Te jetosh me prinderit...

[Living in Vain]

me postimet e fundit po ndryshoni temen me duket...

Wolf sa do doja ta shkruje gjithe kete tekst pa i pas ndryshu as nje germe, pas 10 vjetesh p.sh Si thua?!
Nuk besoj qe respektin per prinderit dhe dashurine per to do e kesh ndryshe por jane ca gjera te tjera qe ehu i kane provuar para nesh dhe po i jetojne.

Nejse mos u streso ti yllo, merre lehte dhe futi nji dru te mire dhe shqepi macen qe naten e pare Asaj, qe te mos behesh si te "Nje baba me teper" lol j/k.....

Sa per temen une jam teper e sigurt qe prindi nuk "ka kohe" ose "nuk mund" te mendoje e arsyetoje qe femija i tij (15-20, p.sh) ka jetene e tij dhe eshte i lire te zgjedhe e te beje cte doje. Ndodh keshtu sepse nuk mund tia fale vetes , te leje femijene e tij te gaboje ashtu sic gaboi dhe ai, pak ose shume, varet.....mirepo, jane te pashmangshme sepse gjithcka eshte me moshe.

Edhe ne, edhe te gjithe ne moshe te tyre rolin e tyre do luajme...sepse ska si ndodh ndryshe. Femija eshte gjeja me e shtrenjte qe prindi jep gjithcka per te.

[DeuS]

E mira e te mirave eshte te gjejme nje vajze qe eshte e gatuar me respekt ndaj burrit dhe prinderve te tij ( sepse ka edhe te tilla , packa se shumica jane bere pisllik i gjalle ) , se me dajak asgje nuk zgjidhet , pervec se mbyllet gjithcka.

Ndoshta e kam gabim une me lart o Living in Vain dhe ju keni te drejte. Te pakten une shtyhem nga deshira e mire per ti mbajtur afer prinderit , packa se fati na ka hedhur milje larg tyre tani.

E forta eshte se plaku im thote perhere me vendosmeri qe nuk ka deshire te jetoje me mua . Kete e ben ngaqe nuk ka deshire te ndodhin mes nesh gjera te njejta sic kane ndodhur me tere familjet e tjera , por me shpirt do 1000 vjet te jete me mua. Ben gjasme si tip moderni tashi dhe thote vetes i bej hyzmet vete , por kur te kalojne nja 10 vjet .......... fillojne e bien baterite lol.
Do behem me huqe une thote , dhe do vije nje kohe qe do te te besdisem , por mua kjo gje me ben te ngulmoj me shume ne timen , dmth qe ti mbaj fare afer.

E ka dhene Zoti qe ti provojme te gjitha mos harroni , neser do jeni pleq vete. Ishalla nuk rrisni femije qe ju tregojne AZILIN me te afert. C'te mbjellesh do korresh !

[Di68]

Deus, te me falesh nese shkrimi im t'u duk personal, por nuk ishte aspak i tille, te pakten nuk ishte qellimisht i tille, t'u drejtova ty meqe thjesht ti i hyre ne detaje problemit. Ne fakt pervoja e shume familjeve ka treguar se problemet fillojne edhe pse djali apo vajza kane deshiren e mire te bashkejetojne me prinderit. Por si une dhe ti pajtohemi ne nje pike:
Pikerisht kur prinderit do ta shkelin paksa cakun, pra do te behen nje barre per t'u bartur mbi vete, atehere do te dukemi ne si femije se kush jemi.

[mearleza]

Neqoftese prinderit u bekan nje dite te "besdisshem"atehere kush tjeter pas tyre do mbetet pa u bere.Braktisja e shpirterave qe na dhane jete,ndodh vetem atehere kur nuk e kuptojme dot se papritur kemi filluar vete te braktisemi shpirterisht Bashkejetesa me prinderit eshte provimi i fundit i jetes sone te civilizuar qe padyshim nuk eshte i detyruar per cdo njeri.Sa mire pa ata ,sa mrekulli me ata !

[BlEdIi]

Ishte nje djal dhe erdhi dita te martohej.E marton babai dhe mbas nja ca vjetesh filloi nusja qe te ngrinte veshet...i thosh burrit qe ta conin babain ne azil.Keta kishin dhe nje cun te vogel.
E mira vendosi djali qe ta conte babain ne azil.Babai nuk beri ze se nuk donte ti prishte qetesin te birit dhe shkon ne azil.
Mbas ca javesh shkon e viziton djali.
-Si je baba?
Mire bir,po kam ca ftoft naten se nuk me mban ky jorgani.
-Po thuaj o baba se te sjell un jorgan te ri - thot djali.
Pacuraten mor bir -tha babai.
Iken djali dhe sa del nga azili blen nje jorgan dhe kur shkon ne shpi i thot gruas se kish blere nje jorgan per baban se kish ftot...e mire beri i thote ajo.
Ja con jorganin te jatit djali dhe babai e falenderon shume.
Kur shkon radhen tjeter qe e viziton i thote:
-He baba si je tani?A ke me ftoft?
Mire or bir - thot babai po ky jorgani qe me solle eshte gjysem!
Jo s'ka mundesi thot djali!!!!!!!!!Un e bleva tamam.
E ngrihet djali e me vrap ne shpi e ze e i bertet gruas...jo pse e ke prer e llafe plot djali.
Aty e degjon djali i vet (nipi i babait ne azil) dhe i thot:
O babi jorganin e kam prere un.
Ti,po pse e preve?
Po ja o babi i tha,vall do kem lek un te te blej ty jorgan kur te te coj ne azil????
Nje te ngritur u be djali dhe e mer babain ne shpi.


Prandaj te dashur miq e shok mos mendoni se prindi ju pengon te jetoni jeten ashtu si te doni.
Por ama nuk besoi se ka arritur prindi shqiptar qe ta lej vajzen e vet te nderroj te dashurit sipas deshires.
Nuk e di po un per vete nuk do i lija kurre prindrit e mij te jetonin vetem (pa mua me nje fjal) aq me teper qe jam dhe i vetmi qe kan por edhe po te kishin te tjere do i mbaja me kenajsin me te madhe.
Ata na duruan tekat ne,ather ne pse mos tu durojm tekat atyre?

[Living in Vain]

te jetosh me prinderit para apo pas martese behet fjale?

Per para martese (femrat), nese edukimi ka qene i forte dhe ashtu sic duhet, (rol te madh luan nena) une mendoj qe ne moshe te caktuar Duhet te jetoje e pavarur. Ajo mesohet te perballet me veshtiresi dhe te kuptoje c'eshte jeta ne menyre qe te mos beje Zgjidhje te gabuar.

Per meshkujt te jetosh me prinderit pas martese, rralle djale e ben "detyren" sic duhet. Vitet ikin dhe prinderit plaken e djemte coroditen e familja shkaterrohet....
Do ishte mencuri nje sjellje me durim te plote dhe me arsyetim dypalesh te forte.

Megjithate une nuk jam per bashkjetese sepse sot kohet kane ndryshuar dhe gjithashtu prinderit tane jane nga ai brezi me i forte dhe me pak i vuajtur po ta krahasosh me te gjysherve tane...keshtuqe dhe atyre (prinderve) ju pelqen qe te na shohin te lumtur dhe rahat dhe pse larg tyre (nje det, nje lagje, apo nje katlarg).

[DeuS]

Postuar më parë nga Di68
Deus, te me falesh nese shkrimi im t'u duk personal, por nuk ishte aspak i tille, te pakten nuk ishte qellimisht i tille, t'u drejtova ty meqe thjesht ti i hyre ne detaje problemit. Ne fakt pervoja e shume familjeve ka treguar se problemet fillojne edhe pse djali apo vajza kane deshiren e mire te bashkejetojne me prinderit. Por si une dhe ti pajtohemi ne nje pike:
Pikerisht kur prinderit do ta shkelin paksa cakun, pra do te behen nje barre per t'u bartur mbi vete, atehere do te dukemi ne si femije se kush jemi.

Di68 , nuk ke nevoje te me kerkosh falje fare vlla , se ne thjesht debat po bejme dhe une te kuptova fare mire se ku po e rrihje muhabetin. Sidoqofte te falenderoj per miresjelljen plako.

Bledo , e bukur ajo historia. Domethenese dhe e vertete . Toka rrotullohet edhe gjithcka rrotullohet bashke me te. Une e kam ditur ndryshe , me nje djale te vogel qe po bente nje tas prej druri ( sepse gjyshi e kishte thyer ate te qelqit dhe nusja ishte merzitur , keshtu qe u detyruan ta benin prej druri qe te mos thyhej me ) dhe kur e pyet i ati , i pergjigjet : Po e bej gati per ty baba qe kur te plakesh ta kesh aty.

Ka nxjerre populli shume shprehje e tregime ne lidhje me kete fenomen , por , kush ja vuri veshin thuaj. Vetem kur te djeg luga buzen , atehere i therret mendjes per ato qe ke bere.

Eh mor Zot , me jep force dhe vullnet qe te rri gjithmone me kete dashuri e perkushtim ndaj prinderve..

Na bene koken eeeeeeeeeej . Na dhane frymen . Na bene burra . Na falen jeten. Po ne ? As kaq gje nuk qenkemi te afte te bejme ?

[*~Rexhina~*]

Eshte e suportueshme kjo bashkejetese?
Jemi ne gjendje te durojme tekat e tyre kur ata behen "te besdisur"?

lol jo s'jemi ...sidomos kur je mbi moshen 17