Gjuha shqipe ka krijuar italishten edhe latinishten si gjuhë artificiale

[Iliria Etnike]

Fjalët e italishtes edhe të latinishtes shpjegohen vetëm me gjuhën shqipe.

Gjuha shqipe ka krijuar latinishten si gjuhë artificiale në antikitet edhe pastaj nga latinishtja është krijuar italishtja si gjuhë e folur.

Fjalët italiane edhe latine janë fjalë të bashkuara të shqipes ose janë gati njëllojë si fjalët e shqipes.

Gjuha shqipe i ngjante në antikitet më shumë gegërishtes pra dialektit verior edhe prandaj shumë fjalë të latinishtes edhe italishtes shpjegohen me dialektin verior të shqipes.

Këto janë shumë fjalë të latinishtes edhe të italishtes që janë krijuar nga bashkimi i fjalëve të shqipes ose janë fjalë të shqipes me pak ndryshime:

venerare - vë ner - vë nder - nderon

memoria - me mor - të marrësh në kujtesë – kujtesa

mercatus - mer ka - merr ka - ku ka për të marr - ku ka për të blerë – tregu, në italisht është "mercato"

vedere - vë re - vëren, shikon

tradition – tëra dit – tëra të ditura – tradita, edhe tradita përbëhet nga gjëra plotësisht të njohura pra të ditura, në italisht është "tradizione"

opera - o bër - osht bërë - vepra

miraculum - mira - e mira – mrekullia, latinishtja e italishtja nuk e kanë fjalën "mirë" por shqipja e ka, në italisht është "miracolo"

monumentum - mon ment - mbon mend - mban mend - monumenti

vita - vit - jeta, fjala shqipe "vit" është marr për ta pasur latinishtja për fjalën "jeta"

eta - jeta - mosha, fjala shqipe jeta është marr për ta pasur latinishtja per fjalën "mosha"

lingua - lin gua - gjuha e lindur - gjuha, e folura

membrana - me mbran - me mbron - të mbrosh - cipa që mbron rreth e rrotullë

eruditus - e ru dit - e ruan diturinë - një njeri që di shumë edhe e ruan diturinë

studiare - shty dija - shtyn dijen - e shtyn më tej diturinë - mëson, edhe etimologjia zyrtare indoeuropiane kështu e shpjegon fjalën "studiare" por pa thënë se fjalët "shty" edhe "dija" janë shqip

migliore - më mirë, por latinishtja e italishtja nuk e kanë fare fjalën mirë por shqipja e ka

sapere - zap – dicka që e ke, dicka që e di - di, të dish gjëra

banditore - ban dit - ban të ditur - lajmëtari që bën të ditur lajmet

debere - do bërë - duhet bërë - duhet, detyrohet, kjo fjalë latine është shumë e qartë nga shprehja shqipe "do bërë" që dicka duhet bërë edhe asnjë shpjegim tjetër nuk ka per këtë fjalë, në italisht kjo fjalë është "dovere" pra vetëm pak më ndryshe nga fjala latine "debere"

illuminare - il lum - yll lum - lum drite - rreze drite - ndriçon

mettere - me të - me atë - me diçka - vë me të - vë me diçka - vë diçka, vendos diçka në një vend

essere – ësh – ësht - është

dire - di - thua atë që di - thotë, me thënë

fare - fa - ba - me ba - të bësh diçka – bën

cascada - ka shka - ka shkarë - ka rënë - vend ku bie uji

stimulus - shti mu lu - shtin mu lujt - shtin për të lëvizur - hosteni, edhe hosteni përdoret për të shtyrë kafshët në bujqësi

abolire - a bo lë - asht bo lënja e diçkaje - heq, kjo fjalë e ka kuptimin shumë qartë ne shqip

nobile - njo bë - njohur bën - fisnik, edhe fisnikët janë njerëz të njohur pra aristokratë

iniziare - i nis - nis diçka - nis, është shumë e qartë që kjo fjalë e ka kuptimin në shqip

ponere - pon - von - vën - vendos, vë diçka në një vend

posponere - pos pon - pos von - pas vën - vënë nga pas - vendos nga pas

apparere – a parë – asht parë – është parë – duket, shikohet

mangiare - ma hangër - me hangër - të hash - ha

dare - dha - me dhan - te japësh – jep

volare – vo lar – bo lart – bën lart – fluturon

arrivare – a rri va – asht rri va – është vajtur atje ku rri – arrin

origina – o ri gjë – osht rri gjë – atje ku rrinë gjërat në vendin e tyre – prejardhja, origjina

obscure – o bë skur – osht bë shkurr – është bërë errët - errët

principe – prin – princi, latinishtja e italishtja nuk e kanë fjalën "prin" por shqipja e ka

princeps – prin – udhëheqësi që prin – prijësi

evolution – e vo lut – e bo lujt – e bën të luaj – e bën të lëviz, të ndryshojë – evolucioni, në italisht është "evoluzione"

aspectare - a së pe - asht së parë - asht me parë - shikon duke pritur – pret, duke ndëjtur në pritje, në italisht është "aspettare"

lasciare - lash - me la - te lësh – lë, ta lësh diçka

tenere – të ner – të mer – të merr – të marrësh – të mbash - mban

guardare - gardh - ruan - gardhi është kufi për të ruajtur - vështron për të ruajtur

sentire - zen - zër - zëri - dëgjon, edhe zëri dëgjohet si zhurmë

parlare - par la - para la - para lë - lë fjalët përpara duke folur - me fol, flet

trovare - të ro va - të ru ba - te ruajtur bën - gjen diçka edhe e merr, e ruan - gjen

generare - gjën e re - një gjë e re - bën një gjë të re - krijon diçka të re

emergenza - e mer gjën - e merr gjënë - i merr gjërat me shpejtësi për të ikur - emergjenca
admirare - ad mir - atë mirë - admiron, adhuron një gjë të mirë, latishtja edhe italishtja nuk e kanë fjalën "mirë" por shqipja e ka fjalën "mirë"

sonare - son - zon - zan - zëri - bën zë, bën zhurmë

silenzio - s'i lën zë - nuk lë zë - nuk lë zhurmë - qetësia

passare – pas – lë pas – lë mbrapa – kalon

foresta - for est - for është - shumë është – pylli, "fora" ka kuptimin "shumë" në shqip edhe pylli ka shumë pemë

laguna - lagun - lagur - e lagura - e laguna - laguna, laguna është një sipërfaqe uji anës bregut të detit që është e ndarë prej detit nga një rrip toke

potere - bo të re - bën të re - mundesh, mund të bësh gjëra të reja

finire - fin - fun - fund - përfundon

seria - së ri - së rish - një gjë e bërë prapë ose e përsëritur - seria, gjuha shqipe e ka fjalën “ri” edhe fjalën “së” kurse latinishtja edhe italishtja nuk i kanë këto fjalë edhe prandaj nuk munden dot latinishtja edhe italishtja që ta shpjegojnë fjalën e tyre "seria", por shqipja i ka të dyja këto fjalë edhe e shpjegon shumë saktë kuptimin e fjalës "seria"

privato – pri vet – atje ku prij vet – atje ku udhëheq vet – privat, edhe në hapësirën private i bën gjërat vet

producere - për duk - për dukjen e dickaje - për krijimin e diçkaje - prodhon

inventarium - in vent - në vend – inventari, kuptimi i kësaj fjale është numërimi i gjërave në një vend, në italisht është "inventario"

mandare - ma nda - me nda ose me shpërnda - i kalon gjëra dikujt tjetri

abbandonare - a ba ndon - asht ba ndan - është bërë ndarë - lë diçka, lënja e diçkaje është koncept shumë i qartë edhe këtë fjalë gjuha shqipe e shpjegon shumë saktë

andare - and - end pas diçkaje - shkon, ecën

prendere - pre ndër - merr ndër - merr ndër duar diçka - merr, "pre" në shqip është "preja" pra diçka që është marr

credere - kre - krye, koka - beson, mendon

mare – ma re – ma i rënë – më i rënë – më i ulët – deti, edhe deti është në nivel më të ulët se sa toka

semplex - s’e mpleks - nuk e perzien - e papërzierë - thjeshtë, kjo fjalë latine e ka shpjegimin shumë të qartë në gjuhën shqipe sepse është e përbërë nga fjalë të shqipes edhe në italisht kjo fjalë është "semplice" pra vetëm pak më ndryshe nga fjala latine "semplex"

complex - kom pleks - është e mpleksur - e përzierë, kompleks

domanda - do ma nda - do me nda një përgjjigje – pyetja

allargare - a larg - asht larg - largon

ludere - lujt - me lujt - luaj, të luash

terra - terr - e errët pra terr - toka, edhe toka është e errët

colonia - ko lon - ka lënë - është lënë - kolonia, edhe kolonia ështe nje vendbanim i themeluar pra një vend që është lënë për t’u banuar

pausa - pa u za - pa u zënë me diçka - pa u marr me diçka - pushimi, kuptimi i fjalës latine edhe italiane "pausa" është shumë i qartë në gjuhën shqipe sepse përbëhet fare qartë nga këto fjalët e shqipes

capire - kap - kupton, e kap diçka me mendje pra e kupton

acqua - akull - uji, fjala shqipe "akull" është marr për ta pasur latinishtja për ujin

pro, per - për, fjala shqip "për" është gati njëllojë në italisht "per" edhe në latinisht "pro" që janë vetëm pak të ndryshuara

castellum - ka shtjell - ka mbështjell - kështjella, edhe kështjella është e rrethuar pra e mbështjellur me mure, në italisht është "castello"

strata - shtra - shtrati - si shtrati i lumit - shtruar – rruga, edhe rruga është e shtruar, në italisht është "strada"

accendere - a që ndez - ndez diçka, edhe kjo fjalë është shumë e qartë në shqip

celebrare - çel e ba - çel e ba lojën - hap edhe bën lojën e ceremonisë

ceremonia – çel e mon – çel e mbon – çel, hap e mban ritualin e ceremonisë - ceremonia

piccolo - pik - pika - i vogël, fjala pikë/pika e shqipes është marr për të krijuar fjalën "piccolo" të italishtes

apertum - apur - hapur, në italisht është "aperto"

mignatta - mi njit - mi ngjit - shushunja, edhe shushunjat ngjiten pra kjo fjalë është shumë e qartë në shqip

varianza - var - varet - varësia, edhe varianca tregon varësinë prej diçkaje

variare - var - varet

imitare - i mi të - nji me të - një me të - një me atë - bën diçka njëjtë si atë - imiton

presente - pre she - prej sheh - para sheh - shikon para - shikon përpara - pranishëm

spongia - shpon gja - gjë e shpuar - sfungjer, edhe sfungjerët kanë vrima pra janë të shpuar edhe kuptimi i kësaj fjale të latinishtes është shumë qartë në shqip, në italisht kjo fjalë është "sfungero"
postea - pos tej - pas taj - pastaj, më vonë

laborare - la bo re - lë një bërje të re - lë një gjë të bërë të re - punon, në italisht është "lavorare"

battaglia – ba tej – bë tej – bën tej - beteja

presto - pre - prej, nga – shpejt

dia - dita

mela - molla

valore - vlera

venire - vjen

liga - lidhja

super - sipër, në italisht është "sopra“

libertas - liria

spata - shpata

tentare – tenton

mente – mendja

pagare – paguan

notte - nata, në gegërisht i thonë edhe "nota"

curia - ku ri – ku rri - vendi ku rrinte udhëheqja politike e Romës në antikitet, edhe kjo fjalë është shumë e qartë në shqip

securus - se kur - si gur - sigurt, në italisht fjala latine securus është sicuro kurse në dialektin venecian të italishtes është siguro, edhe kuptimi i kësaj fjale është shumë i qartë në shqip sepse shqipja e ka vet këtë fjalë edhe fjalët "si" dhe "gur" i ka vetëm shqipja edhe krahasime me gurin për gjëra të sigurta është shumë i arsyeshëm edhe i qartë

surdus - s’u ndi - nuk u dëgjon - shurdh, fjala latine "surdus" është vetëm një kopje e fjalës shqipe "shurdh" edhe shpjegimi "shurdhi - shundi - s’u ndi - nuk u degjon" është shumë i saktë për këtë fjalë, në italisht kjo fjalë është "sordo" pra vetëm pak më ndryshe se sa fjala latine "surdus"

funebre - fun e bere - fund e bërë - mortore, ceremoni për vdekje, varrosje

rivalis - ri bal - rri ball - rri përballë - kundërshtar, në italisht është "rivale" pra vetëm pak më ndryshe nga fjala latine "rivalis"

sempre - s’e mpre - nuk e pret - e paprerë - e tërë - gjithëmonë, edhe kuptimi i fjalës "gjihëmonë" është një kohë e pandarë edhe shpjegimi i kësaj fjale me gjuhën shqipe është shumë i qartë

në greqisht fjala "gjithëmonë" quhet “panda” edhe shpjegohet - pa nda - e pandarë - kohë e pandarë pra gjithëmonë, edhe fjala greke “panda” është e përberë nga këto dy fjalët e gjuhës shqipe edhe ky shpjegim me shqipen është shumë i qartë

calare – ka la – ka lënë – ulet, bie

canotto – ka not – varka që noton - varka

capacità – kap – kap aq sa mban - kapaciteti

caparra – kap ar – kap flori - kapari, depozitimi

capitare – kap - mledh

capitale – kap- kapitali

verità - e vërteta

parentes - të parët, prinderit

tanto – tan – tërë - shumë

tropo - tepër

desirare – desh - dëshira

molto – mo – ma – më shumë

volere – volit - e volitshme - do

dividere – di vi – dy bë – bën dysh – ndan më dysh - ndan

portare – port – bort – bart – të bartësh – të mbash - mban

spiegare – shpie gja – shpie gjë – shpie një arsyetim – jep një arsyetim - shpjegon

bevere – be ve – pi bë – pirje bën - pi

riparare - ri par - ri bar - ri barë - ri bërë - bërë prapë - riparon

imparare – i mpa – i mba – i mban – i mban njohuritë – mëson

posare – po za – po zë – po e zë – po e zë një vend me diçka – vendos, vë

casa – ka za – ka zënë – është e zënë – është e mbuluar – shtëpia, edhe shtëpia është e mbuluar pra e mbyllur

mons – mon – mol – mal – mali, në italisht është "monte"

montagna – mon tan – mol tan – mal tan – mal tërë – male tërësisht – shumë male - malësia

disciplina – dish i plin – dish i prin – dijes i prin – diturisë i prin – disciplina

avvenire – a vjen – asht vjen – është vjen - e ardhmja

avanti – a vant – asht vajt – është shkuar - përpara

amico – a mik – asht mik – është mik – miku, në latinisht është "amicus"

allentare – a lën – asht lënë – është lënë – është lëshuar - lëshon

angustia – a ngusht – asht ngusht – është ngusht - ngushtësia

arena – a rena – asht rëra – është rëra – arena, edhe arena është një vend i rrethuar ku ka rërë

neve – reve – e reve – bora, edhe bora bie nga retë pra bora është e "reve"

nebia – re bë – si re bërë – e bërë si reja – mjegulla, edhe mjegulla është si një re që takon tokën

totale – to tal – to tan – të tan – të tërë – tërësia, totali

rei – re – ru – ruan – mbreti, edhe mbreti ruan pushtetin dhe mbreterine, në latinisht është "rex"

creare – kre – krye – koka – krijon, edhe për të krijuar duhen mendime

usare – u za – u zë – u përdor gjërat – i përdor gjërat - përdor

cucina – ku zien – ku gatuhet, zien - kuzhina

crescere – kre sheh – krye sheh – kokën shikon - ngrihet

critica - kret - kryet - koka – kritika, edhe kritika bëhet me mendime

cumulare – ku mu la – ku me lënë – ku lë gjerat – ku mbledh gjërat – grumbullon

carrozza – ka rrota – karroca

etere – e tërë – hapësira e universit, edhe universi është i tërë pra i plot edhe i madh

eterno – e tërë - përgjithëmonë

fondare – fund – themelon, edhe themeli është në fund të një ndërtese

federare – fe dhe – fe jep – besën jep - bashkon

felone – fe lon – fe lënë – besën lënë – ka lënë besën - tradhëtari

lago – lag – liqeni, edhe liqeni ka ujë pra është i lagësht

lavare – la va – la ba – larje bën - lan

probare – pro ba – për ba – për bërjen e diçkaje – për të bërë diçka – provon, në italisht është "provare"

tolerare – to ler – të lërë – të lësh - toleron

lanciare – lan – lënë - lëshon, fillon

maturare – matur – rrit, bëhen të rritur, edhe të rriturit quhen më të matur se sa fëmijët

materia – mat – lënda, materia, edhe materia është e kapshme edhe mund të matet

offrire – afron – ofron, bën ofertë

manum - man - mban - dora, edhe dora mban gjëra, në italisht është "mano"

plurale – pluhur – shumësi, edhe pluhuri përbëhet nga shumë kokrra të vogla, nga kjo fjalë vjen edhe fjala "pluralizëm"

Në italisht edhe latinisht ka shumë fjalë që fillojnë me parashtesën con- që te disa fjalë bëhet com- për shkak të përshtatjes së tingullit me shkronjën tjetër pasuese. Kjo parashtesa con- është fjala "kon" e gegërishtes që domethënë "me qënë" pra "është". Vetëm shqipja e shpjegon këtë parashtesë kurse latinishtja edhe italishtja nuk e shpjegojë dot. Shqipja i shpjegon edhe pjesët e tjera të këtyre fjalëve që latinishtja edhe italishtja nuk i shpjegojnë dot. Këto janë disa fjalë me këtë parashtesë:

contactare – kon tak – kon taku – kon takuar – është takuar - takon

convention – kon vën – e kon e vënë – është e vënë – është vendosur – vendosje, në italisht është "convenzione"

comparare – kom par – kom parë – është parë, është krahasuar - krahason

condition – kon dit – kon e ditur – është e ditur – kusht, edhe kushtet janë gjëra që dihen, në italisht është "condizione"

conoscere – ko njo – ka njoh – ka njohje – njeh

compiere - kom bërë - e bërë, e përfunduar – përfundon

comprare - kom prur – diçka është sjellë, është blërë – blen

completare - kom plet - kom plot - është e plotë - plotëson, kjo fjalë latine edhe italiane është shumë e qartë që përbëhet nga këto fjalët e gjuhës shqipe

commentare - kom ment – kom mend - dhënie mendimi - komenton

concept - kon cept - kon qept - e kon e qepur - është e qepur - mendime të qepura ose të lidhura bashkë – koncepti

conspirare – kon shpir – kon e shpirë – është e shpirë – është e çuar, e kurdisur – konspiron

consonne – kon zon – kon zan – është zëri - bashkëtingëllorja

convento – kon vend – është vend - kuvend

comparsa – com par – con e parë – është e parë - pamja, dukja

compacto – kom pak – kon pak – kon e pakët – është e pakët – është e mbledhur - kompakt

condonare – kon dhon – kon e dhon – është e dhënë - fal huadhëniet

condanna – kon dhan – kon e dhan – është dhënë – është dhënë dënimi - denimi

confessare – kon fe – është fe – është besë për të rrëfyer – rrefen

confederazione – kon fe dhe – kon fe dhënë – është dhënë besa – bashkësia, konfederata

Gjuha shqipe ka krijuar latinishten edhe greqishten si gjuhë artificiale në antikitet.

Në shekullin e 5 p.e.s. është krijuar greqishtja e vjetër në Athinë edhe pastaj në shekullin e 4 p.e.s. është krijuar latinishtja në Romë. Asnjë popull nuk i ka folur këto gjuhët artificiale latinisht edhe greqisht sepse latinishtja edhe greqishtja ishin vëtëm gjuhë të shkruara që i përdornin dijetarët edhe elitat politike.

Nga latinishtja janë krijuar si gjuhë të folura të gjitha gjuhët romane si italishtja, frëngjishtja, spanjishtja, portugalishtja, katalonishtja edhe rumanishtja. Të gjitha fjalët e këtyre gjuhëve romane janë të krijuara plotësisht nga gjuha shqipe.

Pasi u krijua latinishtja si gjuhë artificiale në antikitet në Romë gjuha e folur ka qënë italishtja antike qe njihet si "latinishtja vulgare" që domethënë "latinishtja popullore". Edhe shkenca e gjuhësisë zyrtare e pranon që latinishtja e folur në antikitet ishte e ndryshme nga latinishtja e shkruajtur. Por meqënëse nuk ka shkrime të latinishtes së folur shkenca e gjuhësisë zyrtare thotë që nuk njihet latinishtja e folur në antikitet. Elita e Romës e bëri qellimisht ndryshimin mes gjuhës latine të shkruar edhe gjuhës së folur që vetëm të shkolluarit në latinisht mund të lexonin edhe të shkruanin.

Gjuhët romane kanë shumë më shumë ngjashmëri me italishten se sa me latinishten sepse ato nuk janë krijuar direkt nga latinishtja por nga italishtja antike pra "latinishtja vulgare". Në mesjetë italishtja nuk ka pasur influencë te gjuhët e tjera romane edhe prandaj nuk është e mundur që gjuhët romane të jenë krijuar nga latinishtja e shkruajtur.

Të gjitha fjalët e italishtes edhe të latinishtes janë fjalë të bashkuara të shqipes ose janë gati njëllojë si fjalët e shqipes.

[SERAFIM DILO]

Italishten dhe latinishten nuk diskutohet por edhe kinezçen me gjithe gjuhet e tjera qe edhe nuk fliten e shkruhen.

Po shtoj ca fjale qe italishtja e ka mare nga shqipja si fjale te vetme ose edhe te bashkuara :

Caro- kjo fjale qe italisht do te thote i dashur nuk ka nevoje per perkthim,biles italisht per ata qe hapin keto tema thuhet edhe " testa di caro.."

Cariche- edhe kjo ka dy fjale shqip Car dhe Ke,pra e ke akoma kur te kap korenti.

Carica-edhe ketu kemi dy fjale shqip, Carin dhe Ka,pra ketu e Ka komlet.

Kemi shume fjale te tjera qe italianet na e kan vjedhur bashke me Caron si Carogna,Carolina,Carota dhe Carovita qe perkthehet vetem me shqipen si jete Cari-o.

[ATMAN]

SERO, ky robi nuk e di qe shqipja zyrtarisht eshte krjuar rreth 200 vjet me pare dhe kur mblidheshin rilindasit per te krijuar alfabetin kishte dy grupe kryesore ndermjet tyre , njeri grup kerkonte qe germat e shqipes te ishin ne germa arabe ,ndersa grupi tjeter ishte per germat latine ,sigurisht qe fitoi grupi i germave latine dhe sot ne kemi gjuhen shqipe me germa latine ,

Me mire qe ndodhi keshtu se keta tipat qe e kane oren te ngelur pas ne kohe do ta kishin bere edhe gjuhen arabe si hajdute te gjuhes shqipe

[Iliria Etnike]

ATMAN dhe SERAFIM DILO, ju te dy paskeni mungesa ne njuhurine e historise.

Ti ATMAN kot flet per 200 vjet sepse libri i pare ne gjuhen shqipe eshte i vitit 1555 edhe shkrime ne gjuhen shqipe ka edhe ne mesjete me te hershme.

Ne antikitet Italia fliste gjuhen shqipe edhe fiset e mesapeve edhe te veneteve njihen zyrtarisht nga shkenca boterore si fise ilire.

Edhe shkrime antike ne gjuhen shqipe ka ne Itali edhe keto i tregon ky emision:

https://www.youtube.com/watch?v=9absSZJmCAo


https://www.youtube.com/watch?v=9absSZJmCAo

[Iliria Etnike]

ATMAN dhe SERAFIM DILO, lexoni kete:

Edhe ky akademiku serb i gjuhesise ne Beograd ne Serbi ka shkruajtur qe Gjuha Shqipe eshte gjuha e Pellazgeve edhe e Ilireve dhe qe Gjuha Shqipe eshte gjuha me e vjeter ne Europe dhe ky eshte linku me fotografine e librit ne anglisht:

https://www.facebook.com/photo/?fbid...69887270058771

Lexoni kete shpjegim ne shqip:

Autori Kroat Radoslav Katičić, në librin e tij, “Gjuhët e vjetra Ballkanike” (Ancient Languages of the Balkans) fokusohet tek gjuha Shqipe, e cila pa asnjë rezervë, apo dyshim, njihet ndryshe si “gjuha paragreke”.
Ju lutem, lexojeni të gjithë materialin!
Studiuesi Katičić në veprën e tij, citon edhe studiuesin Serb, profesorin e universitetit të Beogradit, Milan Budimir, i cili ishte studiues i gjuhëve klasike, dhe njohës i gjuhës Shqipe.
Profesori Serb, Milan Budimir ka lënë një postulat në lidhje me vendin që zë Shqipja në familjen e gjuhëve Indo-Europiane.
Profesori Serb ka shkruajtur, se Shqipja është shtresa më e vjetër e gjuhëve Indo-Europiane në Ballkan, si e tillë, ajo jo vetëm i përket gjuhëve paragreke, por Shqipja eshtë e mbijetuara e vetme e ketij trungu, Milan Budimir pranon që Shqipja është forma moderne e Pellazgishtes.
Me këtë postulat, profesori Serb i bashkohet Studiuesve të tjerë të gjuhës Shqipe, si Hahn, Pedersen, Thomopulos e shumë të tjerëve, ku me postulatin e tij, ai hedh në koshin e plehrave të gjithë sharlatanizmin dhe pseudoshkencën që shteti i tij, ose ndryshe fqinjët tanë veri-lindorë kanë përdorur kundër nesh.
Po akademikët tanë, pse qëndrojnë “kokëulur” nëpër simpoziume shkencore me studiues ndërkombëtarë?!
Shqiptar, mos rri po duku!

[ATMAN]

gjuhet indoevropiane janë një familje gjuhësore që përfshin shumicën e gjuhëve të folura në Evropë, si dhe shumë gjuhë të folura në Azi dhe në disa zona të Afrikës. Mendohet se këto gjuhë janë të gjitha pasardhëse të një gjuhe të përbashkët, quajtur proto-indoevropiane, e cila mendohet se është folur rreth 4000-2500 vite më parë në stepe të Lindjes së Evropës.

Në mesin e gjuhëve indoevropiane kryesore përfshihen:

- Gjuhët gjermanike (anglishtja, gjermanishtja, holandishtja, suedishtja, norvegjishtja, danishtja, islandishtja, etj.)
- Gjuhët romanze (italishtja, spanjishtja, frëngjishtja, portugalishtja, rumunishtja, etj.)
- Gjuhët slave (rusishtja, polonishtja, ukrainishtja, bullgarishtja, serbishtja, kroatishja, etj.)
- Gjuhët keltike (irlandishtja, velshishtja, skocezishtja, bretone, etj.)
- Gjuhët balltike (letonishtja, lituanishtja, etj.)
- Gjuhët indoiraniane (hindi, urdu, persishtja, kurdishtja, etj.)
- Gjuhët anatolike (hittite, luvishtja, etj.)
- Gjuhët greke (greqishtja e lashtë, greqishtja moderne, etj.)

Ka gjithashtu shumë gjuhë indoevropiane më pak të njohura ose që kanë zhdukur gjatë historisë.

disa informacione të tjera rreth gjuhëve indoevropiane:

Në total, ka rreth 445 milionë njerëz që flasin gjuhë indoevropiane si gjuhë amtare dhe gati 2 miliardë njerëz që flasin gjuhët indoevropiane si gjuhë të dyta ose të huaj.

Në këtë familje gjuhësore, ka një numër të madh të nënkategorive të gjuhëve, të cilat ndahen në baza të ngjashmërive gjuhësore dhe historike. Në disa raste, gjuhët e një nënkategorive mund të kenë marrë ndikime të ndryshme nga gjuhët e tjera nënkategorive. Kjo mund të shpjegojë përse disa gjuhë indoevropiane kanë marrë fjalë dhe koncepte të ndryshme nga gjuhët e tjera në këtë familje.

Në përgjithësi, gjuhët indoevropiane kanë qenë të rëndësishme në zhvillimin e shumë aspekteve të kulturës dhe historisë së botës, duke përfshirë letërsinë, filozofinë, shkencat, teknologjinë dhe ushtrinën. Gjuhët indoevropiane kanë ndikuar në mënyrë të ndjeshme zhvillimin e gjuhëve dhe kulturave të tjera në botë.

Në kohët moderne, gjuhët indoevropiane vazhdojnë të jenë të rëndësishme në botë. Shumë prej tyre janë gjuhët zyrtare të shteteve dhe organizatave ndërkombëtare, dhe janë gjuhët e komunikimit në shumë fusha të biznesit, shkencës, teknologjisë, arsimit dhe kulturës.

Një nga veçoritë kryesore të gjuhëve indoevropiane është përdorimi i një alfabeti të përbashkët, i cili është i bazuar në alfabetin grek dhe latin. Kjo ka lehtësuar mënyrën e mësimit dhe shkrim-it të shumë gjuhëve indoevropiane.

Megjithatë, edhe pse gjuhët indoevropiane kanë një origjinë të përbashkët, ato kanë zhvilluar një numër të ndryshimeve dhe dallimeve ndërmjet tyre. Kjo është pjesërisht për shkak të ndikimeve të ndryshme historike dhe kulturore që kanë pasur mbi to. Kështu, edhe pse dy gjuhë indoevropiane mund të kenë origjinë të përbashkët, ato mund të kenë dallime të ndjeshme në fjalët, gramatikën dhe shqiptimin e tyre.

Në përgjithësi, gjuhët indoevropiane janë një prej familjeve më të rëndësishme dhe më të studiuara të gjuhësisë botërore, dhe kanë bërë një ndikim të madh në historinë dhe zhvillimin e njerëzimit.


disa informacione të tjera rreth gjuhëve indoevropiane:

Gjuhët indoevropiane janë studiuar thellësisht nga gjuhëtarët dhe shkencëtarët në shekuj. Një prej përpjekjeve më të rëndësishme për të rekonstruktuar proto-indoevropianen është "Gjuhët e Europës së Vjetër", një studim i përgjithshëm i gjuhësive indoevropiane nga gjuhëtari gjerman August Schleicher i vitit 1861.

Gjuhëtarët po ashtu kanë përdorur kompjuterët dhe teknologjinë e informacionit për të bërë më të lehtë studimin dhe analizën e gjuhëve indoevropiane. Për shembull, teknologjia e "gjuhës së kompjuterit" është përdorur për të ndihmuar në rekonstruktuar proto-indoevropianen dhe për të zbuluar lidhjet e ndryshme gjuhësore në mes të gjuhëve të ndryshme indoevropiane.

Gjuhët indoevropiane kanë gjithashtu patur një ndikim të madh në zhvillimin e gjuhës shqipe. Shumica e fjalëve në gjuhën shqipe janë të origjinës indoevropiane, dhe shumë prej tyre kanë origjinë të përbashkët me fjalët e gjuhëve tjera indoevropiane. Në të vërtetë, shumë prej fjalëve shqipe janë të ngjashme me fjalët në gjuhët slave, greke dhe latinisht.

Në përfundim, gjuhët indoevropiane janë një prej temave më të rëndësishme të gjuhësisë dhe kulturës botërore. Kjo familje gjuhësore ka bërë një ndikim të madh në historinë dhe zhvillimin e njerëzimit, dhe vazhdon të jetë e rëndësishme sot në shumë fusha të jetës njerëzore.

[ATMAN]

Gjuhët Indoevropiane: Historia, Origjina dhe Ndikimi në Kulturën Botërore

Gjuhët indoevropiane janë një familje gjuhësore e cila përfshin më shumë se 400 gjuhë të ndryshme në mbarë botën. Këto gjuhë kanë origjinë të përbashkët dhe gjenden kryesisht në Evropë, Azinë Qendrore dhe Lindore, si dhe në disa pjesë të Azisë Jugore dhe Amerikës së Veriut. Kjo familje gjuhësore është një nga më të studiuarat në botë, dhe ka bërë një ndikim të madh në historinë dhe zhvillimin e njerëzimit.

Historia dhe Origjina

Gjuhët indoevropiane kanë origjinë të përbashkët në një gjuhë të quajtur proto-indoevropian, e cila mendohet të ketë ekzistuar rreth 4,000 vite më parë në rajonin e Azisë Qendrore. Në të kaluarën, gjuhët indoevropiane kanë qenë gjuhët dominuese në Evropë dhe në pjesën më të madhe të Azisë Qendrore dhe Lindore.

Gjuhët indoevropiane janë ndarë në nënkategoritë e tyre, siç janë gjuhët gjermanike, romanze, slave, greke, indiane, iraniane dhe shumë të tjera. Këto nënkategori përfshijnë gjuhë të ndryshme me karakteristika të ndryshme gjuhësore dhe kulturore, por të gjitha janë të lidhura me një origjinë të përbashkët.

Ndikimi në Kulturën Botërore

Gjuhët indoevropiane kanë bërë një ndikim të madh në zhvillimin e kulturës dhe historisë së botës. Letërsia, filozofia, shkencat, teknologjia dhe ushtria janë vetëm disa prej fushave në të cilat gjuhët indoevropiane kanë ndikuar në mënyrë të ndjeshme.

Gjuhët indoevropiane kanë ndikuar në mënyrë të ndjeshme zhvillimin e gjuhëve dhe kulturave të tjera në botë. Shumë prej fjalëve në gjuhën shqipe, për shembull, kanë origjinë të përbashkët me fjalët në gjuhët slave, greke dhe latinisht.

Gjuhët indoevropiane kanë një alfabet të përbashkët, i cili është i bazuar në alfabetin grek dhe latin. Ky alfabet ka bërë që mësimi dhe shkrimi i shumë gjuhëve indoevropiane të jetë më i lehtë.

Përfundim

Gjuhët indoevropiane janë një prej temave më të rëndësishme të gjuhësisë dhe kulturës botërore. Kjo familje gjuhësore ka bërë një ndikim të madh në historinë dhe zhvillimin e njerëzimit, dhe vazhdon të jetë e rëndësishme sot në shumë fusha të jetës njerëzore. Studimi i gjuhëve indoevropiane është një fushë shumë e rëndësishme e gjuhësisë dhe ka bërë një kontribut të madh në kuptimin tonë të historisë dhe kulturësBotërore. Gjithashtu, gjuhët indoevropiane kanë ndikuar në zhvillimin e teknologjisë dhe shkencës së kompjuterave, si dhe në fusha të tjera të dijes dhe inovacionit. Është e rëndësishme që të vazhdojmë të studiojmë dhe të kuptojmë më mirë gjuhët indoevropiane, si dhe lidhjen e tyre me kulturat dhe gjuhët e tjera në botë, për të kuptuar më mirë historinë dhe zhvillimin e njerëzimit.

[Iliria Etnike]

ATMAN, mos dil jashte temes. Une nuk shkruajta per gjuhet indoeuropiane. Gjuha shqipe ka shkrime qe ne antikitet. Edhe shkrime antike ne gjuhen shqipe ka ne Itali i tregon ky emision:

https://www.youtube.com/watch?v=9absSZJmCAo

[ATMAN]

Nuk ka shumë dëshmi të shkruara në gjuhën shqipe nga periudha antike, por ka disa dëshmi të rëndësishme që tregojnë se gjuha shqipe ka qenë në përdorim që në kohët e lashta.

Në shekullin e 2-të p.e.s., historiani grek Polibius e përmend popullin ilir si një nga kundërshtarët e Romës, dhe është e mundur që ilirishtja, gjuha e popullit ilir, të ketë qenë gjuha e përdorur nga këta njerëz.

Në shekullin e 6-të, historiani bizantin Prokopius i Kaisareës shkroi për luftërat e Justinianit kundër ostrogotëve. Në këto shkrime, ai përmend popullin e Albëve, që është një prej emrave të vjetër për shqiptarët.

Në shekullin e 10-të, shkrimtari bizantin Kekaumenos shkroi për një luftë midis byzantinëve dhe një ushtrie ilire, dhe në këto shkrime përmendet një fjalë që mund të jetë e lidhur me gjuhën shqipe.

Në Itali, ka disa shkrime të lashta që tregojnë përdorimin e një gjuhe të ngjashme me gjuhën shqipe. Një prej këtyre shkrimeve është tabela e Bariut, e cila daton nga shekulli i 9-të dhe përmban një tekst në një gjuhë të panjohur që ka ngjashmëri me gjuhën shqipe. Ka edhe shkrime të tjera në Itali që tregojnë përdorimin e kësaj gjuhe në periudha të ndryshme historike. Megjithatë, nuk është e qartë nëse kjo gjuhë ishte e njëjta me gjuhën shqipe moderne, ose ishte një dialekt ose varietet tjetër e gjuhës shqipe.

Ka disa teori se si gjuha që ngjan me gjuhën shqipe u përhap në Itali, por nuk ka konsensus të plotë në lidhje me këtë çështje. Disa teori sugjerojnë se popujt ilirë, të cilët flisnin gjuhën shqipe, mund të kenë emigruar në Itali në periudhën e hershme të historisë. Kjo mund të ketë ndodhur si pasojë e luftimeve të shumta midis popujve të ndryshëm në Ballkan dhe Itali në periudhën antike.

Një teori tjetër sugjeron se përhapja e gjuhës shqipe në Itali mund të ketë ndodhur gjatë shekullit të 15-të, kur shumë shqiptarë u vendosën në Itali si pasojë e pushtimit osman të Ballkanit dhe të Shqipërisë. Këta emigrantë mund të kenë sjellë me vete gjuhën e tyre dhe ta kenë përdorur atë në Itali.

Një teori tjetër sugjeron se gjuha që ngjan me gjuhën shqipe në Itali mund të jetë një pasojë e ndikimit të gjuhës shqipe mbi gjuhët e tjera në rajon, për shembull gjuhën arbëreshe, e cila është një varietet e gjuhës shqipe që flitet në Itali nga komuniteti arbëresh.

Megjithatë, nuk ka një teori të pranuar zyrtarisht që shpjegon origjinën e gjuhës që ngjan me gjuhën shqipe në Itali në mënyrë të qartë dhe të plotë.

.. ka pasur ndikim të gjuhës shqipe në disa gjuhë të tjera në Itali, veçanërisht në gjuhën arbëreshe, e cila është një varietet e gjuhës shqipe që flitet në Itali nga komuniteti arbëresh. Arbëreshët janë një grup etnik shqiptarësh që emigruan në Itali në shekujt e 15-të dhe 16-të dhe që ruajtën gjuhën, kulturën dhe traditat e tyre në Itali.

Gjuha arbëreshe ka ndikime të mëdha nga gjuha shqipe, por ajo ka edhe disa ndryshime dhe dallime të veçanta. Në përgjithësi, gjuha arbëreshe është më afër gjuhës shqipe se sa gjuhëve të tjera ballkanike dhe ka përdorimin e një numri të madh fjalëve dhe shprehjeve të shqipes.

Në të njëjtën kohë, gjuha arbëreshe ka ndikime të mëdha nga gjuhët italiane dhe greke, si pasojë e kontakteve të afërta kulturore dhe gjuhësore me këto komunitete. Kjo ka bërë që gjuha arbëreshe të ketë dallime të ndryshme nga gjuha shqipe, si në fjalët dhe shprehjet e përdorura, ashtu edhe në mënyrën e shkrimit dhe gramatikën.

Në përgjithësi, ndikimet e gjuhës shqipe në gjuhët e tjera në Itali nuk janë të shumta dhe nuk kanë qenë të rëndësishme sa për të ndryshuar thellësisht karakteristikat e gjuhëve të tjera në rajon.

... përveç gjuhës arbëreshe, nuk ka varietet tjetër të gjuhës shqipe që flitet në Itali. Gjuha arbëreshe është një varietet e gjuhës shqipe që flitet nga komuniteti arbëresh në Itali, veçanërisht në disa zona të jugut të Italisë, si në Calabria, Basilicata, Sicilia dhe Abruzzo.

Gjuha arbëreshe ka një histori të gjatë në Itali, dhe ka qenë në përdorim prej shekujsh në këto zona. Ajo është një gjuhë e gjallë dhe aktive sot në këto zona, dhe ka qindra mijëra njerëz që e flasin atë si gjuhën e tyre të natyrshme.

