka me qyfon ne shkrimet e tyre nganjehere, "kam kohe qe" ta kam hequr vizen!! :PP hahah. betohem so po ta beje dicka te tille do te te beja jeten mu ne jete! hajt shnet,

Ani

[Sokoli]

E kam ne kuptimin qe ato jane copeza te tuat moj mbope e embel.

[peoples]

me vjen keq qe ke perdorur nje copez ironie qe une s'eshte se e konsiderj te tile,or nje i trete mund ta kuptoje.
Une mendova kur lexova poezite e tua se ishin me te vertet te bukura ,teper me stil dhe te intrigonin(mua personalisht),t'i dergoje ne nje tjeter dimension.Nuk e di a ke degjuar per poezine performative?Por nese ti mendon qe nje dite t'i botosh keto poezi me te tjera sigurisht,une do te kisha shume deshire te kontriboja me mundesite e mia kreative.P.sh.,ne librin me poezi te jene te prezantuara perkrah cdo pjese edhe nga nje imazh viziv,ky,vizatim apo fotografi,por gjithnje brenda kontekstit te poezise se zgjedhur nga ty.Nje rol shume i mire por qe duhej nje pune serioze e,teper e konsiderueshme nga te dyja palet.Apo jo?
Por duke shikuar qe ti je ne kontinent tjeter(Amerike),e ne ndodhem ne nje tjeter kontinent(Europe) me duket pak e veshtire...por sidoqofte valuti la mia proposta e mandami un messaggio ....
-------------------------

alban.people@arte.it

[Ani]

Tori,

nuk kishte ironi, thjesht isha gezuar qe ty te pelqyen poezite. Do te te shkruaj ne email me mire.

Ani

[Ani]

kte rradhe po ja them vetes se s'po me pelqen asgje qe po shkruaj. blah, blah, blah. dhe meqe lexoj shume poezi online (shumica anglisht) pa numuruar ato ne shtyp nganjehere me behet blah, blah, blah dhe ketu ne stomak. prandaj...


E Urrej Poezine Tende.

Poezine tende e urrej. Nuk ngre gje ujra
as qimkat e vogla ne shpinen time.
Ti flet per malet por s’po thua
ndonje gje te re, akoma me duken blu
ne horizont, akoma mendoj se jane te ftohte
e te veshtire per ti ngjitur.

Ti kujton se yjet te stolisin poezite e dashurise.
Kujton se pak damar prerje te ngjyros
nje te erret. Gabim. Kjo eshte thene njeqind here.

Thuame si nganjehere naten
do qe te ngrihesh e te vrasesh ndonje
ne rruge vetem nga kurioziteti,
vetem per te pare si do t’te kapin.

Thuame si naten qe shkoi, ti pe henen
ne raftin prane krevatit tek u shpela
ne shishken tende te parfumit.

Keto pra me thuaj.



ne anglisht:

I Hate Your Poetry

I hate your poetry. It raises no waters.
Or the little hairs on my spine.
You mention mountains but
you’re not defining anything new,
I still see them blue from the distance
and still think they’re cold and tough to climb.

You think stars make your love poem.
You think some wrist slitting colors
you a dark one. Wrong. That’s overdone.

Tell me how sometimes at night
you want to get up and kill someone
on the street just out of curiosity,
just to see how you’ll get caught.

Tell me how last night you saw the moon
on the shelf next to your bed
bathing in your bottle of perfume.

Tell me these instead.



Ani e velur!

[macia_blu]

une po them ate qe tha ai dhe ai tjetri ...por me nje miau ne mes.

po kenaqem se po kenaqeni...hajt pra te kenaqemi.
miauuuuuuuuuu!

[peoples]

Te "ndjek",me poezine tende qe aq e simpatizuar prej meje,besoj se do te ngrihet nje piedestal enigmatik rrjesht e per dy....perqafime nga nje ambjent teper koloristik.



AP.