"Revolucioni vonuar" dhe Ahmet Krasniqi

[SHKOZA]

Arb dajli qe po fluturon si zog mali,
nga nje therre ne tjeten therre
dhe ne kete pune nuk po ke haber.
Per artikullin, Llapi u pergjigj per se mbari.
Po ku eshte Brari qe nuk po del kendej pari ?
Mos po pret te del behari dhe pasaj t'i pjell gomari!
Po e takova neper forume mos e le per pa i shkruar,
Te duket njehere ke Revolucioni i tij i vonuar.

Merri o zot se nuk dine c'thone !
Shkoza nga Prizreni

[Arb]

Shqiptarët kërkojnë zbardhjen e vrasjes së komandantin legjendar të Alpeve Shqiptare, të madhit kolonel Tahir Zemaj

Pse mungojnë dëshmitë në dosjen e rastit “Tahir Zemaj?”(Gazeta “PAVARËSIA”)

Shqiptarët, anekënd trojeve shqiptare sot përkujtojnë me respekt veprën e ushtarakut të ushtrisë së parë të rregullt të Republikes së Kosovës, komandantit e betejës së Logjës e të shumë betejave, ballë për ballë më shkaun. Përkujtojnë komandantin legjendar të Alpeve Shqiptare, të madhin Kolonel Tahir Zemaj. I vrarë më 4 januar 2003, në pabesi, nga dora e ligë tradhtare, bashkë me të birin Enisin dhe kushëririn Hasanin.

Por, dy vjet pas kësaj vrasje makabre, në dosjen e rastit “Zemaj” jo rastësisht mungojnë dëshmitë, apo dhe dëshmitarët që do të zbardhnin këtë vrasje që ka mbetur enigmë. I ndjeri Tahir Zemaj derisa ishte gjallë, në prononcimet e tij publike, që kishte bërë në shtyp, kishte shprehur versionët e tij se nga kush ndjehej i kërcënuar. Por tashmë, përgjegjësi penale për fshehjen me dashje të këtij krimi dhe mbrojtje të autorëve të krimit duhet të mbajnë të gjithë ata që porositën, urdhëruan dhe botuan shkrime, që kishin dhe kanë si qëllim fshehjen e së vërtetës rreth vrasjes së kolonel Tahir Zemaj.

Tahir Zemaj do të angazhohej për ta bërë ushtrinë e re të Kosovës, sipas modelit amerikan

U vra vetëm dy ditë para se të udhëtonte për në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, ku duhej të takohej me personalitete me rëndësi të veçantë, për të ardhmen e ushtrisë së Kosovës. E ku kolonel Zemaj do të kishte rol kyç në të gjitha këto reforma, ku pritej të angazhohej në detyra të caktuara, në profesionin e vet, për ta bërë ushtrinë e Kosovës sipas modelit amerikan.

Ata që janë sot janë deputetë, gjatë luftës i bënë tri tradhti të mëdha kolonelit Zemaj

Kolonel Tahir Zemaj hyri në luftë duke u betuar para Zotit dhe Flamurit për atdhe dhe komb. E jo për përfitime në dëm të çështjes kombëtare. Ai nuk ia kishte friken vdekjes, sepse askujt si kishte bërë gjë të keqe, përpos armikut. Kolonelin mirë e njohin të gjithë gjatë luftës në Dukagjin dhe katër vjet në liri.

Fatëbardhësia e tij dhe e gjithë ushtarëve të tij ishte se duart i kishim të pastërta, edhe pse ai shumë mirë i dinte dhe njihte kriminelët, brendapërbrenda shqiptarëve, i dinte dhe njihte edhe ata që disa herë tentuan ta vrasin. Por koloneli Zemaj nuk deshti të hakmerrej, vrasjet nuk i shihte si zgjidhje.

Zgjedhje të vetme shihte dialogun me gjuhën e fakteve. Tri ishin tradhtitë e mëdha që iu bënë legjendës së FARK-ut.

Të parën tradhti kolonel Tahir Zemajt ia bëri Adem Demaçi, kur e shkeli marrëveshjen e Oslos të arritur me ministrin e Mbrojtjes Ahmet Krasniqin. Ky ishte grusht i rëndë mbi institucionet e Kosovës dhe shërbimi më i madh që majtistët, me Demaçin e Qosjen, ia bënë okupatorit serb.

Rastin e dytë i tradhtisë ndaj kolonelit ia bëri Hashim Thaçi, kur ndikoi në mosnjohjen marrëveshjes së 20-21 gushtit 1998 në Prapaqan, kur kolonel Tahir Zemaj zgjedhet komandant i Zonës II Operative të Dukagjinit.

Tradhtia e tretë ndaj komandantit të FARK-ut iu bë menjëherë pas vrasjes së kolonel Ahmet Krasniqit në Tiranë. Sipas normave ushtarake, kur vdes apo kur vritet ministri i Mbrojtjes, vendin e tij e merr zëvendësministri. Kjo nuk ndodhi. Detyra e ministrit të Mbrotjtjes nuk iu besua Agim Mehmetit, i cili ishte zëvendësministër, por në atë post u emërua Halil Bicaj.

Atëbotë Bicaj fatkeqësisht ndërroi tërësisht kursin dhe objektivat e mëparshme të Ministrisë së Mbrojtjes të Kosovës, dhe nuk lejoi kolonel Tahir Zemajn që për të dytën herë, tani me brigadën "Mergimi" të shkonte në Papaj për t'u futur në betejën e Kosharës në Kosovë.

[Arb]

O Llap Burreci! O marrja e Shqiptarise!

Po pse ore burre flet per Kolonel Zemaj kur as qe e njeh. Ti flet per te ashtu sic te kane porositur ata nga te cilet paguhesh.

Populli e din fare mire se kush ishte Kolonel Zemaj, nuk kane nevoje te lexojne as nga une e as nga ti rreth figures se tij.

[Arb]

Me një akademi përkujtimore sot në në Prishtinë u përkujtua dyvjetori i vrasjes së kolonel Tahir Zemajt

Prishtinë, 4 janar (QIK-u) - Me një akademi përkujtimore sot në Teatrin Kombëtar në Prishtinë, në organizim të degës së LDK-së në Deçan, u përkujtua dyvjetori i vrasjes së kolonel Tahir Zemajt, kushëririt të tij Hasan Zemaj dhe të birit Ënisit. Merrnin pjesë qytetarë dhe aktivistë të LDK-së nga Deçani dhe Prishtina, familjarë të ndjerëve.
Për figurën prej komanadantit ushtarak të Tahir Zemajt foli sekretari i degës së LDK-së në Deçan dr. Ramadan Tahiraj.

"Jemi tubuar në këtë akademi për të kujtuar aktivistin e madh të LDK-së, luftëtarin e ditëve të para të luftës, kryetarin e Forumit të Rinisë të LDK-së, Hasan Zemaj, gjithashtu edhe Enisin, që ëndrrat e rinisë iu këputën në ditët më të mria të jetës së tij", tha Tahiraj duke folur në këtë akademi.

Ai tha se kolonel Zemaj ishte betuar para flamurit dhe ministrit të Mbrojtjes, kolonel Ahmet Krasniqit se "nuk kishte plumba kundër shqiptarëve por kundër okupatorit serb. Këtë e vërtetoi koha dhe sfidat e luftës në Deçan e rrethinë".

"Kolonel Tahir Zemaj ishte shpirti i shpresës dhe fitores kundër armikut, ai ishte komandanti i shumëpritur që Kosovës i duhen edhe 50 vite që ta lindë një talent të tillë të artit ushtarak dhe ta ngrisë në cilësinë e komandantit", tha Tahiraj dhe theksoi se "nuk e lejoi dora e zgjatur serbe me ekzekutues shqiptarë".

"Ata fizikisht e ndanë nga ne më 4 janar 2003 e me të, gjithashtu, vetësakrifikuesin e madh të LDK-së dhe kryetarin e Forumit të Rinisë të LDK-së – Dega në Deçan, Hasan Zemaj", tha Tahiraj, duke shtuar se Hasani ishte dhe mbetet sinonim i sacrificës së rinisë së LDK-së, jo vetëm të Deçanit por i tërë Kosovës. Ai tha se Hasani gjatë tërë luftës mbajti armën në dorë duke e ndërruar natyrën e aktivitetit, nga ai politik në atë ushtarak, pasi që me armikun serb flitej përmes pushkës.

Pas përfundimit të luftës, tha në vazhdim të fjalës së tij sekretari i degës së LDK-së, "në Kosovë ishin krijuar rrethana të reja, sa të favorshme për shkak të lirisë edhe të vështira për shkak të rrethanave antidemokratike, të cilët për çudi dhe fat të keq, pa pikq arsye LDK-në e shihnin si një pengesë për të arritur qëllimet e tyre të pasluftës".

Ramadan Tahiraj theksoi se këto vrasje janë vrasje të ardhmërisë së Kosovës, pavarësisë së saj dhe pengesë e një demokracie qytetëruese.

Ndërkaq për Tahir Zemajn tha se "ishte dhe mbetet komandanti më i lavdishëm i Ushtrisë Çlirimtare, ku për këtë dhe prova fundamentale prej një komandanti të pavdekshëm. Ishte udhëheqës profesional, por jo vetëm të vijës institucionale shtetërore gjatë luftës, por edhe i atyre që u vranë dhe atyre që sot punojnë dhe veprojnë për shtetin e Kosovës".

Nga kjo akademi përkujtimore iu bë thirrje SHPK-së, UNMIK-ut, organeve të tjera hetimore, që siç u tha, sa më parë të nxjerrin para drejtësisë të gjithë ata që po e vrasin Kosovën dhe të ardhmen e saj.

[Llapi]

O Llap Burreci! O marrja e Shqiptarise!

Po pse ore burre flet per Kolonel Zemaj kur as qe e njeh. Ti flet per te ashtu sic te kane porositur ata nga te cilet paguhesh.

Populli e din fare mire se kush ishte Kolonel Zemaj, nuk kane nevoje te lexojne as nga une e as nga ti rreth figures se tij.

O Arb "burri" o krenarija e shkinis!

Une flas se e kam njoft ate faqezi siq thoin nji fjal si paren e kuqe
Po ti kujna po mundohesh ti tregoi kush ishte tradhtari se ?
po keshtu keni veprue ju sllavo-komunistat tradhtaret i keni be heroi e heroit tradhtar
por mos harro se ka kalue ajo koh e juaja dhe dine qe ini vetem ne enderr
endrra vazhdon.

E sa i perket Popullit perime e din se kush ishte dhe e muarr ate dhurat prej populli plumb ne lule te ballit e qendisen per bukuri.

[Arb]

Më 4 janar, u bënë dyvjet nga vrasja politike e kolonelit Tahir Zemaj, birit të tij Enisit, dhe ish - kryetarit të FR-të LDK-së në Deçan, Hasan Zemaj.

Ja se çfarë deklaroi Tahir Zemaj 10 ditë para se të vritej

Rrëfim origjinal i Kolonel Tahir Zemajt me datë 26 dhjetor 2002, publikuar dje në gazetën e përditshme “PAVARESIA”.

Kolonel Tahir Zemaj fillon te flas: Së pari dëshiroj të them se më vjen shumë keq se u desht të dëshmoj kundër shqiptarëve, përkatësisht për këtë grup të Dukagjinit. Po aq më keq më vjen për ushtarët e Kosovës, të cilët u zhdukën dhe u vranë, nga njerëzit të cilët drejtësia do t’i sqarojë.

Unë që nga fillimi kam thënë se nuk do të merrem me thashetheme, unë nuk kam dëshmuar dhe deklaruar për atë se çfarë kam dëgjuar nga dëshmitarë të tjerë, por kam dëshmuar vetëm për atë se çfarë kam pasur mundësi të shoh dhe të argumentoj me argumente. Dëshminë time do ta filloj pas dhënies së betimit me tri brigadat e para që u nisa nga Shqipëria për në Kosovë. Më 19 shtator 1998 unë si komandant i brigadës 134 dhe si udhëheqës i brigadave të tjera 131-133, kam filluar marshimin drejt Kosovës me marshutën Papaj-Jasiq-Junik-Pacaj-Racaj-Gllogjan-Isniq.

Kur arritëm në fshatin Jasiq, aty përherë të parë kam takuar grupin e komandimit në Dukagjin, në krye të se cilës ishte Ramush Haradinaj, Sali Veseli dhe Naim Maloku. Mbas njoftimit me ta dhe prezenimit tim se me
>të cilat detyra dhe me vijën e marshutës, ata me sugjeruan që ne të shpërndahemi nëpër fshatrat e Dukagjinit të cilën gjë menjëherë e kam refuzuar, ndër to edhe disa fërkime të tjera, duke iu falënderuar gjakftoftësisë sime personale i kemi tejkaluar këto gjëra dhe nuk ka pasur incidente.

Kemi arritur në Dukagjin, gjatë kohës sa kam qëndruar në Dukagjin kishin ndodhur disa incidente, ndër to ishte incidenti në kazermën kur se bashku me Sali Çekun ishin duke bërë rivistën e trupave dhe objektit në Prapaçan vjen Ramush Haradinaj se bashku me një njësi speciale të udhëhequr nga Idriz Balaj-me nofkën Togeri dhe filloi të shtënat në ajër dhe kërkohej që ne sa më parë të largohemi nga objekti në Prapaçan.

Unë kam pasur mundësi dhe forcë t’i kundërvihem këtij akti, por që të mos vie deri tek ndonjë gjakderdhje apo vëllavrasje kam lëshuar pe. Dhe pas disa orësh se largimit tonë nga objekti njerëzit e Haradinajt me ftojnë që të takohemi në Llukë që të bisedojmë për këtë që ndodhi. Haradinaj në ato momente ka kërkuar falje, dhe më pas ne jemi kthyer në objekt dhe kemi vazhduar punët tona ushtarake në kazermën e Prapaçanit.

Aty ishte e vendosur Brigada e 134, ndërsa në fshatin Baran ishte e vendosur Brigada 131 e udhëhequr nga Nazif Ramabaja, kurse në fshatin Bardhaniq-në Lugun e Dushkajës, ishte e vendosur Brigada 133. Ky është incidenti i parë që ndodhi dhe aty pata rastin që prej këtyre të akuzuarve ta njoh përherë të parë Idriz Balajn, sepse ky ishte prezent aty. Pas takimit historik që u mbajtë në rajonin e Dukagjinit, gjegjësisht në Prapaçan më 15-16 gusht të vitit 1998, ku morën pjesë 72 komanda të mbrojtjes territoriale në tërë Rafshin e Dukagjinit, komanda e Gllogjanit në krye me Haradinaj dhe komanda e njësive operative që ishin të vendosur në këto tri fshatra që i përmenda më lart Prapaçan, Baran dhe Bardhaniq.

Mbas ofensivës së dytë që ndërmorën forcat armike serbe në rajonin e Dukagjinit, Lugu i Dushkajës me të gjithë ato fshatra deri te Gllogjani ishte e udhëhequr dhe e komanduar nga Haradinaj, bie shum shpejt dhe duke mos pasur mundësi në mënyrë profesionale të udhëhiqej lufta, Ramushi vetë në atë takim ngritet dhe deklarohet "që unë luftën deri me tani e kam udhëhequr aq sa kam ditur dhe sa kam mundur, tani e tutje do t’i përgjigjem çdo urdhri dhe çdo veprimi që do të vinte nga komandanti i njësive operative që isha unë".

Të gjitha komandant territoriale kërkuan që menjëherë të bëhej emërimi të bëhej zgjedhja e komandantit. Por unë u ngrita dhe thashë se këtë propozim tuaj do ta përcjelli tek ministri i Mbrojtjes z.Ahmet Krasniqi dhe ai në bazë të vlerësimit të Ministrisë do të duhej ta bënte edhe emërimin e komandës. Kjo ndodhi shumë shpejt dhe propozimin e dërgova tek ministri i Mbrojtjes dhe menjëherë e mora emërimin e komandës.

Kështu që u formua komanda e Zonës së Tretë Operative për Rafshin e Dukagjinit, ku merrnin pjesë njësitë operative, tri brigadat operative, dhe e katërta ishte në formim e sipër dhe u deshtë të formohet në Rekën e Keqe, por edhe njësitë e mbrojtjes territoriale. Një incident tjetër që ndodhi në atë kohë ishte edhe plagosja e katër ushtarëve, të cilët në detyrë u nisën për të maerë një armatim që kishte arritur në fshatrat e Rekës së Keqe, gjegjësisht Pacaj dhe Racaj.

Udhëheqës i grupit ishte Ismet Çeku, së bashku me të ishin edhe Petrit Lokaj, Azem Gashi, dhe Idriz Ukëhaxhaj. Kur ata arritën në fshatin Gllogjan ftohen të hyjnë brenda në komandë, aty bisedojnë me Haradinajn. Ismet Çeku bisedon me të dhe çdo gjë kinse kishte qenë në rregull. Por në dalje të objektit këta ushtarë fillojnë të rrahën nga njerëzit e asaj komande. Dhe në deklaratat e tyre thuhej që Daut Haradinaj dhe Ramush Haradinaj kanë marrë pjesë në
këtë incident.

Aty plagosët me armë zjarri Ismet Çeku në dorë dhe Azem Gashi në këmbë. Kurse Idriz Ukëhaxhaj dhe Petrit Lokaj rrahën duke u goditur më gjëra të rënda. Pas rrahjes këta zhvishën lakuriq dhe gjithashtu këtyre iu merret të gjitha pajisjet, të hollat, automjeti, armatimi. Idriz Balaj me nofkën Togeri e drejtonte makinën dhe i bjerë deri në fshatin Kodrali ashtu të zhveshur. Unë e mora këtë lajm në orën 22.00 dhe menjëherë intervenova, kështu që mora një garancë dhe një kërkim faljeje nga Haradinaj, ku ai tha se kjo ka ndodhur dhe nuk do të ndodhë më.

Pas dy ditësh na kthehen pajisjet e ushtarëve, por jo të hollat e armatimi, ky ishte incidenti i dytë. Ndërsa incidenti i tretë kur në shtabin e Prapaçanit erdhi komanda e Shtabit të Përgjithshëm, që unë nuk kisha kurrfarë njohurie për këtë shtab, i cili udhëhiqej nga drejtori i Drejtorisë politike Hashim Thaçi. Gjatë një takimi në sallën operative në Komandën e Zonës së Tretë Operative, përcjellësi im futet brenda dhe thotë: "Komandant, ju lutem intervenoni shpejt se po donë me e vra Rexhë Osajn".

Unë intervenova shumë shpejt dhe në dalje e shoh Idriz Balajn-Togerin, i cili ishte në gatishmëri me revole të drejtuar në kokën kah Rexhë Osaj, ushtar ky i vrarë më vonë nga po këta njerëz, të cilët do t’i zbulojë drejtësia. Unë intervenova shpejt dhe e çarmatosa, ndoshta intervenova pak ashpër dhe çdo gjë kaloi sepse policia ushtarake e armatosur gjendej brenda. Por në hyrje të sallës Hashim Thaçi prapë më drejtohet se unë reagova shumë dhe më tha se të isha më i matur.

Unë i thash se ka gjë më tmerr se këtu brenda në kazermë të ndodhin këto gjëra. Kështu që në bazë të këtyre rasteve kam vërejtur se Idriz Balaj ka qenë i involvuar në disa incidente. Është e rëndësishme që ta theksoi se emërimi im në komandën e Zonës së Tretë Operative të Dukagjinit nuk i konvenonte Shtabit të Përgjithshëm. Dhe pas disa ditësh ata kërkojnë një takim në fshatin Bardhaniq, ku e bejnë zëvendësimin e komandës, e unë nuk u pajtova duke thenë se unë i përgjigjem Shtabit Suprem të Ministrisë së Mbrojtjes, por nëqoftëse ju merreni vesh me ministrin e Mbrojtjes apo me Qeverinë e Republikës së Kosovës unë do të isha i gatshëm t’i zbatoj këto urdhëra.

Në prezencën time në telefon satelitor bisedojmë me ministrin - kolonel Ahmet Krasniqin, pra në prezencën e Hashim Thaçit, Rexhep Selimit, biseduam për këtë marrëveshje. Pas gjysmë ore bisede, Ahmet Krasniqi i drejtohet në telefonin me interfon Hashim Thaçit se ne jemi marrë vesh shumë mirë në Tiranë, sepse Thaçi kishte qenë në Tiranë në bisedime me kolonel Ahmet Krasniqin, prandaj Tahir Zemaj i zbaton vetëm urdhërat e kësaj Ministrie dhe këtij Shtabi.

Unë i thashë atë që kisha thënë edhe më parë, unë jam ushtarak dhe jam i gatshëm për të bërë çdo gjë që të respektoj vetëm atë hierarki ushtarake. Në ato momente më drejtohet dhe më thotë se ti je çelësi i zgjidhjes së këtij problemi, prandaj duhet që këtu të jetë komandat Ramush Haradinaj, kurse ti me një pjesë të oficerëve të vish me një pozicion tjetër në Shtabin e Përgjithshëm.

Unë thash se derisa nuk bëhen disa ndryshime dhe derisa nuk intervenon Shtabi Suprem, së bashku si deri më tani do ta luftojmë shkaun, në atë kohë kishim dy beteja të cilat ishin udhëhequr në mënyrë profesionale. Aty, ai i revoltuar më drejtohet dhe më thotë se do të luftojë me ty, sikurse me shkaun. Edhe aty u përpoqa dhe i tejkaluam këto gjëra, vetëm e vetëm për hir të unifikimit të faktorit ushtarak.

Unë, në prezencën e tyre, thërras edhe një herë kërkoj nga Ministria e Mbrojtjtes që brenda dhjetë ditësh, të futet në Kosovë, një grup ushtarakësh i Ministrisë së Mbrojtjes, apo i Shtabit Suprem dhe një pjesë e qeverisë së Kosovës, dhe të qëndrojnë këtu dhe ne do të krijonim kushte të futeshin në Kosovë dhe të merreshin vesh me Shtabin e juaj, kështu që të bëhej unifikimi.

Kështu që ne u ndamë. Ishte kohë e vështirë, filluan operacionet e tjera, forcat serbe kishin marrë një sinjal të gjelbër për zhdukjen e çdo njësie të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës e cila ndodhej jo vetëm në Dukagjin, por edhe
>në zonat e tjera të luftës. Siç kam thënë edhe herave të tjera, armatimi i premtuar për ne nuk erdhi. Ne ishim të armatosur me një armatim jo të sofistikuar, në krahasim me faktorin teknik të forcave armike serbe.

Ne nuk kishim mundësi që në mënyrë frontale të ballafaqoheshim me forcat armike. Prandaj, zgjodhëm mënyrën e veprimit taktik që me këtë armatim, të bënim të pamundurën. Kjo ka ndodhur më 3-4 shtator. Më 7-8 shtator 1998 filloi ofensiva me gjitha përmasat e mëdha, dhe me tërë arsenalin ushtarak të forcave serbe, e mbështetur edhe me aviacion.

Përqëndrimi i popullsisë civile ishte bërë pikërisht në këto fshatra, sepse mendonin se shpëtimi i tyre është afër kazermave të njësive operative ku ndodheshim ne. Dhe për këtë, popullsia civile ishte grumbulluar afër fshatit Prapaçan, Isniq, Dubovikë, Broliq, Krushevc dhe Lugë të Baranit.

Sipas vlerësimeve, aty ishin tubuar më se 60.000 njerëz, gra, plaka, pleq, fëmijë dhe ishte shumë më vështirë të merrej një vendim që po në këtë zonë, ku ishin të vendosur këta njerëz, të zhvillohej ndonjë luftë me forcat serbe. Dua të përmend vetëm një shembull, ku nga një predhë e një minahedhësi të armikut 120 mm, menjëherë vdiqën 3 njerëz, dhe 4 të plagosur rëndë, gjë që ishte e pamundur të ndërmirrej ndonjë veprim operativ në këto kushte.

Aty u takova me vëzhguesit ndërkombëtarë, gjegjësisht me njeriun kryesor që ishte gjermani Volfgang Kaufman, i cili gjatë qëndrimit të tij dhe detyrave që i kishte marrë nga bashkësia ndërkombëtare për ta përcjellë situatën në rajon, m’u drejtua mua, duke më thënë se në qoftë se bëhet tërheqja e trupave ushtarake sepse, nuk ka tjetër mundësi, atëherë ne do të ndërmjetësojmë që asnjë civil mos të ekzekutohet.

Mbas këtyre konsultimeve dhe vlerësimeve ushtarake me komplet komandën e shtabit dhe komandën e njësive operative dhe mbas vlerësimeve tana dhe pas informimit të Ministrisë së Mbrojtjes, ne morëm urdhrin decidiv, që sa më parë njësitë operative të tëriqen dhe të ndahen nga popullata civile se vetëm kjo ishte shpëtimi.

Kjo është e vërteta, përpos betejave të cilat janë zhvilluar në Rrafshin e Dukagjinit, unë mendoj se beteja më e madhe ka qenë është dhe do të jetë shpëtimi i 60.000 njerëzve civilë, të Rrafshit të Dukagjinit. Mund të them se bashkëpunimi edhe më tutje ka qenë në nivel edhe përkundër se Shtabi i Përgjithshëm tentonte ta ndërronte marrëveshjen. Unë nga një korier e mora një lajm se ishte keqësuar shumë situata në Lugun e Dushkajës, dhe se nuk mund të bënin kalimin edhe pjesa tjetër e Shtabit në rajonin e Drenicës.

Unë dërgova një batalion të Brigadës 134 i cili në bashkëveprim me njësitë e Mbrojtjes Territoriale të Lugut të Dushkajës dhe me Brigadën 133, lufton deri në ato momente kur nuk ka pasë më asnjë mundësi tjetër, pas dy ditësh kishin një tërheqje taktike drejt Bjeshkëve të Nemuna dhe Shqipërisë.

Mbas kalimit të ushtarëve dhe pas pritave gjatë kalimit në Ministrinë e Mbrojtjes, pësuan shumë ndryshime, pas vrasjes së kolonel Ahmet Krasniqit. Aty nuk patë njerëz të gatshëm që të sakrifikojnë dhe të udhëheqin Ministrinë e Mbrojtjes ashtu siç kishte udhëhequr vetë kolonel Ahmet Krasniqi.

Aty hasëm në shumë probleme të brendshme, por përkundër kësaj, unë isha këmbëngulës që edhe më tutje, të futeshim me njësitë të cilët i komandova, dhe djemtë e vajzat e njësive operative të Brigadës 133, 134 dhe 131, menjëherë pas ardhjes në Shqipëri, pas disa ditëve, filluan të lajmërohen në fshatin Papaj, ku aty kisha formuar për herë të parë kazermën e parë ushtarake.

Aty filluan të grumbullohen, të riorganizohen njësitë dhe të përgatiten për luftë kundër armikut në Kosovë. Ndryshimet në Ministrinë e Mbrojtjes na kanë kushtuar shumë, por ne megjithatë formuam brigandën "Mërgimi" emër i brigadës ky i marrë nga Ilir Konushefci-Mërgimi, me djemtë dhe vajzat nga tërë rajoni i Kosovës. Kjo ishte një brigadë për ndërhyrje të shpejta, aty kishte djem dhe vajza të stërvitura maksimalisht në fshatin Kolsh të Kuksit tek Nazif Ramabaja, ushtar këta për t’i dërguar me vonë në pjesët ku zhvilloheshin luftimet, pra në Koshare.

Brigada 134 udhëhequr nga Sali Çeku dhe Brigada 131 e udhëhequr nga Rrustem Berisha. Të dyja këto brigada ishin në Zonën e Tretë Operative. Por kjo zonë operative pësoi disa ndryshime, i japin emrin Grupi i Tretë Operativ, por e rëndësishme ishte se kishte djem dhe vajza të stërvitur mirë që gjithashtu ishin të gatshëm t’i kryejnë të gjitha obligimet jo vetëm si ushtar, por edhe si komandues të njësive të ulta, prej skuadrës deri në tog.

Edhe këtu ishte një lojë e cila ishte luajtur nga disa njerëz në Ministrinë e Mbrojtjes, për të mos u armatosur sa më parë me armatimin më të cilin kishin mundësi të armatoseshin, kaloi një kohë e gjatë duke i pritur ato. Kështu që
>brigada në fjalë nuk pati mundësi që të futet drejtpërdrejt në luftë në Kosovë, vetëm e vetëm si pasojë e një loje të luajtur në Ministrinë e Mbrojtjes dhe nga disa njerëz të cilët ishin brenda.

Pas përfundimit të luftës me ardhjen e forcave të NATO-s në Kosovë, Brigada "Mërgimi" me urdhër të Ministrisë së Mbrojtjes duhej që të futej brenda në Kosovë, ku një pjesë u demobilizua. Pjesa dërmuese mund të them se është demobilizuar, sepse brigada ka pasur varjacione prej numrit 250-600-400 etj., një pjesë e saj është demobilizuar ata të cilët kanë pasur familjaret dhe ata të cilët ti kthehen jetës normale si rikthimi në diasporë apo në Kosovë.

Kurse pjesa tjetër në mënyrë të organizuar u bë organizimi i saj që të futej brenda në Kosovë. Propaganda e Shtetit shqiptar e bëri të vetën, në bashkëpunim apo lidhje me Qeverinë e Përkohshme e cila u formua pas Rambujes, që kjo brigadë apo çdo njësi të udhëhequr nga Ministria e Mbrojtjes të deklasohet, të largohet dhe të ndoshta të bëheshin edhe ekzekutimet. Unë e vlerësoj se ky ka qenë një bashkëveprim, dhe për atë arsye Ministria e Mbrojtjes e Shtetit shqiptar në bashkëveprim me Ministrinë e Vendit e sollën një vendim që kjo brigadë të çarmatoset.

Unë nuk kam lejuar që të çarmatosemi komplet, për arsye edhe pse kishte mbaruar lufta, për arsye tjetër se gjithë ky arsenal ushtarak ishte i paguar nga qytetarët e Kosovës. Unë kam qenë këmbëngulës që në arsenali ushtarak deri në kalibrin 12.7mm të futet në Kosovë, ndërsa armatimi kolektiv që është mbi 12.7mm deri të reketat tok-tok, tok-ajër t’i falën Akademisë Ushtarake të Shqipërisë, e cila edhe ashtu u bë.

Unë aty me urdhër të Ministrisë të Mbrojtjes kaloi në një detyrë tjetër dhe brigada në fjalë e udhëhoqi zëvendësi im Fazli Rugova. Dhe kështu u dësht të futet në Kosovë dhe t’i lajmërohej Organeve të Ministrisë në Prishtinë. Policia ushtarake e Shqipërisë në bashkëpunim me policinë e rendit publik të Shqipërisë vijnë për të bërë përcjelljen e forcave tona, por mendimi ishte që kjo përcjellje të bëhej edhe nga Ministria jonë e Mbrojtjes, ashtu dhe siç e kam theksuar më parë, ashtu do ta them edhe tani se edhe në librin tim ka dalë një gabim se Ramë Maraj nuk ka dashtë të udhëheq këtë, por më vonë e kuptova se aty kishte dorë dikush tjetër, në mënyrë që Brigada të mos përcillej nga policia jonë, por nga Policia Ushtarake e Shqipërisë.

Kështu që përcjellja u bë deri në Qafën e Malit dhe policia ushtarake e trathton brigadën dhe e lenë në Qafë të Malit dhe e vazhdon vetëm rrugëtimin për në Bajram Curr. Në Bajram Curr ndalohet nga forcat e Haklajve ku Haklaj ishte komandant i policisë se atij qyteti.

Aty ushtarët tanë maltretohen tërë ditën deri në mbrëmje. Unë gjatë gjithë kësaj kohe isha në kontakt me telefon se si po zhvillohet kjo marshutë e brigadës. Mbas shumë peripetive brigada në mbrëmje fillon marshimin kjo ishte data 20, më datë 21 i dorëzojnë të gjitha pajisjet ushtarake të forcave të KFOR-it, si armatimin personal, ndërsa pajisjet e ndërlidhjes dhe pajisjet e logjistikës si dhe makinat ushtarake për udhëtim.

Po në këtë proces gjyqësor kanë dëshmuar edhe dëshmitarë të tjerë si Ramiz Muriqi, Vesel Muriqi edhe sigurisht do të ketë edhe dëshmitarë të tjerë, vlerësimi im është se këta dëshmitarë e kanë folë të vërtetën. Por mund të veçoj atë që e kam thenë në hetuesi, se mbas dëshmis sime në seancën e hetuesisë unë dhe bashkëpunëtorët e mi jemi gjuajtur, është bërë një atentat ndaj nesh në Pejë, i paparë deri më tani në arrenën shqiptare.

Unë mendoj se Vesel Muriqi është shum i rrezikuar, ai ka qenë shum i saktë në dëshmitë e tij. Po të mos ishte Vesel Muriqi e vërteta do të zbulohej shumë më vonë, sepse dëshmia e tij ishte në nivel. Por edhe dëshmitë e tjera sidomos e Ilir Selimajt i cili ishte edhe ushtar i këtyre (të akuzuarve) është e mjaftueshme që drejtësia të japë vendimin adekuat.

Gjithashtu desha të theksoj isha i çuditur sepse nuk gjendej në mesin e të akuzuarve ai njeri, i cili unë mendoj se ishte inplikuar në të gjithë propagandën dhe në veprimet jo vetëm kundër njësive operative, por edhe në shpifjen dhe propagandën e ndyrë. Ky person është Faton Mehmetaj, dhe ndihem i befasuar se përse ky person nuk ndodhet në bankën e të akuzuarve.

Unë mendoj se po aq dëm sa i ka bërë njësive operative, po aq dëm i ka bërë edhe njësive të cilat i udhëhiqte Ramush Haradinaj. Përfundoi Kolonel Tahir Zemaj.

[Llapi]

Vajtone vajtone nja 10 dit bile nashta qohet .

[Arb]

Vajtone vajtone nja 10 dit bile nashta qohet .

A edhe ketu paske shkretu a?

[Kreshniku1985]

28 shtator 2003 / Luftëtari i lirisë

I nderuari z. Agim Zatriqi!
Ju shkruaj me rastin e 5-vjetorit të vrasjes së Ministrit (të parë) të Mbrojtjes së Republikës së Kosovës, Kolonel Ahmet Krasniqi, i cili u vra nga shqipfolësit tradhtarë serbo-grekofil. Nuk iu shkruaj me qëllim që t´iu tregojë se kush e ka vrarë, meqë kush janë vrasësit e Tij më së miri e din kryetari i Bordit të RTK-së, Adem Demaçi, mirëpo iu shkruaj për ti shprehë zhgënjimet e mia, besoi edhe zhgënjimet e shumë ish-luftëtarëve dhe shqiptarëve të tjerë, ndaj klasifikimit të luftëtarëve të lirisë nga ana e RTK-së, si përmes edicioneve të ndryshme informative, ashtu edhe përmes dokumentarëve dhe emisioneve të ndryshme ku i favorizoni disa luftëtarë gjersa disa të tjerëve tentoni t´iu mohoni trimërinë dhe kontriutin e tyre në luftën çlirimtare.
Kur flas për favorizimin e disa luftëtarëve është fjala, më konkretisht, për p.sh: Daut Haradinaj, Rrustem Mustafa, Hashim Thaqi, Rexhep Selimi, Fatmir Limaj, Ramush Haradinaj, bile-bile thuani se edhe Agim Çeku ka qenë lutëtarë i UÇK-së çka është absurde. Këta persona të lartëpërmendur jo veq se favorizohen dhe zmadhohen nga RTK-ja në krahasim me luftëtarët tjerë (sigurisht për çëllime politike), por në formë propagandash edhe gënjehet me të madhe për ”kontributin” e tyre gjatë luftës çlirimtare në Kosovë. Janë të përgatitura dokumentarë të shumtë për këta persona, të cilat RTK-ja i përsërit, sikurse nji papagaj, gati çdo ditë.
Kur është fjala për tentimet e drejtuesve të RTK-së dhe ”donatorëve të saj të fshehtë” për ta mohuar faktin e ekzistencës së rezistencës luftarake kundër pushtuesit serb të organizuara (dhe atë në nivel të lartë) nga organet legjitime të Republikës së Kosovës, pra Ministrisë për Mbrojtje të Republikës së Kosovës, është e paktë të them se është e tmerrshme. Unë vetë kam qenë lufëtarë i lirisë dhe kam marrë pjesë në betejat më të ashpëra në Kosovë. Unë vetë kam qenë njëri ndër ata të cilët u ndalëm dhe u maltretuam nga shqipfolës me uniforma të UÇK-së, të cilët atëherë ishin ndër komandën e Ramush e Daut Haradinajt dhe Et´hem Çekut.
Ju lutem z. Zatriqi, ku janë dokumentarët për komandantët e mi, të cilët të gjitha i dhanë për këtë liri? Ku janë dokumentarët për Kolonel Ahmet Krasniqin, Sali Çekajn, Agim Ramadanin, Kolonel Tahir Zemajn, Major Nazif Ramabajën, Smajl Hajdarajn, Ukë Bytyqin, Haki Ymerin e shumë të tjerë? Jo veq se nuk transmetoni dokumentarë për ta, por kur vëriten edhe i shukatni rastet sikurse asgjë nuk është bërë. Në një mënyrë ajo është edhe pjesëmarrje në krim.
Vetëm si shembull të marrim Fondin Limaj, sa dokumentarë janë transmetuar për Fatmir Limajn dhe bandën e tij prej se është formuar fondi për plaçkitjen e popullit sikurse ai ”Vendlindja thërret”, që i bleu pompa të benzinës të gjithë hajnave të Kosovës. Pse asnjëherë në emisionet e juaja për Fatmir Limajn, Daut Haradinajn apo Rrustem Mustafën nuk tregoni se ata persona janë të akuzuar, respektivisht të dënuar për krime dhe vrasje të bëra ndaj shqiptarëve, e jo ndaj sërbëve.
Ju mundoheni ti bëni heronjë të gjallë ata të cilët kanë vrarë shqiptarë, përderisa mundoheni ti vëni në harresë ata të cilët kanë luftuar me zemër për ta çliruar Kosovën. Mënyra se si mundoheni sistematikisht tia shpërlani trurin popullatës kosovare në të njejtën mënyrë sikurse edhe Millosheviqi me fabrikën e tij mediale të propagandave në Sërbi, është e tepërt dhe po shihet haptazi se çka po bani.
Me të vërtetë është të turpëroheni.
Adem Demaçi ndoshta ka të drejtë që ti bëjë oferta banale e të palakmueshme këngëtarës Parashqevi Simaku gjatë vizitës së saj në Kosovë për të kënduar për fëmijët bonjakë të Kosovës, mirëpo nuk ka të drejtë të sillet sikur se RTK-ja të ishte televizioni i tij privat. E njejta gjë vlen edhe për Ju z. Zatriqi. Vetëm të dini se gjithçka është duke dalur në pah, e Juve ku do t´ju mbetet fytyra. Të bëhesh ”piun” i Hashim Thaqit është diçka ndër të gjitha nivelet njerëzore që ekzistojnë, andaj ndoshta është më mirë të tërhiqeni me vonesë sesa kurrë.
Me nderime:
Ish-luftëtar i Tahir Zemajt

[kurkushi]

[QUOTE=Kreshniku1985][B]28 shtator 2003 / Luftëtari i lirisë

I nderuari z. Agim Zatriqi!
Ju shkruaj me rastin e 5-vjetorit të vrasjes së Ministrit (të parë) të Mbrojtjes së Republikës së Kosovës, Kolonel Ahmet Krasniqi,

Eh i ndjeri Ahmet...Ministri i Esat Pashes,i qeverise se "republikes" se Kosoves ne ne egzil, ne selanik,beograd apo vatikan!

MOs hy ne vreshte te huaj ku s`e ke vendin se "shkon si qeni ne rrush" thot populli!Qeni ne vreshte s`ben asnje dem,por vrahet se rojes i ngjane ndoshta ne njeri!

Nuk iu shkruaj me qëllim që t´iu tregojë se kush e ka vrarë, meqë kush janë vrasësit e Tij më së miri e din kryetari i Bordit të RTK-së, Adem Demaçi,

Sa çudi,Ademi ta dije vrasesin e tij thuaja se ai e kishte percellur Ahmetin,"ministrin" ne udhetimet e tija neper serbi,kroaci,gjermani dhe shqiperi,kur ky Ademi vet s`ka bere kemben jashte Kosoves asnjehere!

mirëpo iu shkruaj për ti shprehë zhgënjimet e mia, besoi edhe zhgënjimet e shumë ish-luftëtarëve dhe shqiptarëve të tjerë, ndaj klasifikimit të luftëtarëve të lirisë nga ana e RTK-së, si përmes edicioneve të ndryshme informative, ashtu edhe përmes dokumentarëve dhe emisioneve të ndryshme ku i favorizoni disa luftëtarë gjersa disa të tjerëve tentoni t´iu mohoni trimërinë dhe kontriutin e tyre në luftën çlirimtare.

Ti s`duhet te zhgenjehesh fare.Aty ku vendoset kunder Shqiptareve,aty e kane fjalen ata qe s`ua lejojne ndoshta ne RTK!Ky Agim Zatriqi (Zorani) eshte i partise se Pjetrit qe nga mosha 10 vjeqare,si kryetar i pionereve,rinise,studenteve,komitetit te LKJ-se per Kosoven dhe Jugosllavine e perparme dhe te sotme!Habitem qe s`i perkrahka luftetaret e permendur nga ti...apo ndoshta s`ka ku te marre asnje argument ,ndonje fakt,ndonje xhirim apo shkrim per ta...se ky Zorani vet s`di te shkruaje,ai di vetem te lexoje ato qe ia shkruajne te tjeret,bile ne serbishte me mire dhe rrjedhshem!

Unë vetë kam qenë lufëtarë i lirisë dhe kam marrë pjesë në betejat më të ashpëra në Kosovë. Unë vetë kam qenë njëri ndër ata të cilët u ndalëm dhe u maltretuam nga shqipfolës me uniforma të UÇK-së, të cilët atëherë ishin ndër komandën e Ramush e Daut Haradinajt dhe Et´hem Çekut.

Maltretuar s`jeni,ndaluar,kontrolluar,legjitimuar po!Sepse ju ishit ne Zonen e shtabit te rrafshit te Dukaxhinit dhe vetem Uniforma e juaj nuk ishte nje siguri e mjaftueshme qe te lejohet dikush te kaloje pa u legjitimuar ne kohe lufte!Keto rregulla s`ti ka mesuar "komandanti" yt!
Ju lutem z. Zatriqi,

ku janë dokumentarët për komandantët e mi, të cilët të gjitha i dhanë për këtë liri? Ku janë dokumentarët për Kolonel Ahmet Krasniqin, Sali Çekajn, Agim Ramadanin, Kolonel Tahir Zemajn, Major Nazif Ramabajën, Smajl Hajdarajn, Ukë Bytyqin, Haki Ymerin e shumë të tjerë? Jo veq se nuk transmetoni dokumentarë për ta, por kur vëriten edhe i shukatni rastet sikurse asgjë nuk është bërë. Në një mënyrë ajo është edhe pjesëmarrje në krim.

Pyetje me vend por ti duhesh vet ti gjesh ata dokumentare dhe t`ia dergosh RTK-se se keshtu ti ndihmon vetvehten edhe popullin shumice te kosoves qe asgje s`di kush kane qene apo a ka patur fare luftetare lirie nga LDK-ja ne luften çlirimtare!

Vetëm si shembull të marrim Fondin Limaj, sa dokumentarë janë transmetuar për Fatmir Limajn dhe bandën e tij prej se është formuar fondi për plaçkitjen e popullit sikurse ai ”Vendlindja thërret”, që i bleu pompa të benzinës të gjithë hajnave të Kosovës.

Fondi Limaj ishte fond vullnetar e jo i detyrueshem.Popullit i kerkohet perdite permes mediave ndihme per gjera te ndryshme siq jane sherimet dhe operacionet per te semuret apo invalidet,per te varferit etj...dhe kjo s`eshte nje perkrahje ndaj dikujt dhe mosperkrahje ndaj dikujt tjeter.Ne kete rast,jane Uçk-istet ata qe tentohet nga Pacifistet dhe ANMIK-u te denohen,per Luften qe kane bere.Te tjeret qe s`kane Luftuar fare ata s`denohen se ky gjyq i Hages dhe ata te ANMIK-ut denojne luftetaret e jo ikesit dhe trathtaret,por as te vdekurit kuptohet...
Fondi Limaj dhe te tjere qe hapen,jane fonde per te mbrojtur luften e drejte e jo -joluften !Fondi "Vendlindja therret" eshte i vetmi fond qe e ka financuar Luften e UçK-se.Pas Luftes sigurisht qe jane blere pompa benzine dhe gjesende tjera,por ato aty ne Kosove kane mbetur,skane shkuar ne Firmat Piramidale te Sales si ato parate e tre perqindeshit te Bukoshit dhe ne investime tjera edhe tejoqeanike per ahengje dhe darka per t`u fotografuar me te huajt!

Pse asnjëherë në emisionet e juaja për Fatmir Limajn, Daut Haradinajn apo Rrustem Mustafën nuk tregoni se ata persona janë të akuzuar, respektivisht të dënuar për krime dhe vrasje të bëra ndaj shqiptarëve, e jo ndaj sërbëve.

Sepse keta persona kane vrare armiq qe e luftonin luften e UçK-se kunder shkjaut! Keta kane vepruar sipas ligjeve te Luftes,lufte kjo qe parlamenti i Pjetrit asnjehere s`e la te emrohet dhe te sankcionohet si lufte çlirimtare,se keshtu te akuzuarit e Hages s`do i hidhte askush ne gjyq perveq shtabit te tyre!

mundoheni ti vëni në harresë ata të cilët kanë luftuar me zemër për ta çliruar Kosovën.

Me zemer per Kosoven kane luftuar te gjithe,edhe armiqte dhe trathtaret,por Ata kane luftuar me arme,me municion,me gjak.me uri,me lodhje,djerse...semurje dhe...

Ish-luftëtar i Tahir Zemajt

Ky identifikim i yti mjafton,ketu i ke tera pergjigjjet e pyetjeve tuaja ne kete shkrim zhgenjyes te njerit qe eshte zhgenjyer nga vetvehjta!