Liria ne Krisht!

[Elton80]

Pershendetje vellezer dhe motra,

Ne kete teme kisha deshire te flisnim per lirine ne Krisht dhe ku qendron kufiri i kesaj lirie?

Per ta ilustruar ate qe po mundohem te pyes, nje shembull konkret do ishte pirja e duhanit. Bibla nuk thote drejtperdrejte "Mos pini duhan", por thote qe trupi eshte tempulli i Frymes. Prandaj megjithese ne e kemi kete liri, eshte mire qe te mos abuzojme me kete liri qe kemi.

Pyetja ime eshte se ku qendron kufiri i kesaj lirie? Dmth a duhet te predikojne kishat kunder gjerave te caktuara (si psh pirja e duhanit) kur kjo megjithese eshte e demshme dhe prish tempullin e Perendise, nuk urdherohet drejtperdrejte ne Bibel qe te ndalohet. Ku qendron ekuilibri?

Faleminderit per pjese marrjen!

[marcus1]

Elton, në radhë të parë të urojmë mirëseardhjen në këtë forum dhë ja kalofsh sa më mirë.

Përsa i përket pyetjes sënde, unë mendoj se të Krishterët nuk janë më nën ligj të cilët do duhet të zbatojnë disa rregulla për t'i pëlqyer Perëndisë dhe që Ai t'i pranojë ata. I krishteri e ka ligjin të shkruar jo në pllaka guri, por në zemrën e tij. Është pikërisht dashuria e të Krishterit që do të përcaktojë edhe ecurinë e tij përpara Perëndisë. Nëse dikush nuk pin duhanin nga frika dhe duke e parë këtë si një detyrë, unë mendoj se është njësoj sikur t'a pijë. Por nëse dikush nuk bën apo bën dicka, akoma edhe gjënë më të vogël dhe të parëndësishme nga dashuria që ai ka për Perëndinë, unë mendoj se para syve të Perëndisë është shumë më e madhe se sa dikush që mund të ketë ungjillëzuar për të tërë jetën e tij.

Ka shumë të Krishterë që nuk e pinë duhanin, por që janë shumë gjykues ndaj atyre që e pinë. Nëse ai ka bërë mekat duke pirë duhanin, ata që e gjykojnë kanë bërë një mëkat më të rëndë. Kështu pra ne nuk duhet të humbasim këtë pak kohë që na ka ngelur këtu në tokë duke u marrë me rregulla dhe ligje të ndryshme, por ne duhet të fokusohemi vazhdimisht në Krisht, pasi vetëm në këtë mënyrë ne do pastrohemi vazhdimisht nga të metat, gabimet dhe mëkatet tona.

[deshmuesi]

Elton te pershedes, dhe do te kisha deshire tju thoja dhe une mendimin tim, ne lidhje me pyetjen tuaj.
Persa i perket pirjes se duhanit, une mendoj se, ai eshte nje problem shume i madh, dhe njekohesisht nje problem shume i vogel. Ky mendim duket pak kontradiktor, por me lejo te shpjegohem. Per nje te krishtere i cili beson tek Krishjti dhe vazhdon te pije duhanin, ai eshte nje problem qe ka te beje me besimin e tij. Pse e them kete. Kete e them sepse, Duhani ne vetvete eshte nje ves tek njeriu, permes se ciles i krishteri behet nje skllav. Une per vete e kam pire dikur duhanin, dhe e di se cfare ai eshte per nje duahnxhi. Duhanxhiu eshte i gatshem qe te heqe parate e nje racioni te bukes ditore, dhe duhanin te mos e heqe. Pra ketu kemi te bjme me FUQINE e VESIT, dhe ky eshte problemi i madh i duhanit per te krishterin. Ndersa problemi i vogel eshte se, duhani nuk te con ne ndonje rruge te gabuar.
Po per te krishterin cfare eshte pirja e duhanit?
I krishteri ballafaqohet me problemin e madh te duhanit, me VESIN. Vesi eshte nje "zinxhir" qe e mban lidhur vullnetin tone te lire. Pra ne kete rast vullneti yne i lire nuk bashkohet dot me vullnetin e Perendise. Deshira per te pire duhan, eshte konkretisht deshira e njeriut mishor. Ateher vijme ne pyetjen: Cfare "Fuqie"ndikon mbi t te krishterin, sa ai nuk eshte ne gjendje te lere duhanin? Ky fakt na tregon se, ky i krishter mbeshtet jo ne fjalen dhe premtimin e Perendise, por mbeshtetet ne aftesite e veta. Ketu mos e shikoni duhanin thjesht si nje tymosje cigareje, e cila nuk i shkakton keq askujt. Problemin shikoje ne brendesi te vetes tende, ne faktin se, sa ti je i dorezuar ne dore te Perendise. Vertet duhani nuk te con ne nje rruge te keqe, por ai te mban lidhur ne VES. Se pari, ky VES eshte nje "gjemb" ne vullnetin tend te lire, i cili e kundershton marjen e nje vendimi per ta lene duhanin. Se dyti: Ai demton shendetin dhe ekonomine tende. Dhe se treti, ti perballe duhanit ke humbur betejen. athere ku eshte Fitorja me Krishtin? Tani pyes: a mundet nje i krishtere i fuqishem ne Krisht, te jete i lidhur ne VESIN e Duhanit? Apsolutisht jo.
Edhe njeher e theksoj: Mos e shikoni duhanin thjesht si nje pirje cigareje, por shikojeni si nje "Zinxhir" i cili kufizon vullnetin tend te lire, dhe njekohesisht te mban rob te tij. Dikush mund te thote: te pish duhan nuk eshte mekat. Vertet nuk eshte mekat, por te qenit ROB qofte dhe nen nje VES si duhani, tregon se ti ende nuk je i lire ne Lirine e Krishtit. Nese i krishteri sakrifikon qe te heqe dhe nje racion nga buka e tij e perditshme, dhe cigaren te mos e lere, kjo flet qarte per fuqine qe ky VES ka ne jeten e tij.
- Duhani nuk vjen nga Perendia.
Perendia tregon kujdes edhe per shendetin tone. Ai kujdeset qe ne te kemi nje jete te shedetshme. Prandaj dhe JEzusi tha: mos mendoni se cfare do te hani dhe cfare do te pini, sepse per kete mendon Ati juaj ne qiej. Keto fjale te Krishtit shpallin nje te vertete fondamentale per cdo besimtar te krishter. Meqnese Ati yne kujdeset per ushqimin e perditshem, kjo tregon se Ai kerkon qe ne te kemi nje shendet te mire. Si qendron duhani ne lidhje me shendetin tone? Ai eshte armiku i tij. Ja pra, edhe nese e shohim nga ky kendveshtrim duhanin, ai del persir nje "dicka" e keqe, qofte ne shendetin tone, po keshtu edhe ne besen tone ne Krishtin.
Kur une rilinda ne Krishtin Jezus, hoqa dore prej duhanit me nje lehtesi aq te madhe, sa qe sot jam nje armik i tij. Pra ky fakt tregon se, nese ne dorezohemi ne doren e Krishtit, ai di te ndryshoje gjithshka te VJETER, dhe ti beje te gjitha te REJA. Kur djali plangprishes u kthye tek ati i tij, ati e PASTROI nga te gjitha "Robat e tij te pista".
Deshmuesi

[Matrix]

I dashur vella Elton

Te uroj mireseardhjen ketu.
Pyetja jote eshte shume me vend dhe eshte nje pyetje qe cdo i krishter e ka cuar te pakten njehere ne mendje.

Por une do te thoja se nuk ka shume rendesi ajo cfare ti ben. Por ajo cfare ti je. Shume njerez e marrin kete fjale te Apostullit dhe e perdorin per te ngritur nje moral te krishtere. Me nje fjale: Meqenese ti je tempull, duhet te lesh duhanin!
Ose : Qe te vertetosh qe je Tempull, ler duhanin!

Por, une mendoj se ketu Apostulli po shpall nje zbulese: Ju jeni Tempulli i Perendise!
Ju jeni ata qe mbani brenda Perendine!

Nevoja jone me e thelle nuk eshte qe ne te bejme dicka apo qe te heqim dore nga dicka. Nevoja me e thelle e jona eshte Krishti.Pra, sa me thelle te jetojme Krishtin, sa me teper te jemi te perulur para Tij, sa me teper te ndjejme se jemi nje hic pa Ate, aq me te forte do jemi.

Ne jemi te lire jo sepse mund te bejme c'te duam, por sepse tek ne banon Liria (qe eshte vete Krishti). Sa me shume te ndjejme se kemi nevoje per Krishtin, aq me shume te lire do jemi!

[marcus1]

I dashur vella Elton

Te uroj mireseardhjen ketu.
Pyetja jote eshte shume me vend dhe eshte nje pyetje qe cdo i krishter e ka cuar te pakten njehere ne mendje.

Por une do te thoja se nuk ka shume rendesi ajo cfare ti ben. Por ajo cfare ti je. Shume njerez e marrin kete fjale te Apostullit dhe e perdorin per te ngritur nje moral te krishtere. Me nje fjale: Meqenese ti je tempull, duhet te lesh duhanin!
Ose : Qe te vertetosh qe je Tempull, ler duhanin!

Por, une mendoj se ketu Apostulli po shpall nje zbulese: Ju jeni Tempulli i Perendise!
Ju jeni ata qe mbani brenda Perendine!

Nevoja jone me e thelle nuk eshte qe ne te bejme dicka apo qe te heqim dore nga dicka. Nevoja me e thelle e jona eshte Krishti.Pra, sa me thelle te jetojme Krishtin, sa me teper te jemi te perulur para Tij, sa me teper te ndjejme se jemi nje hic pa Ate, aq me te forte do jemi.

Ne jemi te lire jo sepse mund te bejme c'te duam, por sepse tek ne banon Liria (qe eshte vete Krishti). Sa me shume te ndjejme se kemi nevoje per Krishtin, aq me shume te lire do jemi!

Uh.....! Më në fund! Matrix, nuk e ke idene se sa u gëzova tek lexova shkrimin tënd. Më në fund qartësove edhe ne se ti je i bindur se Krishti banon në ne dhe se ne jemi tempujt e Tij, pasi në temën tjetër qe diskutonim edhe me Ndreun nuk kishe marrë një pozicion të qartë.

Jam plotësisht dakort me çfarë thua më sipër dhe do doja që të plotësoj akoma më shumë. Ajo që dua të them është se Krishtërimi nuk është një fe me rregulla që duhen zbatuar. Nëse do ishte i tillë, do ishte i vdekur. Sot shumë të Krishterë merren me anën morale të Krishtërimit me pyetje nga më të ndryshmet, çfarë të hamë, çfarë të mos hamë, çfarë të pimë, cfarë të mos pimë, çfarë të veshim dhe çfarë të mos veshim etj. etj. me radhë. Kjo gjë vjen si rezultat i të ushqyerit nga pema e njohjes së keqes dhe të mirës. Akoma edhe në bibël mund të ushqehemi nga të dy pemët, nga pema e Jetës si dhe nga pema e njohjes.

Nëse ne e lexojmë biblën si një libër rregullash dhe ligjesh, ne do ushqehemi nga pema e njohjes, por nëse ne e lexojmë biblën në mënyrë që të ushqehet fryma jonë nga ajo, atëherë ne marrim vetë Krishtin i cili është Pema e Jetës. Dhe sa më shumë ushqehemi me Pemën e Jetës aq më shumë do rritemi.

Ashtu si ç'tha edhe Matrix, rëndësi ka se cilët jemi ne, pra duhet të dimë mirë se cilët jemi. Nëse ne nuk dimë se cilët jemi dhe sa fuqi kemi, ne nuk do përparojmë kurrë. Psh. le të supozojmë se një lypësi rrugësh i thuhet se është biri i humbur i një mbreti dhe mund të shkojë në filan vënd dhe të jetojë atje si një princ. Nëse ai e beson këtë gjë dhe shkon në mbretërinë e Atit, ai do jetojë me të vërtetë si Princ, por nëse ai nuk e beson, do vazhdojë të endet rrugëve dhe të jetojë si një lypës.

E njëjta gjë ndodh edhe me ne. Ne, përveç se tempuj të Perëndise, jemi edhe princër, ne i përkasim një mbretërie tjetër, mbretërisë qiellore dhe kjo mbretëri ndodhet brënda nesh. Nëse e besojmë, do jetojmë si të tillë, do përdorim Krishtin që jeton brënda nesh dhe Ai do jetojë për ne, nëse nuk e besojmë, atëhere do merremi me gjërat tokësore, me rregullat dhe ligjet, duke u munduar tërë jetën tonë për t'i zbatuar vetëm për të zbuluar në fund të jetës sonë dështimin tonë.

[Elton80]

Ju faleminderit te gjitheve per pergjigjet tuaja.

Ne pergjithesi jam dakord me to. Sidoqofte, thelbi i pyetjes sime nuk ka te beje me praktikimin e kesaj lirie nga ne si individe, por me pergjegjesine e drejtuesve te kishes ndaj kesaj lirie.

Dmth, mua me intereson te di, nese vini veten tuaj ne poziten e drejtuesit/pastorit te kishes, ku eshte kufiri ne predikim ndaj gjerave qe hyjne ne lirine e individeve.

Une per vete nuk pi duhan, as nuk e kam pire ndonjehere, ate e solla si shembull, por pyetja eshte me e gjera sesa nje gje e caktuar (pirja e duhanit).

Shpresoj qe te jem shprehur me qarte, dhe faleminderit per pergjigjet.

[Matrix]

I dashur vella LiveInTwoPlaces,

Une ne asnje vend nuk kam mohuar se Krishti banon brenda te krishterit.
Te krishteret quhet shpeshhere Kristofore (Krishtmbajtes - Sh. Justin Popovic), Theofore (Hyjmbajtes- Sh. Ignati i Antiokise ), etj...

Por ajo qe kam mohuar une eshte ngaterrimi i personit tone me personin e Krishtit. Pra, Krishti banon brenda nesh nuk do te thote se ne jemi Krishti. Kjo do te na conte ne nje krenari per veten tone dhe ne nje vet-adhurim.

Pra Perulesia para Krishtit eshte celesi i fitores.
Krishti ishte i perulur para Atit te Tij. Ja se si thote Ai: Une nuk mund te bej dot asgje nga vetja ime(Gjoni 5:30)
ose:
Ushqimi im eshte te bej vullnetin dhe punen e Atij qe me ka derguar (Gjoni 4:34)
ose:
Mos me quaj te mire. Vetem nje eshte i mire, Perendia (Mateu 10:18)
ose:
Biri nuk mund te beje asgje nga vetja, pervec asaj qe sheh nga Ati(Gjoni 5:19)

Pali deshmon per kete tek Filipianet:
Kini po ate ndjenje qe ishte ne Jezus Krishtin, i cili dhe pse ishte ne trajte Perendie, nuk e cmoi si dicka ku te mbahej fort per te qene i barabarte me Perendine...(Kapitulli 2)


Pra, kjo eshte ajo qe kam dashur te theksoj.
Kush jemi ne qe te jemi krenare kur vete Zoti yne ishte i thyer para Atit te Tij, dhe deklaroi se nuk bente dot gje pa Atin e Tij?
Zoti yne kishte autoritet, por jo krenari. Pra te krishteret kane autoritet si princer, por para Zotit te tyre duhet te kene vetem perulesi. Kete kam dashur te them.
Princi ka autoritet sepse Ati i tij eshte Mbret, dhe jo sepse ai eshte princ. Kjo duhet te kuptohet mire nga ne.

I dashur vella Elton.

Perpara se te te pergjigjem, do doja te them se Pastor do te thote Bari. Dhe qellimi i bariut eshte t'i ushqeje delet e tij dhe t'i ruaje nga Armiku.
Cili Ushqim eshte me i mire se Krishti?
Kush eshte armik me i eger pervecse Vetja jone?
Une nuk e di si do sillesha po te isha nje Pastor (Episkop, Plak), por di vetem se nqs delet e mija do i ushqeja me nje ushqim tjeter pervecse Krishtit, do i vrisja.
Dhe dicka tjeter, jo cdo kishe ka pastor (njerezor). Une njoh nje Kishe ketu ne Tirane qe nuk ka drejtuesa njerezore dhe te gjithe jane Motra dhe Vellezer. Dhe askush nuk guxon te hyje ne lirine e tjetrit.
Ne jemi thirrur te ushqejme dhe te ushqehemi, jo te japim direktiva dhe urdhra.
Eshte Zoti Ai qe disiplinon, por dhe ndeshkimet e Tij jane vetem pedagogjike dhe nuk vazhdojne ne perjetesi. Dhe Ai e respekton lirine e Bijve te Tij...

[marcus1]

Dmth, mua me intereson te di, nese vini veten tuaj ne poziten e drejtuesit/pastorit te kishes, ku eshte kufiri ne predikim ndaj gjerave qe hyjne ne lirine e individeve.

I dashur Elton, nuk mund të jap përgjigje më të goditur se sa kjo këtu:

Une nuk e di si do sillesha po te isha nje Pastor (Episkop, Plak), por di vetem se nqs delet e mija do i ushqeja me nje ushqim tjeter pervecse Krishtit, do i vrisja.

Çdo ushqim tjetër përveç Krishtit vret! Vetëm një korrigjim të vogël do doja të bëja. Delet nuk janë tonat, por të Krishtit.

[marcus1]

I dashur vella LiveInTwoPlaces,

Une ne asnje vend nuk kam mohuar se Krishti banon brenda te krishterit.
Te krishteret quhet shpeshhere Kristofore (Krishtmbajtes - Sh. Justin Popovic), Theofore (Hyjmbajtes- Sh. Ignati i Antiokise ), etj...

Por ajo qe kam mohuar une eshte ngaterrimi i personit tone me personin e Krishtit. Pra, Krishti banon brenda nesh nuk do te thote se ne jemi Krishti. Kjo do te na conte ne nje krenari per veten tone dhe ne nje vet-adhurim.

Pra Perulesia para Krishtit eshte celesi i fitores.
Krishti ishte i perulur para Atit te Tij. Ja se si thote Ai: Une nuk mund te bej dot asgje nga vetja ime(Gjoni 5:30)
ose:
Ushqimi im eshte te bej vullnetin dhe punen e Atij qe me ka derguar (Gjoni 4:34)
ose:
Mos me quaj te mire. Vetem nje eshte i mire, Perendia (Mateu 10:18)
ose:
Biri nuk mund te beje asgje nga vetja, pervec asaj qe sheh nga Ati(Gjoni 5:19)

Pali deshmon per kete tek Filipianet:
Kini po ate ndjenje qe ishte ne Jezus Krishtin, i cili dhe pse ishte ne trajte Perendie, nuk e cmoi si dicka ku te mbahej fort per te qene i barabarte me Perendine...(Kapitulli 2)


Pra, kjo eshte ajo qe kam dashur te theksoj.
Kush jemi ne qe te jemi krenare kur vete Zoti yne ishte i thyer para Atit te Tij, dhe deklaroi se nuk bente dot gje pa Atin e Tij?
Zoti yne kishte autoritet, por jo krenari. Pra te krishteret kane autoritet si princer, por para Zotit te tyre duhet te kene vetem perulesi. Kete kam dashur te them.
Princi ka autoritet sepse Ati i tij eshte Mbret, dhe jo sepse ai eshte princ. Kjo duhet te kuptohet mire nga ne.

Kush ka thënë se ne jemi Krishti? Unë, Astriti apo Dëshmuesi? Asnjeri nuk e ka thënë këtë gjë. Unë jam shumë dakort me ato që ke thënë më sipër, por jam i sigurtë se jo vetëm unë por edhe Dëshmuesi dhe të tjerë janë dakort me ato që ke thënë më sipër.

Përpara se të vazhdoj dua t'i kërkoj falje Eltonit se po dalim nga tema dhe zakonisht nuk më pëlqen kur temat devijohen. Krishti thotë: "Unë nuk mund të bëj asgjë nga vetja ime", si dhe "Biri nuk mund te beje asgje nga vetja, pervec asaj qe sheh nga Ati". Çfarë mund të them unë veçse një AMEN me plot gojën. Sa mirë do ishtë që të gjithë ne të kuptonim këto fjalë të Jezusit. Por pikërisht këtë gjë u përpoqëm të thonim unë dhe Dëshmuesi për të cilën Ndreu na u kundërvinte. Ne përpiqeshim të thonim se ne nuk mund të bëjmë asgjë pa Krishtin, nuk mund të bëjmë asgjë nëse më parë nuk kemi pranuar Krishtin, nëse ai nuk na ka bërë më parë të shenjtë duke banuar në ne, nëse ai nuk na ka vënë më parë në vëndet qiellore, ne nuk mund të bëjmë asgjë.

A e sheh se paskemi pasur të njëjtin mendim por që mbase jemi keqkuptuar? Themeli është Krishti, nëse nuk kemi Atë nuk mund të bëjmë asgjë, por nëse kemi Atë, duhet të mësojmë t'a përdorim Atë, i cili dëshiron me plot zjarr t'i japim lirinë të veprojë në ne.

Vëlla, ne jemi të shenjtë sepse Ai është i shenjtë, jo për shkak të veprave tona. Edhe ti e the më parë se rëndësi ka se cilët jemi. Nuk është krenari të quhemi të shenjtë, nuk është krenari të dimë se kujt mbretërie i përkasim, përkundrazi të thuash se unë jam mëkatar, ashtu si thoshte Ndreu, është pseudopërulësi.

Duke e lidhur pak edhe me temën në fjalë, kjo është edhe liria në Krisht, që ne nuk jemi më të lidhur nga mëkati, ne jemi të lirë pasi Ai na ka çliruar nga fuqia e mëkatit dhe ne, sa më shumë mësojmë të përdorim fuqinë e Krishtit që banon në në dhe që ka triumfuar mbi vdekjen, aq më shumë do çlirohemi nga veprat e mishit.

Ja se si thotë edhe At Luka Veronis në shkrimin që Albo na ka sjellë:

Të krishterët mund ta shikojnë frikën më të madhe njerëzore në sy, vetë vdekjen, dhe të qeshin. “O vdekje, ku është fitorja jote? O ferr, ku është thumbi yt?” Krishti u ngjall së vdekuri, me vdekje vdekjen shkeli, edhe të varrosurve jetën u fali! Ky është themeli i besimit të krishterë, dhe siguria e ngushëllimi më i madh për të gjithë besimtarët. Dhe pasi të jemi çliruar nga kjo frikë, jemi të lirë të jetojmë edhe jetën tonë plotësisht, një jetë plot lumturi, gëzim, paqe dhe kuptim.

Ky ka qënë edhe mesazhi që jemi përpjekur t'i përcjellim disa ortodoksëve si puna e Ndreut. Falenderoj Zotin edhe një herë që ka Ortodoksë të tillë që në kundërshtim me të tjerë pranojnë edhe besimtarë jashtë kishës Ortodokse si puna e Paskal, CS Lewis etj.

[Elton80]

Faleminderit shume per pergjigjet tuaja.

Ndoshta do me ndihmonte shume nje shtjellim i kesaj:

Une nuk e di si do sillesha po te isha nje Pastor (Episkop, Plak), por di vetem se nqs delet e mija do i ushqeja me nje ushqim tjeter pervecse Krishtit, do i vrisja.

Çdo ushqim tjetër përveç Krishtit vret!

A ka mundesi te shpjegoni c'do te thote "te ushqesh te tjeret me Krishtin" dhe si behet kjo konkretisht.

Faleminderit.