Forumi Mysliman: Presidenti Moisiu ka fyer ndjenjat tona

[Davius]

Myslimanët reagojnë pas ligjëratës së Moisiut në Oksford: Islami, po aq familjar sa edhe krishtërimi

Forumi Mysliman: Presidenti Moisiu ka fyer ndjenjat tona


B.P

“Fyerje e rëndë për identitetin e myslimanëve të Shqipërisë”. Kështu është cilësuar nga Forumi Mysliman Shqiptar ligjërata e presidentit të vendit, Alfred Moisiu, mbajtur në forumin e Oksfordit për tolerancën ndërfetare në traditën e popullit shqiptar. Përmes një deklarate për shtyp, forumi ka reaguar për ligjëratën e mbajtur, duke pranuar se, “megjithë deklarimet e qarqeve të ndryshme me frymëzim antimysliman, kur deklarata të tilla bëhen nga presidenti, ato marrin karakterin e një sulmi të shtetit mbi identitetin e qytetarëve të tij”. Sipas deklaratës, forumi i sheh absurde përpjekjet për të afishuar tolerancën ndërfetare të shqiptarëve, kur deklarohet se ata qenkan të gjithë të krishterë.

“Ne pyesim zotin president, se, nëse në Shqipëri edhe ne myslimanët qenkemi të krishterë, atëherë ndaj kujt ushtrohet kjo tolerancë, zotëri? Si është e mundur që në shtetet fqinje në Ballkan, ku ka popullata dhe regjime të deklaruara si të krishtera ortodokse, nuk ekziston një tolerancë si në Shqipërinë me shumicë myslimane”, - thuhet në deklaratë, pasi citohen pjesë nga ligjërata e presidentit.

Sipas së cilës, te çdo shqiptar, pak po të gërmosh do të zbulosh thelbin e tij të krishterë dhe se te çdo mysliman shqiptar, gjen 15 shekuj krishtërim. “Forumi Mysliman ndjehet i habitur kur konstaton që kryetari i shtetit nuk paska dijeni që në vendin e tij, përveç të krishterëve të devotshëm, ekziston një numër goxha i madh myslimanësh po aq të devotshëm, të cilët e mbështesin fenë e tyre në islamin burimor, që rrjedh nga mësimet autentike të librit të shenjtë, Kuranit, që Zoti i madhëruar i shpalli njerëzimit nëpërmjet profetit Muhamed, ashtu siç i dërgoi Ungjillin profetit Jezu Krisht”, - thuhet në deklaratë.

Sipas saj, Islami në vendin tonë është po aq familjar për shqiptarët, sa ç’është edhe krishtërimi (i cili sikurse edhe islami nuk është rezidencial, por i ardhur nga Lindja e Mesme), por që të dy janë pjesë të pandashme të identitetit tonë kombëtar. “Presidenti i Republikës, sipas Kushtetutës, është simbol i unitetit kombëtar dhe nuk mund t’i lejohet që nëpër forume ndërkombëtare të prezantojë qëndrime të njëanshme, të cilat injorojnë ndjenjat e një pjese të mirë të popullsisë”, - theksohet më tej në këtë deklaratë, ku shtohet se një falje nga ana e presidentit do të ishte një lehtësim për fyerjen që u është bërë shtetasve të besimit islam.

Gazeta Shekulli

[Davius]

Nuk i ka hije nje presidenti te shprehet ashtu.
Eshte deklarate diskriminuese per myslimanet qe jetojne ne Shqiperi.

PS:
Nuk ka nevoje tema te shendrohet ne urrejtje musliman-krishtere, por thjesht te gjykojme kete akt jo te hijshem te presidentit shqiptar.

[FЯODO]

te çdo shqiptar, pak po të gërmosh do të zbulosh thelbin e tij të krishterë dhe se te çdo mysliman shqiptar, gjen 15 shekuj krishtërim

Ku qendron e keqja ketu o Davius?
Fredi e ka thene ashtu si eshte, myslimanet shqiptare me pare ishin te krishtere qe me vone u shnderruan ne myslimane me imponim apo deshire, pak rendesi ka.
Kete e ka thene edhe I.Kadare disa here ne intervista te ndryshme.

[oiseau en vol]

Hej bela, jemi bere me keq se ai forumi mysliman ketu : sa mbaron nje teme ku shahen e vriten e priten, kercet tjetra. Mbaron Turqia, fillon Jordania, pastaj ia nis Greqia, pastaj profeti e plot e plot e plot... vetem e vetem per tu zene e per tu copetuar...

Aty ku jetoni ju, a keni ndonje pasion qe ska lidhje me keto punet e thella te feve ? Se ketyre ua kemi pire lengun : nuk mbyllet qofte dhe nje teme duke thene njeri qe eshte dakort dhe tema u krye. Por pritet derisa te vije moderatori e te mbylle temen e t'i nxjerre te gjithe me shkelma perjashta...

Mos u beni si ata gazetaret e para dhjete vjeteve qe mbanin neper duar vetem bidona benzine per te shuar zjarrin

Keto tema jane thjesht per dhimbje koke e per prishje humori. Megjithate, do thoni ju, çdokush e ka te drejten te thote ç'te doje. E vertete kjo. Por kur e shihni qe keto perseriten ne pafundesi e papushim e nuk kane asnje dobi perveç inateve te perjetshme, atehere pse ngulmoni ???

Asgje per te thene per temen !

[Xhuxhumaku]

Ku qendron e keqja ketu o Davius?
Fredi e ka thene ashtu si eshte, myslimanet shqiptare me pare ishin te krishtere qe me vone u shnderruan ne myslimane me imponim apo deshire, pak rendesi ka.
Kete e ka thene edhe I.Kadare disa here ne intervista te ndryshme.

po perpara te krishtereve ca kane qene o Jost?

te pa fe apo pagane, apo teiste ka patur ky vend???

[FЯODO]

po perpara te krishtereve ca kane qene o Jost?

te pa fe apo pagane, apo teiste ka patur ky vend???

Ket pyetje shtroja te krishtereve kur te bejne deklarata te tilla ankese

[FЯODO]

Problemi ketu nuk eshte tema por thelbi i temes pra perkatesia fetare.
E kam thene me pare dhe vazhdoj ta perseris qe ne Shqiperi nuk sqarohet dhe diskutohet sa duhet ky problem teper i rendesishem qe prek dukshem imazhin e Shqiperise ne bote.
Shqiperia nuk eshte vend me 70% myslimane
Eshte qesharake kjo statistike prandaj se kuptoj pse e mbajne aty, e demton imazhin tone ne bote.
Une se kuptoj se me ca merren institucione si INSTAT???
Edhe vete Kushtetuta e Republikes se Shqiperise e sqaron dhe e stersqaron se Shqiperia eshte vend laik dhe se Nuk Ka Fe Zyrtare
Prandaj duhet sqaruar njehere e mire ky muhabet qe mos te vihet Presidenti ne situata te tilla per te sqaruar te tjeret per perkatesine fetare ne Shqiperi.

Te faqja Worldstatesmen.org lexoje cfare thuhet per Shqiperine:

Religions: Sunni Muslim 38.8%, Roman Catholic 16.7%,
non-religious 16.6%, Albanian Orthodox 10.4%,
other Orthodox 5.7%, other 11.8% (2000 est.)
(religious observances prohibited 1967-Nov 1990)

[FЯODO]

PROBLEMI JONE ME EUROPEN --NUK ESHTE FEJA--SE ATA NA NJOHIN SHUME MIRE

Feja eshte njera nga problemet per integrimin tone ne EU dhe per te mos shkuar shume larg thjesht shiko sondazhet e vendeve ne EU se ca mendojne per anetaresimin e Shqiperise ne EU .... rradhitemi ne vend te parafundit perafersisht me te njejten perqindje pikesh me Turqine.
Eshte akoma me absurde kur mendon se Rrumania qe vjet konsiderohej vendi i dyte me i varfer ne Europe ti behet oferte te anetaresohet ne EU ne vitin 2007 ... kjo eshte skandal kaluar skandalit.
Pse, i permbush Rrumania ato kritere qe kerkon ti bledo nga qeveria jone???
Rrumania eshte vendi me perqindjen me te larte te jetimeve ne bote dhe rradhitet si nje nder vendet me te korruptuara.

Gjithsesi ti mos humbemi temes, mendoj se ka ardhur koha qe ti rishikojme njehere e mire keto Statistikat e perkatesive fetare.

[niku-nyc]

Feja eshte njera nga problemet per integrimin tone ne EU dhe per te mos shkuar shume larg thjesht shiko sondazhet e vendeve ne EU se ca mendojne per anetaresimin e Shqiperise ne EU .... rradhitemi ne vend te parafundit perafersisht me te njejten perqindje pikesh me Turqine.
Eshte akoma me absurde kur mendon se Rrumania qe vjet konsiderohej vendi i dyte me i varfer ne Europe ti behet oferte te anetaresohet ne EU ne vitin 2007 ... kjo eshte skandal kaluar skandalit.
Pse, i permbush Rrumania ato kritere qe kerkon ti bledo nga qeveria jone???
Rrumania eshte vendi me perqindjen me te larte te jetimeve ne bote dhe rradhitet si nje nder vendet me te korruptuara.

Gjithsesi ti mos humbemi temes, mendoj se ka ardhur koha qe ti rishikojme njehere e mire keto Statistikat e perkatesive fetare.

Eshte e vertet Jost!

Shume veta nuk do ta arrijn ta kuptojn dhe ta pranojn qe feja eshte pengesa sepse sot ne bote dicka e madhe po ndodh ku ekstremizmi Islamik eshte nen-shenjester nga te gjitha kombet dhe kur ky ekstremizmem ekziston ne Shqiperi dhe ne Kosove shancet per te hyr ne BE jan te kota. Evropa ka shum te drejta dhe arsye pse te jen te shqetesuar kur kufinjt e Shqiperise jan shum te leta per terroristet per ti kaluart dhe e keqja eshte qe vet Evropa dhe Amerika e thojn qe ekzistojn lidhje ndermjt Al-Qaeda dhe Shqiptarve!

Deri sa kjo gje te vazhdoj, abuzimi i fese nga myslimanet per minoritet e vogla fetare ne Shqiperi te vazhdoj atehere me mire te fryni syt kot sepse sdo ket BE dhe ket gje Moisiu e di shume mire dhe ate shprehje e beri si simbol qe Shqiptari ka fe tolerante qe te pakten te tregonte qe jemi tolerante edhe pse ne te vertet ka ekstremizem dhe abuzim te fese!

[forum126]

Nexhat ibrahimi



www.zeriislam.com

Prizren



Islami dhe bashkëjetesa me kristianizmin

-Një përgjigje presidentit shqiptarAlfred MOISIUT, dhe elitës politike gjithëshqiptare-




Ndër çështjet gjithherë aktuale, si te ne ashtu edhe në qarqet botërore, është tema e bashkëjetesës në rrafshin teorik ndërmjet Islamit dhe feve, ideologjive apo botëkuptimeve të tjera dhe në rrafshin praktik, historik ndërmjet muslimanëve, kristianëve dhe feve apo ideologjive tjera. Ky aktualitet konsiston në faktin se shumë qarqe poli*tike botërore, me anë të mekanizmave të veta, e shtrojnë këtë çështje në kontekstin negativ dhe pezhorativ.

Një ndër rastet më të fundit është ataku mbi vlerat islame nga ana kryetarit aktual të Shqipërisë, siç e quajnë disa: vllahut nga ana nacionale dhe ortodoksit nga ana fetare, Alfred Mojsiut dhe e politikanit injorant e prepotent nga Maqedonia Menduh Thaqi dhe polemikat e tij dhe të bashkëmendimtarëve të tij në adresë të islamit dhe muslimanëve.

Nëse do të më pyesni: kush është Alfred Mojsiun, përgjigjja ime e parë do të ishte: tipik çoban i mjerë, që nuk mund t’i besohet as kopeja me bagëti.

Ju disa do të thoshit: fjalë të rënda kundrejt një kryetari nga një shqiptar. Përgjigjja është: Nëse Alfred Mojsiu, duke abuzuar me postin e kryetarit, ka të drejtë ta fyejë një fe, islamin, përse unë të ngurojë ta shprehi të vërtetën për një njeri, që i shërbeu maksimalisht monstrumit të quajtur komunizëm dhe tash demokracisë së quajtur globalizëm (zhdukja e të gjithë konkurrentëve dhe vlerave potenciale).

Ata që ndjekin politikën dhe raportet fetare në tokat shqiptare dhe rajon, e kanë të qartë se për çka është fjala. Unë me këtë rast nuk do të vrapoj pas demantimit të thënieve të tyre një nga një, sepse ata këtë nuk e meritojnë, as Alfred Mojsiu, as Menduh Thaqi, as shumë të tjerë që gënjejnë vazhdimisht në adresë të islamit, por do të ofrojë të dhëna, prova historike, kulturore, shkencore, logjike, religjioze për të ndriçuar dhe argumentuar fjalorin e “pistë” edhe të njërit edhe të tjetrit por edhe të mentorëve të tyre.

Në trojet shqiptare, tema e “Islamit dhe bashkëjetesa me kristianizmin”, sepse religjione të tjera edhe nuk ka, rëndom trajtohet në kontekstin negativ e destruktiv. Kur thuhet se në tokat shqiptare ka bashkëjetesë, para së gjithash mendohet në vlerat kristiane të bashkëjetesës, sepse islami sipas tyre nuk është për bashkëjetesë, por një e keqe që duhet të tolerohet deri në një kohë të caktuar. Për ta sulmuar, si burim shfrytëzohen pjesë kur’anore të shkëputura nga tërësia, duke bërë nga Islami monstrum të llojit të vet. Burim vijues janë edhe veprat propagandistike evrocentriste, katoliko-centriste dhe kryqtare e inkuizicion*ale, si Çeta e Profetëve e Pjetër Bogdan Maqedonasit. Vetëm shikojeni fytyrën e tij nga veprat e botuara dhe do të shihni se Zoti e ka shndërruar atë në pamje monstrumi, sepse Bogdani këtë është angazhuar t’ua bëjë muslimanëve.



Kur’ani dhe Bibla për bashkëjetesën



Kur’ani mëson se Islami nuk është fe që është paraqitur me Muhammedin a.s.. All-llahu nuk është Zot i veçantë vetëm për musli*manët e as Muhammedi a.s. nuk e ka shpallur veten për ri*simtar, por për vazhdues të së Vërtetës permanente Hyjnore, që shumëherë u shpall por u harrua apo u shtrembërua. All-llahu e urdhëron Muhammedin a.s. të thotë:

“Thuaj: “Unë nuk jam risimtar prej Të dërguarve, e nuk e di se çka do të bëhet me mua e as me ju, unë nuk ndjek tjetër vetëm atë që më shpallet, unë nuk jam tjetër pos I dër*guar që ua tërheq vërejtjen qartazi.” (el-Ahkaf, 9);

“Ne përpara teje kemi dërguar Të dërguar në grupet e popujve të hershëm”. (el-Hixhr, 10).

“Ne edhe para teje popujve të tyre u dërguam pejgam*berë dhe ata u erdhën atyre me argumente të qarta...” (er-Rrum, 47).

“Ne kemi dërguar pejgamberë para teje, për disa prej tyre të kemi njoftuar me rrëfimet e tyre, e për disa sish nuk të kemi njoftuar...” (Gâfir, 78).

“Ju (besimtarë) thuani: “Ne i besuam All-llahut, atë që na u shpall neve, atë që iu shpall Ibrahimit, Ismailit, Is’hakut, Jakubit dhe pasardhësve (të Jakubit që ishin të ndarë në dymbëdhjetë kabile), atë që i është dhënë Musait, Isait dhe atë që iu është dhënë nga Zoti i tyre pejgamberëve. Ne nuk bëjmë dallim në asnjërin prej tyre dhe Ne vetëm Atij i jemi bindur”. (el-Bekare, 136).

“... Secili i besoi All-llahut, engjëjve të Tij, shpalljeve të Tij, të dërguarve të Tij. ...” (el-Bekare, 285).

“Ne vazhduam gjurmët e tyre (të pejgamberëve) me Isain, birin e Merjemes, vërtetues i Tevratit që kishin më parë. Atij i dhamë Inxhilin, që është udhëzim i drejtë dhe dritë, që është vërtetues i Tevratit që kishin pranë, që ishte udhëzues e këshillues për të devotshmit”. (el-Maide, 46), e shumë ajete të tjera.

Kur’ani pranon librat e mëparshëm hyjnorë: fletët e Ibra*himit, Tevratin, Zeburin dhe Inxhilin dhe besimi në burimin hyjnor të tyre është kusht për të gjithë muslimanët, ndonëse tekstet biblike kanë humbur e janë falsifikuar, e disa janë humbur tërësisht. Duke e marrë parasysh këtë fakt, All-llahu e mëshiroi njerëzinë definitivisht në mënyrë të plotë, në kohë e hapësirë.

Pra, Kur’ani e pranon hebraizmin dhe kristianizmin si realitet fetar dhe historik, por këtë nuk e bën hebraizmi dhe kristianizmi kundrejt Islamit!

Misioni i Muhammedit a.s. me të cilin e obligoi All-llahu i madhëruar, dallon nga të tjerët, sepse ai i është drejtuar mirë*qe*ni*es së njerëzisë, e jo ngritjes vetjake dhe arritjes e mono*po*lizi*mit të privilegjeve vetjake, as të bashkësisë së vet në dëm të të drejtave natyrore të të tjerëve. …

Sipas mësimit islam, bartësi i mirëfilltë i pushtetit është All-llahu xh.sh. Këtë qartë e shohim nga ajeti kur’anor:

“A nuk është All-llahu sundues mbi sunduesit”. (et-Tîn, 8).

Karakteristikë e Kur’anit dhe e Sunnetit është që ata ngushtë e lidhin anën transcendente, hyjnore të Zotit me problemet shoqërore, ekonomike e politike të bashkësisë. E tërë kjo, kushtimisht, do të mund të shprehej se Ummetin - Bashkësinë muslimane e drejtojnë parimet vijuese:

- parimi ekonomik, që d.m.th. se “vetëm Zoti është pose*dues”

- parimi politik, që d.m.th. se “vetëm Zoti urdhëron”

- parimi kulturor, që d.m.th. se “vetëm Zoti e di”.

Bashkësia muslimane, Ummeti, në Medine shumë shpejt u çmilitarizua, u shndërrua në qytet civil, me xhaminë krye*sore, me tregje, shtëpi aristokrate, xhami të lagjeve, hamame e të tjera, ku ishin edhe masa, bujarët, shtresat tjera popullore, ulemaja, nëpunësit. I lidhur me një fe, me një mënyrë të jetesës, ky civilizim nuk ka imponuar vetëm normat e veta të shoqërive të ndryshme, politikisht të ndara, por është paraqi*tur edhe si normë për të gjithë brezat tjerë. Pa dyshim, më pak me shkëlqimin e vet, se sa me koherencën e vet të brend*shme.

Thëniet e Kur’anit: “Ju keni fenë tuaj, e unë kam fenë time” (el-Kafirun, 6) dhe

“Thuaj: “Vetëm All-llahun e adhuroj, sinqerisht ndaj Tij e bëj adhurimin tim. E ju pra, adhuroni pos Tij çka të doni!...” (ez-Zumer, 14-15), janë mjaft të qarta dhe ofrojnë hapësirë për meditim afirmativ rreth koekzistencës ndërmjet feve, kulturave e civilizimeve të ndryshme.

Në anën tjetër, Kristianizmi pushtetin e sheh si të drejtë të veçantë dhe autorizim të dhënë personaliteteve fetare (klerikëve). Derisa Kristianizmi i detyron të gjithë, pra edhe ata jashtë rendit të klerikëve, d.m.th. laikët, në nënshtrim ndaj Kishës, Islami konsideron se kjo i përket ummetit, bashkësisë muslimane apo popullit. Ndaj mund të thuhet: Pushteti i ta*kon All-llahut, por e drejta në përdorimin e tij i takon popu*llit. Populli, nëse dëshiron, këtë të drejtë mund ta zbatojë nëpërmjet përfaqësuesit të vet të zgjedhur (ulu’l-emr).

Siç cekëm, e drejta e sendërtimit të pushtetit profan në kristianizëm i është dhënë rendit të klerikëve autoritativë. Si*pas Palit, pas Isait, për transmetimin e porosisë së Zotit te njerëzit janë të obliguar apostujt.

Po ashtu, kristianizmi, përkundër mesazheve të dashu*ri*së e paqes, masat represive ndaj atyre që mbesin jashtë udhëzimit i ashpërson sukcesivisht:

“Kush nuk është me mua, është kundër meje, dhe kush nuk mbledh me mua, shkapërderdh.” (Mateu, 12:30).

“... e kush më pranon mua, e pranon atë që më dërgoi mua...” (Luka, 9:48) ose

“... e kush më përbuzë mua, e përbuzë atë që më dërgoi mua”. (Luka., 10:16).

“... dhe i detyroi të hyjnë...” (Luka, 14:15-24).

Në bazë të teksteve të sipërme nga Besëlidhja e Re, re*zulton se Kisha dhe autoritetet fetare kanë të drejtë dhe kom*petenca që të tjerët me forcë t’i tërheqin në kristianizëm. Kisha, sipas këtyre teksteve, ka të drejtë të bëjë presion e ta terrorizojë shpirtin njerëzor, e ata që kanë refuzuar Kishën janë ekskomunikuar dhe janë hedhur në zjarr. Hedhja në zjarr është shfrytëzuar për shkak se Kisha përbuz shpatën, ndonëse shpata fare nuk ka mbetur mbrapa në kryerjen e krimeve gjatë gjithë historisë kishtare. Kryqëzatat dhe Inkuizicioni janë shembuj të hershëm, kurse luftërat evroperendimore dhe kristo-centriste të shekullit XX-XXI ndaj botës muslimane janë shembullin më i qartë.

Kësaj i ka ndihmuar parulla e zjarrtë “Jepja perandorit atë që i takon dhe Zotit atë që i takon”, që është shndërruar në parullë të rrejshme që e ndanë fenë prej bashkësisë dhe e shndërron në çështje private, kështu që ua mundëson sun*duesve politikë të sundojnë pa Zotin. Kështu, qysh prej Ku*vendit të Nikejës (325) e deri më sot, problemi gjithnjë është zgjidhur sipas vullnetit të sunduesit, e ky është konstan*tinizmi. Kisha perëndimore, katolike, gjatë historisë the*melin e vet të legjitimitetit e bazon në varrin e Pjetrit, sepse Isai i kishte dhënë përparësi. Madje, Mateu mendon se Pjetrin për konstituues të Kishës e ka emëruar Isai. Në bazë të kësaj, por edhe thënieve të tjera, mund të thuhet se Isai është personifikuar në Kishën, njëjtë sikur që Zoti është per*sonifikuar në Isain. Nëse kësaj i shtojmë thënien e Palit se çdo pushtet ka burim hyjnor (Omnis Potes tas a Deo), (Nuk ka pushtet e që nuk është prej Zotit), atëherë e kemi të qartë që papët pozitën dhe legjitimitetin e vet e ndërtojnë mbi apostujt, e sidomos mbi Pjetrin, dhe se çdo papë është hallkë në zinxhirin e shpalljes që vazhdon. Papa i ri është tok me Shpirtin e Shenjtë, sepse Koncili që e ka zgjedhur është in*stitucion hyjnor i shenjtëruar. Nga kjo rrjedh edhe ajo që papa fiton cilësinë e inocettit (i pagabueshëm). Papa kom*petencat drejtpërdrejt i merr prej Zotit dhe ka të drejtë të sun*dojë në emër të Isait. Ai ka të drejtë të caktojë parimet e fesë e të besimit. Më 1870, në Koncilin e parë të Vatikanit, cilësia inocetti sërish edhe zyrtarisht është konfirmuar dhe është marrë vendim decidiv se komentet e tij të fesë “janë të obli*gueshme për të gjithë besimtarët.”

Për ta forcuar këtë bindje janë shkruar shumë vepra. Shën Augustini në veprën e vet “Shteti i Zotit”, konsideron se shteti profan është fryt i mëkatit të parë dhe institucion djalli, i obligueshëm t’i nënshtrohet shtetit të Zotit. Ndaj, pasi trupi ndjek shpirtin, edhe pushteti profan duhet ta ndjek pushtetin shpirtëror. Me rënien e Romës në vitin 476 e deri në shekullin VIII vërejmë forcimin e Kishës duke e absorbuar në tërësi segmentin ushtarak, politik e administrues të Romës. Kisha përdori formulën vijuese: në skenën politike mbretërit janë sovranë, por njëkohësisht ata duhet ta njohin autoritetin shpirtëror të Kishës dhe në pajtim me këtë, çdokush është i lidhur për papën dhe duhet ta njohë autoritetin e tij shpirtëror. Ata që nuk i nënshtrohen kësaj politike u nënshtrohen gjy*qeve inkuizitore, që sipas një pohimi, për një kohë mjaft të shkurtër, këto gjyqe kanë dënuar 30.000 njerëz me vdekje me kallje, ku kanë pësuar shumë shkencëtarë e njerëz të artit.

Mund të përmbledhim se në rrafshin burimor islam “bashkëjetesa” është bazament i pakapërcyeshëm i Bash*kësisë Muslimane, Ummetit dhe shërben si arketip për rregullimin fetar, politik, shoqëror, ekonomik e të tjera edhe të shoqërive moderne.

All-llahu nuk njeh epërsi të disa popujve apo grupeve e individëve ndaj disa të tjerëve. Ai në Kur’an thotë:

“O ju njerëz, vërtet Ne ju krijuam juve prej një mashkulli dhe një femre, ju bëmë popuj e fise që të njiheni ndërmjet vete, e s’ka dyshim se tek All-llahu më i ndershëm ndër ju është ai që më tepër është i ruajtur...” (el-Huxhurat, 13).

“Nga argumentet e Tij është krijimi i qiejve e i tokës, ndryshimi i gjuhëve tuaja dhe i ngjyrave tuaja. Edhe në këtë ka argumente për njerëz”. (er-Rrum, 22).

“E nëse ndokush prej idhujtarëve të kërkon strehim, ti strehoje në mënyrë që t’i dëgjojë fjalët e All-llahut (Kur’anin), e mandej përcille deri në vendin e tij të sigurt. Kjo, ngase ata janë popull që nuk e dinë (të vërtetën e Fesë islame).” (et-Tevbe, 6).

Kurse Muhammedi a.s. në Haxhxhin lamtumirës këshilloi:

“Të gjithë ju jeni pasardhës të Ademit, kurse Ademi ka qenë i krijuar prej dheut; arabi nuk ka kurrfarë epër*sie ndaj joarabit, as anasjelltas, por me frikën prej Zotit.”

Në anën tjetër, në rrafshin burimor kristian koekzistenca qëndron në këmbë të qelqta. Respektivisht, kristianizmi duke u mbështetur në bazamentin e “popullit të zgjedhur” dhe në bazamentin se në “mbretërinë e popullit të zgjedhur”, kryekëput bazamente raciste, të gjithë ata që nuk duan të hyjnë në kristianizëm do të futen detyrimisht në të, qartë ka proklamuar the*melet se në çfarë parimesh mbështeten kultura dhe civilizimi evroperëndimor kristian.



II

Nëse i hedhet një shikim rrafshit teorik musliman dhe atij kristian, por edhe rrafsheve tjera, do të vërejmë se Islami pa të drejtë atakohet dhe karakterizohet si fe e jotolerancës e kundër koekzistencës, dhe se mësimet e veta i imponon me dhunë. Burimet islame, Kur’ani dhe Sunneti, qartë e dëftojnë qëndrimin islam. Edhe burimet kristiane, Besëlidhja e Re dhe dokumentet papnore, po ashtu qartë e dëftojnë qëndrimin kristian, dhe këtë, në pikat më të shkurtra, edhe për Islamin edhe për Kristianizmin patëm mundësi ta lexojmë në faqet paraprake.

Do t’i cekim disa raste nga e kaluara: Greqia antike karakterizohej me diskriminim kulminant. Njëri nga dijetarët - filozofët më të mëdhenj, Platoni, ka kri*tikuar skllavërimin e grekut nga greku, por skllavërimin e të huajve nga greku ai e lejon për shkak se disa popuj intelektin nuk e kanë të përsosur. Kurse Aristoteli, filozofi më i madh, njerëzit i ka ndarë në të lirë dhe në skllevër. Skllevërit janë krijuar vetëm për t’u shërbyer të lirëve. Sistemin e skllavë*ri*mit Aristoteli e ka konsideruar të nevojshëm.

Ngjashëm është edhe me kulturën e civilizimin judaist (çifut), i cili lejon skllavërimin e joçifutëve, por jo edhe të çi*futëve, sikur që ndalon kamatën ndërmjet çifutëve, por e le*jon ndërmjet çifutëve dhe të huajve, sepse populli çifut, si “i zgjedhur” nuk ka ndonjë obligim ndaj ndonjë populli injo*rant.

Mësimet kristiane urdhërojnë skllavin t’i nënshtrohet to*talisht dëshirës së skllavopronarit, që d.m.th. se jeta e vdekja vareshin nga dëshira e tij. Çdo njeri i lirë autoritativ në per*andori ka poseduar disa mijëra skllavë të dënuar për shkaqe më banale. Madje vetë Kisha ka poseduar skllevër dhe ka pranuar qartë legalitetin e skllavërisë, kurse me pretekst se pengon lypjen dhe vjedhjen.

Në Perandorinë Bizantine kanë supozuar se ata janë udhëheqësit e botës, kurse mbarë bota rreth tyre është krijuar për t’u shërbyer. Skllavi nuk ka mundur të posedojë, të trashëgojë, të lë trashëgim, apo të martohet legalisht. Skllavi i padobishëm, i sëmurë e në moshë është vrarë. Skllavi nuk ka mundur ta padisë dëmtuesin, sepse e drejta e padisë i ta*kon vetëm zotëriut.

As gjendja e koptëve nën Kishën bizantine nuk ishte e mirë: Nën sundimin e perandorit Fokas (602-610) të gjithë funksionarët koptë u detyruan t’i nënshtrohen Kishës së Kon*stantinopolit. Nën Herakliusin (610-641) koptët aku*zo*he*shin si paganë e tradhtarë, kurse Justiniani I (527-565) thoshte: “Vetëm një qeveri, vetëm një legjislacion dhe vetëm një kishë”, që qartë dëfton se ç’ndodhte me të tjerët që nuk i nënshtroheshin këtij urdhri.

Paraqitja e Muhammedit a.s. në skenën historike dhe, më pastaj, shkuarja e tij në Medine, hasën në ndjenjë përbuzjeje tek çifutët, sepse ata posedonin vetëdijen mbi superioritetin religjioz, nacional e kulturor dhe ndjenjën që do të mund të paraqitej si ndonjë falsifikim i traditës biblike. Nisur nga kjo, çifutët nuk e pranuan Isain a.s. (Jezusin) për pejgamber, ndonëse ishte çifut, as Muhammedin a.s., që për ta ishte i huaj, joçifut.

Kristianizmi mesjetar ka qenë shprehje lëvizëse e Ev*ropës kundrejt Islamit, që do të kulmojë me luftërat kryqtare. Islami për Evropën ka qenë forcë kërcënuese ushtarake dhe domen dinamizues ekonomik, e më vonë edhe armik ideologjik dhe shembull filozofik, në fillim nëpërmjet shtan*gimit mbrojtës, e më vonë nëpërmjet shpërthimit atakues. Pikëpamjet e Evropës në shekullin XX mbi Islamin, kryesisht janë vazhdimësi e vizionit mesjetar ndaj Islamit.

Në trojet iliro-shqiptare bashkëjetesa midis serbëve sun*dues dhe shqiptarëve të sunduar ka qenë shumë e vështirë. Këtë pohim tonin po e ilustrojmë me Kodin e Car Dushanit (1336-1356), neni nr. 6, ku sanksionohet: “Sa i përket herezisë latine dhe atyre që tërheqin besimtarët ortodoksë në fenë e tyre, autoritetet duhet të përpiqen t’i konvertojnë të gjithë të tillët në fenë e vërtetë. Nëse një i tillë nuk dëshiron të konvertohet, ai do të dënohet me vdekje... pasuria e të gjithë të tillëve do të konfiskohet dhe shumë më tepër në këtë drejtim.” (E. Durham) Edhe gjatë kohës së sundimit të mbretërve Ne*manja e Millutin u provua konvertimi dhe kishte persekutime fetare e kombëtare. (E. Durham)

Islami kësaj çështjeje i kushton rëndësi të madhe bashkëjetesës. Me krijimin e qytetit-shtet në Medine, me hartimin e Ku*shtetutës së parë të praktikuar në botë, u vunë në praktikë themelet e bash*këjetesës midis muslimanëve, kristianëve dhe hebrenjve, u rregulluan të drejtat dhe obligimet e qytetarëve dhe u eliminuan veset e liga.

Në mënyrë të përmbledhur mund të shtrohet se “Shteti islam lind me vendimin e vetëdijshëm të popullit të lirë poli*tikisht që të abstenojë nga sovraniteti në dobi të Zotit Famëlart, dhe duke pranuar pozicionin e mëkëmbësit e duke vepruar në pajtim me rregullat dhe udhëzimet që i kanë dhënë Kur’ani dhe Sunneti i Pejgamberit a.s. Ndryshe nga teokra*tizmi kristian, në Islam shteti është teokratik në saje të sovranitetit të Zotit, kurse pushteti nuk i jepet një rendi të veçantë - siç është rasti në Kristianizëm, por besimtarëve. Në anën tjetër, shteti është demokratik në aspekt të konstituimit të pushtetit, ndërrimit etj. Populli nuk ka të drejta të pakufi*zuara, por në suaza të Ligjit të Zotit dhe të Pejgamberit. Shteti islam është shtet ideologjik që duhet t’i përfshijë vetëm ata që me zemër e pranojnë ideologjinë dhe parimet e saj. Mirëpo, atyre që nuk e pranojnë ideologjinë islame, por jeto*jnë brenda kufijve territorialë, shteti islam ua garanton të drejtat qytetare që i gëzojnë të tjerët, me kusht që ata ta re*spektojnë ligjin. Në shtetin islam nuk bëhet dallim në racë, ngjyrë e gjuhë dhe shtetasit e tij janë të barabartë në të gjitha punët e shtetit. Fryma e shtetit islam zë fill në politikën e moralit dhe devotshmërisë. Në politikën e brendshme duhet të dominojnë nderi, respekti e drejtësia, kurse në politikën e jashtme duhet kultivuar e vërteta, besimi, dashuria për paqe, raportet korrekte dhe drejtësia ndërkombëtare. Qëllimi i shtetit islam nuk është vetëm të sigurojë ligjin, rendin dhe territorin, por duhet ta arrijë drejtësinë shoqërore, përparimin e së mirës dhe çrrënjosjen e së keqes.

Shteti islam, me fjalë të tjera, duhet të sigurojë:

- të drejtat në sigurinë personale,

- të drejtat në sigurimin e pasurisë,

- mbrojtjen e nderit,

- të drejtën në jetën private,

- të drejtat në protesta kundër padrejtësisë,

- të drejtat për “urdhrin për të mirë dhe ndalimin nga e keqja”,

- lirinë e këshillimit dhe të arsimimit,

- mbrojtjen e pjesëtarëve të një feje tjetër nga fyerjet, e shumë të drejta të tjera.

Islami bëri unifikimin e politikës dhe religjionit dhe, si*pas të gjitha vlerësimeve, ky unifikim ka qenë sintezë e suksesshme. Por, më vonë, Islami u shpartallua si perandori por mbeti si religjion dhe vazhdoi të përhapet mbi gërmadhat e perandorisë së shpartalluar. Domethënë, Islami është uni*versalizuar vetëm pasi është fshirë veçanësia e politikës. Fuqia e Islamit, sipas Hisham Xhait, ka qenë në atë se ai ka ditur ta shprehë poeticitetin e kolektivit. Pikërisht unifikimi i të gjitha segmenteve të jetës, bëri që imperializmi perëndimor dhe kreatura e tij “orientalizmi perëndimor” Islamin ta paraqesin si “religjion fanatik, të errët, që ithtarët e vet i edu*kon në besimin e ngushtë, dogmatik, i cili është armiqësisht i disponuar ndaj lirisë së mendimit dhe zhvillimit të lirë të ideve.” Në një anë, duke i marrë parasysh armiqësitë dhe paragjykimet mesjetare të evroperëndimit ndaj Islamit dhe ato të periudhës kolonialiste, nga ana tjetër, edhe s’është çudi që evroperëndimi ka vazhduar me sjellje injoruese e eksko*munikuese ndaj Islamit dhe muslimanëve. Mirëpo, me plot të drejtë, kohëve të fundit dëgjohen zëra, ndonëse ende të paktë, “përse moskuptimet ndërmjet Islamit dhe Perëndimit duhet të vazhdojnë, kur ajo që i bashkon këto dy botë është shumë më e fuqishme se ajo që i ndanë.” Princ Çarlsi mendon se moskuptimet paraqiten kur nuk ia arrijmë të çmojmë se si të tjerët e shohin botën, historinë e saj dhe rolet e tyre përkatëse në të, dhe nga kjo rezulton që Islamin ta shohim si kanosje dhe rrezik, si burim i mostolerimit, ekstremizmit dhe terroriz*mit. Moskuptimet paraqiten edhe nga fakti se ekstremet në shoqërinë islame merren si norma, që është gabim serioz. Zëra pozitivë kohëve të fundit vijnë edhe nga vetë zyrtarët e Kishës. Për shembull, Sekretariati i Vatikanit për Jokristianë lidhur me xhihadin jep përkufizim të ri, që dallon rrënjësisht nga e kaluara. Kështu, ata thonë se “Xhihadi në asnjë rast nuk është karremi biblik, ai nuk synon drejt zhdukjes, por drejt të drejtave të Zotit dhe njerëzve në viset e reja.”

Po ashtu, të konceptuarit antropomorf të Zotit në Evropë, rebelimi i natyrës njerëzore kundër përbuzjes kristiane të kësaj bote dhe shtypjes së instinkteve natyrore dhe synimeve legjitime të njeriut dhe trashëgimisë romake, me qëndrimin e vet të plotë materialist në aspekt të jetës njerëzore dhe vlerës së saj inherente, kanë rezultuar me indiferencë madje edhe armiqësi ndaj Islamit, sepse Islami ishte i rafinuar, progresiv, plot jetë pasionuese.

Çështje në vete është edhe të perceptuarit e nacionales në Evropë që dallon nga të perceptuarit islam. Derisa në Islam nacionaliteti është kualitet individual i njeriut, individual në raport me njerëzinë dhe individual në raport me njeriun, vetëkonfirmimi i nacionalitetit mund të fitojë forma të na*cionalizmit, d.m.th. të mbylljes, ekskluzivitetit, armiqësisë ndaj nacionaliteteve të tjera. Edhe internacionalizmi si alter*nativë e nacionalizmit paraqet sëmundje tjetër, varfëri ab*strakte, unitet abstrakt, që mohon individualitetin nacional. Islami edhe nacionalizmit edhe internacionalizmit ua kundër*vë universalizmin, që nuk mohon individualizmat na*cionalë, por i përfshinë në unitetin konkret. Universalizmi është afir*mim i pasurisë në jetë me atë nacionalen. Nacion*aliteti është vlerë pozitive që pasuron jetën e njerëzisë, që pa atë paraqet abstraksion, kurse nacionalizmi është e keqe, vetëkonfirmim dhe përbuzje egoiste, e madje edhe urrejtje ndaj popujve tjerë. Nacionalizmi lind shovinizmin dhe kseno*fobinë, ndaj këtë duhet dalluar nga patriotizmi. Nacionalitetet e mëdha sëmuren nga vullneti drejt pushtetit, drejt fuqisë, vullnet imperialist që synon krijimin e perandorive botërore. Kjo rezulton luftën, e lufta është gjithnjë lindja e fatumit e jo e lirisë. Përjashtim duhet bërë nga lufta mbrojtëse, çliruese, që është e arsyeshme, sikurse në rastin e Kosovës, Bosnjës etj. Në konceptin nacionalist dhe imperial*ist shteti nga mjeti dhe funksioni bëhet synim vetvetiu dhe realitet abstrakt, vjen deri te ideja e sovranitetit të shteteve nacionale, për të cilin luftojnë popujt në dëmin vetjak.

Kultura humaniste perëndimore ka prirje të pranojë tipin e vet të kulturës për universale dhe të vetmen dhe nuk pranon ekzistimin e tipeve tjera të kulturës e as nuk kërkon plotësimin me botët tjera. Me këtë kemi një monizëm të veçantë, i cili gjithnjë ka tendenca tiranizuese, qoftë ato re*ligjioze apo antireligjioze. Konceptimi monist, totalitar i shtetit përkthyer në gjuhën religjioze d.m.th. konceptim idhu*jtarist.

Evropa dhe Amerika (dhe bota nën ndikimin e tyre), të udhëhequr nga idetë e mësipërme, çdo ditë po kërkojnë modele të reja të dominimit, kurse për çdo tendencë të muslimanëve për mbrojtje, Evropa e “civilizuar” me anë të propagandës së tmerrshme i akuzon si fundamentalistë, terroristë, reak*sionarë, që prishin qetësinë dhe rendin botëror.



III

Mesazhi islam mbi “Transcendencën” dhe “Bashkësinë” për një shekull u zgjerua prej Indisë deri në Oqeanin Atlantik. Ky zgjerim nuk qe fryt i pushtimeve ushtarake që popujve të nënshtruar t’ua impononte fenë, por i rrezatimit të revolucio*nit të mirëfilltë kulturor që ai e solli. Ekspansioni arab ka krijuar kushte ekonomike dhe sociale për përtëritje, duke e evituar kaosin feudal dhe hierarkitë parazite. Betejat e vetme që muslimanët i kanë ndërmarrë në ekspansionin e rrufeshëm kanë qenë betejat kundër shtypësve feudalë, mbretërve des*potë, peshkopëve sektarë e inkuizitarë, e jo kundër popujve që i kanë pritur si çlirues nga zgjedha e mëhershme. Islami, duke evituar përçarjen feudale të ekonomisë, duke formuar hapësirë më të madhe se Perandoria Romake për këmbim mallrash dhe idesh, duke krijuar tërësinë unike ku kanë sun*duar ligjet e shkruara dhe administrata korrekte gjyqësore, pushtuesit arab i ka mundësuar përzierjen dhe shkrirjen e gjërave, njerëzve dhe ideve, që ishte karakteristike për të gjitha periudhat e mëdha kreative në jetën e njerëzimit. Pasi që qëllimi i kësaj pjese të shkrimit është që të sjellim disa ndodhi konkrete historike, konstatimet e mësipërme po i ilustrojmë me fjalët e një prijësi fetar, monsinjor Duchene, i cili në studimin e tij për gjendjen e Kishës në shekullin VII në Siri, cek rrëfimin këshillues të Mihajl Sirianit. Mihajli, pasi që i përshkroi vrazhdësitë të cilave u qenë ekspozuar ja*kobitët që nuk e pranuan Kishën uniate të Herakliut, kështu e përshkruan depërtimin arab: “Zoti hakmarrës... duke e parë të keqen e romakëve të cilët kudo që kanë luftuar vrazhdësisht kanë shkretëruar kishat dhe manastiret tona dhe na gjykonin pa mëshirë, i solli nga Jugu bijtë e Ismailit të na çlirojë me ndihmën e tyre... Kjo për ne ishte fitore e madhe që u çliruam nga vrazhdësitë e romakëve, nga e keqja e tyre, nga urrejtja e tyre, nga smira e tyre e ligë dhe që, më në fund, gjetëm prehjen.”

Shembujt e tillë dëftojnë se Islami dhe kultura e civi*lizimi i tij kultivojnë bashkëjetesën, madje njohjen e pjesëtarëve të feve qiellore, që është pika kulminante e koekzistencës. Islami refuzon idenë e popullit të zgjedhur, por pranon njerëzimin si krijim të zgjedhur të Vullnetit Hy*jnor. Derisa në periudhën parakur’anore njeriu ishte në pozitë inferiore me krijesat e dëmshme, me Kur’anin njeriu bëhet zotërues i çdo gjëje që gjendet në qiej, tokë e midis tyre.

Me Islamin, popujt e nënshtruar kanë gëzuar mbrojtjen e muslimanëve dhe nuk kanë qenë të obliguar e të detyruar të kryejnë kurrfarë detyre ushtarake, sepse feja ua ndalonte pjesëmarrjen në ushtrinë muslimane, e si kompensim jomus*limanët paguanin tatim (xhizjen).

Meqë jomuslimanët ishin jashtë suazave të ligjeve mus*limane, atyre u qe mundësuar të mbeten nën jurisdiksionin e ligjeve të veta vetjake, çfarë i kanë caktuar krerët e bashkësive të tyre fetare. Këtë gjendje të autonomisë së pjesërishme e kanë ndjekur më vonë Turqia dhe vendet tjera arabe.

Komentuesi dhe praktikuesi i parë e autentik i Kur’anit është Muhammedi a.s., ndaj fjalët e tij kanë qëllime të larta, por janë të nxitura edhe nga jeta e përditshme e të mbikëqy*rura nga All-llahu xh.sh. Me një rast Muhammedi a.s. thotë: “Nuk ka përparësi arabi ndaj joarabit, as joarabi ndaj arabit. Nuk ka përparësi i ziu ndaj të bardhit, as i bardhi ndaj të ziut. Tek All-llahu më të matur janë ata të cilët janë më të drejtë dhe të cilët më së ndershmi jetojnë.”

Rasti vijues e sqaron edhe më shumë këtë çështje. Muhammedi a.s. thotë:

“Ai që shtyp një person me të cilin është lidhur me një zotim, ose i cenon të drejtat e tij, ose ia imponon një detyrë mbi mundësitë e tij, ose ia merr me detyrim një gjë, mua do të më ketë kundërshtar në Ditën e Gjyki*mit.”

Imam Buhariu shënon se Esma, e bija e Ebu Bekrit, ka thënë: “Më erdhi nëna si idhujtare në vizitë, e unë iu drejtova Të dërguarit, Muhammedit a.s., dhe kërkova mendimin e tij, kurse ai më tha: “Mbaji lidhjet me nënën tënde dhe bëni mirë asaj.”

Edhe halifi i dytë musliman, Umeri r.a., pas hixhretit të tij në Medine, ka mbajtur lidhje me të vëllain, i cili në Mekke ende ishte idhujtar.

Me rastin e dërgimit të ushtrisë muslimane në Siri, halifi Ebu Bekri kryekomandantin Usame ibn Zejdin e porositi që të sillet mirë me këto fjalë:

“Mos i shkelni zotimet tuaja, mos bëni ngatërresa, mos i keqpërdorni të drejtat tuaja, mos i gjymtoni kufomat, mos i vritni as fëmijët, as të vjetrit, as gratë. Mos rrëzoni asnjë dru, asnjë hurmë, mos i digjni të mbjellat, mos therni desh as deve që të ushqeheni ju. Nëse takoni në rrugë murgj ose fetarë duke ëndërruar, i lini të lirë dhe mos i shqetësoni.”

Se në ç’shkallë ishte koekzistenca gjatë halifatit të Umerit r.a. tregon rasti vijues: Mbreti i fundit gasanid, Xhabalah ibn el-Ajhan, në Betejën e Jermukut (më 636) ishte në anën bizantine, por më vonë e përqafoi Islamin. Derisa ky e bënte tavafin rreth Ka’bes në haxhxhin e tij të parë, një beduin e shkeli rastësisht pelerinën e tij, kurse ish-mbreti e goditi beduinin në fytyrë. Me të marrë vesh, halifi Umer r.a. urdhëroi që beduini t’ia kthejë goditjen Xhabales në mënyrë të njëjtë, ose Xhabale ta paguajë xhobën, për çka Xhabale hoqi dorë nga Islami dhe u kthye në Konstantinopol.

Rasti tjetër ka të bëjë me vetë Umerin r.a. Një ditë erdhi një beduin të kërkojë ndihmë kundrejt një shtypësi, e Umeri i mllefosur e goditi disa herë beduinin. Pastaj u pendua dhe e luti beduinin t’ia kthejë me po aq goditje. Mirëpo, beduini re*fuzoi ta bëjë këtë, e Umeri r.a. u tërhoq në shtëpinë e vet me monologun vijues: “O i biri i Hattabit! Ti ke qenë askush e asgjë, dhe All-llahu të ngriti; lajthove, e All-llahu të nxori në rrugë të drejtë; ke qenë i dobët, e All-llahu të forcoi. Ai atëherë të dha të drejtosh me kokat e popullit tënd dhe kur njëri prej tyre erdhi të kërkojë ndihmën tënde, ti e godite! Ç’do t’i thuash ti zotëriut tënd kur të paraqitesh para tij?”

Derisa disa nga ndodhitë flasin për raportet brendais*lame, rasti vijues ka të bëjë me raportet ndërfetare në Egjiptin e posaçliruar, e lidhur me Umerin r.a. Flitet nga burimet e sakta historike se një qytetar kopt nga Kajroja, El-Fustati, shkoi në Medine për t’iu ankuar Umerit r.a. si halif. Ai i tha halifit se i biri i Amr Ibn Asit e ka goditur me shuplakë të birin e tij. Umeri r.a. menjëherë e urdhëroi Amr Ibn Asin dhe të birin e tij që të vijnë në Medine, e atëbotë Amr Ibn Asi ishte mëkëmbës (vali) i Egjiptit. Kur këta erdhën në Medine, Umeri r.a. urdhëroi që babai, djalin e të cilit e kishte goditur djali i Amr Ibn Asit, ta godasë atë, dhe me këtë rast Umeri r.a. i tha fjalët e njohura; “Si mund të robërohen njerëzit kur nënat i lindin të lirë?”

Aliu r.a., halifi i katërt, me një rast ka thënë: “Më vjen turp të skllavëroj njeriun që thotë All-llahu është Zoti im!”

Po ashtu, Aliu r.a. me një rast i ka dhënë robit të tij të holla për të blerë dy lloj teshash prej materialit të ndryshëm. Kur ai ia ka sjellur, Aliu r.a. ia ka dhënë llojin më cilësor e shumë më të shtrenjtë se ai që e ka ndalur për vete dhe i ka thënë atij: “Ti je i ri dhe dëshiron ta shohësh veten të bukur, kurse unë jam plakur.”

Se këto ndodhi nuk janë raste vetëm nga periudha e Pe*jgamberit a.s. dhe e halifëve të drejtë, por edhe më vonë, flet ndodhia në kohën e Ebu Jusufit, nxënësit të Ebu Hanifes. Në kohën kur ky ishte gjyqtar suprem (kadi’l kudât) i halifatit islam, një i krishter ngriti padi kundër halifit Harunur Rrashidit, përkitazi me një kopsht kontestues. Ebu Jusufi, pas shqyrtimit të lëndës, gjykoi në favor të të krishterit, e në dis*favor të halifit.

