MBRETERESHA KERKON TI LARGOHET MBRETIT
Pėrktheu Dritan Thomollari
Pasi hėngrėn njė drekė tė lehtė, tė qetė e pa thėnė asnjė fjalė, u nisėn drejt limanit.
Kudo mbizotėronte njė heshtje e thellė. Moli dukej mė i bardhė nga drita e diellit. Ashtu tė ngjeshur pas njėri-tjetrit, skafet e vogla dukeshin tė lodhura dhe, pa njeri nė bord, tė jepnin pėrshtypjen se ishin lėnė tė harruar e tė braktisur. Po kėshtu nė dy fushat e vogla nė cep tė limanit, vilat e strukura pas pemėve ngjanin si tė pabanuara. Livio tha:
- Kėtu ska njeri, ėshtė ora e gjumit tė drekės, a shkojmė nė hotel?
Fortunata, gruaja e tij, e shikoi disi shpėrfillėse.
- E ēfarė tė bėjmė nė hotel, tha.
- Ēfarė tė duash. Pėr shembull, bėjmė dashuri.
- E keqja ėshtė se tani nuk ma ka qejfi.
Lėvizje e gabuar, mendoi Livio, mbretin nuk e lejojnė tė sulmojė. Si zakonisht, ai nuk mundi ti largohej pėr asnjė ēast logjikės sė tij tė hekurt, pa ato kompromiset anėsore, nė kundėrshtim me Fortunata-n dhe me mėnyrėn gjithmonė tė paparashikuar tė sjelljeve tė saj. Me fjalė tė tjera, ishte njėlloj sikur ata tė dy tė luanin njė ndeshje shahu, qė smbaronte kurrė. Duke i parė nga kjo pikė vėshtrimi tė gjitha lėvizjet e saj, pabesitė e saj, skenat delikate e romantike me njerėz qė kalonin qoftė edhe njė natė tė vetme me tė, dhimbja nuk i dukej dhe aq e rėndė, madje shpesh i zbutej duke kuptuar se, nė fund tė fundit, ai mbetej mė i forti, sepse gjithmonė arrinte ti zhdukte gjithė tė tjerėt, pikėrisht se mendimet dhe idetė e tij bazoheshin nė njė logjikė tė shkėlqyer.
Fortunata tha:
- Po shkoj ti hedh njė sy skafit, ėshtė kaq i mrekullueshėm.
Tani mbretėresha kėrkon ti largohet mbretit, mendoi Livio: pa ta shohim pėrse?
Gruaja filloi tė ecte ngadalė, por me trupin drejt dhe me njė hap tė lehtė e tė madh. Atij iu kujtuan pushimet nė Hawi dhe e shoqja me atė fustanin e ngushtė, qė i shtrėngonte fort gjinjtė e mėdhenj e shpatullat e gjera. Pėrherė e kishte pasur zakon, edhe atėherė kur dilnin shėtitje sė bashku, tė tregonte hapur se sa e pavarur ishte, duke mbajtur njėfarė distance me tė, ose duke ecur pėrpara, ose duke e ndjekur mbrapa. Livio priti qė ajo tė afrohej. Po shihte me vėmendje njė skaf krejt tė veēantė nga tė tjerėt. Ishte i gjatė, i zi, luksoz dhe me kabina druri.
- Shiko sa i bukur ėshtė!
- Po, u pėrgjigj Fortunata, ėshtė i ...
Shqiptoi emrin e njė personi shumė tė njohur publik. Livio tregoi nė mėnyrė tė dukshme habi, si ishte e mundur qė ajo e njihte! Pas pak, me idenė se kishte bėrė njė lėvizje tė gabuar nė ndeshjen e tij imagjinare tė shahut, tha:
- Aha, ai... Pėrpara tij presidenti i shoqatės sime ėshtė njė varfanjak.
Gruaja u pėrgjigj shpejt e nė mėnyrė dashakeqe:
- Po ti atėherė, ēfarė je?
Livio tha me vete: Lėvizje e gabuar. Dhe u pėrgjigj thuajse shpėrfillės:
- Unė jam njė varfanjak i mjerė i mbyllur nė kafaz!
Pasi tha kėto fjalė, i mėrzitur filloi tė ecte pėrpara, duke dashur edhe ai tė mbante njėfarė distance nga e shoqja. Ndėrkaq, me bisht tė syrit pa Fortunata-n tė bisedonte me njė burrė flokėthinjur, por tė krehur bukur qė, siē dukej, sapo kishte dalė nga kabina e njė skafi dhe po kalonte nė urėn lidhėse me molin. Ajo i buzėqeshi dhe burri iu pėrgjigj po ashtu. Atėherė Livio, me sinqeritetin e njė shahisti profesionist, mendoi: Sulm i bukur i mbretėreshės. Po mbreti ēfarė duhet tė bėjė tani?
Vazhdoi tė ecte me shpresėn se biseda e Fortunata-s me burrin e panjohur do tė mbaronte shpejt. Por jo, ata vazhdonin tė bisedonin tė kėnaqur, madje pėr njė ēast ajo bėri njė hap prapa, duke dashur tė vėshtronte me kujdes trupin e ngjeshur e muskulor tė burrit.
Mbretėresha e bėri lėvizjen e pritur, tha Livio me vete.
Do tė donte tė qeshte, por nuk mundi. Ndjeu diēka qė e pushtoi tė tėrin. Duhej tė ishte ndjenja e xhelozisė.
- Tashmė, pasi kishte mbaruar bisedėn, Fortunata po i afrohej dalėngadalė.
- Tip simpatik, tha. Por edhe i bukur. Sa vjeē tė duket?
- Pak a shumė, nė moshėn time.
- Thotė qė ka ardhur nga Portofino dhe se kėtu ėshtė krejt i vetėm.
- E pastaj?
- E pastaj, pastaj asgjė! Mė pyeti se ku banonim nė Iscia.
- Po ti ēi the?
- Mund tė tė duket e ēuditshme, por a e di, pata turp ti thoja se banonim nė njė pension. I thashė se rrinim nė Grand-Hotel.
Pėrse i tha kėshtu, pyeti veten Livio, mos bėhet fjalė pėr njė lėvizje tė paramenduar? Ose ajo nuk do ta shohė mė kėtė burrė, ose ka idenė e njė lidhjeje tė ardhshme me tė.
- Duhet ti kishe thėnė tė vėrtetėn, - foli me ton tė rėndė, nuk ėshtė turp tė mos jesh milioner!
Ajo e kapi me ėmbėlsi nga krahu duke i thėnė: O varfanjaku im i dashur!
- Ohu, mjaft tani!
- O varfanjaku im i dashur i mbyllur nė kafaz!
- Vėrtet jam i varfėr, por ama jam njė shahist i shkėlqyer.
- Mė jep njė tė puthur.
Dhe u puthėn tėrė delikatesė.
***
Livio deshi qė kėtė puthje ta kishte parė edhe burri i skafit, por jo. Ai ishte zhdukur brenda kabinės. Tashmė shėtitja e tyre kishte mbaruar, kėshtu qė pėr kthim zgjodhėn njė rrugė tė ngushtė midis tendave tė bukura tė dyqaneve pothuajse tė mbyllura.
Duke marrė zemėr nga e ecura lozonjare e sė shoqes, Livio i kapi krahun dhe tha:
- Do tė bėjmė dashuri nė pension.
- Tė shohim.
Si zakonisht, filloi tė interpretonte ndeshjen e tij tė shahut: Tė shohim: me sa duket, po pėrgatit lėvizjen e ardhshme.
Nė tė vėrtetė, duke e tėrhequr fort pėr krahu, gruaja i tha:
- Kam njė ide. A nuk shkojmė tė pimė njė kafe nė hollin e Grand-Hotelit?
E meqė hoteli ishte fare afėr, ajo shpejtoi hapin pa pritur pėrgjigjen e tij dhe, duke e hapur derėn lehtazi, hyri brenda.
Burri i panjohur duhet ti ketė lėnė takim, mendoi Livio, dhe kjo duhej tė ishte lėvizja qė ajo kishte menduar, ndėrsa po putheshin. Kurse nga ana e tij, lėvizja mė e drejtė do tė ishte: duhet tia bėnte tė ditur qė ai i kishte kuptuar tė gjitha dhe mė pas ta detyronte tė shkonin nė pension. Kurajo, tani i duhej vetėm kurajo!
Duke hyrė nė holl, panė se edhe aty mbizotėronte njė qetėsi e plotė. Klientėt e paktė i vėshtruan shkarazi pa u dhėnė shumė rėndėsi. Bari ishte i vogėl e thuajse i errėt. Vetėm banakieri, njė trashaluq i shkurtėr me ca mustaqe tė pėrdredhura si pirat, ua nguli mirė sytė pėr disa ēaste, pastaj filloi tė pėrgatiste kafetė. Ndėrkaq, nė ndeshjen e tij tė shahut, Livio po pėrpiqej tė parashikonte lėvizjen mė tė afėrt tė gruas. Gjithēka ishte e qartė, tani ajo do tė vinte nė pėrdorim oficerin, domethėnė burrin e skafit dhe me ndihmėn e tij do tė niste operacionin e nxjerrjes jashtė loje tė mbretit. Zemra po i rrihte fort. Aq mė tepėr qė ndihej krejtėsisht i papėrgatitur pėr kėtė goditje. Burri flokėthinjur hyri nė bar dhe u ul nė tavolinėn afėr tyre. Edhe mua njė kafe, i tha banakierit.
Fjala edhe mua ishte e mjaftueshme pėr Livion qė tė kuptonte se lėvizja e parashikuar kishte filluar. Dhe me tė vėrtetė, burri flokėthinjur u kthye menjėherė nga ata e pyeti Fortunata-n:
- Si tė quajnė?
Ēfarė do tė thotė kjo mėnyrė tė foluri ndaj sime shoqeje, shestoi Livio me vete. Ndėrkaq gruaja ia plasi sė qeshurės, duke treguar dhėmbėt e bardhė e tė bukur. Por ai e njihte shumė mirė se ēdo tė thoshte kjo e qeshur, do tė thoshte se ajo ishte e nxehur, diēka duhej ta kishte turbulluar, nė mos mė keq, ta kishte fyer.
- Mė quajnė Fortunata. E di ēdo tė thotė?
- Jo, ēfarė do tė thotė?
Gruaja u pėrgjigj pėrsėri duke qeshur, por nė mėnyrė ironike:
- Njeri me fat.
E dinte se, sa herė donte tė lidhej me dikė, Fortunata i jepte rėndėsi shpjegimit tė emrit tė saj. Ndėrsa ai gjithnjė i jepte rėndėsi shpjegimit nga ana shahistike: Qėllimi i mbretėreshės ėshtė ta heqė qafe mbretin dhe, sa mė shpejt tė jetė e mundur, tė rrijė vetėm me oficerin. Pa ta shohim se si do tia arrijė kėsaj here!
- Njė emėr me histori tė tėrė mė vete?, pyeti burri.
- Nuk ėshtė e vėrtetė.
Fortunata vazhdoi tė qeshte, jo pėr ato qė dėgjoi, por mė tepėr pėr ato qė po mendonte vetė. Nga ana e tij Livio po mendonte se pėrse nė buzėqeshjen e saj ekzistonte diēka fiziologjike. Ajo qeshte siē qeshin disa kafshė nė periudhėn e shumimit, duke nxjerrė njė ulėrimė tė zgjatur karakteristike, enkas pėr tė ndjellė partnerin e tyre. Ishin mendime qė tė ēonin nė njė udhėkryq tė trishtė, tė dhimbshėm, por ai e dinte shumė mirė se smund tė bėnte dot asgjė. Prandaj, besnik si gjithmonė ndaj ndeshjes sė tij tė shahut, foli me vete: Tani mbreti do tė bėjė njė lėvizje tė veēantė, tė pashpresė, por ai gjithsesi do ta bėjė. E duke u kthyer nga e shoqja, tha:
- Fati i tij, fati im, fati yt!
E kuptoi menjėherė se Fortunata sikur mezi po i priste kėto fjalė dhe ja ku po bėhej gati ta hante, ose ta zinte mat, siē thonė shahistėt. E shikoi drejt e nė sy dhe shfryu me inat:
- Ti nuk ke fat, as nuk ke pasur dhe as nuk do tė kesh kurrė!
***
Me hapat e saj tė mėdhenj arriti te porta e hollit, e hapi e doli jashtė. Edhe burri me flokėt e thinjur u ngrit mė kėmbė, pėrshėndeti Livio-n dhe u zhduk me shpejtėsi. Njė lėvizje e shkėlqyer! Me njė goditje tė vetme arriti tė ikte me dashnorin e saj, ndėrkaq edhe ti thotė atij se ishte njeri pa fat.
Nė atė ēast iu afrua banakieri, i cili e pyeti nėse do ta paguante ai edhe kafen e burrit flokėthinjur. Iu pėrgjigj se po dhe pagoi. Pastaj priti disa ēaste, sa pėr ti dhėnė kohė gruas dhe partnerit tė saj pėr tu larguar. Sė fundi doli nga holli.
E pra, ndeshja filloi nga e para, tha me vete.
Krijoni Kontakt