Eja...

[Faik Konitza]

Mbreta po vendos edhe une nje pozi timen ashtu analoge me temen tende

Bere te pamunduren

Me pare kur vezullimthi masja fijet e barit
me pare jo tani
kur une isha leta
ti "meta"
Me pare te gjeja ne cdo skut
ne krejt hapat e mia
pas dhe para vetes
ne qoshin e vetvetes
me pare te gjeja dhe ne gjum
aty i fshehur beje ndonje fortune
Me pare nuk shkruaja me rime
tash jam strikt fare...
Nje gjum i lehte,
nje mengjes i flladshem
nje hapje syshe e lehte
nje magji
dhe te kerkoja prane ty
u zgjova e vrare
e plagosur si zogu
50 m larg meje...
Ka aq pak dhe shume metra
distance
largesi e ftohshme
kujtime
plot
me shume
plot
vetem aq
te pritapara gjelbrimit te fakultetit
te prita te vish ne shkup
nuik e dij se pse
te prita dhe ste pres me
se jam ne shtepi nuk jam ne fakultet
prisja nje te pamundur
e pres deep down akoma
e ti
je i mundur-fatkeqesisht

[FLORIRI]

eh faik faik

[Faik Konitza]

eh faik faik

tash cka bera?!!!!!!!!!!!!!

[Poeti]

Nita, bëre poezi mikja ime, asgjë të keqe në këtë!

[mbreta]

Ti.....
shtegetar kraheve
te mjellmave,
mengjeseve te brishta
flene mbi dhimbjet e mia.

Une...
ere ne shtegtime pa fund,
marinare ne ujdhesen e perlotur,
ece me malle ne sy -
rrugeve te dhimbjeve tua.

Qetesine tende e vjedhe,
per te krijuar imazhin tim -
qe neser te vij...
tek pragu i zemres sate.

[mbreta]

Do t'i pikturoje yjet
si gjerdan rreth meje,
dhe diellin do e pikturoj
me ngjyren e syve tu,
Ti dashuria ime......

Dhe nese ti je me mua
une dhe shkretetiren
do e veshe me gjelberim
perjetesisht ...
Te Dua...

Une me vdekjen do jetoja
vetem te isha me ty pergjithmone
Ti mos shko,...
se pa ty jeta ime do te jete ferr
dhe lotet do rrjedhin neper faqe,
dhe TI,
nese vendose te kthehesh ndonjeher,
kthehu ne pranvere,
se lotet e mi do jene perzier
me vesen e mengjeseve
ne trendafila te bardhe.

[Poeti]

NUK JAM

1.
Jam një zog që fluturon kaltërsive
Me krahët e djeguar, diellin mbi kokë
Jam një rob në vehten time i mbyllur
Një kufomë e gjallë që ecën mbi tokë!

2.
Jam një ujëvarë e krijuar nga lotët
Një rërë e gjallë që n’brendi t’përpin,
Jam një jehonë nga thellësia e maleve
Që qjerret me zë dhe askush se ndin?!

[natyra]

Me Kujto Atehere Kur Te Bie Bore …..sepse Me Boren Kam Lindur Ne Ty……..
Me Kujto Atehere Kur Ne Ty Ndjen Se Prap Ka Lindur Nje Shkendije Dashurije……sepse Ajo Kam Qene Une……..

Me Kujto Atehere Kur Koha Te Iken E Se Din Ku…….ate Ma Ke Fale Mua…………..

Me Kujto Atehere Kur Gjumi Ste Ze ………..sepse As Mua Sme Ka Zene………….
Me Kujto Sepse I Kam Frike Te Shtunat,sepse Te Shtunave Lindin Dashurite,sepse Kur Bie Bore Ne Jemi Vetvetja,sepse Kur Shkruajme Jemi Ata Qe Jemi ,me Kujto Pashe Ditet Qe Si Patem Dot,pashe Fjalet Qe U Takuan Ne Pafajsi,me Ndje Kur Te Jesh Vetem Dhe Dije Se Me Ke Lene Vetem Me Vargjet ,dije Se Ma Ke Fale Trishtimin,dije Se Me Ke Bere Mik Me Endrrat,dije Se Dashuria Nuk Paska Arsye,dije Se Larg Teje Po Digjen Ditet E Dikujt E Ti Nuk Po E Din Dije Se Ora Qe Moti Ka Rene Per Udhtimin Pa Kthim ,dije Se Dikujt Larg Teje Dikur I Ke Falur Lumturi Dije Se Dikur Dikujt I Ke Dhene Jete Dhe Te Falenderoj Dhe Kurdo Qe Ndonjehere Te Shohesh Friken Per Dashurine Ne Syte E Dikujt Tjeter Dije Se Ajo Jam Une……..dije Se Shum Kam Dasht Te Jem Ne Shpirtin Tend Dije Se Shum Qka Kisha Per Te Ndryshuar Por Skam Mundur Dije Se Boten Do Ta Rrotulloja Per Se Mbari Sepse Aty Do Te Ishim Ti Dhe Une Por Edhe Zoti Me Ka Harruar Edhe Koha Me Ka Thyer E Spo Mundem Dot E Spo Mundem Dot…………………..

[natyra]

Kur Te Veqohesh Me Kohen Mos Thuaj Mbeta Vet,aty Jam Une,kur Te Perballesh Me Ndjenjat Mos I Ndrydh Sepse Mua Me Kan Qmend,kur Te Veqohesh Nga Dashurija Mos Me Harro Se Aty Me Ke Lene………………

Dije Se Dashurija E Madhe Lindi Nje Te Shtune Dhe Sdo Te Vdes Sepse Ska Kohe Per Kete Dhe Une Gjithnje Do Te Jem Aty Derisa Deren Te Ma Mbyllesh Dhe Nese Kete E Ben Dije Se Ke Vrare Deshiren Per Jeten Dhe Ti Kurre Nuk E Ke Dite…………

Do Te Vij Do Te Vij Nje Te Shtune Sepse E Shtuna Eshte Dita Ime Dhe Mos Thuaj Se Eshte Vone ….
Do Te Vij Me Aromen E Shpirtit Qe Te Bindesh Njehere E Mire Se Krejt Ajo Q Ka Ndodhur Mes Nesh Nuk Ishte Nje Perralle Por Diqka Qe Dikur Eshte Shenuar Ne Kalendarin E Zemres Sime…….

Do Te Vij…………..

[Poeti]

Gjithkush pëlqen ardhjet, sepse ato janë sikur lindjet, sjellin gjëra të reja, apo jetëra të reja në botën tonë, por…sikur lindjet që përfundim kanë vdekjen ashtu edhe ardhjet si përfundim kanë ndarjet!!
Kujtojmë në jetë vetëm momentet e mira, i harrojmë ato të vështirat, ato që në vehte bartin plagë të cilat as koha nuk mund ti shëroj si mjeke e pakontestueshme e zemrës.
Kujtoj se shpesh është më mirë që të mos takohesh, se sa të vuajsh për ndarjen që vie pas takimit….dhe kjo ndarje dhemb shumë, vërtetë shumë