thënie të bukura dhe shprehje nga njerëz të mëdhenj

[ATMAN]

Ne kohen e sotme problemet e renda te njerzimit burojne jo vetem nga mungesa i drites shpirterore ,por edhe nga mungesa e kuptimit te duhur te fenomeneve shoqerore ,gjate historise se gjate te ekzistences njerzore rreth 1 milion vjecare ,njerzimi nuk ka qene i afte te ndertoje nje shoqeri te vertete ,qe te perballoje nevojat ne rritje te anetareve te saj
Shoqeria (ne sanskrisht samaja)eshte percaktuar si levizja shumatore e nje grupi njerzish drejt nje qellimi kozmik,shpirti i shoqerise eshte si ai i nje grupi pelegrinesh ,ne qoftese nje pelegrin semuret ,te tjeret nuk do ta lene ne ane te rruges ,por do te gjejne menyrat per ta kuruar ,edhe pse i gjithe grupi i pelegrineve duhet te ngadalesoje hapin ,edhe shoqeria duhet te kete nje shpirt te tille ,te mos lejoje qe asnje individ te mbese prapa ne marshimin drejt qellimit
Ne baze te ketij percaktimi, njerzimi nuk ka ndertuar akoma ate qe mund te quhet SHOQERI
Ka tre gjera te domosdoshme per ndertimin e nje shoqerie te vertete njerzore

1-shoqeria duhet te kujdeset per ekzistencen e vet (ASTI)

2-te kete nje menyre qe te zhvillohet(BHATI)

3-dhe te kete nje qellim per te arritur (BRAHMA)

ekzistenca perfshin gjithashtu sisteme te duhura per nevojat jetike baze si :

-ushqimi
-veshmbathja
-strehimi
-arsimi
-kujdesi mjekesor

zhvillimet e fundit te njohurise njerzore tekniko-shkencore bejne te mundur garantimin e nevojave baze te te gjithe njerzve,por vetedija shoqerore ka mbetur prapa ne krahasim me perparimin teknollogjik,per nje pjese te madhe te popullsise se botes eshte vene ne dyshim deri edhe ekzistenca e tyre ,per te perballuar kete problem te madh planetar shrii shrii anandamurti ka themeluar nje filosofi te quajtur SISTEMI I DOBISE PROGRESIVE ose P.R.O.U.T.

per zhvidhimin e shoqerise ka gjashte faktore ose gjashte kolona qe e ruajne fort strukturen e saj,kur studiojme historine ne habitemi se si nje civilizim zevendeson nje tjeter ,ose se si disa pushtues u asimiluan nga civilizimi qe ata po perpiqeshin te pushtonin
pergjigjia gjendet ne faktin se disa civilizime kane qene vecanerisht te forte ne disa nga gjashte faktoret qe do rendisim me poshte ,dhe se psikologjia e tyre kolektive ishte e afte te kapercente ate te rivaleve te tyre

1-ideologjia shpirterore
shoqeria ka nevose per nje perceptim te universit dhe te vendit qe ze njerzimi ne te,njerzit duhet te dine se cila eshte origina e tyre si dhe qellimin drejt te cilit po levizin
shoqerite primitive kane lloj mitesh te krijimit ,dhe shoqeri te tjera kane religjione te ndryshme per tu perballuar me keto ceshtje

2-praktika shpirterore
ky faktor ploteson faktorin e pare,pra nuk mjafton tu thuash njerzve se ata mund te arrijne nje gjendje te caktuar te qenjes,por duhet edhe ti pajisesh ata me mjetet praktike per te realizuar mundesite me te larta ,disa shoqeri kane lutje dhe rituale te cilat praktikohen nga nje pjese e gjere njerzish,gjeja me e mire do te ishte te te kishim nje praktike te racionale dhe shkencore ,qe te mund ti mesohej sa me shume njerzve,sepse zhvillimi mendor i sa me shume njerzve qe te jete e mundur me ane te edukimit te duhur dhe praktikes shpirterore duhet te jete nje nga themelet e nje shoqerie sublime

3-sistemi social-ekonomik
te gjitha shoqerite duhet te vendosin se si do ti perdorin burimet e tyre te kufizuara ,jane krijuar sisteme te ndryshme si fashizmi,nazismi,marksizmi(komunizmi),kapitalizmi, por problemet themelore te shoqerise nuk jane trajtuar sic duhet ,sic kemi permendur me lart PROUT ofron nje sistem social-ekonomik te bazuar tek spiritualiteti si nje zevendesues te sistemeve te tanishme te cilat nuk kane permbushur shpresat e njerzve

4-vizioni shoqeror
pa nje vizion te duhur shoqeror edhe idete me te mira social-ekonomike mund te mos materjalizohen,konkretizohen,nje kendveshtrim i shendoshe eshte atehere kur nje njeri i shikon krijesat e tjera sikur te ishin vellezerit dhe motrat e tij ,nje ndjenje e tille vellazerie nuk mund te realizohet pa bere praktike shpirterore ,e cila mund ta cliroje mendjen nga ndjenjat e ngushta , sepse pjesa me e madhe e trazirave te sotme vijne nga nje kendveshtrim i gabuar shoqeror

5-shkrimi i shenjte
ne sankrisht shkrimi i shenjte quhet SHASTRA qe do te thote –ajo qe te cliron nepermjet disiplines
te gjitha shoqerite kane kode sjelljeje te paraqitura ne mesimet e anetareve te saj me te ndricuar ,keto kode udheheqin dhe frymezojne pjesen tjeter te shoqerise
per sa kohe keto kode peputhen me vlerat themelore njerzore dhe me thelbin e natyres njerzore DHARMA atehere shoqeria zhvidhohet ne menyre te shendoshe

6-mesuesi (udheheqesi shpirteror)
faktori i fundit eshte mesuesi ,i cili eshte misherimi i vlerave te shoqerise ,mesuesit jane udheheqes social-shpirterore, prania e te cileve eshte jetesore ,esenciale,per zbatimin e filozofise shpirterore mbi te cilen ajo shoqeri eshte ngritur

ne qoftese nje shoqeri eshte e forte ne keto gjashte faktore te zhvillimit atehere kjo shoqeri mund te levizi drejt qellimit kozmik,lumturise hyjnore,dhe vetem keshtu ne kete rast shoqeria do te jetoje gjate ,per me teper ato grupe shoqerore qe i kane keto gjashte faktore do te jene ne gjendje te krijojne udheheqes shpirterore SADVIPRA te cilet do mund te ndihmojne njerzimin te kaperceje cdo pengese qe i del perpara

persa i perket qellimit kozmik apo lumturise hyjnore,nuk eshte e mundur qe te gjithe ta arrijne ne te njejten kohe ,megjithate qellimi kozmik duhet te jete paresor dhe shoqerite duhet te levizin ne ate drejtim ,ky ideal kozmik eshte i vetmi ideal i cili mund te ndihmoje njerzimin per tu bashkuar dhe per te qendruar keshtu per te gjitha koherat dhe epokat qe do vijne………

Shrii Shrii Anandamurti

[ATMAN]

Nje nder faktoret e rendeshishem ne zhvidhimin e nje shoqerie eshte kendveshtrimi i duhur social ,ne te kaluaren civilizime te shumta jane dobesuar dhe jane shembur ose zhdukur fare per arsye se nje klase e caktuar shoqerore ose nje grup shoqeror e konsideronte nje klase ose nje grup tjeter si inferior dhe i trajtonin si skllever ,ne ditet e sotme nje nga te metat e medha te civilizimit modern eshte se nuk ka rrespekt dhe dashuri reciproke midis njerzve ,nje rrace lufton nje tjeter rrace ,nje grup gjuhesor lufton nje tjeter grup gjuhesor ,nje religjon lufton nje tjeter religjon,e keshtu me rradhe……,ndarjet ne shoqerine e sotme jane te pafundme dhe po ja marin frymen jetesore civilizimit tone

Jo vetem qe ka nje mungese te rrespektit rreciprok midis njerzve ,por njerzit kane humbur vleresimin dhe pergjegjesine edhe ndaj kafsheve ,bimeve,etj,te cilat ndodhen ne kete planet bashke me ne ,shkaterimi pa arsye qe ne njerzit i bejme jetes bimore dhe shtazore ,ndotja e ajrit,tokes ,detit,dhe hapesires,kerrcenojne te demtojne seriozisht ekosistemin e tokes duke e bere ate te pa pershtatshem per te gjitha format e jetes

Neo-humanizmi vjen nga kuptimi i natyres njerezore themelore DHARMA te qenjeve njerzore ,jeta njerzore ka tre aspekte themelore qe nuk mund te injorohen nga askush,dhe keto jane aspekti

-fizik
-psiqik
-shpirteror

ne lidhje me aspektin fizik shkenca e biologjise ka zbuluar shume nga funksionet e trupit te njeriut ,megjithate deri me sot nevojat psiko-spirituale te njerzve nuk jane kuptuar plotesisht ,megjithe perpjekjet e kerkuesve te shpirtit
mundesite me te medha te natyres njerzore kerkojne qe mendja te jete e lire ,te zgjerohet ,dhe te shkoje drejt vetedijes supreme (zotit) ,kur ndodh kjo gje ,qenja njerzore zhvillon dashurine per vetedijen supreme,dhe per te gjitha qenjet e tjera te krijimit qe jane njerzit ,kafshet,bimet,etj,dashuria per vetedijen supreme duhet te konsiderohet si thesari me i madh i njerzimit,pa kete ndjenje jeta behet boshe dhe e pa kuptimte
ne ditet e sotme njerzimi nuk ka arritur te ndertoje nje filosofi te pershtatshme te jetes ,keshtu qe shoqeria qe kemi ndertuar nuk eshte ne perputhje dhe ne harmoni me deshirate brendshme te zemres se njeriut ,sot materjalizmi ka pushtuar cdo pjese te jetes njerzore dhe po shkaterron ndjenjen e devocionit te shoqerise njerzore ,si rezulltat i kesaj mungese te ekuilibrit ne mes te nevojave te brendshme te njerzve dhe te realitetit te jashtem kemi kete mjerim ,ankth,semundje mendore,nervore,etj,ne shoqerine e diteve te sotme
zgjidhja per te rregulluar kete dis-ekuiliber eshte nje filosofi e cila harmonizon nevojat e brendshme te njerzimit me kerkesat e botes se jashtme materjale ,qe te zbatohet nje filosofi e tille duhet qe te njohim faktoret te cilet kercenojne thesarin me te madh shpirteror qe ka njerzimi DEVOCIONIN

jane tre ndjenja njezore te cilat pengojne zgjerimin e mendjes njerzore drejt realizimit spiritual dhe drejt universializmit

1-gjeo-sentimenti

kur nje njeri eshte fiksuar me vendin e tij te lindjes kjo gje quhet gjeo-sentiment ,ne te kaluaren por edhe ne ditet e sotme shume njerez shqetesohen vetem per vendin e tyre ,si pasoje e kesaj dashurie per vendin e tyre linden tek keta njerez ndjesi te tilla si gjeo-politika,gjeo-religjioni,gjeo-ekonomia,gjeo-patriotizmi,etj,politikanet kane shkaktuar shume luftra te pergjakshme duke perdorur gjeo-patriotizmin, per te nxitur masat popullore ,kolionalizmi i te shkuares dhe neo-kolionalizmi i diteve te sotme ,nuk jane gje tjeter por vecse nje forme e gjeo-ekonomise
(le te zhvillojme vendin tone ,edhe pse kjo gje behet ne kurriz te vendeve te tjera)ky eshte nje slogan i gjeo-ekonomise

2-social-sentimenti

nje ndjenje tjeter qe ka demtuar njerzimin quhet social-sentimenti ne kete rast njerzit e perqendrojne kujdesin e tyre mbi grupin shoqeror te cilit i pekasin ,mund te jet ky nje grup kombetar ,gjuhesor,ose fetar ,etj,megjithate kur kjo ndjenje nganjehere eshte me e madhe dhe espansive se gjeo-sentimenti ,(kur grupi eshte me i madh)ajo krijon nje vetedije te grupit e cila bie ne kundershtim me ndjenjat e grupeve te tjera ,lufterat fetare te se kaluares dhe se tashmes jane shkaktuar nga kjo ndjenje shoqerore qe quhet social-sentiment

