Në teatër shpërtheu një zjarr pas skenave. Një klloun doli në skenë dhe paralajmëroi publikun. Spektatorët menduan se ishte një shaka dhe duartrokitën. Kllouni përsëriti paralajmërimin, duke nxitur edhe më shumë të qeshura nga të pranishmit. Kështu, imagjinoj, do të marrë fund bota: mes gazit të përgjithshëm të shakaxhinjve, të bindur se është thjesht një lojë.
Kierkegaard
Tre sferat e kapitalizmit
Ndërsa përpiqemi të luftojmë kundër çdo lloj shfrytëzimi, së pari duhet të kemi një kuptim të qartë të natyrës së shfrytëzimit. Sot shoqëria njerëzore i nënshtrohet shfrytëzimit të pamëshirshëm nga kapitalistët. Shfrytëzimi kapitalist e ka sjellë njerëzimin në prag të katastrofës duke përhapur tentakulat e tij shfrytëzuese në çdo aspekt të jetës njerëzore.
Sipas PROUT, shfrytëzimi kapitalist përjetësohet në tre sfera - sfera fizike, të cilën ne e dimë mirë, dhe sfera intelektuale dhe shpirtërore. Secili prej këtyre llojeve të shfrytëzimit kapitalist është po aq i rrezikshëm ne sejcilen sfere.
Për të zgjidhur problemin e shfrytëzimit kapitalist në sferën fizike, duhet të sigurohemi që lëvizja e parave të mos bëhet e kufizuar ose e palëvizshme dhe te bllokohet ne duart e pakices ose në duart e pak kapitalistëve. Sistemi aktual ekonomik duhet të transformohet tërësisht dhe në vend të tij duhet të ndërtohet një sistem ekonomik gjithëpërfshirës dhe krejtësisht i ri. Në këtë sistem të ri paratë nuk do të jenë të kufizuara apo të palëvizshme në duart e pak kapitalistëve. Sa më shumë të mbahet e pakufizuar lëvizshmëria optimale e parasë, aq më shumë do të forcojë dhe fuqizojë jetën socio-ekonomike të trupit kolektiv.
Kapitalizmi Intelektual
Në sferën psikike vërehet një mungesë e dukshme e motivimit dhe e përpjekjes nga ana e njerëzve inteligjentë dhe të arsimuar aktualisht për të përdorur siç duhet njohuritë e tyre të fituara për mirëqenien kolektive. Kjo është psikologjia e një klase apatike dhe elitare që nuk i pëlqen të lëvizë nga pozicioni i privilegjuar për të punuar për mirëqenien e njerëzve të thjeshtë. Kjo psikologji krijon një lloj të veçantë të quajtur kapitalizmi intelektual.
Kapitalizmi intelektual shkakton disa probleme urgjente në shoqëri.
Së pari, aftësitë e shkrim-leximit të një pjese të madhe të popullsisë nuk janë zhvilluar.
Së dyti, ndërgjegjja socio-ekonomike e vendasve nuk inkurajohet.
Së treti, komplekset e pashëndetshme të inferioritetit dhe komplekset e frikës ndikojnë në mendjet e njerëzve në mënyrë që ata të mbahen të dobët psiqikisht.
Së katërti, pengohet zhvillimi intelektual dhe moral i qenieve njerëzore, kështu që prapambetja intelektuale dhe irracionaliteti bëhen të shfrenuar në shoqëri.
Së fundi, ndjenjat e ngushta si gjeo-sentimenti dhe socio-sentimenti fillojnë të ushtrojnë një ndikim shkatërrues në shoqëri. Rrjedhimisht, shfrytëzimi intelektual, teoritë dhe doktrinat dogmatike, besëtytnitë dhe ritualet fetare bëhen të përhapura.
Inercia intelektuale ka marrë përmasa të rrezikshme. Duke përfituar nga kjo ngecje intelektuale, kapitalistët grabitqarë përhapën me dredhite e një rrjete delikate shfrytëzimi dhe thithin vitalitetin e shoqërisë. Nëpërmjet këtij procesi kapitalistët janë në gjendje të përjetësojnë sundimin e tyre tinëzar të shfrytëzimit.
Njerëzit kanë protestuar me zë të lartë kundër kapitalizmit për një kohë të gjatë dhe në shumë raste kanë nisur agjitacione kundër shfrytëzimit kapitalist. Duke qëndruar vigjilentë ndaj pakënaqësisë së njerëzve me sistemin kapitalist, kapitalistët kanë ndryshuar vazhdimisht metodat e tyre të shfrytëzimit. Për shembull, ata kanë blerë intelektualë të pakënaqur dhe i kanë përdorur si mjete shfrytëzimi në skemat e tyre ekonomike.
Kapitalizmi është përshtatur gjithmonë me rrethanat në ndryshim. Kështu shohim se në periudha të ndryshme ka pasur forma të ndryshme shfrytëzimi kapitalist si feudalizmi, kapitalizmi laissez-faire, imperializmi, kolonializmi, neo-kolonializmi, ekonomia e përzier, korporatat shumëkombëshe etj. Sot edhe komunizmi, i cili dikur ishte një armë vdekjeprurëse. kundër shfrytëzimit kapitalist, është bërë një mjet i kote dhe i vjetëruar.
Shfrytëzimi psiko-ekonomik është forma më e fundit e shfrytëzimit kapitalist të rrezikshëm dhe gjithëpërfshirës. Është një lloj i veçantë shfrytëzimi i cili fillimisht i dobëson dhe paralizon njerëzit psikologjikisht në mënyra të ndryshme, e më pas i shfrytëzon ekonomikisht. Disa nga metodat e shfrytëzimit psiko-ekonomik përfshijnë:
Së pari, shtypjen e gjuhës dhe kulturës indigjene autoktone të banorëve vendas
Së dyti, përhapja e gjerë e pseudo-kulturës, e ilustruar nga literatura pornografike e cila poshtëron mendjen e njerëzve dhe minon veçanërisht vitalitetin e rinisë
Së treti, vendosja e kufizimeve të shumta ndaj grave, duke i detyruar ato të jenë të varura ekonomikisht nga burrat
Së katërti, një sistem arsimor jopsikologjik me ndërhyrje të shpeshta politike nga interesat e veta
Së pesti, mohimi i dharmës në emër të laikës ism
Së gjashti, ballkanizimi ose copetimi i shoqërisë në kasta dhe grupe të shumta
Së shtati, dëmtimi i shoqërisë nga përdorimi i metodave të panatyrshme dhe të dëmshme të kontrollit të lindjes
Së teti, vendosja e kontrollit të masmediave të ndryshme, si gazetat, radio dhe televizioni, në duart e kapitalistëve. Si shfrytëzimi intelektual ashtu edhe shfrytëzimi psiko-ekonomik janë rreziqe të mëdha për racën njerëzore sot.
Për t'iu kundërvënë këtij kërcënimi, ndjenjat e fuqishme popullore do të duhet të krijohen menjëherë për çlirimin e intelektit. Për këtë, faktori i parë i nevojshëm është që intelektualët duhet ta mbajnë intelektin e tyre të pastër dhe të pa të meta. Duke hedhur mënjanë të gjithë inercinë dhe paragjykimet e tyre, intelektualët do të duhet të përzihen me njerëzit e thjeshtë dhe të angazhohen në mirëqenien e tyre. Ata do të duhet të ndihmojnë njerëzit e thjeshtë në zhvillimin e tyre dhe të ofrojnë mbështetjen e tyre për të gjitha lëvizjet kundër shfrytëzimit. Kjo qasje do të ndihmojë në çrrënjosjen e shfrytëzimit, stabilizimin e strukturës së shoqërisë dhe zgjerimin e standardit intelektual të njerëzve të thjeshtë. Shoqëria njerëzore do të ecë përpara drejt një të ardhmeje të shkëlqyer me hapa të shpejtë.
Kapitalizmi Shpirtëror
Përveç sferës fizike dhe intelektuale, kapitalizmi ekziston edhe në sferën shpirtërore. Disa njerëz lënë pas dore familjen dhe shoqërinë e tyre dhe shkojnë në shpella në male dhe kryejnë pendesë të mundimshme për të përmbushur dëshirën e tyre për emancipim shpirtëror. Për shkak të egoizmit të tyre, ata ruajnë njohuritë shpirtërore për vete dhe nuk shqetësohen të zgjojnë vetëdijen shpirtërore në jetën individuale dhe kolektive. Ky është kapitalizmi në sferën shpirtërore. Është ultra gabim për vetë frymën e praktikave shpirtërore, që është:
Átma mokśárthaḿ jagaddhitáya ca.
[Vetë-realizimi dhe shërbimi ndaj njerëzimit.]
Për një aspirant shpirteror te vertet, gjithçka – që nga Krijuesi e deri te një fije e vogël bari – është manifestim i Ndërgjegjes Supreme. Gjendja e qetësisë është një nga karakteristikat kryesore të spiritualitetit. Pa arritur këtë cilësi, njeriu nuk mund të vendoset në gjendjen supreme dhe lëvizja e dikujt drejt Ndërgjegjes supreme do të pengohet në çdo hap. Në kohët e lashta, shumë njerëz e gjetën veten në këtë gjendje tragjike.
Praktika e vërtetë shpirtërore është e drejta e të gjithë njerëzve. Në të gjitha sferat e jetës kolektive – ekonomike, politike, sociale, etj. – një pikëpamje shkencore dhe racionale është thelbësore. Ngulitja e vlerave kryesore njerëzore është një domosdoshmëri urgjente. Kjo është kërkesa e momentit. Për shkak se vlera të tilla më të larta mungojnë në jetën shoqërore, ka shumë mospërputhje dhe konfuzione në shoqëri.
Sot ekziston një nevojë urgjente për një revolucion shpirtëror të gjithanshëm në jetën individuale dhe kolektive nën udhëheqjen e një grupi udhëheqësish të arrirë shpirterisht dhe idealistë. Këta udhëheqës duhet të jenë të pajisur me fuqi shpirtërore dhe ideologjia e tyre duhet të bazohet në shkëmbin e fortë të spiritualitetit. Udhëheqës të tillë shumë të kualifikuar quhen sadvipras. Ato do të sigurojnë përparim social në të gjitha vendet në të gjitha moshat.
Të gjithë spiritualistët e vërtetë do të duhet të përshtaten me nivelin e tokës dhe të frymëzuar nga dashuria spontane e zemrave të tyre. Ata do të duhet të ndajnë pasurinë e intelektit të tyre të zhvilluar me të tjerët për të lehtësuar dhimbjet dhe vuajtjet e njerëzimit. Nëpërmjet udhëheqjes dhe miredashjes së tyre, të menduarit njerëzor do të marrë një kthesë të re dhe do të ecë përgjatë një rruge krejtësisht të re. Fuqia shpirtërore e fshehtë te qeniet njerëzore do të zgjohet. Nëpërmjet përpjekjeve dhe frymëzimit të tyre, njerëzit e rinj të një brezi të ri do të armatosen me një optimizëm të ri të guximshëm dhe vizion për të ardhmen dhe do të marshojnë përpara triumfalisht.
Burimi: Kapitalizmi në tre sfera
Publikuar në: Ekonomia Proutiste
Shrii Shrii Anandamurtiji
Karma (Puna) është Brahma (Zoti)
Puna është Brahma , dhe si rrjedhim, bëni gjithnjë e më shumë dhe akoma më shumë punë. Brahma përbëhet nga gjithçka. Puna është një pjesë mikroskopike e Brahma-s.
Por si mund të quhet puna dhe vepra e individit Brahma?
Çfarëdo që bëjnë apo mendojnë qeniet njerëzore, dhe me çfarëdo metode, ata lëvizin thjesht drejt Brahmë-s, kjo kur ata i imponojnë vetes idenë e Brahmës në ato mendime dhe veprime. Ai që është një karma yogii i atribuon brahma-Zotit [vetedijen] karmës. Për hir të bekimit së Entit Suprem, njeriu mund të përparojë ose përmes rrugës së dijes shpirterore ose përmes rrugës së karmës (Punes). Në të njëjtën mënyrë mund të vazhdohet duke avancuar edhe përmes bhakti (përkushtimit).
Çfarë është dituria?
Është të kuptuarit, me intelekt të mprehur të asaj që është e përhershme dhe e përkohshme. Përveç kësaj, duhet analizuar nga e përhershmja se cila është e vërtetë dhe cila është e rreme. Është si përzierja e mineralit të arit me shumë lloje gurësh. Para së gjithash, minerali duhet të shkrihet dhe të ndahet dhe gjithçka që mbetet nuk është ar i pastër. Kjo, përsëri, shkrihet dhe fitohet ari i pastër. Kështu pasi heqim papastërtitë në mënyrë të përsëritur, marrim ar të pastër. Po kështu, në çështjet e kësaj bote, qeniet njerëzore eliminojnë të pakuptueshmen dhe përvetësojnë substancialen. Dhe nga thelbësorja mbajnë vetëm kremin dhe refuzojnë skorjen. Pikërisht kështu, me anë të analizave intelektuale të vazhdueshme dhe të arsyeshme, qeniet njerëzore arrijnë në të Vërtetën Supreme – vetëm kjo është Brahma për kërkuesin e dijes. Vetëm kjo është rruga e dijes.
Ndjekësit e karma yoga-s kryejnë vetëm ato vepra që i çojnë ata drejt spiritualitetit. Gjatë ndjekjes së rrugës së karmës, përjetohet se ka një shtrembërim në jetë dhe që refuzohet dhe një rrugë e saktë është adoptuar përsëri. Përsëri gjatë lëvizjes, konstatohet se ka ende një papastërti, e cila përsëri refuzohet dhe përvetësohet një rrugë akoma më e pastër. Marshimi vazhdon deri në arritjen e Supremit. Rruga e përkushtimit është -
Sabái niye sabár májhe lukiye ácha Tumi Sei to ámár Tumi.
[Duke marrë të gjitha me vete, ti je fshehur në mes të të gjithëve dhe je i imi.]
Gjithçka është shprehja e Zotit te Madh. Duke pasur parasysh këtë, të devotshmit i shërbejnë të gjithëve dhe gjithçkaje me një pikëpamje integrale gjithe-perfshirese dhe ecin përpara në rrugën e përkushtimit. Rruga e devotit te Zotit është e drejtë, është e lumtur që në fillim.
Rruga e diturisë është pak e mundimshme, po ashtu edhe ajo eshte rruga e veprimit. Punëtorët thonë Karma Brahmeti karma bahu kurviita. Mos harroni, punëtore punoni pa pushim.
Ndërsa ecni në rrugë, nëse zbuloni se disa veprime, të cilat nuk janë të pastra nga natyra dhe nuk ju sjellin gëzim, duhet t'i refuzoni plotësisht. Po kështu, njeriu duhet të ecë përpara hap pas hapi. Prandaj duhet të vazhdoni të punoni sa më shumë që të mundeni. Dhe kështu në këtë proces pune do të kuptoni se cila punë është fisnike, cila është e poshtër apo e neveritshme. Prandaj, kjo thënie – Karma Brahmeti karma bahu kurviita. Kjo thënie është shumë e justifikuar. Pasuesit e vërtetë të karmës me siguri do të ecin përpara.
--
Burimi: Karma Is Brahma
Publikuar në: Ananda Marga Karma Yoga me pak fjalë
Shrii Shrii Anandamurtiji
Qeniet njerëzore vijnë në këtë tokë për një periudhë shumë të shkurtër dhe brenda kësaj periudhe të shkurtër atyre u kërkohet të përfundojnë gjithçka. Pra, ka shumë punë për të bërë, por koha është shumë e shkurtër. Kështu, njerëzit inteligjentë e përdorin më së miri çdo moment të kohës së tyre – humbja e kohës është kulmi i marrëzisë. Asnjë qenie njerëzore në këtë tokë nuk do të qëndrojë për një kohë të gjatë, dhe qëllimi i jetës njerëzore është të arrijë realizimin shpirteror apo Qëndrimin Suprem. Qeniet njerëzore duke ecur përpara drejt ketij Qëllimi që është fiksuar para mendjes së tyre, do të duhet të kryejnë shumë punë të ndërlidhura. Prandaj thuhet: Mbani njërën dorë në këmbët e Zotit te Madh dhe me dorën tjetër bëni detyrat tuaja të zakonshme ne jeten e perditshme. Lëreni mendjen të lidhet vazhdimisht me Zotin e Madh. Dhe gjatë kryerjes së detyrave të përditshme, njeriu duhet të kujtojë gjithmonë se këto detyra janë gjithashtu detyrë e Zotit te Madh. Pikërisht kjo tokë në të cilën po jetojmë është gjithashtu një krijim i Zotit te Madh, kështu që t'i shërbesh kësaj bote do të thotë t'u shërbesh fëmijëve të Atit Kozmik.
Kur dikush kujdeset për fëmijët e një familjeje tjetër, cila nënë apo baba nuk do të kënaqet të shohë se dikush kujdeset për fëmijët e tyre?
Zoti i Madh eshte i kënaqur me ata persona që u shërbejnë fëmijëve të Tij. Gjatë kryerjes së detyrave të tyre të zakonshme, ata duhet të kujtojnë se këto detyra nuk janë të destinuara për interesat e tyre personale; qëllimi i tyre i vetëm është t'i shërbejnë Zotit te Madh.
A ka ndonjë fund për detyrat e zakonshme në botë?
Qëllimi i të gjitha llojeve të detyrave është që qeniet njerëzore të jetojnë në këtë botë në atë lloj mënyrë ku askush të mos i shfrytëzojë të tjerët, askush të mos u shkaktojë mjerim të tjerëve. Nëse ka më pak shfrytëzim në botën e jashtme, do të ketë edhe më pak mjerim; dhe në kete menyre njerëzit do të kenë më shumë kohë për të ndjekur praktikat e tyre shpirtërore. Atëherë qeniet njerëzore do të arrijnë gjendjen supreme të përmbushjes shpirtërore në jetë. Nëse ka një shfrytëzim të rëndë në shoqëri, vëmendja njerëzore tërhiqet drejt këtij shfrytezimi; dhe si rrjedhojë vëmendja e njerzve largohet nga qëllimi i tyre kryesor. Pastaj lind një plogështi e madhe në rrugën e përpjekjes së tyre shpirtërore për të realizuar Zotin e Madh. Prandaj duhet të mbani mend se nëse do të ndërtohet një shoqëri njerëzore shpirtërore, qeniet njerëzore duhet të mbrohen nga shfrytëzimi dhe padrejtësia. Duhet të ketë rregullime të duhura ne shoqeri për të siguruar ushqim, veshje, strehim, arsim dhe trajtim mjekësor për çdo qenie njerëzore.
Ata njerez ndermjet jush që dëshirojne të krijojne drejtësi dhe njerëz të virtytshëm në këtë botë, detyra tyre është të vendosin themelet e një shoqërie të shëndetshme brenda një periudhe shumë të shkurtër. Nëse të gjithë ju do të punoni kolektivisht në këtë përpjekje, atëherë nuk do të duhet shumë kohë por; përkundrazi do të realizohet shumë shpejt.
Dua që gjendjes aktuale të dëshpëruar të shoqerise t'i vijë fundi dhe të ketë një të ardhme shumë të ndritur per te gjithe.
Botuar në: Disa probleme të zgjidhura
Shrii Shrii Anandamurtiji
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt