Shumë nga ne janë të prirur për ta përcaktuar në mënyer pesimiste problemin e lumturisë.Këta njerëz e shohin botën të ndriçuar nga një ngjyrë gri deshpruese dhe e mbajnë veten të spostuar,të zhgënjyer,të dështuar.Këta e kanë humbur shijen e jetës.Kjo ushtri e madhe e klasifikon veten si të përjashtuar nga lumturia.
Në zemrën e secilit prej tyre zhvillohet një dramë e brendshme që mund ta përmbledhim në një fjalë:
Pse?
Përse unë nuk jam i lumtur,ndersa të tjerët janë të tillë?
Përse jeta ime është e trishtuar dhe monotone si një ditë e keqe vjeshte, ndërsa ajo e të tjerëve eshtë e gëzuar,e kthjellët,si një mengjes i bukur pranvere?
Përse unë nuk bëj tjetër,vetëm mërzitem në këtë botë,ndersa të tjerët zbaviten?
Përse unë nuk di të qesh,ndërsa të gjithë ata që më rrethojnë qeshin vazhdimisht me natyrshmerinë më të madhe?
Përse shakat më kushtojnë aq shumë përpjekje,ndersa ka aq shumë persona,që edhe në momente më të vështira të jetës kan forca të ruajnë humorin e tyre të mirë e të zakonshëm,alegoritë e tyre të pandryshueshme?përse mendimet e mia janë kaq të zymta,kaq të kobshme,kaq të përshkruara nga mos besimi,nga skepticizmi,nga melankolia,ndersa ato të kolegeve të mi janë aq të kthjellta,të gëzuara të gjallëruara nga dashamirësia,guximi dhe shkallësia?
Ju pyes te nderuar anëtar si mundemi të jemi të lumtur?
Kjo është drama që vuan shumë njerëz.E nga të gjitha këto pytje të mbetura pa përgjegje,ata nxjerrin një konkluzion të padrejtë,alogji,absurd:''Lumturia është një artikull luksi e prodhuar vetëm për persona të privilegjuar,jo për mua".E përfundojnë duke e besuar vetën viktimë të një padrejtësie të madhe të fatit.
Lumturia nuk është një privilegj as një artikull lluksi.Të gjithë pa dallim moshe,profesioni,fati kulture,temperamenti,intelegjence kemi të drejtë për pjesën tonë të lumturisë.
Lumturia është e drejtë e jona themelore,e para dhe më e rëndsishmja nga të gjitha të drejtat që i takojnë natyrës sonë njerëzore.Prandaj,të gjithë ata që e ndjejnë dëshprimin e përditshëm të ekzistencës,atyre që janë të goditur më keq nga fati atyre që kanë humbur shijën e jetës,të gjithë skeptikëve,mosbesuesve,të nështruarve u themi:
Reagoni!Mos lëvizni si hije të përvuajtura e të përhumbura përmes shkretiirave të melankolisërientoni,gjeni veten kërkoni rrugët më të ndriçuara të ekzistencës! mos u bëni dorëheqes:arfomoni në vetën tuaj në mënyrën më të vendosur vullnetin tuaj për të fituar e per të shijuar deri në fund gëzimet pozitive të ekzistencës
Krijoni Kontakt