Luigj Gurakuqi
TFALUN ATDHETARIT TĖ KOSOVES *
( Pėr tė mira qi ā tuj u-pėrpjekė me bā pėr gjuhė shqipe )
Sado nen źmėn i tKosoves je mblue
Po mdan prej Shkodrės sime;
Vllaznisht po tfalem pra qi ke fillue
Me i prū giuhės son lulzime.
Me t dreit sot ka pėrse mu-gzue Shqipnija,
Sot ka kź me thirr bķr;
Pse me irrit źmnin po punon djelmnija,
E giuhėn me i a dlķr.
Kety gjuh t tingllueshme, tambel e trimnesh
Ket gjuh plot bukurķ;
Qi né tmjerve na e ēon gjith zźmrėn pesh
N dhé thuej lark tuj e ndķ.
Por prap sot jan disa qi edhe skuptojnė
I gjuhės ēāsht pėrparimi;
Tuj ndrrue gjuhėn tfalitunit mendojnė,
Se vjen qytetėnimi.
Ktyne njerzve qi mbahen gjind me krye,
Sa tdalin prej gzhojs svet,
E t rrīn jashta do dit, kur kan me kthye
Ske shqip mā pse ju flet.
Por nmos e paēim prap faret harrue,
E flasin tan perzije;
Me I pvet : « Ej ēkeni bā, si keni shkue ? »
Tthon « Dobro, kako vije? »
« Ma jena gią merzit; ktū as dreqi i srrī ;
Halą jan rozzi ed empi;
Nder vende tjera kem, la Dieu merci,
Shum qefe e passatempi .»
« Del nieri me shtetit , shkon al Caffč;
Merr bash la sua ragazza
Mblidhna per nat nder balli e soirée
Si gode e si gavazza.
Ktu invece sdijn neanche per idea
Ēka do me than progresso ;
Jan gjind tegjer ancora, gente rea
Snderojn il debol sesso. »
Kshtu flasin, bisedojn, kshtu djekt e vet
Pezmojn tmjeren shqipnķ;
Dy fjal smund t thon jrejt shqip, pse Zoti vret
Fjalt t thueja mbrend pa shtī.
Spo flasim per buongiorno e buonasera
Kto fjal i ndijm pa dį :
Do mu-pėrshndet thon tash deri kali imera,
Guttmorgen herren, disį.
Ah tfalitun! Ku e xūt ket diturije?
Fort jeni tuj gabue !
Se njallet poplli, der sot kush ska ndije ,
Gjuh e zakon tuj ndrrue !
Si tbjerr gjuhėn nji popull shqim mbaron ;
Nshum ēeta ka me u-dį :
Gjuha njerzt e nji kombi i bashkon,
I lidh si vllan me vllį.
Si tlam zakonet qi kem pas ne e par ,
Prindt ton si ti mohojm,
Fisnik mā sjemi, sjemi mā Shqiptar
Skem mbrapa kuj ti shkojm.
Pra ju Shqiptart e rķ pade mdiftoni
Ku e xūt ket far njerzijet
Qi mbaheni si tardhun nga Londoni,
Prej Francės o prej Austrijet.
Kjet ndoshta der n Triesht o n Dobrovnik,
Der nVjen o der nTrebin;
O shkuet nIsmir, n Paris o nVenedik,
O der nt vorfnėn Cetin
E me i her ndrruet; me i her filluet me than
Qi na skemi njerzķ;
Qi snderojm grat, qi dorėn sdijm me e dhan.
Qi sdijm me ndej nshoqnķ !
Une pra kam sa dit qi rrī ndhé thuej
E smunden me e zan bes
Qi t jen njerzī kto pun ; qi i thrras , ngjuh t huej :
Affectée politesse.
Tkqyrim, gjithsa mundohna, pėr Atdhé,
Mos me marrue Shqipnķn;
Tmarrim prej tjerve ēka tjen mir pėr né,
E tlam mnjen ān teprķn.
E ty, I Kosoves Shkrimtar, qi jé tuj krye
Mbi gjuh shum zbukurime,
Tlutem mos me u-marzit e me pelqye
Nyi shndet prej zźmrės sime.
Krijoni Kontakt