Fetar!

[iliria e para]

Ju qe thoni se Zoti vendos per gjithecka a dini te me sqaroni
atehere se pse Ai lejon keto qe po ndollin ne bote?!
Lejon luftera,urrejtje,vrasje etj etj....PSE?

A thue mos jemi instrument eksperimental i Zotit?
Mos po luan Zoti me neve?
Dot se kuptoj se çka po ngjane?

Kush e din le te ma sqaroje pakez me nje fare logjike qe ta kuptoj.

[Shpresmiri]

As unë nuk mund ta kuptoj (llogjikoj) prej nga e keqja? (Prandaj mirrem me të mirën!)

[baobabi]

Zoti ka krijuar nje bote DINAMIKE dhe njeriun e ka pajisur me aftesi per te VENDOSUR.
Shkaku i ligesive te listuara me siper eshte se ka njerez qe nuk e pranojne te miren qe solli si mesazh nga Zoti Jezu Krishti, Biri i Zotit, pra PAQEN.

[berat96]

Pergjigja per kete pyetje kerkon te fillosh nga fillimi.

HYRJE:
Perendia e krijoi njeriun me vullnet te lire. Njeriut i eshte dhene mundesia per te zgjedhur nese deshiron ta jetoje jeten e tij per Perendine dhe ashtu sic do Perendia, ose ta hedhi poshte Krijuesin e tij. Qellimi per te cilin njerezit u krijuan eshte qe te jetojne jeten e tyre ne pranine e Perendise dhe per lavdine e Tij.

Adami dhe Eva, njerezit e pare, u krijuan pa mekat. Por te dy u genjyen nga Satani dhe mekatuan. Perendia eshte i shenjte, dhe ne pranine e tij mekati nuk ka vend. Per shkak te mekatit te Adamit dhe Eves, rrenjes se njerezimit, gjithkush qe lind lind me mekat. Pra, duam apo nuk duam ne, te gjithe njerezit kane lindur me mekat. (Per me shume shihni diskutimet e deshmuesit tek tema Mesime nga Bibla).

Deshira e Perendise eshte qe cdo njeri ta jetoje jeten e tij per Te. Por, Perendia nuk detyron askend per te marre kete vendim. Ai nuk e shkel vullnetin e lire te njerezve. Perendia eshte i durueshem dhe pret qe cdo njeri ta jetoje jeten e tij per lavdine e Perendise. Keshtu, Jezusi erdhi, u kryqezua dhe u ringjall ne menyre qe kushdo qe beson ne te te mos humbase, por ta jetoje jeten e tij per Perendine. Do te vije nje dite kur Perendia do te gjykoje cdo njeri. Gjykimi do te jete teper i thjeshte. Kushdo qe ka pranuar Krishtin si Shpetimtarin e tij ka jete te perjetshme me Perendine. Te tjeret do te ndahen pergjithmone nga Perendia, dhe ndarja nga Perendia eshte e shoqeruar me vuajtje te tmerrshme.

ME TEJ:

Pra, njeriu eshte krijese me vullnet te lire. Ai vendos per jeten e tij. Perendia eshte i gjitheditur. Gjithashtu, Perendia nuk eshte i kufizuar nga koha, hapesira etj. Keshtu, Perendia e di se cfare do te ndodhi sot apo neser, pasi e sotmja dhe e nesermja kufizojne njerezit, por jo Perendine.

Keshtu, nese une neser luaj futboll, Perendia e di kete. Por kjo nuk do te thote qe patjeter Perendia me detyroi mua qe te luaj futboll.

Eshte shume e rendesishme te kuptojme se gjithedituria e Perendise nuk eshte e barazvlefshme me: "Perendia eshte shkaktari i gjithckaje. Cdo gje qe thuhet, mendohet, behet etj. eshte shkaktuar nga Perendia."

Keshtu, nuk mund te themi qe Perendia eshte shkaktari i kesaj apo asaj lufte. Nuk mund te themi se Perendia shkaktoi vrasjen e ketij apo atij personi. Perendia nuk eshte fajtori per problemet apo vuajtjet tona.

Do te vije nje dite qe jeta, sic e njohim ne tani, do te marre fund. Gjithkush do te gjykohet, dhe pastaj per ata qe jane me Perendine nuk do te kete me vuajtje, por vecse lumturi ne pranine e Perendise, per te tjeret vuajtje.

Keshtu, pyetja se "perse Perendia lejon luften, vrasjen etj." eshte e lidhur ngushtesisht me pyetjen se "perse nuk vjen dita e gjykimit sot". Sepse qe te mbarojne luftat, vrasjet etj. duhet qe cdo njeri, i gjalle apo i vdekur fizikisht, te gjykohet nga Perendia.

Diskutimin do ta vazhdoj me vone, por po e mbyll me kete pyetje:

A je gati per t'u gjykuar nga Perendia sot?

[iliria e para]

shum po i komplikon gjerat!
A din te jepish sqarime te qarta-te thjeshta,te kuptueshme mellogjike?

[berat96]

Iliria,

Pyetja qe ti ben nuk eshte pyetje e lehte. Qe te arrish ne nje pergjigje duhet te njohesh karakterin e Perendise.

Pergjigjet e pabazuara ne karakterin e Perendise, por thjesht ne argumenta filozofike, jane te pavlefshme.

Qe te dish perse Perendia lejon luften duhet te dish se cfare karakteri ka Perendia dhe se cfare plani ka Ai per njerezit.

Ne permbledhje te asaj qe kam shkruar:
Lufte nuk do te kete vecse kur Perendia te gjykoje gjithe njerezit.
Pyetja "perse Perendia lejon luften?" e ka pergjigjen tek pyetja "perse Perendia nuk gjykon sot?"

[iliria e para]

une si di se PSE.
Une i pyesja ata qe kan dituri per kete.

[Shpresmiri]

Iliria e para, unë e di se duhet të mirremi me të mirën, sepse përvoja më ka tregu se është e vërtetë ajo fjala: "Me kë të ecësh i tillë do të bëhesh". Po u more vetëm me të këqijat...

Mos mendo se po i largohem pyetjes tënde...

Unë për veti nuk i di të gjitha, por një e di se Zoti e ka marrë natyrën e njeriut dhe është bërë njeri, jetoi në mes nesh dhe na zbuloi Zotin e mëshirshëm që pret "delen" e humbur. Ai është Zoti i dashurisë që e dha jetën për çdonjërin që kush beson në të të ketë jetën e amshuar.

Këtë të vërtetë e kanë shënu edhe historianë që nuk kanë besu në të si Shpëtimtarin e botës, dhe kjo është e dokumentuar historikisht. Këtë s'mund ta mohosh assesi! Prandaj kush i mbyll sytë ndaj këtij realiteti ai jo se nuk është besimtar, por është i pakulturuar (mos të them injorant), sepse mohon diçka që edhe shkencërisht është vërtetuar.

Iliria e para, mos ke frikë prej të vërtetës së vetvetes!
Besimin/fenë nuk mund të ta vendos askush si në tavolinë. Besimi është qëndrim personal dhe kërkon një angazhim sado të vogël. Por për të besuar te Zoti duhet që edhe Ai të të tërhjekë! Pyete vetveten: a mos jam duke vendos pengesa në rrugë, apo e kam mbyll derën e po bërtas: Eja, eja brenda...?

Me gjithë respekt ndaj vullnetit të lirë për të vendosur!

[iliria e para]

Zotit kurrkush nuk muj "tja mbyll deren",Ai ka force ta çelin.

[Shpresmiri]

Këtu Zoti (i të krishterëve) është i pafuqishëm: liria e njeriut. Ai tmerrësisht e respekton vullnetin e lirë të njeriut.
Këtu biejnë ose ngriten njerëzit e mëdhenj - para lirisë. "I lirë për apo i lirë prej (diçka)." Liria e vërtetë është kur vendosim "PËR" diçka, dhe jo kur tentojmë të jem të lirë "PREJ" diçkasë.

Në qoftë se me liri njeriu i lejon Zotit të hyjë në jetën e tij, atëherë i ka lejuar një Personi që nuk është si njerëzit e kësaj toke që nuk e mbajnë fjalën/besën, por Atij që një gjë që e premton edhe e kryen. Zoti s'mund të mashtrojë, sepse qëndron besnik gjithmonë, prandaj edhe e meriton t'i besojmë. Ndoshta përvojat e këqija me njerëz shpesh herë na pengojnë që këto paragjykime t'ia ngjesim edhe Zotit. Mirëpo në qoftë se njerëzit dashurojnë në mënyrë të kushtëzuar, Zoti gjithmonë dashuron (i do njerëzit) domosdoshmërisht. Kjo është karakteristika e vërtetë e tij: Ai do pa kusht.
Të krishterët thojnë se Zoti gjithmonë është në disponim për të hyrë në jetën e njeriut, mirëpo njeriu vet mund të bëjë pengesa që kjo të mos ndodhë. Gjithësesi, të gjitha mundësitë e njeriut janë të kota nëse vet Zoti nuk e tërhjek njeriun kah vetja.

Shpesh herë të konvertuarit më vonë flasin për një përvojë të çuditshme, pasi tani kur e shijojnë praninë e Zotit në zemrat e tyre, thojnë se me të vërtetë unë nuk e kam kërkuar Zotin, sepse Zoti nuk është i humbur, por Zoti më ka kërkuar mua, sepse isha i humbur e më ka gjetur.

Gjithësesi, njeriu edhe ka nevojë që të lutet që Shpirti i Zotit të vijë në zemrën e tij, që të mund ta shijojë forcën dhe bujarinë e tij e cila jep zemër që ta pranojmë se ne jemi të pafuqi të bëjmë diçka të mirë në këtë jetë. Gjithçka bëjmë është e pamjaftueshme nëse nuk e përkrah Fryma e Zotit, prej të cilit vjen çdo e mirë.

Me respekt!