3-humanizmi

se fundi zgjerimi i mendjes njerzore pengohet edhe nga nje ndjenje tjeter ne dukje e mire qe eshte "humanizmi" ,dashuria dhe rrespekti per qenjet njerzore ose humanizmi duhet te ishte nje ndjenje fisnike e cila bashkon njerzimin duke lartesuar mendjet e te gjithe njerzve ,megjithate humanizmi i zakonshem ka disa te meta,qe jane:
-e para eshte se ky humanizem nuk perfshin kafshet dhe bimet ,njerzit flasin per "te drejtat e njeriut"por vazhdojne te shkelin te drejtat e kafsheve dhe te bimeve per te ekzistuar
-e dyta nje mangesi tjeter e humanizmit eshte se duke mos pasur nje shtrat shpirteror ,ai shpesh degjeneron ne pseudo-humanizem ,per shembull te ashtuquajtura vende te zhvidhuara japin ndihma per vendet me pak te zhvilluara ne emer te humanizmit ,por prapa shpine korporatat dhe multinacionalet te po ketyre vendeve shfrytezojne pasurite e vendeve me pak te zhvilluara ,duke krijuar varferi dhe shkaterrime masive ekologjike ne kerkim te perfitimit te pa skrupullt

gjeo-sentimenti,social-sentimenti,dhe pseudo-humanizmi, mund te luftohet vetem atehere kur njerzit te kene te mprehur aftesine e logjikes ,mendimi logjik eshte nje mjet shume i cmuar qe njerzit zoterojne ,nepermjet studimit dhe perdorimit te mendjes njerzit duhet te shohin pertej ndjenjave gjeografike te propoganduara nga demagoget

ndjenjat sociale mund te luftohen edhe duke ju permbajtur parimit te barazise sociale SAMA-SAMAJA-TATTVA tek njerzit shquhen dy psikologji te ndryshme
-disa njerez jetojne vetem per kenaqesine e tyre egoiste dhe nuk mendojne kurre per nevojat dhe te drejtat e te tjereve

nje kendveshtrim me pozitiv kane ata njerez te cilet jane te vendosur te ecin drejt vetedijes supreme,dhe gjate rruges se tyre ata punojne dhe perpiqen qe te zhdukin pabarazite sociale te cilat ndajne njerzimin
PROUT thote se PERPJEKJA PER TJU AFRUAR REALITETIT TE FUNDEM DUKE KRIJUAR NJE SHOQERI TE LIRE NGA TE GJITHA PABARAZITE SOCIALE KU SEJCILI ANETAR I RRACES NJERZORE LEVIZ NE UNISON ME TE TJERET QUHET SAMA-SAMAJA-TATTVA
Pra ndjenjat dhe ndarjet sociale mund te kapercehen nepermjet kendveshtrimit spiritual qe ndodhet ne SAMA-SAMAJA-TATTVA ,celesi i zhdukjes se pabarazise sociale eshte mendesia proto-spirituale, e cila eshte perpjekja per ta drejtuar mendjen drejt nje objekti-subjekti spiritual (VETEDIJA SUPREME )kur ky lloj parimi behet parimi i jetes njerzore atehere dhe vetem atehere ndjenjat dhe padrejtesite sociale mposhten kollaj
Ne kete menyre qe te shmangen difektet e ndjenjave pseudo-humaniste ne fillim njerzit duhet te pranojne se te gjitha krijesat kane vlere ekzistenciale ,kjo gje do te thote se te gjitha krijesat kane te drejte te jetojne dhe te zhvillohen sipas natyres se tyre,njerzit duhet te marin masa qe edhe habitatet e kafsheve dhe te bimeve te cilat duken ne pamje te pare sikur nuk jane te dobishme per njeriun te mos shkaterrohen
Per te luftuar pseudo-humanizmin ,ne duhet te jemi te motivuar nga spiritualiteti,humanizmi nuk duhet te mbese nje koncept abstrakt,por duhet te ushqehet me rreke dashurie,kur nje njeri ben praktike shpirterore brenda tij rritet dashuria per te gjitha qenjet ,dhe kur kjo gje manifestohet ne jeten individuale dhe sociale atehere spiritualiteti behet mision i gjithe njerzimit dhe universialiteti arrihet

Vetem neo-humanizmi eshte zgjidhja e problemeve te botes ,sepse udheheqesit e sotem fetare ,politike dhe sociale jane perpjekur te pengojne perparimin e njerzimit me ane te dogmave si pseudo-humanizmi,pseudo-spiritualiteti,dhe me masa te pa sinqerta dhe gjysmake per rreformim

Vetem kur njerzimi te pranoje vetedijen supreme si qellim te jetes dhe te levizin si nje trup i vetem drejt ketij qellimi ,atehere do te kapercehen te gjitha pengesat cilado qofshin ato

Shrii Shrii Anandamurti

[ATMAN]

Nje nga faktoret e domosdoshem ne zhvillimin e nje shoqerie te shendetshme eshte ekzistenca e nje sistemi te pershtatshem social-ekonomik ,ne cdo epoke njerzve u eshte dashur te meren me pyetjen se : si te perdoren dhe shperndahen burimet dhe risorset e kesaj bote ?

Per me teper ,shoqeria ka nevoje te rregulloje nje sistem qeverisjeje qe te permbushe nevojat ne rritje te anetareve te saj ,pergjigjet qe nje shoqeri u jep ketyre shqetesimive reflektohen ne vlerat social-ekonomike qe ajo shoqeri ndjek
Sot ka dy sisteme qe modelojne perqasjen mbare-boterore te ekonomise dhe te politikes ,vetem pak shtete akoma vazhdojne te ndjekin sisteme politike dhe ekonomike qe mbeshteten ne marksizem(komunizem) ndersa pjesa tjeter kane sisteme te bazuar ne kapitalizem ,ajo qe po behet gjithmone me e qarte eshte se as komunizmi dhe as kapitalizmi nuk plotesojne gjithe nevojat e shoqerise dhe ka ardhur koha per paraqitjen e ideve te reja social-ekonomike qe te permbushin nevojat dhe kerkesat e njerzimit

PROUT eshte unik ne boten e sotme dhe eshte bazuar me shume ne konceptin shpirteror se sa ate material ,te njerzimit dhe universit ,ideja se te gjitha objektet e gjalla dhe jo te gjalla jane pjese e nje vetedijesie supreme te cilat duhen trajtuar si pjeseza te se teres integrale ,eshte thelbi i PROUT

Ashtu si kapitalizmi dhe komunizmi dolen ne nje kohe kur fizikanet dhe filozofet kishin pikepamje materialiste dhe mekaniciste per boten ,PROUT po shfaqet ne kohen kur njerzimi ka filluar te pranoje kendveshtrimin gjithe-perfshires e shpirteror te universit

PROUT kjo baze gjitheperfshirese dhe shpirterore ndihmon ne percaktimin e nje panorame te re ekonomike-politike-historike-socoale, dhe ofron shpresen dhe zgjidhjen qe njerzimi mund te gjeje nje rrugedalje nga kriza e sotme social-ekonomike-politike
Per te kuptuar PROUT duhet te shpjegohet kuptimi i fjaleve ,progres ,perdorim,teori,nepermjet te cilave percaktohet kjo teori e re ,sipas prout progresi ne kuptimin e tij te vertete ndodh vetem ne rrafshin shpirteror sepse vetem aty dikush mund te levize drejt nje qellimi pa provokuar kunder veprim ,ne sferen fizike ne nje ane ka "zhvillim" si p.sh. shpikja e automobilit ,por kjo gje eshte shoqeruar nga prirje kunder vepruese sic eshte ndotja e ambjentit ,mjedisit,apo aksidentet dhe plagosjet ne aksidente
Ne sferen psiqike ose mendore ka gjithashtu zhvillime ,si p.sh. rritja e informacionit tek njerzit ne kohet moderne ,por perseri me rezulltate negative te tilla si stimi i stresit ,komplekset psiqike dhe semundje mendore dhe nervore te cilat shoqerojne keto zhvillime

Ideja e progresit e percaktuar nga PROUT ,eshte qe njerzit te pershtatin veten me zhvillimet ndryshuese ne boten fizike dhe psiqike ,ndersa ecin drejt nje qellimi shpirteror

Perdorimi nenkupton qe burimet e (botes) universit te perdoren per mireqenjen dhe lumturine e te gjitheve dhe jo vetem te nje pakice

Perdorimi i burimeve duhet te zbatohet gjithashtu edhe per potencialet metafizike,shpirterore dhe psiqike ,te cilat jane anashkaluar ose injoruar ne shume sisteme dhe perqasje te tjera social-ekonomike ,disa teori te tilla jane zhvilluar nga hipokrite te cilet asnjehere nuk kane patur si qellim ta materjalizojne teorine e tyre,ndersa te tjerat sisteme jane perpunuar nga racionaliste te cilet jane kenaqur duke jetuar ne nje bote abstrakte dhe keshtu pra keto teori nuk kane pasur ndonje perdorim me vlere praktike per masat e njerzve dhe shoqerine

PROUT pohon se sistemi me i mire eshte ai qe bazohet ne nje vleresim te kujdeshem te ngjarjeve ne bote dhe i cili ka aftesine per tju pershtatur kushteve ne ndryshim

PROUT pra bashkon konceptet e progresit dhe te perdorimit me dobi ne nje sistem qe eshte bazuar ne pese parime baze :

1-asnje individ nuk duhet te lejohet te akumuloje pasuri materjale dhe finanziare pa leje te qarte ose aprovimin e shoqerise
ky parim godet ne dobesine themelore te kapitalizmit i cili lejon qe pak individe te mbledhin pasuri edhe pse nje gje e tille sjell mjerimin e milionave njerzve ,ky parim percakton qarte idene e konceptit social ne problemet ekonomike ,ky parim percakton qarte dhe kerkon kufizim te pasurise se individeve qe tek e fundit duhet te kete nje mase ,por ky parim nuk kerkon kufizime ne sferen mendore dhe shpirterore ,sepse sfera mendore dhe shpirterore eshte nje thesar i pafund qe nuk duhet penguar ,ne komunizem ky ndryshim i madh midis sferes fizike dhe psiqike nuk ishte kuptuar ,dhe pikerisht kufizimet e rrepta mbi lirine e besimit dhe mendimit cuan ne renien e shume sistemeve te bazuar ne kete teori

2-duhet te behet nje perdorim maksimal dhe shperndarje racionale e te gjithe potencialeve tokesore ,pertej-tokesore dhe shpirterore ne (bote) univers

ky parim e nxit shoqerine te beje qe te perdore te gjitha burimet e botes dhe universit per te kanaqur nevojat njerzore,"shperndarje racionale" nenkupton qe nevojat minimale te te gjitheve duhet te garantohen ,por ata individe te cilet kane dhene kontribute te vecanta per shoqerine duhet te perfitojne shperblime speciale per te bere qe te nxiten ne punet e tyre dhe te tjereve per te kontribuar me shume ne shoqeri
"shperndarje racionale" nuk do te thote shperndarje e barabarte

3-duhet nje perdorim maksimal i tere potencialeve fizike,metafizike,dhe shpirterore te individit dhe te kolektivit ne shoqerine njerzore

ky parim i referohet perdorimit te burimeve njerzore ,dhe thekson qe nje shoqeri e shendoshe duhet te zhvilloje potencialet e te gjithe njerzve
duke i mohuar shtresave te gjera te njerzimit shanset per zhvillim edukativ dhe ekonomik shoqeria e sotme nuk eshte duke perdorur mire burimet e cmuara njerzore
ky parim gjithashtu terheq vemendjen per nevojen e ekuilibrit midis te mires kolektive dhe te mires individuale

4-duhet nje pershtatje e duhur midis perdorimeve fizike ,metafizike,tokesore,dhe pertej tokesore dhe shpirterore

ketu PROUT thote se shoqeria duhet te frymezoje njerzit qe te punojne per te miren individuale dhe kolektive ,dhe kerkon qe te krijohen rezerva keshtu qe te gjithe nepermjet punes se pershtatshme te mund te fitojne dhe te plotesojne nevojat minimale
ky parim gjithashtu i ben thirrje shoqerise qe te perdore me korrektesi dhuntite relativisht te rralla sic eshte spiritualiteti

5-metoda e perdorimit duhet te behet ne perputhje me ndryshimet ne kohe hapesire dhe person,dhe perdorimi duhet te jete i nje natyre progresive

ky parim i siguron shoqerise nje menyre pershtatjeje ndaj rrethanave te ndryshueshme dhe gjithashtu kerkon nga njerzimi te zhvilloje kerkime shkencore ,te udhehequra nga parimet e neo-humanizmit me qellimin per te sjelle mireqenje per te gjithe

Shrii Shrii Anandamurti

[sirena_adria]

“Sa më e bukur paraqitja, aq më i thellë mashtrimi’’

William Shakespeare konsiderohet si shkrimtari më i shkëlqyer i gjuhës angleze, por njëkohësisht ai është një ndër shkrimtarët më të mëdhenj të të gjitha kohërave.

Ishte komediograf, dramaturg, por edhe aktor. Ai jo vetëm që shkroi disa tragjedi të jashtëzakonshme të cilat hynë në historinë e letërsisë botërore, por edhe shumë komedi dëfryese që nuk u shfaqen kurrë nëpër skenat angleze.

Ndërkaq ne kemi përmbledhur disa thënie të pavdekshme të dramaturgut më të madh të të gjitha kohërave:


‘’Për të njohur mirë të tjerët duhet më parë të njohësh vetveten’’

‘’Mungesa jote ndihet më shumë se prania e kujtdo tjetër’’

‘’Frikacakët vdesin mijëra herë, ndërsa guximtarët e provojnë shijen e vdekjes një herë të vetme’’

‘’Sa më e bukur paraqitja, aq më i thellë mashtrimi’’

‘’Duaji të gjithë, besoju pak vetave e mos i bëj keq njeriu’’

‘’Ka ç’të thotë luani, kur përreth tij ka veç gomrë që pëllasin’’

‘’Dashuria e vërtetë fillon kur jemi të gatshëm të japim gjithçka pa kërkuar asgjë’’

‘’Shumë zhurmë për asgjë’’

‘’Nuk ke ç’të zgjedhësh mes mollëve të kalbura’’

‘’Është gjë e mirë të zotërosh një forcë gjigantësh, por është tirani nëse e përdor si gjigant’’

‘’Fatkeqësia i bën njerëzit ta ndajnë shtratin me partnerë të çuditshëm’’

‘’Nëse dikush do të bënte një vit pushim, argëtimi do të ishte po aq stresues sa puna’’

‘’Unë e konsideroj botën për atë që është: një teatër ku secili duhet të recitojë pjesën e tij’’

‘’Poezia më e vërtetë është ajo më fallcoja’’

‘’Njerëzit ia mbyllin derën në fytyrë një dielli që perëndon’’

‘’Asnjë virtyt nuk mund të krahasohet me nevojën’’

‘’A nuk e di që jam femër? Kur mendoj duhet të flas’’

‘’Ne mund t’i mbyllim hesapet me të shkuarën, por e shkuara s’i mbyll hesapet me ne’’

‘’Nuk ka pasur kurrë një filozof që të mund të duronte dhimbjen e dhëmbëve qetësisht’’

‘’Bukuria i tundon hajdutët më shumë se ari’’

‘’Brishtësi, emri yt është femër’’


/KultPlus.com

https://www.kultplus.com/libri/sa-me...lle-mashtrimi/

[ATMAN]

"Struktura e mendjes njerzore përcaktohet nga natyra e objektit të saj. Nëse objekti psikik është i papërpunuar, boshllëqet ndër-atomike brenda mendjes zvogëlohen në madhësi dhe mendja përfundimisht do të refuzojë të pranojë asgjë përveç saj. Për këtë arsye, përkrahësit e izmave-dogmave bruto bëhen të paaftë për të pranuar idetë racionale të të tjerëve dhe duke mbyllur sytë dhe mbyllur veshët, ata përpiqen të kapen pas ritualeve të tyre irracionale. Përceptueshmëria e tyre psikike humbet për shkak të mbivendosjes. Ata nuk ndiejnë nevojën që forca Vidyá(e verteta) të tejkalojë forcën Avidyá (fallco).Keta njerez thonë: "Pse duhet të shqetësohem për gjëra kaq delikate. Jam shumë i lumtur siç jam." Njerëz të tillë, të zhytur në materializëm, me siguri do të rilindin në trupa të papërpunuar materiale”

Burimi :Ananda Marga

[sirena_adria]

Thënie mbi Jetën nga Arthur Schopenhauer


“Ai që shkruan për budallenjtë, audiencën e lartë e ka të sigurtë.”

“Kur e bleni një libër, ju në mënyrë optimiste mendoni se po e bleni edhe kohën për ta lexuar atë.”

“Njerëzit e mëdhenj janë sikur shqiponjat; ata i ndërtojnë folet e tyre në lartësitë e vetmuara.”

“Të gjitha të vërtetat e mëdha kalojnë nëpër tre faza: fillimisht ato përqeshen, pastaj ato kundërshtohen dhunshëm dhe në fund ato pranohen si vetë – evidente.”

“Pasuria është si uji i kripur, sa më shumë të pish, aq më i etur je. Kjo vlenë edhe për lavdinë.”

“Dhembshuria për kafshët është e lidhur ngushtë me mirësin e karakterit, dhe mund të pohohet me siguri se ai që është mizor me kafshët, nuk mund të jetë kurrë njeri i mirë.”

“Secila dashuri, sado qiellore të duket, rrënjët e saj i ka në instiktin seksual.”

“Një njeri mund të jetë vetja vetëm për aq kohë sa ai është i vetëm; dhe nëse ai nuk e don vetminë, ai nuk do ta dojë as lirinë; sepse vetëm atëherë kur ai është i vetëm, ai është vërtetë i lirë.”

“Asgjë nuk mund të jetë e bukur pa të vërtetën.”

“Zakonisht është humbja ajo që na bënë ta dim vlerën e gjërave.”

“Një shkallë e lartë e intelektit priret ta bëjë njeriun të pashoqërueshëm.”

““Natyra e tregon se me rritjen e inteligjencës vjen e rritur edhe aftësia për të ndjerë dhimbje dhe se vetëm në shkallën më të lartë të inteligjencës, dhimbja e arrit pikën e saj supreme.”

““Doktori e sheh të gjithë dobësinë e njeriut, gjykatësi e sheh të gjithë ligësinë dhe teologu të gjithë budallallëkun e tij.”

“Talenti e godet shënjestrën të cilën askush nuk mund ta godas. Gjeniu e godet shënjestrën të cilën askush nuk mund ta shoh.”

“Ne rrallë mendojmë për atë që e kemi, ndërsa shpesh për atë që na mungon.”

“Njerëzit e zakonshëm thjesht mendojnë se si duhet ta shpenzojnë kohën e tyre; I talentuari tenton ta përdor atë.”


/ KultPlus.com

https://www.kultplus.com/libri/theni...-schopenhauer/

[ATMAN]

Publikuar ne:

Ánanda Vacanámrtam Pjesa 31



Çfarë është abhidhyána?

Parama Puruśa_ZOTI është qëllimi im. Përpiqem të arrij Parama Puruśa, domethënë bëj sádhaná-Praktike shpirterore. Ju e dini se emri tjetër i Parama Puruśa është Liilámaya [loja kozmike]. Ju do të gjeni Parama Puruśa nëse e doni Atë me gjithe zemër. Por Ai luan një lojë me ju kukafshehti. Nëse Ai nuk luan me ju, ju nuk do të merrni ánanda [lumturine e pafundme]. Një person duhet të vrapojë andej-këtej pas Tij dhe të mendojë: "Çfarë po ndodh, çfarë po ndodh?" Kjo është denim.

Parama Puruśa-ZOTI është qëllimi juaj. Ju do të realizoheni në Parama Puruśa. Nëse Parama Puruśa kapet lehtësisht në zemrën tuaj, atëherë ky është vullneti i Parama Puruśa.

Nëse Parama Puruśa ikën nga ju, atëherë çfarë duhet të bëni?

Nëse mendoni, "Parama Puruśa nuk më do mua", dhe kthehesh mbrapa, atëherë je i mundur nga Parama Puruśa. Por nëse Parama Puruśa ikën dhe ju e ndiqni Atë, nëse thoni, "Unë nuk do ta lë të shkojë, nuk do të tërhiqem derisa ta kap", kjo është abhidhyána.

Tasyábhidhyánát yojanát tattvabhávát;

Bhúyashcánte Vishvamáyánivrittih.

[Nëpërmjet abhidhyána-s, nëpërmjet shoqërimit dhe realizimit te Supremin dhe përmes tattvabháva-s (gjysmë-meditimi mbi Supremin ndërsa jeni në mes të veprimit-aksionit dhe punes), njeriu mund të kapërcejë magjinë e fuqishme të Vishvamáyá - Máyá universale.]

Ju duhet të bëni abhidhyána.

“Edhe nëse Parama Puruśa-ZOTI thotë se unë jam një mëkatar ose një poshtër i konfirmuar, unë nuk do ta lë Atë. Sido që të jem, mëkatar, budalla, i poshtër, do ta ndjek. Unë do të vrapoj dhe do të vrapoj pas Tij. Në fund të fundit, sa mund të vrapojë Ai? Unë me siguri do ta kap Atë.”

Kjo është abhidhyána.

Më pas vjen árádhaná. Çfarë është árádhaná?

Ne e dimë se është mikrokozmosi-njeriu që bën sádhaná-praktike shpirterore në të gjitha aspektet. Tani kjo sádhaná është bërë për të arritur Parama Puruśa, për të arritur Desideratumin Suprem. Dhe kur në procesin e sádhaná-praktikantit shpirteror arrin një fazë të caktuar, atëherë ky individid e harron veten plotësisht. Ndonjëherë ndodh që një person që vrapon pas Tij në abhidhyána përfundimisht harron veten. Kjo njihet si árádhaná.

Kjo ndodh edhe në sfera të tjera të jetës. Në lojëra dhe sporte, mund të ketë disa djem dhe vajza që në entuziazmin e tyre të tepruar ne loje bejne këmbët e tyre të mavijosura - por ata nuk shqetësohen për këtë. Edhe në muzikë, ka disa njerëz që zhyten plotësisht në muzikë, duke harruar gjithçka tjetër, madje edhe vaktet e te ngrenit dhe gjithshka te tyre.

Nëse, duke bërë abhidhyána në Parama Puruśa, dikush e harron veten në një mënyrë të ngjashme, kjo njihet si árádhaná.




Burimi: Abhidhyána dhe Árádhaná



Shrii Shrii Anandamurti

[ATMAN]

Publikuar ne:

Ánanda Vacanámrtam Pjesa 1



Ky kozmos është vibracional-vibrues. Kjo botë fizike, e njohur si Prapaiṋca (botë quinquelementale), ekziston vetëm brenda fushës së substancës mendore dhe mbi-mendore. Dridhjet vibracionale janë të shumta, por jo të pafundme. Po të ishin të pafundme, edhe krijimi do të kishte qenë i pafund. Vërtetë, ato janë të shumta, por jo të pafundme. Ekzistojnë tre ngjyra kryesore - e bardha, e kuqe dhe e zezë. E bardha tregon parimin sensitiv, e kuqja ndryshimin dhe e zeza parimin statik. Njëshi SUPREM Puruśa krijon ngjyra. Me këto ngjyra, Ai tërheq. Nëse nuk do të kishte tërheqje, qeniet e krijuara nuk do të gëzonin ekzistencën e tyre.

Ya ekoʼvarńo bahudhá shakti yogád varńánanekán nihitártha dadháti

Vicaeti cánte vishvamádao sa devah sa no buddhyá shubhayá saḿyunaktu

Kur shkaku i shumësit është një, kjo është noumenale. Kjo botë e shprehur është fenomenale.

Pse është krijuar kjo botë shumëngjyrëshe?

Është bere për shkak se njerëzit e kësaj bote përndryshe mund të mos kënaqeshin dhe të qëndronin në të.

Fëmija qan; pastaj nëna e furnizon me lodra, në mënyrë që të vazhdojë të luajë me to. Për të bërë lodra, janë krijuar ngjyrat e kesaj Bote.

Por cili është qëllimi, qëllimi aktual? Shkaku i saj, motivi i saj i brendshëm, i di vetëm Ai. Nëse zbulohet, sekreti do të zbulohet edhe AI.

Atëherë cila është ideja? Nëse dihet apo zbulohet ajo që ishte e fshehtë, njerëzit do të përpiqen të jenë të lirë; ata nuk do të përpiqen të mbeten me ngjyrat e krijimit.

Këto shprehje vibruese janë në atë Supremin ZOT. Vetëm nga ky Suprem dalin këto dridhje vibracionale plot ngjyra. Nëse e gjurmojmë këtë dridhje përpara dhe mbrapa, gjejmë vetëm Thelbin Suprem, si në fillim ashtu edhe në mbarim.

“Intelekti ynë të mos largohet nga Entiteti Suprem” (dhe e mira shpirtërore) duhet të jetë lutja jonë e vetme.



Burimi: Sekreti pas ngjyrave


Shrii Shrii Anandamurti

[ATMAN]

Publikuar ne:

Ánanda Vacanámrtam Pjesa 4


"Eka eva suhrda dharma nidhane apyanutatiyah" -

"Dharma është e vetmja suhrda (një lloj shoku i ngushte) që mbetet me ju edhe pas vdekjes suaj."

Në gjuhen Saḿskrite ka disa terma për fjalën angleze "mik".

Atyágo sahano bandhu

Sadaevánumatam suhrda

Ekaḿ kriyaḿ bhaven mitram

Samapráńah sakhá smrtah.

"Atyágo sahano bandhu" - personi që nuk mund të tolerojë ndarjen nga ju është një "bandhu". Kur lidhja e dashurisë është aq e madhe saqe një person nuk mund të tolerojë dot asnjë ndarje nga ju, ai ose ajo quhet bandhu MIK i NGUSHTE i juaj. Kravata quhet bandhanam në Saḿskrta. Është aq i fortë sa që personi nuk mund të qëndrojë larg jush, nuk mund të tolerojë ndarjen nga ju.

Në këtë botë kushdo dhe cilido mund ta tolerojë ndarjen nga ju. Kur një person vdes, çfarë ndjenjash do të shfaqin nëna dhe babai, vëllezërit dhe motrat e tij? Ata do të qajnë me zë të lartë, por pas dy-tre ditësh normaliteti do të kthehet. Ata do të rifillojnë detyrat e tyre normale të zakonshme. Dhe pas disa ditësh më shumë ose disa muajsh apo vitesh ata do ta harrojnë personin. Në shoqëritë ku martesa e një të vejushe pranohet nga njerëzit, e veja do të rimartohet. Në Indi, në shoqërinë hindu të klasës së lartë, martesa e një të vejushe nuk pranohet, por në një pjesë të madhe të botës, madje edhe në Indi në disa raste, martesa e një të veje pranohet nga të tjerët. Pra, nuk mund të thuash se ndonjë nga të afërmit e tu është bandu (miku juaj i vertete) juaj. Askush nuk është bandhu, apo miku juaj, në këtë drejtim apo kendveshtrim.

Sipas zakonit indian, prindërit që kanë vetëm një djalë mund të adoptojnë një fëmijë tjetër, i cili më pas quhet bandhu. Por Jagat Bandhu është i vetmi Bandhu-mik i vërtetë. Parama Puruśa-Zoti është i vetmi bandhu i vërtetë. Ai ju ka dashur në të kaluarën; Ai do t'ju dojë në të ardhmen. Ai vetëm është Bandhu-miku juaj i ngushte. Emri i tij është Jagat Bandhu.

Një term tjetër për fjalen mik është "suhrda". Suhrda do të thotë "ata me të cilët nuk ka pasur dhe nuk ka kurrë ndonjë dallim apo diference mendimi". Në sferën e kësaj bote ka gjithmonë dallime në mendime me gruan ose bashkëshortin, nënën ose babanë tuaj. Por në rastin e Parama Puruśa, Ai tund me kokë dhe jep pëlqimin e Tij për çdo gjë që bëni; dhe Ai vazhdon të tundë me kokë.

Pse vazhdon Ai me këtë tundje me kokë?

Ai është një mik i vërtetë. Në sferën fizike Ai nuk bën asgjë, dhe në sferën psikike Ai ju jep udhëzime. Në sferën fizike Ai nuk bën asgjë drejtpërdrejt; kjo është arsyeja pse Ai është suhrda për njeriun e keq dhe për njeriun e mirë. Ai është gjithmonë suhrda.

“Eka eva suhrda nidhane apyanuyatiyah” – Ai është i vetmi suhrda që mbetet me ju edhe pas vdekjes suaj.

Pas vdekjes suaj miqtë tuaj do t'ju çojnë në tokën e djegies apo ne varreze. Pas djegies, trupi kthehet në hi. Miqtë tuaj do të spërkasin pak ujë mbi hirin e pirës së funeralit dhe më pas do të kthehen në shtëpi. Për sa kohë që janë në terrenin e djegies, ata ju kujtojnë. Pas kësaj ata ju harrojnë.

