Lajme nga Anglia

[StormAngel]

Ja edhe Shekulli del me nje lajm te tille:

Projekti i riatdhesimit të atyre që u është refuzuar kërkesa për azil do të nisë me shqiptarët, pastaj me kombësitë e tjera

Britania do të kthejë fëmijët azilkërkues shqiptarë

Qeveria britanike planifikon të rikthejë në Shqipëri fëmijët azilkërkues që ndodhen në Britaninë e Madhe pa prindërit.

BBC

Projekti i qeverisë britanike, që do të aplikohet fillimisht për fëmijët azilkërkues shqiptarë, pritet që më tej të zgjerohet me fëmijë nga vende të tjera. Ky projekt është pjesë e një plani pesëvjeçar të qeverisë britanike për imigracionin. Ministria e Brendshme britanike, thotë se prej kohësh ajo po punon për një program për rikthimin e fëmijëve azilkërkues të pashoqëruar që janë nën moshën 18 vjeç dhe që u është refuzuar azili. “Do të kthehen vetëm ata të rinj të cilëve u është refuzuar kërkesa për azil apo për arsye humanitare dhe për të cilët, janë plotësuar kushtet për t’i pritur, për t’u kujdesur dhe për t’u integruar në përputhje me nevojat e tyre për përkujdesje”, - thuhet në një deklaratë të kësaj ministrie. Mendohet se deri tani janë identifikuar të paktën dhjetë fëmijë shqiptarë për t’u kthyer, por për këtë numër nuk ka ende ndonjë konfirmim zyrtar nga pala britanike. Marko Bello, ministri shqiptar për Integrimin, i tha BBC-së se pala britanike e kishte vënë në dijeni qeverinë shqiptare për rikthimin e 15 fëmijëve. “Kam patur një takim, në fakt, me ambasadorin britanik në Tiranë, i cili ka parashtruar, nëpërmjet një note verbale, një kërkesë të qeverisë së vet, lidhur me mundësinë e akomodimit në Shqipëri të disa fëmijëve që nuk kanë mundur dot të përfitojnë statusin e azilantit në Britani, për të krijuar një program pilot me 15 fëmijë”, -tha ai për BBC-së. Andrew Hogg, zëdhënës nga Fondacioni Mjekësor për Viktimat e Torturës, thotë se autoritetet britanike i kanë lënë të besojnë për rikthimin, por ende nuk dinë numrin e saktë të fëmijëve që ata planifikojnë të kthejnë në Shqipëri. Sipas statistikave, që nga viti 2002 të paktën 9 mijë fëmijë nën moshën 18 vjeç kanë mbërritur në Britani të pashoqëruar nga pjesëtarë të tjerë të familjes. Për numrin e fëmijëve dhe adoleshentëve shqiptarë në mesin e tyre, nuk dihet ndonjë statistikë e saktë. Ministri Bello tha se propozimi i fundit i qeverisë britanike po shqyrtohet. “Ky është një problem i vështirë, nuk mund të zgjidhet menjëherë sepse nuk duhet harruar që konventat ndërkombëtare, i japin të drejtë fëmijëve të bëjnë vetë zgjidhjen. Pra nëse një fëmijë pyetet dhe kërkon të rrijë në Britaninë e Madhe, atëherë sipas këtyre konventave ndërkombëtare, qeveria e Britanisë së Madhe është e detyruar t’i sistemojë në jetimore a gjetkë”, -tha ai. Shqetësim për rikthimin kanë shprehur dhe disa organizata joqeveritare në Britani të cilat thonë që “fëmijëve t’u ofrohen kushte të mira, derisa ata të mbushin moshën 18 vjeç, kur të nisin të aplikojnë për azil”. Por Ministria e Brendshme britanike thotë që “fëmijët kthehen në mënyrë që të mos mbeten për një afat të pacaktuar në Britani, të ndarë nga familjet dhe komunitetet e tyre”. Por ministri Bello thotë se autoritetet shqiptare nuk do të preferonin të shihnin fëmijë që riktheheshin në Shqipëri kundër dëshirës së tyre. Por qeveria britanike duket se ka menduar dhe për këtë. “Ne besojmë se fëmijët që nuk kanë bazë për të qëndruar në Britaninë e Madhe, mund të kthehen në një mënyrë që është e sigurt, e qëndrueshme dhe në interesin e tyre më të mirë”, -thuhet në deklaratën e Ministrisë së Brendshme dhe shtohet se në të gjitha këto raste “ne sigurisht që do të përmbushim detyrimet tona ndërkombëtare

[anidtr]

jepni nje mendim rreth kesaj historie
X-si ka ardhur para tetorit 2000 , me vone ai martohet ,me gusht te 2002,
ne shatator te 2003 ato sjellin ne jete nje femije.
Gruas se X-sit i ka pas mbaruar ceshtja e azilit nga shtator 2002.
Tani me daljen e ksaj amnistie ai kerkoi te aplikonte ,por avokati i thote "...se e ka lene ,hequr ,pasi kishte nje kohe prej 3-vjetesh qe "hofisi "nuk i kishte derguar ndonje leter per kete azilant(a thua se ishte faji i azilanitit) dhe keshtu ai skishte shum kohe te merrte avokat per momentin (pasi ishte dhjetor festat) dhe i thone se mund te aplikoje nepermjet nje shoqat-shqiptare e ligjshme ne birmingham
Ai i mbushi format dhe ka 3 muaj dhe nuk i ka ardhur ndonje pergjigje, ka marre ne tel hofisin dhe i kane thene se format i kane marre dhe po i shqyrtijne.
Gjate ksaj kohe 3-mujshit X-si ka dhene dhe gjygjin ,sa po i ka ardhur negativi(dihej) .X-si e ka bere te ditur ndryshimin e statusit te tij(nga beqar ne i martuar)
dhe perpara gjygjtares dhe perpaqsuesit te hofisit.
pytjete
Ka mundesi te japi dikush nje mendim , pse vonohen pergjigjet(pasi ketu po degjoj nga ju qe afati i dergimit kundrejt asaj te marrjes ashte pothuajse 1 muaj, dhe ...do ta fitoje amnistin kjo familje ,
Keni degjuar qe mund te jete rrefuzuar ,dhe kur i kane permbushur kerkesat e leje-amnistis?!
flm

[bunny]

lexo postin 28 (ne kete teme)se ke shpjegime per rreth kesaj...nqfse akoma ke pyetje, shkruaj perseri...

[anidtr]

e, i , dashur bunny!
Mesa shoh nuk jemi kuptuar dhe aq mire,po e shpjegoj prape.
Kjo familje perderisa ka mbushur format ,don te thote qe hyjne ne ligjin shtese te amnistis, ne te kunderten nuk di ju jepej e drejta e aplikimit per amnisti.
Pyetja ime ishte ,nga te degjuarit,,thashethemet, ndonje te njohuri.
A i eshte, vonuar ndonjerit pergjigjja e amnistis mbi 3-4 .... muaj
...Dhenja e pergjigjjes ,ndiqet sipas kategorive? ,pra... ne fillim ju jepet atyre qe kane ardhur familjare me femije,(ligji fillestar), ...2)duke vazhduar me ato qe kane ardhur familjare pa femije pra cifte, 3) dhe me pas kategoria e shteses ,kur nje nga aplikanetet ka kerkuar azil para 2 tetorit 2000,dhe ka nje te varur,qe mund te jete grua , ,me te cilen eshte martuar mbas dhe kane nje femije para 23 tetorit 2003 , ku kjo eshte arsyeja kryesore (femija) ,
Sikurse un jam shpjeguar qe gruas te tij i eshte refuzuar azilii nga 2002.
Din ndo njeri ,raste te tilla ,ku i ka ardhur pergjigjja pozitive.
PASI...------ amnistija eshte "DISCRETIONARY" qe don te thote eshte lene e lire ne dore te proceduesit te hofisit te vendosi ,pavarsisht qe "familja " i ploteson kriteret per amnisti.
Nuk e di nese jam shpjegur thjeshte dhe sakte
Kush nga ju forumsa ka ndonje mendim, a te degjuar ,le te shkruaje.
Ju flm.

[mateo]

A mund te me tregoje dikush se cfare do te behet me mua pasi avokati im eshte koti, qe kam kerkuar azil qe ne dhjetor te 1999, dhe akoma nuk me ka ardhur negativ, pra zyrtarisht nuk jam i refuzuar por firmos ne cdo fundmuaj. Une ndoshta kam shpetuar ngaqe ate te ministrise brendeshme apo te emigracionit kane qene te shume ngarkuar, a ka shance qe mua te me arrestojne pa ma refuzuar azilin pasi per letra nuk behet fjale. Ah per kete projektligjin qe charles clark paraqiti keta javet e fundit mos u merzisni shume se eshte per te fituar vota pasi eshte hera e pare qe ne nje fushate zgjedhjesh emigrantet, kthehen ne prehe per fitim votash. Ne fjale te tjera ne situate e tille ka qene edhe ne 2001 dhe qeveria tha qe do ti ktheje te gjithe, por ndodhi e kunderta u mbush edhe me shume. Eshte fakt qe vetem nga emigrantet konservatoret jane me te favorizuar se labor per fitimin e zgjedhjeve te ardhshme. Po te behet cfare te behet ndoshta keta kane nevoje per ne ashtu sic dhe ne kemi nevoje te qendrojme ketu, vetum sjelluni mire (per ata qe jane ne te zese) se nuk ju luan kush.

[anidtr]

mateo , edhe po te miratohet se shpejti ky ligji i clarkit,eshte per ato qe mund te vijne ne kete periudhe , dhe jo per ato te cilet (si puna jote) kane ketu 5-6vjet.
por sa per te fituar azilin ,veshtire ,jam 100% e sigurt qe vetem negative do japin.
Por ti thua , do zoti ,del seshpejti ndonje ligj dhe per ju beqaret,sic doli per familjaret, dhe po doli ti do te jesh nje nga ato te previlegjuarit pasi ke nje kohe shum te gjate ne u.k.Dhe po te jesh ne moshe per tu martuar ,mos u vono ,por gjej ndonje vajze te mire aty perreth ku je dhe filloni dhe nje femije pse jo ,qe te jeni disi me te sigurte ketu ne u.k.SI i thone muhabetit nje rruge e dy pune.
paci e suksese.
Asaj pyetjes sime lart asnje si jepka noi pergjigje,

[Shijaksi-London]

Historia e një 18-vjeçari shqiptar në Angli i cili pret rikthimin e detyruar në vendlindje


Gëzuar ditëlindjen! Por duhet të kthehesh!

Blerim Mlloja, iku në Angli pasi prindërit e tij i’u vranë

James Blake & Terry Kirby
Ai mund të jetë një adoleshent, që qetësohet në parkun e Londrës, i veshur me fanellën e skuadrës së tij të preferuar, por mbrëmjen e kaluar, Blerim Mlloja, ka qenë në dhomat e arrestit, në pritje të rikthimit të tij në Shqipëri, një vend të cilin Blerimi e konsideron të huaj e të panjohur, por, që më tepër ai beson se jeta e tij mund të jetë në rrezik.

Dy javë më parë, Mlloja, i cili pak kohë më parë ka mbushur 18vjeç mori një ditë pushim nga shkolla. U vesh me rrobat e tij më të mira dhe shkoi në Zyrën e Emigrimit që ndodhet në Croydon. Ai mendoi se do të ishte një diçka rutinë, ashtu si dhe takimet e zakonshme me zyrtarët e kësaj qendre.

Lajmërimi
Nëna e tij që e ka adoptuar, e cila është kujdesur për të që në moshën 3-vjeçare e përcolli atë që nga shtëpia në jug të Londrës. Ajo nuk kishte asnjë arsye për tu shqetësuar. Por, djaloshi nuk u kthye kurrë më pas, dhe zonja Vats, tashmë e shetësuar nuk e ka parë ende atë. E ndërsa, qeveria angleze i bëri jehonë suksesit të saj për reduktimin e numrit të azilkërkuesve që aplikojnë për të qëndruar në Angli, historia e 18-vjeçarit, Blerim Mlloja përfaqëson më së miri realitetin e shumë të rinjve që jetojnë në vend. Kur ai arriti në zyrën e emigrimit, Blerim Mlloja, u arrestua nga zyrtarët e policisë, të cilët e dërguan atë në dhomat e paraburgimit në afërsi të Heathroënë pritje të deportimit të tij. Ai u mbajt atje, ndërsa zonja Ëatts dhe avokatët u përpoqën në mënyrë të dëshpëruar për të shfuqizuar vendimin. Ata pranuan se zoti Mlloja, prindërit e të cilit janë vrarë të dy në incidente të ndryshme, nuk njeh asnjë tjetër shtëpi dhe asnjë tjetër familje.

Historia
Zonja Watts, nëna që ka adoptuar Blerimin tha: “Kjo është shtëpia e tij dhe ne jemi familja e tij tani. Ai nuk ka asnjë shtëpi dhe familje tjetër e nuk ka se ku të shkoj. Ai është rregulluar shumë mirë këtu, madje ka edhe një të dashur angleze. Ai nuk duhet të largohet”, deklaroi 66-vjeçarja me banim në Eltham. “Ka qenë me të vërtetë mizore mënyra e marrjes së tij. E gjitha kjo i ngjan një marrje peng. Autoritetet u treguan hileqare, madje as nuk më telefonuan që e kishin arrestuar”. Nëna e Blerimit u vra në kryeqytetin e Shqipërisë, në Tiranë, kur Blerimi ishte vetëm 3-vjeç. Ajo ishte përfshirë në lëvizjet anti-komuniste. Babai i tij, i cili ishte badigardi i njërit prej politikanëve demokrat e çoi djalin e tij në shtëpinë e fëmijës. Kur Blerimi ishte 12 vjeç, atë e takoi njëri prej shokëve të babait të tij, duke i thënë se ai ishte vrarë dhe nuk jetonte më. Një shoku i babit të tij e ndihmoi për t’u arratisur në drejtim të Britanisë, kur ai ishte 15 vjeç.

Jeta në Angli
Ndërsa jetoi për tre vite rresht në familjen e zonjës Watts në Eltham, Blerim Mlloja ndoqi shkollën vendase, ndërsa ishte midis numrit të adoleshentëve azilkërkues të zonës, që morën pjesë në një film të krijuar nga Channel 4, që u titullua “Ditëlindja e djaloshit”. Vetë subjekti i këtij filmi dukej se ishte një parashikim i saktë, i asaj c’ka po i ndodh aktualisht Blerimit 18-vjeçar. Filmi u shfaq vjeshtën e kaluar, përgjatë kohës në të cilën Zyra e Emigrimit refuzoi aplikimin e tij për të qëndruar në Britani, pas mbushjes 18 vjeç. Kërkesa e tij nuk u miratua dhe Blerimi me të mbushur 18 vjeç, në datën 1 dhjetor u ndalua nga Zyra e Emigrimit. Megjithëse Zoti Mlloja ka kaluar dy javët e fundit duke besuar se deportimi i tij do të jetë i pritshëm, avokatët e tij, kërkuan dje në kërkesën e tyre një rishikim gjyqësor të çështjes, duke shtyrë deportimin e tij për pak javë.
The Independent



Reagimi
“Po më mbajnë si në burg”

Blerim Mllojës i është ndaluar që të vizitohet nga njerëzit në qendrën e arrestit në Colnbrook, por atij i është lejuar përdorimi i telefonit. Në bisedën telefonike me të, djaloshi 18-vjeçar do të deklaronte: “Këtu është si një burg. Shpesh herë jam kapur nga paniku. Kam parë njerëz që përpiqen të vrasin veten dhe një gjë të tillë kam menduar ta bëj edhe unë. Gjithashtu është edhe shumë ftohtë, u kam kërkuar oficerëve që të më japin batanije shtesë, por ata nuk kanë pranuar”.



E ëma: Shtëpia e tij është këtu e jo në Shqipëri

Ai është rritur në shtëpinë e fëmijës, ku ai nuk ishte lejuar të shkonte ndërsa ka qenë në një kërcënim të vazhdueshëm. Këtu në Angli, më në fund ai kishte gjetur dikë që mund të kujdesej. Zonja Ëatts tha: “I thashë djalit tim, që më thërret nënë të kishte kujdes. Mua ende nuk më kanë thënë asgjë, se përse ma kanë marrë. Ai është një djalë shumë i dashur dhe midis nesh egziston një marrëdhënie shumë e mirë. Ai gjithashtu ishte shumë i dashur edhe me motrat e vëllezrit, të cilët e donin shumë atë.
Ai ka qenë shumë hezisutes për të bërë shumë plane për të ardhmen e tij, por eksperienca e tij në film e inkurajoi, që ai të besonte për një të ardhme si aktor”. Prindërit dhe familja e tij adoptuese kanë frikë se jeta e tij mund të jetë në rrezik, nëse ai do të kthehet mbrapsh në rrugët e Shqipërisë. Madje ai është rrahur dhe torturuar nga policia, ndërsa përpiqej të largohej nga ky vend tre vjet më parë. Por aktualisht Blerimi vazhdon të mbetet në dhomat e paraburgimit, dhe pavarësisht vezullimit të shpresës, shumë pak kanë arritur të kthejnë mbrapsh vendimet e Zyrës së Emigrimit. Qëkur mbërriti në Britani, zoti Mlloja ka patur seanca të vazhdueshme me John Barcroft, një psikiatër fëmijësh. Doktor Barcroft shkroi një raport për Fondacionin Mjeksor për Kujdesjen e Viktimave të Torturës, duke argumentuar se Mlloja nuk mund të deportohet për arësye shëndetësore.

[Shijaksi-London]

Faqja 11 - AKTUALITET Mars 4, 2005


ANGLI/ Gjykata: Flamur Topalli, Ermir dhe Vionest Dema mund të ankohen vetëm pas 17 vjetësh

Burg përjetë 3 shqiptarëve vrasës
Ekzekutuan në makinë me 20 thika beratasin Altin Molita


--------------------------------------------------------------------------------

Nga Londra, Muhamed Veliu
Gazeta Shqiptare


ANGLI

Tre shqiptarë të akuzuar për vrasjen e bashkatdhetarit të tyre janë dënuar dje me burgim të përjetshëm nga gjykata qendrore e krimeve "Olb Bailey" në Londër. Pas një procesi gjyqësor që zgjati dy muaj, i cili nisi në gjykatën rajonale të krimeve në qytetin e Brighton-it, Flamur Topalli, së bashku me Ermir dhe Vionest Demën, kanë marrë dënimin maksimal nga gjykata londineze për vrasjen e 25-vjeçarit Altin Molita me origjinë nga Berati, i cili banonte në qytetin bregdetar të Brighton-it në Jug të Anglisë. Gjatë leximit të dënimit me tre burgime përjetë, gjykatësi Mr. Justice Bell ka thënë se ishte një vrasje e ndërmarrë me vendosmëri të plotë dhe brutale, pas një sherri që e kthyen në ekzekutim në një vend publik pranë komunës së Hove-s. Më pas, gjykatësi u ka treguar tre shqiptarëve se, krahas vendimit, u ka rekomanduar autoriteteve të burgjeve që ata të kenë të drejtën e daljes para një trupi gjykues vetëm pas 17 vjetësh, për të riparë nëse ata do të duhet të vazhdojnë së qëndruari në burg apo mund të fitojnë lirinë dhe të deportohen nga Anglia.

Vrasja

Viktima Altin Molita, 25 vjeç, jetonte prej gjashtë vjetësh në qytezën e Hove-s, ku gjatë ditës punonte në ndërtim dhe natën në një klub nate. Ai është goditur për vdekje me thikë, më datë 1 maj 2004, rreth orës 01.15, pas një gërvishtjeje makine. Ky ishte versioni paraprak për motivin e ekzekutimit të shqiptarit. Por, burime të tjera nga komuniteti shqiptar në qytetin e Brighton-it janë shprehur se gërvishtja e makinave ka qenë vetëm shkaku për të filluar një grindje me fjalë nga të tre të akuzuarit, pasi Altini, i cili punonte si oficer sigurie në klubin e natës "Pussycat Club" në Church Road, nuk kishte lejuar hyrjen e tyre në bar, sepse ata duhej të ishin të shoqëruar me femra. Molita ka gjetur vdekjen në makinën e tij tip "Opel Astra", si pasojë e 20 goditjeve me një thikë 25 centimetra të gjatë në kraharor nga Vionest Dema, i cili që në fillim të procesit ka pranuar akuzën për vrasje. Ai, në bashkëpunim me Flamur Topallin dhe Ermir Demën, i kishin zënë pritë viktimës dhe e kanë kryer vrasjen menjëherë pasi viktima ka mbaruar punën në klubin e natës dhe është nisur me makinë për të shkuar në shtëpi. Tre shqiptarët i kanë zënë rrugën makinës së tij dhe njëri prej tyre është afruar pranë dritares, nga krahu i shoferit dhe e ka goditur Molitën me thikë në kraharor. Pasi janë siguruar se ai ka vdekur, vrasësit janë larguar, për t'u zbuluar pas pak ditësh nga policia, e cila menjëherë i ka vënë në pranga. Njëri prej tre të arrestuarve ka pranuar akuzën, ndërsa dy të tjerët kanë mohuar gjithçka. Gjithsesi, ata janë dënuar me burgim të përjetshëm, pa të drejtë apelimi për të paktën 17 vjet.


"Molita, emigranti që duhej marrë shembull nga patriotët e tij"

Lajmin për vrasjen në mënyrë makabre të Altin Molitës, komuniteti shqiptar në Britaninë e Madhe, dhe në veçanti dy mijë shqiptarët që jetojnë në qytetin bregdetar të Brighton-it, në Jug të Anglisë, e kanë pritur me tronditje dhe me dhimbje njëkohësisht. Kjo edhe për faktin se edhe protagonistët e vrasjes ishin po shqiptarë. Akti në fjalë është dënuar nga ata dhe dhënia e dënimit nga gjykata londineze ndoshta do të lehtësojë sadopak dhimbjen për familjarët e Altinit në Shqipëri, vëllanë e tij që jeton në Brighton, si dhe miqtë e tij të shumtë në Britaninë e Madhe. Madje, për vrasjen e tij janë shprehur të indinjuar edhe vetë anglezët e Brighton-it. Sipas tyre, Molita ishte një emigrant që duhej marrë shembull, që bënte 2-3 punë dhe nuk ishte përzier me pjesën negative të komunitetit shqiptar.

[Shijaksi-London]

Anglia, gati ekstradimi i policit vrasës

6 Mars

Gazeta Metropol
www.gazetametropol.com

Vrasja e trefishtë ndaj pjesëtarëve të fisit Yzeiri, shpalli në kërkim ish-policin beratas nga fisi i Çalajve

“Nëse ekstradohem, nuk do të gjykohem me drejtësi”
Një ish-polic nga Berati, i kërkuar nga drejtësia shqiptare për vrasje të trefishtë, i ka deklaruar gjykatës londineze “Bow Street”, gjatë procesit të ekstradimit se, “në Shqipëri nuk do më bëhet një gjyq i drejtë. Drejtësia është e politizuar dhe duan të më dënojnë, pasi kam qenë anëtar i Partisë Demokratike. Ky ka qenë thelbi i dëshmisë 40-minutëshe të Gëzim Çalës, i cili në seancën e shtatë gjyqësore të procesit të ekstradimit, është mbrojtur duke luajtur kartën politike. Po ashtu ka vepruar edhe avokatja mbrojtëse, baristerja Compase Lloyd-Jacob, e cila në fjalën mbrojtëse përpara gjykatëses Daphine Wicham, ka shprehur argumentet e saj pse klienti Çala nuk mund të ekstradohet dhe të përballet me drejtësinë.

Frika
”Nëse klienti im do të ekstradohet, ka shumë mundësi që ai mos të përballet me një gjyq të drejtë, në bazë të standardeve ndërkombëtare, për arsye se ai gjatë kohës së regjimit të Partisë Demokratike, ka qenë oficer policie dhe tani ka shumë armiq që janë njerëz të partisë në pushtet, asaj Socialiste”, ka deklaruar baristerja, e cila ka vazhduar fjalën e saj, duke u shprehur se “mosgjykimi i drejtë është thyerje e ligjit anglez ACT 81 rreth gjykimit të një personi dhe standardeve të gjykimit, dhe ACT nr.81 të Konventës së të drejtave të njeriut, po për këtë çështje. Por, prokurori anglez, Robert Tolhurst, i cili mbron interesat e shtetit shqiptar në këtë gjyq, është mjaftuar duke i paraqitur gjykatës kërkesën e Qeverisë së Republikës së Shqipërisë, në lidhje me ekstradimin e shtetasit shqiptar, Gëzim Çala.

Ekstradimi
Sipas dokumentacionit të servirur nga pala shqiptare, ky shtetas kërkohet për një vrasje të ndodhur në vitin 1997, për të cilën ai nuk është dënuar ndonjëherë. Po ashtu, prokurori ka përmendur një tjetër fakt, i cilësuar si i ri për çështjen që ka të bëjë me një fletarresti të dytë, lëshuar nga Prokuroria shqiptare, për dyshime rreth një tentative vrasjeje ndërmarrë nga Çala, më 29 mars 2000. Prokurori ka sqaruar se, Qeveria e Republikës së Shqipërisë, i kërkon kësaj gjykate garantimin e ekstradimit vetëm për akuzat e vrasjes në vitin 1997. Ndërkohë që avokatja mbrojtëse ka ndërhyrë, duke thënë se “Gëzim Çala për çështjen është dënuar fillimisht nga gjykata e Fierit me 17 vjet burg, ndërsa Gjykata e Apelit në Vlorë e ka dërguar çështjen për rigjykim në gjykatën e Fierit.

Dëshmia e të pandehurit dhe procesi që rikthehet në prill

Vetë Çala i ka treguar gjykatës se, nëse ekstradohem në Shqipëri, do ta gjykojnë për të dyja çështjet, ndërkohë që ai pretendon se gjatë vitit 2000 ka qenë azilant në Angli dhe se akuzat për tentativë vrasjeje janë të sajuara nga regjimi socialist. Ai më tej ka treguar se fisi i Yzeirëve, me të cilët ka konflikt vrasjesh, ka lidhje të forta me pushtetin aktual, ndërkohë që familja e tij, që në fillim të proceseve të ’90-ës ka përkrahur PD-në, pasi ishin familje kulakësh, tradicionalisht e shtypur nga regjimi komunist. Çala, ish-polic i rangut kapter, është shprehur se disa nga shokët e tij policë janë vrarë nga socialistët gjatë trazirave të ’97-ës. Në këtë vit, ai pohoi se është larguar për në Greqi, ku ka qëndruar disa muaj për t’u rikthyer në Shqipëri, ku e priste nusja me një fëmijë, që sapo kishte lindur. “Nga viti 1997 deri në fillim të vitit 1999, kam qëndruar i mbyllur në shtëpi. Më pas jam larguar për në Angli, ku kërkova azil si kosovar. Kështu na udhëzuan trafikantët, për të mundësuar fitimin e azilit”, ka thënë Çala, i cili pyetjes së prokurorit nëse kishte gënjyer, iu përgjigj po, ndërkohë që Ministria e Emigracionit nuk i ka dhënë ende përgjigje një kërkese të dytë azili, bërë nga ai ditën e arrestimit, në të cilën ka treguar të vërtetën dhe është shprehur se ka jetën në rrezik nga regjimi aktual i Tiranës, nëse kthehet atje.

Procesi
Procesi i ekstradimit për Gëzim Çalën do të vazhdojë në muajin prill, ku pala mbrojtëse dhe përfaqësuesi i Qeverisë së Republikës së Shqipërisë, prokurori Robert Tolhurst, do të paraqesin argumentet dhe kundra argumentet për ekstradimin e ish-policit Çala, që kërkohet nga drejtësia shqiptare për vrasje të trefishtë ndaj pjesëtarëve të familjes Yzeiri, që po udhëtonin me një furgon për në fshatin e tyre tetë vjet më parë. Ndërkohë që Çalës do t’i duhet të presë seancën e ardhshme gjyqësore në qelitë e burgut të Brixtonit në jug të Londrës.

Arrestimi në Angli

Dështimi i fitimit të statusit si azilant politik nga Kosova në Britaninë e Madhe, e ka renditur Gëzim Çalën në listat e personave që duheshin deportuar. Ai kishte kërkuar azil në Angli në gusht të vitit 1999. Një kontroll rutinë i oficerëve të emigracionit në shtëpinë ku jetonte Çala, në qytetin e Northamptonit, ka bërë të mundur ndalimin e tij. Nga hetimet e mëtejshme, ai ka rezultuar si person i shpallur në kërkim nga Interpol Tirana. Menjëherë çështja është marrë në dorëzim nga një ekip i Interpol Londrës, të cilët janë nisur menjëherë në drejtim të Oksfordshire police, për të bërë formalitetet e duhura. Ata i kanë komunikuar atij një urdhërarresti në emër të Interpol Londrës dhe më pas e kanë informuar rreth procedurës së ekstradimit. Pas marrjes në pyetje, Çala ka pranuar se ka qenë punonjës policie në Shqipëri, por ka mohuar pjesëmarrjen në vrasjen e tre personave, për të cilën duhet të japë llogari para drejtësisë shqiptare.

Ministri Igli Toska dorëzoi “listën e zezë” në Scotland Yardit

Gjatë vizitës së fundit të ministrit të Rendit Publik Shqiptar, Igli Toska, në Londër, fundvitin e 2004-ës, ky i fundit i ka dorëzuar autoriteteve policore angleze “listën e zezë” të personave që kanë llogari të hapura me policinë e shtetit shqiptar. Megjithëse ky fakt është munduar të mbahet top-sekret, fakti i mësipërm është arritur të mësohet nga një burim pranë policisë londineze. Toska, pa dyshim që e ka patur të qartë që në momentin që la aeroportin e Rinasit për të mbërritur në Londër, se cilat do të ishin kërkesat e anglezëve. Por, përgjigjja e tij ka qenë gati. Në valixhen e tij diplomatike ka qenë “lista e zezë” e të kërkuarve shqiptarë, të cilët nga tani e tutje do të jenë në qendër të operacioneve policore angleze, për t’i arrestuar në llogari të palës shqiptare. “Jo vetëm thjesht emra, por edhe foto, shenja gishtërinjsh, deri tek adresa të disa prej tyre, se ku ata potencialisht mund të fshihen në Angli, ka qenë arsenali i informacionit kaluar policisë angleze”, është shprehur burimi i informacionit. Muajt e fundit, tre shtetas shqiptarë që fshiheshin në Angli, janë arrestuar nga Interpol Londra, një i ekstraduar dhe dy të tjerë në pritje të procedurave.

Gëzim Çala, polici “Wanted”
Shtator ’92 - Dhjetor ‘96

Inspektor policie në Urën Vajgurore dhe fshatin Poshnjë

Janar ‘97

Çala thotë se ka emigruar në ishullin e Kretës në Greqi

Korrik ‘97

Dyshohet për vrasjen e trefishtë ndaj pjesëtarëve të fisit Yzeiraj

Gusht ‘97

Kthehet nga Greqia, pasi i kishte lindur gruaja

Tetor ‘99

Mbërrin në Angli, ku kërkon azil si shtetas kosovar

Mars 2000

Dyshohet për tentativë vrasjeje

Qershor 2000

Dënohet me 17 vjet burg në mungesë nga gjykata e Fierit për vrasjen e trefishtë

Shtator 2001

Gjykata e Apelit Vlorë i kthen çështjen për gjykim sërish Gjykatës së Shkallës së Parë në Fier

Janar 2001

Lëshohet fletarresti për dyshim në vrasje

Shtator 2004

Arrestohet në qyetin e Northamptonit në Angli

Shtator 2004

Të nesërmen e arrestimit del para gjykatës si person i kërkuar për t’u ekstraduar nga Qeveria shqiptare

Dhjetor 2004

Shtyhet procesi i ekstradimit, priten të tjera dokumente të mbërrijnë nga Tirana

Mars 2005

Fillon procesi ekstradimit, gjykata dëgjon palët në proces dhe shqyrtohet dokumentacioni i mbërritur nga Tirana

Ja proceset e ekstradimit të shqiptarëve në Angli Emri Fatmir Bleta
Vjeç 40

Në kërkim që nga viti 1998

Në Angli azilant politik me azil të garantuar që nga viti 2000

Akuzat Për një vrasje ndodhur në Tiranë më 19 maj 1999

Fshihej në qytetin e Derbit

Arrestimi nga policia angleze Dhjetor 2003

Rezultati i procesit të ekstradimit Fiton të drejtën e mosekstradimit nga Gjykata e Lartë në Londër

Emri Falë Kola
Datëlindja 32 vjeç

Në kërkim që nga viti 2000

Në Angli azilant politik që nga viti 2002

Akuzat Për vrasjen e B.Xhetanit në 1997

Fshihej në qytetin e Londrës

Arrestimi nga policia angleze Shkurt 2004

Rezultati i procesit të ekstradimit. Ekstraduar në Shqipëri

Emri Gëzim Çala Datëlindja 12 maj 1966

Në kërkim nga viti 2000

Në Angli azilant politik që nga gushti 1999

Akuzat Tre vrasje, ndodhur më 19 korrik 1997

Fshihej në qytetin e Northamptonit

Arrestimi nga policia angleze Shtator 2004

Rezultati i procesit të ekstradimit Në pritje të vendimit për t’u ekstraduar

40 “Wanted” shqiptarë

Në një prononcim të tijin për gazetën britanike “The Sun”, shefi i Interpol Tiranës, komisar Artan Bajraktari, deklaroi se “Wanted” shqiptarë disa prej tyre vrasës, fshihen në Angli, pasi e shikojnë këtë vend si vendfshehje të sigurtë. Bajraktari ka sqaruar se, 40 prej tyre që gjenden në listat e Interpol Tiranës, fshihen në Angli. “Mund të them se ata janë kriminelë seriozë, të cilët janë përfshirë në krimin e organizuar”, ka thënë Bajraktari për “The Sun”, duke shtuar se, “ata operojnë në qytete të ndryshme në Angli, duke ndryshuar identitetet e tyre me përdorimin e pasaportave false, duke u fshehur në vendin tuaj. Këta njerëz duhet të ndalohen dhe të futen pas hekurave sa më parë”. Një histori personale e komisarit të suksesshëm, që ngriti strukturën e Interpolit shqiptar në nivelet që është sot, ka qenë shembulli më i mirë për të ilustruar atë që Bajraktari u ka deklaruar gazetarëve me gjuhën e fakteve. Gjatë një konference në Londër, komisari 41-vjeçar ka patur rastin në një pub në veri të kryeqytetit britanik, të jetë ballë për ballë me një nga personat më të kërkuar shqiptarë në listat e tij. ”Pas konferencës shkuam në një bar. U çuditërova kur pashë një nga kriminelët më të kërkuar në Shqipëri, duke luajtur bilardo. Ai është një njeri shumë i rrezikshëm”, ka përfunduar rrëfimin e tij, Artan Bajraktari. Personi në fjalë, i cili është zhdukur nga bari pa mundur që të arrestohej, është i kërkuar për vrasje dhe rrëmbime. Ai ka qenë numri dy i një bande shumë të rrezikshme në Shqipëri gjatë vitit 1997.

[Shijaksi-London]

Ambasadori Robo bëhet “Freedom”


Nga Londra
Muhamed Veliu


4 Mars

Mes “jo” londinezëve, në grupin e “të parëve” të Britanisë bashkohet dhe një shqiptar
Ambasadori ynë në Angli firmos në regjistrin “Liria e qytetit të Londrës”

“U ndjeva po aq i emocionuar, njësoj si në ditën kur i paraqita letrat kredenciale madhërisë së saj, Mbretëreshës Elisabeta II”. Kështu është shprehur mes emocionesh të rastit, ambasadori shqiptarë në Britaninë e Madhe, Kastriot Robo, vetëm disa çaste pasi ai ka nënshkruar regjistrin e “The Freedom of the City of London” një nder i veçantë, të cilin qyteti i Londrës ja

bën njerëzve të zgjedhur, të cilët jetojnë dhe punojnë në të. Vitet e fundit antarësimi në “The Freedom of the City of London” ka përfshirë edhe shtetas të huaj, që me veprimtarinë e tyre në fusha të ndryshme janë bërë pjesë e qytetit. Mësohet se vetëm vetëm 10 ambasadorë të huj, përfshi Robon kanë patur nderin të propozohen dhe anëtarësohen në këtë traditë londineze, që daton në shekullin e 13.

Ceremonia
Ka qenë një ceremoni e thjeshtë, por shumë domethënëse për ambasadorin Robo, bashkëshorten Teuta dhe djalin Besartin si dhe për miqtë e ftuar, që patën rastin të jenë të pranishëm në betimin dhe nëshkrimin e “The Freedom of the City of London” Fillimisht ambasadori shqiptar në orën 10:30 minuta dje, është vënë përballë një minigjykate e quajtur “Chamberlains Court” brenda këshillit bashkiak londinez i quajtur “Guildhall”. Shërbyesja e ceremonisë

(Clerk)zonja Lorraine Philipis ka ftuar ambasadorin të bëj dy hapa përpara dhe të lexojë betimin, që çdo anëtarë i “Freedom of the City of London” bën në emër të Mbretëreshës, se do të qëndroj besnik i këtij qyteti, duke e mbrojtur atë nga rreziqet dhe çdo konspiracion, në dëm të tij. Më pas Robo ka nënshkruar regjistrin sipas traditës.

Propozimi
Që të jesh anëtarë i “Freedom of the City of London” duhet të propozohesh nga një ish drejtues i këshillit bashkiak të qytetit Lord Mayor dhe një anëtarë. Propozimin për Robon, e kanë ndërmarrë, ish-Lord Mayor në vitin 2003, Sir Arthur Goluin dhe Sir Zigmund Stemberg. David Lloyed i shoqatës anglo-shqiptare, i pranishëm gjatë ceremonisë, u shpreh se “unë jam këtu si përfaqësues i propozuesve të Robos, për t’iu bashkuar kësaj tradite londineze. Është një nder që ndodh rrallë, kur një person jo shtetas anglez, të pranohet në “The Freedom of the City of London”. Kjo bëhet në shenjë mirënjohje për shërbimet e ambasadorit Kastriot Robo, jo vetëm si ambasador, por edhe si mik i kombit anglez, pa harruar të përmend punën e tij të mirë në marrëdhëniet, anglo-shqiptare”.

Tradita e çmimit nga shekulli i 13

“The freedom of the City of London” tradita që në shekullin e 13.

Është një nga traditat e vjetra londineze, e cila ka mundur të ruhet në shekuj. Mendohet se personi i parë, që ka marrë titullin Freedom mund të ketë qenë rreth vitit 1237. Termi “Freedom” do të thotë dikush, i cili nuk ishte lord feudal, por i gëzohesh privilegjit për të fituar para nga toka e tij. Mbrojtësit e qytetit, të cilët gjëndeshin nën mbrojtjen e të parëve të

qytetit u quajtën “Freedom of the City”. Në ditët tona tradita është ruajtur me fanatizëm. Kështu 1800 persona në vit kanë fatin të jenë të priviligjuar, për të ndjekur dhe çuar më përpara këtë traditë londineze. Pamvarësisht se të qënurit e “Freedom” nuk është ndonjë titull i veçantë për mbajtësit e tij, por shumë njerëz, që kanë lindur në qytetin e Londrës, jetuar dhe punuar

atje, ndihen të lumtur që të bëhen pjesë e historisë, duke u bërë Freedom. Disa nga personat, që kanë patur nderin të bëhen “Freedom” janë Mbretëresha Elisabeta II, Princesha Diana, Nelson Mandela, Florence Nightingale, Gjenerali Eisenhoëer, Theodore Roosevelt dhe Winston Churchill.

Kastriot Robo, tregon si e nxitën dhe e mbështetën fisnikët e Anglisë
“Do të promovoj vendin tim në qarqet politike, financiare londineze”

Menjëherë pas cereomisë së rastit dhe bërjes së fotografive me miqtë e pranishëm, ambsasadori Robo është shprehur, se ai në momentet e betimit për t’u bërë anëtarë i “The Freedom of the City of London” është ndier, po aq i emocionuar, njësoj si në ditën kur i paraqita letrat kredenciale madhërisë së saj Mbretëreshës Elisabeta II, duke shkuar më tej se “Më duket se dorëzova për herë të dytë kredencialet në Londër”.

Ambasador ishte një ide apo dëshirë juaja për t’u bërë anëtar i
“Freedom of the City of London”?

Ideja dhe dëshira për të aderuar në “The Freedom of the City of London” nuk ishte ideja dhe mendimi im, por ishte një ide dhe njëkohësisht nxitje, nga mbështetësit dhe sponsorët e mij, të cilët janë ish-Lord Mayor për vitet 2002-2003 Sir Artur Gallëin dhe një anëtarë i regjistrit “The Freedom of the City of London” Sir Zigmund Stemberg. Inicio dhe nxitja erdhi prej tyre, kështu propozimi që atë ndërmorën, e bëri të mundur sot që unë të regjistrohem në këtë regjistër prestigjioz.

Ç’do të thotë për ju regjistrimi në këtë regjistër?

Nisur nga tradita, mundësia në këtë organizëm historik, mendoj se është një privilegj që të anëtarësohesh në këtë regjistër, që tashmë ka një histori disa shekullore, që fillon që nga viti 1200, por edhe nisur nga figurat britanike dhe ndërkombëtare që tashmë janë anëtarë të këtij regjistri, mendoj se është një vlerësim për punën time, por në mënyrë të veçantë do të theksoja, është një vlerësim maksimal për vendin tim që unë e përfaqësoj këtu.

A patët emocione momentin e firmosjes së regjistrit?

Ishtë një ceremoni shumë e veçantë, një ceremoni që do ta krahasoja dhe do të bëja një ngjashmëri me ceremoninë kur unë kamë dorëzuar letrat kredenciale, pranë Madhërisë së saj Mbretëreshës Elisabeta II. Mund të them se përjetimet ishin të ngjashme, nga ana ime. Më duket se dorëzova për herë të dytë kredencialet në Londër.

Cilat mund të jenë disa nga privilegjet ose përparësitë nëse do t’i quaj kështu, që mund të keni tani që jeni “Freedom”? Mendoj se në të ardhmen anëtarësimi në këtë regjistër, do të më lejojë dhe lehtësojë punën time për të promovuar vendin tim më tej në qarqet politike, financiare londineze.