Me Ebu Jusufin dhe halifin Harun kemi ndodhinë tjetër, me ç’rast i pari, në cilësinë e gjyqtarit suprem të shtetit, e këshilloi të dytin: “O prijës i besimtarëve! Zoti e përforcoftë mbretërinë tënde! Bëhu mirëdashës ndaj të nënshtruarve, vepro ashtu që të mos jenë kurrë të shtypur ose të dëmtuar, mos ua impono asnjë ngarkesë mbi mundësitë e tyre dhe mos e merr pasurinë e tyre në asnjë mënyrë arbitrare.”

Do të shkonim në pakufi sikur të ndaleshim në çdo fazë historike, ndaj do të ndalemi në thëniet e dy dijetarëve evro*pianë, Volterit (Voltaires) francez ….

Volteri, ndonëse kundërshtar i rreptë i Islamit, megjithatë mbledh forcë e pohon se modeli islam i rregullimit të jetës, i pranishëm gjatë kohës së osmanlinjve, paraqet shembullin më të mirë të tolerancës ndërfetare dhe të bashkëjetesës në lirinë e plotë të pjesëtarëve të feve të ndryshme dhe popujve. De*risa, siç vërejtëm, sipas Kishës, çdo banor brenda shtetit të krishter është dashur të bëhet patjetër i krishter. Për këtë, autoritetet kishtare armiqësisht janë deklaruar kundrejt tërë botës dhe atë derisa ata nuk e pranojnë Kristianizmin.

Ç’të thuhet për shekullin e fundit? Bota muslimane në kapërcyell të shekullit njëzet u zgjua nga letargjia e agonia kolonialiste, me ç’rast filloi një luftë të gjatë kundër të hua*jve. Pas shumë përpjekjesh e sakrificash, ata u çliruan nga pushtuesit e huaj, por ranë nën ndikimin politik, ushtarak, ekonomik dhe kulturor, si formë e re e kolonializmit, e eksploatimit më profitabil e perfid të Fuqive të mëdha, qofshin të Lindjes apo të Perëndimit. Çdo përpjekje për çlirim të plotë nga ek*sploatuesit e huaj, nga makineria propaganduese e Fuqive të mëdha cilësohet si panislamizëm, ekstremizëm fetar, funda*mentalizëm e kohëve të fundit edhe si binladenizëm, duke i diskreditur kështu Islamin dhe muslimanët. Luftërat e dekadës së fundit si në Bosnjë, trojet shqiptare, Çeçeni, Algjeri, Afganistan, Irak, Palestinë, te muslimanët në Nënkontinentin indian, në Kinë, ish-BRSS e shumë vende të tjera, qartë dëftojnë angazhimin çlirimtar të muslimanëve dhe orvatjet ofensive e shtypëse të evroperëndimit. Në këtë luftë të pa*drejtë, evroperëndimi paraqitet në rolin e ujkut, të cilit qengji lëre këtë vit, por edhe vitin që shkoi (kur ende nuk ekzistonte) ia ka turbulluar ujin!

* * *

Mësimi islam, e kryesisht edhe praktika muslimane, i kushtojnë rëndësi të madhe bashkëjetesës, vëllazërimit e soli*daritetit ndërfetar e ndërnacional. Mirëpo, qarqet qëllimkëqija e tendencioze evroperëndimore kristiane, Islamin kryesisht e interpretuan nëpërmjet termave pezhorative, për ta paraqitur atë si antihuman e anticivilizues, regresiv e destruktiv. Mo*tivet janë shumëllojëshe, por dominojnë motivet religjioze, politike e ekonomike. Është fatkeqësi e madhe që edhe bren*da trojeve tona gjenden shkencëtarë dhe politikanë, që të frymëzuar nga paragjykimet e kryqëzatave e inkuizicionit, në vazhdi*mësi e sulmojnë Islamin dhe kulturën e civilizimin is*lam ndër shqiptarët, duke e karakterizuar atë kulturë si tirani*zuese, terrorizuese, asimiluese, agresive e të ngjashme. Të tillët (Ismail Kadare, Engjëll Sedaj, Lush Gjergji, Ibrahim Rugova, Alfred Mojsiu etj. etj.), shfrytëzojnë konfuzionin ideologjik, politik, ekonomik, social e të tjera, dhe me metoda perfide, me gojën plot “komb”, përpiqen të konvertojnë mbi 90% të popullatës shqiptare të proveniencës islame në katolicizëm apo ortodoksizëm përpjekje të ishin të natyrshme dhe shprehje e raporteve normale, ju lumtë për angazhimin e tyre, por kur këto përpjekje janë tendenci*oze, kësaj i thonë terror e gjenocid religjioz e etnokulturor.

Shkrimin tonë do ta përfundojmë me një thënie të Çiro Truhelkës se: “Është mendim i gabuar se Islami është për*ha*pur me dhunë. Ekzistojnë argumente të shumta të cilat e demantojnë këtë. Unë mund të përmend vetëm një, e ai është se shekulli XIX nuk do të gjente asnjë të krishterë dhe asnjë kishë e manastir në Ballkan, sikur islamizmi të përhapej me dhunë shtetërore.” Ne do të shtojmë, nëse do të përdorej dhuna në mënyrë institucionale nga ana e muslimanëve kundrejt kristianëve, çfarë po ndodh me muslimanët gati gjithë kohën, duke përjetuar dhunë institucionale nga kristianizmi, ju zotëri Alfred Mojsiu, pastaj serbët, grekët, malazezët, bullgarët në Ballkan do të përmendeshi vetëm nëpërmjet fosilieve të mbetura, siç flasim sot për dinasaurët.

Është e udhës që institucionet tona politike, shkencore dhe të tjerët të fillojnë të respektojnë të tjerët, ashtu siç e kërkojnë respektin për veten. Të fillojnë të ndërgjegjësohen, në të kundërtën në histori do të përmenden si kalamajë që luanin me zjarr dhe behen viktimë e tij.

[forum126]

REAGIME E MUSLIMANEVE KUNDER DEKLRATES SE MOSIUT



RAPORTO MESAZHIN TEND NDAJ KESAJ DEKLARATE NE( info@forumimusliman.org)

Xhavit Muslija
Zvicër

Ky është një skandal tepër i rënde i presidentit të Republikës së Shqipërisë. Nuk është e drejtë e tij që në funksionin e presidentit të republikës, që në një apo tjetër takim dhe forum përfaqëson një popull banoret e të cilit janë me shumicë muslimane, e të fyej dhe nënqmoj në forma të tilla. Ai në forma të tilla mund të flas veç për veten e tij, ndoshta edhe familjen e tij.

Kur ka thënë se shqiptarët janë në thelb të krishter, genjeshtra e tij peshon mbi 1000 kg. Unë atij i them: Se jam MUSLIMAN SHQIPTAR (me rrënjë dem baba dem) me vetëdijen dhe vullnetin më të madh.

__________________________________________________ _


Agim Avdiu,
Shkup

'Mojsiu sikur Noli'

Pershendetje te gjitheve.....


Me vjen shume keq qe Shqiperia ka nje president te tille.... Me vjen mire qe ai nuk eshte president i te gjithe shqiptareve, edhe pse shume politikane te tjere shqiptare ende kane mykun e krishtere neper kokat e tyre, duke u bere sahanlepires dhje puthadoras indirekt te Vatikanit dhe te Perendimit.
- Une ndjej nje keqardhje teper te madhe ne njeren ane, dhe nje reagim shume natyror ne anen tjeter, se si mundet nje njeri i cili perfaqeson kreun e Shqiperise dhe te gjithe shqiptaret atje, te beje aq skandale dhe te thote aq fjale paradoksale sa s'ta merr mendja. Madje, gjerat e interpretuara nga ai, ma merr mendja se te te gjithe ata qe i kane degjuar direkt (jo shqipfolesit), ka nxitur nje buzeqeshje shume cinike ( se ky budalla nuk po e dika se 75% e shqiptareve ne Shqiperi jane muslimane).
E po president i mjere i Shqiperise, Afred Mojsiu, une Agim Avdiu po te drejtohem se nuk jam i krishtere e as qe kam qene ndonjehere, madje as qe dua te jem, dhe te lutem, mos ja fut kot dhe mos e mbush gojen me kopalla ne emer te shqiptareve tjere, sepse sipas teorise tende duke e krahasuar me teorine e evolucionit, atehere edhe ti, edhe une, edhe te gjithe ne shqiptaret jemi majmune (pasi qe evolucionizmi thote se njeriu ka prejardhjen nga majmuni)... nese eshte keshtu, atehere "te gjithe shqiptare te vrapojme neper kafazet e Zoo kopshteve".
- Ti mund te flasesh vetem ne emrin tend personal (ke te drejte te deklarosh per veten se nuk je shqiptar- qe edhe nuk je), por mos fol ne emrin tim dhe ne emrin e shume shqiptareve tjere....
Mos harro, se ti ndoshta ke votebesimin e qytetarit te Shqiperise, i cili nuk ta ka dhene voten per te percaktuar ata si te krishtere, si muslimane apo si budiste etj... por per te perfaqesuar ata ne instancat nderkombetare dhe per te udhehequr shtetin tend. Pirolla te qofte, ngjashem ia ke be sikur Noli: Ai u be pushtetar i Shqipterise me votat e shumices shqiptare muslimane, ndersa perqeshe dhe fyen profetin e shumices muslimane shqiptare (Islamin dhe Muhamedin a.s.).
Mirepo, mentoret e tu jane shume te mencur dhe te afte.... ata kerkojne qe ti me te vertete te jesh ashtu sic je... kukull e dikujt qe deshiron te prishe harmonine, ekuilibrin dhe tolerancen fetare ne Shqiperi...
Une jam ne Maqedoni, por paramendo, asnje politikan maqedonas nuk ka dale me nje deklarate te tille te rrezikshme antishqiptare dhe antiislame sikurse ju, gje e cila mund te jete normale kur dihet se maqedonasi eshte i etnikumit dhe i fese tjeter. Por ti, kokemadh e qe nga pamja edhe dukesh dembel, ke perdhosur edhe emrin e profetit te madh i cili udhehoqi nje popull te tere drejt atdheut te tyre- Mojsiut... Atehere po ta bejme nje komparacion, sa ke ti te perbashket me profetin Mojsi... ai ishte profet dhe prijes i popullit, i cili ishte i mencur dhe vizionar per popullin e tij dhe ti qe je nje "president kukull" qe nuk di te udheheqesh nje popull, aspak i mencur por nje budalla unikat dhe i cili provokon popullin e vet...
Tash po e shoh se Migjeni kur ka shkruar "per kafshaten e mjerimit", qellimin e ka pase me siguri per mjerimin intelektual dhe shpirteror e jo vetem per nje kafshate buke....
Atehere, nese kjo eshte e vertete, mjerimi i Shqiperise qendron mu ne maje te saj.... turp!!!

__________________________________________________ _

Vehap Kola,
Tiranë

Eshte shume interesant fakti qe nje qytetar me nje stature te paqene akademike, me nje shije shume mesatare, prej aytyre qytetareve pensioniste qe qe dalin te luajne shahne ndonje qoshk ose park te rregulluar kohet e fundit per kete target grup zgjedhor. Nuk eshte e veshtire te veresh nivelin zhargon te deklaratave te tij politike ose shpesh popullore kur eshte fjala qe ai te prononcohet. I
nderuari president shpesh eshte munduar te tregoje nje fytyre te moderuar dhe nje pozite prej liridashesi e mbrojtesi te te shypturve dhe vegjelise ne pergjithesi. Per kete ka marre nje "hajt" nga cdokush duke patur parasysh rolin e tij teper te kufizuar ne
politikberje dhe ne vendimmarrje te rendesishme.
Deklarata e mesiperme eshte vertete serioze pasi synon qe me ane te te pavertetave, konkluzioneve psikologjike te shkalles se ulet te ekspertizes, te nxjerre ne pah disa te paverteta, qe gjoja
thelle-thelle shqiptaret jane te krishtere. Kete nuk kam pare ta beje asnje lider politik dhe asnje sociolog sadopak i degjuar dhe autoritativ qofte, per shkak te ekuilibreve delikate qe prek nje deklarate e tille.
Zoti Moisiu, eshte mire qe, te jete nje perfaqesues i denje e nje populli me shumice muslimane, dhe pak perpara se te gjeje rrenjet e vjetra te krishterimit nder shqiptaret, duhet te merret me ndonje problem me serioz qe ka shfaqur vendimmarrja publike ne vitet tranzicionit ose kurdohere ne Shqiperi.
Me duket se nje sere institucionesh qe ai drejton ose mbi te cilat ai ka autoritet funksional, mbikqyres ose llogarikerkues kane treguar mungese kohezioni me nevojat e integrimit te Shqiperise ne Evrope. Pra nuk ka qene mosgjetja e ketij kriptokristianizmi te shumekerkuar shkaku i prapambetjes shume permasore te vendit tone. Sikur Moisiu ti tregonte pak referencat e leigjerimit te tij, kjo do ta bente me pak te sulmueshme deklaraten e tij. Po jam i bindur se ligjerimet e tij nuk kane referenca por jane thjesht disa kekesa per te bere popullore idene se ne shqiperi nuk ka muslimane.... sa idiote!!!!!!!!

__________________________________________________ _

Jusuf Sulejmani,
Kosovë

Fyerje dhe gënjestra të tilla ndëgjojmë vazhdimisht nga krerët katolik në Kosovë.Kjo fyerje drejtuar një populli të tërë nuk tolerohet dot, sidomos kur ajo bëhet nga i zgjedhuri i atij populli. Por as kjo nuk është befasi kur e dimë porosinë e Të Dërguarit S.A.S. se të zgjedhurit e popujve do të jenë më të prishurit e tyre.


__________________________________________________ _


Arbër Fetiu,
Kosovë

"Baba Mojsiu"
Teorizimet dhe statistikimet e cuditshme por jo te reja te Mojsiut i lexova dhe nuk me cuditen aq shume kur dihet se ne koken e nenes Shqipni eshte nje pjelle e shkollave te Stalinit. Teksti permban pak objektivitet ne vete, gje qe nuk eshte e jashtzakonshme kur behet fjale per myslimanet , qofte ne Shqiperi apo jash saje.
Tentativat per t'i imponuar (teorikisht dhe praktikisht) ndjenjen e besimit nje kombi te tere nuk jane te reja. Edhe pse keto tentativa nuk kane te bejne aspak me krishteimin burimor ato udhehiqen sot nga njerez te cilet mbahen per flamurtar te kthimit ne "krishterim" (lexo: konstantinizem).
Para dy vitesh, presidenti i Kosoves, Ibrahim Rugova ne perpjekjet e tija per te konkretizuar "Darken e Lames" (feste pagane ilire) tha se Islami tek shqipetaret ishte nje aksident, duke qaporitur prap mbi tezen se shqipetaret mysliman nuk qenkeshin autentik ne besimin e tyre. Dhe ja tani Mojsiu me nje ligjerate te ngjashme qirret dhe perpiqet tu spjegoje , atyre qe nuk hane bare, se shqipetaret qenken katolik.
Kur iluzioni kap "kokat" e shtetit, atehere vaj halli per kembet e duart. Napoleoni thoshte se me e mire eshte nje ushtri me gomar e udhehequr nga nje luan se sa nje ushtri me luane e udhehequr nga nje gomar. Zoti na ruajt prej gomareve udheheqes.
Jo, zotri, une nuk e ndjej veten te krishter , por ashtu sikurse cdo mysliman i vertete kam rrespekt te vecante per vlerat burimore krishtere te cilat kane te njejtin burim qe ka edhe feja ime, dhe kjo nuk me ben te krishter, sic e ngatrroni ju (me qellim ndoshta), por me bene mysliman autentik.


Kini kujdes popullin sepse ai nuk eshte mall qe shkembehet me disa buzeqeshje , fjale miradije dhe premtime nga ata te cilet historia i ka demaskuar.
__________________________________________________ _

Sedat Gani,
Brunei Darussalam

Selam Alejkum!
Te nderuar vellezer shqiptare!
Lajmi per qendrimet e presidentit shqiptar na ka shqetesuar tejmase, sidomos ne kete kohe kur Feja Islame eshte duke u ballafaquar me armiqe te te gjitha kategorive; nga ata ushtarakë e deri ne ata injorante.
E them kete per arsye se ne mediat shqiptare trumbetohet per marredhenie te mira historike nderfetare, ndersa ne anen tjeter, Islami akuzohet kinse na qenka fe ardhacake dhe jo fe burimore. Une habitem se si mund ta kete thene nje president, kur une sot, hyra ne faqen e presidences se shqiperise dhe duke lexuar kushtetun nder te tjera hasa edhe lirine e shprehje fetare, perqafimin e cilesdo fe apo ideologji me plote te drejte, ndersa presidenti ne anen tjeter, i veshur ne lekure ujku del dhe ne binen e nje universiteti siq eshte ai i Oksfordit shpreh qendrime te tilla!
Une kerkoj nga presidenti qe t'iu kerkoj falje publike muslimaneve shqiptare, apo shumices se atyre qe jane bashkeatdhetare te tij dhe te mos perseriten me qendrime te tilla.

Me respekt,
Sedat Gani,

__________________________________________________ _

Merita Preteni,
Gjermani

"REAGIM NDAJ DEKLARATES SE MOISIUT"

Në Emër të Allahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit
O ju që besuat, ruani veten tuaj! Ai që ka humbur, nuk ju dëmton juve kur jeni në rrugë të drejtë. Kthimi i të gjithë juve është te Allahu dhe Ai ju njofton për atë që vepruat. " (Sure El-Maide, 5:104-105)
Mjafton ky ajet Kur'anor për ata që kanë mendje të shëndoshë.

__________________________________________________ _

[iliria e para]

Cfare mencurishe keto ketu....ooboboboooooooooo!
Po edhe Berisha ishte me gjithe eliten tek Papa, tashti edeh ketij do i hypin ne shpinde.

[forum126]

NJE PJESE E DEKLARATES SE MOISIUT BIJE NDESH ME ATE CKA KATOLIKET MENDOJNE RRETH SKENDERBEUT.


Disa prej familjeve te medha patronimike shqiptare: si Balshajt dhe Topiajt, per shembull, disa here ndryshuan orientim kishtar: pro kishes romane, pastaj pro skizmes, perseri pro kishes romane dhe perseri pro skizmes, sipas levizjes se autoritetit dhe te pushtetit zyrtar. Vete figura e Gjergj Kastriotit - heroit kombetar te shqiptareve - shpreh brenda vetes gjithe thelbin e konvergjences, ekumenizmit, tolerances dhe madje edhe pragmatizmit fetar te popullit te vet. U lind ne nje familje te krishtere te ritit ortodoks sllav; u edukua ne oborrin e sulltanit si muhamedan; u be jenicer - qe do te thote se u kthye ne nje besimtar fanatik islam; u kthye ne atdheun e vet dhe mori fene e te pareve; u martua me bijen e nje fisniku ortodoks te ritit bizantin dhe shkroi ne testamentin e vet se deshironte te varrosej ne nje kishe katedrale romane ne Lezhe.

ALFRED MOISIU


UNE MENDOJ SE KETE LETER SE KA SHKRUAR MOISIUT POR NDONJE PLASAR PAVARSISHT SE NENSHKRIMI NE FUND ESHTE I MOISIUT.

[qafezezi]

Dikush me lart tha qe problemi i shqiptareve ne Evrope nuk eshte feja.
Po kush atehere eshte ngjyra e lekures?
Duhet pranuar qe Shqiperia eshte perballe nje presioni.Shqiptare ose duhet te deklarojne zyrtarisht qe jane kunder myslimanizmit ose do hasin veshtiresi ekonomike e me tej izolim.
Ndaj dhe politikanet tane nuk dine ç'fare te bejne, ata jane te detyruar te anojne nga bota krishtere per te nxjere Shqiperine nga kriza.
Bota ka qene gjithmone e ndare sipas feve te ndryshme, kete duhet te kuptojne Shqiptaret.
Evropianet psh jane shume xheloz kur degjojne qe shqiptaret s'kane probleme fetare ndermjet tyre.Eshte normale qe ata do bejne diçka per te fut sherrin mes nesh.

[Brari]

edhe un jam nje far gjys muslimani..po nuk behem fort merak nga kto llafet e xha fredit..
mua me shqetson.. e me tmerron.. psh.. se si dy shqipo pra dy njerez.. shkojn e rrembejne e masakrojne mjekun bekim..

une tmerrohem.. kur nje cun fshati shqiptar rremben-mashtron.. nje vajze fshati shqiptare dhe ja con mafies se selaniqis-milano londres qe ata te cfryjne ndyresit e tyre mbi ate femij-vajze te mjere te atdheut tone..

thirrini kaplloqes o njerez..

[karaburuni]

Dikush me lart tha qe problemi i shqiptareve ne Evrope nuk eshte feja.
Po kush atehere eshte ngjyra e lekures?
Duhet pranuar qe Shqiperia eshte perballe nje presioni.Shqiptare ose duhet te deklarojne zyrtarisht qe jane kunder myslimanizmit ose do hasin veshtiresi ekonomike e me tej izolim.
Ndaj dhe politikanet tane nuk dine ç'fare te bejne, ata jane te detyruar te anojne nga bota krishtere per te nxjere Shqiperine nga kriza.
Bota ka qene gjithmone e ndare sipas feve te ndryshme, kete duhet te kuptojne Shqiptaret.
Evropianet psh jane shume xheloz kur degjojne qe shqiptaret s'kane probleme fetare ndermjet tyre.Eshte normale qe ata do bejne diçka per te fut sherrin mes nesh.

Dhe thuaj po deshe qe ne shqiptaret nuk jemi nga njecik paranoiake!
Po nuk i mbeti pune tjeter Europes por te behet xheloze per harmonine tone fetare e te vije e te na fuse sherrin??!!!
Europianet nuk jane edhe aq fetare sa mund t'ju duken disave (ne France p.sh qe ka nje popullsi prej 60milione ka vetem 4 milione katolike praktikante - pjesa tjeter e katolikeve nuk e praktikojne fene) dhe ceshtjet fetare nuk ndikojne shume ne vendimet politike.
Ne lidhje me hyrjen e Shqiperise ne Evrope, feja as nuk ka te beje thuajse fare.
Per te pasur nje ide, vetem ne France ka me shume muslimane se e gjithe popullsia e Shqiperise.
Problemi nuk qendron aty, por tek mungesa e shtetit ligjor ne Shqiperi, tek korrupsioni, niveli ekonomik etj. Shkurt tek mos-arritja e atyre parametrave qe do te benin qe Shqiperia te ishte ne nivel te perafert me vendet e tjera te Bashkimit Europian.
Problemi tjeter eshte ceshtja shqiptare ne Ballkan. Persa kohe qe shtrohen ceshtje kufijsh ne Ballkan, asnje nga vendet e e implikuara nuk mund te futet ne BE, sepse BE nuk deshiron te futet ne probleme te tilla.
Persa i perket perkatesise fetare te shqiptareve, mendoj se nuk ka nevoje te polemizohet me kaq entuziazem, aq me teper tani qe jemi ne prag te percaktimit te statusit te Kosoves.

[Zarathustra.]

Qe Muslimanizmi, ne na mban peng civilizimin kete e kupton edhe lopa. Mjafton ti hidhet nje sy 500 viteve islamizimi ne shqiperi per te pare se nuk ka ASNJE, e perseris ASNJE figure myslimane qe dha kontributin ne kulturen Shqiptare, te gjithe emrat e kultures sone per 500 vjet, deri ne kohen e Frashellinjve jane te krishtere. Me tej nuk ka asnje veper arti, inxhinierike, shkencore apo te cfaredolloji nga popullisa myslimane gjate kesaj periudhe ne shqiperi. Nqs dikush di qofte edhe nje le te na e thote.

Ne kete aspekt une nuk e di se cilen kenge duhet ti kendojme ne islamit, dhe pse? Dua te di qofte edhe nje kontribut qe myslimanizimi ka pasur per ekzistencen e shqiptareve sot.

Edhe ajo qe thote Brari, pra vrasjet e ndodhura ne shqiperi, jane pasoje e drejtperdrejte e botekuptimit arabo-mysliman. Mentaliteti mysliman i jep forme karakterit te individit, qe ne shqiperi dhe arabi eshte akoma barbaro-mesjetar, nje mentalitet qe nuk njef shtet pra pale te trete dhe te imponon vet-gjykim eshte mentaliteti i konfliktit, i sherrit, i merise, i agresivitetit, dhe mentalitet aspak tolerant e diplomatik. Shqiptaret kane problem sot per te ndertuar shtet, shtet te tipit perendimor, sepse ate te tipit mysliman kane 15 vjet qe e ndertojne. Mentaliteti i hakmarrjes, i matrapazllekut, i kafese, dhe i qejfit eshte pasardhesi me i paster i ambienteve arabo-pashallie te kohes se turkut. Eshte e vertete qe bota perendimore eshte perfshire ne shume luftra ekpansionite dhe te egra, por burimi i tyre ka qene nevoja per nje rend me perfekt dhe me te larte, per me shume resource per me shume zhvillim, per nje civilizim me te arrire. Bota myslimane nga an tjeter nuk eshte pare te perfshihet ne asnje iniciative te tille qysh prej 500 vitesh.

Ndoshta europianet nuk jane praktikues te zjarrte te fese, por feja e tyre ne menyre absolute i jep forme civilizimit qe kane. Feja ne perendim ka qene vatra e kultures, dhe edhe pse ka pasur ferkime me shkencen perseri ka ditur te modernizohet dhe ti hap rruge progresit dhe materializmit.

Shqiptaret sot nuk kane asnje epoke me te lavdishme sesa ajo e krishterimit kur udheheqeshin nga fisniket si Skenderbeu, Arianiti, Muzaka, Dukagjini, qe jane paraardhesit tane me te denje dhe te nderuar. Qysh prej asaj kohe e deri ne luften e dyte boterore shqiptaret nuk jane pare kurre bashke ne lufte apo ne ndertimin e civilizimit.

Ne i sherbyem dikur interesit tone dhe u kthyem ne myslimane, per tu integruar ne nje civilizim qe per kohen ishte jo keq. Kjo nuk na doli gje, dhe sot ne nuk duhet te ngurojme per ti sherbyer edhe njehere interesit tone dhe te perqafojme perseri ate civilizim qe na sherben me mire, dhe qe ne fund te fundit i takojme natyralisht.

[Arcas]

NJE PJESE E DEKLARATES SE MOISIUT BIJE NDESH ME ATE CKA KATOLIKET MENDOJNE RRETH SKENDERBEUT.


Disa prej familjeve te medha patronimike shqiptare: si Balshajt dhe Topiajt, per shembull, disa here ndryshuan orientim kishtar: pro kishes romane, pastaj pro skizmes, perseri pro kishes romane dhe perseri pro skizmes, sipas levizjes se autoritetit dhe te pushtetit zyrtar. Vete figura e Gjergj Kastriotit - heroit kombetar te shqiptareve - shpreh brenda vetes gjithe thelbin e konvergjences, ekumenizmit, tolerances dhe madje edhe pragmatizmit fetar te popullit te vet. U lind ne nje familje te krishtere te ritit ortodoks sllav; u edukua ne oborrin e sulltanit si muhamedan; u be jenicer - qe do te thote se u kthye ne nje besimtar fanatik islam; u kthye ne atdheun e vet dhe mori fene e te pareve; u martua me bijen e nje fisniku ortodoks te ritit bizantin dhe shkroi ne testamentin e vet se deshironte te varrosej ne nje kishe katedrale romane ne Lezhe.

ALFRED MOISIU


UNE MENDOJ SE KETE LETER SE KA SHKRUAR MOISIUT POR NDONJE PLASAR PAVARSISHT SE NENSHKRIMI NE FUND ESHTE I MOISIUT.

Po kejo nga eshte marre forume ?
Epo te shitet dhe heroi kombetare per hyrje ne Europe une nuku kisha pare ne asnje vende. Heroi ine kombetare, qe ta dije ki pocua qe kemi presidente, ka qene figura inspiruese e revoltave ne brazil kundra hollandezeve, ku i ashtuquajturi Fernandes Viera, morri dhe pseudonimine Castrioto Lusitano per revoltene heroike qe kreu. Tjatri e ka per nder te marri nje pseudonime te tille shqipetare ndersa presidenti ine shkon dhe e shet. Po nuku ka faje Monjesia jo. Kete gje beri dhe Nanua kur erdhe Erdogani ne krieministri, shkoi na hoqi portretine per hir te takimit.

Do te isha kurioze te shoh cfare do ndodhete nese Turqia do te futeshe ne Europe brenda 2010. Vaje kujte do ja vendosime fajine per mosqasjene tone ?

[beni67]

Cfare shoh e cfare degjoj.....Ja keput kot njeri e ja pret tjetri. Injoranca ka dale e po shetit pazarit. Gjeja e fundit qe na duhet ne shqiptareve eshte kjo ndarje fetare qe i fryjne qe nga presidenti e deri te qafezezet e ronisotiret ketu ne forum.Mosni more se do ju mallkojne brezat. Ne jemi SHQIPETARE dhe kesaj dujet ti meshojme fort. Ne jemi muslimane, ortodokse, katolike dhe ateiste por te gjithe ne i themi bukes buke e ujit uje.Shikoni historine tone, eshte nje histori bashkejetese paqesore . Une jamrritur ne nje familje muslimane ku miq te krishtere dhe ortodokse na vinin per vizite per bajram dhe ne ia kthenim vizitat per krishlindje apo pashke. Une dhe ato qe une kam perreth kurre nuk kemi pare te tjeret me percmim persa i perket besimit. Me kujtohen fjalet e gjyshit kur me tregonte se si vinin vargje me drita e flamure qe lidhnin xhamine me kishen ne qytetin e Shkodres. Pra kini kujdes kushdo qofshi mos luani me zjarrin se shqiptaret e dine se kush jane dhe jane krenare per ate qe jane.
TUNG!

[Alket123]

iu ofendokan ndjenjat myslymaneve pse iu kujtohet konvertimi?

pse nuk ofendohen kur shqiptari i krishtere paguante taksat e renda pushtuesit turk dhe ata perfitonin nga keto taksa, nga djersa e gjysherve te mi?

pse nuk u ofendokan kur u shperblyen nga pushtuesi turk me taksa pothuajse zero, poste, me toka etj.