Vetmia ėshtė Kėshtjellė e artistit.
Nė vetmi meditojmė, krijojmė. Nė vetmi prekim thellėsitė mė tė bukura tė shpirtit; nė vetmi zbulojmė edhe njė JETĖ - jetėn artistike.
Nėse Vetminė e kuptojmė thellė kurrė nuk jemi tė vetmuar, por jemi me botėn me ėndrrėn, me projektin tonė tė ri mbi botėn...
Vetmia ka dy rrugė njėra shpie nė Pyllin pa udhė, tjetra nė Kopėshtin e Jetės.
Vetmia ėshtė mbretėria kozmike e artistit...
Postuar mė parė nga trysil
Teper pershkrim i bukur...
Po kjo qe thua ti eshte nje vetmi qe ne e kerkojme vete dhe jo qe na imponohet nga dhimbja.Nje vetmi e tille eshte me te vertete frymezuese,pasi sic e thua aty shprehim ndjenjat me te bukura dhe me te pasura....
RRuga drejt Nje pylli pa udhe eshte ajo qe ne quajme "rruga drejt shkatarrimit te vetes"
Ajo qe te con ne kopshtin e jetes eshte "rruga drejt lumturise",po edhe te ky lloj kopshti do te kisha frike te ikja vetem.
respekte
"Carpe Diem"
Une e dua shume vetmine, endrra ime eshte te jem ne nje ishull, ku ka per te ngrene fruta, nje mal me libra, dhe i vetem te vazhdoj jeten pa pare njeri me sy, perveē vajzes qe dashuroj dhe familjes.
Diana vertet na ndodh shpesh ne jete qe te ndihemi te vetmuar,qe te kemi nevojen e dikujt per te na mbeshtetur,por ne shume here na pelqen ta kemi vetmine ,shokun me te mire per te shprehur me veten tone ato qe nuk ia them dot dikujt,apo ato gjera qe askush nuk na i degjon.
Vetmia te vret,por edhe eshte e domosdoshme nganjehere.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga resina : 31-10-2007 mė 10:38
JETEN TA JETOSH PA E VRARE
Imagjinate e kendshme, por vetmia ben pak karambol me vajzen qe dashuron dhe familjen
Kur jam rrethuar nga njerėz tė vegjėl s'ndjej madhėshti, por mjerim! M.Roēi
ej, po duhet dikush per ti ndare gezimet dhe hidherimet.Imagjinate e kendshme, por vetmia ben pak karambol me vajzen qe dashuron dhe familjen
Pastaj, dua trashegimtare une
vallaj mtiron kisha shoqni me gjith tironen ene care shoqnie
ktu nusa tgjith jon vetem. kur i shef qi shkojn per lunch kshu vetem se kon fryk se mos lshojn ka i llaf ma shu se tgjith jon hafije. ku me mur credit per vete
no glove no love
pershendetje DI_ANA ,
Mendimi im per " Vetmine "
" Vetmia eshte me e mire se shoqeria e keqe , ndersa shoku i mire / shoqja e mire eshte me i/e mire se vetmia , diskutimi per te mire eshte me e mire se heshtja , megjithate heshtja eshte me e mire se diskutimi per te keq "
me pelqeu tema (y)
Respekte .
Fitorja Vjen Me Durim , Gėzimi Vjen Pas Dėshprimit Dhe Pas Ēdo Veshtirėsie Ka Lehtėsim .
Me pelqen te rri vetem edhe te mendoj, ndoshta ne ato minuta qe po pi nje kafe per qejfin tim, me vijn ne mendje shume gjera edhe nis e mendoj.. vetmia nga nje ane te ben mire edhe per qetesine tende, sepse arrin te kuptosh, ose te mendosh se cfar te duhet, ose cfar kerkon ne jete.. kur je i shoqeruar nuk ke shume kohe te mendosh se cfar ke deshire te besh, cfar kerkon etj etj..
ndoshta te rrish vetem ka anet e veta pozitive.. por jo gjithmone, sepse te rrish vetem gjithmone eshte pak e frikshme, edhe un se kam qejf vetmine.. me raste me pelqen te rri vetem, por ne fakt jam tip shum i shoqerueshem, edhe kam nevoje per shoqeri.
me raste me pelqen dhe mua vetmia... sidomos ne ato momente kur te gjithe ta kan sjelle ne maje te hundes ose pas nje dite shum shum te gjate... e do njeriu pak qetesi. edhe pse e kam fiksim gjumin e mengjesit ndodh qe ngrihem ndonjeher shum heret vetem per te ndenjur ke shkallet para shpis ashtu vetem... nuk e di po per vete me ben te ndihem me e lehtesuar, eshte menyra ime per ti len vend gjerave ne trurin tim te debatojne ... pastaj ku ka kohe me te mire per ta len veten te lire te qash pa menduar se do lendosh apo do gezosh njeri me lotet e tu. eshte e vetmja kohe kur un arrij vertet te gje ate pjese timen qe ka humbur ne rremujen e dites dhe me mungon.
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt