Poezia dhe unë

[StormAngel]

Nje poezi kjo me poshte nga Nita K. Nje vajze te cilen e kam shume te afert dhe te cilen e dua shume shume shume.
Shkruan poezi shume te bukura, dhe eshte interesante se shumicen qe ka shkruar jane dedikime per dike apo dicka.
Me vjen mire qe e njoh.

Dyshimi dhe heshtja dhe diku unë

Më shikon në sy
dhe më hesht
dhe më zgjon e më hesht
unë objekt
heshtja në mua-
ne te dy
zhurmë në heshtje
Cogito....
Ajo më lag në oqean
më than nën diell
më loton në ballë...
Etja shuhet në mua
lumturia me të
frika fshihet pas dyjave.
E fundit e pavdekshme
e polli ugurzeza
nën moton:
Dhimbja është fillimi
i kobit....
Ani
së paku frumoj
nën hijen e gënjeshtave tërheqëse
kam kurorën mbi flokë
ujë truri në buzë
shpresë bojnake në zemër
trup të përgjakur ndër duar...........
Shpresë?????!!!!!
Jo shpresë, jo...
kam dëfrim çastesh
dhe shtrirem se më mjafton kjo
Dje mbretërshë
sot e dhunuar nga ujqi
Ujqi të kopshtit zoologjik
më janë sulur erës time
E kam fajin unë
jam prodhuese mëkatare
që rend rrugëve
për të kërkuar
ujkun që sulomva në gjah
Sulmova një -më besoni
E plagosa një
dhe e hudha në heshtje
e ngulfata në një skut të fshehur
e se lash të nxjer britma
as të marrë frymë
nuk të qesh
vetëm të hesht
Unë jam burri
jam mbreti
jam shteti
jam Zoti
Unë jam diçka
Jam egoistja që zhytet në heshtje
dhe lufton mistiken në vete
Plotë fuqi vras veten
me gjakun e kalbur të ujkut
Ujku është akoma gjallë
e unë dua t’i jap
heshtje të përjetshme
Ta çoj atje ku rin pocet sipër kryes
e ku këndohen me harpa
Jo atje ku mendon ti
po këtu ku them unë
mu këtu në mes dy kodrave
e rëshirave të trupit
Aty dua ta hesht
si ujku qe vrava une
Unë vrava ujkun trazovaq
ata sulen të triumfojnë me fitoren time
Cogito....
Ujku më sheh me sy të përlotur
dhëmbët i shkëlqejnë nga djallëzia
e unë
sërisht heshtje
E dua heshtjen
se së paku atëhër jam në qendër të vëmendjes
Ai më shikon...
Kërkon diçka
Ndoshta liri?
Ta lë të më ik
e ndoshta të shpëtoj
e ndoshta ta vjedhin të tjerët....
Ku je heshtje?
më shikon në sy
dhe më hesht
dhe më zgjon e më hesht
unë objekt
heshtja në mua
ne te dy
NUK E DIJ SE çKA JEMI

[EDIVLORA]

largohu moj hene e mallkuar
degjohet nje klithem e mbytur
e lodhur ndoshta nga gjithesia
mundohet te shprehe zemerimin
valet e detit kacafyten me njra tjetren
lakuriqet e nates ne grve urie
hena mekatare e pa bese
i ka dhene drite edhe bufit
peshqit luajn kaladribrance
peshkataret mbeten me grepa ne duar
rete e zeza ne muajin e mjaltit
cinxurit si mbyllet goja deg me dege
tymi nga llulla e xha braos
ereson hanin dhe qente ne gjumin e trete
po zbardhe edhe une skame bere te parin akoma

[StormAngel]

Edivlora, te kam thene qe shkruan bukur?
Nqs jo, atehere tani po te them.
Vetem vazhdo keshtu.

[EDIVLORA]

ti je figure e talentuar stormo une jam amator megjithate faleminderit

[StormAngel]

ti je figure e talentuar stormo une jam amator megjithate faleminderit

Madhesia eshte gjithmone e fshehur ne modestine e nje personi.

[nausika]

kur ra linja

diçka u këput
dita u bë më e vogël
drita u zbeh
zjarri u shua
pak…
për pak sekonda
një mendim I bukur
u ndal në rrugë
kerkoi të dalë
por kur ra linja
diçka kishte mbaruar...

[nausika]

Për ty

Për ty
Një ditë të bukur pranvere
E harroj
Se je ti pranvera për mua
Për ty
rrezet e diellit nuk i dua
se je ti më vezullues për mua
për ty
ëndrat e mija janë më të bukura sesa realiteti
sepse unë veç per ty ënderoj
Për ty
do jepja çfarëdo të vyer për mua
vetëm për një çast me ty...

Po vjen nata,
Me pelerinën e kuqe u mbulova prapë
Është ftohtë.

[StormAngel]

...nausika, falemnderit per vargjet tua. Gjithmone me temen per ty.


Per ty dhe vetem pershkak teje,
Dhe une te dua
Vetem per ty, qe je ajo qe je
Hene e ndritshme ne netet e mia
Pike shprese ne jeten time
Enderr qe do behet realitet
Nje nate kur hena do puth token
Dhe qielli do vizelloj ne driten e kuqe
Kur gjithcka do jete perfekte

[nausika]

Po vete ora 2 e natës dhe nuk me zë gjumi, rezultati është më poshtë...

në një natë të brishtë pranvere
thash se pashë një ylber
për një çast, u trondita, pa masë u gëzova
por nuk mbajti shumë
eh…si çdo ylber

u shtanga pak, i thashë vetes
a je çmendur, a të bëjne sytë
në një natë të tillë të errët
të shikosh ti një ylber?

jam e sigurt, iu përgjigja
se nga të gjitha ngyrat
pashë të kuqen, më vezulluesen, më të bukurën
atë që çdo iluzion
mund ta kthejë në një ylber

befas, në mes të ngjyrave të shpupurisura
pashë edhe jeshilen, që u shpalos rrëmbimthi gjithandej
dhe për një çast sytë mu errën
ç’po ndodh? ç’po bëhet?
kjo ngjyrë nuk mund të sundojë kurrë
Në asnjë ylber!

………………………

Ah sa bukur do ishte, sa shumë do dëshiroja
që sa herë që dita ngryset
të shfaqet prapë, ybleri im i bukur,
ose të paktën, dicka e tij,
që të ma kujtojë,
si e kuqja e bukur, magike, mahnitese
ajo që nuk duhet të mungojë asnjëherë
nga asnjë ylber

[besart]

JETA KA NDRYSHUAR

Vetëm,Qetësi;
Eci rrugëve të qytetit
E mendoj në ty.

Endem lartë e poshtë
Askush s’më vëren dot.
Pyes vetën:
Pse vallë endem kot?

Ulem ne një vend,
nuk di çfarë të bëj.
Jeta ka ndryshuar
Ty askund s’te gjej!

Ti nuk je këtu,
as unë nuk jam më ty.
Sa larg je ti?
Ketë nuk e di.

Tani dua t’i mbylli sytë
dua edhe unë te vdes,
të vij atje tek ti;
ndoshta prapë do të të gjej.