Gonxhe Bojaxhiu ( Nene Tereza)

[White_Angel]

Nene Tereza kur ka qene e re

[White_Angel]

Do not wait for leaders; do it alone, person to person.
—Mother Teresa

[White_Angel]

gjithmone e qeshur

[White_Angel]

fjalet e Mother Tresa

[White_Angel]

I pray that you will understand the words of Jesus, “Love one another as I have loved you.” Ask yourself “How has he loved me? Do I really love others in the same way?” Unless this love is among us, we can kill ourselves with work and it will only be work, not love. Work without love is slavery.

[White_Angel]

nje tjeter foto kur ka qene e re

[dodoni]

E Lumturuara Shqiptare – Nëna Tereze e pranuar dhe e nderuar nga të gjithë


Shkruan: Engjëll KOLIQI

E diela e 19 shtatorit në Osnago të Lecco-s ishte një ditë e posaçme, një ditë kushtuar krejtësisht të Lumturuarës Nëna Tereze, kësaj bije shqiptare e nëne të pranuar e të njohur në botën mbarë, që në sytë e të gjithëve botës dhe autoriteteve u dha leksione se si duhet të ndihmohet njeriu nevojtar, se si duhet të dëshmohet dashuria për njeriun e për Zotin, se si duhet përballuar sfidat e kësaj bote.
Të rinjtë e bashkësisë pastorale (baritore) të katër famullive të Krahinës së Lombardisë (në mes Milanos e Lecco-s - Cernusco Lombar-done, Montevecchia, Pagnano e Osnago, kanë shkëlqyer në paraqitjen e denjë dhe me vlera të larta artistike të çasteve më spikatëse të jetës dhe veprës madhështore të së Lumturuarës Nëna Tereze, falë punës së palodhshme dhe me plot fryte të regjisorëve – Grazia Penati e Edy Colombo, të korreografeve – Silvia Bassano, Sandra Pocina, Angelica Pirovano, Elena Caglio e Germana Penati, si dhe të muzikantëve të palodhshëm dhe të shkëlqyeshëm – Egidio Fumagalli, Giovanni Brivio, Gianluca Vettolani, Oscar Cantù, Antonio Andrian e Linda Sassi.
Në rolin e Nënës Tereze shkëlqeu Laura Rossi, në atë të misionarit – Andrea Bassano etj. Vlerat artistike të spektaklit i vuolsi edhe skenografia e përgatitur mrekullisht nga Felice Crippa, Davide Fumagalli e Daniela Consonni. Ishte fantastike edhe kostumografia, nën përkujdesjen e Fausta Bonanomi-t dhe Maria Teresa Scandelli-t. Denjësisht luajtën valltarët e i mrekullueshëm ishte edhe kori, i drejtuar nga Angelo Colombo. Në nivelin e lartë të spektaklit ishin edhe prezentuesit (konferansierët) – Mauro Brivio e Sandra Pocina. Në nivel të lartë artistik ishin edhe interpretueset e roleve të motrave: Silvia Bassano, Sara Bettegazzi, Annalisa Scandelli, Aurora Caglio, Marta Brivio, Anna Bonfanti, Laura Bonfanti e Silvia Bonfanti, pastaj në rolin e grave indiane – Felicita Monfredini e Marina Formenti, si dhe ata që luajtën rolet e të varfërve – Nicola Ferrario, Matteo Pozzoni, Luca Scaccabarozzi, Edoardo Piazza, Francesco Bonfanti e Roberto Casiraghi, si edhe të fretërve – Giosuè Airoldi, Marco Panzeri, Mauro Brivio e Matteo Siortori.
Qëllimi i këtij spektakli shihet qartë edhe në fletushkën “ciceron” të kësaj trupe artistike, ku në mes tjerash thuhet: “Zoti, kaherë e gjithëherë vizaton e ngjiz me duart e veta ekzistencën e çdo krijese. Gjithëherë dëshiron që njeriu ta transformojë jetën e vet në një hymn të lavdisë së vetë jetës. Në shekullin tonë këtë ëndërr magjike më së miri e ka mishëruar e vogla dhe e përvuajtura Nëna Tereze. Krahasohet pra me një laps të thjeshtë, i kapur nga Zoti, gjatë ekzistencës së Saj tokësore , që është konsumuar pakursyeshëm në shërbim të personale të braktisur dhe të atyre më nevojtarë e më të varfër të Tokës. Për shumë vite Ajo ka përfaqësuar ngjyrën, me të cilën i tërëpushtetshmi ka ravijëzuar përqafimin e të braktisurve, ka ngjyrosur çastet e vështira të kalimit të jetës ultratokësore, duke ua ridhënë dinjitetin atyre që më nuk ndjeheshin qenie njerëzore.”
Salla «Don Sironi» e Qendrës famullitare në Osnago ishte e stërmbushur me dashamirë të artit dhe idhtarë të paluhatshëm të Nënës Tereze dhe paratë e mbledhura nga shitja e biletave (me çmim 6 €uro) janë dedikuar për misione humanitare,sipas shembullit të Nënës Tereze. Shumë nga të pranishmit i pyetëm për origjinën e Shenjtëreshës së Dashurisë dhe fatmirësisht të gjithë e dinin se ajo ishte shqiptare.
Biseeduam edhe me drejtuesit e kësaj trupe artistike amatore, por që dukej si profesioniste, dhe që të gjithë na thanë se na kanë lakmi që jemi bashkëkombasë të Nënës Tereze, duke theksuar se përmes kësaj Shenjtëreshe të Dashurisë, emri i Shqipërisë dhe i Shqiptarëve po jehon lavdishëm në mbarë botën. U bisedua edhe për mundësitë e bashkëpunimit me shoqatat shqiptare në rrethinë, duke pasur parasysh edhe faktin se vetëm në Rrethin e L ecco-s janë rreth 2500 shqiptarë. U shpreh sheshazi gatishmëria e gjithanshme për bashkëpunim me asociacionet shqiptare në rrethinë – SHKH «Nëna Terze» dhe QIKSH «Albeuropa». Kjo trupë e madhe artistike do të rishfaq këtë spektakël më 23 tetor 2004, kur shoqatat shqiptare në Lecco organizojnë manifestimin e dyfishtë, për të shënuar Njëvjetorin e lumturimit të Nënës Tereze dhe «Takimet e Dom Mikelit në diasporë» në 420-vjetorin e Shkollës së Parë Shqipe në Kosovë. Nëse marrin një ftesë, ata janë të gatshëm të shfaqin spektaklin edhe në Kosovë.
“Jemi krenarë që në mënyrë artistike mund ta përcjellim dashurinë e madhe të Nënës Tereze për njeriun nevojtar, pa dallime racore, kombëtare, fetare a rajonale dhe e ndjejmë veten si zëdhënës të Saj” – thotë regjisorja Edy Colombo, duke shtuar se ka shumë dëshirë të vizitojë tokën ku ka lindur dhe është rritur humanistja shqiptare dhe se na e ka zili (për të mirë) që jemi bij të asaj toke e bashkëkombasë të Shenjtëreshës së Dashurisë.
Edhe kyspektakël flet mjaft për nderimin dhe lavdinë e Shenjtëreshës Shqiptare që i bëhet nëpër botë, nga të tjerët dhe ne, si shqiptarë – si bashkëkombasë të saj, na detyron që të jemi të kujdesshëm në sjelljet tona, në çdo hap të jetës dhe që së paku me një fjalë të mirë e me një buzëqeshje ta shprehim dashurinë e kulluar dhe tradizionale arbrore, ndaj njeriut.

Osnago (Lecco), shtator 2004

[KoTeLja_VL]

[KoTeLja_VL]

[dodoni]

U perkujtua nje vjetori i shenjterimit te Nene Terezes
19 Tetor 2004



Sot eshte nje vjetori i lumturimit te shenjtores se madhe Nene Tereza. Shqiptarja e madhe Gonxhe Bojaxhiu, u lumturua ne 19 tetor te vitit te shkuar ne nje ceremoni madheshtore ne sheshin e Shen Pjetrit nga papa Gjon Pali 2. "Me gjak jam shqiptare; me nenshtetesi, indiane. Persa i perket besimit, jam murgeshe katolike. Sipas thirrjes, i perkas botes. Por zemra ime i perket plotesisht Zemres se Krishtit". Keshtu eshte shprehur shqiptarja, ne shpirtin e se ciles kishte nje deshire te vetme: "Te shuante etjen e dashurise se Tij per shpirtrat njerezore". Nene Tereza, lindi me 26 gusht 1910 ne Shkup dhe u pagezua me emrin Gonxhe. Ne moshen 18 vjecare, e shtyre nga deshira per t'u bere misionare, hyri ne Institutin "Motrat e Loretos", ne Irlande. Ne Kalkute arriti me 6 Janar te vitit 1929. Ndersa misioni i saj perhapej me te shpejte, bota filloi t'ia ngulte syte Nene Terezes dhe vepres qe ajo kishte nisur. Meritoi shume cmime per vepren e saj, duke filluar nga Cmimi indian Padmashri, ne vitin 1962, per te vijuar me Cmimin e rendesishem Nobel per Paqen, me 1979, ndersa mjetet e komunikimit filluan t'i ndiqnin veprimtarite e saj me interes gjithnje e me te madh. Me 5 shtator 1997 jeta tokesore e Nene Terezes arriti cakun e fundit. Qeveria indiane e nderoi me funeralin e Shtetit, ne perfundim te te cilit trupi i saj u varros ne Shtepine-Nene te Misionareve te Bamiresise. Shume shpejt varri i saj u be cak shtegtimi e lutjeje per njerez te besojmave te ndryshme, per te varfer e per te pasur, pa kurrfare dallimi. Nene Tereza na le testamentin e fese se patundur, te shpreses se pamposhtur e te bamiresise se jashtzakonshme. Duke iu pergjigjur thirrjes se Jezusit "Eja, te jesh drita ime!", u be Misionare e bamiresise, "Nene e te varferve", simbol i meshires per mbare boten e deshmitare e gjalle e dashurise se etshme te Zotit. Me pak se dy vjet pas vdekjes, per shkak te perhapjes se fames se shenjterise dhe hireve te nxjerra me ndermjetesine e saj, Papa Gjon Pali II lejoi te hapej ceshtja e kanonizimit. Me 20 dhjetor 2002 miratoi dekretin mbi virtytet heroike dhe mrekullite e bera me ndermjetesine e saj.