NA PELQEN ...-poezi

Ditet e mija rjedhin mes gishterinjve
ashtu sic pikon rera ne llampen e jetes..
Larg zhduket koha ime
gjithsia ime zvogelohet...Rrezohet dhe shembet

Une jam nje grusht qe dridhet
ne duart e oreve..Kam frike nga rytmi i jetes
Se nje dite..ndonjehere...
Rrera fryn larg nga llampa e krisur
e pastaj nuk ka Perjetesi...

EPSHET

Na pëlqen të na përkedhelin
Me duart që dridhen
Të na ngrisin lartësive të epsheve
Në hapësirat e pafund
Na pëlqen të na përkundin
Me këngën e bilbilit
Aromën e shpirtit ta kemi
Të vjedhur nga trëndafili!

Postuar më parë nga crazy old baby

TOLERANCE

Duart e pergjakura nuk shpelahen
me nje tjeter gjak.
Duhet durim dhe...
urine.

shume kuptimplote kjo crazy...

Postuar më parë nga crazy old baby

KORRESPONDENCE

Kete here po te postoj
mbathjet e mija, e dashur...
si shenje e sinqerte e besnikerise per ty,
te bardha...te virgjera...
pa shenja buzekuqesh...
mes njollave te verdha kerko
"lotet" e mi....
ver buzet dhe epshet beji
hi...

Uau sa te bukura !!!!!

Ku eshte ky Crazy se paska bere shume mungesa ne keto poezi kaq te bukura.

Hadje shpejt te tjera poet se qenke nje thesar i vertete.

SA BUKUR
1.
Sa bukur kur na vështrojnë
Kur në ne rriten epshet
Dhe nga sytë shkëndija burojnë
Sa bukur kur me shikim na zdeshin
Dhe kur dashurinë na e ofrojnë!

2.
Sa afër është dritë e diellit
Kur rrezen e tijë dëshmitare e kemi
Dhe të rrahurat e shpejta të zemrës
Njëri tjetrit pa fjalë ia themi!

Dikujt i pelqyen syte e mi....
duart e mija nje tjetre pelqyer...
"oh god...cfare gjuhe qe ke...lepime perseri..."
me thoshte nje flokezeze tashme bjonde ngjyer...

Dikush..dikur..diku... me mishin tim
darka epshesh ne ekstaza shijoi...
banketesh te huaj vazhdimisht ne gatim
trupi im zotin e vet harroi....

Sa goje kane lene ketu frymen e tyre...
sa dhembe kafshimet kane harruar ne keta krahe...
sa buze pikuan puthje...perdellime...
e keshtu me rradhe...blah..blah...blah...

Gjoksi im sa here u be jastek...
per koka te bukura dhe gjinj te djersitur
pelegrinet ikin vijne ne Penisland....
here me kenge...here mermeritur....

whisper.... je i papare, je i madh...
Nuk je thjesht peshperime ti .....JOOO!

JETE


Ne dhomen pa drite
qirinjsh dritheruar
nje grua verberisht
zhvesh trupin e djersitur
nen syte e mureve
dritehijesh zbukuruar...
ne deren gjysemhapur
tak- tak nje e trokitur...
Kush eshte?
Jam EPSHI qe ti pret...
kur mesnatat vret
mes gjinjve te harlisur
me gishterinjte e dridhur
te dores qe prek...
Jam TUNDIMI qe ti kaleron
aty ku nuk perket...
drejt nje muzgu vrastar
qe edhe vdekjen e vret
kur dita nis mbaron....
Jam PESHPERIME...RENKIM...
(e degjon zerin tim ?)
KLITHME....ULURIME...
(uri qe tret urine )
CMENDURI pa mase
thonjcjerrje ne EKSTAZE...
thelle...thelle...
nga qielli i hapur
mes kembeve te tua
lagur...lagur...
Ne dhomen pa drite
qirinjsh dritheruar
nje grua verberisht
zhvesh trupin e djersitur
nen syte e mureve
dritehijesh zbukuruar...
ne deren gjysemhapur
pret nje te trokitur...

je mire deri tani me pelq

Pa frymezim


Cunin jo, mbicunin
e imponoi jeta
T'i radhit ca shenja,
T'i beje fjale te veta,
fjalet e veta t' ktheje ne vargje,
Te jene sa me te mira, jo si fshatarqe!
Ah more shoke e shoqeri
Se c'vuajti ky mbicuni i ri
Ne fleten e holle iu ngjit lapsi i zi
Dhe per cudi,
S'dijti te beje as vi!
Ah, c'e kapi nje e madhe merzi
Nuk dinte ta bente nje t'vogel poezi
Qe ta fitonte kushtin per nje mjeshtri,
Qe ta fitonte kushtin per nje ledhati.
A shkruhet valle poezia pa pasur mjeshtri?
A behet shtepia vellezer pa cati?
Si ta vjedh mbicuni nje poezi,
Pa u hetuar se eshte nje vjedhesi,
Cilin poet ta marre si njesi?
Cili prej tyre shkroi per dashuri?
Ah i ra n'mend nje shkrimtar n'Shqiperi
Cajupi jone i njohur ne letersi
I cili si i ri n'kete leme kishte pri.
I kish mesuar vec dy vargje nga ai
"E mban mend moj Mare,
Dashurine e pare?
Mbicuni gje tjeter fare nuk dinte,
Mendte e veta filloi t'i shkrinte.
Por te mjerit s'ja kapte kalemi,
Ishte rritur si nje vajzushe haremi
Mendo e c'mendo dikur u ujdis:
Une tha famen di si ta rris,
Kur krejt dynjaja po vjedhin e c'vjedhin
Edhe mendte e huaja neve pa naj shesin
S'kriset kjameti te vjedhe dhe une,
Te kryej detyren, te kryje nje pune,
Fjalet e Cajupit i prishi dhe i shprishi,
Mundoi t'i radhiste sikur n'tigan mishi
Dhe disi e nxori si thot vet nje "mrekulli",
E nxori, e nxori nje te thate poezi!