Sindikata e Hoxhës mblidhte fonde për të blerë armë
Drejtuesit e SHIK-ut u përpoqën ta mbajnë të fshehtë operacionin për ndalimin e Remzi Hoxhës dhe motivin e vërtetë të tij rrëmbimit të tij. Fillimisht u tha se ai akuzohej për trafik armësh, më pas për përfshirje në atentatin që ishte kryer pak kohë para rrëmbimit, ndaj presidentit maqedonas, Kiro Gligorov, madje deri dhe se ishte një agjent i shërbimit sekret të Serbisë. Po pse u ngritën alibi të tilla ndaj Remzi Hoxhës nga personat? Kush ishte shqiptari me origjinë nga Kaçaniku i Kosovës dhe çfarë kishte bërë ai përpara se të zhdukej, për të mos u kthyer kurrë më, qoftë dhe kufoma e tij?
Origjina
Familja Hoxha ishte nga Kaçaniku i Kosovës dhe u zhvendos drejt lagjjes "Çair" të Shkupit në vitin 1955, vetëm disa muaj përpara se të lindëte Remzi Hoxha, më 21 dhjetor të atij viti. Remziu pasi kreu shkollën e mesme në Shkup ndoqi studimet e larta në degën e kimisë në Universitetin e Prishtinës. Pikërisht aty ai u njoh dhe u lidh me veprimtarët që kërkonin të drejtat dhe liritë themelore për shqiptarët e ish-Jugosllavisë. Pasi kreu shkollën e lartë, Remziu u vendos në Ferizaj. Në një familje me nëntë fëmijë, gjashtë djem e tre vajza, Remziu zgjodhi rrugën e tij, duke u vendosur aty ku banonte vëllai i madh që kishte hapur një biznes argjendarie.
Sindikalisti
Rritja e represionit nga rregjimi serb në fundin e viteve '80, bëri që Remziu të përfshihej në organizatat sindikaliste që ishin të vetmet forma për ta kundërshtuar legalisht shtypjen dhe mohimin e të drejtave të shqiptarëve në Kosovë. Ai nuk ishte minator në Stari Tërg, por u solidarizua me grevën e minatorëve të Trepçes në vitin 1989, e cila pati një jehonë të madhe jo vetëm në Kosovë por në gjithë ish-Jugosllavinë. Shefqet Maliqi, një ish-veprimtar i angazhuar në grumbullimin e fondeve për blerjen e armëve në organizatën ilegale Fronti i Rezistencës për Çlirimin e Kosovës nga Serbia kujton:"Unë e kam njohur Remzi Hoxhën, kur ai gjatë kohës që po zhvillohej protesta e minatorëve të Stëri Tërgut, vendosi para dyqanit të vet një parrullë ku shkruhej, 'edhe unë jam minator', në shenjë solidariteti me ta". Pas ngjarjeve të vitit 1989 dhe në prag të shpërbërjes së Jugosllavisë, Remzi Hoxha u vu në krye të njërës nga sindikatat më aktive në Kosovë, Bashkimit të Sindikatave të Ekonomisë së Vogël dhe Zejtarisë me qëndër në Ferizaj. Sëbashku me një grup veprimtarësh të besuar, Remziu u përpoq që lëvizjen sindikaliste ta kthente në një mjet kundërshtimi ndaj rregjimit serb dhe njëkohësisht të ndihmonte dhe mbështeste familjet e punëtorëve që flakeshin nga puna apo që ishin në kushte ekstreme të varfërisë. Maliqi thotë se:"Nëpërmjet Sindikatës Remziu ka ndihmuar me para dhe ushqimet e domosdoshme për të siguruar mbijetesën, familjet e 750 anëtarëve të sindikatës në Ferizaj të pushuar nga puna prej rregjimit serb. Çdo muaj këtyre familjeve u jepeshin ndihma në të holla dhe produkte ushqimore për të përballuar kushtet e vështira të jetesës. Sindikata ka ndihmuar dhe të sëmurët që nuk kishin mundësi për tu kuruar në spital apo që nuk kishin para për të shkuar jashtë vendit. Janë mbuluar shpenzimet për ceremonitë mortore nga viti 1989 deri në vitin 1994 për të gjitha familjet që ishin në vështirësi ekonomike në Ferizaj. I gjithë ky aktivitet kryhej që kosovarët të krijonin besim te sindikata dhe në të mbulonim më mirë aktivitetin tonë ilegalë për sigurimin e fondeve që do të përdoreshin për blerje armësh dhe mjetesh logjistike".
Fronti
Duke e parë ndikimin që po krijonte në masën e gjerë të shqiptarëve të Kosovës lëvizja sindikaliste, policia dhe strukturat e tjera represive të Serbisë nisën survejimin, gjurmimin dhe më pas ndalimin e veprimtarëve që po shkaktonin probleme. Basri Zuka, ish-sekretar i Sindikatës së Zejtarisë të Kosovës thotë se: "Policia dhe shërbimi sekret i Sërbisë nisën të shqetësoheshin për aktivitetin gjithnjë në rritje të sindikatës së drejtuar nga Remziu. Në këto kushte nisi gjurmimi dhe survejimi i aktivitetit të drejtuesve të sindikatës pasi dyshohej se ata po organizonin një veprimtari ilegale që synonte shkëputjen e Kosovës nga ish-Jugosllavia". Organizata për të cilën po punonin një grup shqiptarësh të vendosur kishte si qëllim ta çlironte Kosovën nga zgjedha sërbe. Kjo organizatë ilegale njihej me emrin Fronti i Rezistencës, një nga lëvizjet guerrile pararendëse të asaj që më vonë do të quhej Ushtria Çlirimtare e Kosovës. Drejtuesit e Frontit të Rezistencës po mundoheshin që duke përdorur si kamuflim organizimet legale sindikaliste, të mblidhnin fonde për të blerë armë dhe mjete logjistike në prag të një konflikti të armatosur që pritej të ndodhte mes shqiptarëve të Kosovës dhe rregjimit serb të Millosheviçit. Fondet që Sindikata e drejtuar nga Remzi Hoxha mblidhte nga qytetarët dhe tregëtarët patriotë të Kosovës, shkonin fillimisht si donacione për lëvizjen sindikaliste, e cila ishte legale, për tu transferuar më pas atje ku ishte destinacioni i vërtetë, për të blerë armë dhe përgatitur themelet e rezistencës së armatosur.
Si u fshinë gjurmët nga arshiva e SHIK-ut
Ish-funksionarët dhe agjentët e SHIK-ut të Gazidedes të përfshirë në rrëmbimin dhe më pas zhdukjen e biznesmenit nga Tetova Remzi Hoxha, janë kujdesur që të mos lënë pas asnjë gjurmë të dokumentuar për këtë ngjarje. Gjatë hulumtimeve që janë bërë në arshivën e SHIK-ut në vitin 2002, nuk është gjetur asnjë dokument i shkruar që të hidhte dritë mbi zhdukjen e Remzi Hoxhës. Madje ishin hequr nga një dorë e kujdesshme dhe deponimet e agjentit të “zbërthyer” të shërbimit sekret serb, Armand Loshaj. I vetmi dokumentacion që disponohet në arshivën e Shërbimit Informativ Shqiptar është një material i shtypur, i cili është dorëzuar në selinë e SHISH-it në ditët e para të marsit 1998 nga ish-inspektori Anibal Basha. Ky material pretendohet të jetë një kujtesë e deklarimeve që kosovari nga Deçani, Avdyl (Armand) Loshaj ka bërë gjatë seancave hetimore në selinë e SHIK-ut. Por edhe ky material nuk është i firmosur nga personi që e dorëzoi atë në SHIK, Anibal Basha.
Krijoni Kontakt