Por dharma-spiritualiteti mbetet me ju edhe pas vdekjes suaj dhe ajo që keni bërë për dharma-spiritualitetin në këtë botë nuk harrohet kurrë. Prandaj, në jetën tuaj të kësaj bote, ju duhet t'i forconi duart e dharmas dhe në botë, dharma do t'ju forcojë. Pra, është detyrë e intelektualëve dhe njerëzve inteligjentë të forcojnë duart e dharma (spiritualitetit). Nëse ju forconi duart e miqve tuaj, miqtë tuaj do t'ju forcojnë dhe ndihmojne edhe në rast nevoje urgjente.

"Mitram". Kur natyra e detyrës së dy personave është e njëjtë, ata janë mitram. Supozoni se janë dy mjekë, dy kërkues, dy biznesmenë. Ata quhen mitraḿ, sepse natyra e detyrës është e njëjtë. Dy hajdutë quhen edhe mitram. Në Saḿskrta, fjala "mitra", kur përdoret në gjininë mashkullore, do të thotë "diell". Kur përdoret në gjininë asnjanëse do të thotë "koleg". Në gjininë asnjanëse termi është mitram.

Në rastin e sakhá-it, pozicioni është se ka dy trupa fizikë, por trupi mendor është i njëjtë sepse ka kaq shumë dashuri. Njerëz të tillë quhen sakhá. Pra, askush tjetër përveç Parama Puruśa-Zotit nuk mund të jetë sakhá. Krśńa ishte sakhá i Arjuna-s.

Kështu në këtë botë, nga këto katër fjalë për mik, vetëm Parama Puruśa mund të jetë bandhu, suhrda dhe sakhá. Në këtë botë relative mund të gjesh vetëm një mitram, jo një bandhu, suhrda ose sakhá. Për Të mund të përdorni fjalën bandhu, suhrda ose sakhá: Ai i madhi Zot është gjithçka juaj. Ju nuk mund të bëni pa Të. Marrëdhënia juaj me Parama Puruśa është si marrëdhënia e një peshku me ujin. Pra, është e kotë ta harrosh Atë; përpiquni ta kujtoni gjithmonë Atë. Ky kujtim i Tij përherë, në të gjitha sferat dhe të gjitha shtresat e jetës, quhet “dhruvásmrti” memorje kostante. Mos harroni këtë për asnjë moment. Me anë të sádhaná-së suaj, përpiquni të zhvilloni dhruvásmrti dhe të jeni njësh me Të te MADHIN ZOT, dhe në paqe, në pafundësi.



Burimi: Miku juaj i vërtetë

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

“Karma Brahmeti, karma bahu kurviita”.

Puna është Brahma dhe kështu qe bëni gjithnjë e më shumë dhe akoma më shumë punë. Në Vedat thuhet se në këtë botë të dukshme, qeniet njerëzore arrijnë Parama Puruśa-Realizimin Suprem në formën e veprimit. Prandaj duhet bërë gjithnjë e më shumë punë. Një person që është i papunë dhe i frikësohet punës dhe është i pushtuar plotësisht nga letargjia, është vetëm një barrë e rende për tokën. Në Vedat, përmendet një personazh i veçantë i quajtur Rohit. Rohit ishte një dijetar i madh, por duke lexuar vazhdimisht shkrimet e shenjta ai ishte bërë një person jashtëzakonisht i papunë deri në fund të studimit të tij. Ai madje ndaloi së lëvizuri. Ky lloj i njerëzve joaktivë nuk mund të bëjë asnjë punë të mirë për shoqërinë; përkundrazi ato bëhen barrë për shoqërinë.

Babai i Rohit nuk ishte i ditur me shkolle, por ai ishte njeri i mençur ne pervojen e jetes. Ai e këshilloi djalin e tij: “Shiko Rohit, gjithçka në këtë botë ka origjinën nga veprimi.

Çfarë është veprimi (puna)?

Ndryshimi i pozicionit të objekteve është veprim. Çfarëdo që ka ndodhur në këtë univers ka ndodhur duke ndryshuar pozicionin e objekteve të ndryshme. Çfarëdo bukurie dhe tërheqjeje që ka në këtë botë, e gjitha është e tille për shkak të ndryshimit të pozicionit të objekteve të ndryshme. Kur qeniet njerëzore largohen nga kjo botë, kjo e vërtetë mbetet. Arsyeja është se njerëzit nuk qëndrojnë në një gjendje për një kohë të gjatë dhe as nuk janë në gjendje ta bëjnë këtë. Ai që është plakur mendon: "Epo, unë jam plak, është më mirë të largohem nga bota." Më pas, megjithatë, kur diçka nga kjo botë e tërheq përsëri, ai thotë: "Epo, duhet të vazhdoj të jetoj në këtë botë. për disa ditë të tjera.` Pas kësaj tërheqjeje për botën, shkenca e veprimit është në punë. Prandaj, ai që i frikësohet punës dhe dëshiron të qëndrojë larg punës është një entitet i pajetë dhe joaktiv. Nuk ka rëndësi nëse njerëz të tillë mbeten apo jo në këtë tokë apo jo”.

Kështu babai i Rohit i tha: “Kur një person punon pa u lodhur aq shumë sa që djersa të rrjedh nga koka te këmbët, i gjithë trupi i tij bëhet i bukur. Njerëz të tillë nuk kanë shoke te ngjashem dhe të barabartë në botë. Edhe Indra, mbreti i perëndive, ka mall për miqësinë e tyre”.

Ai që ka humbur dharman (cilesine) e lëvizjes është praktikisht i vdekur. Natyra e vërtetë e një qenieje të gjallë është dinamizmi. Staticizmi (qendrimi ne vend numero) është shenjë e vdekjes. Prandaj ai që ka humbur dinamizmin, ritmi i përparimit të tij degradon dhe ata gradualisht humbasin cilësitë e tyre njerëzore. Në fund të fundit ata kthehen drejt shtazësisë, të zhytur në vese. Pra, mos u bëni si Jad́a-Bharata, domethënë një objekt i pajetë. Qëllimi i vetëm i jetës suaj duhet të jetë të ecni përpara. Pra vazhdoni të punoni; përmbushni përgjegjësitë tuaja duke punuar dhe vazhdoni të punoni, edhe kur jeni duke vdekur.

Fati i një personi që fle, gjithashtu flen me te. Këtu "të flesh" nuk do të thotë të flesh në kuptimin e kësaj bote, por do të thotë të qëndrosh i mbështjellë në errësirë. Në një gjendje të tillë njeriu zotëron trupin fizik të një qenieje njerëzore, por veprimet e tij nuk janë si ato të një qenieje njerëzore. Edhe mendimet psikike të ketyre tipave njerzish nuk janë si ato të një qenieje njerëzore. Kur njeriu ngrihet nga gjumi, i lind edhe pasuria. Ai që është ngritur, do të zbulojë se i ka lindur edhe pasuria. Dhe kur një person fillon të lëvizë me synim drejt qëllimit të tij, fati i tij gjithashtu fillon të lëvizë me te. “Pra, mos u sill si budalla, Rohit. Vazhdo, vazhdo, vazhdo. Mantra e vetme e jetës suaj duhet të jetë të ecni përpara.”

Kalih shayáno bhavati sandihánastu Dvápara;

Uttiśt́han Tretá bhavati Krtaḿ sampadyate carań.

[Një person që abstenon nga puna dhe nuk dëshiron të lëvizë, jeton në Kali Yuga; ai që sapo është zgjuar nga gjumi është në Dvápara Yuga; ai që është ngritur është në Tretá Yuga; dhe kur dikush ka filluar të lëvizë dhe te punoje, atëherë Satya Yuga ka hyrë në jetën e atij personi.]

Cilat janë yugat - Kali Yuga, Dvápara Yuga, Tretá Yuga dhe Satya Yuga?

Prapashtesa ghaiṋ i shtohet rrënjës se Foljes yuj në gjuhen Saḿskrite dhe formohet fjala yuga. Yuga nënkupton një periudhë të caktuar kohe. Nëse një objekt i afrohet një objekti tjetër, ai njihet edhe si një yuga. Fjala yoga e ka origjinën nga rrënja-folje yuiṋj. Yuga do të thotë "nyje kritike", domethënë një ndryshim i veçantë i kohës nga një periudhë e veçantë në një periudhë tjetër. Në gjuhen Sanskrite kjo njihet si yugasandhi.

Historia tregon se njerëzimi ka ecur përpara në këtë mënyrë. Kapitulli i parë i historisë njerëzore ishte epoka e errët, epoka e shúdras; pastaj erdhi epoka e kśatriya [luftëtarëve], e ndjekur nga epoka e vipras [intelektualëve] dhe më në fund epoka e vaeshya [kapitalistëve]. Secili prej këtyre kalimeve nga epoka e mëparshme në ate pasardhese njihej si yugasandhi. Në të njëjtën mënyrë, këto katër faza të jetës njerëzore – Kali, Dvápara, Tretá dhe Satya – janë nyje kritike.

Kali Yuga përshkruhet në shkrimet e shenjta si gjendja kur jeta e njerëzve, mendimet njerëzore dhe madje ekzistenca mbeten të mbështjella në errësirë dhe çdo ndjenjë e maturisë dhe pjekurise humbet. Një person në këtë gjendje thuhet se është duke fjetur. Megjithatë, kur ndërgjegjja e dikujt zgjohet dhe ata fillojnë të ndiejnë se çfarë duhet të bëjnë, çfarë është e duhura, çfarë duhet të bëjnë për shoqërinë, kjo njihet në shkrimet e shenjta si Dvápara Yuga. Kur, pasi zgjohen nga gjumi dhe hapin sytë, njerëzit shohin veten dhe mendojnë se duhet të ngrihen, se nuk duhet të qëndrojnë joaktivë, se kanë përgjegjësi të mëdha që duhet të zbatohen dhe te kryhen siç duhet, kjo gjendje njihet si Tretá Yuga në gjuhën e shkrimeve të shenjta. Kur ata në fakt fillojnë të ecin përpara, kjo njihet si Satya Yuga.

Ky është shpjegimi i Kali, Dvápara, Tretá dhe Satya Yuga. Ka edhe shpjegime të tjera, por ato nuk janë të pranueshme pasi janë mitologjike dhe nuk bazohen në logjikë dhe racionalitet.

Kështu babai i Rohit tha: "Rohit, vazhdo dhe puno". Po kështu unë ju them “Vazhdo me punën tënde – kjo do të jetë mirë për ty dhe gjithashtu mirë për shoqërinë. Jo nga sot, por pikërisht nga ky moment, hidhuni në botën e veprimit dhe hapni rrugën drejt mirëqenies suaj”.


Shri Shri Anandamurtiji

Burimi: Veprimi çon në progres

Publikuar ne:

Ananda Marga Karma Sannyása

Ánanda Vacanámrtam Pjesa 13

[sirena_adria]

Thënie brilante nga gjeniu Leonardo da Vinçi

Më poshtë gjeni disa prej thënieve më të bukura të Da Vincit:


E vërteta është vajza e vetme e kohës.

Ai që zotëron shumë është ai që edhe frikësohet shumë, prej humbjes.

Kudo që hyn fati i mirë, zilia e rrethon dhe e sulmon atë vend; dhe kur ajo të largohet, hidhërimi dhe pendimi mbeten prapa.

Është më lehtë të luftosh me të keqen në fillim sesa në fund.

Trupi ynë varet nga Qielli dhe Qielli nga Shpirti ynë.

Ashtu si guximi e rrezikon jetën, frika e mbron atë.

Sepse, me të vërtetë, dashuria e madhe buron nga njohja e madhe e objektit të dashurisë, dhe nëse dini pak, do të jeni në gjendje ta doni atë vetëm pak ose aspak.

Atje ku ka britma, nuk ka njohuri të vërteta.

Ashtu siç çdo mbretëri e ndarë bie, ashtu çdo mendje e ndarë midis shumë studimeve ngatërron dhe shkatërron vetveten.

Në lumenj, uji që prekni është i fundit prej atij që ka kaluar dhe i pari prej atij që vjen; pra me kohën e tanishme.

Hekuri ndryshket nga mospërdorimi; uji humbet pastërtinë e tij nga pezulli … po ashtu edhe mosveprimi e thith fuqinë e mendjes.

Pse syri e sheh një gjë më qartë në ëndërr sesa në imagjinatë kur është zgjuar?

Ndërsa mendoja se po mësoja si të jetoja, në fakt mësova se si të vdisja.

Arti nuk mbarohet, vetëm braktiset.

Urtësia është vajza e përvojës.

Asgjë nuk e forcon autoritetin aq shumë sa heshtja.

Më ka bërë përshtypje urgjenca për të vepruar. Të dish nuk mjafton; ne duhet të aplikojmë. Të jesh i gatshëm nuk mjafton; ne duhet të bëjmë.

Natyra është burimi i gjithë njohurisë së vërtetë. Ajo ka logjikën e saj, ligjet e saj, nuk ka asnjë efekt pa shkak, as shpikje pa nevojë.

Përvoja nuk gabon. Vetëm gjykimet tuaja gabojnë duke pritur prej saj atë që nuk është në fuqinë e saj.

Koha qëndron mjaftueshëm për këdo që dëshiron ta përdorë.

Atje ku shpirti nuk funksionon bashkë me duart, nuk ka art.

Ai që e do praktikën pa teori është si marinari që hip në bordin e anijes pa timon dhe busull dhe kurrë nuk e di se ku mund të shkojë.

Eshtë më lehtë të rezistosh në fillim sesa në fund.

Burrat gabojnë kur ankohen për fluturimin e kohës, duke e akuzuar atë se është shumë e shpejtë dhe nuk e kuptojnë që është e mjaftueshme edhe ndërsa kalon.

Ai që nuk e dënon të keqen, urdhëron që të bëhet.

Ashtu si ngrënia në kundërshtim me këshillat është e dëmshme për shëndetin, ashtu edhe studimi pa dëshirë prish kujtesën dhe nuk mbart asgjë që merr përsipër.

Jeta jonë është e përbërë nga vdekja e të tjerëve.

Nuk është i aftë për virtyt ai njeri që sakrifikon nderin e tij për përfitime. Pasuria është e pafuqishme për të ndihmuar atë që nuk e vlerëson veten.

Ndërsa një ditë e kaluar mirë sjell gjumë të lumtur, ashtu edhe një jetë e kaluar mirë sjell vdekje të lumtur.

Përvetësimi i çdo njohurie, çfarëdo që të jetë, është gjithmonë e dobishme për intelektin, sepse do të jetë në gjendje të dëbojë gjërat e padobishme dhe të ruajë ato që janë të mira. Sepse asgjë nuk mund të dashurohet ose urrehet nëse nuk njihet së pari.

Mashtrueset më të mëdha që i shkaktojnë vuajtje njeriut janë mendimet e tij.

Një poet e di se ka arritur përsosmërinë jo kur nuk mbetet asgjë për të shtuar, por kur nuk ka asgjë për të marrë.

Nëse dikush dëshiron të shohë se si shpirti banon në trupin e tij, le të vëzhgojë se si ky trup përdor banesën e tij të përditshme. Kjo do të thotë, nëse kjo është pa rregull dhe e konfuze, trupi do të mbahet në çrregullim dhe konfuzion nga shpirti i tij.

I varfër është nxënësi që nuk e tejkalon mësuesin e tij.

Pasi të keni shijuar fluturimin, do të ecni përgjithmonë në tokë me sytë e kthyer drejt qiellit, sepse atje keni qenë dhe atje do të keni gjithmonë dëshirë të ktheheni.

Zoti na i shet të gjitha gjërat me çmimin e punës.

E vërteta e gjërave është ushqimi kryesor i intelekteve superiore.

Është po aq gabim i madh të flasësh mirë për një njeri të pavlefshëm sa të flasësh keq për një njeri të mirë.

Fatkeqësia më e rëndë është kur pikëpamjet tuaja vijnë përpara punës tuaj.

Mësoni si të shihni. Kuptoni sesi gjithçka lidhet me gjithçka tjetër.


/ KultPlus.com

https://www.kultplus.com/libri/theni...ardo-da-vinci/

[ATMAN]

Dharmasya tattvaḿ nihitaḿ guháyám

[“esenca e dharma-spiritualitetit qëndron thellë në mendje”]. Ata që kanë sy për të parë, çfarë shohin?

Nihitaḿ guháyám – “Ai shtrihet i mbuluar brenda guhá-it, brenda ndjenjës së tij ‘unit’ të [aspirantit shpirteror]”.

Pra, nëse sádhaka-aspiranti shpirtëror, dëshiron të shijojë afërsinë e Tij (ZOTIT), çfarë duhet të bëjë Ai?

Ai aspiranti shpirteror nuk ka nevojë të shkojë në kaq shumë tiirtha [vende te shenjta pelegrinazhi]. Ai nuk duhet të qajë për Të me zë të lartë. Sepse Ai ZOTI është pika më e afërt. Ai mund të dëgjojë gjuhën tuaj mendore (mendimet).

Pra, ata që duan të shijojnë afërsinë e Tij, çfarë duhet të bëjnë, çfarë duhet të bëjnë?

Ata duhet ta kërkojnë Atë brenda ndjenjës së tyre te “Unit”, brenda guhá-it të tyre; dhe kjo është ajo që quhet sádhaná apo praktike shpiretrore.

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

Angazhimi më i mirë mendor

Trńádapi suniicena taroriva sahiśńuná;
Amániinaḿ mánadena kiirtaniyah sadá Harih.
[Duhet të jesh më i përulur se bari dhe më tolerant si pemët.]

Ju duhet t'i respektoni ata që askush nuk i respekton dhe gjithmonë t'i bëni gjithmone kiirtana-(nje valle spirituale e Zotit).
Ju jeni një aspirant shpirtëror. “Ju duhet të zhvilloni frymën e tolerancës se forte, ashtu si një pemë; dhe fryma e modestisë, më shumë se ajo e një fije bari.” Dhe ju e dini, në këtë univers ka kaq shumë njerëz që nuk marrin asnjë lloj respekt nga të tjerët - njerëzim i shtypur, gjysmë i ushqyer, gjysmë i zhveshur. "Ju duhet t'u kushtoni respekt ketyre njerëzve të shtypur." Ju duhet të ngrini standardin e tyre te jetes, standardin e tyre socio-ekonomik-kulturor. Nëse nuk i respektoni, si mund t'u shërbeni atyre? Ju po i shërbeni popullit të shtypur duke ia atribuar sherbimin qe I beni ketyre njerzve Hyjnisë.

Dhe e fundit, por jo më e rëndësishmja është se mendja nuk mund të mbetet kurre bosh, mendja nuk mund të mbetet pa mendime. Ju duhet të angazhoni mendjen, dhe objekti i mendjes suaj, domethënë pabulumi juaj psikik, duhet të jetë ose diçka psikike, ose diçka psiko-shpirtërore, ose diçka thjesht e natyrës shpirtërore. Nuk duhet të jetë psiko-fizike apo fizike e pastër.

Thashë qe, mendja nuk mund të mbetet kurre bosh pa mendime. Sa herë që nuk ka punë të rëndësishme për të bërë, mos e humbni kohën duke menduar mendime boshe, sepse të menduarit bosh do të thotë përkeqësim,shperdorim mendor, degradim mendor, degjenerim psikik. Pra, përdorni çdo moment të jetës tuaj për të bërë diçka të mirë, duke menduar diçka të mirë. Kur nuk jeni duke bërë diçka të mirë fizikisht, atëherë bëni diçka të mirë mendërisht. Dhe puna më e mirë mendore, angazhimi më i mirë mendor, është kiirtaniiyah sadá harih - "Bëni kiirtana e Parama Puruśa-ZOTIT TE MADH".

Në gjuhen Sanskrite, një emër i Parama Puruśa (Zotit) është Hari. Hari do të thotë "hajdut", "që të heq të gjitha mëkatet pa dijeninë tënde". Në sanskritisht, folja me rrënjë hr do të thotë "të vjedhësh". Tani marrëdhënia midis Zotit dhe aspirantit shpirteror të Tij është shumë e ëmbël dhe jashtëzakonisht, e thjesht,dhe personale. Parama Puruśa e do devotin e Tij, dhe devoti gjithashtu e do Zotin e Tij. Tani mali i grumbulluar i mëkatit i lidhur me devotin është i padurueshëm për Zotin. Ai dëshiron ta largojë atë mal të mëkatit nga devotet e Tij. Ai mund të thotë: “O i devotshëm, më jep Mua mëkatet e tua”. I devotshmi do të thotë: "Jo, Zot, unë jam gati të të jap gjithçka, jam gati të të jap shpirtin tim, shpirtin tim, gjithçka, por si mund t'i jap mëkatet e mia Ty? Nuk mundem." Por Parama Puruśa e do devotin e Tij, kështu që pa dijeninë e devotit, Ai ia heq mëkatin. Tani të marrësh diçka nga një njeri pa dijeninë e tij është vjedhje. Pra, Parama Puruśa vjedh - domethënë, Ai heq mëkatin nga devoti i Tij. Dhe kjo është arsyeja pse Ai quhet Hari. Hari do të thotë "Ai që vjedh".

Pra kiirtaniiyah sadá harih – domethënë, ju nuk duhet të angazhoni mendjen tuaj në asnjë pabulum psiko-fizik ose fizik. Shfrytëzojeni atë kohë, shfrytëzoni çdo aspiratë të ekzistencës suaj, duke bërë kiirtana e të Lartësuarit.


Burimi: The Best Mental Engagement

Botuar në: Ánanda Vacanámrtam Pjesa 34

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

"Prirjet-tendencat mendore dhe Prama".


Siç e dini, prirjet janë dy llojesh: prirjet introverse te brendshme ose Saḿvrtti dhe prirjet e jashtme ose Pravrtti ekstroverse.

Çfarë është prirja apo tendenca mendore (Vrtti)?

Në rastin e prirjeve introverse, mendja lëviz drejt çdo pabulumi-qellimi shpirtëror, çdo pabulumi psiko-shpirtëror, ose në raste të caktuara, ndonjë pabulumi psikik te zhvilluar dhe rrjedha e mendjes bëhet përmes kanaleve të ndryshme të mendjes dhe trupit psiko-shpirtëror. Por qëllimi përfundimtar është gjithmonë shpirtëror edhe pse në dukje mund të jetë psiko-shpirtëror ose psikik. Sa më i hollë të jetë pabulumi apo tendenca mendore, aq më i madh është lartësia e prirjeve, pasi ato lëvizin drejt sferave te larta dhe te holla më delikate.

Në rastin e prirjeve ekstroversale, lëvizja e mendjes është drejt pabulës së papërpunuar psikike, psiko-fizike ose fizike. Dhe mendja ose trupi psiko-fizik lëviz nëpër kanale të ndryshme të mendjes së papërpunuar ose trupit të papërpunuar materjal psiko-fizik.

Pra, prirjet tendencat nënkuptojnë jo vetëm prirje fizike ose psikofizike, por edhe prirje psikike dhe psiko-shpirtërore. Por duhet mbajtur mend mire se në fushën e spiritualitetit, nuk ka prirje.

Në rastin e mikrokozmosit individit njeri ka prirje ekstroversiale dhe introverse te jashtme dhe te brendshme (Pravrtti dhe Samvrtti), por në rastin e Makrokozmosit ZOTIT, ka vetëm ato introversiale te brendshme, jo prirje ekstroversiale. Lëvizja e prirjeve në Pravrtti është gjithmonë ekstroversiale, dhe meqë nuk ka asgjë jashtë Makrokozmosit apo mendjes Kozmike, nuk mund të ketë fare lëvizje ekstroverse – lëvizja është gjithmonë introverse, çdo lëvizje është brenda arenës makrokozmike brenda mendjes se Zotit. Pra, në rastin e Parama Puruśa-Zotit, ka vetëm prirje tendenca të brendshme. Edhe ky univers quinqu-elemental-pese elementesh i shprehur është brenda periferisë së strukturës se mendjes Makrokozmike. Kjo është arsyeja pse ata që nuk janë cinikë apo nihilistë në qëndrimin e tyre ndaj botës, japin interpretimin filozofik të botës si “Saḿvrtti bodhicitta” (“krijim psikik i projektuar nga brenda”).

Në rastin e mikrokozmosit dhe makrokozmosit, ka shumë prirje, por ato vijnë kryesisht në pesëdhjetë grupe, dhe të gjitha këto pesëdhjetë grupe kanë lëvizje si introverse ashtu edhe ektroverse. Pra, pesëdhjetë shumëzohet me dy: (pesëdhjetë prirje introverse dhe pesëdhjetë ekstroversiale) = njëqind. Dhe meqenëse këto njëqind prirje lëvizin drejt dhjetë drejtimeve, kështu që njëqindja shumëzohet me dhjetë: 100 X 10 = 1000. Kështu thuhet se Vrttis ose prirjet tendenciale mendore (ose emetimet, manifestimet ose rrjedhat e prirjeve) janë një mijë në numër, dhe të gjitha ato kontrollohen nga pleksusi multi-propensiv i trupit të njeriut. Dhe pika kontrolluese e këtij pleksusi, kur hapet, prek Parama Puruśa. Ajo gjendje është gjendja e ekuilibrit dhe barazpeshës së përsosur psikike - gjendja e Nivrtti. Nivrtti është vija e argjendtë e demarkacionit midis Pravrtti ose prirjeve ekstroverse, dhe Samvrtti, ose prirjeve introverse.

Çfarë është Pramá?

Pramá është ekuilibër psikik – ekuilibër në arenën e fakultetit psikik dhe ekuilibër në arenën e masës psikike. Në fazën përfundimtare të Prama, kur ka ekuilibër dhe barazpeshë absolute në aftësinë dhe masën psikike, atëherë trekëndëshi i forcave, trekëndëshi i ekuilibrit, mbetet i patrazuar. (Pra – má + d́a + t́a prapashtesë = Pramá).

Tani, siç e kam thënë tashmë, prirjet ekstroversale lëvizin drejt objekteve të papërpunuara materjale dhe prirjet introversiale lëvizin drejt Entitetit te madh ZOTIT. Si rezultat i këtyre prirjeve ekstroversale, qeniet njerëzore dhe qeniet e tjera të gjalla ruajnë marrëdhëniet e tyre me tokën. Pa ekzistencën e prirjeve ekstroversale, asnjë qenie e gjallë nuk mund të ekzistojë siç duhet në tokë, dhe pa ekzistencën e prirjeve introverse, njeriu humbet të gjitha aftësitë mendore; Rrjedha psikike nuk mund të lëvizë lart drejt niveleve më holla dhe delikate të ekzistencës, dhe kështu mendja gradualisht bëhet e trashe dhe krudo si guri ose hekuri. Të gjitha ndjenjat e njerëzimit, të gjitha përsosjet dhe ndjeshmëritë më të holla janë copëtuar në copa: e gjithë ekzistenca njerëzore është rrafshuar në themelet e saj më të vrazhda. Kjo është arsyeja pse ata filozofë që propagandojnë materializmin në fakt i mashtrojnë qeniet njerëzore drejt prirjeve ekstroversale dhe i shtyjnë drejt objekteve të papërpunuara dhe materjale.

A është i dëshirueshëm dhe pranueshem një gjendje e tillë?

Sigurisht qe jo. Duke qenë se nuk ka shtrirje të Nivrtti-t, nuk ka ekuilibër apo barazpeshë, qeniet njerëzore gradualisht e identifikojnë veten me fizikun e papërpunuar ose materien si guri, dheu etj. Në terma filozofikë kjo quhet gjendja e Prakrtiliina, d.m.th., njeriu materjalist bëhet një me natyrën.

Kështu qeniet njerëzore do të duhet të lëvizin drejt Entitetit Suprem në plexusin multipropensiv përgjatë rrugës së prirjeve introverse; mendjet e tyre duhet të jenë të ngritura te lartesuara. Por prirjet ekstroversale do të mbeten gjithmonë në të gjitha krijesat e gjalla. Pra, ndërsa ecni përgjatë kësaj rruge, duhet të ruani përshtatjen me Pravrtti, prirjet ekstroversale: ato nuk mund të shtypen plotësisht.

Edhe në rrugën e prirjeve introverse ka pengesa të ndryshme dhe ato pengesa krijojnë shqetësim në mendjen e njeriut. Pra, qeniet njerëzore do të duhet të lëvizin drejt Entitetit Suprem duke luftuar njëkohësisht kundër këtyre pengesave që njihen si Pasha dhe Ripus, armiq të brendshëm dhe të jashtëm. Si rezultat i luftës së tyre, qeniet njerëzore vendosen në realizimin suprem të Nivrttit; dhe kur ata arrijnë atë pikën kulmore në cakra më të lartë (Parama Pada) në plexusin multipropensiv, ata arrijnë qëllimin suprem në jetën njerëzore. Atëherë qeniet njerëzore nuk mbeten më njerëz: ata bëhen perëndi të vërteta në kuadrin e realizimit shpirteror njerëzor.

Është e mundur që një dite të gjithë të arrijnë këtë rrealizim suprem; ajo ka nevojë vetëm për përpjekje, sinqeritet dhe praktikë të vazhdueshme intuitive spirituale nepermjet meditimit dhe sherbimit social pa interes, si dhe pak ndihme nga hiri dhe bekimi i Parama Puruśa apo Zotit. Ju e dini se hiri hyjnor nuk varet nga asnjë lloj logjike; varet vetëm nga deshira e Parama Puruśa. Nëse Parama Puruśa është i kënaqur me praktikën tuaj intuitive, me zellin tuaj të sinqertë, atëherë Ai mund t'ju bekojë që të mund ta arrini lehtësisht atë Qëndrim Suprem. Por nëse Ai nuk ju bekon, atëherë ju mund ta arrini qëllimin në teori, por jo në praktikë. Kështu të gjithë do të duhet të kërkojnë bekimin e Tij për të arritur qëllimin.

Themi se përparimi shpirtëror arrihet nga aplikimi i mikrovitës pozitive; por në fakt edhe mikrovita nuk është gjë tjetër veçse hiri i Parama Puruśa. Lërini qeniet njerëzore të kryejnë vepra të virtytshme, të praktikojnë meditim, t'i shërbejnë njerëzimit të vuajtur dhe në këmbim ata do të arrijnë hirin dhe bekimin e Tij. Atëherë me hirin e Tij ata me siguri do të arrijnë qëllimin e tyre kur të gjitha prirjet introverse dhe të gjitha prirjet ekstroversale të arrijnë gjendjen e Nivrtti. Jo vetëm qeniet njerëzore, por edhe kafshët dhe bimët do të arrijnë atë pozicion më të lartë me ndihmën e hirit të Tij. Çfarë nuk është e mundur me hirin e Tij? Çdo gjë është e mundur.

Qeniet njerëzore nuk mund të kërkojnë asgje nga Parama Puruśa ; maksimumi mund t'i luten Atij vetëm për bekimin e Tij. Thuhet, Brahma Krpá Hi Kevalam, Guru Krpá Hi Kevalam. "Hiri i Brahmës dhe hiri i Guru është gjithçka." Mahadkrpayaeva bhagavadkrpá leshád vá: "Kërkohet hiri i një personi të madh dhe pak nga hiri i Parama Puruśa." Jo shumë, por vetëm pak bekimi dhe hiri i tij kozmik do të mjaftojë.

Duhet të mbani mend gjithmonë se nuk i përkisni një familjeje të zakonshme, një prejardhjeje të zakonshme. Ata që janë bijtë dhe bijat e Parama Puruśa apo ZOTIT sigurisht që nuk mund t'i përkasin një prejardhjeje të zakonshme. Ju qe keni një marrëdhënie personale me Parama Puruśa dhe për shkak të asaj marrëdhënieje intime mund t'i thoni Atij: “Oh Parama Puruśa, ti më njeh shumë mirë; kështu që nëse e mendon të drejtë, mund të më japësh hirin Tënd mbi mua. Por varet nga Ti.” Parama Puruśa sigurisht ka dashuri dhe bujari të madhe për devotet e Tij; Ai me siguri do të dëshirojë që djemtë dhe vajzat e Tij të arrijnë qëllimin e tyre përfundimtar. Dhe çfarëdo lumturie që mund të arrijnë qeniet njerëzore duke arritur atë Qëndrim Suprem, unë e di se në mendjen e Parama Puruśa's lumturia do të jetë shumë here me e madhe.


Burimi: Prirjet dhe Prama

Botuar në: Subháśita Saḿgraha Pjesa 18

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

Intelekti i duhur

Nëse Parama Puruśa ZOTI ju pyet për dëshirën tuaj për të kerkuar diçka, cila do të jetë përgjigjja juaj?

Ju duhet të kerkoni dhe luteni vetëm një gjë

"Unë dua nga bekimet tuaja që mendja ime, intelekti im, të lëvizë në rrugën e duhur". Sepse kur mendja ime drejtohet në rrugen e duhur, çfarë ka me tjeter për të kërkuar? Gjithçka ne jete është arritur tashme. Qeniet njerëzore përballen me rënien dhe degradimin e tyre ne jete për shkak të të metave dhe difekteve në intelektin e tyre.

Sa no buddhyá shubhayá saḿyunaktu.

Është thënë në Vedat se krijuesi i këtij universi është i madh. Lutja ime e vetme ndaj Tij është që ta mbajë gjithmonë Buddhin (intelektin) tim të lidhur me shubha (bekimin). Unë nuk dua asgjë tjetër pervec kesaj .

E njëjta gjë është thënë në Mantra Gáyattrii në gjuhen sanskrite -

Oṋḿ bhúrbhuvahsvah Oṋḿ tatsaviturvareńyaḿ bhargo devasya dhiimahi dhiyo yo nah pracodayát Oṋḿ.

“Ne meditojmë” – dhiimahi.

Pse meditojmë mbi Atë ZOTIN?

Që Ai të udhëheqë intelektin tonë në rrugën e drejtësisë.

Ky univers është saptalokátmaka, ka shtatë shtresa - bhuh, bhuvah, svah, mahah, janah, tapah dhe satya. Krijuesi i saj i drejtohet si "Savitá". "Savitá" do të thotë "Paraardhës". Disa njerëz ne indi gabimisht i quajnë vajzat e tyre "Savitá". Emri i një vajze nuk duhet të jetë "Savitá". "Savitá" do të thotë "baba", (gjinia mashkullore). Ne meditojmë mbi shkëlqimin e shenjtë hyjnor të krijuesit të shtatë lokave Shtresave apo niveleve.

Pse meditojmë mbi Të?

Që Ai të mund ta udhëheqë intelektin tonë (buddhi, medhá) në rrugën e duhur. “Dhii” do të thotë “intelekt”, “nah” do të thotë “i yni” dhe “pracodayát” do të thotë “të shkosh në rrugën e duhur”. Duhet të ketë vetëm një lutje nga ana e qenieve njerëzore – që intelekti i tyre të mund të udhëzohet në rrugën e drejtë. Nëse intelekti reformohet dhe drejtohet drejt te madhit ZOT, gjithçka arrihet. Nëse intelekti humbet, asgjë nuk arrihet.


Burimi: Intelekti i duhur

Publikuar ne:

Ánanda Vacanámrtam Pjesa 1

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

Yatamána - 1

Thuhet se rruga e përparimit njerëzor ndahet kryesisht në katër faza:

yatamána, vyatireka, ekendriya dhe vashiikára (katër fazat në zhvillimin e një personaliteti shpirtëror).
Këto faza janë të zbatueshme për tre shtresat e jetës njerëzore: botën materiale, psikike dhe shpirtërore.

"Yatamána" rrjedh nga folja e rrënjës Saḿskrite "yata" + prapashtesa "shánac" dhe do të thotë "ai që po përpiqet" (përpjekja është ende duke vazhduar). Në një Dharma Maha Cakra të mëparshme (një kongregacion shpirtëror) fola gjatë për yatamanën. Tani a është yatamána vetëm një përpjekje mendore, apo vetëm një përpjekje fizike, apo buron nga një mbretëri më e lartë se mendja?

Kur njerëzit kryejnë veprime me vetëdije, ato veprime duhet të kenë sanksionin-miratimin e mendjes. Por edhe nëse një veprim është i miratuar nga mendja, nuk do të thotë domosdoshmërisht se ai është sanksionuar edhe nga vetvetja me e larte apo shpirti njeriut. Për më tepër, nëse mendja kryen një veprim sipas udhëzimeve të një filozofie te larte apo fisnike, edhe atëherë nuk do të thotë domosdoshmërisht se miratimi psikik mbështetet nga Vetja apo shpirti (Átman).

Ka shumë filozofi që tentojnë të demtojne mendjen njerëzore dhe t'i bëjnë njerëzit të dhunshëm dhe të pavëmendshëm. Ata i bëjnë njerëzit të besojnë se janë fëmijët e preferuar të Zotit, ndërsa pjesa tjetër e njerëzimit është e mallkuar. Edhe pse këto pikëpamje kanë sanksion filozofik, ato nuk gëzojnë miratimin e Átman apo shpirtit.

Ekziston vetëm një rast kur Parama Puruśa ZOTI pranon mendimin njerzor.

Cfare eshte ky miratim?

Pikërisht kur mendja njerëzore i është përkushtuar mirëqenies së mbarë njerëzimit pa asnjë diskriminim, kur qëllimi i vetëm është promovimi i mirëqenies universale. Kur mendja njerëzore, e motivuar nga ndjenja të tilla, angazhohet në veprim përmes trupit, vetëm ai veprim mund të trajtohet si yatamana e vërtetë. Përpjekjet e tjera nuk duhet të përkufizohen si të tilla.

Ndonjëherë ndodh gjithashtu që trupi të veprojë pa miratimin paraprak të mendjes: një person i frikësuar nga një grabitës, për shembull. Njerëzit jo gjithmonë veprojnë vullnetarisht, por ndonjëherë nga frika, ashtu si skllevërit në kohët e vjetra. Një skllav do të punonte shumë me urdhër të zotërisë së tij ose të saj. Veprime të tilla janë të kufizuara thjesht në sferën fizike. Ato janë veprime pa dyshim, por nuk gëzojnë mbështetjen e mendjes dhe natyrisht nuk kanë mbështetjen e Átman apo Parama Puruśa ZOTIT. Vepra të tilla nuk i sjellin asnjë mirëqenie njeriut, dhe për këtë arsye nuk mund të kategorizohen si yatamána. Pra, sipas spiritualitetit të vërtetë, qeniet njerëzore nuk duhet të reduktohen në skllavëri.

Dikush mund të thotë se skllavëria është hequr plotësisht nga bota e sotme. Mund të jetë e vërtetë në teori, por një pjesë e vogël e njerëzve që nuk meritojnë emër më të mirë se "demonet intelektualë" kanë skllavëruar njerëzit duke përhapur filozofi difektoze plot me te meta. Në një farë mënyre, këta njerëz të shfrytëzuar nuk janë më të mirë se skllevër, sepse ata kanë humbur intelektin e tyre. Edhe kur dikush përpiqet t'i ndriçojë me argumente logjike, ata refuzojnë të dëgjojnë. A janë ata më të mirë se skllevërit? Intelektualisht ata janë padyshim skllevër, per kete arsye edhe në botën materiale janë skllevër. Kështu, çdo veprim nga ana e tyre nuk do të përfshihet në kategorinë e yatamanës, sepse nuk do të çojë kurrë në mirëqenie totale. Faza e parë e progresit njerëzor yatamána nuk promovohet nga aktivitetet e tyre.

Çfarë duhet bërë për të sjellë përparim në fazën e yatamanës?

Duhet mësuar filozofinë e duhur nga një person kompetent. Për të gjykuar se çfarë është një filozofi e duhur dhe çfarë është një pseudo-filozofi, duhet parë se deri ku shkon filozofia në trajtimin e të gjithë njerëzimit si një entitet të vetem dhe promovimin e unitetit të tij. Vetëm ajo filozofi që meson dhe ngulit ndjenja universale është e pranueshme për qeniet njerëzore, sepse vetëm ajo pasqyron frymën e yatamanës. Filozofi të tjera do të prishin thesaret njerëzore duke keqmesuar njerëzit, edhe pse ata janë të pajisur me sy, këmbë, duar, etj., duke i degjeneruar në nivelin e kafshës, apo edhe më poshtë. Kafshët grinden mes tyre ose me të tjerët për të siguruar ushqim, por këta njerëz të papërpunuar, edhe pse nuk kanë nevojë të blejnë ushqim për mbijetesën e tyre, keqpërdorin autoritetin e tyre për të shkatërruar ose nënshtruar qeniet njerëzore të pafajshme.

Njerëzit e sotëm duhet ta kuptojnë këtë fakt themelor dhe të qëndrojnë vigjilentë ndaj veprimeve të dëmshme të demoneve intelektualë dhe shfrytëzues gjakpirës. Njerëzit e sotëm duhet të ecin përpara duke luftuar kundër dy armiqve – gjakpirësve që shfrytëzojnë në sferën ekonomike dhe demoneve intelektualë që jo vetëm shfrytëzojnë qeniet njerëzore, por i zbresin në nivelin e kafshëve.

I kërkoj racës së tanishme njerëzore që të vazhdojë luftën e tyre pa kompromis në këto dy fronte. Ata duhet të kujtojnë se në të dy këto fronte po luftojnë kundër armiqve të cilët, të udhëhequr nga dogma, nuk kanë logjikë në metodën e tyre të shfrytëzimit. Edhe pse po shfrytëzojnë njerëz në sferën socio-ekonomike, socio-intelektuale dhe shpirtërore, sapo ndërgjegjja e tyre të zgjohet kundër dogmës, shfrytëzimi i tyre automatikisht do të pushojë. Demonët gjigantë të shfrytëzimit do të zhduken menjëherë.


--

Burimi: Yatamána – 1

Publikuar ne:

Mánasádhyátmik Sádhanár Staravinyás Fazat e Sádhaná Psiko-Shpirtërore

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

Yadá yadá hi dharmasya glánirbhavati Bhárata;

Cábhyutthánamadharmasya tadátmánaḿ srjámyáham.

[O Bhárata, në një kohë kur dharma-spiritualiteti është e shtrembëruar dhe adharma-materjalizmi është në rritje, unë e krijoj veten nga faktorët e mi nga 5 faktoret themelorë.]

Rreth 3500 vjet më parë, lindi Krśńa. ávirbháva (ardhja) e tij ishte pikërisht në një kohë vendimtare – njerëzimi po vuante atëherë. Ai largoi vuajtjet e njerëzimit duke krijuar Mahábhárata. Ai i dha një garanci gjithë botës se nuk do të kishte degradim të Dharma, se Ai do të vinte dhe do ta shpëtonte atë.

Mundohuni të kuptoni thënien e Krśńa. Ai i drejtohet Arjunës si "Bhárata".

Cili është kuptimi i "Bhárata"?

Bhar plus al do të thotë "furnizuesi i ushqimit". Ta do të thotë "zhvillim i gjithanshëm". Ai që kërkon t'u sigurojë qenieve njerëzore ushqim, në mënyrë që ata të ruajnë ekzistencën e tyre dhe të arrijnë zhvillimin psikik, kjo është "Bhárata".

Deri në tridhjetë e nëntë vjet trupi fizik zhvillohet, pastaj fillon te degradoje pak. Ndersa Në një nivel psiko-shpirtëror, njeriu zhvillohet deri në fund të jetës. Aty ku mund të ndodhë zhvillimi, ajo pjesë e tokës është bháratavarśa - që tregon një vend. Varśa do të thotë një pjesë e globit. Duhet t'i shtohet bhárata, pasi vetë bhárata nuk tregon një vend.

Derisa arianët arritën në Indi, ata duhej të endeshin si te mundeshin për të ruajtur jetën e tyre. Me të arritur këtu u zgjidhën problemet e tyre fizike po ashtu edhe të zhvillimit psikik të tyre. Prandaj vendi u quajt "Bháratavarśa".

Krśńa i drejtohet Arjunës si "Bhárata". Krśńa donte që njerëzit të merrnin përgjegjësinë e zhvillimit te tyre fiziko-psiko-shpirtëror. Prandaj Ai i drejtohet atij si "Bhárata".

Çfarë është gláni [në shloka]? Është një gjendje më e ulët, nën standardin e pranuar përgjithësisht. Kur dharma spirituale shkon më poshtë se standardi i saj i pranuar, thuhet se vuan gláni. Për shembull, vendi i pranuar zakonisht për një kurorë mbreti është koka; nëse dikush e mban në këmbë, mund të konsiderohet se ka pësuar degradim. Pra, Krśńa thotë se aty ku ka degradim në dharma dhe adharma ngrihet - kur kapelat e njerëzve zbukurojnë këmbët e tyre dhe sandalet e tyre, kokat e tyre - Ai vjen si Táraka Brahma [Brahma-ZOT Çlirimtar] për ta rikthyer dharman në statusin e VET origjinal. Në rrethana të tilla, veprimet e njerëzve të zakonshëm nuk bejne pune dhe nuk munden te zgjidhin kete problem te madh. Pastaj Ai krijon tat átmá – tadátmá [në shloka], domethënë Táraka Brahma. Táraka Brahma polarizon dharma dhe adharma. Ai i bën ata të përgatitur për të luftuar.

Sa herë që dharma vjen në një pozitë dytësore, një pozicion të degraduar, një pozicion të shthurur; domethënë, dharma po mposhtet nga adharma por kjo ndodh ne nje fazë të përkohshme të luftës –por në fund dharma fiton, por ju e dini, një luftë ndahet në disa faza dhe secila fazë njihet si betejë. Pra, në një betejë adharma mund të fitojë, në një betejë tjetër mund të fitojë dharma, por më në fund, si rezultat i betejës përfundimtare të luftës, dharma fiton. Prandaj, o qenie njerëzore, mos u trembni, drita është e sigurt që do të vijë pas errësirës.

--

Burimi: Ardhja e Zotit

Publikuar ne:

Ánanda Vacanámrtam Pjesa 1

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

Vásáḿsi jiirńani yathá viháya naváni grhńáti naroʼparáńi;

Tathá shariiráni viháya jiirńányáni saḿyáti naváni dehii.

“Kur rrobat bëhen të vjetra dhe të copëtuara, ato zëvendësohen me të reja. Ky është ligji. Askush nuk dëshiron të veshë rroba të vjetra, të copëtuara dhe të pista. Në mënyrë të ngjashme, kur trupi bëhet i vjetër dhe i pavlefshëm, ai ndryshohet për një më të ri, dmth reinkarnacioni.”

Trupi plaket për shkak të punës, aktivitetit. Njeriu duhet të marshojë çdo fraksion të sekondës në jetën e tij. Marshimi përpara vetëm mund të vendosë një në Dharma spirituale. Ata që nuk lëvizin, nuk duan të ecin, janë si kufoma; vendi i tyre nuk është në shoqëri, por në terrenin e djegies. Ata janë [mëkatarë], antisocialë.

Ka lëvizje në të tre sferat e jetës - fizike, mendore dhe shpirtërore.

Lëvizja në sferën fizike nënkupton ndërtimin e shoqërisë sadvipra. [Sadvipra: jane revolucionare shpirtërore.] Shoqëria është e mbushur me dogma antisociale sot. Thyejini këto me një goditje të këmbëve. [Ky është fati yt.] e vjetra,e degraduara do t'ju kundërshtojë, por ju do të duhet të përballeni me sfidën. Ai që asgjëson dogmen antisociale fizik është një sadvipra. Kjo është dharma juaj në botën e zakonshme.

Ju jeni qenie njerëzore, sepse po luftoni kundër imoralistëve.

Në sferën psikike ju duhet të vendosni drejtësinë duke hequr papastertite e mentalitetit të papërpunuar krudo. Kudo në botë sot dominon intelekti i papërpunuar,injorant dhe krudo. Është detyra juaj ta zëvendësoni atë me intelektin tuaj të drejtë.

Një herë po udhëtoja me makinë në Bihar. Shoferit iu desh të ndalonte makinën disa herë për të hequr qentë nga rruga. Kur një sádhaka aspirant shpirteror që ishte ulur pranë meje më pyeti pse qentë nuk ia vunë veshin borisë së makinës, unë u përgjigja se qentë nuk mund të dëgjonin, sepse kjo ishte mbretëria e qenve, sundimi i qenve.

Kjo është gjendja që mbizotëron sot në mbarë botën. Intelekti i papërpunuar i kafshëve po mbretëron suprem në të gjithë botën. Ju duhet ta hiqni atë. Është e natyrshme që nuk do të dëgjojne thirrjen tuaj, nuk do duan të lëvizin nga pozicioni i tyre. Në këto rrethana, do t'ju duhet të hiqni mbizotërimin e intelektit të kafshëve i.njorante edhe me përdorimin e forcës. Unë nuk dua që [kafshët] në formën e qenieve njerëzore të mbeten në këtë tokë as për një sekondë. Kjo është një botë e njerëzve dhe jo e kafshëve. Prandaj, mos u relaksoni as për një pjesë të sekondës.

Në sferën shpirtërore, detyra juaj është të krijoni idenë e vellazerise kozmike. Të ecësh përpara është jetë. Ata që i shmangen përgjegjësisë për të ecur përpara duhet të hidhen në koshin e mbeturinave. Nëse trupi plaket duke lëvizur, le të ndryshohet. Nuk është e përshtatshme të vishni rroba të vjetra dhe të pista. Nëse trupi prishet gjatë procesit të ecjes përpara, ndërrojeni me një tjetër dhe vazhdoni të bëni veprime të mira.

Unë dua që ju të punoni vetëm me këtë trup, dhe pastaj ta lini atë përgjithmonë. Kjo nuk është e pamundur për ju. Rritni shpejtësinë e aktiviteteve tuaja mijëra herë ose edhe të panumërta herë më shumë se sa është tani, dhe kryeni punën tuaj vetëm me këtë trup.

Ekzistojnë tre sfera - fizike, mendore dhe shpirtërore. Ata janë trilokat dhe ai që i kontrollon është "Trilokanáth". Është dharma juaj t'i tregoni shoqërisë rrugën e duhur në ato tre sfera – kjo varet edhe nga shpejtësia juaj.

Punoni me fuqinë e pafundme të Paramátman Zotit te Madh dhe me shpejtësi të pafund. Fitorja është me siguri e juaja.


Burimi: Përfundoni punën tuaj vetëm me këtë trup

Publikuar ne:

Ánanda Vacanámrtam Pjesa 23

Shri Shri Anandamurtiji

[ATMAN]

"Ádarsha dhe Iśt́a".

çfarë është Ádarsha dhe çfarë është Iśt́a?

Ne jemi të gjithë vazhdimisht në lëvizje: çdo entitet i universit, nga elefandet e mëdhenj deri te fija më e vogël e barit është në një gjendje lëvizjeje të vazhdueshme - asgjë nuk është e fikse, asgjë nuk është statike. Lëvizja është jetë, dhe levizja është ligji natyror i universit.

Kur çdo gjë është në gjendje lëvizjeje, atëherë cili është qëllimi i lëvizjes?

Çdo lëvizje sigurisht ka një pikë përfundimtare, dhe ajo pikë përfundimtare është ádarsha. Qeniet njerëzore gjithashtu ecin përpara, por për të ecur përpara ndonjëherë ata kanë nevojë për energji. Por nga vjen kjo energji? Burimi i gjithë energjisë është Parama Puruśa-ZOTI. Me energjinë e Tij të gjitha entitetet lëvizin. Asnjë qenie e gjallë nuk ka energjinë e vet: vetem te pajisur me energjinë e Parama Puruśa-ZOTIT, ato ecin përpara drejt ádarshës drejt qellimit .

A ka ndonjë ndryshim midis ádarsha dhe iśt́a?

Kjo është me të vërtetë një pyetje kyce. Ádarsha është ai që është vetë qëllimi drejt të cilit po lëvizin të gjitha entitetet. Fjala ádarsha rrjedh nga á – drsh + ghaiṋ; kur fjalës ádarsha i shtohet prapashtesa femërore uniiś, marrim fjalën ádarshii që do të thotë “pasqyrë”. Ato që qeniet njerëzore dëshirojnë të bëhen është ádarsha e tyre.

Qeniet njerëzore janë vazhdimisht në lëvizje, por pyetja është, cila është pika kulmore – pika që arrijnë në fund të lëvizjes së tyre?

Merrni rastin e një fëmije të vogël: ai është i dobët dhe i pafuqishëm. Nëse dëshiron të jetë e fortë, duhet t'i nënshtrohet ushtrimeve të rregullta fizike. Nëse fëmija bëhet i fortë dhe i fuqishëm përmes ushtrimeve fizike, kjo është ádarsha - domethënë ádarsha është një gjendje e pajisur me cilësi të veçanta.

Tani, kur qeniet njerëzore nuk lëvizin drejt kesaj gjendjeje, çfarë ndodh?

Sapo thashë se lëvizja është ligji i universit. Është një dekret hyjnor që lëvizja është një domosdoshmëri për të gjithë: caraeveti, caraeveti - "vazhdoni, vazhdoni". Natyrisht qeniet njerëzore duhet të vazhdojnë të lëvizin pandërprerë; por duke supozuar se dikush nuk ka një qëllim, atëherë lëvizja e dikujt do të jetë si ajo e një anijeje pa timon që lundron në detin e stuhishëm. Nëse vazhdoni të vozitni një varkë pa një qëllim fiks, i gjithë mundi juaj do të shkojë kot, koha juaj do të humbet dhe gjithashtu do të rrezikoni të kapeni në një stuhi. Prandaj qeniet njerëzore duhet të kenë gjithmonë një ádarsha, një ideologji përpara tyre.

Tani, çfarë është iśt́a?

Fjala iśt́a ka dy kuptime: entiteti që e doni më shumë, ose që është më i preferuari juaj, është iśt́a juaj.

Tani shtrohet pyetja, cili është objektivi juaj më i preferuar?

Çdo mikrokozmos-individ ka një ndjenjë ekzistenciale "Uni-n" dhe çdo ndjenjë mikrokozmike "unë" është një shprehje e ndjenjës më të madhe "unit kozmik". Tani, çdo mikrokozmos ka dy "Unë": njëra është "Uni" i vogël dhe tjetra është "Uni" i madh. Parama Puruśa ZOTI është "Uni" më i madh; "Uni" i vogël është lumturi e kufizuar e limituar e perkohshme, ndërsa "uni" i madh përfaqëson lumturinë e pafund. Çdo mikrokozmos dëshiron lumturinë [e pafundme], dhe objektivi më i dashur per të gjithë është lumturia e pafund. Lumturia e fundme është çështje individuale, ndërsa lumturia e pafundme është një çështje universale. Lumturia e pafund është ai aspekt i Parama Puruśa që në përgjithësi quhet Zot Personal.

Sipas filozofisë, THELBI Suprem që kontrollon këtë univers është Parama Puruśa-ZOTI; Ai është gjithashtu bërthama e rendit kozmologjik. Por Parama Puruśa e filozofisë, qendra e universit, është një entitet pa formë, jopersonal, ndërsa qeniet njerëzore preferojnë gjithmonë një Zot personal, të cilin mund ta duan dhe të cilit mund t'i shpjegojnë kënaqësitë dhe dhimbjet e jetës së tyre. Qeniet njerëzore nuk mund të ndiejnë dashuri dhe përzemërsi ekstreme ndaj një Zoti apo filozofie jopersonale, sepse ky është vetëm një koncept metafizik dhe zemra e njeriut nuk mund ta identifikojë veten plotësisht me një ide abstrakte. Njerëzit nuk mund t'i zbulojnë historitë e gëzimeve dhe hidhërimeve, dhimbjeve dhe kënaqësive, dashurive dhe afeksioneve të tyre para një ideje abstrakte. Ata duan një Zot personal, të cilit mund t'i përcjellin plotësisht ndjenjat dhe ndjenjat e tyre. Kjo është një domosdoshmëri absolute. Qeniet njerëzore nuk e kërkojnë Zotin e tyre në mjegullnajat dhe meteorët e largët – ata e kërkojnë Atë pikërisht pranë tyre, në mes tyre. Ata duan ta pranojnë Atë plotësisht si strehën e tyre në jetë. Në lojën e imagjinatës abstrakte njerëzit mund të nxjerrin njëfarë kënaqësie të përkohshme, por jo paqe të qëndrueshme dhe te perhershme. Zoti i filozofisë nuk mund të sigurojë përmbushjen e plotë të dëshirave të thella të brendshme të njerëzve: ata duan një të cilit mund t'i hapin zemrat e tyre. Një entitet i tillë është iśt́a.

Cili është ndryshimi midis dharma dhe iśt́a?

Ajo që mban është dharma: Yah dhárańaḿ karoti sah dharma. Dhriyate dharmah ityáhuh sa eva paramaḿ prabhuh. Një mikrokozmos dallohet nga vetia e tij e lindur: themi "ky është oksigjen" sepse ka karakteristika të tilla e të tilla. Ne themi "ky është zjarr" sepse ka cilesine e vet. Në mënyrë të ngjashme, ajri gjithashtu ka pronën e tij unike. Kështu, çdo objekt në univers dallohet nga karakteristikat e tij unike. Nëse zjarri pushon së djeguri, ne nuk e quajmë më zjarr; nëse ajri pushon së fryri, ne nuk e quajmë më ajër, sepse lëvizshmëria është karakteristikë e tij e natyrshme. Në Saḿskrta ka dy fjalë nila dhe niila. Niila do të thotë "ngjyrë blu", ndërsa nila do të thotë "fikse, e palëvizshme". Nëse ajri është i palëvizshëm, atëherë ai bëhet nila ose i palëvizshëm, dhe jo anila ose i lëvizshëm. Në këtë mënyrë vetitë e lindura ose karakteristikat e objekteve bëjnë dallimin midis entiteteve të gjalla dhe të pajeta ose te vdekura, organike dhe inorganike, të luajtshme ose të paluajtshme.

Qeniet njerëzore, kafshët dhe bimët, të gjithë kanë jetë. Ashtu si bimët kanë disa karakteristika të përbashkëta, edhe kafshët kanë disa karakteristika të përbashkëta. Nga ndryshimet e shumta midis bimëve dhe kafshëve, ndryshimi kryesor është se bimët janë relativisht statike, ndërsa kafshët janë dinamike. Tani, nëse bimët bëhen më dinamike, atëherë edhe ato do të hyjnë në kategorinë e kafshëve.

Tani, cili është ndryshimi midis qenieve njerëzore dhe kafshëve?

Qeniet njerëzore ndjekin Bhágavata Dharma praktiken shpirterore, por kafshët jo. Karakteristikat e përbashkëta të njerëzve dhe kafshëve janë instiktet baze ngrënia, gjumi dhe vdekja. Por qeniet njerëzore kanë pronën unike të Bhágavata dharma e cila u mungon kafshëve. Ky është specialiteti i vecante i qenieve njerëzore.

Tani, nëse kjo karakteristikë unike u mungon qenieve njerëzore, atëherë ata do ta degradojnë veten e tyre në nivelin e kafshës; dhe nëse kafshët e zhvillojnë këtë karakteristikë, atëherë ato do të ngrihen në statusin e njerëzimit.

Cilat janë karakteristikat e veçanta të Bhágavata Dharma?

Ato janë: vistára (zgjerimi), rasa (rrjedhja), seva (shërbimi) dhe tadsthiti (realizimi i të Lartësuarit).

Kriteri i parë i madhështisë njerëzore është fryma e zgjerimit. Qeniet njerëzore duan t'u japin një shprehje estetike të gjitha ndjenjave dhe prirjeve të brendshme; ky është aspekti i parë i Bhágavata dharma - vistára.

Rasa do të thotë "rrjedhje", valët e pafundme burojnë nga qendra e rendit kozmologjik dhe rriten në koritë dhe kreshtat në të gjitha drejtimet. Këto valë të mendimit makrokozmik po kërcejnë sipas vullnetit kozmik të Parama Puruśa. Qeniet njerëzore po kërcejnë gjithashtu në ritmin e këtyre valëve estetike, me melodinë e bukur e te ëmbël muzikore të flautit të Krśńa's, ndërsa Ai mbetet në bërthamën e universit. Ky është aspekti i dytë i Bhágavata Dharma.

Aspekti i tretë është sevá ose shërbimi. Tani çfarë është shërbimi?

Prańipátena pariprashnena sevayá. Midis kafshëve nuk ka shpirt shërbimi, por mes qenieve njerëzore është sigurisht i pranishëm. Prańipátena do të thotë "përmes dorëzimit të plotë". Pariprashnena do të thotë "përmes pyetjeve të duhura": dhe sevayá do të thotë "nëpërmjet shërbimit" - domethënë, Parama Puruśa arrihet nëpërmjet dorëzimit total, pyetjeve shpirtërore dhe shërbimit vetëmohues. Vetë Parama Puruśa nuk kërkon ndonjë shërbim, por në këtë univers çdo objekt i krijuar është pasardhësi i Tij. Nëse u shërbeni fëmijëve të Parama Puruśa-s, nëse u shërbeni qenieve njerëzore të dëshpëruara dhe të vuajtura, nëse i bëni shërbim të gjithanshëm njerëzimit në sferat fizike, mendore, të zakonshme, siper-mendore, sociale dhe shpirtërore të jetës, Parama Puruśa me siguri do të jetë i kënaqur. Ky është shërbimi i vërtetë për të Lartësuarin. Nëse doni të kënaqni një nënë, thjesht shërbeni fëmijëve të saj dhe nëna do të jetë e kënaqur. Ky është aspekti i tretë i Bhágavata Dharma.

Shërbimi është gjithmonë i njëanshëm ose i pa interes: ky është ndryshimi kryesor midis shërbimit dhe biznesit, sepse biznesi është i ndërsjellë - ju jepni ca para dhe merrni diçka, të themi, merrni dhe jepni në këmbim. Transaksioni është i ndërsjellë. Por shërbimi është krejtësisht i ndryshëm: ai është gjithmonë i njëanshëm. Ju i jepni diçka Parama Puruśa-s pa kërkuar asgjë në këmbim.

Kur i ofroni gjithçka Parama Puruśa-s, çfarë tjetër mund të kërkojë Ai?

Për më tepër, kush do të pyesë?

Kur i keni ofruar gjithçka Parama Puruśa-s, atëherë jeni bërë një me Parama Puruśa, çfarë tjetër mund të kërkojë Ai?

Për më tepër, kush do të pyesë?

Kur i keni ofruar gjithçka Parama Puruśa-s, atëherë jeni bërë një me Parama Puruśa, dhe padyshim që nuk mund të mbetet asgjë për të kërkuar.

Aspekti i katërt i Bhágavata dharma është tadsthiti: do të thotë të bashkosh identitetin tënd individual në Të, te Objektivi yt Suprem. Unë kam thënë tashmë se Parama Puruśa është Táraka Brahma; Ai është iśt́a juaj, Zoti juaj personal. Ky nuk është një koncept teorik.

Mendja e njeriut mund të kënaqet me disa ide filozofike, por zemra nuk kënaqet dot kështu. Kjo Dharma e katërfishtë Bhágavata është si një vijë e argjendtë e demarkacionit midis qenieve njerëzore dhe kafshëve. Bhágavata dharma është dharma njerëzore, mánava dharma; përveç te tij nuk ka asnjë dharma tjetër shpirterore për njerëzimin.

Në Bhágavata Giitá, Zoti Krśńa shpalli, Shreyán svadharma viguńah paradharmát svánuśt́hitát.

Çfarë është paradharma apo “dharma e të tjerëve”! Këtu Paradharma do të thotë ajo Dharma e cila pasohet nga bimët dhe kafshët. Dharma e qenieve njerëzore është Bhágavata dharma. Kafshët dhe bimët gjithashtu kanë dharman e tyre, por kjo nuk duhet të ndiqet nga qeniet njerëzore. Kështu Zoti Krśńa deklaroi më tej, Svadharme nidhanaḿ shreyah paradharma bhayávaha; Vdekja preferohet se neglizhimi i dharmas së dikujt: nuk duhet ndjekur kurrë dharma e tjetrit. Nga injoranca, disa njerëz e keqinterpretojnë paradharman si dharma hindu, islamike, dharma të krishterë etj., por kjo nuk është e saktë; Paradharma do të thotë dharma e kafshëve dhe bimëve.

Dharma njerëzore është një, dhe ajo është Dharma Bhágavata. Dhe iśt́a do të thotë Zoti personal me të cilin të gjitha qeniet e njësive mund të krijojnë një marrëdhënie dashurie dhe miresie familjare, të cilit mund t'i zbulojnë dhimbjet dhe kënaqësitë e tyre dhe të dorëzohen dhe të gjejnë strehën më të sigurt tek Ai. Ai Parama Puruśa, ai Zot personal nuk është Zoti i filozofisë. Qeniet njerëzore nuk mund të krijojnë një marrëdhënie shumë të ngushtë me diçka teorike. Nëse dikush ndjek nga afër Bhágavata Dharma, rezultati përfundimtar do të jetë realizimi i së Lartit, duke u bërë një me iśt́a-në e dikujt. Disa kohë më parë thashë yato dharma tato iśt́ah Yato iśt́a tato jayah. Kur aspirantët shpirtërorë bëhen një me iśt́a-në e tyre, ata nuk mbeten më si njerëz të parëndësishëm; në atë rast lumturia e tyre e fundme shndërrohet në lumturi të pafundme. Pastaj me forcën e tyre të kufizuar ata bëhen të aftë të kryejnë detyra gjigante. Pra, megjithëse ekziston një ndryshim teorik midis ádarsha dhe iśt́a, praktikisht të dyja janë të njëjta. Qeniet njerëzore mund të bëhen një me iśt́a-në e tyre, nëpërmjet ndjekjes së pakompromis të Bhágavata dharma. Ata që nuk ndjekin Bhágavata Dharma janë si kafshë.

Një poet mistik ka thënë:

Krśńa bhajibár tare saḿsáre áinu

Miche máyáy baddha haye brkśa sama hainu.

Qeniet njerëzore kanë ardhur në këtë tokë vetëm për të ndjekur Bhágavata Dharma, dhe jo për ndonjë qëllim tjetër. Ju keni shumë detyra për të kryer: çfarëdo që të bëni, duhet të ndjeni gjithmonë se të gjitha veprimet tuaja janë pjesë e Bhágavata Dharma. Kudo që të jeni, duhet të bëni diçka për të hequr varfërinë dhe shqetësimin e njerëzve në atë zonë, për të përmirësuar gjendjen e tyre socio-ekonomike. Por edhe gjatë kryerjes së detyrave tuaja në këtë mënyrë, duhet të mbani mend gjithmonë se çdo gjë që po bëni nuk është një detyrë e zakonshme, ajo është pjesë e pandashme e Dharma-së tuaj Bhágavata shpirterore.


Burimi: Ádarsha dhe Iśt́a

Botuar në: Subháśita Saḿgraha Pjesa 12


Shri Shri Anandamurtiji

[sirena_adria]

NGA HENRY MILLER

‘E vetmja gjë që nuk e marrim dhe japim mjaftueshëm është dashuria’

Henry Miller është shkrimtar amerikan i shekullit të XX që shkroi një lloj të ri të novelës, e karakterizuar më vonë si një autobiografi e fiksionit.

Veprat tij janë “Tropic of Cancer” (1934), “Tropic of Capricorn” e cila u publikua në vitin 1939. Novela “Black Spring” u botua në vitin 1936 dhe më pas libri i udhëtimeve “The Colossus of Maroussi” (1941).

KultPlus ju sjell thëniet më të famshme të Henry Miller:

Ne vrasim sepse frikohemi nga hija jonë, frikohemi se nëse shfrytëzojmë pakë mendjen do të duhej të pranonim se principet tona të famshme janë gabim.

E vetmja gjë që nuk e marrim mjaftueshëm është dashuria. Dhe e vetmja gjë që nuk e japim mjaftueshëm është dashuria.

Rrëmujë është fjala e shpikur për të treguar një rregull që nuk kuptojmë.

Njeriu që merakoset vazhdimisht për hallet e njerëzimit ose nuk ka halle të vetat ose refuzon të përballet me to.

Qëllimi është në të shndërruarit e jetës në art.

Janë vetëm tre gjëra për të bërë me një grua. Ta duash atë, të vuash për të ose ta kthesh në letërsi.


Konica.al

https://konica.al/2022/12/e-vetmja-g...shte-dashuria/