Mbi Televizionin ne Shqiperi

[Io_e_Te]

Postuar më parë nga cybertronic
faktikisht ku rri ti vetem SOT 7 merr

hahah kujdes ti!po do ta dish mua sma ze Sot7 se sja vlen FARE! vetem kopjojne!pfff...keni dhe ju me se te mburreni!!!!!!

[Shiu]

Asnje TV, vec nje emision: "Fiks fare" i Top Channel, Sajmir & Doctor & 2 valletaret (zeshkanja eshte me e bukur).

[Living in Vain]

une nuk shoh TV...............por per aq sa me kap syri.....

jam me Tahox-in

por dhe Vizion Plus me komedite qe po jep , te kenaq.

[olsen]

kanalet televizive nga kosova i kam pare ne internet dhe me ka pelqyer rtk.u cudita pak ne menyren se si flitej shqipja,pa theks fare.dukej sikur ishte kanal nga shqiperia.kjo tregon perparimin qe ka bere kosova keto 4 vitet e fundit.top chanel eshte i vetmi kanal i pavarur ne shqiperi bashke me vizion plusin.klani dhe tvsh mbajne anen e qeverise ndersa shijaku dhe telenorba mbajne anen e opozites.edhe mua me pelqen jasht mase emisioni fiks fare ,sepse trajton problemet qe po has vendi yne ne keto kohera .te dyja ato vajzat jane yll fare ,sidomos aida ,ajo brunetja .edhe ajo biondja eva si shpirt eshte.

[olsen]

pikes i re o edi72.tvsh eshte stacion shteteror dhe mban gjithmone anen e qeverise.shikoje kush eshte presidenti i saj,artur zheji ,dhelpra e fatos nanos.kur ra komunizmi ata mbanin anen e sales.mora vesh se ne fund te vitit do na dali tvsh2 ,pasi kanali i pare nuk jep mjaft pallavra dhe doktrina politike.

[BOKE]

Shkrimi i meposhtem, i marre nga gazeta "koha Jone", eshte nje shkrim realist, qe tregon rrumpallen qe mbizoteron sot ne median vizive ne Shqiperi. Ashtu si ne cdo fushe tjeter ne Shqiperi edhe televizionet nuk bejne perjashtim, duke u nisur qe nga parlamenti e qeveria qe perbehet nga ajka "intelektualeve" injorante, duke perfunduar tek bizneset. Nuk kane idene me te vogel te etikes e miresjelljes, te edukates dhe kultures, ndjenjes e krenarise kombetare. Boll qe te zhvatin miletin.


TELEVIZIONET NE KERKIM TE FORMATIT

Nga Kliton Nesturi

Programacioni i varfer. Shqiperia me tre milion e gjysem banore ka gati dyfishin e numrit te kanaleve televizive te Rusise me njeqind e dyzet e pese milion banore. Dicka paradoksale, por ja qe eshte e vertete. Gjate gjashte viteve te fundit, televizionet jane zhvilluar shume per nga sasia dhe shume pak per nga cilesia e prodhimit, aq sa me nje perllogaritje te vogel del se me shume eshte prodhuar kur ka qene vetem nje televizion (TVSH) se sa tani. Po te shohim me vemendje, skemat programore te televizioneve, jane te mbushura me telenovela te huaja pa fund, ku secila prej tyre i prezantohet publikut si "me e ndjekura ne bote"(?).

Ne vend te dyte, ne keto skema programore jane emisionet ne studio, dhe pastaj vijne edicionet e lajmeve. Ne pergjithesi, shihet se televizionet tona, (me perjashtim te "Telesport", "Calvin", "Nees 24" dhe "Alsat", te cilat kane nje specifike) nuk kane nje format te caktuar. Keshtu, tek "Top Chanal", bien ne sy emisionet "Fiks fare", "Shqip" dhe ndonje tjeter, tek "Vizion Plus" bien ne sy cikli dokumentar "Tuneli" dhe disa reportazhe, tek "Klan" "Maratona e kenges", emisioni "Opinion" dhe ndonje spektakel tjeter, etj. Por, a mjaftojne keto emisione po te kemi parasysh shtate dite dhe njeqind e gjashtedhjeteetete ore transmetime ne jave? Ne raport me zhvillimet e shoqerise dhe etjen e publikut, kaq emisione sa u permenden me lart jane shume pak. Po t'i shohim me vemendje emisionet e realizuara ne studio ne format e debateve dhe diskutimeve, ne vetvete, pergjithesisht nuk sjellin asgje. Ato me shume po sherbejne per te mbushur oret e programit, se sa per te percjelle nje shqetesim, apo dicka tjeter. Ndodh qe i njejti politikan apo "analist" mund te shfaqet brenda pak diteve ne disa ekrane televizive. Madje ne te njejtin emision javor, mund te ndodh qe te njejtet njerez mund te dalin deri ne dy here ne jave. Kjo te jep pershtypjen se Shqiperia ka kater-pese analiste dhe tete ose nente politikane. Prodhimet "origjinale" te televizioneve apo kanaleve televizive sot per sot jane emisionet ne studio. Por, deri kur keshtu? Kur do te mund te themi se nje filan televizion eshte solid, ka vizionin dhe prodhimin e tij, me te cilin konkuron jo vetem ne tregun vendas, por edhe ne ate te huaj? Kur do te themi se televizonet tona, nje pjese te mire te te ardhurave e sigurojne nga shitja e programeve te tyre, ashtu sic sot po funksionojne krahas televizioneve perendimore, edhe mjaft kanale televizive ne Evropen Lindore? Me keqardhje, duket se jemi ende larg ketyre pergjigjeve. Asnjera prej tyre nuk ka nje prodhimreal i cili perbehet nga, koncerte, filma, telefilma, reportazhe dhe dokumetare, me te cilat do te konkurronte jashte Shqiperise. Kush nga televizionet shqiptare, vec TVSH-se, ka marre pjese me prodhimet e saj ne ndonje festival boteror, apo europian? Te gjitha televizionet tona kane rene ne gracken e lajmit. Ato bejne gare me njera-tjetren se kush e kush ta japi lajmin e para, pavaresisht se shpesh mund te ndodhe qe ai mund te jete jo i sakte. Po pastaj? A mund te mburren keto televizione se, lajmet qe ato transmetojne jane me te shpejta se te BBC, CNN, ARD, FOX, apo ndonje tjetri ne Perendim? Cilat jane raportet e tyre me keto televizione? Telvizionet shqiptare japin informacione vetem per publikun shqiptar. A eshte ky publik me i madh se numri i banoreve te Berlinit? Kjo eshte njesoj sikur te shohesh vazhdimisht pallton qe mban veshur ne trup dhe te kenaqesh me te. Jo vetem televizionet ne Shqiperi, por asnje televizion ne Ballkan, nuk mund te mburret dhe te pretendoje se zoteron tregun e informacionit, gje e cila i ben ato konkurente te denja me gjigande te tille se BBC, ARD, FOX, N24, RTL, apo me pak te fuqishme se keto. Ky fakt, i cili eshte konstatuar edhe nga eksperte te ndryshem nderkombetar, e ben teresisht te pavlefshshem mentalitetin e mjaft prej drejtuesve te televizioneve shqiptare, te cilet e mbeshtesin punen e tyre tek informacionet e lajmeve. Koncepti se puna dhe te ardhurat e nje televizioni mbeshteten mbi edicionet e lajmeve, se sa te forta dhe te shikueshme jane ato, eshte nje koncept i vjeter, qe tashme nuk i perket shekullit ku jetojme.

Ekrani ne beteje me politiken

Sot flitet shume per nje ndikim te fuqishem te politikes vecanerisht ndaj televizioneve, gje e cila eshte normale ne te gjithe boten. Me shume se kjo teme, e cila eshte normale ne te gjithe boten, opinionin aktualisht e shqeteson nje teme tjeter; sa te pregatitura jane keto stafe, te cilat jo vetem percjellin lajmin, por pasqyrojne ne teresi zhvillimet e shoqerise shqiptare dhe me gjere? Kjo eshte ceshtja, tek e cila duhet te ndalen te gjithe. Pjesa me e madhe e reportereve dhe redaktoreve vijne nga media e shkruar, pa permendur ketu ata qe ne televizion hyjne nga hici. Te mesuar me praktiken e punes ne gazete, ata e kane teper te veshtire te pershtaten ne televizion.

Vec ketyre sheh se edicionet informative jane te njejta. I njejti lajm, i cili jepet ne dreke, jepet edhe ne pasdite, ne mbremje dhe ne mesnate, me te njejtin stil. Ai nuk ndryshon as permbajtjen ne tekst dhe as ne figure. Dikur eshte kritikuar TVSH se te njejtat lajme i jepte ne edicionet e lajmeve te ores 16.00, te ores 20.00, dhe te ores 22.30. Tani thuajse te gjitha televizionet punojne keshtu. Ku ndryshojne ato na njera-tjetra dhe cila eshte e reja qe i jepet publikut gjate dites?

Mentaliteti i hapesires se cunguar

Nje dicka tjeter: Ne shumicen e televizioneve Kosova shihet me nje sy, si te ishte nje vend i huaj, diku prane Azerbajxhanit apo Kongos. Lajmet qe percillen prej tyre rreth Kosoves, shpesh jane percim i sakte i lajmeve te agjensive te huaja, prej te cilave ato furnizohen. Madje ne disa prej tyre, Kosova hyn ne bllokun e lajmeve nga bota(?!) Informacionet mbi Kosoven shpesh jane te thata, dhe ne lidhje me ngjarjet qe ndodhin ne kete pjese te kombit, s'para behet ndonje koment apo analize, por mjaftohet te percillet vetem opinioni zyrtar. Valle, kjo ben pjese ne moton"Nje komb, nje qendrim!"?...

Qe televizioni ka rregullat e tij, kjo eshte e pamohueshme. Dikur ne RTSH nuk mund te punoje si gazetar apo redaktor ne se nuk kishe mbaruar nje dege te arsimit te larte. Ky rregull ka ekzistuar jo pa te drejte deri kohet e fundit. Kjo nuk eshte aspak nje norme komuniste, apo e vjeter, sic degjon te thuhet shpesh, por nje norme e cila eshte e vendosur dhe praktikohet ne te gjitha televizionet kryesore te Europes, e me gjere. Madje, ne disa prej tyre ekziston edhe kufiri ndares; nje reporter nuk mund te behet shef ne se ai nuk kalon nje periudhe te gjate pune, e cila shkon deri ne pesembedhjet vjet, si dhe gjate kesaj kohe te kete treguar aftesi organizative; nje reporteri te ri, nuk i lejohen interpretime, etj.. Ne Shqiperi keto parametra jane thyer ne menyren me te thjeshte, dhe sot ka plot gazetare apo redaktore te cilet ende nuk e kane mbaruar shkollen e larte, e qe mund te kene lexuar ndonje liber njehere ne kater vjet. Keta jane ata qe informojne publikun, qe kane ne dore fatet e tij. Sasia qe ata i sjellin publikut, shpesh eshte nje pune e percipte; nuk thote asgje, ose arrin te sjell dicka ne menyre te percipte, apo te kopjuar keq. Kjo ndodh me se shumti tek reporteret qe vijne nga hici dhe qe ende nuk e kane mbaruar shkollen e larte.

Garderoba e munguar

Nje rregull tjeter ne televizion eshte edhe veshja. Ajo ka normat e saj, te cilat nuk mund t'i mohosh. Ne rradhe te pare ajo duhet te percoje kulture dhe seriozitet, respekt per shikuesin dhe bashkebiseduesin. Por duket se ne Shqiperi as kjo gje nuk ka vlere. Gazetaret e informacionit, vajza te reja dhe plot energji, i sheh neper konfernca shtypi, apo edhe duke ndjekur politikanet, (pa permendur temat e tjera) me funde te shkurtra dhe me bluza sportive(?!). Si do te dukej nje gazetare ne oborrin e Shtepise se Bardhe, apo ne ambientet e Parlamentit Europian, me kete lloj veshjeje? Kjo, veshje, per fat te keq, eshte bere veshje pune. Keto nuk ndodhin ne asnje televizion te botes. Madje, per te tilla gjera ka sanksione te forta.

Kriza e identitetit te pakerkuar

Me shume se ne zhvillim, televizionet ndodhen ne kaos. E ke te veshtire te dallosh se kush eshte televizion publik dhe kush privat, kush kombetar dhe kush lokal. Po te shohim me kujdes, veme re se shume pak prej tyre luajne brenda disa rregullave te caktuara, ndersa te tjeret. me mire te mos e thuash. Po ndodh ajo qe quhet "lodhje e publikut". Nuk mjaftojne vetem lajmet, por edhe struktura programore. Ende vazhdon te ndodhe, qe nje film, te cilin e sheh ekskluziv ne mbremje ne nje stacion, ta shohesh te nesermen ne dreke tek nje stacion tjeter. Madje, shume nga keto stacione televizive po thyejne edhe rregullat e tregut, dhe mund te mos jete aspak cudi qe nje dite ato mund te paditen nga prodhuesit per pirateri. Keshtu, mjaft filma amerikane te shfaqur tek "televizionet lokale", jane te dubluar ne italisht dhe cilesia e transmetimit te tyre mjaft e keqe. Edhe sa kohe keshtu? Sa per krahasim, me gjithe veshtiresite dhe periudhen e shkurter kater vjecare, te tre televizionet kryesore ne Kosove RTK, RTV21 dhe KTV, transmetojne vetem filma dhe koncerte te cilat i kane blere nga prodhuesit, apo jane dhurate ne nje forme tjeter, pa cenuar te drejtat e autorit.

Per shume televizione shqiptare tashme eshte periudha e lumturise. Po neser? Televizionet shqiptare tasme ndodhen para sfidave konkrete. Tre jane ceshtjet me te cilat ato do te duhet te perballen, identiteti dhe skemat e qarta programore, profilizimi i stafeve dhe hyrja ne tregun e huaj. Pa keto te treja, veshtire se do te kemi televizone te verteta ne Shqiperi.

[DuRResaK_PlaKo]

mire e ka, por ca do te behet?
Ishalla me mire ky eshte nje proces, megjithse proceset sikur ngecin ne shqiperi.

[wittstar]

Gazeta Koha Jone shkruan:
"Ne raport me zhvillimet e shoqerise dhe etjen e publikut, kaq emisione sa u permenden me lart jane shume pak. Po t'i shohim me vemendje emisionet e realizuara ne studio ne format e debateve dhe diskutimeve, ne vetvete, pergjithesisht nuk sjellin asgje. Ato me shume po sherbejne per te mbushur oret e programit, se sa per te percjelle nje shqetesim, apo dicka tjeter. Ndodh qe i njejti politikan apo "analist" mund te shfaqet brenda pak "

Te nderuar gazetare pse me kaq nota denigruese per stacionet televizive shqiptare.
Jam emigrant shqiptar ne Gjermani dhe kam mundesi te ndjek shume stacione televizive (digital) shqiptar,amerikan,francez,italian,spanjoll,rumun gjerman etj.
Per hir te se vertetes duhet thene se televizioni shqiptar ka pesuar sipas mendimit tim nje hop te madh pozitiv ne lidhje me shkallen e informimit te publikut dhe angazhimin e tij ne proceset e zhvillimit ne Shqiperi.
Personalisht shoh me kenaqesi stacionin televiziv Top Channel,TV Shqiptar,TV Kosova.
Dua ketu te shpreh komplimentat e mija per gazetaret teper te guximshem te emisionit "Fiks Fare" te Top Channel,per Alban Dudushin ne Top Show,si dhe ne pergjithesi per informimin objektiv qe ky stacion televiziv i bene publikut.
Me duhet te them ketu se sa here shoh "Fiks Fare" ne mbremje shqetesohem per
shendetin dhe fatin e gazetareve te atij emisioni te cilet vene jeten e tyre ne rrezik dhe ngrene zerin e tyre lart,i kthejne kamerat nga realiteti,pjeserisht i felliqur,duke u ndeshur keshtu balle per balle me guxim me mafian shqiptare ne pushtet ose jashte pushtetit.Komplimenta Saimir & Doctor!
Shoh me kenaqesi edhe televizionin zyrtar shqiptar tek i cili vleresoj theksin qe ve tek tradita kulturorore,dhe qe perpiqet te mbaj gjalle kujtesen historike te popullit tone.
Me duket se ne kete drejtim keto dy stacione televizive plotesojne njeri tjetrin fare mire.
Pasi i kemi thene keto mund te themi me plot goje se te pakten te dyja stacionet televizive qe permenda me lart jane padyshim ne nje nivel bashkekohor,si nga permbajtja ,ashtu dhe nga forma.
Mjafton te permend se ne Gjermani psh,nje vend me shume stacione televizive
emisione te tilla si "Fiks Fare " i sheh vetem nje here ne jave.
Mjafton te permend se ndersa Top Channel ka dhene Top Show te vecanta per minoritetet ne Shqiperi ,me pjesemarrjen ne to kryesisht te atyre minoriteteve(Per Romet psh.) ne Gjermani ku ka miliona turq asnjehere ,e theksoj asnjehere nuk eshte bere ndonje emision ku minoriteti turk ketu te vihet ne qender te vemendjes,me pjesemarrjen e plote te tij ne ndonje show qe ti kushtohet vetem turqve(psh) mos flasim per shqiptaret apo te tjere.
Edhe njehere komplimentat e mija per Top Channel!

[sirena_adria]

Ethet e klikimeve që po varrosin televizionin

Lutfi Dervishi | Janar, 2023


Për t’i shpëtuar plakjes, televizioni duket se ka nisur të germojë ku të mundë për të gjeneruar burime të reja energjie që mund të rindezin llampën e interesit. E këtë jo domosdoshmërisht e bën në emër të vlerave por mjafton që të arkëtojë të ardhura. E rëndë të thuhet por në këtë mekanizëm s’ka më vijë të kuqe, madje as duke përdorur plehra për të prodhuar elektricitetin e nevojshëm të mbijetesës.

Në të shumtën e rasteve kjo është më e preferuara pasi ka kosto më të ulët televizive dhe rezultati i përftuar është një lloj energjie bërthamore që përpos anës pozitive mbart edhe atë shkatërruese.

Pra, mund të prodhosh vlera dhe të përçosh kulturë, por mund të prodhosh edhe antilvera e të përçosh banalitet.
Një program i mirë mund të shkaktojë ndjenjën e të qenit i qetë, i lumtur, i gëzuar, sikundër mund të prodhojë apati, mund të zgjojë instiktet e dhunës ose thjesht të bjerrësh kohën me të.

Nga një program i mirë mund të dalin talente, sikundër nga një program i keq mund të dalin “VIP”-a.

Nuk është nevoja të shtroj pyetjen se çfarë ndjesie ju përshkron nëse ju shikoni ose dëgjoni për Anjeza Shahinin, Kamela Islamajn, Rona Nishliun, Teuta Kurtin, Flaka Krelanin, Elvana Gjatën, Rosela Gjylbergun, Kejsi Tolën, Vesa Lumën, etj…

Me shumë gjasë keni një ndjesi të mirë, e kjo jo vetëm për hir të nostalgjisë së kultivuar prej brezash, por edhe sepse i ndjeni ende këta personazhe “krijesa” të televizionit të mire për atë çka i kanë dhuruar skenës.
Dikur, para dy dekadash ishin të rinj që plot ideale për të nesërmen artistike konkurroni me këngë live për të dalë të parët dhe për të mbretëruar në skenat e një Shqipërie të varfër që mëtonte për të kapërcyer shkallët e tranzicionit, e sigurisht edhe atë kulturor.

E njëjta ndjesi e mirë, duke shtuar edhe respektin që e imponon kopetenca profesionale, besoj se e ndjeni kur dëgjoni për Adi Krastën, Pali Kuken, Alfred Kaçinarin, Shpëtim Saraçin, Zhani Cikon, Zerina Kuken, Elton Dedën, Kristi Popën?
Kjo bashkësi vlerash e profesionistëve të “vjetër” përputhej me grupin e të rinjve që konkurronin me këngë live në programin: “Ethet e së Premtes mbrëma dhe Krasta show”. Ky program u realizua vetëm në katër vite në katër televizione. (Telesport në bashkëpunim me RTSH, Vizion + dhe Top Channel.)

“Ethet”, përmes profesionistëve të dorës së parë dhanë një leksion për kohën: Rinovuan skenën e këngës, bënë një garë të hapur e të ndershme për këdo që mendonte se dinte të këndonte, prodhuan talente që i rezistuan kohës dhe përfaqësuan denjësisht vendin në Eurovizion.

Por më shumë se për fillimin e viteve 2000, leksionet e “Etheve” vlejnë për kohën e youtube, Instagramit dhe TikTok-ut që po njohin veç gjuhën e klikimeve.

Leksioni i madh i “Etheve”, në kushtet e zhvillimit të teknologjisë dhe etheve të rrjeteve sociale, është se nuk ka pse të ketë kontradiktë mes një programi shumë popullor dhe një programi cilësor. Për ata që e kanë harruar dhe brezin që nuk ka patur mundësi ta shohë këtë spektakël duhet kujtuar se në qytetet ku shkonin Ethet, mbyllej çdo aktivitet për të shijuar spektaklin.
Leksioni aktual është se ndonëse fituesit e garës së “Etheve” nuk shpërbleheshin financiarisht me asnjë qindarkë, u bënë njerëz jo vetëm të famshëm, por artistë të vërtetë dhe përçues të vlerave në shoqërinë shqiptare që me vitet akoma edhe më të vyer u bënë.

Leksioni i çmueshëm i “Etheve” të para 20 viteve është se Shqipërisë nuk i mungojnë talentet, por për t’i zbuluar ata duhen jo vetëm profesionistë të mirë, por edhe shumë mund. Për të fituar artistët e përmendur më lart janë situr me seriozitet dhe profesionalizëm afro 10 mijë konkurrentë, e ndërsa sot dembelizmi mediatik ka kultivuar gradualisht një audience që adhuron shthurjen. (E kjo natyrisht ka nevojë për studime të thelluara sociologjike)

Leksioni që vlen për çdo kohë i “Etheve” është se kur punën e marrin në dorë profesionistët, meritokracia dhe suksesi është i garantuar. Ata që mbajnë mend këtë program, kujtojnë se vendimet merreshin me transparancë të plotë dhe në sinkron me ndjesinë që kishte publiku. Vetë karriera e atyre që mundën të trimfojnë, është vërtetim për integritetin profesional.

Ai produkt televiziv mbetet leksion për këtë kohë të çartur klikimesh duke na kujtuar se si mund të bësh program popullor, pa kaluar në banalitet.

Ai produkt televiziv mbetet leksion për ekranet e shumta që kemi sot të cilat teorinë e evolucionit e kanë kuptuar anasjelltas, jo nga kafsha tek njeriu por nga njeriu tek kafsha. Pra, jo Teoria e Darvinit, por teoria e “Ujkut të Cërrikut”.

E vërtetë që ekrani përpos informimit duhet të argëtojë por ama këtë mund ta bëjë paralelisht me prodhimin e vlerave për shoqërinë. Vlera që në rastin konkret përfaqësuan denjësisht Shqipërinë. Anjeza Shahini, Luis Ejlli, Rona Nishliu, Kejsi Tola dolën nga dyert e “Etheve” dhe përfaqësuan vendin në Eurovizion.

Leksioni universal nga “Ethet” është se dalja e yjeve të rinj nuk errësoi yjet me të cilët ishte mësuar publiku pasi qielli i këngës vetëm sa u pasurua.

“Ethet” janë pasuar edhe nga programe të tjera mjaft popullore me këngë, pa rënë në banalitet dhe pa bjerrur në cilësi si produksionet e Pandi dhe Bledi Laços.

Një justfikim që dëgjon rëndom për produktet banale që ndesh sot në ekran është justifikimi kështu “e do ky milet”. Ky justifikim vulgar të kujtojmë thënien e famshme të Henry Ford, prodhuesit të automobilave. “Po të pyesja njerëzit se çfarë donin ata, me siguri do të më kërkonin kuaj më të shpejtë”.


Ballkanweb

https://www.balkanweb.com/ethet-e-kl...-televizionin/