UNIONI Shqiperi-Kosove

[besi84]

te nderuar bashke biseduas e hapa ket tem me qellim te di mendimet apo opinionet e juaja lidhje me bashkimin e Kosoves me Shqiperin

[Frasheri]

Nuk do shumë tru të kuptosh se Shqipëria dhe Kosova, po mbetën të ndara, nuk do ecin kurrë përpara. Ato janë shtete të vogla të cilat me ndërhyrje nga jashtë por edhe me joqëndrueshmëri politiko-ekonomiko-sociale brenda vendit do të ktheheshin në shtete të dështuara. Shqipëria është e pavarur që nga viti 1913 dhe ku ndodhet sot? Harta e saj u coptua në atë mënyrë që të mos i qëndronte kohës.
Në kuadrin e integrimit mbarë-Evropjan, bashkimi i dy Shqipërive është më se i arsyeshëm. Bashkimi i territoreve përveç bashkimit kulturor sjell edhe bashkimin e tregjeve. Sikur të mereshin në konsideratë vetëm përfitimet ekonomike, do konstatohej se leverdishmëria e një bashkimi do të ishte fat-kthyes për shqiptarët.
Nuk dua të shkruaj edhe për qëndrueshmërinë politike dhe ushtarake që do sillte bashkimi. Kjo është shumë e thjeshte dhe mund të kuptohet edhe nga fëmijët.

Bashkimi bën fuqinë!

[Arjaniti]

Mendoj se bashkimi i Shqiperis me kosoven do te jet nje fitore e madhe, por a jane gati Shqiptaret per bashkim?
Faik Konica ka thene se <<Shqiperia do te behet per inat te Shqiptarve>>
Bashkimi do te behet per inat tone a po se duam ne te behet.
Mendoj se kjo eshte dilema me e madhe e kombit tone ne kete shekull te ri.

[Petriti Sokoli]

Mendoj se vetëm Sqipëria e Bashkuar mund të jet sgjidhje e nyjes shqiptare,njëkosisht edhe sgjidhje e problemit të Ballkanit.
Koha e tregoj se një Shqipëri e copëtuar ishte e pafuqishme ti përballoj sfidave të kohes,dhe e pa aftë të konkuroj me shtetet e tjera ballkanike e aq ma pak me ato euro përndimore.
Shqipëria e sotme është Shqipëri e gjymtuar,si shprehet Akadamiku ynë i nderuar Qosje dhe vetum e shëruar (bashkuar)mund të ecë krah përkrah me shtetet fqinje dhe do të jetë e denjë t'i bëj ballë sfidave që e presin në të ardhmen.


Përshëndetje

RROFT SHQIPËRIA E BASHKUAR!
RROFT KOMBI SHQIPTAR!
LAVDI DËSHMORVE TË RËNË NË TË GJITHA KOHËRAT!

[Arjaniti]

Bashkimi i Shqiperis kerkon me shume se fjal.
Per ne shqiptaret eshte nje domosdoshmeri por ne krah te kundert kemi fqinjet tane te paret qe duan te shkaterrojn cdo perpjekje tonen .
Eshte e ditur se bashkimi i Shqiperis me krahinen e Kosoves sjell ne plan te pare ceshtjen e krahinave te tjera shqiptare momentalisht nen Greqin. Maqedonin, Serbin e Malin e zi te cilet kane aleat te shumt ne bote
Lidhja e prizerenit njohu ne bote ceshtjen Shqiptare dhe si perfundim me 1913 u njoh pamvarsia e Shqiperis se cunguar.
A do te jemi ne gjendje qe te gjiTh Shqiptaret ne mbare boten te bashkohen serisht pa dallim feje dhe krahine e te kerkojme bashkimin tone , apo do te ngeletsi nje ender e venitur ne mendjen tone.

[Petriti Sokoli]

Unioni Shqipëri Kosovë

Pa bashkimin shpirtëror të shqiptarve nuk mun të mendohet bashkimi fizikë.Mendoj duhet të tejkalohen dallimet ideologjike partiake fetare e krahinore që fatkeqsisht ende ka ndër ne,e pastaj të punohet për një qashtje që ma merr mendja që është mbi këto që u cekën ma lart.Pengesë e pajtimit dhe bashkimit kombëtar ma merr mendja janë disa lider partiak që nuk u intereson gjë tjetër pos ineresit të tyre personal ,kalanor e pse jo edhe partiak.Shqiptarët njëher e për gjithëmon duhet t'i lanë anash mërit e inatet e tyre përsonale ideologjike partiake e fetare dhe të punojnë si një trup i vetëm me të gjitha format e mundshme për unifikimin e kombit të tyre.Kur të arrihet ky pajtim nuk ka forcë që e ndalon bashkimin tonë.


Përshëndetje të gjithë shqiptarve që mendojnë e punojnë shqip!


RROFTË SHQIPËRIA E BASHKUAR
RROFT KOMBI SHQIPTAR
LAVDI DËSHMORËVE TË RËNË

[Llapi]

LPK SHËNOI 22 VJETORIN E THEMELIMIT

Duhet gjetur forma për të jetësuar idenë e Unionit Shqipëri-Kosovë, thotë Emrush Xhemajli



Ferizaj, 15 shkurt – Të shtunën në Ferizaj, LPK shënoi 22 vjetorin e themelimit. Shumë veprimtarë të devotshëm të çështjes kombëtare, anëtarë e simpatizantë të LPK-së, invalidë të luftës, veteranë dhe familjarë të dëshmorëve të UÇK-së, kishin zënë vend në holin e pallatit të kulturës për të marrë pjesë në një takim, përmes së cilit do të evokohej koha e formimit të këtij organizmi, i cili më vonë ishte bërë promotor i shumë ngjarjeve që pasuan pas shumë vitesh ilegaliteti, veçanërisht luftën e UÇK-së.

Me duartrokitje të zjarrta dhe ovacione janë pritur kryetari i LPK-së, Emrush Xhemajli, dhe personalitete tjera të larta të kësaj partie, të cilët vitete të fundit arkitektuan idenë progresive për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë, ide kjo që gjithnjë e më shumë është duke gjetur përkrahje në mesin e shqiptarëve.

“Nga viti 1982, pas demonstratave të vitit 1981, LPK-ja veproi organizativisht, dhe kjo është një pasuri jo vetëm e jona, por edhe e kombeve tjera, për faktin se veproi pandërprerë në rrethana të luftës së fshehur dhe të hapur për lirinë e vendit”, u shpreh Xhemajli duke i bërë një vështrim rrethanave kohore por edhe vazhdimësisë historike të përpjekjeve për liri të popullit shqiptar në Kosovë.

Kreu i LPK-së u shpreh para të pranishmëve se është krenar që i takon rrethit të Ferizajt, sepse historikisht ky rreth, siç tha ai, ka qenë me tradita liridashëse dhe të organizmit të luftës dhe punës që nga koha e Turqisë e deri në kohë të mëvonshme përpjekjesh dhe lëvizjesh të armatosura.

“Unë i ruaj të freskëta kujtimet për shumë figura nga këto anë, sepse në atë kohë, përveç përmes librave, historia është transmetuar edhe përmes këtyre pleqëve, veprimtarëve të mirë e të dalluar të popullit tonë”, ka thënë më tutje Xhemajli. Duke u përqëndruar edhe në grupet e të rinjve që vepruan në drejtim të organizimit të popullit në këto anë dhe themelimit të LPK-së, i pari i LPK-së ka nënvizuar se ka qenë një lumë i gjerë njerëzish që me dëshirë i janë bashkuar lëvizjes dhe nuk kanë gabuar.

Edhe njëherë në këtë përvjetor Emrush Xhemajli spikati se nga veprimi i gjerë i LPK-së lindi struktura ushtarake. Duke shprehur vizionet për të ardhmen e vendit, Xhemajli kërkoi avacimin e UÇK-së të shndërruar në TMK, pastaj të SHPK-së, ndërsa theksoi se duhet gjetur forma për ta shkëputur definitivisht Kosovën nga Serbia dhe për ta bashkuar me Shqipërinë, sipas idesë për krijimin e një Unioni të ri që do të ishte shumë fatlum për shqiptarët. Në këtë shënim përvjetori, edhe kryetari i Këshillit të Rrethit të Ferizajt, Remzi Hasani, i ka bërë një përshkrim të gjerë aktivitetit të LPK-së për më shumë se dy decenie, duke veçuar edhe sakrifikimin e shumë anëtarëve të saj dhe rënien në altarin e lirisë.

Kreu i LPK-së, Xhemajli, ka ngritur dolli dhe ka përgëzuar anëtarët dhe simpatizantët e LPK-së për punën që po bëjnë në sendërtimin e ideve të larta kombëtare dhe i ka inkurajuar ata që të përkushtohen edhe më tej në realizimin e programit dhe masovizimin e partisë.

[Llapi]

LPK, lëvizje prijetare e bashkimit kombëtar

Shkruan: Demir Reshiti

Prishtinë, 16 shkurt - Të martën më 17 shkurt, bëhën plot 22 vite që nga themelimi i Lëvizjës Popullore të Kosovës. Kjo organizatë politike, gjatë 22 viteve të veprimit, në fushën politike dhe organizative ka pasur rëniet dhe ngritjet e veta, por gjithherë ka mbijetuar dhe ka gjetur forcë për të tejkaluar vështirësitë e brendshme, duke u treguar e aftë për të luajtur misionin e saj të lirisë dhe përparimit. Njëzetedy vite të ekzistimit të LPK-së, janë 22 vite punë, kërkim, veprim, sakrificë. Veprimtaria 22-vjeçare e LPK-së është dëshmi se ka ekzistuar varianti i mendimit dhe i veprimit politik shqiptar në Kosovë që i është përgjigjur më së shumti dhe më së drejti kërkesave të kohës. LPK ishte dhe është organizatë tepër e veçantë që është treguar e aftë të ruajë kontinuitetin në veprim që ka një rëndësi në organizimin politik. Me të drejtë ajo ka arsye të krenohet me traditën e saj 22-vjeçare.

Disa momente dhe data me rëndësi të veprimtarisë dhe të organizimit të LPK-së

Demonstratat popullore të shqiptarëve në Kosovë që shpërthyen në mars të vitit 1981 nën parullën “Kosova Republikë” nga regjimi i atëhershëm jugosllav u shtypën në mënyrën më mizore. Të gjendur nën trysninë e vazhdueshme të UDB-së jugosllave, një numër i aktivistëve që vepronin nëpër grupe të fshehta kundër regjimit u arratisën jashtë Kosovës ku filloi rigrupimi i tyre. Ata filluan veprimtari të dendur duke vazhduar akivitetin për Republikën e Kosovës, jashtë vendit, sidomos në Evropën Perëndimore. Edhe në këto vende, UDB-ja vazhdoi ndjekjen e tyre. Kështu, më 17 janar 1982 në Untergrupenbah të Gjermanisë u vranë 3 aktivistët më të dalluar të kohës, Jusuf Gërvalla, Kadri Zeka dhe Bardhosh Gërvalla. Këta tre u vranë në kohën kur ishin duke bërë përpjekjet e fundit për bashkimin e dy grupimeve patriotike që vepronin deri në atë kohë. Më 17 shkurt 1982 në Turqi, përfaqësues të dy grupimeve patriotike të fshehta, Sabri Novosella dhe Abdullah Prapashtica (të arratisur politik nga Kosova), në prezencë edhe të ambasadorit të Shqipërisë në Turqi, z. Bujar Hoxha shpallin të formuar Lëvizjen për Republikën Socialiste Shqiptare në Jugosllavi (LRSSHJ). Në qershor të vitit 1982 në Gjermani me teknikën që kishte lënë dëshmori Jusuf Gërvalla vazhdon botimi i gazetës “Zëri i Kosovës”, gazetë kjo që ka vazhduar të dal si organ i LPK-së. Po në këtë vit, LRSSHJ, orienton anëtarët e vet që të punojnë në Klubet e punëtorëve shqiptarë jashtë vendit, punë që e bëri në vazhdimësi. Në vitin 1983, veprimtarët e LRSHJ-së, Zijah Shemsiu dhe Sami Kurteshi arrestohen nga policia jugosllave duke transportuar armë në relacionin Zvicër - Kosovë. Pas 18 muajsh torture (5 maj 1985) Zijah Shemsiu vritet në burgun e Beogradit. Më 11 Janar 1984, në Kodrën e Trimave në Prishtinë, rethohen nga forcat serbe aktivistë të LRSHJ-së Rexhep Mala dhe Nuhi Berisha të cilët bien heroikisht pas një lufte të pabarabartë. Në pjesën e parë të vitit 1985, Këshillat bazë të LRSHJ-së dhanë mendimet me shkrim për progamin e mëtejmë të LRSSHJ-së. Komiteti Qendror i LRSHJ-së adaptoi Programin e parë të saj. Me këtë rast iu ndërrua edhe emri nga LRSSHJ në LPRK (Lëvizja Popullore për Republikën e Kosovës). Më 8 nëntor 1986 në Cyrih mbahet mbledhja konsultative e LPRK-së me ç’rast formohet grupi i Organizimit të Mbledhjes së Parë të Përgjithshme të LPRK-së me delegatë. Kjo mbledhje, mbahet në korrik 1987, në Zvicër (St. Gallen, Cyrih, Delemont) në të cilën marrin pjesë delegatë nga diaspora si dhe delegati Ahmet Haxhiu, i dërguar nga Këshillat në territoret shqiptare në ish-Jugosllavi. Mbledhja zgjati 3 ditë. Në te u aprovua Programi dhe Statuti i LPRK-së, u aprovuan rezolucionet dhe u zgjodh udhëheqësia e re. Kryetar u zgjodh Fazli Veliu, sekretar Emrush Xhemajli, përgjegjës fianciar Gafurr Elshani, anëtarë kryesie, Avni Dehari, Ernest Jurstver, Xhavit Haliti, Rexhep Halimi etj. Organ ligjëvënës i LPK-së u emërua Këshilli i Përgjithshëm (deri atëherë ishte quajtur Komiteti Qendror) dhe përbëhej prej 21 vetave.

Në vitin 1989, formohet një sektor ushtarak në kuadër të LPRK-së

Në vitin 1988, LPRK i dërgon një peticion në gjuhën shqipe dhe frenge Konferencës së Vendeve Ballkanike. Gjatë vitëve 1987-1989, LPRK organizoi në Kosovë e diasporë qindra veprimtari për qëllimin programor të saj. U shtri rrjeti i saj i organizuar në gjithë hapësirën shqiptare dhe në disaporë. LPRK u forcua nga të gjitha pikëpamjet. Në vitin 1989, formohet një sektor ushtarak në kuadër të LPRK-së. Gjatë kësaj periudhe, LPRK organizoi, disa herë, aksione të sabotimit të shfrytëzimit të ekonomisë së Kosovës nga ana e Serbisë e Maqedonisë me ç’rast u kryen shumë aksione të rrëzimit të lartëpërçuesve elektrik dhe këputjes së shiritave të thëngjillit që niseshin nga Elektroekonomia si dhe aksione në ndërmarrjet më të mëdha të Kosovës. Në muajt mars - prill 1989, LPRK organizoi demonstratat kundër heqjes së autonomies Kosovës dhe rishtroi kërkesën për Kosovën Republikë. Në tetor të vitit 1989, në Baden dhe Ollten të Zvicrës, mbahet Mbledhja e II-të e Përgjithshme e LPRK-së. Aprovohen Rezolucionet e Mbledhjes në të cilat i jipet mbështetje çdo veprimtarie liridashëse që është në programin e LPRK-së. Zgjedhet Kryesia e LPRK-së i përbërë nga 7 anëtarë dhe Këshilli i Përgjithshëm me 31anëtarë. Më 2 nëntor 1989, në Bregun e Diellit,në Prishtinë, rrethohen nga forcat serbe drejtuesit e LPRK-së, Afrim Zhitia dhe Fahri Fazliu të cilët bien heroikisht pas luftës 10 - orëshe. Në janar të vitit 1990, LPRK-ja organizon demonstratat për Kosovën Republikë. Shkas për oranizimin e tyre u mor vrasja e Nuredin Nuredinit në Haraçinë të Shkupit. Nga 19 maji deri më 2 qershor 1990, LPRK organizon demonstratë në Gjenevë për dy javë rresht, pa ndërprerje. Ditën e fundit morën pjesë dhjetëra mijëra kurbetçarë. Nga protesta OKB-së iu dërgua një peticion me 26 mijë nënshkrime për njohjen e të drejtave të popullit shqiptar në Jugosllavi. Në muajt prill dhe maj 1990, LPRK organizon nënshkrimin e peticionit drejtuar Kuvendit të Kosovës me kërkesën që ai ta shpall Republikën e Kosovës. Në korrik të vitit 1990, LPRK-ja aprovon një rezolutë programore me të cilën përcaktohet për pavarësi të Kosovës. Këshilli i Përgjithshëm i LPRK-së merr vendim që pjesa “për” nga emërtimi i Lëvizjes Popullore për Republikën e Kosovës të shndërrohet në “e” pas shpalljes së Republikës, më 2 korrik dhe të quhet Lëvizja Popullore e Republikës së Kosovës. Në tetor 1991, në Ujmir të Drenicës, mbahet mbledhja e III-të e Përgjithshme e Lëvizjes Popullore të Kosovës. Në këtë mbledhje u aprovuan ndryshimet programore dhe statutare, ndërsa emri i LPRK-së u ndërrua në LPK, pra Lëvizja Popullore e Kosovës. U zgjodh Këshilli i Përgjithshëm dhe Kryesia e LPK-së. Kryetar u zgjodh Gani Syla.

Themelohet fondi “Vendlindja Thërret” dhe Ushtria Çlirimtare e Kosovës

Gjatë viteve1990-1991, LPK në propagandën e vet argumentoi konceptin se “pa liri nuk ka demokraci”. Kjo ishte e nevojshme sepse në Kosovë propagandohej iluzioni se gjoja ka mundësi që të ndërtohet demokracia pa e çliruar vendin, ende pa u fituar liria. Gjithashtu, gjatë këtyre dy viteve, Kryesia e LPK-së ndau buxhet dhe mori vendim të filloi aksionin “Korabi”. Ky aksion përfshinte një program të stërvitjes së luftëtarëve të ardhshëm për luftë të armatosur. Stërvitja u vendos të bëhej në grupime të vogla. Një pjesë e këtyre stërvitjeve bëheshin në Shqipëri. Në vitin 1993, në Zvicër, me vendimin e Kryesisë së Lëvizjes Popullore të Kosovës u themelua fondi “Vendlindja Thërret”. Fondi u themelua pasi dështuan përpjekjet që me ndihmën e Qeverisë së Bukoshit dhe përmes fondit të saj të fillojnë veprimet e armatosura për çlirimin e Kosovës. Fondi i dedikohej luftës për çlirimin e trojeve shqiptare të robëruara. Gjatë kësaj periudhe (1992-1993), militantë të LPK-së bënë disa veprimet të armatosura kundër trupave serbe. Në prill të vitit 1993, në Kollare të Kërçovës, mbahet mbledhja konsultative e LPK-së. Në këtë takim u lëshuan rezolucionet sipas të cilave LPK mbështet të gjitha aksionet e armatosura kundër pushtusve. Më 28 dhe 29 korrik 1993 në Kodrën e Trimave në Prishtinë, mbahet Mbledhja e IV-të e Përgjithshme e LPK-së. Në mbledhje bëhen ndryshime programore e statutare. Në Program tekstualisht aprovohet si mjet i arritjes së qëllimit lufta e armatosur për çlirimin e Kosovës (viset shqiptare në ish-Jugosllavi). Aprovohet rezoluta sipas të cilës lufta e armatosur duhej të ishte prioritet i veprimeve të LPK-së. Më 17 nëntor 1994 në Arau të Zvicrës, u lëshua Komunikata e Parë ushtarake. Kryesia e LPK-së, pas insistimit të grupeve të armatosura brenda vendit, merr vendim për fillimin e lëshimit të komunikatave, në të cilat merret përsipër autorësia e tyre. Pas një diskutimi të gjërë, Kryesia, duke pasur parasysh edhe propozimet e grupimeve ushtarake në terren, mori vendim që organizmi i ri ushtarak të quhet “Ushtria Çlirimtare e Kosovës”. Komunikata u vendos të mbajë nr. 11. Gjatë vitëve 1994-1998, LPK në vazhdimësi thirri qytetarët e Kosovës që t’i bashkohen luftës së armatosur. Organizimit që e drejtonte politikisht dhe me forma të tjera LPK-ja, iu bashkangjitën edhe ata individë e grupe që kishin shpresuar se një ditë do t’i thirrnin për luftë institucionet që nuk kryenin detyrat e kushtetutës në të cilën thirreshin. Në vitin 1998, Redaksia e “Zërit të Kosovës” bën marrëveshje me Redaksinë e gazetës së studentëve “Bota e Re” që drejtohej nga Muhamet Mavraj që të dalin me të njëjtat materiale. Në fillim të vitit 1998, Kryesia e LPK-së aprovon stemën e UÇK-së dhe emetimin në dhjetra mijë kopje të emblemës së krahut dhe të kapelës së UÇK-së. Gjatë muajve Mars - Prill 1998, Kryesia e LPK-së qëndroi në Shqipëri. Disa ditë punon në lokalet e Shoatës së Shkrimtarëve të Shqipërisë dhe pastaj vendoset në një lokal në afërsi të qendrës së Tiranës. Në këtë kohë u morën vendime të rëndësishme që ndikuan në rritjen e furnizimit të UÇK-së me armë, veshmbathje dhe barëra. Për këtë qëllim u bënë shumë takime me grupet e mobilizimit dhe ato logjistike të furnizimit. Po në këtë kohë me vendimin e Kryesisë blehet sistemi i parë i telefonisë satelitore për nevojat e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Në prill të vitit 1998, mbahet Mbledhja e V-të e Përgjithshme e Degës së LPK-së. Në Kosovë tashmë ishte luftë dhe nuk kishte mundësi të mbahej mbledhje e gjerë. Në mbledhjen e Degës u konfirmua përcaktimi i LPK-së për luftën e armatosur deri në çlirimin e vendit dhe fuqizimin e UÇK-së. Pas mbledhjes dolën organet e LPK-së. Kryetar i Degës së LPK-së u zgjodh Bedri Islami. Gjatë viteve 1998 – 1999, dhjetëra drejtues të LPK-së të rreshtuar në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës u vranë në beteja të përgjakshme kundër forëcave serbe.

Vazhdimi i veprimtarisë në kushte legaliteti

Në nëntor 1999, u formua Këshilli për Koordinimin e Veprimtarisë së LPK-së. Qëllimi i Këshillit ishte të vazhdohet Programi i LPK-së në kushte të reja dhe të mbahen mbledhjet e Këshillave të Rretheve të LPK-së për organizimin e Mbledhjes së Pestë të Përgjithshme. Në dhjetor të vitit 1999, organi i LPK-së “Zëri i Kosovës” filloi të dalë në Kosovë, pas 18 vjet të botimit jashtë vendit. Në janar 2000, LPK mbështeti publikisht luftën e armatosur çlirimtare në Luginën e Preshevës përkundër vështirësive dhe pasojave që pati në vazhdimësi si subjekt politik. Në korrik të vitit 2000, në Prishtinë, në kushtet e dëbimit të trupave serbe nga Kosova dhe praninë ndërkombëtare LPK mbajti mbledhjen e V-të të Përgjithshme Statutare. Në këtë mbledhje, morën pjesë 250 delegatë nga Kosova dhe viset shqiptare në Maqedoni dhe Kosova Lindore. U aprovua Programi dhe Statuti për kushtet e reja të veprimit dhe u zgjodh udhëheqësia e re me kryetar Emrush Xhemajlin, Zv. Kryetar Gafurr Elshanin dhe nënkryetar Ali Ahmetin. Në shkurt 2001, LPK-ja publikisht mbështet politikisht luftën e popullit shqiptar në Maqedoni dhe të Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare. LPK nuk pranoi të lëshojë deklarata ofenduese që luftëtarët shqiptarë në Maqedoni të hedhin armët dhe pa garanci të shkojnë në shtëpi. Si rrjedhim ajo pati disa pengesa në punën e saj. Në zgjedhjet parlamentare të 17 nëntorit 2001, LPK-ja merr pjesë si subjekt në vete, dhe përkundër pengesave të shumta, arrin që të bëhet subjekt parlamentar.
Në muajin qershor të vitit 2002 të mbahet Mbledhja e 6-të e Përgjithshme e LPK-së, në të cilën krahas aprovimit të dokumenteve dhe platformës programore, u bë edhe zgjedhja e organëve drejtuese. Kryetarin Emrush Xhemajli, të rizgjedhur në këtë post, do ta ndihmojnë: Gafurr Elshani, Muhamet Mehmeti, Hasan Meta, Demir Reshiti, Ismail Haxhiu, Fexhrije Konushevci, Ali Halimi, Naim Zhitia, Metush Zenuni, Shefit Xhaferi, Durmish Gashi, Asllan Pantina, Abdyl Mushkolaj dhe Binak Berisha. Në zgjedhjet e dyta lokale të mbajtura në muajin nëntor të vitit 2002, LPK-ja arriti sukses të konsiderueshëm duke u përfaqësuar me katër këshilltarë në asambletë komunale të Therandës, Sharrit dhe Rahovecit. Këshilltarët e LPK-së nëpër këto Asamble, njëlloj si deputeti i saj në Kuvendin e Kosovës, janë duke luajtur rolin e opozitës aktive.

Projekti për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë

Më 25 dhjetor 2002, është bërë publik projekti për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë. Që nga ajo ditë, kryesia e LPK-së, anëtarët dhe simpatizuesit e saj, nuk kanë rreshtur së punuari për jetësimin e këtij projekti. Gjatë kësaj periudhe, LPK ka bërë shumë aktivitete për propagandimin dhe jetësimin e Unionit Shqipëri-Kosovë. Janë organizuar dhjetëra takime me qytetarë, tryeza intelektuale, takime me subjekte politike shqiptare nga Kosova, Shqipëria, Maqedonia, Kosova lindore e Mali i Zi. Janë bërë konsulta me shkenctarë, historianë analistë dhe intelektual të dëshmuar në kauzën kombëtare. Gjatë këtij viti, një delegacion i kryesisë së LPK-së tri herë ka qenë në Tiranë ku është takuar me përsonalitetet më të larta të skenës politike shqiptare, gjithmonë me qëllim të jetësimit të projektit.
LPK-ja ka organizuar edhe aksionin për nënshkrimin e peticionit, me kërkesë drejtuar Kuvendit të Kosovës për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë. Ftesës për të nënshkruar këtë peticion, i janë përgjigjur mbi 50 mijë qytetarë të Kosovës në mesin e të cilëve edhe pjestarë të minoriteteve. Peticioni me mbi 46 mijë nënshkrime valide, i është dorëzuar Kuvendit të Kosovës.
Më 14 tetor 2003, në shenjë mospajtimi me bisedimet e ashtuquajtura teknike në mes të Prishtinës dhe Beogradit të mbajtura në Vjenë të Austrisë, LPK-ja ka organizuar një protestë të fuqishme gjithëpopullore në Prishtinë, me ç’rast është deklaruar qartë se nuk do të pajtohet kurrë me bisedime të tilla të imponuara dhe në pozita të pabarabarta.
Gjatë pjesës së parë të muajit dhjetor 2003, kryesia e LPK-së u ka bërë ftesë të gjitha subjektëve politike shqiptare të Kosovës për takime me qëllim të bashkëpunimit të ndërsjellë. Ftesës i janë përgjigjur pjesa më e madhe e këtyre subjektëve. Në këto takime, janë zhvilluar biseda të frytshme dhe kanë lindur ide të reja, si për jetësimin e projektit të Unionit Shqipëri-Kosovë, ashtu edhe për format e bashkëveprimit me qëllim të tejkalimit të problemeve politike me të cilat po ballafaqohet Kosova.
Ishin këto disa data dhe momente më të rëndësishme të punës dhe veprimtarisë 22 vjeçare të këtij subjekti politik i cili gjatë kësaj periudhe veprimi mbajti barrën kryesore të organizimit të popullit shqiptar në Kosovë, Maqedoni dhe viset tjera shqiptare në ish Jugosllavi, duke u shndërruar në fanar që ndriqoi rrugën drejt aspiratave të këtij populli për pavarësi e bashkim kombëtar. Janë këto njëzetedy vite lufte dhe sakrifice të qindra e mijëra veprimtarëve të Lëvizjës sonë kombëtare, një pjesë e madhe e të cilëve sot më nuk gjenden në mesin e të gjallëve. Të martën, më 17 shkurt 2004, në ambientet e restaurantit “Glas House” (Te Rrethi), në Prishtinë, do të jenë përsëri së bashku, një numër i madh i drejtuesve dhe anëtarëve të Lëvizjës, kësaj radhe për të kremtuar 22 vjetorin e themelimit të saj.

Marrë nga www.hasanprishtina.com

[Llapi]

LËVIZJA POPULLORE E KOSOVËS

1982 – 2002

20 VJET VEPRIMTARI

Më poshtë po shënojmë disa data me rëndësi të veprimtarisë dhe të organizimit të LPK-së
- Pranverë 1981. Shpërthyen demonstratat popullore të shqiptarëve në Kosovë nën parullën “Kosova Republikë”, që kishte për qëllim barazimin e Kosovës me 6 republikat tjera të ish-Jugosllavisë.

- Regjimi ndaj këtyre demonstrimeve dhe kërkesave u përgjigj me terror shtetëror. Demostratat i shtypi me polici dhe ushtri duke vënë në lëvizje rrugëve edhe armatimin e rëndë.

- Si pasojë u vranë dhjetra, u plagosën qindra dhe u burgosën mijëra veta gjatë dhe pas demonstratave.

- Qershor 1981. Hydajet Hyseni, Mehmet Hajrizi e Nezir Myrtaj me grupin e tyre të fshehtë, lëshuan në qarkullim platformën për organizimin e mëtejm me titull: “Teza rreth Frontit Popullor për Republikën e Kosovës”. Në këto teza jepen argumentet që flasin se Kosovës i takon statusi i Republikës në Federatë, se ajo është e arritshme dhe se populli i Kosovës ka potencial të luftojë për fitimin e saj.

- Një numër i aktivistëve që vepronin nëpër grupe të fshehta kundër regjimit ishin arratisur ose u arratisën jashtë vendit.

- Jashtë Kosovës filloi rigrupimi i të arratisurve. Ata filluan veprimtari të dendur duke vazhduar akivitetin për Republikën e Kosovës, jashtë vendit, sidomos në Evropën Perëndimore. Udhëheqja Jugosllave iu përgjigj me terror edhe aktivitetit jashtë vendit.

- Më 17 janar 1982 në Untergrupenbah të Gjermanisë u vranë 3 aktivistët më të dalluar të kohës, Jusuf Gërvalla, Kadri Zeka dhe Bardhosh Gërvalla.

- 17 shkurt 1982 në Turqi, përfaqësues të dy grupimeve patriotike të fshehta, Sabri Novosella dhe Abdullah Prapashtica (të arratisur politik nga Kosova), në prezencë edhe të ambasadorit të Shqipërisë në Turqi, z. Bujar Hoxha shpallin të formuar Lëvizjen për Republikën Socialiste Shqiptare në Jugosllavi (LRSSHJ).

- Më 15 maj të vitit 1982 në Zvicër përfaqësuesi i grupit të tretë patriotik Xhafer Shatri deklaron hyrjen në LRSSHJ.

- Qëllimi i LRSSHJ ishte që të arrihet formimi i Republikës së Kosovës në kuadër të federatës jugosllave ku do të përfshiheshin viset e banuara me shumicë shqiptarë.

- 1982 – 1984. LRSSHJ-në e drejton Komiteti Qendror i LRSSHJ-së i përbërë nga 15 anëtarë. Ndër të tjerë dhe Xhafer Shatri, Sabri Novosella, Ibrahim Kelmendi, Fahredin Tafallari, Hasan Mala, Kadri Abdullahu, etj.

