Nga at Josif Gleason, 7 shkurt 2023
Për një të krishterë që është mësuar të lexojë në Dhiatën e Re se Zoti është dashuri (1 Gjonit 4:8), mund të jetë tronditëse për të, kur dëgjon të thuhet se Zoti NUK është dashuri, dhe pikërisht nga një prift orthodhoks. Megjithatë, më parë ne duhet të kuptojmë se për çfarë po flasim.
Ashtu si viçi i artë i Eksodit nuk është një zot i ri, por përkundrazi ripërcaktimi i Zotit të vërtetë, kështu ne jemi dëshmitarë në kohët tona për ripërcaktimin e dashurisë në diçka që nuk ka të bëjë fare me dashurinë hyjnore, por që është transforfuar më tepër në një shthurje perverse çoroditëse.
Përpara që të lexojmë këtë përkthim kaq të diskutueshëm në pamje të parë, do të dëshiroja të sqaroja që
fjala dashuri është e barabartë ose më mirë sinonim i fjalës dua ose dashuroj ose më pëlqen.
Si për ne që shpesh nuk bëjmë diferencë kur themi Zoti dhe nënkuptojmë Perëndinë.
A ËSHTË ZOTI DASHURI?
Nëse pranojmë mënyrën se si bota moderne përcakton termin "dashuri", atëherë duhet të konkludojmë se Zoti nuk është dashuri.
Zoti është i shenjtë. Është një zjarr që konsumon. Është udha, e vërteta dhe jeta. Zoti është shumë gjëra. Por nuk është dashuri. Të paktën, jo sipas mënyrës se si bota abuzon me fjalën "dashuri".
Nëse dashuria është ajo që ndjejnë dy njerëz kur "bien në dashuri", atëherë Zoti nuk është dashuri. Nëse dashuria është një emocion i fuqishëm që derdhet në zemrat e dy njerëzve që "bëjnë dashuri", atëherë Zoti nuk është dashuri. Nëse dashuria është ajo që ndjen kur dëshiron thellësisht të kesh një person tjetër afër teje, dhe nuk mund të imagjinoni të jetoni pa atë person, atëherë Zoti nuk është dashuri. Zoti nuk është një ndjenjë. Zoti nuk është një emocion. Zoti nuk është një dëshirë. Prandaj, Zoti nuk është dashuri ... të paktën, jo sipas mënyrës se si bota abuzon me fjalën "dashuri".
Dashuria për Peshkun.
Është bërë e famshme një video që përshkruan atë që autorit të saj i pëlqen ta quajë "dashuria për peshkun".
Historia e tij është kjo:
"O djalosh, pse e hani atë peshk?"
“Sepse unë e dua peshkun".
“Oh. Ju e doni peshkun. Kjo është arsyeja pse e nxorrët nga uji, e vratë dhe pastaj e zietë? Mos më thoni që e doni peshkun. Ju doni veten tuaj, dhe meqenëse ju pëlqen peshku, kjo është arsyeja pse e nxorrët nga uji, e vratë dhe pastaj e keni zier atë."
Pjesa më e madhe e asaj që tani quhet “ e dua “="dashuri" është në të vërtetë një lloj "dashuri për peshkun".
Një çift i ri "bie në dashuri". Një burrë dhe një grua "bien në dashuri". Çfarë do të thotë? Kjo do të thotë që burri sheh tek gruaja një person i cili sipas tij mund të sigurojë të gjitha nevojat e tij fizike dhe emocionale, dhe gruaja sheh tek burri dikë që ndjen se do të jetë në gjendje të sigurojë nevojat e saj.
Por të gjithë kërkojnë nevojat e tyre. Kjo nuk është dashuri për tjetrin. Personi tjetër bëhet mjet për kënaqësinë e tyre. "Gruaja e ëndrrave të mia" / "Burri i ëndrrave të mia" = "Një automjet për kënaqësinë time". Sipas gjuhës moderne: "dashuri" = "epsh". Dhe nëse dashuria është e barabartë me epshin, atëherë Zoti nuk është dashuri.
Viçi i artë
Më shumë se 3000 vjet më parë, kur djalli i bindi izraelitët të adhuronin viçin e artë në shkretëtirë, ishte dinakëri e hollë. Ai e dinte emrin që ata përdorën për Zotin dhe nuk u kërkoi atyre që ta ndryshojnë atë. Ai nuk u tha: "Ndaloni të adhuroni Zotin tuaj dhe filloni t'i luteni Baalit, Molokut, ose ndonjë perëndie tjetër". Përkundrazi, ai thjesht i bindi ata të krijonin një idhull që nuk kishte asnjë ngjashmëri me Perëndinë.
Djalli i la t'ë mbajnë të njëjtën fjalë për Zotin dhe të ruajnë të njëjtën priftëri që kishin më parë. Ai i bindi ata vetëm për të përgatitur një viç të artë dhe për të thirrur idhullin me emrin e Zotit. Prifti i lartë Aaroni bëri një shpallje dhe tha:
“Nesër do të jetë një festë për nder të Zotit" (Dal 32: 5:
Kjo është e njëjta lloj gjëje që ata do të thoshin në situata të tjera, kur në realitet ata adhuronin si duhet Zotin. Fjala "Zot" këtu është një përkthim i fjalës Hebraike "YHWH", i cili është një emër pikërisht i Zotit. Në këtë rast të veçantë, fjalët nuk ndryshojnë. E vetmja gjë që ndryshon, është një fjalë në përkufizimin e saj ekzakt.
Fjala "Zot" i referohej më parë Zotit që kishte krijuar tërë universin dhe që kishte çuar mrekullisht Moisiun dhe izraelitët nga Egjipti. Por tani, në këtë rast, fjala "Zot" u përdor në lidhje me Viçin e Artë.
Duke ndryshuar përkufizimin e një fjale, izraelitët ranë në idhujtari. Ndërsa fjalët ishin po ato që përdorin duke e adhuruar atë ( Zotin ).
Në kulturat ku feja hindu është shumë përhapur, njerëzit vazhdojnë të adhurojnë viçat e lopët edhe sot.
Por midis kulturave që janë më tradicionale të krishtera, djalli duhet të marrë një qasje paksa të ndryshme.
Krijimi i një viçi të artë dhe ta quajmë atë "Zot" nuk është aq e lehtë sa të mashtrosh shumicën e njerëzve.
Pra, në vend që të ripërcaktoni fjalën "Zot" ose fjalën "Perëndi", pse jo thjesht të ripërcaktoni një fjalë që identifikohet thellësisht me Perëndinë?
Përcaktoni dashurinë!
Një nga pasazhet më domethënëse në Bibël është; 1. Joani 4: 8, i cili thotë në mënyrë të qartë:
"... Zoti është dashuri".
Dhe sigurisht që, Shkrimet flasin me vërtetësi.
Por kjo e vërtetë është e dobishme vetëm për ata që e dinë se çfarë është dashuria.
Nëse lexuesi mendon se dashuria është një ndjenjë, ose që dashuria është seksi, ose se dashuria është rezultati më i ulët i mundshëm në një lojë tenisi, atëherë të thuash "Zoti është dashuri" do të krijojë vetëm konfuzion.
Më vijnë në mendje vargje të tmerrshme të J.V. Cunningham:
Zoti Zoti është dashuri. Ndryshe anasjelltas,
dashuria është Zoti, dhe seksi është shndërrim.
Unë vështirë se mund ta bindja veten për të ndarë një poezi kaq të neveritshme me dikë, përveç faktit që pothuajse në mënyrë të përsosur përmbledh idhujtarinë që është bërë e shfrenuar sot në shoqërinë perëndimore, madje edhe brenda kishës.
Djalli ka ripërcaktuar fjalën "dashuri" duke na bërë të mendojmë të kundërtën e saj.
Fuqitë e së keqes na kanë bindur se dashuria nuk ka asnjë lidhje me durimin, përgjegjësinë personale ose sakrificën,
“Dashuria" është bërë kështu viçi i ri i artë, idhulli i ri, perëndia e re e rreme në këmbët e të cilit është urdhëruar të përkulet bota moderne.
Ne jemi nxitur vazhimisht nga një gënjeshtër e vazhdueshme se çfarë do të thotë të "dashurosh".
Dhe pastaj përkrahësit e ferrit na kujtojnë me gëzim se "Zoti është dashuri".
Me këtë lojë gjuhësore me fjalë, ata na thonë se Zoti është epsh, Zoti është egoizëm dhe se Zoti është sodomi.
Por nëse kjo është "dashuria", atëherë kjo është pikërisht ajo që Zoti nuk është.
Të pretendosh të kundërtën nuk është asgjë më pak se idhujtari.
Nuk është ndryshe nga ngritja e një statuje të një viçi të artë dhe për ta quajtur atë "Jisu".
“Jisu shpëtona",
A thua ti që do ta bëjë?
Eh,jo,jo, ky nuk mund të na shpëtojë. Të paktën Jo ky "Jisu".
"Zoti është dashuri", thua ti?
Epo, jo, sigurisht nuk është ashtu. Jo kjo "dashuri".
Fjala "dashuri" përdoret më shumë se treqind herë në Shkrimin e Shenjtë. Dhe ne nuk mund të ndryshojmë mësimet e Shkrimit. Bibla flet për dashurinë aq shpesh, dhe aq gjerësisht, sa nuk mund ta mohojmë këtë.
E vetmja gjë e arsyeshme për të bërë është të pendohemi. Ne duhet të pendohemi për mënyrën se si abuzuam me fjalën "dashuri".
Ne duhet të pendohemi për idhujtarinë tonë.
Çfarë është dashuria?
Në Shkrimin, Fryma e Shenjtë frymëzoi Apostull Pavlin kur i shkruan 1 Korinthianëve 13: 4-6, duke na siguruar një përshkrimin më ekzakt të Dashurisë.
.-.-.-.-.
4 Dashuria është e durueshme; plot mirësi; dashuria nuk ka smirë, nuk vë në dukje, nuk krekoset, 5 nuk sillet në mënyrë të pahijshme, nuk kërkon të sajat, nuk pezmatohet, nuk dyshon për keq; 6 nuk gëzohet për padrejtësinë, por gëzohet me të vërtetën
.-.-.-.-.
Kështu duke ekzaminuar këtë listë, është shumë e vështirë të vërehet diçka e tillë në lëvizjet moderne si "Dashuria e Lirë" ose "LGBT" nëse ka diçka të përbashkët me dashurinë e vërtetë. Tregojini një çifti të pamartuar se është e gabuar të kurvëroni dhe nuk do të ketë asgjë të duruar në llojin dhe mënyrën se si do ju përgjigjen. Shpjegojuni homoseksualëve që nuk kanë të drejtë të flenë me këdo që duan, dhe do të zbuloni nëse zemërohen lehtësisht apo jo.
Nëse dashuria nuk është egoiste, atëherë pse i japin një përparësi kaq të lartë kënaqësisë së tyre seksuale?
Nëse dashuria nuk është e shprehur me të keqen, pse merr kënaqësi në çdo formë të aktivitetit seksual të dënuar nga Shkrimi i Shenjtë?
Nëse dashuria nuk është krenare, pse organizojnë paradat homoseksuale
"Krenari"? Pavarësisht nëse një burrë shkon në shtrat me të dashurën e tij, ose kush shkon në shtrat me një burrë tjetër, veprimet e tij nuk kanë asnjë lidhje me "dashurinë".
Kur veprimet e tij janë të padurueshme, të pasjellshme dhe të pandershme për të tjerët, kur ai është ziliqar, i përqendruar në vetvete dhe krenar, kur ai është i kënaqur me të keqen dhe hedh poshtë të vërtetën, dhe nëse e mbani mend atë, ai zemërohet shumë lehtë, kjo nuk është dashuri. Kjo është e kundërta e dashurisë.
Po, Kush është dashuria?
Nëse e kuptojmë vërtet dashurinë, atëherë jemi të sinqertë kur themi: "Zoti është dashuri". Jisui është Zoti. Prandaj Jisui është dashuri. Kjo do të thotë që dashuria është bërë një njeri që ka ecur me ne në tokë. Dashuria është përballur me mëkatarët. Dashuria u tha njerëzve të pendohen, të duan njëri-tjetrin, të ndalojnë mëkatin. Dashuria i shau mësuesit e rremë, duke i quajtur ata hipokritë, varre të zbardhura dhe gjarpërinjtë. Dashuria u zemërua me njerëzit që nuk kishin dhembshuri. Dashuria bëri një kamxhik, përmbysi tavolinat dhe ndoqi njerëzit që po përdhosin tempullin. Dashuria shëroi të sëmurët, rivendosi shikimin te të verbrit dhe i ngriti të vdekurit. Dashuria ka paralajmëruar njerëzit për ferrin dhe u ka siguruar atyre një mënyrë për të hyrë në parajsë.
Dashuria ka qenë gjithmonë e mirë, por dashuria nuk ka qenë gjithmonë e bukur.
Dashuria është Ringjallja dhe Jeta. Dashuria premton se të gjithë ata që e ndjekin atë do të jetojnë përgjithmonë.
Dashuria është Alfa dhe Omega, fillimi dhe fundi. Dashuria thotë se njerëzit e pamoralshëm seksualisht do të kenë pjesën e tyre në Liqenin e Zjarrit dhe squfurit, ose vdekjen e dytë.
Dashuria është e durueshme. Na ka dhënë shumë mundësi për pendim.
Dhe nëse pendohemi, atëherë do të gëzohemi me Atë përgjithmonë në qiell. Por ata që nuk pranojnë të pendohen në fund do të hidhen në flakët e përjetshme të ferrit.
Dashuria duhet të mbretërojë, derisa t'i vendosë të gjithë armiqtë nën këmbët e Tij.
Dhe kjo do të jetë vërtet pika kur dashuria fiton.
Burimi: russian-faith.com
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt