Isha ne Maqedoni, Struge para tre vjetesh ne dimer. Ate kohe ra shume bore, nejse. Do veja me motren ne dyqan per te blere disa gjera dhe ma tha komshija "mos shko tek ky dyqani, se jane maqedonas, shko pak me poshte se jane shqiptare." Per te mos ngjalle shqetesime (10 dite qe isha aty me pushime kush po vret mendjen) vajta te dyqani shqiptar. Rruget e papastruara nga bora (faktikisht kishte shume vite pa rene aq shume bore ne Struge) dhe si ne vende te pamesuara me bore nuk ka mjete per te pastruar rrugen. Mezi e gjetem dyqanin, dhe kur vajtem nuk kishte shume gjera. U kthyem dhe vajta te dyqani "maqedonas". Motra me tha mos u fut, po kush e degjoi. Serbisht nuk flisja, por u morem vesh fare mire anglisht, dhe megjithese ata e dinin qe ishim shqiptare, u treguan shume te sjellshem, profesionale. Kur mbaroja pune u thosha me kortezi "Good night, thank you very much," etj, gjithashtu dhe ata ne menyre reciproke. Komshija dhe motra me thoshin: "po ti, pse u flet ashtu? Ata jane maqedonas!"
Nacionalizem ne profesionalizem? Nacionalizmin nen kuptimin e atdhedashurise dhe jo urrejtjes per te tjeret cdo njeri e ka ne gjak. Por si qenie njerezore per hir te mirekuptimit dhe bashkejeteses me te tjeret duhet te tregojme dhe "njerezillek."
Krijoni Kontakt