Bekimi i Perëndive!...

[Agim Doçi]

Kur bjen njeriu në dashuri
Sa i çuditshëm i duket vehtja
E ndjen që është tjetër njeri
Dhe “gjysma tjetër” e shtrenjt sa jeta!

Kalon në rrugë shpesh i hutuar
Dhe nuk shikon dy gishta lark…
E thonë të gjithë: - ësht’ dashuruar!
Do t’i kaloj, veç pritni pak!

Gabim për nderë! Gabim e keni!
Se dashurija nuk është sezon!
Sezon për mace, a mbarsje qeni…
Më mirë e di kush dashuron!

Ësht’ e vërtetë që ka dhe raste
Që mbetesh qorr vetëm 5 ditë(!)
Kur nën krevat apo nën rafte
Fut një dashnor a fut rrospitë…

Por unë po flas për dashurinë
Që t’a prish gjumin e dot nuk hà!
Flas për at’ ndjenjë që nis e mbinë
Atje ku malli folenë e ka!

Po flas e shkruaj për dashurinë
Që t’a mbush syrin me dritë e lot.
Flas për at’ ndjenjë që vetë Njerinë
E bën të lumtur me shpirtin plot!

Dhe mos kujtoni se jap mësime!
Se askërkush s’ësht injorant!
Nëse do ndiqni këshillën time
Kjo ndjenjë nuk ësht’ jo…restorant!

Ku shkojnë e hanë gjith kalimtarët
At’ gjellë që kurr s’e kanë provuar(!)
Në dashuri veç dëshmitarët
Me shpirt e zemër e kanë bekuar!

Qofsh e bekuar për jetë të jetëve!
Ti Dashuri e Dashurive!
Se je Atdheu i gjithë Poetëve !
Që ké bekimin e Perëndive!

[Loti i shpirtit]

"Qofsh e bekuar për jetë të jetëve!
Ti Dashuri e Dashurive!
Se je Atdheu i gjithë Poetëve !
Që ké bekimin e Perëndive!"
------------------------
Bekuar dhe ti!!

[edspace]

Nuk mund të rrjedhin më pastër se kaq.

Shpresoj ti kesh rruajtur të gjitha ç'ke shkruar se janë vërtet pasuri dhe do ishte gjynah të harroheshin poezi të tilla.

[Reina]

me pelqeu me vertet shume,
dashuria do jet gjithmone e bekuar per ate qe e cmojn dhe e adhurojn.

me vertete ato fjal te ngrohin zemren, dhe te bejn te shpresosh tek nje dashuri e vertete.