Vetvrasja
TE VRASESH VETEN? RUAJNA ZOT!
"Edhe per mua jeta ka qene e veshtire, shume e veshtire, mirepo jam perpjekur te shoh gjithmone anen e mire te gjerave. Kam besuar dhe besoj se cdo njeri ka rolin e vet. Per ty, ka nevoje dikush, atehere pse u dashka te vrasesh veten? Ruajna Zot!
-Lajmet e javes se fundit na tronditen edhe nje here. Kronika e zeze dominoi ne faqet e para te gazetave. Marsida Bardhi, studente e historise ne Universitetin "Aleksander Xhuvani" i dha fund jetes, ne dhomen e saj, me vetevarje. Ata qe e njihnin derdhen lot, ne te tjeret, sapo e morem vesh, ndjeme dhimbje. Marsida Bardhi, 19 vjec, nuk do te jete me. Prej saj ka mbetur vetem kujtimi i hidhur i nje fije teli te holle, me te cilin ajo kish varur veten. Asnje i akuzuar, asnje i dyshuar, asnje i komprometuar. Nuk behet fjale as per konflikt, as per lidhje dashurie, as per ndonje aventure adoleshenteje. I vetmi fakt ish ai se vajza rrezikonte te mbetej ne disa lende. Tek e fundit, mund te perseriste vitin akademik.
Ne te njejten dite dhe ne te njejten ore, ne Dukagjin dhe ne Vlore, dy vajza te tjera u vrane me arme zjarri. Cdo vdekje ka dhimbje, por kur ajo vjen nga veteflijimi, atehere lindja kthehet ne brenge jo vetem per te afermit, por per te gjithe shoqerine. Keshtu mendon Mbaresa Marku, ish-studentja e Normales se Elbasanit, aktualisht mesuese ne gjimnazin e Patosit.
E quajne Mbaresa Marku. Nuk eshte VIP. Eshte thjesht nje grua e zakonshme. Te jashtezakonshme ka jeten, qendresen, kembenguljen dhe vullnetin per te kapercyer veshtiresite. E vecanta e saj eshte menyra per te administruar humbjen dhe per te programuar te ardhmen.
"Kam lindur pas dy motrave, - thote ajo, - dhe prinderit e mi nuk donin me vajza, prandaj ma vune emrin Mbaresa. Domethene, fund. Mirepo as emri im nuk u beri pune prinderve te mi. Pas meje linden perseri, e perseri vajza te tjera." Po kush eshte Mbaresa Marku dhe pse ajo u be protagoniste e ketij reportazhi, menjehere pas vetevrasjes se Marsida Bardhit?
Gjimnazi
Jeta e Mbaresa Markut ka shume gjera te perbashketa me historine e tri grave qe i dhane fund jetes javen qe shkoi, por ne kah te kundert. Ne gjimnazin e Patosit, ku sot jep mesim, Mbaresa ka qene nxenesja me e shkelqyer ne mezime, krenaria e shkolles. Kur ishte ne mature, organizata e rinise i propozoi keshillit pedagogjik qe fotografia e saj te vihej ne tabelen e nderit. Meqenese keshilli pedagogjik heshti, te rinjte e vune vete fotografine e Mbaresa Markut ne tabelen e nderit. Ceshtja u nderlikua aq shume sa problemin e mori ne dore organizata e partise. E bija e ballistit nuk mund te vihej kurrsesi ne tabelen e nderit. Mesonjesit u ndane ne dysh; pro dhe kunder. C'faj kishte e bija?
Prej ketej problemi kaloi ne Komitetin e Partise te qytetit. Ai e quajti ngjarjen nje provokim ndaj vijes se partise dh gjakut te deshmoreve. Drejtori i shkolles mori verejtje, kurse mesuesi kujdestar u paralajmerua per transferim. Fotografia e Mbareses u hoq naten nga tabela e nderit. Edhe pas ketij sherri Mbaresa mbeti nxenesja me e mire e shkolles. Ajo mbaroi maturen shkelqyeshem mirepo per shkolle te larte as qe mund te behej fjale. Endrra e saj u keput ne mes. Per kater vjet rresht kjo vajze kish thurur nje enderr; te shkonte ne Normalen e Elbasanit. Atje ku kish mesuar i ati dhe te behej mesuese si ai. "Dite per dite kete mendoja. Dite per dite per kete mesoja,- thote ajo.- Kjo ishte endrra ime". "Ne ate kohe, - vazhdon Mbaresa,- mosrealizimi i kesaj endrre per mua ishte me e rende se vdekja, por, ne fund te fundit, nuk ishte vdekja vete. C'te beja? Te vrisja veten? Mos o Zot! Prinderit kishin nevoje per mua, motrat e vogla gjithashtu. Atehere u futa ne pune. Vesha kominoshet e dokut, hodha xhupin kinez mbi supe dhe shkova punetore me turne ne Uzinen Mekanike te naftes."
Ne uzine
E re, e bukur, camaroke, Mbaresa, vajza e armikut te popullit i shtrohet punes. Ne ate kohe, i propozoi per martese nje djale.
-Jam molle e ndaluar, - ia ktheu ajo djalit qe i propozoi per martese.
-Te dua, - i tha ai.
-U cmende?! Mos do qe te marresh veten ne qafe. Mos m'u afro se u dogje, mor djale? - Iu lut ajo djalit qe i propozoi sinqerisht.
-Te dua per grua,- i tha ai.
-Kerkon te humbasesh jeten tende. Une s'jam si ti. Une jam e bija e nje ballisti, vajza e nje armiku.
-Edhe prinderit e mi jane si prinderit e tu te denuar nga partia,- i tha djali dhe qe ate dite te dy u lidhen perjete.
Universiteti
S'ka gje me te afert se e pamundura. Pikerisht atehere kur mendon se endrra jote nuk do te realizohet kurre, pikerisht atehere vjen nje dite qe ajo behet realitet. Edhe nata qe duket kaq e zeze dhe kaq e gjate e ka nje fund. Pa fund, as e keqja s'mund te jete!
"Sic ju thashe, - vazhdon Mbaresa,- endrra ime ishte universiteti "Aleksander Xhuvani" ne Elbasan. Isha bere nene dhe prape doja te behesha si im at. E enderroja ate shkolle ku kishte studiuar ai. I kisha kaluar te 40-at. Punoja ne uzine. Kujdesesha per shtepine dhe udhetoja cdo jave nga Patosi ne Elbasan, nga Elbasani ne Tirane, nga Tirana ne Patos dhe anasjelltas. Ne vitin '97 me eshte dashur te udhetoje edhe ne kembe mes bresherive te plumbave per te mos humbur daten e provimeve. Kater here jam rrezuar ne provimin e morfologjise dhe kater here jam nisur perseri nga e para. Nuk me vjen turp ta pranoj kete fakt, edhe pse sot jam mesuese. Nuk me vjen turp se ne fund isha une ajo qe fitova. C'te beja kur s'e mora provimin per here te trete? Te bija ne pesimizem, te braktisja shkollen? Jo! Si kuptoj keto vajzat e sotme sa shpejt lodhen, sa shpejt bien ne pesimizem. Edhe per mua jeta ka qene e veshtire, shume e veshtire, mirepo gjithmone jam perpjekur te shoh anen e mire te gjerave. Cdo njeri ka rolin e vet ne jete. Cdo njeri eshte i rendesishem, pavaresisht nga mosha, gjinia dhe profesioni. Ne cfaredo rrethane qofte, mendo se dikush ka nevoje per ty. Atehere, e pse u dashka te vrasesh veten
======Me respekt Dina========
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt