Poezia dhe unë

[besart]

DASHURIA ËSHTË…

Dashuria është si dielli,
që djegë e përvelon.
Dashuria është si bora,
që çdo gjë mbulon.

Dashuria nuk ka vite,
nuk matet as me gjatësi.
Dashuri është krejt ajo,
çka ndjej unë për ty.

Dashuri është gjithçka,
që na rrethon.
Dashuri është ajo,
Që ne të dyve na bashkon.

Dashuria është e fortë,
vetëm në mëngjes.
Dashuri i thonë asaj,
që njëherë lind e kurr s’vdes.

[Del Monako]

uuu te heqte ty (se po me ben te flas si gjyshe tani)
E para jemi shume larg Vitit te ri per te bere pemen...
E dyta jam e zene :P

LOL Kjo eshte jashte temes se poezive. Por, po lexoja dicka andej nga fillimi edhe kjo Kotelja e fliska shume bukur gjuhen popullore. Poezia me e bukur.

[Faik Konitza]

Urime Cati! Poezi te shkelqyera-Poet qe kenaq lexuesit (edhe Konitzen bile) Poezite e tua jane perplot freski dhe cka eshte me interesante inspirimi yt me ben te qesh dhe me vendos ne "dhomen e medyshjeve"- sakaq je Bohemist e nga e djathta je apatik....
Kjo eshte qellimi i poezise, te shkruash per castin qe te shfaq inspirim.
Haperon drejt babait tend po me sa duket ne hapa me te shpejta se ai. te dy jeni te mrekullueshem por ti je dicka i vecant

[StormAngel]

Nita, nuk e ke idene se sa ma ke be qejfin qe ke shkrujt tek tema ime.

Roze e kuqe

Per pak desh te keputa
Mu desh te kaloj nje ure
Te hyj ne vend perplot thera
...dhe fillova te kepus nga nje petal

Fillova nga petali i pare
E lehte ishte, iku ai
Edhe nje, edhe nje, iken te gjitha
...duke mbajtur rozen ne dore

Erdha deri tek petali i fundit
Perpoqa ta hjek dhe ate
Mirepo....u ndala!
Roza filloi te qaj,

Qante ajo
Qaja dhe une ne vete

Me tha qe eshte ende e re
E lash te jetoj, qofte edhe me nje petal
Ndoshta ai petal eshte simbol i asaj qe kishim
Se tek e fundit, ne te dy jemi nje

Nje roze pakeputur
Nje dore e shprazur
Nje jete
Nje fillim
Fund ende nuk ka

nqs nuk ju pelqen, me falni. E shkrova per 5 minuta, per disa arsye.

[yjori]

Neser, ja tani do zbardhe prape
te renda jane castet, te lehte kujtimet
Te kam ty, vec ti me mban
me ben te shkoj tutje, te lekundem valeve
vale jemi, here te erreta, here blu...

[Faik Konitza]

StormAngel kenaqesia eshte e imja poqese prenon kete poezi qe ia kam kushtuar "Gjeodezit"- e shkrova shume shpejte por se paku u ndjeva e inspiruar.
Me shprese te mos fshihet kjo poezi.


Dhimbja e kënaqësisë

I ulur në kryqe
ku brylet e krahëve ndjejnë
vithet e qëra e mishëlat e
zhangluara.
Sytë të ecin nëpër një rrugë
të drejtë, vizore bati,
njëra pas tjetrës jo njëkohësisht.
Qepallët nuk dëshirojnë të mbyllen
ndonëse sytë lotojnë nga pluhuri
i padukshëm
Sështë dhimbje kjo, pritni më tej
Kur të shtrohet kënaqësia
nuk e pret dhimjen se
është jeta e atillë harmonike.
Dhe laprat e veshit happen
gjërë e gjatë për të regjistruar
edhe ato përplasjet dhe humbjet
e shkumës në luftën
e detit me shkëmbinjtë.
Është lufta e vetme që tingëllon
hareshëm nëpër veshë.
Qimet e flokëve ndahen
fije-fije e nepër to
si gurë të [mueshëm shtresohen
grimcat e rrërës.
Flokët të shllungaven
e stë shkrefën paj
edhe sikur ti lash me ballsam.
sështë dhimbje kjo, prisni më tej.
Merr frymë thellë e më thellë
se ashtu të ka këshilluar mjeku
gjatë vizitës së kotë.
Jo që të ka këshilluar badihava
po ka harxhuar edhe një re[etë
dhe ngjyrën e vulës për të të thenë
se nuk je i shëndoshë.
Ti pa unin tënd
merr frymë në atë mënyrë.
Eshtë ajri i pastërt
i kthjelltë si loti po ndonjehërë
kalon aty pran një insekt e të hyn në hundë.
Ja një rast i volitshëm.
Aq thellë të hyn saqë sërisht të lotojnë sytë.
Nuk është dhimbja kjo, prit edhe pak.
Prit e pri dhimbjen se po vjen
prit tash e prit më vonë e më kot.
Dhimbjen se gjen kund.
Të kanë treguar të tjerët se pas të bukurës
ka të keqe e ti e mundohesh
ta zbatosh teorinë në praktikë.
Dhe ndron jetë duke menduar
se nuk ke ndjerë dhimbje.
Merr t’i mbyllesh sytë
kur të kujtohet
kënaqësia është dhimbja.

p.s. Cati, e arsyetoj veten kur shkruaj poezi kaq depresive...E din pse?!!! Se jeta eshte e tille dhe ndonjehere zgjohesh nga gjumi duke ndjere kenaqesi qe te dhemb ndonese ndjehesh i kenaqur ndonese e din qe ke barera sheruese, ti serisht kerkon ate dhimbje, ti je dhimbja dhe gezohesh me te
p.p.s. e tash u lodha edhe me veten... Cka desha te them?!!!!

[Faik Konitza]

Cati ja edhe nje tjetrer qe e shkrova ne keto momente (kur gabimisht themi qe vendosim vete per ate se cka duhet bere e harrojme qe kemi siper kokes Nje me te madh se Ne)


Dikur dikush...sot... neser unknown persons

Jemi lojera zbavitese
qe luan dikush
me Ne
per tu defruer
Ne Vuajme?!!!!
Ne kenaqemi?!!!
Shtiremi se jemi Ne
kur dje
Nuk ishim as ne lojera
Dje ishim
shume njerez ne trafik
dje ecnim neper kalldermat e njejta
pershendesnim njerez te njejte
pershurreshim ne pisuarin magjik
Dje une dhe ti dhe ne
sot Ne
Ne dhe akush tjeter
jo
Ne dhe Ajo
Dhe keta krejt ata...
Serisht Ne
ndonese te kordinuar
nga sjelljet
dhe heshtja
Ne jemi te lumturit e shekullit
qe ecin kembezbathur neper rruge
ndonese rruge perplot gjemba
Kot Dante nuk [mohet
Ai me pare se Ne
ka kaluar neper keto rruge....
Andaj sot eshte “gacke femijesh”
Ne jemi sot
Nje dhe shume
dje s’ishim fare
Neser aq me keq
nuk duhet te jemi
Neser duhet ecur
neper kalldermat e njejta
neser duhet aktruar
kush je ti?!!!
Kemi qene dikur Ne?!!!
Jo se neser jeni Ju
dhe Ne te tjere
ose vetem Une Dhe te tjeret.
Nuk do te jemi me Ne
fat keq(mire) sisht
Ne s’ishim lojtare
I Madhi na beri
I Madhi qe sot thote:
nuk do te jeni as ne histori
A mjafton qe sot jemi Ne?!!!
Se paku kemi ecur para ne progres
dje s’ishim fare
Kesaj i thone:
“Ka ca drocka buke ne tryeze
futu ne ushqim
mos ngelesh i uritur”
He-
ne poezi tingellon lehte

undefined

p.s. Stormi eshte nata ajo qe me stimulon te shkruaj kesisoj lloj poezishe. Neser do te shkruaj dicka tjeter pasneser nuk shkruaj fare.Se thone kot: "Dikush, dicka me ben te shkruaj"

[StormAngel]

Instant malinoum gratification disorder

Aq larg
Por sa afer
Brenda meje fshehet nje ujevarre
Rrekeja e ujit mbaron gjithmone ne nje vend
Tek ty!

Rrekeja e dashurise sime per ty
Fillon ne syte engjellor tuaj
Vazhdon per nga vargmali i hundes tende
Qe te pushoj dikund reth ledinave te faqeve tua
Dhe me pastaj te vazhdoj rrugen per tek oaza e qetesise

Aty ku takohemi per cdo nate
Ku gjithcka dhe asgje eshte e jona
Ku neve jemi ato qe deshirojme

Te te shof tani?
Te kam fshehur dhe une...
mos u merzit
Ik po deshe

Te kam ne enderren time per cdo nate
Perjetesisht!

[StormAngel]

Shiu qe ra per ty

Te prita kohe te gjate
Cdo sekond qe kaloi
Prisja te hapej dera
Si shiu qe pikon jashte
Vetem prisja fundin
Dhe hapjen e deres

Me ngeli ne koke nje kercitje
Krau, thash hyri dikush
Por ishte dera ajo qe beri zhurmen
Zhurme bej dhe une
Me gishtat duker shkruar mbi tastier
Kaloj kohen me gjera aq te pavlefshme
Kohe, e cila eshte e pavlefshme pa ty

Jane minuta qe po kalojne dhe afrohet nata
Shkova i them vetes, por pres
Pres, ndoshta dera ne fund do hapet
Do shfaqet nje ngjyre e kuqe dhe nje e zeze
Nuk me intereson se cfare, kerkoj vetem shfaqjen
Kafene e kam gati ne fund
Cigarja me ri ne dore kot
Thash qe nata do ishte magjike
Por pervec shiut nuk ka asgje magjike tjeter
Me ngelet vetem te kenaqem me rosat e shiut jashte
I shof ato...dhe ua kam ziline
Sa te lira jane, sa lirshem pikojne
Njera pas tjetres, varg perfekt

Ti me ben te ndjej
Ne foton e pare ankth
Ne te dyten deshire
Ne te treten dashuri
Ne te katerten perjetesi
Ne te pesten plakje
Ne te gjashten fund
Ti je
Une jam
Pike shiu
Njeri pas tjetrit
Biem

[Faik Konitza]

je i mrekullueshem ne poezi aq sa me ben te pyes veten a eshte e vetedishme femra per te cilen shkruan(nese poezite jane pjelle e imagjinates- harroe fjaline) se sa ben per te????(me gjithe mend e kam mos qesh)
shume shume shume shume shume poezi e bukur me shllogire*

_______________________
shllogire* - shprehje Gostivari