LËVIZJA EKUMENIKE ("Që të gjithë të jenë një")

[Shpresmiri]

LËVIZJA EKUMENIKE (termi apstrakt «ekumenizëm» është më pak i mirë) është emër përbledhës për të gjitha orvatjet rreth bashkimit të sërishëm të të krishterëve të dëshmimeve të ndryshme të fesë, më së pari me hapa paraprijës organizativë (psh. me të anëtarësuarit në «Këshillin ekumenik të Kishave» që nuk kuptohet si superkishë) dhe më në fund me arritjen e një Kishe sipas vullnetit të Jezu Krishtit për të gjithë që besojnë në të.

Ajo çka i bashkon bashkësitë e krishtera është:

- Feja, shpresa dhe dashuria e përbashkët në Hyjin dhe në Jezu Krishtin si të vetmin Zot dhe Shpërblyes; - Fjala e shkruar e Zotit; - Jeta e hirit të Zotit; - Nderimi i ndërsjellë i pakusht i lirisë fetare; - Pagëzimi i përbashkët valid dhe anëtarësimi i përbashkët në Jezu Krishtin.

Kjo lëvizje është detyrë e të gjithë të krishterëve, sepse këtë e dëshiroi edhe Jezu Krishti kur iu lut Atit në Darkën e mbrame: «që të gjithë të jenë një» (Gjn 17,21).

Ndasia në mes të kishterëve është shkandull për botën dhe njëherëit pengesë për ungjillëzim.

Mirëpo, ata që lindin në bashkësi të tillë (të ndara) dhe thithin fenë në Jezu Krishtin, nuk mund të fajësohen për mëkatin e ndasisë!

A ke dëgjuar për lëvizjen ekumenike? Çka mendon ti për këtë lëvizje? Çfarë perspektive ka ajo në të ardhmën? A është i mundur uniteti ndërmjet të krishterëve? Ç'duhet bërë që të jemi më të bashkuar?

[Shpresmiri]

Inciatore e Lëvizjes ekumenike ishte Konferenca në Edinburg në fillim të shek. XX. Anëtaret në këtë Konferencë ishin gati të gjitha nga bashkësitë (kishtare) jokatolike. Prej vitit 1965 Kisha Katolike ka përfaqësuesin e vet.

Disa i karakterizojnë të krishterët e ndarë me një shemë të këtillë:

Bibla pa liturgji = protestantët
Liturgjia pa Bibël = ortodoksët
Bibla me liturgji = katolikët

Si erdhi deri te kjo Lëvizje?
Në shekullin e 18 dhe 19 lindën shumë sekte. Shkaqet: industrializmi, migrimi i qytetarëve, përzierja e mentalitetve. Të gjitha këto ndikuan që njerëzit të fillojnë lëkunden në jetën e tyre, dhe njëkohësisht filluan të mendonin ndryshe se më parë. Sidomos gjeneratat e reja të ballafaquara shpesh herë me mosmarrëveshjen e të vjetërve morën iniciativa që t'iu shmangen të njëjtave përçarje, sepse ndiheshin të pafajë për këtë dasi në mes të krishterëve (që është edhe njëherit shkandull për botën).
(Protestantë psh. ishin 15 shekuj së bashku me Kishën Katolike; Ortodoksët dhjetë shekujt e parë, mirëpo këta nuk janë të ndarë në kuptimin e plotë të fjalës, por vetëm ekziston një ftohtësi e komunikimit ndërmjet veti).
Në fillim gufoi një entuziazëm i madh për bashkimin e të gjithë krishterëve. Mirëpo u zhgënjyen me rezultatet e kësaj Lëvizjeje. Shumë nga besimtarët kishin frikë që për shkak të punës ekumenike feja e tyre ndoshta do të tradhtohej. Ka shumë besimtarë që fare nuk interesohen për bashkimin e Kishave.

Është shumë me rëndësi që të gjithë ta kuptojmë se kjo lëvizshmëri ekumenike ka vetëm dhe ekskluzivisht domethënie shpirtërore dhe religjioze. Kjo çështje konsiderohet si thelbore, esenciale. Çdo besimtar dhe secili që angazhohet për këtë vepër duhet ta kuptojë këtë deri në palc dhe ta marrë vesh. Ekumenizmi është gjë e pastër religjioze dhe shpirtërore, nuk është çështje e kësaj toke. Kjo nuk është çështje as e nacionalizmit, as patriotizmit, as çështje politike, as raciale, as e gjakut, as çështje e çfarëdo interesi të kësaj toke. Kjo është çështje e fesë sonë në Shëlbuesin tonë Jezu Krishtin dhe nusen e saj Kishën. Po t'i kishim këto nocione të qarta, sigurisht nuk do të takonim aq pavendosmëri dhe painteresim të madh për këtë çështje jetësore të Kishës së ditëve tona.

Me nderime!

[i krishteri]

me hiq kureshtjen:

1- Zoti kur erdhi çfare solli, liturgjine apo fjalen e tij?
2- me trego me fjalen e Perendise qe liturgjija eshte e rendesisme per nje te krishtere, a ke fakte?
3- kisha e Zotit nuk ka qene kurre e ndare(kisha materjale ka qene e ndare). nuk po flase per kishen materiale por per ate qe Zoti e njeh edhe e shikon ai qe ka sy shpirteror edhe jo materjale, apo jo?
4- po te kishe pare mire profecite vella do te flisje me mire edhe jo me ideollogjine katolike(apokalipsin qe nga 11 e me tej).bibla kur flet ngelet ajo qe eshte por neve harrohemi humbim ne mendimet tona.
5- te keshilloj qe mos te mbeshtetesh shume tek feja por tek besimi ne Zotin sepse te mbeshtetesh tek feja eshte si te ndertosh shtepine ne rere ndersa te mbeshtetesh te Zoti edhe fjala e tij eshte si te ndertosh nje shtepi ne shkemb.
6- ate qe po shikoje ne fene katolike(e njohe shume mire fene katolike) se njerezit nuk mbeshteten tek Zoti por tek papa, maria, te shenjtet, prifti. kur shikojne se keta nuk zgjidhin gje atehere shajne Zotin. a e ke vene re qe ketu ne itali nemin Perendine edhe shkaku eshte sepse feja katolike e ka sjelle kete skandale edhe tani ngelet skandal per shume veta. do te japi llogari per gjerat qe ka bere ne gjithe keto shekuj.
7- mbaj mend se nuk flasim per mendimin e njerezve por per Perendine e Shenjte edhe per kishen e tij te shenjte(qe eshte frymore edhe jo materjale).

po te tregoje nje gje qe ndodhi ne rusi pas luftes se dyte boterore me komunistat: ndodh qe ne ate perjudhe ishte e ndaluar qe te besohej ne Zotin edhe ku gjenin nje te krishtere e pushkatonin pa gjyqe. nje grupe ushtaresh gjeten ne nje garazh nje grupe te krishteresh qe po adhuronin Perendine edhe hyne. te gjithe u tremben sepse ishte dhene uredher qe çdo ushtare qe shikonte te krishtere ti pushkatonte pa meshire.ndodhi qe komandanti i ketyre ushtareve pyeti kush eshte i krishtere te qenderoje keto. nuk kaloj shume edhe nga 50 veta qe ishin ngelen ne 5 veta(gati) edhe dha erdher qe te mbyllnin deren e garzhit. e mbyllen edhe tha: "tani ta adhurojme Perendine ne paqe..."!!! ishte edhe komandanti i krishtere!!!
te jeshe i krishtere nuk do te thote qe une besoj qe Perendia ekzistone edhe kam pjerjardhjen katolik apo ortodoks apo protestant, por te beshe nje eksperience me Zotin.
a e di ndryshimin ne nje fushat ungjillizimi ungjillore edhe nje katolik ku ndryshojne??? ai ungjillore perpiqet qe te pranojne Zotin edhe nuk ju sjellin nje teori apo nje ideollogji edhe mjafton te beshe pagezimin, krezimen, komunionen edhe je i krishtere(keshtu mund te jeshe katolik por jo i krishtere). te jeshe i krishtere jane keto gjera:

1-ta pranosh Jezusin personalisht ne jeten tende si Zotin edhe shpetimtarin tend personal. po e do me ane te bibles atehere lexo veprat 16:31, rpmaket 10:8-13.
2- te fillosh edhe te lexosh biblen çdo dite edhe jo te lexoshe kur te te vije ndermend ose te fillosh edhe te lexosh liturgjine e fese por biblen (Jozueu 1:8, gjoni 14:15)
3- te fillosh edhe te lutesh çdo dite edhe jo te perseritesh lutje te mesuara permendesh por ate qe ndihen ne Zemmer. ti kur vete tek babai yt nuk mendoj se merr nje vjersh edhe ja kerkon ate qe do , ose i thua nje vjereshe qe thote te dua por ja thua nga zemra jote. te perserisesh nje lutje eshte sikur nuk lutesh sepse mendja jote nuk eshte aty por ne nje vend tjeter edhe nuk perqendrohesh. po e do eshte shkruar ne bibel 1thesaonikasit 5:17. por po te lexosh mire biblen edhe ta lexosh çdo dite atehe kupton qe lutja qe ke ne zemer eshte e rendesishme.
4-edhe te kete ardhenje me motrat edhe vellezerit e tjere edhe te shkoje ne Kishe çdo takim qe mbahet (gjoni 13:34.35)!!!

te keshilloj qe ti lexosh mire sepse nuk jane per te keqen tende edhe mos mendo keq se nuk dua qe te te sjelle nje fe edhe nuk dua qe te ndryshoshe fe por dua qe mardhenja me Perendine te jete e plote (siç e thote bibla edhe siç mendojme neve) edhe e perditeshme sepse atehere do ta njohim Perendine!!!

Zoti te bekofte vellai edhe te ndihmofte!!! me fal qe e Zgjata pak si shume!!!!

[Shpresmiri]

I dashur "i krishteri"!

Nuk dyshoj në bujarinë tënde kur bënë pyetje. Edhe pse nuk janë të gjitha drejtëpërdrejt të lidhura me temën, unë në një stil të ngjashëm do të përgjigjem.
Më së shumti më pëlqeu pyetja e dytë, ku kërkon fakte me Fjalët e Perëndisë të tregoj rëndësinë e liturgjisë që i jep ajo. Ato janë të shumta, menjëherë mund të them.

Besëlidhja e Re tregon se si Jezusi mirrte pjesë në liturgjinë hebraike madje edhe lexonte dhe komentonte tekstet (Lk 4,16-22). Në bashkësitë e para krishtere kishte shumë Hebrenjë të kthyer në të krishterë (Veprat e apostujve 15,5); kështu liturgjia e tyre qe frymëzuar me atë të sinagogës duke i shtuar asaj ndarjen e bukës dhe uratat si dhe disa himne. Gjatë katër shekujve nuk ka pasur libër liturgjik. Zakonet qenë ndryshuar prej një vendi në një vend tjetër dhe shpesh herë është improvizuar. Më vonë disa rregulla u caktuan për rrjedhën e fjalëve dhe gjestet: «forma» e shugurimit dhe formula e pagëzimit.
Çdo liturgji e krishterë (ortodokse, protestante, katolike) përmban leximin e teksteve biblike.

Jezusi gjatë ngrënjes së fundit me nxënësit e vet, e theu bukën dhe ua dha duke thënë: «Merrni dhe hani! Ky është korpi im!» (Mt 26,26). Në Besëlidhjen e re «ndarja e bukës» domethënë takim në të cilën të krishterët, në shenjë përkujtimi në veprën e Jezusit, ndajnë bukën e shuguruar.

Referimet e teksteve biblike për euharistinë: Lk 22,19; 1 Kor 11,23; Mk 14,22.
Domethëniet bazore të euharistisë: Jezusi me vetëdije e pranon fatin e vet dhe e sjell duke e lidhur atë me përmbajtjen qëndrore të predikimit të tij; Ai e kupton gostinë eshatologjikisht si lajmërim i gëzimit përfundimtarë në lavdi; dhe më në fund, me të jep mendimin për bashkim. Ajo është konstruktive te Jezusi (lidhja e Jezusit me miqt e vet dhe themelimi i bashkimit ndërmjet miqve të vet).
Me marrjen e Krishtit në euharisti – me kungim, ne lidhemi me Shëlbuesin tonë në mënyrën më të përsosur me të dhe jetojmë me të dhe në të. Kjo nuk mund të paramendohet si diçka vetëm individuale, por para së gjithash diçka shoqërore: në euharisti vullneti hiror shpëtues i Hyjit bëhet i pranishëm përballë të gjithë njerëzve në këtë botë, i prekshëm dhe i pashëm, nësa nëpër të formohet bashkimi i prekshëm, i pashëm i besimtarëve (Kisha) në ATË shenjë e cila nuk tregon vetëm në ndonjë hir dhe vullnet të Zotit të mundshëm kudo diku, por ËSHTË prekshmëri dhe përhershmëri e këtij hiri dhe shpëtimi. Sakramenti i euharistisë (liturgjia) dhe sakramentaliteti i Kishës janë ngusht të lidhura njëra me tjetrën.

Prandaj edhe unë mund të them bashkë me ty "i krishteri":
"mbaj mend se nuk flasim per mendimin e njerezve por per Perendine e Shenjte edhe per kishen e tij te shenjte" - unë do të shtoja "(qe eshte frymore edhe materiale)".
Jetojmë në kohë dhe hapësirë, pra në histori dhe përballë të tjerëve, prandaj kërkohet edhe institucioni i Kishës. Si do ta përhapim më mirë Fajlën e Perëndisë, i dashur "i krishteri"? Në qoftë se diku nuk shihet se JETOHET, apo të përjetohet PËRNJËMEND Fjala e Krishtit, si do të besojnë njerëzit në një individ. Secili është i dërguar (!) prej dikujt! Ne nuk flasim në emër tonë personal apo jo?!

Sa për ato pyetjet se nuk mjafton të marrësh sakramendet e të thuash se je i krishterë, do të thosha: nga e di ti se të gjithë që i bëjnë këto gjëra i bëjnë sa për sy e faqe dhe nuk po e përjetokanë besimin në Hyjin?! Unë s'do të kisha guxim të nxirrja një përfundim të këtillë!
Madje e njëjta gjë është edhe me lutjet: pse na qenka urata e Zotërisë "ATI YNË" gabim të përsëritet?! Unë mund ta përsëris 100 herë në ditë dhe gjithmonë do ta përjetoj ndryshe - apo jo?
Pasuria e lutjeve të mësuara përmendësh është shumë e madhe.
Edhe diçka: mos mendo se unë nuk e lexoj Biblën - dhe atë përditë!

/Po ta them edhe një i nderuari "i krishteri": më vjen mirë që gjithmonë e cek frymëzimin e Shpirtit, mirëpo assesi nuk po mund ta bashkoj këtë me disa pretendime tua që për hir të kësaj të hedhësh baltë mbi katolikët dhe ortodoksët - këtë shpesh herë në postimet tjera, madje edhe kur flitet me jobesimtarët. Mua më kanë mësuar se për ta arritur një të mirë kurrën e kurrës nuk është e lejuar të bësh një të keqe! Kjo ishte vetëm një vërejtje që ta dish se çka mendoj për ty, dhe nuk dyshoj se ke qëllim të mirë/.

Më fal se e zgjata!

Zoti me Ty!

[i krishteri]

1- sa per fillim ti e thua nje gje edhe pastaj e kundershton me gojen tendet "Në bashkësitë e para krishtere kishte shumë Hebrenjë të kthyer në të krishterë (Veprat e apostujve 15,5); kështu liturgjia e tyre qe frymëzuar me atë të sinagogës duke i shtuar asaj ndarjen e bukës dhe uratat si dhe disa himne. " edhe pastaj thua "Jezusi gjatë ngrënjes së fundit me nxënësit e vet, e theu bukën dhe ua dha duke thënë: «Merrni dhe hani! Ky është trupi im!» "
ketu bere nje rremuje. ne fillim thua qe thyerja e bukes ka ardhur nga hebrenjte (liturgji hebere) edhe me poshte kundershton vetveten.

2-sa per himnet edhe lutjet qe the se kane ardhur nga hebrenjte nuk eshte e vertet sepse po lexosh mirene fjalen e Perendise qe pas darke (darkes se shenjte) ata filluan qe te kendonin himne edhe.

3- shkrimet e shenjta ne hebraisht nuk jane liturgji, liturgji jane ato qe permend Jezusi tek "Marku 7:7" (lexoje), ose me mire ta theme tradita.

4- darka e shnjet eshe vetem nje perkujtim edhe nuk eshte se ne ate te ngreni nje person merr perbrenda Zotin(nuk eshte siç e tua ti sepse do te ishte e thjeshte siç eshte ketu ne itali me katoliket qe nemin çdo dite Zotin, nuk lexojne biblen vetem sa rrefehen tek prifti por jo tek Perendia, vete e marrin buken). te marresh Zotin perbrenda teje do te thote (gjoni 14:15)"nese me doni zbatoni urdherimet e mia".kur dikush merr ate pjese buke nuk eshte se merr Zotin perbrenda tij por ai person completon (ploteson)trupin e krishtit ne veten e vet.

5- nje gje qe ju nuk e kini te plote edhe filloni edhe flisni keq per te krishteret ungjillore. kur eshte darka e Zotit, ne kishen katolike haet vetem buka por nuk piet vera(e pi vetem prifti). ndersa ne perjudhen e pashkeve atehere ata ngjyejne ne vere ate buke(qe nuk eshte buke) edhe ja japin njerezve. ne bibel sipas teje eshte shkruar "ngjyeni ne vere buken edhe hajeni" apo "merrene edhe pieni..."?

6- keto qe kisha katolike quhan eukaristi ose gjeja qe une nuk harri ta kuptoj sepse ne bibel nuk kam pare kurre qe te ndahet fjala e Perendise. qe sacramentet, qe ne bibel nuk eshte perdorur kurre kjo fjale ose te thote qe martesa, rrefimi tek prifti,crezima, comunioni, pagezimi qe femije te jene sakramente edhe te tjerat jo ose me qarte fjala krezim(qe kisha katolike e perdor me femijet e vegjel gjija i bene ushtare te krishtit pa bere ata nje zgjedhje te vet), ose rrefimi tek prifti nuk eshte shkruajtur ne as nje vend ne bibel. ose komunioniedhe pagezimi qe femije ne bibel nuk jane shkruar ne asnje vend ne bibel jane te shtuara nga kisha katolike romane edhe jo nga kisha e krishtere!!!

nejse do te flasim here tjeter me gjat per keto çeshtje sepse i njohe shume mire sepse kam marre pjese ne kishen katolike(ketu ne itali)per 4vjet edhe kam pas banuar tek nje prift katolik per 2vjet edhe e njohe shume mire kishen katolike edhe i njohe shume mire gjerat e njerezve qe kane shtuar edhe kane hequr fjalen e Zotit!!!!

po do hapim nje teme te re per katoliket!!!

Zoti te hapte syte edhe te bekofte!!!

[Shpresmiri]

I dashur "i krishteri", përshëndetje!

Unë nuk po shoh të kundërshtoj vehten në pyetjen e parë tënde. Jezusi tha: "Kush ushqehet me këtë bukë do të jetoj në amshim..." (Ungjilli i Gjonit gati i tëri flet për Bukën e gjallë që zbriti nga qielli... nejse).
Nuk dëshiroj të hyj në diskutime teologjike të këtyre çështjeve, pasi nuk bëjnë pjesë drejtpërdrejt me temën. Pyetjet që i ke bërë i kuptoj krejtësisht, nëse do mund të hapim tjetër temë dhe të bisedojmë për to (jo të grindemi).

Po kaloj pra te tema kryesore.
-----------

Pa e tepruar marrim guxim të themi se reformacioni ishte katastrofa më e madhe e cila e goditi Kishën gjatë historisë. Shtrembërimet e shekujve të parë krishterë, sektet e mesjetës, por edhe vetë largimi i Kishave orientale nga Roma, nuk e lëkundën ekzistimin e Kishës dhe fesë siç e bëri këtë reformacioni. Reformatorët dëshironin ripërtëritje të një Kishe të vetme, «in capite et in membris». Qëllimi i tyre ishte që në bazë të Biblës ta pastronin fenë prej të gjitha imagjinimeve bestytnike, zakoneve të dyshimtë, teprimit në kultin e shenjtërve dhe tregtinë me falje. Mirëpo, prej një Dëftimi (Zbulese) lindën mijëra «dëftime», prej një Kishe njëmijë «Kisha», prej të cilave secila pohonte për vehte se është Kisha e vërtetë e Krishtit, ndërsa të gjitha tjerat janë heretike dhe të përgjegjshme për dasi.
Kështu një kohë që thërriste për ripërtëritje dhe që dëshironte të edukonte shenjtër u shëndrrua në skenë në të cilën morën dheun pasionet dhe ligështitë njerëzore. Mendimet e bukura, kërkesat bujare dhe angazhimet serioze u thyen, për fat të keq, dhe u bënë josinqeritete të atyre që këtë sfidë të reformatorëve kanë mundur dhe është dashur ta pranojnë.
Protestantizmi në fillim të shekullit tonë ofroi një pamje të pikëllueshme. Teologët protestantë, të mbështjellur me racionalizëm dhe liberalizëm, mohonin vërtetësinë e Biblës dhe e bënë pyetje vetë ekzistimin historik të Krishtit. Nga rreziku i vetëshkatërrimit fetar të protestantizmit idnividë nxorën edhe lëvizje që u orvatën për ta bërë më shpirtëror luteranizmin dhe për t'iu afruar bashkësive të tjera fetare. Shkandulli i përçarjes së krishterë veçanërisht e përjetuan protestantët të shkapërderdhur në një shumicë të ndjekësve të ndryshëm.
Për këtë arsye ndër ta më së pari u lajmrua lëvizja ekumenike, si shprehje tipike e dëshirës protestantike për bashkimin e të gjithë të krishterëve. Lufta e parë botërore dhe problemet e flakshme që lindën nxitën të krishterët në akcion. Kjo shpejtoi pjekurinë e mendimit mbi përkatësinë e të gjithëve një Kishe të Krishtit. Pas shkandullit të dasisë në shpirtra u duk synimi/dëshira për një Kishë. Kështu protestantizmi dha pionierët e lëvizjes ekumenike (John Mott, Nathan Söderblom).
U lajmrua edhe interesi për jetën liturgjike dhe për sakramente. Pasojat e rënda të Luftës së II botërore dhe varfërimi shpirtëror i njeriut të shoqërisë sonë konsumore nxitën të rinjtë e Kishës ungjillore (evangelike) në jetën e uratës dhe soditjes, por edhe në themelimin e bashkësive rregulltare, anëtarët e të cilëve obligohen në përmbajtjen e këshillave ungjillore të pastrisë, varfërisë dhe dëgjesës (bindjes). Kështu është themeluar kuvendi i parë Kalvinik në Taize, i cili sot është bërë stacion botëror i të rinjve, pa marrë para sysh përkatësinë e tyre fetare, raciale apo nacionale. Duke i zbuluar vlerat e harruara të liturgjisë, sakramenteve dhe jetës rregulltare, protestantët u janë afruar katolikëve dhe ortodoksëve.
Kishat tani në shumë vende komunikojnë në mes veti, kështu që besimtarët e një bashkësie fetare mund t'i marrin sakramentet në tjetrën dhe anasjelltas. Kur psh. ungjillorët nuk kanë vendin e vet për nevojat e shërbesës së Zotit, ortodoksët ua huazojnë atë. Kështu edhe ungjillorët ua japin kishën e vet ortodoksëve për ta mbajtur liturgjinë e tyre.

Sigurisht se atë që e kanë ndarë shekujt me radhë, është e pamundur ta bashkosh për disa vite.


Zoti ju dhëntë hirin e vet dhe qëndroftë me ju!

[i krishteri]

1- me mallengjeve me ato qe the sepse vertet po flet jo si i krishtere por si katolik roman.

2- ti a e di se kushi shtoi festa tradita e te gjitha gjera Zoti nuk i ka urdheruar edhe qe tani jane skandal per njerezimin, se kush i ka sjelle ne boten e krishtere? po mos ta dishe atehere po ta them me tre fjale, Feja katolike romane(nuk ka me teper se tre fjale), po nuk e besove shikoje mire edhe mesoje(jo me ane te historise katolike romane por asa historie qe nuk mban me hater asnje). nejse...!

3- po te dishe nje gje, kisha ungjillore qe ka qene e persekutuar ketu ne itali nga kisha katolike edhe kane qene futur ne burge(rizgjimi pentekostal qe rdhi edhe ne itali ne fundin e luftes se 2-te), sepse sollen nje rizgjim, ketu tani jame marre si shembull. eshte hera e pare qe degjoje edhe je ti qe po e thua por nuk jemi neve ungjilloret qe duam tu ngjajme juve, por jini ju qe kini marre mesuar edhe doni ti ngjani ungjilloreve. po do te sjelle disa fakte.
ne ksihen katolike per te folurit ne gjihe te panjohur(qe thuhet tek marku 16:17-18 edhe 1korintasit kap.11, 12, 13, 14) kjo levizja katolike qe te permenda njehere(ne italisht quhet "rinovamento nello spirito") ne shqip quhet "riperteritja ne shpirte" ka marre te folurit ne gjuhe te panjohua(mesoji nga ungjilloret se çfare do te thote sepse te vetmit qe jane pagezuar me frymen e shenjte), dhuntite karizmatike, fuqi predikimi, te kenduarit(shume kenge jane te kishes time ungjillore) edhe shume te tjera!

4-ti me duket se ke studiuar teollogji prandaj flet ne kete menyre sepse te te them te drejten te shohe shume pak qe perdore shkrimin e shenjte(biblen), edhe ky eshte nje gabim, por kete nuk ta kane mesuar sepse po te kuptoshe se perse u tundua jezusi(do te me thuash qe kjo eshte tem tjeter, por duro edhe shiko se ku dua te dale), d.mm.th. tundimi i dyte(ai kur djalli i thote "nese je biri i Perendise hidhu qe ketej SEPSE ESHTE SHKRUAR... )eshte ajo qe shume katolik nuk e kane kuptuar se ku te do te dali(po do qe te shohesh me teper per kete argument te tundimit atehere vizito http://communities.msn.it/Krishterimi sepseeshte nje shpiegim aty)!!! ti me flet per ate qe thote kisha katolike, pa pare se Perendia nuk dha disa sakramente por sakrament eshte e gjithe bibla. po ta marrim hakçe nuk eshte sakrament te pagezoshe femijet e posalindur qe ata nuk kuptojne, ose comunioni qe bejne femijet per te marre pjese ne darken e shenjte, cresima qe gjoja behen ushtare te krishtit, rrefimi tek prifti. keto jave vetem tisa gjera qe ka shtuar kisha katolie sepse ne shekujt e me parshem ka patur fitime me kete(shitja e indulgjences etj.).nejse

te gjitha keto jane ato qe kisha katolike bene edhe nuk me duken te krishtere sepse po te shikojme qarte ne veprat e apostujve, ato qe kisha katolike bene sot(qe mbane si emer kisha apostolike) nuk jane te njejta. nuk duhet qe studiosh teollogji per te kuptuar vullnetin e Perendise por duhet vetem te lexosh biblen edhe te lutesh per ate qe lexon sepse vetem keshtu fryma e shenjte te tregone te verteten edhe jo ne ate menyr si beni ju por bejne te njejten gje edhe deshmimtaret e Jehovait(nuk bazoheni direkt ne ate qe thote fryma e shenjte por ne interpretimin qe i jep papa per katoliket, per deshmim. ate qe eshte shkruar ne vellimet e russelit edhe ate qe thuhet ne kullen e rojes). nuk jane biblike keto. po te shikojme dishepujt nuk e kane bere kurre nje gje te tille siç po behet sote nga kisha katolike!!!

para se te hapesh nje tem per bashkim duhet qe te analizosh ate qe kisha katolike bene sipas bibles edhe jo sipas sipas liturgjise(ta marrim hakçe hakçe ne bibel nuke kziston fjala liturgji sepse ekziston shkrim i shenjte. liturgjia ndan ate i leverdise edhe ate qe nuk i leverdise e quan te shenjte por ato qe menjanon i mbane me te rendesishme). nuk dua te jem i keq ne te folur, por nuk me pelqen kur dikush ndan fjalen e Perendise edhe quan te rendesishme edhe te shenjte vetem nje gje, ndersa te tjera i quan jo shume te shenjta(d.m.th. jo shume te rendesishme, ose nuk jane per popullin).
me fal n.q.s. dukem pak i keq ne te folur por nuk duroj keto gjera sepse gjerat qe duhet te bejne njerezit per te qene te shpetuar nuk jane ato qe thote kisha katolike(pagezimin qe femije, komunionin qe eshte per te pergatitur femijet per te marre trupin e krishtit, krezimen qe eshte per te bere nje femije ushtare te krishtit, edhe rrefimin tek prifti. nuk mendoj qe nje person per te qene i krsihtere duhet te beje keto gjera). ja gjera qe duhet te beje qe jane biblike edhe jo liturgjike:
1- te pranoje Jezusinin si Zotin e tij edhe shpetimtarin e tij (veprat16:31, rpmaket 10:8-13)
2- te lexoji biblen çdo dite (jozueu 1:8, gjoni 14:15)
3- te lutet perdite(1 thesalonikasit 5:17). te lutet qe fryma e shenjte ta udheheqe edhe ti tregoje te verteten ne ate qe lexon edhe ta udheheqe!!!
4- te kete mardhenje me vellezer edhe motra(qe ne kishen katolike nuk ekziston, jane vetem shok por jo vellezer edhe motra, kam qene edhe e kame ndjekur ne kishen katolike per 4 vjete edhe e di ato qe bene edhe qe nuk bene) edhe te duhen me njeri-tjetri(gjoni 13:34-35). d.m.th te marri pjese ne takimet javore ne ne kishe edhe te shkoje te djelen kur eshte sherbesa!!!

te tjerat kur ti bene keto, eshte Zoti qe veprone edhe te ndryshone qe te beshe ato qe do Perendia sepse ne kete menyre ti e jeton Perendine edhe Ai behet vertet Ati yt edhe Jezusi Zoti edhe shpetimtari yt)!!!
me fal qe e zgjata. edhe Zoti te ndihmofte edhe te bekofte!!!

[Shpresmiri]

Qoftë lëvduar Jezu Krishti!

Ju përshëndes të gjithëve.
Është më se e vërtetë se pa të kaluarën nuk kemi as ardhmërinë. Nga historia e krishterimit kemi dëgjuar shumë gjëra: të mira e të këqija. Këtë e kemi të qartë. Mirëpo, si duket këtu edhe qëndroka problemi kryesor. Vërej një ndalim të padobishëm të disa individëve në të kaluarën vetëm e vetëm për të gjet fajtorin. Kuptohet se me të keqen s'mund të pajtohemi, porse nuk ja vlenë të ndalemi vetëm tek ajo duke i harruar të mirat. Nuk ka histori në botë ku nuk kanë qenë të pranishme të mirat dhe të këqijat. Mirëpo është mençuria ajo e cila na mundëson që këto ngjarje t'i shiqojmë me sinqeritet dhe nderim ndaj së vërtetës çka nuk nënkupton nervozizëm dhe derdhje emocionesh që çon në përçarje që edhe kështu ekzistojnë.
Dashuria ndaj së vërtetës tregohet pikërisht kur dikush edhe në këto shkrime respekton mendimin e tjetrit me atë të kaluar që ka pa dëshirë që ky ta ndryshojë atë si kusht për diskutim. Kjo nuk ka dobi.
Se sa ne të krishterët e dojmë Krishtin tregojnë edhe shkrimet tona këtu, respekti jonë për mendimin e tjetrit, madje edhe fjalët e zgjedhura që i përdorim.
Nuk mund të jetë frymëzim i Shpirtit të Zotit fjalitë që nxisin përçarje. Nuk mund t'i shërbejë së vërtetës paraqitja e së kaluarës pa u konsideruar edhe mendimi i bashkëbiseduesit. Nuk mund të jetë mësim i Krishtit largimi nga udha që na ka treguar vetë Ai: Që të gjithë të jenë një!
Unë e kam të qartë kur "i krishteri" thotë se për ta kuptuar vullnetin e Zotit nuk nevojitet patjetër teologjia, mirëpo është e vërtetë edhe teologjia e ka vendin e vet në fe. Dhe vërtetë ka njerëz të devotshëm, të thjeshtë që nuk kanë kryer kurrfarë shkolle apo teolgjie, mirëpo kanë besim më të madh se ndoshta një apo shumë teologë që kanë shkurar libra të llojllojshëm mbi Zotin. E pra, ne do të gjykohemi sipas veprave.
I dashuri "i krishteri" unë po të dëshirosh kam shumë ide për të kaluarën, dhe i kam mësuar ashtu siç më kanë mësuar si çdo besimtarë në rrethin e vet, mirëpo më kanë mësuar edhe një gjë: e kaluara s'guxon të qëndrojë pengesë për të ardhmën. Nga e kaluara mësojmë. E kaluara do të duhej të na drejtojë që të këqijat mos të përsëriten. Përndryshe për sa i përket fajtorëve, po deshëm, mund t'i gjejmë sa të duash. Porse, sa ka dobi të tregojmë vazhdimisht në fajtorët që e "komplikuan" realitetin.
Unë për këtë arsye pyes vetveten: Si mund ta kryej unë vullnetin e Shëlbuesit tim që thotë: Të gjithë të jenë një!

[deshmuesi]

/-----------/
(Teksti u fshi, pasi është lidhur me temën tjetër: "Mema e Zotit..." (Shpresmiri)).

[Shpresmiri]

/----------/

(Shkrimi si përgjigje në pyetjen e lartëbërë u fshi me të njëjtën arsye të lartëpërmendur (Shpresmiri)).

[Shpresmiri]

LËVIZJA EKUMENIKE

Kjo është një lëvizje në gjirin e Kishës së Krishterë për të gjetur edhe një herë bashkimin që Krishti dëshironte të ishte midis të dishepujve të vet. Në historinë e krishterë ka disa që kanë vuajtur nga ndasitë e bashkësisë së krishtere dhe kanë bërë çmos për të bashkuar Kishat. Këto përpjekje kanë ndihmuar për të krijuar, në shekullin XX, lëvizjen ekumenike (prej fjalës greke “oikumene”), që do të thotë bota e banuar.
Ekumenizmi modern filloi të merrte trajtë në Konferencën e Edinburgut më 1919, që së fundi na çon në krijimin e Konferencës së Krishterë Botërore mbi Jetën dhe Fjalën. Pas dy vjetësh u zhvillua në Lozanë Konferenca e Parë Botërore mbi fenë e urdhërat, e cila studjoi bazat teologjike të Kishës e të njësisë së saj. Kur u bë takimi i dytë i këtyre organizmave më 1937, ranë në një mendim për shkrirjen e tyre në një Koncil të vetëm botëror të Kishave (Word Council of Churches: W.C.C). Më 1938 u reduktua një kushtetutë, por Lufta e Dytë Botërore e vonoi inaugurimin e vërtetë të K.B.K. deri më 1948. Në Gjenevë u caktua selia e K.B.K., pasi Zvicra ishte asnjanëse në çështjet politike.
Në fillim pjesa më e madhe e iniciativave vinte prej Kishave Protestante, por një letër e Patriarkut Ekumenik të Stambollit, më 1920, i ftoi të gjitha Kishat e Krishtit që të lidheshin fort me njëra-tjetrën për të punuar së bashku. Që nga fillimi, Kishat Ortodokse ishin anëtare efektive të K.B.K. Pothuajse në të gjitha kombet janë zhvilluar Koncile të kishave, si kombëtare, ashtu edhe krahinore. Gati të gjitha Kishat Ortodokse e Protestante janë anëtare të K.B.K. megjithatë disa të tjera, sidomos ato me tradita evangjeliste protestante, nuk janë bashkuar në K.B.K.
Në kohën e Koncilit të Vatikanit II, Kisha Katolike përpiqej për çështjen e ekumenizmit. Tani për tani Kisha Katolike, megjithëse nuk është anëtare, është lidhur ngusht me K.B.K. Anëtarët katolikë gjenden në komitete të ndryshme dhe Kisha Katolike merr pjesë në aktivitetet që zhvillohen. Më 1964 Papa Pali VI ngriti një sekretariat të Vatikanit që do të punonte për bashkimin e plotë të të krishterëve. Çdo vit, javën e tretë të Janarit, të krishterët e të gjitha kishave, luten për bashkimin e krishterë dhe mundohen t’i japin shkas me lexime, me kremtime fetare të përbashkëta e me takime të tjera të kësaj natyre. Bashkimi ekumenik shihet edhe më qartë në studimet biblike dhe në përkthimet ekumenike të Biblës.
Sa u tha më sipër është një shënim i shkurtër mbi zhvillimet historike që u bënë në 20 shekujt e kaluar që nga koha e Krishtit. Për të treguar se si dolën Kishat Ortodokse, Protestante e Katolike, dhe për të nxjerrë në pah kundërshtimet kryesore, kam arritur të marr parasysh, ndoshta pak tepër rëndë, kundërshtimet që kanë ndarë kishat e krishtera në të kaluarën, pasojat e të cilave i ndjejmë edhe në ditët tona.
Kjo është një pamje e dhimbshme e historisë së krishterë dhe asnjë i krishterë sot nuk dëshiron që këto ndarje të vazhdojnë. Por duhet të marrim parasysh se ndarjet janë të pranishme që disa shekuj përpara, dhe kjo e bën të vështirë zgjidhjen e tyre në një kohë të shkurtër, sepse ato kanë lënë gjurmë në mënyrën e kuptimit të fesë së krishterë. Kështu ndërsa komisinet e teologëve të të gjitha kishave përpiqen t’i kalojnë brezat e mosmarëveshjes, të krishterët duhet të lodhen që të ndërtojnë bashkimin me qëndrim miqëise, me lutje të një mendimi e punë të përbashkët, që t’i çojnë kishat e ndryshme drejt kapërcimit të kundërshtimeve. Kështu të krishterët do të kërkojnë të shpejtojnë ditën në të cilën kanë për të qenë përsëri një, në bashkim dashurie, sipas lutjes së Jezusit në Darkën e Fundit.

[i shpetuari]

I DASHUR SHPRESEMIRE!
IKUMENIZMI DO TE BASHKOJE TE GJITHA FETE E KRISHTERE NE DEM TE DOKTRINES SE SHENJTE. PRA SI MUND TE BASHKOHEN TE KRISHTERET E VERTETE ME ATA QE NUK I PERMBAHEN FJALES SE PERENDISE? KY DO ISHTE GABIMI ME I MADH QE EKZISTON. PALI I THOTE TIMOTEUT TA RUAJE DOKTRINEN JO TA KOMPROMENTOJE PER SHKAK GJOJA TE UNITETIT. UNITETI EKSISTON MIDIS TE KRISHTEREVE TE VERTETE DHE S'KA NEVOJE TE KETR NJE UNITET ME ATA QE E KANE KOMPROMENTUAR FJALEN E PERENDISE.
SAPER ATE QE THUA TI SE REFORMIMI ISHTE NJE KATASTROFE E MADHE, E KE SHUME GABIM. REFORMIMI DUHEJ TE NDODHTE NDRYSHE KANCERI DO PERHAPEJ NE TE GJITHE TRUPIN DHE DO SHKAKTONTE VDEKJEN E KISHES. PRANDAJ KANCERI U HOQ NGA TRUPI.
PALI THOTE KINI UNITET NE FRYME. POR SI MUND TE KETE UNITET NE FRYME ME ATA QE NUK E KANE FRYMEN E PERENDISE?
I DASHUR SHPRESEMIRE ME FAL SE NDOSHTA TE FOLA VRAZHDE. POR NUK MUND TE RRIJA PA TI THENE KETO FJALE. SEPSE JEMI THIRRUR NGA ZOTI TE THEMI TE VERTETEN.
TE UROJ ZOTI TE BEKOFTE. I SHPETUARI.

[Shpresmiri]

"i shpëtuari" në rend të parë të falënderoj për inkuadrimin tënd në këtë temë. Me sa shohë e ke vërejtë se këtu ka gjëra që nuk e lënë njeriun të ftohtë (indiferent).

Ke shkruar:
"IKUMENIZMI DO TE BASHKOJE TE GJITHA FETE E KRISHTERE NE DEM TE DOKTRINES SE SHENJTE."

Që në fillim më duhet të them se një përfytyrim i këtillë i ekumenizmit nuk është i drejtë. Që të bashkohemi nuk do të thotë të jetojmë në rrena apo hereza, sidomos nuk do të thotë t`i mbyllim sytë para gabimeve. Pikërisht e kundërta. Bashkimi/uniteti është mu për shkak të së vërtetës. E vërteta nuk lejon kurrfarë mashtrimi apo njëfarë "loje" fëmijësh ku njëri mund ta bëjë këtë tjetri atë dhe në fund të gjithë nëpër shtëpitë e veta.
Më duhet ta bëj me dije se lëvizja ekumenike ka fillu me iniciativën e protestantëve. Kisha katolike e respekton shumë këtë iniciativë dhe konsideron se besimtarët e kanë obligim të inkuadrohen për bashkimin e të gjithëve. Së paku në parim asnjë i krishterë nuk mund të jetë kundër.
"i shpëtuari" të është shmangur gjëja kryesore kur nuk e favorizon unitetin e të gjithë të krishterëve, e ajo është vullneti/dëshira e vetë Shpëtuesit tonë, Jezu Krishtit: Që të gjithë të jenë një. Çka të bëjmë pra? A thua nuk do ta marrim në konsiderim vullnetin e Shpëtimtarit tonë?! E vërteta i merr në konsiderim të gjitha aspektet dhe jo, ashtu të them, vetëm doktrinën (pasi ke inzistuar në vërtetësinë e doktrinës). Unë nuk mund ta kuptoj si një i krishterë që jeton në "frymën e Perendisë" të mos ta respektojë vullnetin e po kësaj Perendie.
Më lejo të jem pak më i drejtpërdrejt. Kam përshtypjen se protestantët (po flas qëllimisht në përgjithësi) në qëllimin e tyre të mirë (ruajtja e pastër e doktrinës së fesë) të përdorin edhe mjete të pahijshme për vet doktrinën së cilës i besojnë. Njësoj si ajo gruaja që së bashku me ujin e ndotur hedh edhe fëmijën.

Ne të krishterët nuk mund të mos e marrim në konsiderim amanetin që na la Jezu Krishti. Dhe nuk është gjë e vogël të jesh shkandull faqe botës (besimeve tjera). A është e mundshme që një protestant ta barazojë, po e zëmë, një katolik apo një ortodoks me një musliman?! Asgjë mos të kishim të përbashkët e kemi Shpëtimtarin e përbashkët! E mos t`i përmendi edhe sa e sa gjëra që na bashkojnë.

Sigurisht se këtu luan rol të madh konceptimi i Kishës si të tillë. Kemi të bëjmë më pak me një "kthim" në gjendjen e mëparshme dhe më shumë me jetën e ardhshme të përbashkët: afrimin e bashkësive kishtare si të tilla. Nuk janë të gjitha vlerat të njëjta: janë disa që janë më pak të vlefshme e janë disa që nuk mund të zëvendësohen apo të flijohen.
Përse ësht rrezik për doktrinën e fesë që në të ardhmën Kishat të angazhohen bashkarisht që ta formojnë këtë botë profane e ta bëjnë më humane pra më të krishterë. Që të angazhohen për paqe, për largimin e diskriminimit dhe paragjykimeve, për drejtësinë sociale, për mbrojtjen e të dobtëve dhe nevojtarëve.
Ato edhe janë duke e bërë, vetëm dua ta di se çka mendon.

Zoti me ty!

[i shpetuari]

I DASHUR SHPRESMIR !
KUR THUA SE DUHET TE FLIJOJME DICKA(DOKTRINEN NE KETE RAST) KY NUK ESHTE URDHERI I PERNDISE POR URDHERI I PERENDISE ESHTE TA RUAJME TE PASTERT DOKTRINEN E SHENJTE QE ZOTI NA E KA LENE NE RUAJTJE.
SAPER ATE QE THUA SE DUHET TE BASHKOHEMI PER TA BERE BOTEN ME HUMANE BOTA NUK BEHET ME HUMANE ME ANE TE FORCAVE TONA POR ME ANE TE UNGJILLIT. UNGJILLTARI I MADH D.L. MOODY KA THENE:" BOTA ESHTE NJE SI ANIJE QE PO MBYTET QE NE NUK MUND TA SHPETOJME ANIJEN POR DUHET TE SHPETOJME NJERZIT QE JANE NE ANIJE, SEPSE ANIJA ESHTE DUKE U MBYTUR SEPSE ESHTE CARE."
VERTET DESHIRA E SHPETIMTARIT ESHTE TE BASHKOHEN TE KRISHTERET POR JO ME ATA QE VETEM EMRI I KA MBETUR I KRISHTERE. SEPSE KRISHTERET JANE TE BASHKUAR DHE PERBEJNE TRUPIN E KRISHTIT.
DO TE THEM EDHE NJE GJE TJETER SE BOTA NDAHET NE DY FE. NJERA ESHTE SHQIPTUAR "BEJ". DHE KJO FE KERKON E PRET QE NJERZIT TE SHKOJNE TEK PERENDIA ME FORCAT E VETA PER SHPETIM( DHE KETU FUTET EDHE FEJA KATOLIKE) PRA DUKE BERE VEPRA TE MIRA. ESHTE EDHE NJE FE TJETER QE SHPIPTOHET "BERE" SEPSE KRISHTI BERI GJITHSHKA NE KRYQ. AI THA U KRYE, QE DOMETHENE SE AI KREU VEPREN E SHPETIMIT PER NE DHE NUK PRET QE NE TE BEJME GJE(SEPSE EDHE SIKUR TE DUAM NUK MUND TE BEJME GJE PER SHPETIMIN AI ESHTE BERE NGA KRISHTI). DHE TEK KJO FE BEJNE PJESE TE GJITHE ATA QE ME BESIM KANE PRANUAR ZOTIN JEZUS SI ZOTIN E SHPETIMTARIN E TIJ PERSONAL DHE JANE LINDUR SERISH.
PALI TEK EFESIANET 2:8,9 THOTE ME ANE TE HIRIT DHE NEPERMJET BESIMIT JU KENI SHPETUAR DHE KJO NUK ESHTE PREJ JUSH ESHTE DHURATE E PERENDISE JO PREJ VEPRAVE QE ASKUSH MOS MBURRET.
DO TE BEJ NJE PYETJE TY SHPRESMIR. A JE LINDUR TI SERISH?
A E KE PRANUAR JEZUSIN SI ZOTIN E SHPETIMTARIN TEND NE BAZE TE VEPRES SE TIJ NE KRYQ DHE JO VEPRAVE TE MIRA?
TE UROJ ZOTI TE BEKOFTE. I SHPETUARI.

[Seminarist]

Shpresmir,

ty te lumte per idealin qe ndjek, se ne fund te fundit, dashuria edhe mirekuptimi eshte edhe qellimi i jetes se krishtere, pa te cilat edhe doktrina vete nuk do te na bente dobi, thote Shen Pavli...

Sidoqofte, une habitem pak, pasi mesa di une, katoliket kane qene (ndoshta edhe jane ende) me te rezervuarit ne levizjen ekumenike, ps ne Keshillin boteror te Kishave, anetar i se ciles eshte edhe Kryepiskopi yne, Anastas Janullatos.

Une kam hasur nder shume materiale e pamfleta qe shpalosin aspekte te Ekumenizmit, edhe te them te drejten, ne qarqet ortodokse te atyre qe jane "radikale", shihet si herezia qe i paraprin Antikrishtit, kritikohet ashper edhe paralajmerohen madje edhe figurat kishtare ortodokse qe jane pjesemarres ne ate levizje.

Tashti, sic mund ta dish edhe vete, historikisht Kisha ka qene disa mendimesh (dy kryesisht) ne drejtim te ekumenizmit, dmth komunionit me ata qe jane jashte Kishe, ku hyjne persona heretike per shkaqe doktrinore apo kanonike...

ps, Ti e di luften e madhe ne kohen e Qiprianit te Kartagjenes me lapsusit, ata qe gjate persekutimeve te Romakeve kishin mohuar Krishtin, edhe ishin rikthyer serish.....

po ashtu edhe luften e madhe me Ikonoklastet.....

Pastaj Kisha eshte e perbere edhe ne individe, secili i ndryshem nga tjetri.

Une, sot, mendoj se ne rast se do te behej fjale per ndonje tolerim ekumenizmi, kjo gje mund tu takoje me pare ortodokseve ma katoliket (nqs do te perpuqeshin edhe bashkimet politiko-kulturore qe jane percare aq shume nderkohe), si edhe me ritet kopte e armene, qofte edhe me Anglikanet radikale, jo te reformuarit.


Ata qe une nuk i imagjinoj dot ne ekumenizem jane levizjet sektare qe filluan me reformacionin pas Luterian, dmth protestantet edhe evangjelistet e sotshem. Arsyeja per kete eshte, se perjashto Luterin, qe e rruajti deri ne nje fare mase Misterin e Kungimit edhe Pagezimit, protestantet kane mohuar edhe rrenuar aq shume, sa qe nje ekumenizem eukaristik me ta eshte i pamundur, nuk ka lidhje fare.

Sidoqofte, une nuk do ta hidhja poshte cdo lloj perpjekje ekumenizmi qe ka ne qender te vet, mirekuptimin, paqen midis komuniteteve......e asgje me shume se kaq.

Vertet, sic e pranon edhe I SHPETUARI, doktrina eshte e Shenjte edhe e paprekshme,

problemi eshte se ndoshta I SHPETUARI nuk e di mire ende se per cilen DOKTRINE behet fjale...

Ketu desha te shtoj, se ne Kishen ortodokse edhe ata Eter qe kane qene ne dukje teper te ashper kundrejt cdo lloj kontakti fizik me mohimtare te se vertetes, kur vjen puna tek dashuria e krishtere, ata pergjerojne gjithkend qe te duan te gjithe njerezit pa dallim....

Nje frike e mundeshme qe mbizoteron levizjen ekumenike eshte edhe degradimi qe mund te pasoje, dashje pa dashje, nga keto levizje ne dukje paqesore. Edhe kjo eshte nje pike, qe qendron. Gjithsesi, une mbeshtes Episkopin tim, Janullatos ne kete ceshtje!

[Matrix]

Ekumenizmi eshte pasoje e politikes se globalizmit qe po behet gjithmone mbizoteruese. Me siguri qe keto politika nuk jane aspak ortodokse, perderisa ato pranojne faktin qe cdo besim eshte i pranueshem, e thene ndryshe cdo gje eshte relative dhe asgje absolute, madje as besimi tek Zoti!
Une jam pozicionuar kunder ketyre levizjejeve, qofte dhe sikur kjo te pranohet nga Kryepeshkopi Anastas! Ai nuk shpreh mendimin e gjithe Kishes se Shqiperise(ne kete pike), por vetem mendimin e tij personal.

Shpeshhere kjo levizje eshte thjesht politika e grupeve te ndryshme qe synojne nje qeverisje mbareboterore dhe rrenimin e cdo besimi, vlere, patriotizmi deri dhe ne shkaterrimin e qelizave te shoqerise qe jane Familja!

PRA: KUNDER GLOBALIZMIT!!!!

[i shpetuari]

Postuar më parë nga klod
Shpresmir,

ty te lumte per idealin qe ndjek, se ne fund te fundit, edhe dashuria mirekuptimi eshte edhe qellimi i jetes se krishtere, pa te cilat edhe doktrina vete nuk do te na bente dobi, thote Shen Pavli...

Sidoqofte, une habitem pak, pasi mesa di une, katoliket kane qene (ndoshta edhe jane ende) me te rezervuarit ne levizjen ekumenike, ps ne Keshillin boteror te Kishave, anetar i se ciles eshte edhe Kryepiskopi yne, Anastas Janullatos.

Une kam hasur nder shume materiale e pamfleta qe shpalosin aspekte te Ekumenizmit, edhe te them te drejten, ne qarqet ortodokse te atyre qe jane "radikale", shihet si herezia qe i paraprin Antikrishtit, kritikohet ashper edhe paralajmerohen madje edhe figurat kishtare ortodokse qe jane pjesemarres ne ate levizje.

Tashti, sic mund ta dish edhe vete, historikisht Kisha ka qene disa mendimesh (dy kryesisht) ne drejtim te ekumenizmit, dmth komunionit me ata qe jane jashte Kishe, ku hyjne persona heretike per shkaqe doktrinore apo kanonike...

ps, Ti e di luften e madhe ne kohen e Qiprianit te Kartagjenes me lapsusit, ata qe gjate persekutimeve te Romakeve kishin mohuar Krishtin, edhe ishin rikthyer serish.....

po ashtu edhe luften e madhe me Ikonoklastet.....

Pastaj Kisha eshte e perbere edhe ne individe, secili i ndryshem nga tjetri.

Une, sot, mendoj se ne rast se do te behej fjale per ndonje tolerim ekumenizmi, kjo gje mund tu takoje me pare ortodokseve ma katoliket (nqs do te perpuqeshin edhe bashkimet politiko-kulturore qe jane percare aq shume nderkohe), si edhe me ritet kopte e armene, qofte edhe me Anglikanet radikale, jo te reformuarit.


Ata qe une nuk i imagjinoj dot ne ekumenizem jane levizjet sektare qe filluan me reformacionin pas Luterian, dmth protestantet edhe evangjelistet e sotshem. Arsyeja per kete eshte, se perjashto Luterin, qe e rruajti deri ne nje fare mase Misterin e Kungimit edhe Pagezimit, protestantet kane mohuar edhe rrenuar aq shume, sa qe nje ekumenizem eukaristik me ta eshte i pamundur, nuk ka lidhje fare.

Sidoqofte, une nuk do ta hidhja poshte cdo lloj perpjekje ekumenizmi qe ka ne qender te vet, mirekuptimin, paqen midis komuniteteve......e asgje me shume se kaq.

Vertet, sic e pranon edhe I SHPETUARI, doktrina eshte e Shenjte edhe e paprekshme,

problemi eshte se ndoshta I SHPETUARI nuk e di mire ende se per cilen DOKTRINE behet fjale...

Ketu desha te shtoj, se ne Kishen ortodokse edhe ata Eter qe kane qene ne dukje teper te ashper kundrejt cdo lloj kontakti fizik me mohimtare te se vertetes, kur vjen puna tek dashuria e krishtere, ata pergjerojne gjithkend qe te duan te gjithe njerezit pa dallim....

Nje frike e mundeshme qe mbizoteron levizjen ekumenike eshte edhe degradimi qe mund te pasoje, dashje pa dashje, nga keto levizje ne dukje paqesore. Edhe kjo eshte nje pike, qe qendron. Gjithsesi, une mbeshtes Episkopin tim, Janullatos ne kete ceshtje!

[i shpetuari]

I DASHUR KLOD!
TI THUA:
" dashuria edhe mirekuptimi eshte edhe qellimi i jetes se krishtere, pa te cilat edhe doktrina vete nuk do te na bente dobi, thote Shen Pavli..."
UNE PO TE PYES: KU E KA THENE PALI KETE? SEPSE UNE E KAM LEXUAR SHUME HERE BIBLEN DHE NUK E KAM GJETUR NJE THENIE TE TILLE ATJE. PRA PO PATE MUNDESI NA E THUAJ SE KU ESHTE SHKRUAR KJO NE BIBEL QE EDHE NE TE MUND TE BINDEMI.
SEPSE UNE NE BIBEL KAM GJETUR KETO VARGJE QE FLASIN PER RUAJTJEN E DOKTRINES:
GALATASVE 1:8,9; EFESIANEVE 4:14; 1TIMOTEUT 1:3,10;4:6,13;6:3-4;2TIM 4:1-4;TITI 1:9;2:1;2GJONIT 9,10.
PO TE SJELL FJALET E VETEM DY PREJ TYRE.
"PREDIKO FJALEN, NGUL KEMBE ME KOHE DHE PA KOHE, KRITIKO DHE QORTO, KESHILLO ME CDO DURIM DHE DOKTRINE, SEPSE DO TE VIJE KOHA(DHE AJO KOHE TANI KA ARDHUR) KUR NJERZIT NUK DO TA DUROJNE DOKTRINEN E SHENDOSHE, POR SIPAS ENDJEVE TE VETA, DO TE MBLEDHIN GRUMBULL MESUES PER TE GUDUSISUR VESHET(D.M.TH PER TE DEGJUAR ATE QE U PELQEN ATYRE JO ATE QE ATA KANE NEVOJE) DHE DO TI LARGOJNE VESHET NGA E VERTETA E DO TI SJELLIN(KTHEJNE) DREJT PERRALLAVE"(2TIM 4:2-4).
"KUSHDO QE SHKON TEJ DHE NUK QENDRON NE DOKTRINEN E KRISHTIT, NUK KA PERENDI; KUSH QENDRON NE DOKTRINEN E KRISHTIT, KA ATIN DHE BIRIN. NE QOFTE SE DIKUSH VJEN TEK JU DHE NUK SJELL KETE DOKTRINE, MOS E PRANONI NE SHTEPI DHE MOS E PERSHENDETNI"(2GJONIT9,10).
JA PRA PSE DHE SA E RENDESISHME ESHTE RUAJTJA E DOKTRINES I DASHUR KLOD.
PALI GJITHASHTU THOTE TEK GALATASVE1:8,9 "POR EDHE SIKUR NE OSE NJE ENGJELL I QIELLT T'JU PREDIKONTE NJE UNGJILL(DOKTRINE, MESIM) TE NDRYSHEM NGA AI QE JU KEMI PREDIKUAR, QOFTE I MALLKUAR...... NE QOFTE SE DIKUSH JU PREDIKON NJE UNGJILL TJETER NGA AI QE KENI MARRE, QOFTE I MALLKUAR".
PRA I DASHUR KLOD LEXO KETO VARGJE ME KUJDES DHE DO TA KUPTOSH RENDESINE E RUAJTJES SE DOKTRINES.
ZOTI JU BEKOFTE. I SHPETUARI.
P.S. JAM 100% DAKORT ME FJALET E MATRIX.

[Seminarist]

Matrix,

Ekumenizmi vertet qe nuk eshte nje ceshtje e detyrueshme kanonike per te krishteret ortodokse (shpresoj qe keto mosdetyrueshmeri te mos behen mjete justifikimi per sektarizem e perbuzje karshi atyre qe nuk jane ne Kishe), por arsyeja perse une thashe se mbeshtes Kryepiskopin Janullatos, ne kete, si ne te gjitha ceshtjet e tjera, eshte se une di fare mire se:

ai duke qene nje klerik ortodoks i mirenjohur per pervojen e tij jetesore e fetare, per studimet e tij, per interesat e tija humane, edhe mbi te gjitha e pervec ketyre, duke qene Episkopi i Kishes, dmth Ikone mistike e Krishtit ne jeten kishtare, them se vizioni i tij per Kishen, boten edhe jeten eshte ne nje fare menyre vete vizioni i Krishtit, edhe megjithese ai eshte edhe nje individ, gjithsesi ai meriton ti jepet prioriteti ne keto gjera, edhe mendimet e tij duhen pare si me te mirat te mundeshme ne Kishe, sidomos kur Kisha nuk ka aq njerez me pervoje e vjetersi, qe te mund te kene nje opnion efikas ne kete e te tjera ceshtje kishtare.

Te mos harrojme se ortodokset, pervec se jane te rinj ne Shqiperi, ata shume ngjasisht mendojne ende edhe me prapavija ideologjish te kaluara, apo ndikimesh kulturore. Keshtu shume vete edhe pse besimtare, do ta gjykonin Ekumenizmin, te prirur nga trysnia politike qe u eshte bere gjithe jeten si propagande, apo dikush tjeter i shtytur nga mosformime te mjaftueshme per te gjykuar drejt.

Apo jo?

Mosgatishmeria edhe mosnxitimi, Matrix, per te patur opinione personale, te pavarura, nuk te demton ty, sidomos kur ti keto "prioritete" ia nenshtron Kreut te Kishes, por, ne te kundert, ato te japin hir edhe perparim shpirteror.


GLOBALIZMI eshte nje term abuzues edhe paragjykues, qe perdoret nga "frikacaket" e njohjes jashte vetes, per ata qe te shtyre nga deshira per mirekuptim, marreveshje, komunikim, respekt pavaresisht nga prapavija fetare, racore etj, guxojne te thyejne barrierat edhe barrikadat edhe jane ne kerkim te njeriut vete, qe sic i tha edhe Kryepsikopi Janullatos atij muslimani qe iu perul ne Ardenice edhe i kerkoi bekim (po te ish e mundur se i jepej nje muslimani), se ti je Ikone e Perendise se gjalle, keshtu qe zgjati doren edhe e bekoi. Pra nuk e refuzoi "komunionin, apo "Ekumenizmin" me kete te papagezuar, por u perpoq te shohe tek ai te miren, te perbashketen, hyjnoren.

Ne kete prizem, Matrix, edhe per kete arsye marrin pjese personalitete si Imzot Janullatosi, ne ato levizje!


*******************


I SHPETUAR!

Une e kam shpjeguar shpesh here, megjithse ti nuk ke si ta dish, meqe je i ri ne forum, se une nuk para pelqej qe kur te permend nje varg te aluduar te Bibles, sidomos kur ka te beje me ceshtje morale se shumti, ti referohem, sikunder preferojne protestantet, me leter, kapitull e varg, pasi une nuk kam frike nga Bibla edhe nuk e shoh te arsyeshme qe kur me flet dikush per Biblen ose prej bibles, une ta kontrolloj ne vend, ne eshte apo nuk eshte ashtu.......

madje nje koncept i tille, qe ka ardhe prej pas Reformacionit, me duket pak i habitshem, pasi shpreh frike, mosbesim, ngurtesi....


sidoqofte, meqe dashke ta dish, lexo 1Kor13, te gjithe kapitullin edhe do ta shohesh...

vetem, mbaj ne mend, se une nuk thashe se Doktrina nuk ka rendesi, madje kam thene te kunderten, po ta veresh, por thashe se Doktrina pa dashurine nuk te ben dobi....


shendet!

[Matrix]

I dashur Klod,

Ne rradhe te falenderoj, qe ndonese jemi te dy ortodokse, kemi guximin t'i shprehim mendimet tona hapur dhe kur ato nuk na perputhen te dyve!

Une kam respektin maksimal per Kryepeshkopin tone dhe per Ate qe ai njeri perfaqeson, por po ashtu kam dhe respektin maksimal per ato 7 sinode qe u mbajten dikur! Mos harro, vella im ne Krishtin, se ato sinode jane vaditur me gjak martiresh! Mos harro se ne ato sinode jane anatemuar heretiket!

Dhe dicka tjeter, respekti per njeriun, kushdo qofte ai, nuk duhet te ngaterrohet aspak me respektin per doktrinat e tjera! Nuk mund t'i ferkojme shpatullat e dikujt qe thote "S'ka rendesi besimi ne Zoti" apo "Cdo besim eshte nje rruge e ndryshme qe te con tek i njejti vend", sepse kjo do ishte fyerje jo vetem per besimin tone ortodoks, por per cdo besim tjeter!

Ekumenizmi eshte pjese e globalizmit, dhe qe te dyja mendoj se jane levizje politike! Keto nuk kane asgje te perbashket me Dashurine e Krishtere!

Pra te mos i ngaterrojme gjerat!

Me respekt e dashuri,
Vellai yt ne Krishtin