Lutja!

[Neteorm]

Lutja !



"Po të mos ishtë lutja, cila do te ishte vlera e njeriut ndaj Zotit?!"

Konceptualisht ky është vlerësimi Hyjnor ndaj njeriut ne cilësi të udhëtarit në botë.

Pse lutet njeriu, prej nga nevoja per t'u lutur?
Prej se ekziston njeriu i civilizuar, prej se ka zbritur nga shpella dhe ka filluar te ndërtojë vend strehim e kulm mbi kokë, qe nga ideja e ndertimit te murit me guri, balt apo druri, njeriu ka filluar projektimin imperativ per lutje.
Lutja si imperativ ka bashkjetuar me njeriun ne vazhdimsi, pavarsisht nivelit te vetedijes apo orijerimit kultural, pavarsisht besimit teist apo pagan ai gjithmone ka gjetë prehjen dhe qetësin ne lutje dhe permes lutjes ka shtjeruar ne energji te reja dhe për perspektiv më të mirë.
Lutjet mundë te jenë të ndryshme por konceptualisht lutja ndahet ne dy mënyra;
Ne lutje për interesa të kësaj bote; për mirëqenje, shëndet, pasuri, fat dhe këto lutje shkojnë deri në pafundësi eshte.
Ky lloj i lutjes eshte lutje e lypsarit dhe ska të bëjë me natyrën e pastër (fitran) e njeriut. Ky lloj i lutjes ka me tepër karakter lotarie ose lojë e fatit se sa qe ofron prehje e paqë.
Mënyra e dytë e lutjes është çasja dhe takimi i njeriut me Unin e pastër dhe buron nga zemra dhe perfundon në zemër, aty ku çdo formë e interes per botën përfundon dhe jeton dashuria.
Lutja me zemër vendi ku banon dashuria është e vetmja lutje qe nuk refuzohet.
Kjo ëahtë lutja e ARIFIT - bartësit te dijes dhe urtësisë Hyjnore, njeriut që manifeston zemrën unike te ndriquar nga drita - Nuri i Zotit, ekzistencë par exellonce, për te cilin Zoti thot se çdo lutje e tij është e pranuar per shkak se janë te ndriquar me Rahmanin - Fuqine dhe Rahijmin - Urtêsinë e Tij!
Lutja nga zemra, me dashuri të njëanshme ka dy karakteristika;
Lartësimin dhe falenderimin e Zotit për çdo përvojë të kaluar dhe e
dyta uratën për udhezimin e njerëzimit ne rrugen drejtë të njëshmerisë - tevhidit, qe është mënyra e vetme e ndriqimit dhe vetëdijes së pastër.
~ S.