Cfare duhet te bejne te shpetuarit?

[Matrix]

Kjo eshte nje teme e re qe une dua te hap e cila ka lidhje direkt me jeten e krishtere.

Shume te krishtere, anetare te Kishave jo Tradicionaliste, besojne se i krishteri ne momentin e pranimit te Krishtit e merr shpetimin njehere e pergjithmone.

Megjithese kjo eshte e veshtire nga ana konceptuale, ata sjellin argumenta biblike qe duket se e mbeshtesin kete teori.

Ajo qe une dua te diskutojme eshte per ate qe mendojme se ndodh pas momentit te ketij pranimi te shpetimit.

Nqs i krishteri e ka marre shpetimin, nuk eshte me e nevojshme qe ai/ajo te punoje per shpetimin e tij/saj.

Lind pyetja: Cfare duhet te bejne te krishteret pas ketij pranimi?
A duhet te bejne nje jete passive apo te luftojne per te qendruar ne kete shpetim?
A merr fund lufta e tyre ne kete moment apo kjo lufte duhet te vazhdohet deri ne fund te jetes se tyre tokesore?

Pikerisht per keto do doja te diskutonim.

[Astrit77]

I dashur Matrix!

Ne i kemi diskutuar shume kohe me pare keto gjera kur ne diskutime merrte pjese edhe Klodi dhe ti e di shume mire se cfare debati i ashper eshte bere aq sa kaloi edhe ne sulme personale.

Kjo eshte nje teme shume e rendesishme dhe Shkrimet nuk lene vend per te dyshuar per nje gje te tille kaq themelore. Ne momentin kur ne pranojme Jezu Krishtin si Zot e Shpetimtar (me mire te themi kur Perendia na therret per te marre dhuraten e Tij) ne ate moment ne quhemi te shpetuar prej mekatit, rrjedhimisht prej vdekjes, prej ndarjes shpirterore me Perendine. Ky eshte momenti me i rendesishem i nje te krishteri, ashtu sic Jezusi mesoi Nikodemin se ne qofte se nje nuk rilind, ai nuk mund te hyje ne mbreterine e Perendise, keshtu ky eshte momenti i rilindjes shpirterore. Tek Krishti ne behemi nje krijese e re, fryma jone perterihet, ne rilindim prej se larti, pastohemi nga mekatet tona. Keto gjera jane frymore dhe jo trupore (shiko shembullin e Jezusit me Nikodemin, Jezusi fliste per gjera frymore, ndersa Nikodemi kishte ne mendje te tij gjerat tokesore, trupin).

Pas momentit te rilindjes, nje person cfardo behet i shpetuar, dhe ai kurrsesi nuk e humbet me kete shpetim. Duhet te kuptosh qe fryma e besimtarit shpetohet dhe behet pa mekat, merr te njejten natyre qe njeriu kishte ne Eden para renies, por trupi vazhdon te njejten menyre jetese. Vetem se tani ne kemi mundesi ta nenshtrojme trupin tone (qe perfaqeson mekatin), nepermjet fuqise se Frymes se Shenjte qe ja jep frymese sone.

Pas shpetimit ne hyjme ne procesin qe quhet shenjterim dhe qe vazhdon gjate gjithe jetes, pikerisht gjate ketij procesi ne bejme vepra te mira, por qe Perendia i ka pergatitur ato qe me pare qe ne te ecim ne to dhe te rritemi si besimtare, te shenjterohemi, te japim fryte qe demonstrojne se ne jemi me te vertete te shpetuar, te rilindur nga lart (shiko Efesianet 2:8-10).

Veprat e mira qe ben nje besimtar pas shpetimit, nuk ndikojne fare ne shpetimin tone (kjo eshte komplet nje pune e perfunduar dhe gjithe lavdia dhe merita per kete i perket Perendise), por veprat e mira ndikojne ne rritjen tone. Pas rilindjes nje foshnje ka nevoje te rritet, ne fillim ajo ushqehet me qumesht (Fjala e paster e Perendise) dhe me pas nese e asimilon qumeshtin ushqehet me ushqime me te forta. Procesi i shenjterimit tregon shkallen e perulesise se gjithsecilit, sa me i perulur te jete besimtari aq me shume frut ai jep, aq me shume ai rritet ne te verteten.

Edhe njehere si permbledhje, Shkrimet e Shenjta e bejne te qarte se nje njeri qe vendos besimin e tij tek Jezu Krishti nuk do te humbase kurre. Shpetimi i tij eshte i siguruar, me pas vjen procesi i shenjterimit qe vazhdon deri ne fund te kesaj jete tokesore.

Lufta nuk merr fund kurrsesi, vetem se tani ne kemi sigurine se ne fund do te jemi te fituar, jemi ne anen e fitimtarit, dhe gjithashtu ne kemi nje mundesi per te perdorur armatimin e Perendise ne kete lufte shpirterore. Vetem nje i krishtere ka deshire te lutet, te flase me Perendine si me Atin e tij shpirterore, besimtari i vertete per cdo problem qe ka vjen para Perendise dhe parashtron cdo gje qe e shqeteson dhe ne kemi premtimin e Tij se lutjet tona do te merren ne konsiderate dhe se gjithshka ne jeten e besimtarit bashkevepron per te mire. Ne jemi te thirruar te perlevdojme Atin, nepermjet Krishtit dhe Fryma e Shenjte eshte Ai qe na mundeson te pendohemi dhe te pranojme dhuraten e Perendise. Perendia vepron ne gjithe shenjterine e Tij, At, Bir dhe Fryme e Shenjte, ne favorin tone dhe ne jemi te sigurte ne duart e Tij.

[Matrix]

I dashur Astrit,

Te falenderoj per pergjigjen!
Eshte e vertete qe kjo teme eshte prekur shume here, por per "fat te keq" te gjitha diskutimet tona kane degraduar ne ofendime, dhe per kete faji eshte edhe i imi.

Ajo qe dua une te bej me kete teme eshte te qartesojme shume prej ideve baze qe kane te bejne me shpetimin tone si te krishtere.

Pra juve iu pergjigjet pyetjes sime.
Une kete pergjigje e konsideroj te pranueshme, pa tjeter qe ka shume detajime, por ne fund te fundit te gjitheve na intereson thelbi dhe jo detaji.

Dua tani te vij me nje pyetje tjeter po aq te rendesishme sa e para:

Shume persona qe e kane pranuar Jezusin si Zot dhe Shpetimtar te jetes se tyre me vone jane larguar nga Rruga duke kaluar ne indiferentizem, ateizem madje dhe fe te tjera deri ne satanizem. Ky degradim ka ardhur gradualisht tek ta.

Ajo qe me shqeteson eshte fakti se cfare jane keta njerez? A jane te rilindur apo jo? Nqs po, si e humben shpetimin serisht?
Nqs jo, nga mund ta dime ne se nuk do kemi nje fund te tille?
Nga mund ta dime ne, pra cfare ankete duhet t'i bejme vetes per t'u bindur se jemi te rilindur ne Krishtin dhe te shpetuar njehere e pergjithmone?

(Kjo eshte pyetja e rradhes qe une e konsideroj shume te rendesishme, me pas mund te vazhdojme me pyetjen: A mund te nderpritet Procesi i Shenjterimit ne mes apo jo?)

Pres pergjigje...

[Astrit77]

I dashur Matrix!

Eshte e rendesishme qe midis te krishtereve maredheniet te rregullohen sa me shpejt dhe qe dashuria te mbizoteroje, kjo eshte nje deshmi per boten perreth dhe larteson emrin e Jezusit, qellim qe duhet te jete per cdo te krishtere te vertete. Une te pergezoj per faktin qe ti pranon pjesen tende te fajit ne debatet e ashpra qe jane zhvilluar ne kete teme kohe me pare dhe secili prej nesh duhet te mbaje nje qendrim te tille, n.q.s. ne me te vertete pretendojme se i perkasim Atij. Tek 1 Gjonit 1:9, thuhet:

Po t’i rrëfejmë mëkatet tona, ai është besnik dhe i drejtë që të na falë mëkatet dhe të na pastrojë nga çdo paudhësi.

Ja ky eshte procesi i shenjterimit per te cilin une fola ne shkrimin e meparshem dhe ky proces vazhdon pa u ndalur qysh nga momenti kur ne pranojme mekatin tone perpara Perendise per here te pare deri ne fund te jetes tokesore. Ne gjithmone duhet te flasim me Atin tone shpirteror, ti tregojme Atij cdo paudhesi tonen dhe ti kerkojme qe te na pastroje nga mekatet.

Shqetesimi yt per sa i perket rastit kur disa njerez qe kane pranuar Jezusin si Zot dhe Shpetimtar dhe me vone jane larguar nga besimi dhe kane degraduar eshte i drejte. Personalisht une nuk kam njohur deri me sot dike qe te kete kaluar deri ne nje renie te tille qe ndryshe quhet edhe me fjalen greke "apostazi". Duhet te kemi parasysh nje gje, qe besimtaret edhe pasi kane pranuar Jezu Krishtin, ose me mire te themi pasi Krishti na ka pranuar, perseri ne do te mekatojme dhe veshtiresite ne jete do te rriten. Kundershtari yne do te na tundoje edhe me shume tashme qe i kemi shpallur lufte hapur. Ne ose do te rritemi si besimtare, ose do te biem ne nje gjendje apatie, por Shkrimet e bejne te qarte se ne nuk do te humbasim kurre shpetimin tone. Shpetimi eshte teresisht veper e Perendise dhe e perfunduar, asgje nuk mund ti shtojme apo heqim atij.

Persa i perket personave qe nuk rriten shpirterisht une do te perpiqem qe ta ilustroj me nje pasazh nga Shkrimi i Shenjte se cfare do te ndodhe me te tille persona ne diten e Zotit tone Jezu Krisht. Le te shohim tek 1 Korintasve 3:10-15:

10 Sipas hirit të Perëndisë që më është dhënë, si arkitekt i ditur, unë kam hedhur themelin dhe një tjetër ndërton mbi të; por secili të ketë kujdes se si ndërton mbi të,
11 sepse askush nuk mund të hedhë themel tjetër përveç atij që është hedhur, i cili është Jezu Krishti.
12 Dhe, në qoftë se dikush ndërton mbi këtë themel ar, argjend, gurë të çmuar, dru, sanë, kashtë,
13 vepra e secilit do të shfaqet, sepse dita do ta tregojë; sepse do të zbulohet me anë të zjarrit, dhe zjarri do të provojë veprën e secilit e ç’lloji është.
14 Në qoftë se vepra që dikush ka ndërtuar mbi themelin qëndron, ai do të marrë një shpërblim,
15 në qoftë se vepra e tij digjet, ai do të pësojë humbje, por ai vetë do të shpëtohet, si përmes zjarrit.

Apostulli Pal ketu flet per besimtaret e vertete, ata qe jane te shpetuar, qe kane pranuar Jezu Krishtin, dhe pershkruan se cfare ndodh me nje besimtar ne diten e fundit, vargu 15 thote qarte se nje besimtar n.q.s. nuk ka ushtruar besimin e tij ai do te pesoje humbje, vepra e tij do te digjet, por ai vete do te shpetohet si permes zjarrit, pra nuk behet fjale per humbjen e shpetimit, por per humbjen e shperblimit, gjithashtu do te kujtoja dhe nje pasazh tjeter tek 1 Korintasve 5:1-5:

1 Kudo po dëgjohet se ndër ju ka kurvëri, madje një kurvëri të tillë që as nuk zihet në gojë ndër paganë, saqë një shkon me gruan e babait të vet.
2 Dhe ju u krekosët e madje nuk vajtuat, që të hiqet nga mesi juaj ai që ka kryer një punë të tillë.
3 Dhe unë, megjithëse nuk jam aty me trup, me frymë aty jam, dhe, sikur të isha i pranishëm, kam gjykuar tanimë atë që bëri këtë.
4 Në emër të Zotit tonë Jezu Krisht, mbasi të mblidheni ju bashkë me frymën time, me fuqinë e Zotit tonë Jezu Krisht,
5 vendosa që ti dorëzohet ky njeri në dorë të Satanit për prishjen e mishit, që t’i shpëtohet fryma në ditën e Zotit Jezus.

Edhe njehere apostulli Pal na e ben te qarte se nje person i shpetuar nuk mund te humbase frymen e tij, por do te humbase mishin, do te humbase shperblimet e tij.
Duhet te kemi parasysh nje gje, Perendia eshte besnik dhe si i tille Ai kurre nuk do te na braktise, Ai do te perdore cdo mjet dhe si nje At i mire qe eshte, Ai edhe do te na disiplinoje ne cdo shkelje tonen, por tashme Ai merret me ne si nje At me birin e Tij. Shikoje kete gje edhe nga ana praktike, nje Baba i mire kurre nuk do ti lejonte femijes se tij, cdo gje qe ky i fundit i kerkon, pasi femija kerkon edhe gjera qe s'jane te mira per te, dhe ne raste shkeljesh te renda Babai i mire e ndeshkon femijen, perndryshe ai eshte fajtor n.q.s. femija e tij merr rruge te keqe dhe nuk e ka korigjuar me kohe. Fjalet e urta 13:24:

Kush e kursen shufrën urren birin e vet, por ai që e do e korrigjon me kohë.

Ne duhet te presim qe persona te cilet largohen nga Rruga, Perendia do ti disiplinoje, tek Zbulesa 3:19, Jezu Krishti thote:
Unë të gjithë ata që i dua i qortoj dhe i ndëshkoj; prandaj ji i zellshëm dhe pendohu., dhe nje pasazh tjeter mjaft i goditur eshte edhe tek Hebrenjte 12:7-8

7 Në qoftë se ju do ta duroni qortimin, Perëndia do t’ju trajtojë si bij; sepse cilin bir nuk e korigjon i ati?
8 Por, po të mbeteni të pandrequr, ku të gjithë u bënë pjestarë, atëherë jeni kopila dhe jo bij.

Besimtari i vertete e pranon ndreqjen e Perendise edhe pse aty per aty mund te na shkaktoje dhimbje, Hebrenjve 12:11 :
Çdo ndreqje, pra, aty për aty, nuk duket se sjell gëzim, po hidhërim; por më pas u jep një fryt drejtësie atyre që janë ushtruar me anë të tij.

Ndoshta u zgjata pak si shume por ndonjehere nje gje eshte mire qe te ilustrohet me sa me shume shembuj per ta bere nje ide me te qarte dhe me domethenese. Ka edhe plot pasazhe dhe vargje te tjera ne Shkrimet qe tregojne se shpetimi nuk mund te humbet dhe se besimtaret duhet te vazhdojne procesin e Shenjterimit pa u ndalur, por duke ecur gjithmone perpara.

Persa i perket pyetjes tende se cfare ankete duhet ti bejme vetes per tu bindur se jemi te rilindur ne Krishtin dhe te shpetuar njehere e pergjithmone, per aresye kohe do te perpiqem qe ti pergjigjem nje here tjeter.

Pershendetje dhe gjithe te mirat.

[Astrit77]

I dashur Matrix!

Do te mundohem ti pergjigjem pyetjes tende ne lidhje me ate se cfare ankete duhet ti bejme vetes per tu bindur se jemi te rilindur ne Krishtin dhe te shpetuar njehere e pergjithmone.

Duhet te kuptosh nje gje, une nuk jam nje ekspert ne Fjalen e Perendise dhe nuk i di te gjitha gjerat qe Perendia na thote dhe te kuptosh te gjitha misteret e Perendise, kjo gje varet nga Fryma e Shenjte. Eshte Ai qe na tregon te fshehtat e Perendise qe na bind per mekat dhe na tregon rrugen e shpetimit me ane te Hirit te Perendise.

Letra e pare e apostullit Gjon eshte nje ankete apo test shume i mire qe ne duhet t'ja bejme vetes per te provuar se jemi te shpetuar, te rilindur ne Krishtin, me poshte do te perpiqem te sjell disa nga keto teste qe gjithsecili prej nesh mund dhe duhet t'ja beje vetvetes.

A- A gezojme ne bashkesi me Krishtin dhe me Atin?
Ky eshte nje element i rendesishem i shpetimit te vertete dhe testi i pare qe Gjoni presanton, ja si thote Gjoni tek 1 Gjonit 1:2-3:

2 (dhe jeta u shfaq dhe ne e pamë e dëshmojmë për të, dhe ju shpallim jetën e përjetshme që ishte pranë Atit dhe që na u shfaq neve),
3 Atë që pamë dhe dëgjuam, ne po jua shpallim, që edhe ju të keni bashkësi me ne; dhe bashkësia jonë është me Atin dhe me Birin e tij, Jezu Krishtin.

Bashkesia me Krishtin dhe me Atin eshte nje eksperience qe gjithsecili e provon, nuk eshte thjesht nje fakt i ftohte qe ne si besimtare kemi jete hyjnore qe jeton brenda nesh, ne duhet te perjetojme dhe te njohim Zotin personalisht, ne menyre intime.

A perjetojme ne shoqerine me Perendine dhe Krishtin? A e ndjejme ne prezencen e Tyre? A kemi ne dashuri per Ta qe na terheq drejt prezences se Tyre? A perjetojme ne bashkesine e bukur te lutjes -- rritjen e gezimit kur ne flasim me Perendine e gjalle? A perjetojme ne ndjenjen e papershkrueshme te hirit qe vjen mbi ne kur zbulojme nje te vertete te re ne Fjalen e Tij?
Ne se u themi po ketyre pyetjeve, atehere ne po perjetojme bashkesine e shpetimit.

B- A jemi te ndjeshem ndaj mekatit?

Le te shohim me tutje tek 1 Gjonit 1:5-10:

5 Dhe ky është mesazhi që dëgjuam nga ai dhe po jua shpallim juve: Perëndia është dritë dhe në Të nuk ka kurrfarë errësirë
6 Po të themi se kemi bashkësi me Të, dhe ecim në errësirë, ne gënjejmë dhe nuk e vëmë në praktik të vërtetën;
7 por, po të ecim në dritë, sikurse ai është në dritë, kemi bashkësi njeri me tjetrin, dhe gjaku i Jezu Krishtit, Birit të tij, na pastron nga çdo mëkat.
8 Po të themi se jemi pa mëkat, gënjejmë vetveten dhe e vërteta nuk është në ne.
9 Po t’i rrëfejmë mëkatet tona, ai është besnik dhe i drejtë që të na falë mëkatet dhe të na pastrojë nga çdo paudhësi.
10 Po të themi se s’kemi mëkatuar, e bëjmë atë gënjeshtar dhe fjala e tij nuk është në ne.

Perendia eshte drite, qe do te thote se tek Ai nuk ekziston kurrfare mekati. Ne si besimtare duhet t'i rrefejme mekatet tona para Perendise qe eshte besnik dhe na pastron me ane te gjakut te Krishtit. Mekatet e parrefyera na largojne prej Tij dhe prishin bashkesine tone me Te. Besimtari i vertete ka nje ndjenje te drejte ndaj mekatit, vargu 9 "ne i rrefejme mekatet tona"

C- A i bindemi ne Fjales se Perendise?

1 Gjonit 2:3-5:

3 Dhe nga kjo e dimë se e kemi njohur atë, në qoftë se i zbatojmë urdhërimet e tij.
4 Ai që thotë: “Unë e kam njohur atë”, dhe nuk zbaton urdhërimet e tij, është gënjeshtar dhe e vërteta nuk është në të.
5 Por kush e zbaton fjalën e tij, në të me të vërtetë dashuria e Perëndisë është përsosur. Nga kjo e njohim se jemi në të.

Besimtari i vertete karakterizohet nga deshira per t'ju bindur Fjales se Perendise dhe nese ne shohim ne veten tone nje deshire ne rritje per t'ju bindur Perendise ne kemi kaluar nje test te rendesishem qe tregon prezencen tone ne shpetimin e vertet.

D- A e hedhim poshte kete bote te keqe?

1 Gjonit 2:15-17:

15 Mos e doni botën, as gjërat që janë në botë. Ne qoftë se ndokush do botën, dashuria e Atit nuk është në të,
16 sepse gjithçka që është në botë, lakmia e mishit, lakmia e syve dhe krenaria e jetës, nuk vjen nga Ati, por nga bota.
17 Dhe bota kalon me lakminë e saj; por ai që bën vullnetin e Perëndisë mbetet përjetë.

Ne e dime se tani per tani satani eshte "zoti i kesaj bote" 2 Kor. 4:4 dhe se ai ka ndertuar nje sistem te tille qe i kundervihet Bibles ne cdo hap dhe ne cdo moment. Besimtari i vertete nuk duhet te terhiqet pas gjerave te kesaj bote, pas feve te rrema qe i perkasin asaj. Ne vend te kesaj a e duam ne Zotin, te verteten e Tij, mbreterine e Tij dhe gjithshka Ai eshte?

E- A presim ne me deshire ardhjen e Krishtit?

1 Gjonit 3:2-3:

2 Shumë të dashur, tani jemi bij të Perëndisë, por ende nuk është shfaqur ç’do të jemi; por dimë se, kur të shfaqet ai, do të jemi të ngjashëm me të, sepse do ta shohim se si është ai.
3 Dhe kushdo që e ka këtë shpresë në të, le ta pastrojë veten, siç është i pastër ai.

Besimtari i vertete pret ardhjen e Krishtit, ai duhet te jete gjithmone gati sikur Krishti te vinte tani, jemi ne gati per ardhjen e Tij?

F- A shohim ne nje tendence per uljen e mekatin ne jeten tone?

1 Gjonit 3:4-10:

4 Kush bën mëkat, bën edhe shkelje të ligjit; dhe mëkati është shkelje e ligjit.
5 Dhe ju e dini se ai u shfaq për të hequr mëkatet tona; dhe në të nuk ka mëkat.
6 Kush qëndron në të nuk mëkaton; kush mëkaton nuk e ka parë dhe as nuk e ka njohur.
7 Djema, kurrkush mos ju mashtroftë: ai që zbaton drejtësinë është i drejtë, ashtu sikur është i drejtë ai.
8 Kush kryen mëkat është nga djalli, sepse djalli mëkaton nga fillimi; prandaj është shfaqur Biri i Perëndisë: për të shkatërruar veprat e djallit.
9 Kush lindi nga Perëndia nuk kryen mëkat, sepse fara e Perëndisë qëndron në të dhe nuk mund të mëkatojë sepse lindi nga Perëndia.
10 Prej kësaj njihen bijtë e Perëndisë dhe bijtë e djallit; kushdo që nuk praktikon drejtësinë nuk është nga Perëndia, dhe i tillë nuk është as ai që nuk do vëllanë e vet.

Ne jeten e besimtarit te vertete kemi nje tendence ne ulje te mekatit.

G- A i duam ne te Krishteret e tjere?

1 Gjonit 3:14-18:

13 Mos u çuditni, vëllezër të mi, nëse bota ju urren.
14 Ne e dimë se kemi kaluar nga vdekja në jetë, sepse i duam vëllezërit; kush nuk e do vëllanë e vet, mbetet në vdekje.
15 Kushdo që urren vëllanë e vet është vrasës; dhe ju e dini se asnjë vrasës nuk ka jetë të përjetshme të qëndrueshme në vete.
16 Nga kjo e kemi njohur dashurinë: ai e dha jetën e vet për ne; dhe ne duhet ta japim jetën tonë për vëllezërit.
17 Dhe nëse njëri ka të mirat e kësaj bote dhe sheh të vëllanë që është në nevojë dhe e mbyll zemrën e tij, si qëndron në të dashuria e Perëndisë?
18 Djema të rinj, të mos duam me fjalë, as me gjuhë, por me vepra dhe në të vërtetë.

H- A po perjetojme pergjigje te lutjeve tona?

1 Gjonit 3:22:

22 dhe ç’të kërkojmë, e marrim nga ai, sepse zbatojmë urdhërimet e tij dhe bëjmë gjërat që janë të pëlqyera prej tij.

Zoti deshiron tu pergjigjet lutjeve tona se sa ne qe kerkojme. Me tutje Gjoni thote 1 Gjonit 5:13-15:

13 Jua shkrova këto gjëra juve që besoni në emrin e Birit të Perëndisë, që të dini se keni jetën e përjetshme dhe që të besoni në emrin e Birit të Perëndisë.
14 Kjo është siguria që kemi përpara tij: nëse kërkojmë diçka sipas vullnetit të tij, ai na e plotëson:
15 Dhe nëse dimë se ai na i plotëson të gjitha ato që i kërkojmë, ne dimë se i kemi ato që i kërkuam atij.

I- A po perjetojme ne sherbimin e Frymes se Shenjte?

1 Gjonit 4:13:

13 Nga kjo ne njohim se qëndrojmë në të dhe ai në ne, sepse ai na ka dhënë nga Fryma e tij.

Perendia na ka dhene Frymen e Tij qe therret brenda nesh "Abba, o Ate!" Gal. 4:6, kjo eshte nje shenje e bashkesise intime me Perendine.

J- A mund te dallojme midis Frymes se vertete dhe te rreme?

1 Gjonit 4:1-3:

1 Shumë të dashur, mos i besoni çdo frymë, por i vini në provë frymërat për të ditur nëse janë nga Perëndia, sepse shumë profetë të rremë kanë dalë në botë.
2 Nga kjo mund të njihni Frymën e Perëndisë: çdo frymë që rrëfen se Jezu Krishti ka ardhur në mish, është nga Perëndia.
3 Dhe çdo frymë që nuk rrëfen se Jezu Krishti ka ardhur në mish, nuk është nga Perëndia; dhe kjo është fryma e antikrishtit që, siç e keni dëgjuar se vjen; dhe tashmë është në botë.

K- A po perjetojme kundershtime per shkak te besimit tone?

1 Gjonit 3:13:

13 Mos u çuditni, vëllezër të mi, nëse bota ju urren.

Keto jane disa teste qe gjithsecili mund t'ja beje vetes per te pare nese ai/ajo eshte i/e shpetuar. Ne se ne i kalojme keto teste ne kemi sigurine perpara Perendise. Mbas gjithe ketyre gjerave, Gjoni thote 5:13:

13 Jua shkrova këto gjëra juve që besoni në emrin e Birit të Perëndisë, që të dini se keni jetën e përjetshme dhe që të besoni në emrin e Birit të Perëndisë.

Perendia do qe ne te jemi te sigurte dhe qe te perjetojme kete siguri qysh ne kete bote, ne kete trup te mekatit dhe Ai na forcon qe te kalojme tundimet dhe te deshirojme qe te jemi me Te. Amen!

[ABIGAIL]

Pershendetje Astrit!

Me lejoni qe te marre pjese ne kete teme dhe te them edhe une mendimet e mia, por me keqardhje te them se nuk jam dakort me mendimet e tua!

Do te shpjegoj me poshte!

Paqa e Zotit me ju!

[deshmuesi]

Matrix ju pershendes per temen tuaj , dhe mendoj se KERKIMI dhe PROKUPIMI juaj tregojne qarte se ju jeni ne rruge te mbare. Krishti ju bekofte me Paqen e tij dhe Hirin e tij shpetues.
Per nje kohe kam munguar pasi kam qene me pushime ne Shqiperi dhe Greqi.
Se pari dua te falenderoj vella Astritin 77, i cili ju ka dhene nje argument te mbeshtetur biblikisht. Megjithate dhe une do te sjell per ju disa kendveshtrime , nepermejt te cilave tju bej edhe me te qarte se cfare do te thote , te qenit i SHPETUAR.
Te qenit i SHPETUAR, do te thote: PERFUNDIMISHT ne DORE te Krishtit. Gjon:10:28. Qe kjo te jete sa me e kuptueshme, une do te sjell shembelltyren e djalit plangprishes. Jam i sigurte se ju e kini lexuar ate dhe e njihni plotesisht te gjithe ngjarjen. Kjo shembelltyre ndahet ne dy perjudha te rendesishme , ne te cilen kalon cdo i krishtere i SHPETUAR.
Cfare kerkon te na tregoje JEzusi me ane te kesaj shembelltyre? Kjo eshte nje pyetje shume e rendesishme per cdo te krishtere. Me ane te kesaj shembelltyre Jezusi i tregon cdo te krishteri rrugen e KTHIMIT drejt ATIT Perendi. Ai kete rruge e tregon me DETAJE teper te QARTA dhe konkrete, neper te cilat duhet te KALOJE i krishteri per SHPETIM. Ajo qe te bije ne sy eshte fakti se, JEzusi ne kete shembelltyre na tregon perfundimisht, nje SHEPTIM DEFINITIV dhe jo te perkohshem. Ky fakt ka shume rendesi per nje te krishtere ,sepse nepermjet kesaj shembelltyre Jesusi na BIND dhe na DESHMON se, i SHPETUARI nuk HUMBET SHPETIMIN ne asnje cast per te vetmin fakt se, SHPETIMI eshte VEPER e Perendise dhe jo e njeriut. Dallimi i ketij FAKTI eshte fondamental tek nje i krishtere. Nje nga gjerat me fondamentale qe Bibla na deshmon rreth Perendise , eshte fakti se, Perendia ben GJERA te PERJETSHME te cilat nuk humbin asnjehere.
Le te ndalemi konkretish tek djali plangprishes, dhe te shohim te DY perjudhat ne te cilat ai eci , si dhe PERFUNDIMIN e tij.
Luka:15:17.
" Atehere ai erdhi ne vete dhe tha: Sa punetoreve te Atit tim ju tepron BUKA, e une po humbas nga urija."
Ne kete varg Jezusi na tregon FILLIMIN ku fillon KETHIMI i te krishterit drejt Perendise. Por a eshte i shpetuar i krishteri qysh ne kete cast?
Te vish ne VETE, do te thote:
1)Te shohesh MEKATIN dhe rrugen e SHKATRIMIT ne te cilin ecen njeriu.
2) Te maresh VENDIM per KTHIM.
Kush e sjell kete NDERGJEGJESIM te brendshem tek njeriu nen mekat? Natyrisht kjo nuk vjen nga aftesite e njeriut. Njeriu eshte i PAFUQISHEM qe te shohe MEAKTIN dhe rrugen e SHAKTRIMIT ne te cilen ai ECEN. Pikerisht ky ndergjegjesim ndodh nga PERZGJEDHJA jone e lire , gjate momentit kur ne DIGJOJME LAMIN e MIRE , UNGJILLIN e SHPETIMIT, dhe ky UNGJILL vjen nga Perendia. Pra perpara ketij FAKTI njeriu eshte i lre qe te perzgjedhe : te pranoje Krishtin si te vetmin Shpetimtiar te jetes se tij, ose ta kundershtoje ate dhe te ndjeke rrugen e tij . Kur ne e pranojme Ungjillin e shpetimt Lajmin e Mire, ne lejojme Perendine qe te NDRICOJE zemeren tone duke na dhene mundesi qe te SHOHIM mekatin dhe shkatrimin ne te cilin ne ecim. Jezusi e tregon shume qarte kete MOMNET tek djali plangprishes. Ai pasi erdhi ne VETE filloi te gjykoje DREJT, duke bere nje krahasim midis JETES tek Ati i tij, si dhe plangprishejes ne te cilen ai ndodhej aktualisht. Cfare ndodhi me tej me djalin plangrishes?
Luka:15:18.
" Do te ngrihem e do te vete tek Ati im dhe do ti them: o Ate mekatova ne qiell dhe perpara teje, dhe nuk jam i vlejtur qe te quhem biri yt..."
Jezusi ketu na tregon konkretisht PERZGJEDHJEN dhe VULLNETIN e LIRE te njeriut. djali plangprishes, ishte i LRIE qe te perzgjidhte: te KTHEHEJ tek Ati apo te shkonte me tej ne plangprishje. Pikerisht ketu mbaron edhe PERJUDHA e pare, dhe pyetja ime eshte: A e kishte mare shpetimin djali plangprishes? Kjo do te thote: nese nje i krishtere e ka perfunduar PERJUDHEN e pare , a e ka mare ai SHPETIMIN, a quhet ai nje i shpetuar? Pergjigja eshte: Ai eshte duke ECUR drejt Shpetimit , por ende jo i shpetuar. Ka plot te krishtere te cilet kane njohuri mbi mekatin, si dhe marin VENDIM per tu KTHYER tek Ati Perendi, por qe ende nuk kane vajtur konkretisht dhe te dorezohen ne dore te Atit Perendi. Keta jane ata te cilet, ende nuk e kane mare shpetimin, edhe megjithese besojne se jane te shpetuar. Keta lloj te krishteresh kane kryer vetem perjudhen e pare, te cilen e konretizova pak me siper.
Ne shkrimin tjeter do te flas per perjudhen e dyte, ate te kethimit te te krishterit drejt Perendise.
Me dashuri ne Krisht.
Deshmuesi

[Matrix]

Ftoj serisht te gjithe besimtaret e krishtere te thone mendimet e tyre ne kete teme.

Fryma e Zotit vente ne levizje shpirtrat tane qe ne ne cdo moment te lartesojme emrin e Birit te Tij, Jezus Krishtit, duke shpallur e deshmuar kudo besimin tone ne Te.

Fitorja, Lavdia dhe Nderimi i takojne vetem Atij qe eshte ne fron dhe Qengjit pergjithmone!!!