Milionat e cigareve kontrabande te Sigurimit
Si hyri hyri ne lidhje ne mesin e viteve '70, regjimi komunist i Enver Hoxhes, me mafian italiane dhe boset e trafikut nderkombetar te cigareve ne Zvicer. Detyrat qe iu ngarkuan Mehmet Shehut dhe Kadri Hazbiut dhe si futeshin nga Jugosllavia, ne territorin e Shqiperise maunet kontrabande, qe perfundonin ne duart e mafias se Puljas, Sacra Corona Unita"
Punonjesi i sigurimit Qazim Myftiu, eshte tmerruar dhe ka kaluar nete te tera pa gjume dhe ka kaluar nete te tera pa gjume, kur ndihet ministri i Brendshem Kadri Hazbiu, i komunikoi ne vitin 1975, detyren e re. Ai drejtonte kondrabanden e cigareve ne Shqiperi, me "nje firme" zviceriane, per llogari te nje "firme italiane". Edhe ai ndoshta nuk eshte ne gjendje te pershkruaje tani se c'ndjente te nesermen e saj dite, kur pasi la Bulevardin "Deshmoret e Kombit", hyri ne zyren e tij te re.
Atje fare prane godines se Muzeut te Sigurimit te Shtetit, perballe Hotel "Drinit" ne qender te Tiranes. Nje zyre gjysem bunker, vetem me nje tavoline e karrike, telefon dhe ku pak kohe me vone do te instalohej nje aparat faksi ne Shqiperi. Ky vend me nje siperfaqe me pak se 30 metra katrore, do te sherbente per 15 vjet, si pulti i komandantit per veprimtarine e ndaluar jo vetem nga propoganda komuniste, por edhe nga Kushtetuta e Republikes Popullore Socialiste e Shqiperise.
"Ishin ditet kur sapo ishin goditur grupet armiqesore ne ekonomi, nafte, kulture, mbrojtje dhe ministrine e Brendshme",- pranon te rrefeje nje nga te paktet qe ka patur dijeni te plote rreth kondrabandes dhe qe edhe tani, kerkon te ruaje anonimatin. Ishte mesi i viteve '70. Pas Jugosllavise dhe BRSS, Enver Hoxha pergatitej te prishte marredheniet edhe me Kinen e Mao Ce Dunit. Ne Kongresin e 7 te PPSH, udheheqesi komunist do te deklaronte moton e tij te preferuar, per ndertimin e socializmit "me forcat tona". Ishin oret e proves se rende te mbijeteses ne veteizolim, e kur arka e shtetit shqiptar, kishte nisur te ndjente urine e shpejte per valute.
"Per kete duhej gjetur nje rrugezgjidhje e shpejte, qe te mund te kompesonte sadopak, milionat e ndihmave falas qe ishin marre deri atehere, nga vendet e kampit socialist",- nis rrefimin e tij njeriu i cigarave. Nje zgjidhje qe njerezit qe drejtonin ideologjine, ekonomine dhe sigurine e regjimit komunist, nuk kane vonuar ta gjejne: Nje firme private zviceriane, me ndermjetesine e disa italianeve, kishte kerkuar lejimin e ardhjes se cigareve kontrabande nepermjet territorit te Jugosllavise duke perdorur Shqiperine, si nje vend per tranzitimin, magazinimin dhe me pas trafikimin e tyre drejt Italise.
Si shperblim, mafia i kishte ofruar nje fitim perrallor shtetit shqiptar, e cila nuk do te investonte asgje, pervec vullnetit te saj per te mbylur njerin sy per mallin kontrabande. Nga ana tjeter italianet vinin ne dispozicion skafet dhe njerezit e tyre, per imbarkimin e ngarkesave ilegale, nga brigjet shqiptare, ne ato italiane, duke ia lene te gjithe faturen e rrisqeve te cfaredolloji, organizatave mafioze.
Pas miratimit nga Enver Hoxha, Mehmet Shehu dhe Kadri Hazbiu u ngarkuan per te vene ne levizje kete skenar. Ministri i Brendshem Hazbiu, duhej te garantonte ndertimin e struktures se posacme per hyrjen ne lidhje direkte me mafian italiane dhe bosat zvicerane, per operacionet e ardhjes, mberritjes pa probleme te "mallit" brenda territorit shqiptar, magazinimit, transportimit dhe pervjelljes drejt ujerave nderkombetare.
Duke qene si ministria e Rendit kishte ne varesi funksionale ne ate kohe edhe Sigurimin e Shtetit, Hazbiu duhej te garantonte konspiracionin maksimal te operacioneve te ndaluara rreptesisht per ideologjine e nje vendi komunist si Shqiperia. Ndaj, njerezit, vendet, kodet e komunikimit dhe menyra e bashkepunimit me "partneret" duhet t'i nenshtroheshin rregullave te rrepta te sekretit shteteror.
Ndersa Kryeminnistri Mehmet Shehu, duhet te justifikonte "profesionalisht" futjen e miliona e milionave dollareve kontrabande ne llogarite transparente te buxhetit te shtetit dhe ne varesi te te ardhurave, te perllogariste fushat me prioritare ku ato duheshin investuar, ne menyre qe te rikuperohej mungesa e ndihmave falas nga Kina, pas prishjes se marreveshjes mes dy vendeve.
Nje operacion qe perbente ndoshta nje nga vendimet me heretike per "teorine dhe praktiken e socilizmit shkencor" te Shqiperise komuniste. Per te cilin kane patur djeni nje numer mjaft i vogel njerezish ne maje te piramides se shtetit dhe Sigurimit. Nje ceshtje qe u klasifikua si "teper sekret i nje rendesie te vecante".
Vetem tani, nje cerek shekulli nga vendimi per te "ndertuar socializmit me forcat e veta" nepermjet hyrjes ne "kampin shumekombesh" te kondrabandes se cigareve, njeri prej protagonisteve te operacioneve ilegale me te erret te regjimit, pranon te rerfeje detajet e tyre. Detajet e pjeses shqiptare te operacioneve qe pershkojne dy kontinetet e lagura nga Oqeani Atlantik, te cilat fillojne e perfundojne ne Zvicer, brenda 24 oresh. E qe perseriten e perseriten cdo dite, prej shume vitesh, me te njejten persosmeri dhe rregull fatalisht te pagabueshem. Ne te cilat jane angazhuar mijera njerez ne gjysmen e Botes, te cilet kane ne dispozicion mjetet dhe metodat me moderne te komunikimin dhe transportit. Nje sistem i sofistikuar miliardash, qe vazhdon te funksionoje edhe sot e kesaj dite. Por, me nje ndryshim te vogel pas viteve '90. Rruga e cigareve kontrabande drejt Italise, ka pesuar nje devijim te vogel: Skafet nuk nisen me nga brigjet shqiptare, por ato malazeze.
Trampolina e Kuqe
"Cigaret kondrabande hynin ne territorin shqiptar nga Jugosllavia, nepermjet pikes doganore te Qafe Thanes, me maune te plumbosura. Me ane te nje urdheri te fshehte, targat e ketyre makinave njiheshin vetem nga shefi i kesaj pike kufitare. Ndaj ato nuk i nenshtroheshin ritit te kontrollit doganor",- rrefen njeriu i kondrabandes. Pasi pershkronin rrugen Korce- Durres, ne muajt e pare,- sipas ish ministrit te Brendshem Hekuran Isai, maunet shkarkoheshin ne plazhin e Diviakes.
Nga ky aktivitet, shteti shqiptar arriti te arketoje vitin e pare, vetem nje milion dollare. Por, kjo periudhe, duket se kishte shebyer vetem si prove. Me pas, malli u shtua aq shume, sa nisi te shkarkohej edhe ne disa magazina prane plazhit te Shengjinit ne Lezhe. Ne keto raste maunet me cigare hynin nga ish Jugosllavia nepermjet pikes kufitare te Hanit te Hotit. Pika e trete dhe me kryesorja, u be pas disa disa muajsh, kompleksi i magazinave prapa Kantines se Veres, ne periferi te Durresit. Rolin e magaziniereve- hamej, e luanin punonjes dhe ushtare te ministrise se Brendshme. Te cilet per te shenuar cdo lloj dyshimi tek qytetaret, e mbanin te fshehur armen e sherbimit dhe gjate kohes qe shkarkonin cigaret, qendronin te veshur me rroba civile.
"Per te koordinuar punen, prane pikave te magazinimit, qendronte nje grup i vogel te huajsh. Ata mbikqyrnin transportin e bokseve me paketa, drejt kalates se posacme ne Portin e Durresit, derisa kondrabandistet italiane te ndiznin motorrat e skafeve te tyre te fuqishem dhe te niseshin drejt anes tjeter te "Adritikut",- vazhdon rrefimi. Kishte nisur ne kete menyre, udhetimi "pirat" per futjen kontrabande te cigareve te shtrenjta ne Itali. Udhetime, qe transportojne cdo vit 20 mije tonelata cigare, nga te cilat shteti italian humb plot 4 mije miliarde lireta (2 biliarde euro).
Per te gjithe keto levizje qe kryeshin naten, ishin ne dijeni te plote Flota Ushtarako-Detare shqiptare dhe Kapiteneria e Portit. Kjo e bente krjet te sigurte dhe pa probleme, levizjen e skafeve te kontrabandes, ne ujerat tona terrotoriale.
Rruga e tymit milioner
Ky ishte intenerari i thjeshtezuar i stekave te cigareve, brenda territorit te Shqiperise. Megjithese numri i njerezve qe mesonin rreth aktivitetit te ndaluar, sa vinte dhe rritej, askush nuk ishte ne gjendje te shpjegonte ne ate kohe, se nga vinin dhe ku perfundonte malli qe sillej nga dhjetra e dhjetra maune TIR. Vetem pak kohe me pare, nje raport i EUROPOLIT, pas hetimit te llogarive te dyshimta te disa firmave zvicerane, ndermjet te cilave edhe njeres prej atyre qe operonte me Shqiperine e Enver Hoxhes, ka rene ne gjurmet e "tymit milioner".
Sipas tij, operacioni nderkombetar, niste me porosine per cigare te Bosave ne Zvicer dhe perfundonte po aty, pasi fitimet derdheshin ne numrat e koduar te bankave. Keta njerez zoteronin prodhimet e fundit skafeve super te shpejta, te centraleve per telefona me kabell, mobile dhe radio. Qe ishin pa dyshim, me te sofistikuara se ato te policise dhe "Guardia di Finanzes" italiane.
Porosia nisej nga zyrat e firmave te medha te tregtimit te cigareve ne Zvicer, drejt zyrave te kompanive te medha prodhuese, ne SHBA. Pasi malli i ngarkuar ne vapore, mberrinte ne Europe, ato ankordoheshin per tu shkarkuar ne portet e Hollandes dhe Belgjikes. Bokset e cigareve ngarkoheshin neper maune, te cilat nisnin udhetimin mespermes kontinentit Europian, drejt Jugosllavise. Nje udhetim prej mijera kilometrash me toke, qe perfundonte ne bregdetin shqiptar te "Adriatikut". E pasi magazinoheshin ketu, paketat pa pulla fiskale, nisnin udhen detare nga Shengjini, Divjaka e Durresi, drejt Italise. Nje aventure ilegale gjigande, me nje qellim te vetem: Sigurimin e fitimeve maksimale, duke i'u shmangur detyrimit doganor. I cili sipas ligjeve italiane, kap vleren e 57 % te cmimit te mallit.
- Vijon -
( Marre nga "Korrieri")
Pėrgjigju Duke Cituar
Postuar mė parė nga dordi1
(kjo disa vite perpara 90-es)
Krijoni Kontakt