- Në qershor të vitit 1982 në Gjermani me teknikën që kishte lënë dëshmori Jusuf Gërvalla vazhdon botimi i gazetës “Zëri i Kosovës”. Redaktor i gazetës ishte Skender Durmishi.

- 1982: Radhët e LRSSHJ në komuna të Kosovë përfaqësoheshin nga Nuhi Berisha, Gafurr Elshani, Ilaz Kadolli, Ahmet Isufi, Shaban Shala, Ilmi Zeka, etj.

- 1982: LRSSHJ jashtë orienton anëtarët e vet që të punojnë në klubet e punëtorëve shqiptarë jashtë vendit, punë që e bëri në vazhdimësi.

- Gjatë vitit 1983: teknika dhe redaktimi i gazetës “Zëri i Kosovës” kalon në Zvicër. Redaktor i gazetës deri në vitin 1985 do të jetë Xhafer Shatri.

- Në propagandë emërtimit LRSSHJ gjithkund i hiqet germa “S”.

- 1983: Veprimtarët e LRSHJ-së, Zijah Shemsiu dhe Sami Kurteshi arrestohen nga policia jugosllave duke transportuar armë në relacionin Zvicër – Kosovë. Pas 18 muajsh torture (5 maj 1985) Zijah Shemsiu vritet në burgun e Beogradit.

- Ndërkohë që LRSHJ organizon demonstrata të herëpashershme për Republikë në disaporë. Në Kosovë u organizuan demonstata për shënimin e demontratave të vitit 1981 dhe u përsërit kërksea për Republikë.

- 11 Janar 1984, Prishtinë: Rrethohen nga forcat serbe në Kodrën e Trimave aktivistë të LRSHJ-së Rexhep Mala dhe Nuhi Berisha. Pas një lufte heroike të pabarabartë bijnë në fushën e nderit. Arrestohet Kadri Osmani, Enver Topalli dhe qindra të tjerë.

- 8 shkurt 1984: pas një lufte të pabarabartë vritet nga policia serbe veprimtari i LRSHJ-së Bajram Bahtiri.

- Maj 1984: Formohet kolegjiumi i Redaksisë së “Zërit të Kosovës” me këtë përbërje: Xhafer Shatri, kryeredaktor, Fazli Veliu, Mustafë Xhemajli, Saime Isufi, Emrush Xhemajli, Agim Hasan Mala, Muhamer Shabani, Hasan Mala etj.

- 1985, pjesa e parë e vitit. Këshillat bazë të LRSHJ-së dhanë mendimet me shkrim për progamin e mëtejmë të LRSSHJ-së. Komiteti Qendror i LRSHJ-së duke u bazuar në to dhe në “Tezat....” e lartëpërmendura adaptoi Programin e parë të saj. Me këtë rast iu ndërrua edhe emri nga LRSSHJ në LPRK (Lëvizja Popullore për Republikën e Kosovës).

- Janar 1985. Mustafë Xhemajli zgjedhet redaktor i “Zërit të Kosovës”. Në këtë detyrë vazhdon deri më 1991.

- 1995: Hysen Gërvalla kooptohet në Komitetin Qendror të LPRK-së.

- 1985: Arrestime të aktivistëve të LPK-së në territoret shqiptare në ish-Jugsollavi.

- 1985 Prekaz: Formohet Këshilli i LPRK-së në përbërje Adem Jashari, Sami Lushtaku, Jakup Nura, Nuredin Lushtaku etj.

- 8. 11. 1986, Cyrih: Në Cyrih mbahet mbledhja konsultative e LPRK-së. Formohet grupi i Organizimit të Mbledhjes së Parë të Përgjithshme të LPK-së me delegatë.

- Korrik 1987, Zvicër (St. Gallen, Cyrih, Delemont). Mbahet Mbledhja e Parë e Përgjithshme e LPRK-së me delegatë nga diaspora dhe delegatin Ahmet Haxhiu, i dërguar nga Këshillat në territoret shqiptare në ish-Jugosllavi. Kjo Mbledhje zgjati 3 ditë. Në te u aprovua Programi dhe Statuti i LPRK-së, u aprovuan rezolucionet dhe u zgjodh udhëheqësia e re. Kryetar u zgjodh Fazli Veliu, sekretar Emrush Xhemajli, përgjegjës fianciar Gafurr Elshani, anëtarë kryesie, Avni Dehari, Ernest Jurstver, Xhavit Haliti, Rexhep Halimi etj. Si dhe Redaksia e “Zërit të Kosovës” me redaktor Mustafë Xhemajlin. Organ ligjëvënës i LPK-së u emërua Këshilli i Përgjithshëm (deri atëherë ishte quajtur Komiteti Qendror) dhe përbëhej prej 21 vetave.

- 1988: LPRK i dërgon një peticion në gjuhën shqipe dhe frenge Konferencës së Vendeve Ballkanike.

- 1989: Programi i LPRK-së botohet në gjuhën shqipe, frenge, gjermane dhe kroate.

- 1989: Formohet një sektor ushtarak në kuadër të LPRK-së.

- Fillim i vitit 1989. LPRK, Dega jashtë vendit u solli përforëcim radhëve në Kosovë dy veprimtarë të saj të dalluar: Ali Ahmetin (Abazin) dhe Hajdin Abazin (Rexhën, përkatësisht Lum Haxhiun).

- 1987-1989. LPRK organizoi në Kosovë e diasporë qindra veprimtari për qëllimin programor të saj. U shtri rrjeti i saj i organizuar në gjithë hapësirën shqiptare dhe në disaporë. LPRK u forëcua nga të gjitha pikëpamjet. Ahmet Haxhiu, Ali Reshani, Sahit Krasniqi, Shaban Muja, Arif Seferi, nën organizimin dhe financimin e Kryesisë së Degës së LPRK-së sigurojnë armë, municione dhe pajisje ushtarake, si dhe teknikë moderne për propagandë.

- 1988-1989: Aktivistët më të dalluar në Kosovë që praktikisht e morën drejtimin e LPRK-së në këto dy vite ishin: Fadil Vata, Afrim Zhitia, Ahmet Haxhiu, Arif Seferi, Fahri Fazliu, Ali Ajeti, Bedri Sokoli, Sabri Kiçmari, Beqir Beqa, Sahit Krasniqi, Jakup Nura, Shukri Buja, Shaban Muja, Azem Syla, Ibish Neziri, Musa Demiri, Ramadan Avdiu, Ilaz Kadolli, Beajdin Allaqi, Binak Berisha, Bahri Fazliu, Servete Krasniqi e shumë të tjerë.

- 1988-1989: LPRK organizoi, disa herë, aksione të sabotimit të shfrytëzimit të ekonomisë së Kosovës nga ana e Serbisë e Maqedonisë. Në këtë periudhë u kryen shumë aksione të rrëzimit të lartëpërçuesve elektrik dhe këputjes së shiritave të thëngjillit që niseshin nga Elektroekonomia si dhe aksione në ndërmarrjet më të mëdha të Kosovës.

- Mars 1989, Prizeren: Në burg mbytet në torturë nga policia serbe veprimtari i LPRK-së Xhemajli Berisha.

- Mars – prill 1989. LPRK organizoi demonstratat kundër heqjes së autonomisë Kosovës dhe rishtroi kërkesën për Republikë.

- 31 maj 1989. LPRK organizon demonstrate ne Podujevës. Gjatë tërheqjes demonstarata merr formën e armatosur. Në luftë me forëcat serbe të pajisur edhe me autoblinda në fshatin Shtedim bie heroikisht veprimtari i LPRK-së Ali Ajeti.

- Qershor 1989 – dhjetor 1989: I përbërë nga aktivistë të LPRK-së që kishin kaluar në ilegalitet veproi në zonën e Llapit grupi i armatosur që u quajt “Qeta e Llapit” që përbëhej nga Sabri Kiçmari, Hasan Ramadani, Gani Hoxha, Ismet Abdullahu etj.

- 1989 në Prishtinë dalin dy buletine të “Zërit të Kosovës”. Një numër i buletinit “Minatori”, (redaktor Hajdin Abazi) dhe 6 numra të buletinit të “ZiK-ut”, “Rruga e Lirisë”, redaktor Afrim Zhitia dhe Fadil Vata.

- Vitet 80-të: Me organizimin e LPRK-së ngriten 8 radio lokale në diasporë që emetuan emisione në të cilat mbrohej kërkesa gjithëpopullore për Republikën e Kosovës. Rol të veçantë në këtë drejtim luanin Mustafë Xhemajli, Ismet Rashiti dhe Ibrahim Xhemajli.

- Tetor 1989, Baden dhe Ollten, Zvicër. Mbahet Mbledhja e II-të e Përgjithshme e LPRK-së. Aprovohen Rezolucionet e Mbledhjes në të cilat i jipet mbështetje çdo veprimtarie liridashëse që është në programin e LPRK-së. Delegatë në këtë mbledhje përveç të tjerëve janë: Fadil Vata, Ahmet Haxhiu dhe Arif Seferi. Zgjedhet Kryesia e LPRK-së nga 7 anëtarë dhe Këshilli i Përgjithshëm nga 31 anëtarë.

- Nëntor 1989. LPRK organizoi demonstratat për Republikë dhe kërkoi lirimin e ish-udhëheqësve të autonomisë.

- 2 nëntor 1989, Bregu i Diellit, Prishtinë. Rrethohen nga forëcat serbe drejtuesit e LPRK-së, Afrim Zhitia dhe Fahri Fazliu. Pas luftës 10 - orëshe bien heroikisht.

- Janar 1990. LPRK organizon demonstratat për Republikë. Shkas për oranizimin e tyre u mor vrasja e Nuredin Nuredinit në Haraçinë të Shkupit.

- Maj 1990: Ali Reshani, veprimtar i LPRK-së, gjatë punës në transportimin e armatimit për në Kosovë zihet me një barrë armë dhe municion në kufirin italian dhe dënohet me 6 vjet burg.

- 19 maj - 2 qershor 1990: LPRK organizon demonstratë në Gjenevë: Demonstrata zgjati dy javë pa ndërprerje. Ditën e fundit morën pjesë dhjetëra mijëra kurbetçarë. Nga protesta OKB-së iu dërgua një peticion për njohjen e të drejtave të popullit shqiptar në Jugosllavi me 26 mijë nënshkrime.

- Prill – Maj 1990. LPRK organizon nënshkrimin e peticionit drejtuar Kuvendit të Kosovës me kërkesën që ai ta shpall Republikën e Kosovës. Ndër aktivistët më aktiv për organizimin e tij ishte Xhemajl Fetahaj.

