Kolendrat e Krishtlindjes

[Albo]

KOLENDRAT

Kolendrat (gr. ta kalanda, lat. calendae), janë urime, lavdërime apo kënge festive që këndohen nga fëmijet zakonisht në Vigjilje të Krishtlindjeve, të shën Vasilit (1 Janar), dhe të Theofanisë (Pagëzimit të Jisu Krishtit në 6 Janar).



Kolendrat janë një traditë mjaft e rëndësishme sepse dëshmojnë ngjarjet e shenjta por njëkohësisht krijojnë atmosferë festive. Ato sjellin lajmin gazmor të Mesia Shpëtimtarit Jisu Krisht dhe ngjarje që lidhen me të.

Në vendin tonë kolendrat janë kënduar që herët nga fëmijët...

Brenda kësaj tradite, secili prej nesh, ruan kujtime të veçanta dhe njëkohësisht mjaft nostalgji per emocionin, gëzimin e përgatitjes së grazhdit të Krishtlindjes, blerjes së Comangeve (çekiçë prej druri për të trokitur dyerve të familjeve të krishtera orthodhokse) dhe në vazhdimësi, këndimit të kolendrave, marrjes së disa dhuratave simbolike, si fruta, të holla dhe disa kuleçe kreshmore që për këtë ditë quhen Kolendra ose Kolinde, të cilat jepeshin dhe përgatiteshin nga familjarët që hapnin portat e shtëpive kur dëgjonin të trokiturat.

Kolendra kolendra sot,
Gëzuar për shumë mot,
Zotërinj dhe Zonja.
Neve vijmë t’ju gëzojmë,
si edhe t’ju lajmërojmë,
Zotërinj dhe Zonja.
Në qytetin e bekuar,
U lind foshnja e shenjtëruar,
Zotërinj dhe Zonja.
Ai është Krishti vetë,
I dërguar në k’të jetë,
Zotërinj dhe Zonja.
* * * * *
Zotërinj dhe Zonja,
erdhëm t’ju urojmë,
edhe sihariq ne,
erdhëm t’ju tregojmë.
Se në kishën tonë,
Ç’lindi një mbret sot,
i cili do të jetë,
përmbi neve Zot.
Ai është Krishti,
Biri i Perëndisë,
që ka për të sjellë,
shpëtimin e njerëzisë.
Magët nga lindja,
me të parë Yllë,
u trembnë, u verdhnë,
u bënë si dyllë.
Iduri (Herodi) i pabesë,
Që desh të humbasë,
Foshnjat të gjitha,
Dha urdher ti vrasë.
Po Krishtin Maria,
e muar dhe shkuan,
në Egjypt vanë,
dhe atje qëndruan.
-



Përgatiti: Thoma Shkira

KOASH