Letrat e pashkruara

[laguna blu]

Sikur te isha flutur
do te isha pervjedhe
deri tek shtrati yt,
do te kisha puthur ne qafe
dhe do te isha tretur
si era
qe ti le mbrapa
kur ndahesh nga une...

[laguna blu]

Pa syte e tu perpara
me duket se Zvicres
i mungojne
dy liqenet me te bukura...

[laguna blu]

Netet
kane filluar te zgjaten
pa Ty duket
sikur nuk kane
agime fare...

[laguna blu]

Sa here po merzitesh Ti
ne bote po ndodhe
nga nje vershim

S ka dert
keshtu mendoj se cfare
duhet peshperitur neser...

[laguna blu]

Kur te shkojme,
nese perseri
u ndalet fryma
vizitoreve te pub-it tone
te zakonshem
kujtohu se dashuria e vertete
eshte mushkeria jone
e vetme...

[laguna blu]

Nëse
atje ku ndodhesh Ti
tani,
mban ftohtë
ose mban
shumë ngrohtë,
vish lëkurën time
si këmishë nate
se mba temperaturë
konstante:
të dashurisë së përjetshme!

[laguna blu]

Ja e dashur, pasioni im dhe koherenca, bukuria e këmbëngultësia jote na sollën këtu ku jemi. Në pikën e nisjes. Kur ka nje pikënisje është e lehtë pastaj të shkohet tutje. Ti i morre të gjitha...Sigurinë tënde se vërtetë nuk jam mangupi i metropoleve evropiane packa se ndonjë pyetje me spec te shpëtonte kohëpaskohe. Ani, je femër evropiane, shumë më evropiane nga të gjitha evropianet që kam njohur por duke jetuar në provincë ke dëshirë ti fusësh qepët nën kokë. Nuk është e lehtë ta mbërrish moshën 34 vjeqare pa e pasë provuar akoma as puthjen e parë... Edhe në provincë. Mua më duhet
t ia filloj nga fillimi por me ty duket gjithcka me lehtë. Ke karizmën e duhur për të shëndrruar në art gjithcka që prek me dorë. Si shumë femra të tjera, por butësia, ndershmëria, thjeshtësia dhe bardhësia me të cilën u qasesh gjërave sikur u jep shpirt atyre. Dhe në atë shpirt unë gjej frymëzimin të të dua ashtu sic je...Ka pak ditë që njihemi por askë, po e nënvizoj Gertrudë, askë, nuk e kam ndjerë më të afërt në kaq pak kohë. Shyqyr që si dashnorë të mirë nuk po flasim fort për shkencë, ku ti je primadonë e pakontestueshme nivelesh tashmë stratosferike. Dhe është mirë për mua që hormonet i njef mirë dhe nuk më duhet të të shpjegojë asgjë. Asgjë...
Thjeshtësia me të cilën kërkove të njiheshe me mjekrrën time tashmë të përbormë, si forma ime natyrale e mashkullit, më shtyri ta ndjeja veten përsëri poet. Dhe ja ku po e shkruaj këtë uvertyrë të shkurtër të hyrjes tënde në jetën time. A mujte Gertrudë?

[laguna blu]

Pasioni jonë
dhe bukuria jote
janë përzierja eksplozive
që njerëzve
(kur të na shohin bashkë)
u a ndalë frymën...

[Blue_sky]

G tjeter (hyrje e pritur)

Sa te pashe duke vuajtur mikeshe e dashur,me kujtohen heret ne kafe duke me qare hallet,te cilat jo shume rralle silleshin ekskluzivisht rreth boshtit te tije.Nuk e di nese dashuroje ate mashkull apo faktin qe me te asgje nuk ishte e sigurte.Por ama di mire qe ty s’te ka dashuruar asnjehere,s’mund te dashuronte ai,ishte teper i zene te dashuronte veten.Dhe sot-mesa me the-kishte gjetur nje tjeter G,ne rastin e tije cdogje sillej rreth kesaj germe (harrova te te kujtoja qe s’ishte shkronja e pare e emrit tend apo te asaj tjetres ?)
Me vjen keq qe ti s’arrin ta kuptosh,je teper e verbuar nga deliri i madheshtise qe ka pluherosur ate njeri…ti prêt,prêt pafund.Dhe mbas cdo here pritja jote shperblehet nga ai, je e vetmja femer qe vuan vetmine ne pritje te nje trokitjeje ne deren e shtepise.Ne ate moment kupton qe la mbas shpine G-ne tjeter,gati per nje periudhe pushimi ,kurse ti gati per te trashur lekuren per te perballuar trishtimin e radhes.
Sahere jam ngritur nga tavolina duke te thene qe ti s’respekton veten me kete sjellje.Heres te fundit u pendova aq keq per ate qe te thashe,s’munda te flija naten ne pritje te mengjesit per te telefonuar e kerkuar ndjese.Eshte rehat te te bej moral pa u gjendur ne vorbullen tende.Njerez si ty duhen patur zili qe marrin guximin te dashurojne kaq shume.

[laguna blu]

Nuk e di nese dashuroje ate mashkull apo faktin qe me te asgje nuk ishte e sigurte.Por ama di mire qe ty s’te ka dashuruar asnjehere, s’mund te dashuronte ai,ishte teper i zene te dashuronte veten...

Me vjen keq qe ti s’arrin ta kuptosh,je teper e verbuar nga deliri i madheshtise qe ka pluherosur ate njeri…ti prêt,prêt pafund. Ne ate moment kupton qe la mbas shpine G-ne tjeter, gati per nje periudhe pushimi, kurse ti gati per te trashur lekuren per te perballuar trishtimin e radhes...

Eshte rehat te te bej moral pa u gjendur ne vorbullen tende.Njerez si ty duhen patur zili qe marrin guximin te dashurojne kaq shume.

E dashura Blue_sky,

Nganjëherë edhe Narcisi harronte shembëllimin e tij në pasqyrën e ujit dhe kredhej në thellësitë e dashurisë së vërtetë.Harronte vetveten dhe për te ishte gati edhe të vdiste. Ndoshta ajo nuk kish gjetur celësat e duhur deri tek ai...Pa ta trishtimi i rradhës është gjithmonë në pritë.
Shyqyr që nuk je ndodhur në vorbullën e saj sepse do kishe bërë mbase më shumë se c ka bërë ajo vetëm për të mos e humbur. Qoftë edhe gabime të rënda... Nganjëherë edhe pikëllimet e mëdha i mund shpresa për një të nesërme më të mirë...

Të fala nga thellësi të tjera e më të sigurta...


laguna blu