Eja...

[mbreta]

Netëve të gjata të dimrit
parreshtur ika,
me fjollat e borës ecë- ikja
pres në stacionet e ikjes
pa biletë në xhep.
Nëpër borën e bardhë
lënë gjurmë ikjesh
shojet e këpucëve të mia
mall - ngrëna.

[Agim Doçi]

Na kanë mbetur vetëm stacionet
na ikën të gjithë trenat!
Do shtroj një hekurudhë të re
do rinis Aksionet!
Po kësaj here do marrë
vullnetarë
të gjithë ata
që dashurojnë si të marrë!...
Shinat do ti shkul
nga brinjët e mija
traversat do ti pres nga krahët e tua
dhe traseja është gati
udhëtimi i parë gratis.
Për të gjithë ata që dashurojnë.
Trenat vijnë
e shkojnë...
Na mbetën stacionet
vetëm policët e dashurisë
fishkellojnë...

[mbreta]

Me petalet e luleve
do te qendis rrugen
per tek Ti,
Me aromen tende
do te veshe dashurine time
per Ty.

[Agim Doçi]

Lermë që të bije mbi gjoksin tënd
Të dehem nga erëmimi i gjirit...
Lermë të puth buzët mos më çmënd!
Nuk dua të kem fatin e qiririt...

Nuk dua që të shkrihem e të venitem
Nuk dua që të fikem dalëngadalë.
Nuk dua në vetmi të përpëlitem
Nuk dua të të them më asnjë fjalë!...

[Agim Doçi]

mbreta
ti shkruan shumë ndjeshëm e shumë bukur
të lumtë dora e vogël
xhaxhi Gimi

[hope31]

Shume te bukura te gjitha.
U kenaqa duke u lexuar.
Vazhdim te mbare!

sinqerisht
hope31

[mbreta]

Ky shi qe bie sot
shenon vjeshte ikje,
era lozonjare
loze neper fytyren time.

Me premtove
se me ikjen e vjeshtes
do te vish,
premtimet bashke -
me gjethet i mori era.

Era e vjeshtes te perhumbi
aq large - shume large,...
deri ne kufinjte e moskthimit,
deri ne kufinjte e harrimit
te kesaj vjeshte me shi.

Qyteti i teri - i lagur ne shi,
shi, shi - sa shume shi
nuk e di,
me jane lagur syte nga lotet
apo nga shiu.

[rrezarta]

Eja kur une jam ne gjum
eja dhe endrrat mi trazo
me merr atje ku yjet bashkohen
dhe shpirtrat qetesohen ,eja
eja kur fryen era
kur lulet qelin
dhe djelli ngroh
eja kur te duash
por vetem eja
zemrin time ti
t'ma pushtosh

[mbreta]

Me kilometra te tera rrugetova
me stuhine,
me fjollat e debores
ecja ne ikje,
neper qytetin tim.
Velloja e bardhe prej debore
kishte mbuluar gjithçka
edhe shpirtin tim.

[mbreta]

Sot eci udhe e pa udhe,
flas me veten fjale pa fjale,
shtegtoi mendimeve
te pa - shtegta.
Sot i shpalle lufte
botes hipokrite,
me doren time
genjeshtren e vrava.
Po bej lufte me heshtjen time
te dukshme,
me vullkanin qe vlon brenda
shpirtit te degdisur shtigjeve
me erera, me rrufe
s'di se çfar te bej!