Përveç gjuhës arbëreshe, në Itali flasin shumë gjuhë të tjera, si italishtja, spanjishtja, anglishtja, frëngjishtja, gjermanishtja, dialektet lokale, dhe shumë gjuhë të tjera të komuniteteve të ndryshme të emigrantëve që jetojnë në Itali.


Gjuha arbëreshe është një varietet e gjuhës shqipe, por ka disa dallime të ndryshme nga gjuha shqipe standarde. Këtu janë disa nga dallimet kryesore midis këtyre dy gjuhëve:

1. Fonetika dhe fonologjia: Në gjuhën arbëreshe, ka disa ndryshime në sistemin e tingujve dhe zanoreve në krahasim me gjuhën shqipe. Për shembull, në gjuhën arbëreshe ka disa tinguj që nuk ekzistojnë në gjuhën shqipe, si tingulli "ç" dhe "j", ndërsa mungojnë disa tinguj që ekzistojnë në gjuhën shqipe, si tingujt "q" dhe "xh". Në mënyrë të ngjashme, ka ndryshime edhe në sistemin e zanoreve në gjuhën arbëreshe, si për shembull në mënyrën e shkruajtjes së ndërlidhësve.

2. Morfologjia: Në gjuhën arbëreshe, ka disa ndryshime në sistemin e morfemave dhe formave të fjalive në krahasim me gjuhën shqipe. Për shembull, gjuha arbëreshe ka një numër më të madh emërsh dhe pjesëzgjedhësish se sa gjuha shqipe, dhe ka disa ndryshime në mënyrën se si janë formuar fjalitë dhe trajtat e tyre.

3. Leksiku: Në gjuhën arbëreshe, ka disa dallime në leksikun dhe fjalorin në krahasim me gjuhën shqipe, si pasojë e kontakteve të ndryshme gjuhësore dhe kulturore që ka patur gjuha arbëreshe në histori. Për shembull, ka disa fjalë dhe shprehje që janë të ndryshme në gjuhën arbëreshe dhe nuk përdoren në gjuhën shqipe, dhe anasjelltas.

Në përgjithësi, dallimet midis gjuhës shqipe dhe gjuhës arbëreshe nuk janë shumë të mëdha dhe shumica e elementëve të këtyre dy gjuhëve janë të ngjashëm.

[ATMAN]

Nuk është e vërtetë se gjuha shqipe ka krijuar italishten edhe latinishten si gjuhë artificiale. Kjo është një teori e gabuar e cila nuk mbështetet nga asnjë fakt historik ose gjuhësor.

Gjuha shqipe është një gjuhë e veçantë me një histori të gjatë dhe të pasur, por nuk ka ndonjë lidhje të drejtpërdrejtë me krijuarjen e gjuhëve të tjera si italishtja dhe latinishtja. Italishtja është një gjuhë romane e cila u zhvillua në Itali nga latinishtja, ndërsa latinishtja është një gjuhë e lashtë e cila u zhvillua në Romë në shekullin e 6-të p.e.s.

Në lidhje me pohimet se fjalët e italishtes dhe latinishtes shpjegohen vetëm me gjuhën shqipe, kjo është një teori e paqëndrueshme dhe pa baza. Fjalët italiane dhe latine janë një pjesë e familjes së gjuhëve romane dhe kanë një histori të gjatë dhe të pasur në zhvillimin e tyre. Përveç kësaj, ekzistojnë edhe ndryshime dhe dallime të ndryshme midis gjuhës shqipe dhe italishtes/latinishtes, si në fjalor, gramatikë, fonologji dhe morfologji.

Gjuha shqipe nuk ka krijuar latinishten si gjuhë artificiale në antikitet dhe as nuk ka ndonjë lidhje të veçantë me dialektin verior të shqipes në lidhje me fjalët italiane dhe latine. Gjuha shqipe ka një origjinë të veçantë dhe ka zhvilluar karakteristika unike dhe të ndryshme nga gjuhët e tjera në rajon dhe në botë.

Gjuha shqipe dhe italishtja/latinishtja janë gjuhë të ndryshme me origjinë të ndryshme dhe kanë dallime në shumë aspekte të gjuhësisë. Këtu janë disa dallime kryesore midis këtyre dy gjuhëve:

1. Fonetika dhe fonologjia: Gjuha shqipe dhe italishtja/latinishtja kanë sisteme të ndryshme të tingujve dhe zanoreve. Për shembull, gjuha shqipe ka tinguj të veçantë si "ç" dhe "xh", që nuk ekzistojnë në italisht/latinisht, ndërsa italishtja/latinishtja ka tinguj si "gn" dhe "gl" që nuk ekzistojnë në gjuhën shqipe. Gjuha shqipe ka gjithashtu një sistem të veçantë të ndërlidhësve, që nuk ekziston në italisht/latinisht.

2. Morfologjia: Gjuha shqipe ka një sistem të ndryshëm të morfemave dhe formave të fjalive nga italishtja/latinishtja. Për shembull, gjuha shqipe ka një sistem të ndryshëm të pjesëzgjedhësve dhe emërsh se sa italishtja/latinishtja. Gjuha shqipe gjithashtu ka një sistem të ndryshëm të trajtimit të fjalive në mënyrë të shkurtër, si dhe një sistem të ndryshëm të trajtimit të fjalive në mënyrë të gjatë.

3. Leksiku: Gjuha shqipe dhe italishtja/latinishtja kanë fjalorë të ndryshëm dhe kanë dallime në strukturën dhe përdorimin e fjalëve. Shumë fjalë në italisht/latinisht kanë origjinë latine e cila i bën ato të ngjashme me fjalët në gjuhët e tjera romanike, ndërsa gjuha shqipe ka një fjalor unik dhe ka përdorimin e fjalëve të ndryshme në krahasim me italishten/latinishten.

4. Gramatika: Gjuha shqipe dhe italishtja/latinishtja kanë sisteme të ndryshme gramatikore dhe kanë dallime në mënyrën se si janë organizuar fjalitë dhe frazat. Për shembull, gjuha shqipe ka një sistem të ndryshëm të llojeve të fjalëve dhe një sistem të ndryshëm të rrafshëve, ndërsa italishtja/latinishtja ka një sistem të ndryshëm të prapashtesave dhe një sistem të ndryshëm të trajtimit të pronomave.

Në përgjithësi, gjuha shqipe dhe italishtja/latinishtja janë gjuhë të ndryshme me origjinë dhe karakteristika të ndryshme. Dallimet midis këtyre dy gjuhëve janë të ndryshme në shumë aspekte të gjuhësisë, duke përfshirë fonetikën, morfologjinë, leksikun dhe gramatikën.

[Iliria Etnike]

ATMAN, shiko kete video nga Italia se e pranojne edhe italianet qe gjuha shqipe ishte gjuha e ishullit te madh te Sardenjes se Italise para se te romanizohej nga Roma ishulli i Sardenjes:

https://www.youtube.com/watch?v=Z6I7al5R3Ag

[Iliria Etnike]

ATMAN, ti flet kot edhe vetem sa kudnershton pa fakte. Ajo lista e fjaleve ne fillim te kesaj teme ka jashtezakonisht shume fjale edhe tregon qarte fare qe italishtja edhe latinishtja jane gjuhe artificiale te krijuara nga gjuha shqipe.

Fjalet njerrokeshe i ka gjuha shqipe edhe jo keto gjuhet artificiale si italishtja edhe latinishtja. Edhe kjo tregon qe fjalet e italishtes edhe latinishtes jane formuar nga bashkimet e fjaleve te gjuhes shqipe.

[ATMAN]

Fjalet që janë të përdorura në italisht dhe latinisht janë të formuara nga bashkimet e shumë gjuhëve të ndryshme, duke përfshirë gjuhën greke, hebrenj, arabe, etj. Ndërsa ka disa fjalë që kanë prejardhjen nga gjuhët ballkanike, përfshirë edhe shqipen, shumica e fjalëve në italisht dhe latinisht kanë prejardhje nga gjuhë të tjera.

Përveç kësaj, nuk mund të themi se gjuha shqipe ka krijuar gjuhët italisht dhe latinisht, pasi këto gjuhë kanë një histori të gjatë dhe të ndërlikuar që i çon përgjatë shekujve, nga periudha e Romës së lashtë deri në periudhën e mesjetës dhe më tej. Kështu që, është e vështirë të gjendet një lidhje direkte midis gjuhës shqipe dhe gjuhëve italisht dhe latinisht.

[Iliria Etnike]

ATMAN, e ke gabim. Madje ti nuk mundesh dot te japesh asnje fjale nga asnje gjuhe tjeter qe ta kene marre italishtja edhe latinishtja. Vetem gjuha shqipe i shpejgon fjalet e italishtes edhe te latinishtes.

Kete qe thua ti sikur gjoja italishtja edhe latinishtja qenkan krijuar nga shume gjuhe te tjera eshte thjeshte nje genjeshter qe askush ne bote nuk e thote. Kjo eshte taktika jote per t'i ikur diskutimit. Ne ate video jane italianet qe e thone qe Sardenja e Italsie fliste shqip. Kurse ne ate videon e emisionit Gjurme Shqiptare jane shkencetare italiane te tjere qe thone qe mesapet ne Italine e Jugut flisnin edhe madje shkruanin shqip ne antikitet edhe tregohene dhe shkrimet mesape qe jane shqip.

[ATMAN]

italishtja dhe latinishtja nuk janë krijuar nga shumë gjuhë të tjera. Ata janë gjuhët e tyre të veçanta me origjinë të ndryshme dhe kanë një histori të gjatë dhe të pasur.

Me sa di unë, Sardenia nuk fliste shqip si gjuhë zyrtare, por ka pasur një dialekt lokal që ka ndikime të gjuhëve të tjera, përfshirë shqipen. Në lidhje me mesapet në Italinë e Jugut, ka shumë shkrime dhe gjuhë të lashta që kanë ndikime të njëra-tjetrës dhe është e mundur që ka pasur një ndikim të shqipes në gjuhën dhe kulturën e kësaj zone.

.

[Iliria Etnike]

ATMAN, tani ti kundershtove veten tende sepse ti vet ke shkruajtur ne ate komentin tend te mepareshem kete:

"Fjalet që janë të përdorura në italisht dhe latinisht janë të formuara nga bashkimet e shumë gjuhëve të ndryshme, duke përfshirë gjuhën greke, hebrenj, arabe, etj."

[ATMAN]

gjuhet indoevropiane janë një familje gjuhësore që përfshin shumicën e gjuhëve të folura në Evropë, si dhe shumë gjuhë të folura në Azi dhe në disa zona të Afrikës. Mendohet se këto gjuhë janë të gjitha pasardhëse të një gjuhe të përbashkët, quajtur proto-indoevropiane, e cila mendohet se është folur rreth 4000-2500 vite më parë në stepe të Lindjes së Evropës.

Në mesin e gjuhëve indoevropiane kryesore përfshihen:

- Gjuhët gjermanike (anglishtja, gjermanishtja, holandishtja, suedishtja, norvegjishtja, danishtja, islandishtja, etj.)
- Gjuhët romanze (italishtja, spanjishtja, frëngjishtja, portugalishtja, rumunishtja, etj.)
- Gjuhët slave (rusishtja, polonishtja, ukrainishtja, bullgarishtja, serbishtja, kroatishja, etj.)
- Gjuhët keltike (irlandishtja, velshishtja, skocezishtja, bretone, etj.)
- Gjuhët balltike (letonishtja, lituanishtja, etj.)
- Gjuhët indoiraniane (hindi, urdu, persishtja, kurdishtja, etj.)
- Gjuhët anatolike (hittite, luvishtja, etj.)
- Gjuhët greke (greqishtja e lashtë, greqishtja moderne, etj.)

Ka gjithashtu shumë gjuhë indoevropiane më pak të njohura ose që kanë zhdukur gjatë historisë.

[Iliria Etnike]

ATMAN, ti prape gabim ke shkruajtur sepse dy nga gjuhet qe ke permendur ti "hebrenj, arabe, etj." nuk jane fare indoeuropiane. Edhe me komentet e tua ti vazhdimisht del jashte temes.

Asnjehere ti nuk shkruan per fjalet latine edhe italiane nga lista e kesaj teme qe zberthehen edhe shpjegohen me gjuhen shqipe edhe vetem me gjuhen shqipe. Te gjitha fjalet latine edhe italiane i shpjegon vetem gjuha shqipe sepse gjuha shqipe i ka krijuar gjuhen latine edhe italiane.

[ATMAN]

Shqipja eshte gjuhe indoeuropiane dhe si te gjitha gjuhet indoeuropiane e ka prejardhjen e saj nga gjuha sankrite indo-ariane e krijuar rreth 15,000 vjet me pare

Kjo eshte fakt jo trillim nese ju apo dikush tjeter ka deshire te besoje marin memen e tap qenefit apo skender gjinushin e akademise se pilafit kjo eshte ceshtje tjeter


Jemi ne demokraci dhe te gjithe kane te drejte te besojne cdo gje qe kane qef

[Iliria Etnike]

ATMAN, tani ti ke folur kot fare sepse shkenca indoeuropiane nuk thote fare qe gjuha sankrite qenka origjina e gjuheve indoeuropiane.

Pikerisht ky eshte nje trillim qe as shkenca zyrtare nuk e thote por qe jane perhapur kot e me kot nga njerez te ndryshem qe as shkencen zyrtare indoeuropiane nuk e njohin.