Nostalgjia, sa dhe si e përjetoni?

[Astrit Kosturi]

Duket sikur midis ideologjise permbledhur ne shprehjen "jeto çastin" dhe ideologjise se investimit per te ardhmen, nuk mbetet shume vend per te shkuaren. Por romantiket ende nuk jane zhdukur, megjithese jane "specie ne rrezik"
.................................
Me kersheri do prisja edhe pervoja te rendesishme te jetes suaj, nga ato qe nguliten dhe determinojne menyren tone te te sjellit.

Darius, duke te falenderuar per temen, them se eshte e rendesishme dhe e shkuara. Shpesh ajo sherben si themeli i gjithe jetes se mevonshme.
Per mua personalisht, jane te paharruara, kujtimet e femijerise dhe gjithçka që lidhet me ate moshe.

Po shkepus, diçka nga ditari im:

"...... Kur ne të vegjëlit, vendosnim se do të shkonim të nesërmen, tek tezja, daja apo halla, atë natë nuk kishte gjumë, prisnim me padurim që të vinte dita sa më herët. Kërkonim të ishim pranë dashurisë së tyre të ngrohtë. Një dashuri e pamasë. Pastaj na merrnin, na çonin e na shëtisnin në kopshtin me mollë e rrush. Kopshti i mbuluar i tëri me gjethe, në ato mëngjeset me fllade erërash. Fllade, që kishin sjellë dhurata për ne fëmijët. Që kishin shpërndarë ftonjtë dhe dardhët gjithandej, duke zverdhur tërë sheshin. Gorricat e qullta të futura e të fshehura nën sqetullat e gjembëta të ferrave. Si mund të harrohen gostitjet e tyre, me gjithçka u gjendej, e mbi të gjitha me buzën e qeshur e me ëmbëlsinë e fjalëve të zemrës, më të ëmbla se çdo llojë fruti. Ndërsa sot, krejt ndryshe ndodh …?!
Sot virtualisht po se po, por edhe fizikisht mund të gjendesh në çdo qoshe të globit, ndërsa shpirti, mendja me sytë dhe veshët e saj ndjekin rrahjet e zemrës s’dihet se ku…....."