Keto dokumenta ndahen ne tre pjese: ato pagane; judehe; dhe burimet e krishtera.
Ajo qe Antitheos pyet mesa di une jane ato pagane.
I- Burimet Pagane
A.-Tacitus.
Kemi te pakten deshmine e Tacitusit (A.D 54-119) per theniet se themeluesi i fese se krishtere, nje supersticion vdekjeprures ne syte e romakeve, eshte denuar me vdekje nga prokuratori Pontius Pilat nen mbreterimin e Tiberiusit; qe feja e tij, edhe pse e shtypur per njefare kohe, shpertheu serish jo vetem ne Jude, prej ku e ka origjinen, por madje edhe ne Rome. Dhe qe Neroni i akuzoi per djegien e Romes, dhe qe ata se meritonin kete akuze , por meritonin kete fat ne baze te misantropise se tyre te pergjithshme. Per me teper Tacitius pershkruan disa nga torturat e tmershme qe iu bene te krishtereve prej Neronit( Ann.,XV, xliv).
Shkrimitari romak i konsideronte te krishteret njelloj si judenjte, si nje sekt te tyre.
B-Suetonius (A.D 75-160)
Nje tjeter shkrimtar romak qe tregon per njohjen e Krishtit dhe te krishteret. Po keshtu ky shkrimtar e mban perandorin Nero si nje bamires te popullit per ndeshkimet e ashpra. (Clau.,xxv)
C-Plini i ri
Me rendesi eshte letra e ketij drejtuar perandorit Trajan (rreth A.D 61-115), ne te cilen governatori i Bithinise konsultohet me perandorin se si te vepronte me te krishteret qe ishin ne juridiksionin e tij. Nga ana tjeter jetet e tyre ishin te pafajshme, asnje krim nuk mund tu gjehej, pervec se faktit qe besonin ne Krisht, qe per romaket ishte supersticion. Nga ana tjeter te krishteret nuk lekunden ne besimin ndaj Krishtit, te cilin e celebronin si Perendi te tyre ne takimet e tyre te herta ne mengjes (Ep.,X, 97,98). Krishterimi nuk jepet me ketu si nje fe kriminelesh, sikunder tek Tacitius-i dhe Suetonius-i; Plini pohon principet e larta te moralit te te krishtereve, dhe admiron qendrueshmerine ne Fe, te cilen duket se mbeshtet me besimin e tyre ne Krishtin.
D- Shkrimtare te tjere pagane
Te tjeret jane te nje rendesie me te paket. Ne shekullin e dyte Luciani iu shfry Krishtit dhe te krishtereve, duke u mburrur me zotat pagane. Ai aludon vdekjen e Krishtit ne Kryq, mrekullite e tij, dhe dashuria reciproke midis te krishtereve ("Philopseudes", nn.13, 16; "De morte Pereg")
Krijoni Kontakt