"Thuaj gjuthe te verteten por thuaje pjerrtas"--
Thuaj gjithe te verteten por thuaje pjerrtas--
Ki sukses ne genjeshtrat e qarkuara
Me se te ndritshme per kenaqesine tone te lekundur
Surpriza e madherishme e te Vertetes
Si ndricimi per lehtesimin e femijeve
Me perzemersi te shpjeguar
E Verteta duhet te hutohet gradualisht
Ose c'do njeri do te behet qorr--
Emili Dikinson
"Ne dhomen time ne dimer"
Une i erdha prane nje krrimbi--
Ngjyre vishnje, hollak dhe i ngrohte--
Por si te ishte nje krrimb
Dhe krrimbat supozojne
Jo krejt me te ne shtepi--
E sigurova me nje lidhese
Te dicka aty prane
dhe shkoi me tej.
Me vone nje vogelsi
Nje gje ndodhi
Nuk do ta besoja nese se kisha degjuar
Por nje gjendje me gjak te zvarritur--
Nje gjarper me lara-lara te rralla
Sykeqyrte dyshemene e dhomes time
Me tiparet si krrimbi i meparshem
Por tingellonte me fuqi--
Po e njejta lidhese me te cilen
Une po ashtu e pata lidhur
Kur ai ishte i rendomte dhe i ri
Ajo lidhese ishte aty--
Une u zmbrapsa-- " sa i ndershem qe je"!
Kthetra e te qeteve--
"I trembur," ai feshferiu
"Prej meje"?
"Pa perzemersi"--
Ai me thellekuptoi--
Nga: Emili Dikinson
Trendafili i semure
Oh trendafil, ti je i semure.
Krrimbi i padukshem,
Qe fluturon naten
Ne stuhine qe renkon:
Te ka gjetur shtratin
E harese se skuqur:
Dhe dashuria e tij sekrete, e erret
Jeten tende po e shkaterron.
William Blake -- 1794
Hymni-i-Perleshjes i Republikes
Syte e mi kane pare lavdine e ardhjes se Perendise:
Ai eshte duke nepershkelur vjeljen aty ku rrushi i zemerimit
eshte rezervuar;
Ai ka shkrepur vetetimen vendimtare te shpates se shpejte
tmerruese:
E verteta e tij eshte duke marshuar perpara.
Une e kam pare ate ne zjarret-veshtruese te njeqind kampeve
rrethuese;
Ata i kane ndertuar Atij nje altar ne vesen dhe lageshtine
e mbremjes;
Une mundem te lexoj fjaline e tij te drejte prej kandilave me drite
te venitur;
Dita e tij po marshon perpara.
Une kam lexuar nje nga shkrimet e zjarrta, ne radhet e perveluara
te celikut:
"Ndersa ti ujdisesh me percmuesit e mi, keshtu do te ujdiset me ti
miresia ime;
Ler Heroin, lindur prej gruaje, ta shkeli gjarprin me themren e tij,
Meqense Zoti po marshon perpara."
Ai po kumbon perpara me trumpeten qe kurre ska per tu
terhequr pas;
Ai po shpejton zemrat e burrave perpara fronit te gjykimit;
O shpirti im! Nxitohu ti pergjigjesh Atij! Ngazellohuni ju
kembet e mia!
Zoti yne po marshon perpara.
Ne bukurine e zambakeve, lindi Krishti pertej detit,
Me lavdi ne gjoksin e tij, qe transfiguron mua dhe ti:
Une kam vdekur qe ta bej njeriun te Shenjte,
Na ler dhe ne te vdesim per ta bere njeriun te Lire,
Ndersa Zoti po marshon perpara.
Xhulia Ward How --
1819-1910
Kenge
Kur une jam e vdekur, me i dashuri im,
Mos kendo per mua kenge te trishtuara,
Mos mbill ti trendafila prane kokes time,
Dhe as peme hijelense qiparizash:
Ji bari i gjelber mbi mua
Me mbulesen e lagesht dhe vesen:
Dhe nese ti vyshkesh, mba mend,
Dhe nese ti vyshkesh, harro.
Une nuk do ti shoh hijet,
Une nuk do ta ndiej shiun;
Une nuk do ta degjoj bilbilin
Kendo dhe me sikur ne dhimbje:
Duke enderruar neper mugetire
Ajo nuk ngrihet dhe as ulet,
Gezueshem une mund te mbaje mend,
Dhe gezueshem mundet te harroj.
Kristina Rozeti
1848-1862
Lote, lote te ploget
Lote, lote te ploget,
Une kuptimin e tyre nuk e di,
Lote prej thellesise se ndonje zemerimi Hyjnor
Ngrihen ne zemer, dhe grumbullohen ne syte,
Duke pare fushat e gezuara te vjeshtes,
Dhe duke menduar ditet qe me nuk jane.
Te fresket si rrezja e pare
Duke vezulluar ne velat e nje anieje,
E cila sjell lart shoket tane prej botes se poshtme,
Te trishtuar si i fundit
I cili kuqelon mbi nje qe mbytet
Me gjithcka ne duam buze pragut;
Kaq te trishtuar, kaq te fresket,
Ditet qe me nuk jane.
Ah, te trishtuar dhe te huaj
Si ne agimet e erret te veres
Cicerima e hershme e zogjve te pergjumur,
Ne veshet qe jane duke vdekur.
Kur deri te syte qe jane duke vdekur
Korniza ngadalshmi rrit nje dritez katrore;
Kaq te trishtuara, kaq te huaja,
Ditet qe me nuk jane.
Te dashura si puthje te kujtuara pas vdekjes,
Dhe te embla si ato prej imagjinates
Se trilluar te pashprese.
Ne buzet qe jane per te tjeret;
Te thelle si dashuria,
Te thelle si dashuria e pare,
Dhe te eger me gjithe pendim;
O Vdekje ne Jete,
Ditet qe me nuk jane.
Alfred Tenyson --
Regullat e Postimit
Pėrgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt