Si e luftoni friken nga vdekja!?

[Poeti]

Poet , hap ndonjë temë më të bukur , please! Ndonjë me dasëm, me aheng, me lodra , me dajre.

MI CORAZON,

Temat qe mund te hap une kane kete permbajtje, sikur kjo, por ne realitet une jam krejt person tjeter nga sa mund te konstatohet nga temat e mia.
Te shkruaj per dasma e dajre, sikur nuk me shkon, por mund te provoj dicka rreth punes dhe angazhimeve tuaja ne pune, studime apo dicka te ngjashme.
Te shohim ne vazhdim....

[sLimShady]

E di qe 1 her do te ndodhe ...heret apo vone

[jonka]

Une gjithnje kam pasur frike nga vdekja, keshtu qe njeher vendosa te medoj se cfare duhet te bej qe ta hiqja kete frike. Thjesht kam kuptuar qe te gjithe do vdesim nje dite dhe kjo nuk ka rradhe prandaj gjeja me e mire eshte te shijosh cdo dite JETEN. Po te shohesh te gjithe ata qe kane pesuar ndonje aksident ose me sakte ne shqip ne perdorim shprehjen" Kane pare vdekjen me sy" thone qe cdo gje me pas iu duket ndryshe, dmth vleresojne edhe gjerat e vogla te cilat me pare nuk i binin fare ne sy. Keshtu qe une mundohem cdo dite tu them te dashurve te mi qe i dua shume dhe te vleresoj gjithe gjerat e bukura qe me ndodhin ( nje dite te bukur si e sotmja, nje puthje e embel ne mengjes, nje perqafim i ngrohte ne mbremje dhe njerezit e shtrenjte qe me ekzistencen e tyre me bejne te lumtur). On the other side, mendoj qe vdekja eshte dicka natyrale dhe mund te ndodhe ne cdo moment, keshtu qe kam bere life insurance. lol.

[FLOWER]

duke e dashur ate si nje stad te pashmangshem te ekzistences.

[BvizioN]

Eshte interesante !!

Po ti hedhesh nje sy rrugeve plot njerez,stadiumeve,sallave,universiteteve, institucioneve etj etj.....nga gjithe keta njerez qe shikon pas maksimumi 100 vjetesh nuk do jete asnje i gjalle !! Sad Te ben te kuptosh sa shpejt iken koha.

Kam pasur shume frike nga vdekja....por qe kohet e fundit kam filluar ta konceptoj si dicka normale,prag neper te cilin do kalosh heret a vone!Frika esht thjeshte nje ndjeje qe thjesht e ben jeten me te veshtire.Dhe nuk jam me disa qe thone vdekja i ndan njerzit !Ne fakt vdekja i bashkon njerezit sepse aty mendohet te jete destinacioni perfundimtar i te gjitheve.

Si ta luftosh friken kunder vdekjes? Duke mos e harxhuar gjith jeten tende me mendimin se nje dite do vdesesh!Vdekja nuk ka rendesi nese arrin te gezosh kohen e jetes qe te eshte dhuruar.

Me shume se Kur? dhe ku?...mund te me mundoje pyetja Si?
Por qe prap nuk dua ta mendoj.

[Poeti]

Definitivisht, pajtohem me mendimin se vdekja eshte nje pike te cilen do ta arrijme patjeter se nuk ben ndryshe, por e mbeshtes me tere forcen konceptin e te jetuarit te cdo dite pa friken e vdekjes!? Edhe ashtu jeta kalon shume shpejte, sikur kur hyn permes deres e del permes dritares... kete e kuptojme kur te jemi ne fundin e rrugetimit tone, prandaj perse ta bejme jeten tone dhe te te tjereve te veshtire, te hidhur, kur pas largimit tone mbeten vetem kujtimet e jetes se kaluar, kujtimet te cilat bejne qe ata qe do te mbeten pas nesh te na mbajne ne mend sa me gjate...

[PINK]

Poet ,

Une kur dal nga shtepia cdo mengjes , mendoj si ta kaloj sa me mire diten , ndonese ka raste eshte monotone ... por asnjehere se mendoj qe po sikur te pesoj ndonje aksident ? ose bum tja bej me ndonje shkurre ... jeta eshte e bukur , so skam kohe te mendoj vdekjen tani .. god jam sh e re , per te menduar

Kalofsh mire .

[Reina]

Per veten nuk e mendoj kurre vdekjen, po kohet e fundit qe po festoj ditelindjet e prinderve dhe i shikoj (sa mbushi babi te 50-tat) ca shenja pleqerie (sadoqe si 20-vjecar e kam akoma lool) ndonjehere me hyn ne mendje dhe me ze frika si mund te jetoj jeten time pa ta. (ptu ptu larg qofte) me ze nje frike e madhe sa me dhemb shpirti. I rri babit nga mbrapa per c'do gje, dhe floket dua ti lyej tani qe po shikoj qe i kan dal thinjat pak fare se ster te zi e ka flokun. . Friken se heq dot, por ama e pakesoj duke i mbajtur prinderit sa me afer e duke kaluar sa me shume kohe bashke.

[shkodrane82]

Reina dhe babi im mbush 50 vitin qe vjen. Dhe me perpara kur isha me e vogel
degjoja vdiq ne moshen 50 vjecare....eh thoja se nuk paska qene aq i ri.
Po babi im me duket tashi si djale i ri...( sinqerisht ) dhe ndonjehere kur e kapte
tensioni qe isha me pushime filloja e dridhesha nga halli.
Imagjino te jetosh larg tyre me vite te tera dhe as lezetin mos t'ja ndish...
E tmerrshme...!

[Poeti]

Pink, Reina, shkodrane82,

Postimet tuaja ketu tregojne se te gjithe ne kemi nje frike permbrenda dhe tentimi yne qe te jemi sa me te lumtur ne jete me ate qe kemi eshte menyra per te harruar vdekjen si fenomen i pashmangshem.
Perse kete teme do te thonit ju!? Ngase nese flasim per ate qe mund te na shkaktoj friken, me pak do ta ndjejme dhe me te forte do behemi, mu sikur themi, une dua te jetoj jeten, vetem, me te dashurit e mij apo larg tyre, por jeten do ta jetoj dhe askush nuk ka te drejte qe qastet e mia te kesaj te mi ngjyros ne gri, dua qe jeta ime te kete ngjyrat e ylberit, aromen e luleve dhe shijen me te mire qe ekziston, dua qe jeten time (dhe te te tjereve) ta bej te lumtur per aq sa mund te jetohet...