Me kishte pyetur dikush c'eshte dashuria me shpresa se do fitonte ndo nje frymezim per diten e Shen Valentinit. "Dashuria eshte vetem nje addiction (varesi) psiqike e nje qenie tjeter," i them. Me cuditi qe mbeti i zhgenjyer, me teper sepse s'e kuptoj kush interesohet per opinionet e botes per dashurine kur s'jane ne dashuri me keta persona.
Beheshe fjala per Winston, i cili pak a shume gjithe jeten e tij s'kishte njohur dashuri. Gruaja e tij e pare ishte shume stoike, brainwashed nga propaganda e partise deri ne piken ku nuk njihte asnje kenaqesi personale. Pra, mund ta imagjinoni ndjenjen e tij kur ka takuar Julian, nje vajze me e re se ai (big plus), pas 20 vitesh qe eshte ndjere i vetem. Gjeti nje person qe e bente te ndiheshe njeri, qe i ruante individualitetin. Kur e zbuluan, e torturuan per disa jave apo muaj me uri, dhimbje fizike, lodhje, dhe propagande ("2+2 nuk jane 4, por 5, sic thote partia"), sepse "nuk mjafton te zbatosh ligjet e Big Brother, por duhet qe ta duash."
"Kush kontrollon te kaluaren, ka kontroll mbi te ardhmen," kishte shkruajtur ne ditar Winston, dhe per kete haeshe me O'Brien (torturuesin) qe partia nuk ka kontroll mbi memorjen e individit. Keshtu qe, try as they might, partia mund te manipulonte lajmet dhe fjaloret por kurre cfare mbanin mend populli nga e kaluara. Pra, nuk mund te hynin ne trurin e nje personi. Me ne fund, pas kaq torturash, O'Brien i thote, "A ka ndo nje menyre degradimi apo degjenerimi ku ne s'te kemi nenshtruar?" Pergjigjja e Winston, "Une s'kam tradhetuar Julian." O'Brien bie dakort me kete dhe i tregon per dhomen 101. "Dhoma 101 ndryshon per te gjithe. Per disa eshte mbytje, per te tjere dicka tjeter qe nuk mund ta tolerojne." Ketu i tregon minjte. Winston alarmohet dhe thote fjalet qe mund te degjosh nga c'do kush qe eshte cornered, "Nuk ke pse e ben kete," dhe "Cfare do qe te bej?" Pasi i leshon minjte, uleret, "Mos ma beni mua! Bejani Julias! I don't care what happens to her!"
Pas disa muajsh, takon Julian dhe flasin teper te qete me njeri tjetrin, frankly. Ajo i thote se e ka tradhetuar. "Edhe une te kam tradhetuar," ia kthen Winston. "Ne ato momente," vazhdon ajo, "nuk do t'ia dish me per tjeter, nothing matters dhe fillon t'u lutesh qe t'ia bejne personit tjeter." Ndahen. Winston thote, "I love you, Big Brother." O'Brien ia arriti qellimit. I ndau te dy, i beri te tradhetonin njeri tjetrin, te mos duheshin me, dhe te donin Big Brother. Pyetja ime ishte me teper ndaj personave qe mbrojne tezen se dashuria eshte dicka solide, dhe se nuk mund tu cenohet identiteti, ose me mire qe jane komplet te pavarur nga shoqeria per mentalitetin qe kane.
Motivimi me i madh nuk eshte dashuria, por urrejtja. Sic vijon, self-gratification vjen nga urrejtja e te mos paturit apo nga deshira per te patur? :)
(S'po kuptoj pse s'dalin fytyrat ne forum keto ditet e fundit.)
Krijoni Kontakt