- 1990. Aktivistët e LPRK-së ishin organizatorët kryesor në terren për pajtimin e gjaqeve në Kosovë. Më të dalluarit ndër ta ishin Adem Graboci, Hava Shala, Myrvete Dreshaj, Ibish Neziri, Naser Veliu, Nurie Zeka etj.

- Korrik 1990. LPRK aprovon një rezolutë programore me të cilën përcaktohet për pavarësi të Kosovës. Këshilli i Përgjithshëm i LPRK-së merr vendim që pjesa “për” nga emërtimi i Lëvizjes Popullore për Republikën e Kosovës të shndërrohet në “e” pas shpalljes së Republikës, më 2 korrik dhe të quhet Lëvizja Popullore e Republikës së Ksovës.

- Nga viti 1990 koordinimi i një pjese të veprimtarisë së LPRK-së në Kosovë dhe LPRK-së jashtë vendit bëhej edhe në Shqipëri.

- Tetor 1990: Me vendimin e Kryesisë së LPRK-së ribotohet në 5000 ekzemplarë Kushtetuta e Republikës së Kosovës. Në te parashihej çlirimi dhe mbrojtja e vendit.

- 1990-1991: LPRK vendos bashkëpunimin me Bashkimin e Sindikatave të Pavarura të Kosovës dhe kryetarin e saj z. Hajrullah Gorani, të cilin bashkëpunim do ta demonstrojë vazhdimisht.

- 1990-1991: LPRK mbështet organizimin e rojeve territoriale të fshatrave dhe të lagjeve.

- Shtator 1991, Prishtinë: Mbahet konsultë e LPRK-së. Prezent në takim ishin Xhavit Haziri, Ahmet Haxhiu, Adem Demaçi, Emrush Xhemajli, Ramadan Avdiu, Hydajet Hyseni, Mehmet Hajrizi, Ibish Neziri etj. Adem Demaçi me këtë rast bëri një diskutim të gjatë se si e mendon veprimin e LPRK-së në vitet në vijim. Një diskutim më të gjatë, se si duhet organizuar puna ai e bëri edhe një herë në një nga vizitat jashtë vendit.

- Tetor 1991, Ujëmir, Drenicë. U mbajt mbledhja e III-të e Përgjithshme e Lëvizjes Popullore të Kosovës. Në te morën pjesë delegatë nga këshillat e LPRK-së. Ndër të tjerë mori pjesë Emrush Xhemajli, i deleguar i Degës, Dr. Muhamet Mehmeti, Xhavit Haziri, Bahri Fazliu, Halil Selimi, Xheladin Gashi, Ramadan Avdiu, Ibish Neziri, Ahmet Haxhiu, Ali Lajçi, Hydajet Hyseni, Mehmet Hajrizi, Gani Syla, Ilaz Kadolli, Beajdin Allaçi.



- Në këtë mbledhje u aprovuan ndryshimet programore dhe statutare. U zgjodh Këshilli i Përgjithshëm dhe Kryesia e LPK-së. Kryesia kryetar zgjodhi Gani Sylën ndërsa në udhëheqje të ngusht ishin ndër të tjerë, Xhavit Haziri, Ramadan Avdiu, Mehmet Hajrizi, Hydajet Hyseni, Ahmet Haxhiu, Musa Demiri, Ramë Buja, Azem Syla, Hidajete Krasniqi, Guximtar Labënishti, Ahmet Haxhiu, Musa Demiri, Fadil Bajrami, Nazmi Hoxha.

- Tetor 1991: Kryeredaktor i “Zërit të Kosovës” u zgjodh Avni Dehari.

- 1991: LPK jep kontribut të veçantë për formimin e Bashkimit të Klubeve dhe Shoqatave Shqiptare në Zvicër dhe vendet tjera.

- 1990-1991: LPK në propagandën e vet argumentoi konceptin se “pa liri nuk ka demokraci”. Kjo ishte e nevojshme sepse në Kosovë propagandohej iluzioni se gjoja ka mundësi që të ndërtohet demokracia pa e çliruar vendin, ende pa u fituar liria.

- 1990-1991. Kryesia e LPK-së ndau bugjet dhe mori vendim të filloi aksionin “Korabi”. Ky aksion përfshinte një program të stërvitjes së luftëtarëve të ardhshëm për luftë të armatosur. Stërvitja u vendos të bëhej në grupime të vogla. Një pjesë e atyre që u stërvitën shkuan në kuadër të stërvitjeve që bëheshin në Shqipëri.

- 1991: Xhavit Haziri, Ahmet Haxhiu e Xhavit Haliti takohen me Presidentin e Shqipërisë Ramiz Alinë. Nga ai marrin përkrahje morale dhe premtime se do të ndihmohet Kosova në rrugën e saj për fitimin e lirisë dhe pavarësisë.

- Pjesa e dytë e vitit 1991, Cyrih: u formua Këshilli Koordinues i Subjekteve Politike Shqiptare në Zvicër. Ky këshill mori vendim që të shuhen fondet tjera për Kosovën dhe të jetë vetëm Fondi Gjithëkombëtar. Qëllimi i Fondit ishte financimi i rezistencës së armatosur në Kosovë. Në te merr pjesë edhe LPRK. Me formimin e Qeverisë së Bukoshit ky fond ia dha me procesverbal për ta përdorur për destinimin që ishte mbledhur.

- 1991-1992: Me kërkesën e Fehmi Lladrovcit, LPK ndihmon financiarisht dhe me pajisje njësinë ushtarake shqiptare në Kroaci me vendqëndrim në Gospiç.

- 1991-1992: LPK takohet disa herë me Qeverinë Bukoshi për të arritur marrëveshjen për veprime të përbashkëta në drejtim të çlirimit të vendit. Qeveria Bukoshi nuk iu përgjigj angazhimeve të marra më herët. Nikë Gjeloshi jep dorëheqje nga Qeveria dhe informon Kryesinë e LPK-së.

- 1992. Këshilli i Përgjithshëm i LPK-së cakton Beqir Beqën redaktor të “Zërit të Kosovës”.

- Maj 1992: Me vendimin e Kryesisë së Degës në Zvicër, radhëve të LPK-së në terren në Kosovë, iu vie në ndihmë veprimtari Gafurr Elshani.

- Maj 1992. Ra duke luftuar kundër policisë serbe aktivisti i LPK-së Tahir Lush Berisha nga Leshani i Pejës.

- Fundi i vitit 1992: LPK, Dega jashtë vendit, dërgon në terren në Kosovë veprimtarin Adem Grabovcin.

- 1992, Cyrih, Zvicër: Kryesia e LPK-së pret një delegacion të Partisë Socialiste të Shqpërisë të kryesuar nga Kryetari i Partisë Fatos Nano. Në takim është bërë i qartë qëndrimi i paanshëm i LPK-së në rivalitetet politike në Shqipëri dhe është kërkuar që në rast të konfliktit në Kosovë të mos mbyllen kufijtë e Shqipërisë për shqiptarët e Kosovës.

- 1993, Zvicër. Me vendimin e Kryesisë së Lëvizjes Popullore të Kosovës u themelua fondi “Vendlindja Thërret”. Fondi u themelua pasi dështuan përpjekjet që me ndihmën e Qeverisë së Bukoshit dhe përmes fondit të saj të fillojnë veprimet e armatosura për çlirimin e Kosovës. Fondi i dedikohej luftës për çlirimin e trojeve shqiptare të robëruara.

- 1992 - korrik 1993: Militant të LPK-së bënë disa veprimet të armatosura kundër trupave serbe.

- Prill, 1993, Kollare, Kërçovë. Mbahet mbledhja konsultative e LPK-së. Marrin pjesë: Gafurr Elshani, Ahmet Haxhiu, Ali Ahmeti, Adnan Asllani, Hashim Thaçi, Azem Syla, Beajdin Allaçi, Adem Grabovci, Bilall Sherifi, Halil Selimi, Xhavit Haziri, Ramadan Avdiu, Hidajete Krasniqi, Hysen Gega, Ramadan Pllana, Ilaz Kadolli, Fadil Bajrami, Musa Demiri, Bexhet Luzha, Fatmir Brajshori etj. Në këtë takim u lëshuan rezolucionet sipas të cilave LPK mbështet të gjitha aksionet e armatosura kundër pushtusve. Githashtu u krijua Grupi i Organizimit të Mbledhjes së IV-të të Përgjithshme i përbërë nga Adnan Asllani, Hashim Thaçi, Bilall Sherifi.

- 1993: Fazli Veliu, Emrush Xhemajli, Xhavit Haliti takohen me Presidentin e Shqipërisë Salih Berishën.

- 28-29 korrik 1993, Kodër e Trimave, Prishtinë: Mbahet Mbledhja e IV-të e Përgjithshme e LPK-së. Marrin pjesë: Xhavit Haziri, Ramadan Avdiu, Halil Selimi, Adnan Asllani, Isa Krasniqi, Xheladin Gashi, Fatmir Brajshori, Fazli Veliu, Emrush Xhemajli, Beqir Beqa, Sabri Kiçmari (delegatë të Degësë së LPK-së jashtë vendit), e të tjerë drejtues dhe delegatë nga terreni. Në mbledhje bëhen ndryshime programore e statutare. Në Program tekstualisht aprovohet si mjet i arritjes së qëllimit lufta e armatosur për çlirimin e Kosovës (viset shqiptare në ish-Jugosllavi). Aprovohet rezoluta sipas të cilës lufta e armatosur duhej të ishte prioritet i veprimeve të LPK-së. Ndërsa emri i LPRK-së u ndërrua në LPK, pra Lëvizja Popullore e Kosovës.

- 3 gusht 1993. Okupatori arreston një pjesë të veprimtarëve të LPK-së. Në mesin e tyre edhe disa drejtues të saj: Xhavit Hazirin, Binak Berishën, Ahmet Haxhiun, Bajrush Xhemajlin, Sanie Aliun, Ismet Mahmutin, Ramadan Pllanën, Hajredin Hysenin, Beajdin Allaçin, Rexhep Avdiun, Ilaz Kadollin etj.

- Pjesa e dytë e vitit 1993: Një pjesë e veprimtarëve të LPK-së kalojnë në Shqipëri dhe diasporë.

- 1994: Konsolidohet grupi i gazetarëve të “Zërit të Kosovës” në Prishtinë në përbërje: Nezir Myrtaj, Nuhi Paçarizi, Merxhan Avdyli dhe Besim Zymberi. Ndërsa në Tiranë angazhohet Shaban Sinani dhe Naim Zoto.

- Korrik 1994, Prishtinë: Nga torturat dhe sëmundja që kishte marrë në burg vdiq veprimtari i LPK-së, Ahmet Haxhiu.

- 7 gusht 1994. Aktivisti i LPK-së Hasan Ramadani, rrethohet nga forëcat serbe në shtëpinë e tij në Shajkovc. Pas luftës heroike që bënë me armën që i kishte lënë udhëheqësi i shquar i LPK-së Afrim Zhitia, vritet në luftë të pabarabartë.

- 1992-1994-1998, Zvicër – Shqipëri – Kosovë: Kryesia e LPK-së merr vendim për formimin e sektorëve të veprimtarisë së LPK-së duke iu dhënë autonomi të madhe të veprimit sektorëve të veçantë: Sektorit të organizimit politik, Fazli Veliu, Muhamet Kelmendi etj.; Sektori i Lidhëmbajtjes me veprmtarët e LPK-së, Emrush Xhemajli, Gafurr Elshani, Adem Grabovci e Rexhë Ibërdema; Sektorit të rëndësisë së veçantë, Xhavit Haliti, Ali Ahmeti, Azem Syla; Sektorit të propagandës, redaksia e “Zërit të Kosovës”. Veprimtaria e këtyre sektorëve koordinohej në Kryesi të LPK-së dhe për punën e përgjithshme raportohej edhe në Këshillin e Përgjithshëm.

- 1993-1995: Pjesë të Këshillave të LPK-së në Skënderaj, Gllogoc (Drenas), Klinë, Ferizaj, Prishtinë, Podujevë (Besiana e sotme), Suharekë (Therandë), Prizren, Rahovec, Malishevë, Deçan, Gjakovë, Pejë, Gjilan, Kërçovë, Tetovë, Shkup, Kumanovë, cila më herët e cila më vonë, shndërrohen në njësi të para të armatosura. Veprimtarët më të njohur që nga puna politike iu përkushtuan punës ushtarake ishin: Durmish Gashi, Halil Çadraku, Selim Gashi, Xheladin Gashi, Sokol Bashota, Fatmir Limaj, Ragip Shala, Rexhep Selimi, Mujë Krasniqi, Isa Krasniqi, Asllan Pantina, Skender Rexhepi, Fadil Nimani, Rexhep Bislimi, Qerim Kelmendi, Adrian Krasniqi, Gursel Sylejmani, Beqir Limani, Xhemajl Jashari, Ismet Sylejmani, Shaqir Shaqiri, Jonuz Musliu, etj.

- 17. 11. 1994 Arau, Zvicër. U lëshua Komunikata e Parë ushtarake. Kryesia e LPK-së, pas insistimit të grupeve të armatosura brenda vendit, merr vendim për fillimin e lëshimit të komunikatave, në të cilat merret përsipër autorësia e tyre. Pas një diskutimi të përimtuar Kryesia, duke pasur parasyshë edhe propozimet e grupimeve ushtarake në terren, mori vendim që organizmi i ri ushtarak të quhet “Ushtria Çlirimtare e Kosovës”. Komunikata u vendos të mbajë nr. 11. Në këtë Mbledhje merrnin pjesë: Fazli Veliu, Emrush Xehmajli, Ali Ahmeti, Xhavit Haliti, Gafurr Elshani.

- 1994-1998: LPK në vazhdimësi thirri qytetarët e Kosovës që t’i bashkohen luftës së armatosur. Organizimit që e drejtonte politikisht dhe me forma të tjera LPK-ja, iu bashkangjitën edhe ata individë e grupe që kishin shpresuar se një ditë do t’i thirrnin për luftë institucionet që nuk kryenin detyrat e kushtetutës në të cilën thirreshin.

- Janar 1995-1998: LPK dhe organi i saj “Zëri i Kosovës” argumentojnë se lufta çlirimtare e popullit shqitpar në Kosovë është e drejt ngado që të shikohet, edhe nga e drejta natyrore për të jetuar i lirë çdo njeri, edhe nga pikëpamja e të drejtave të njeriut, edhe nga pikëpamja kushtetutare e Kushtetutës së Republikës së Kosovës, dhe me konventat ndërkombëtare.

- 1996. Kryedaktor i “Zërit të Kosovës” u zgjodh Bislim Elshani.

- Pranverë 1997, Gjermani: Kryesia e LPK-së me shumicën e votave aprovon kërkesën e grupit të veprimtarëve të njohur të LPK-së, Fehmi Lladrovcit, Xhevë Lladrovcit, Ilaz Kodrës, etj., që t’i shkojnë në ndihmë komandant Adem Jasharit. Përgjegjës për përgatitjen e tyre e cakton Ali Ahmetin, por fatkeqësisht grupi i prirë nga Ramush Haradinaj dhe Luan Haradinaj ra në prit me ç’rast ra gjatë luftimit dëshmori Luan Haradinaj, ndërsa plagoset Rafet Rama. Grupi hyri më vonë në Kosovë, pjesë-pjesë.

- Gusht 1997, Golem, Shpipëri: Veprimtari i LPK-së, Ilaz Kodra, si dhe Abedin Rexha e Rrahman Rama, nisen nga baza e UÇK-së në Golem dhe me sukses arrijnë në Drenicë.

- Pranverë 1997: Me vendimin e LPK-së nisen për në Prishtinë disa veprimtarë të LPK-së me përgjegjës Habib Elshanin. Grupi kishte për detyrë të punote me studentë dhe në bashkëpunim me Dr. Muhamet Mehmetin.

- 1998. Këshilli i Përgjishëm cakton Adnan Asllanin kyeredaktor të “Zërit të Kosovës”.

- 1998: Redaksia e “Zërit të Kosovës” bënë marrëveshje me Redaksinë e gazetës së studentëve “Bota e Re” që drejtohej nga Muhamet Mavraj që të dalin me të njëjtat materiale.

- Fillim i vitit 1998. Kryesia e LPK-së aprovon stemën e UÇK-së dhe emetimin në dhjetëra mijë kopje të emblemës së krahut dhe të kapelës së UÇK-së.

- Mars 1998: Me vendimin e Kryesisë së LPK-së, Redaksia e “Zërit të Kosovës” boton librin dokumentar: “Ushtria Çlirimtare e Kosovës” ku përfshihet pjesa më e madhe e aktivitetit të UÇK-së deri atëherë, të autorit Gafurr Elshani. Libri i pati disa ribotime.

- Mars - Prill 1998: Kryesia e LPK-së qëndroi në Shqipëri. Disa ditë punon në lokalet e Shoatës së Shkrimtarëve të Shqipërisë dhe pastaj vendoset në një lokal në afërsi të qendrës së Tiranës. Në këtë kohë u morën vendime të rëndësishme që ndikuan në rritjen e furnizimit të UÇK-së me armë, veshmbathje dhe barëra. Për këtë qëllim u bënë shumë takime me grupet e mobilizimit dhe ato logjistike të furnizimit. Po në këtë kohë me vendimin e Kryesisë blehet sistemi i parë i telefonisë satelitore për nevojat e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Telefonat satelitor u shpërndanë në zonat aktive në këtë kohë.

- Prill, 1998: Mbahet Mbledhja e V-të e Përgjithshme e Degës së LPK-së. Në Kosovë tashmë ishte luftë dhe nuk kishte mundësi të mbahej mbledhje e gjerë. Në mbledhjen e Degës u konfirmua përcaktimi i LPK-së për luftën e armatosur deri në çlirimin e vendit dhe fuqizimin e UÇK-së. Pas mbledhjes dolën organet e LPK-së. Kryetar i Degës së LPK-së u zgjodh Bedri Islami.

- Shkurt – Maj - Qershor 1998: Me organizimin e LPK-së, Kryesisë, sektorit të veçant dhe sektorit të lidhjembajtjes, por edhe individualisht iu bashkangjitën UÇK-së edhe një pjesë e veprimtarëve të LPK-së me përvojë që ishin në diasporë, ndër të tjerë dhe emra të njohur si: Ismet Jashari, Fehmi Lladrovci, Xhevë Krasniqi-Lladrovici, Ahmet Kaçiku, Agim Bajrami, Sejdi Sejdiu, Skender Çeku, Xhemajl Fetahu, Fatmir Limaj, Ramush Haradinaj, Sami Lushtaku, Shukri Buja, Nasim Haradinaj, Hashim Thaçi, Emrush Xhemajli, Gafurr Elshani, Abdyl Mushkolaj, Kadri Veseli, Nazmi Brahimaj, Azem Syla, Adem Grabovci, Avdi Muja, Imri Ilazi, Sabri Kiçmari, Selim Krasniqi, Metush Zenuni, Agron Gërvalla, Demir Demiri, Cenë Aliçkaj, Muharrem Dina, etj.

- Pjesa tjetër e LPK-së që mbeti në diasporë dhe në Shripëri u bë mbështetja kryesore politike, diplomatike, financiare e logjistike për UÇK-në nga jashtë territorit të luftimeve: Fazli Veliu, Ali Ahmeti, Xhavit Haliti, Raif Gashi, Sejdi Gega, Refik Hamiti, Jashar Salihu, Bardhyl Mahmuti, Rexhë Ibërdema, Sahit Krasniqi, Hasan Ukëhaxha, Murat Jashari, Shefit Xhaferi, Ibrahim Kelmendi, Xhavit Hoxha, Salih Bicku, Xhavit Bajraktari, Agush Buja, Musa Demiri, Halil Selimi, Ramiz Lladrovci, Gafurr Zendeli, Rexhep Halimi, Muharrem Elshani, Afrim Emini, Sahadete Zhitia, Selam Bajrami, Pleurat Sejdiu, Begzat Gashi etj.

- 6 maj 1998 Rajcë/Strugë: Me organizimin e LPK/së, me sukses depërtoi në dretjim të Maqedonisë një njësi ushtarake që transportonte armë dhe municione.

- 1998 - 1999: Dhjetëra drejtues të LPK-së të rreshtuar në radhët e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës u vranë në beteja të përgjakshme kundër forëcave serbe.

- 1998: Në Kërçovë u vra nga policia sllavomaqedone veprimtari i LPK-së Beqir Limani, ndërsa u burgosën disa nga aktivistët e Lëvizjes.

- Nëntor 1999. U formua Këshilli për Koordinimin e Veprimtarisë së LPK-së. Qëllimi i Këshillit ishte të vazhdohet Programi i LPK-së në kushte të reja dhe të mbahen mbledhjet e Këshillave të Rretheve të LPK-së për organizimin e Mbledhjes së Pestë të Përgjithshme.

- Dhjetor 1999. Organi i LPK-së “Zëri i Kosovës” filloi të dalë në Kosovë, pas 18 vjet të botimit jashtë vendit.

- Janar 2000. LPK mbështeti publikisht luftën e armatosur çlirimtare në Luginën e Preshevës përkundër vështirësive dhe pasojave që pati në vazhdimësi si subjekt politik.

- 23 mars 2000, Gjilan. Formohet Këshilli Politik për Preshevë Medvegjë dhe Bujanoc. Jonuz Musliu, aktivisht i LPK-së zgjedhet drejtues i tij.

- Prill 2000 deri në dhjetor 2000 LPK ishte në koalicion me 6 subjekte të tjera në Aleancën për Ardhmërinë e Kosovës. Doli nga koalicioni për shkak të dallimit në koncepte të punës organizative e politike.

- Korrik 2000, Prishtinë: Në kushtet e dëbimit të trupave serbe nga Kosova dhe praninë ndërkombëtare LPK mbajti mbledhjen e V-të të Përgjithshme Statutare. Morën pjesë 250 delegatë nga Kosova dhe viset shqiptare në Maqedoni dhe Kosova Lindore. Aprovoi Programin dhe Statutin për kushtet e reja të veprimit dhe zgjodhi udhëheqësinë: Kryetar u zgjodh Emrush Xhemajli, Zv. Kryetar Gafurr Elshani dhe nënkryetar Ali Ahmeti. Drejtor i “Zëirit të Kosovës” caktohet Gafurr Elshani.

- Tetor 2000: LPK merrë pjesë në zgjedhjet lokale dhe merr 4 vende në Asambletë Komunale.

- Shkurt 2001, Prishtinë: LPK publikisht mbështet politikisht luftën e popullit shqiptar në Maqedoni dhe të Ushtrisë së tij Çlirimtare Kombëtare. LPK nuk pranoi të lëshojë deklarata ofenduese që luftëtarët shqitparë në Maqedoni të hedhin armët dhe pa garanci të shkojnë në shtëpi. Si rrjedhim ajo pati disa pengesa në punën e saj.

- Shkurt 2001. Veprimtarët e LPK-së me origjinë nga Maqedonia morën detyra të reja jashtë LPK-së. Ata masoviksht iu bashkangjitën UÇK-së. Ali Ahmeti, nënkryetari i deriatëhershëm i LPK-së publikisht doli zëdhënës i Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare. Fazli Veliu, Shefit Xhaferi, Musa Demiri, Musa Xhaferi etj, kryen detyra me rëndësi gjatë luftës në Maqedoni.

- 17 nëntor 2001. LPK merr pjesë në zgjedhjet qendrore dhe përkundër pengesave arrin që të përfaqësohet në Parlamentin e Kosovës. Deputet i LPK-së në Kuvendin e Kosovës është Bedrush Çollaku.

- Këtu janë shënuar datat më me rëndësi të aktivitetit të LPK-së nga prizmi afirmativ. Këtu nuk është përfshirë qasja kritike për aktivitetin e LPK-së. Gjithashtu nuk janë përfshirë dukuritë në aktivitetin e LPK-së dhe as dalja e grupimeve të ndryshme apo individëve nga LPK.

- Këtu nuk është përfshirë puna lokale e LPK-së dhe rrjedhimisht nuk ka mundur të përfshihen në një material të ngusht si ky listat e gjithë atyre veprimtarëve që kontribuan në radhët e LPK-së për çështjen e Kosovës.

- Gjithashtu, në këtë material, nuk është përfshirë puna e LPK-së në koordinimin e veprimeve në Universitet, nëpër ndërmarrje, në shoqata të organizuara pas vitit ’90-të, si dhe në Klube e Shoqata jashtë vendit.

- Të dhënat që janë përshkruar më lart mund të provohen në Arkivin e LPK-së. Megjithatë, iu mbetet historianëve të nxjerrin të dhëna të plota, duke u bazuar në arkiva të shteteve të ndryshme, Shqipërisë, Maqedonisë, Serbisë dhe vendeve Perëndimore. Duke i krahasuar ato me të dhënat e përgjithshme mund të nxirren përfundime të sakta shkencore.

- Të dhënat e tashme mund të shërbejnë vetëm si një skicë për një punim më të gjerë të historikut të LPK-së.

- Njëzetë vjet të ekzistimit të LPK-së, janë 20 vjet punë, kërkim, veprim, sakrificë.

- Veprimtaria 20-vjeçare e LPK-së është dëshmi se ka ekzistuar varianti i mendimit dhe i veprimit politik shqiptar në Kosovë që iu ka përgjigjur më së shumti dhe më së drejti kërkesave të kohës.

- LPK ishte dhe është subjekt tepër i veçantë. Pa këtë bashkim nuk mund të shpjegohet historia 20-vjeçare e Kosovës, sepse ajo, me veprimtarinë e vet la gjurmë të fuqishme.

- Nga të dhënat që përshkruam më lartë del se aspak nuk është i rastësishëm roli që luajtën veprimtarët e LPK-së në drejtimin politik të lëvizjeve politike e ushtarake në arealin shqiptar.

- LPK është treguar e aftë të ruajë kontinuitetin në veprim që ka një rëndësi të veçantë në organizimin politik. Me të drejtë ajo ka arsye të krenohet me traditën e saj 20-vjeçare. Por, organizimi politik i shqiptarëve nuk ka filluar me LPK-në. Për më tepër, ai nuk ka filluar në vitin ‘89 apo ‘99.

- Udhëheqja e LPK-së është ndërruar disa herë dhe përsëri është ruajtur kontinuiteti dhe kjo gjithashtu është shumë e veçantë për praktikën ballkanike.

- Të përkujtojmë në fund se LPK-ja është shumë e vetëdijshme se nuk e ka kryer misionin e vet. Nuk është arritur ende vetëvendosja e banorëve të Kosovës. Nuk është integruar ende populli shqiptar dhe nuk është kryer ende procesi i integrimit në Evropë.

Me vendimin e Kryesisë së Këshillit të Përgjishëm të LPK-së

Përmbledhjen e hartoi Emrush Xhemajli

[Llapi]

22 VJET LËVIZJA POPULLORE E KOSOVËS ; FLET EMRUSH XHEMAJLI, KRYETAR

- Mysafiri që përzihet edhe ne muralet e odës, bën të mos hyjë në të ose edhe të shkojë fare nga ka ardhur

- Jemi të gatshëm të bëjmë koalicion parazgjedhor me të gjithë ata që na mbështesin në realizimin e projektit për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë

-Në Kuvend mungon edhe piktura me UÇK -në poshtë dhe avionët e NATO-s në qiell






Prishtinë, 18 shkurt - Lëvizja Popullore e Kosovës (LPK), në kontinuitet është organizata me traditë më të gjatë të veprimit në Kosovë. Lëvizja Popullore e Kosovës është i pari subjekt demokratik dhe çlirimtar në Kosovë, pas luftës së Dytë Botërore, që ruajti kontinuitetin organizativ edhe sot e kësaj dite, pra për 22 vite me radhë, nga 17 shkurti 1982 e deri më sot. Ajo ishte dhe mbetet organizatë demokratike, sepse nuk ka veprimtari më demokratike se sa veprimtaria për përhapjen e lirisë, të frymës çlirimtare dhe të vërtetës. Me rastin e këtij përvjetori të rëndësishëm, për lexuesit tanë, zhvilluam një intervistë me kryetarin e këtij subjekti, Emrush Xhemajlin.



Epoka e re: Sa ka arritur ta realizojë misionin e saj dhe a ka evoluuar programi i LPK-së, gjatë këtyre22 viteve të ekzistimit si organizatë?



Emrush Xhemajli: Programi i LPK-së, në fillim nuk pretendonte më tepër se një Republikë të barabartë me 6 republikat që kishte atëherë ish-Jugosllavia. Edhe pse ishte e qartë se çka i takoi dhe i takon popullit tonë, ky ishte një program minimal taktik që bashkonte më së tepërmi njerëz. LPK-ja ishte forca e vetme antipushtuese e organizuar në gjithë Jugosllavinë. Lufta ishte tepër e pabarabartë, gjithçka ishte e errët dhe vështirësitë në punë ishin tepër të mëdha. Në këto përpjekje, dhjetra anëtarë të LPK-së u vranë në përpjekje me forcat serbe, mijëra të tjerë u burgosën dhe qindra të arratisur u ndoqën këmba këmbës. Në kohën kur lëvizja e protestave antipushtuese në Kosovë po mirrte formë të armatosur, okupatorët stimuluan lëvizjet politike të pajtimit me pushtuesin dhe bashkëjetesës paralele me të. Gjithë kjo u zbukurua nën vellon e gjoja lëvizjes demokratike. Në popull u arrit të mbillet iluzioni se liria kishte ardhur. Mbetej vetëm të ndërtohej demokracia. Për disa vite, parulla e LPK-së “pa liri nuk ka demokraci”, u bë moto e punës dhe e sqarimit të njerëzve. Por LPK-ja nuk e ndau fjalën nga vepra. Ajo vazhdoi përgatitjen e gjithanshme për rezistencë të armatosur. Fillimisht në vitin 1990, LPK-ja adaptoi Programin për Pavarësinë e Kosovës. Kjo u bë e domosdoshme duke e parë shpërndarjen e afërt të Jugosllavisë.



LPK-JA ËSHTË DUKE GËZUAR PËRKRAHJE GJITHNJË E MË TË MADHE DHE MË PËRMBAJTËSORE



Epoka e re: Është botërisht e njohur se themeluese e UÇK-së ishte LPK-ja. Cili ishte në të vërtetë roli i LPK-së në themelimin e kësaj ushtrie të lavdishme?



Emrush Xhemajli: Me nismën dhe përkujdesjen e LPK-së, ndodhi procesi i vështirë dhe i gjatë i krijimit të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës. Pjesëmarrja e LPK-së në luftën çlirimtare, ishte totale. Drejtuesit e LPK-së luajtën rol të madh në organizimin e luftës, ndërsa një pjesë e tyre ranë në fushën e nderit. LPK-ja, me gjithë pasojat që pati, është krenare për rolin kurajoz që luajti në ngjarjet në Kosovën Lindore dhe në Maqedoni, me çka kreu me nder atë pjesë të Programit që kishte synuar nga fillimi.



Epoka e re: Pas përfundimit të luftës, LPK-ja vendosi të aktivizohet në skenën politike. Ju keni marrë pjesë në zgjedhje, ndërkohë që nuk jeni pajtuar kurrë me të ashtuquajturën Kornizë Kushtetuese. Si e komentoni këtë?



Emrush Xhemajli: Për qëllime të vetat, LPK-ja merr pjesë në jetën parlamentare të Kosovës me rregullat dhe Kornizat e imponuara. Në skenën e konfiguruar me anime politike nga programerët antivetëvendosje, që janë profesionistë të skenarëve politik, ne kemi zënë atë vend që dihet: Një deputet në Kuvendin e Kosovës dhe 4 vende në asambletë komunale. Jo vetëm zgjedhjet e tetorit të vitit të kaluar, por edhe tregues të tjerë flasin se LPK-ja, me gjithë vështirësitë që kaloi menjëherë pas përfundimit të luftrave në rajonin shqiptar, është duke gëzuar përkrahje gjithnjë e më të madhe dhe më përmbajtësore.



Epoka e re: Ndërkohë, Ju keni dalë me Projektin për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë. Pse mendoni se ishte i nevojshëm ky projekt dhe a jeni të sigurt se mund të realizohet, duke pasur parasysh pengesat që dalin në këtë drejtim?



Emrush Xhemajli: Në dhjetor të vitit 2002, LPK-ja ka ndërmarrë nismën për të mbështetur projektin për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë, si një zgjidhje optimale të çështjes së Kosovës dhe çështjes kombëtare në përgjithësi. Kjo nismë është arsyetuar gjërësisht në një varg dokumentesh që janë vënë në qarkullim nga LPK-ja. Nuk ka asnjë pengesë reale të brendshme apo nga faktori ndërkombëtar, në realizimin e saj. Pengesat artificiale që do të dalin deri në realizimin e këtij projekti, do t’i heqim me punën e përbashkët të të gjitha subjekteve politike në Kosovë dhe Shqipëri, duke përfshirë këtu edhe minoritetet si dhe miqtë e Kosovës.



DISA TË VETËQUAJTUR “HISTORIANË”, E KANË MARRË PËRSIPËR FALSIFIKIMIN E HISTORISË SË LËVIZJES POLITIKE NË KOSOVË



Epoka e re: Derisa subjekti që drejtoni ju po shënon mbi dy dekada veprimtarie politike e kombëtare, LDK-ja mburret se është subjekti i parë që ka zhvilluar rezistencë të organizuar politike në Kosovë. Komenti juaj?



Emrush Xhemajli: Ata që sot kanë monopolin e informimit dhe pushtetin bashkëqeverisës në dorë, janë duke u marrë me falsifikime. Të gjitha kombet në botë përpiqen ta afirmojnë rezistencën e tyre. Ndërsa në Kosovë gjinden edhe të tillë, madje më përgjegjësira, që punojnë në të kundërtën. Popullin e tyre e paraqesin rrejshëm të paorganizuar. Organizimin e popullit shqiptar të Kosovës e deklarojnë vetëm nga fundi i vitit 1989, dhe vetëm atë organizim që e ka toleruar okupatori serb, duke e quajtur “demokratik”, që në fakt ishte nënshtrues dhe kapitulant. Përpjekjet e disave që iu nënshtruan okupatorit serb, me pretekstin “se janë demokratë”, se gjoja veprimtaritë demokratike filluan më 23 dhjetor 1989, jo vetëm që nuk i përgjigjen fakteve historike por janë me prapavijë të ligë.



Epoka e re: Për fat të keq, në këtë drejtim LDK-në po e mbështesin edhe disa historianë. Si e komentoni këtë?



Emrush Xhemajli: Po, është e vërtetë. Falsifikimin e historisë së lëvizjes politike në Kosovë, e kanë marrë përsipër edhe disa të vetëquajtur “historianë”. Në historinë e klasës së 9-të të botuar në vitin 2003, të autorëve Fehmi Rexhepi dhe Isa Bicaj ku flitet për këtë temë, me asnjë fjalë nuk është përmendur Lëvizja Popullore e Kosovës. Këta historianë, që e mohojnë historinë e popullit të tyre, i kisha porositur që të klikojnë emrin e LPK-së në cilindo kërkues në internet dhe do të gjejnë një arkivë të tërë nga burimet, jo vetëm të vendit, por edhe të huaja jashtë ballkanike, lidhur me bëmat e pamohueshme të Lëvizjes Popullore të Kosovës, themelueses së Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe më vonë të UÇPMB-së dhe UÇK-së në Maqedoni. Këta të quajtur historianë, që nuk shohin veprimtarinë gati çerekshekullore të LPK-së, nëse nuk i përmirësojnë këtë vit librat e tyre, lirisht do t’i quajmë punëtorë të okupatorit serb në Kosovë pa Serbinë, edhe pse politika çlirimtare e LPK-së tashmë i ka nxjerrur jashtë Kosovës trupat e tyre ushtarake. Shfrytëzoj rastin që t’i thërras të gjithë falsifikatorët e historisë me origjinë nga politika dhe nga profesione tjera, të lënë gomat dhe të mos prekin në historinë e LPK-së dhe në heronjtë që e dhanë jetën e tyre duke i shërbyer kombit përmes LPK-së. Të merren me historinë personale dhe të shokëve të tyre. LPK-ja dhe heronjtë e saj, nuk mund të jenë në shërbim të tyre dhe të ndërrojnë sa herë ata ndërrojnë e formojnë parti.



Epoka e re: Si i komentoni tendencat për përvetësim të dëshmorëve të caktuar nga subjekte të caktuara politike?



Emrush Xhemajli: Duke e shfrytëzuar pushtetin grupe formale dhe jo formale bashkëqeverisëse, janë duke u bërë falsifikime të biografive të dëshmorëve, që vendit i kanë shërbyer duke qenë veprimtarë të Lëvizjes Popullore të Kosovës. Fillimisht, të tillët përfitojnë që duke shfrytëzuar njohjet personale me heronjtë, të bëjnë të ashtuquajturat “Akademi Përkujtimore” në baza familjare, personale, grupore, lokaliste e krahinariste, që në fakt pasqyron edhe përfitimin gjegjës të këtyre kategorive të njerëzve. Pra, krejt në të kundërtën për çka ranë heronjtë. Dhe ata ranë për Kosovën, për lirinë, për bashkimin e vendit dhe kombit. Zakonisht në këto tubime heshtet të qenurit e tyre në LPK, por nuk harrohet të përmendin se kanë qenë në filan vitin në ushtrinë Jugosllave, se i kanë takuar filan klubit në diasporë apo filan shoqate në Kosovë, dhe me 100 marifete imponohet përshtypja se kemi të bëjmë me figura që u takojnë subjekteve që janë në bashkëqeverisje. E gjithë kjo bëhet për mbajtjen në këmbë të pushtetit të tashëm paralel me UNMIK-un. Një pjesë e këtyre dje i shfrytëzonin heronjtë për të arsyetuar qenien e tyre në sistemin paralel që e toleronte Serbia.



MYSAFIRI QË PËRZIHET EDHE NE MURALET E ODËS, BËN TË MOS HYJË NË TË OSE EDHE TË SHKOJË FARE NGA KA ARDHUR



Epoka e re: Fushata e arrestimeve të pjesëtarëve të TMK-së po vazhdon në kontinuitet. Çuditërisht, arrestime të tilla janë duke ndodhur në çdo përvjetor të LPK-së! A mendoni se mund të ketë lidhshmëri ?



Emrush Xhemajli: Mendoj se nuk ka lidhshmëri të drejtpërdrejtë. Fushata të arrestimeve të ish pjesëtarëve te UÇK-së ka pasur në çdo stinë dhe sistematikisht. Edhe arrestimi i Gjeneral brigade Selim Krasniqit, Xhavit Elshanit, Bedri Zyberajt dhe Milaim Latifit, sikurse arrestimet e mëhershme, janë jolegjitime dhe të padrejta. I vetmi faj i tyre është se kanë luftuar për mbrojtjen dhe çlirimin e vendit nga okupatorët serbë.

Epoka e re: Si e komentoni kërkesën e Holkerit që të hiqen muralet nga holli i kuvendit të Kosovës?

E. Xhemajli: Desha të them se ndërhyrja e PSSP-së së OKB-së për muralet e Kuvendit, nuk ishte dhe nuk ështe me vend. Madje, te ne, mysafiri që përzihet edhe ne muralet e odës, bën të mos hyjë në të ose edhe të shkojë fare nga ka ardhur. Bashkohem me ata që mendojnë se mungon një tabllo ku si pamje do të kishte luftën çlirimtare në Kosovë. Aty do të pasqyroheshin në terren, në njërën anë forcat e UÇK-së në mbrojtje, ndërsa në anën e kundërt forcat agresive serbe në sulm, kurse në qiell flota ajrore të NATO-s, si Aleate e UÇK-së. Ndërkaq, simbolikisht mund te gjindej forma që të pasqyrohej popullata civile. Mendoj se kjo tabllo do të ishte shumetnike , apo siç po thuhet multinacionale. Mungojnë edhe motive tjera, por me kohë do të pasurohen muret e objektit.



Epoka e re: Çka mendoni për politikën serbe në raport me Kosovën?



Emrush Xhemajli: Politikanët në Serbi janë gjithnjë e më nervoz kur përmendin Kosovën dhe shqiptarët. Serbia nuk ka mundur të na diktojë veprimet tona dhe situatën në Kosovë edhe kur ishte këtu prezente. Bota më kot u mundua të mashtrojë vetvetën dhe të na mashtrojë edhe neve se gjoja Serbia u demokratizua. Realiteti i Serbisë, ku shumicën në zgjedhjet parlamentare e fituan neofashistët e Sheshelit, nuk don koment. Ka ardhur koha kur Serbia duhet të shikojë detyrat e saj: t’u njohë të drejtat dhe t’u plotësojë kërkesat shqiptarëve në Kosovën Lindore dhe t’u rikthejë pronat muhaxherëve shqiptarë që i ka shpërngulur me terror nga fushëgropa e Toplicës dhe Jabllanicës. Nuk mund të vazhdojë gjithnjë që çështja e refugjatëve të shikohet njëanshëm.



JEMI TË GATSHËM TË BËJMË KOALICION PARAZGJEDHOR ME TË GJITHË ATA QË NA MBËSHTESIN NË REALIZIMIN E PROJEKTIT PËR KRIJIMIN E UNIONIT SHQIPËRI-KOSOVË



Epoka e re: A mund të presim në këtë vjeshtë zgjedhore, një kolacion të gjerë të spektrit të partive të dala, thënë kushtimisht, nga Lufta. A mund të presim që Emrush Xhemjali dhe LPK-ja, të jenë iniciatorë të kësaj nisme?



Emrush Xhemajli: LPK-ja është profilizuar brenda këtyre dy viteve si subjekt politik me program, që punon për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë. Në këtë drejtim, ne kërkojmë bashkudhëtarë. Koalicion me programin për krijimin e Unionit Shqipëri-Kosovë, parimisht duhet të jemi të gatshëm që të bëjmë, por jo koalicion me tjetër program.



Epoka e re: Dhe së fundi cili është mesazhi Juaj për anëtarët dhe simpatizuesit e Lëvizjes në këtë përvjetor të rëndësishëm?



Emrush Xhemajli: Me rastin e 22 vjetorit të LPK-së, thërras gjithë anëtarët dhe përkrahësit e LPK-së që të punojmë edhe më tepër për realizimin e detyrave që shtrojnë organet drejtuese të LPK-së, që të realizojmë programin tonë të pavarësisë nga agresorët, bashkimit me Shqipërinë, integrimit kombëtar, rajonal e euroatlantik, përherë në shërbim të lirisë, demokracisë dhe përparimit.

[safinator]

Nuk pajtohem plotesisht.
Shqiperia dhe Kosova jane si Gjermania dhe Austria (Me proporcionet e duhura)