Pėrmbajtja:

Lindja e imamit
Pozita e Husejnit
Roli i imamit nė vazhdimėsinė e Islamit
Pėrse u gjet revolucioni
Shkaqet e revolucionit
Tradhtia e Banorėve tė Kufės
Nisja pėr nė Irak
Nė Kerbela
Nata e dhjetė
Dita e Ashurasė
Rezultati i revolucionit


Lindja e imamit


Nė ditė e tretė tė muajit Sha’ban tė vitit katėr tė hixhrit njė lajm gėzimit iu dha Pejgamber Muhammedit (s.a.) pėr lindjen e imam Husejnit (a.s.). Pejgamberi (s.a.) si era shkoi tek shtėpia e Aliut (a.s.) dhe Fatimesė (a.s.) dhe i tha Esmas sė bijės sė Umejs:


“O Esma mė sill djalin tim”.


Ajo ia dėrgoi vogėlushin tė cilin e kishin mbėshtjellė me njė copė tė bardhė. Pejgamberi (s.a.) e mori prej saj e pėrqafoi dhe thėrriti ezanin nė veshin e djathtė tė tij dhe ikametin nė tė majtin. Pastaj e vendosi nė prehėrin e tij dhe i shkuan sytė lot. Esma i tha: Nėna dhe babai im qofshin kurban pėr ty pėrse po qanė? Ai (s.a.) tha: Qaj pėr kėtė djalin tim. Ai njė orė ka qė ka lind i tha Esma: Ai (s.a.) tha:


“O Esma kėtė djalin tim do ta vrasi njė grup devijuesish mbas Meje. Ata nuk do tė kenė shefaatin tim tek Zoti”. Pastaj tha: “O Esma mos i thuaj Fatimesė kėto qė tė thashė sepse ajo ka kohė qė e lindi atė”. Pastaj Pejgamberit (s.a.) i edhi urdhėri i Zotit pėr emrin e voglushit tė bekuar. Ai iu drejtua Aliut (a.s.) dhe i tha: “Quaje Husejn”.


Pozita e Husejnit


Pėr Husejnin (a.s.) gjindet ajo pozitė e lartė nė tė cilėn ndodhen vetėm gjyshi i tij, babai dhe nėna e tij, vėllai i tij dhe imamėt prej gjenezės sė tij. (Paqja dhe mėshira qoftė mbi tė gjithė). Pėrveē ajeteve kura’nore tė cilat pėrmendin pozitėn e Imam Husejnit (a.s.) sė bashku me pozitėn e Ehli Bejtit (a.s.) poashtu hadithet e Pejgamberit janė tė shumta rreth kėsaj ēėshtje:



1. Nė Sahihin Termidhi: Ja’la El–Amirij ka transmetuar thėnien e Pejgamberit (s.a.): Husejni ėshtė prej meje dhe unė jam prej Husejnit. Allahu e don atė qė e don Husejnin. Husejni ėshtė degė tė pemės sė Ehli Bejtit...

2. Njė ditė Imam Husejni (a.s.) Kaloi pranė disa tė fukarenjėve tė cilėt ishin tė mbuluar me xhube dhe po hanin copa buke. Ai i pėrshėndeti ata dhe ata e ftuan nė mesin e tyre pėr tė ngrėnė. Husejni (a.s.) u ul dhe tha: Nėse ky ushqim nuk do tė ishte sadekat do tė haja me ju. Pastaj i tha atyre: Ēohuni pėr nė shtėpinė time. Ai (a.s.) i ushqeu ata i veshmbathi dhe urdhėroi qė tė jepnin atyre dėrheme.

3. Shuajb ibn Abdurrahman ka transmeuar duke thėnė.“Ditėn e vrasjes nė shpinėn e Husejnit u panė njolla. Pėr kėtė pyetėn Zejnel Abedini (a.s.) (djalin e Husejnit) (a.s.) Ai tha: Kjo ėshtė pėr shkak tė trastave qė mbante mbi shpinėn e tij duke i shpėrndarė nėpėr shtėpitė e vejave, jetimėve, dhe tė mjerėve).

4. Njė shėrbyes bėri njė veprim i cili e meritonte edukimin. Imami (a.s.) donte ta edukonte. Ai shėrbyesi i tha: O Zotnia ime {... dhe bllokuesit e inateve...}. Imam Husejni (a.s.) tha: Lėrėni atė. Ai shėrbyesi tha: {falėsi pėr njerėzit}. Imam Husejni (a.s.) i tha: Unė tė kam falur ty. Shėrbyesi tha: {Zoti i don bamirėsit}. Imam Husejni (a.s.) tha: Ti je i lirė pėr hir tė Zotit. Ty do tė jap mė tepėr se tė jepja}.



Roli i imamit nė vazhdimėsinė e Islamit


Ēdo person qė lexon jetėn e Husejnit (a.s.) tė birit tė Aliut (a.s.) do tė gjej se, roli i imam Husejnit (a.s.) nė jetėn islame ka filluar shumė herėt. Ai (a.s.) ndihmoi lėvizjet e para islame ku ishte akoma i ri. Rol tė madh Husejni (a.s.) luajti nė kohėn e hilafetit tė babait tė tij duke marrė pjesė nė tre luftėrat pėr krah me Aiun (a.s.): Lufta e Xhemelit, lufta e Sifinit, lufta e Nehrevanit. Nė kohėn e hilafetit tė vėllait tė tij Hasanit (a.s.), ai jetoi si ushtar bindės pėr vėllanė e tij. Husejni (a.s.) jetoi tė gjiha nodhitė qė ndodhėn nė kohėn e Imam Hasanit (a.s.), ndėr to dhe “pajtimin”. Pastaj imam Husejni (a.s.) sė bashku me vėllanė e tij dhe Ehli Bejtin shkuan nė Medine pėr tė spjeguar ligjet e Sheriatit dhe pėr tė mbrojtur shpalljen prej rrymės devijuese. Mbas vdekjes sė vėllait tė tij imam Hasanit (a.s.), roli i imam Husejnit (a.s.) hyri nė njė fazė tė re. Roli i ēdo imami (a.s.) ėshtė kufizuar me natyrėn e situatave shoqėrore, menduese, dhe politike. Nė kėtė periudhė imam Husejni (a.s.) u ballafaqua me planet devijuese tė beni umejit pėr shoqėrinė islame. Ai jetoi ndodhitė qė ndodhėn mbas firmosjes sė pajtimit. Ky planifikim armiqėsor kishte burimin nė:



1. Pėrhapjen e terrorizmit dhe nė vrasjet e tė gjithė atyre qė kundėrshtojnė udhėheqjen umovite dhe nė veēanti ndjekėsit e imam Alisė (a.s.).

2. Shpenzimi i parave pėr tė blerė ndėrgjegjet e personave me qėllim qė sundimi i tyre tė behet i qėndrueshėm dhe qėllimet e zeza tė tyre tė pėrhapen dhe realizohen.

3. Ngushtimi ekonomik dhe pėrhapja e urisė. Kjo ka qenė mėnyra mė e keqe e cila pati ndikim nė ummetin musliman.

4. Veprimi pėr tė pėrēarė unitetin e ummetit nė kombėsi, farefise, krahina...

5. Vrasja e imam Hasanit (a.s.), i biri i Aliut (a.s.), i cili ishte pėrfaqėsuesi i vijės sė vėrtetė islame nė jetėn e muslimanėve.

6. Emėrimi i Jezidit (Zoti e mallkoftė) udhėheqės i muslimanve prej Muaviut. Kėtė gjė Muaviu e bėri me dhunė dhe diktaturė nė kundėrshtim me tekstin e pajtimit nė tė cilin thuhej se udhėheqės i muslimanve mbas Muaviut tė jetė imam Hasani (a.s.) dhe nėse nuk ishte Hasani (a.s.) atėherė udhėheqja i kalon Husejnit (a.s.).



Por Muaviu e plotėsoi planin e tij me thyerjen e akt marrveshjes me imam Hasanin (a.s.). Ai kaloi nė njė anė tjetėr, largėt pėr islamin nė ēėshtjen e sundimit. Nė kėtė kohė ummeti islam pėrjetoi fatkeqėsitė mė tė errėta tė historis sė tij ku lėvizjet ishin nė kundėrshtim me vijėn e islamit origjinal.


Dhėnia e hilafetit Jezidit pėr tė drejtuar ummetin dhe pėr tė planifikuar tė ardhmen e tij dhe pėr tė caktuar drejtimin e tij, do tė thonte se islami do tė zhdukej i tėri dhe xhahilia (injoranca) do tė rikthehej por me petk tė ri.


Ummeti musliman u bė zgjedhės i dy rrugėve, ose tė krijojė njė politikė tė re kundėrshtuese e atij realiteti tė detyruar pėr ata sado qė tė jenė viktimat, ose tė pranoi politikėn e pėrhapur dhe tė largohet prej mesazhit tė tj qiellor nė jetėn e tij.


Pėrse u gjet revolucioni


Gjatė leximit tė jetės sė imam Husejnit (a.s.) dhe ndodhive qė jetoi si dhe situatat qė e rrethuan do tė na duket mjaftė qartė se Husejni (a.s.) nuk donte tė zotėronte domosdoshmėrinė e fitores materiale nė luftėn e tij me sundimin e padrejtė umovit.


Por imam Husejni (a.s.) megjithėse e dinte se do tė vritej ishte kurajoz tė shpėrthente revolucionin dhe ēuarjen e tij deri nė fund. Pėrse gjithė kjo kurajo? Pėrse revolucioni? Pėr t’ju pėrgjigjur kėtyre pėrgjigjeve duhet tė shohim kėto tė vėrteta tė mėposhtme:


Sė pari: Caktimi i Jezidit tė biri tė Muavijut udhėheqės i ummetit, i cili ishte pa fe, devijues. Nė tė nuk gjindej kulturė islame. Ai lindi dhe u rrit nė shtėpi ku dielli i udhėzimit nuk ka lėshuar rezet e tij... Nuk ėshtė ēudi nėse shohim tekste historike tė cilat dėshmojnė se Jezidi pinte verė luante bixhoz e shumė veprime nė kundėrshtim me moralet islame.


Sė dyti: Gjendja e pėrgjithshme e ummetit nuk ishte nė atė shkallė qė tė luftoi rrymėn devijuese. Kjo gjendje e sėmurė u anua kah heshtja, rehatia dhe nė drejtim tė interesave vetjake. Nė ato veta mungonte shpirti i xhihadit. Nuk ėshtė ēudi qė shumė prej burrave musliman filluan ta kėshillojnė imamin (a.s.) dhe i thonin tė ndėrrojė mendim dhe tė mos ballafaqohej me beni umejin prej frikės se do ta vrasin. Dhe ata e dinin shumė mirė devijimin umovit nė njė anė dhe se imam Husejni (a.s.) ka tė drejtė nė kundėrshtimin e padrejtėsisė pėrsa i pėrket anės tjetėr. Kjo padrejtėsi ka qenė shkak pėr revolucionin me qėllim qė ndėrgjegjet e vdekura tė ringjallen.


Sė treti: Njohja e ummetit pėr tė kuptuar islamin rreth imametit (udhėheqjes) ligjor dhe qėllimet e tij.


Rrezikshmėria e rrolit tė politikės umovite pėr njohuritė islame. Husejni duke parė kėtė rrezik filloi veprimin e tij pėr tė orientuar ummetin dhe pėr ti sqaruar atyre rrezikshmėrinė e udhėheqjes umovite.


Sepse ajo udhėheqje ishte nė kundėrshtim me udhėheqjen qė kėrkonte islami. Udhėheqja umovite pėrfaqėsonte sundimin diktatorial tė cilin Muaviu e vendosi nė kohėn kur emėroi djalin e tij Jezidin.


Kėshtu imam Husejni (a.s.) filloi predikimin e tij duke sqaruar kėtė ēėshtje pėr mendjet e muslimanėve nėpėrmjet ligjeratave nė ēdo kohė qė ishte e pėrshtatshme pėr tė sqaruar.


Nėse nuk do tė zhvillohej revolucioni i imam Husejnit (a.s.) atėherė ajo pamje qė gjindej nė sundimin umovit, qė ishte krejtėsisht e devijuar, ajo do tė ishte pamja e islamit nė mendjet e njerėzve deri nė ditėt e sotme.


Ishte gjaku i Husejnit (a.s.) qė e shkatėrroi atė pamje dhe iu zbulua historisė dhe popujve tė tjerė devijimi i sundimit umovit nga islami i pastėr dhe origjinal.


Duke qenė se Husejni (a.s.) ishte i biri i Aliut (a.s.) dhe nipi i Pejgamber Muhammedit (s.a.) dhe mbajtės i mesazhit islam ai ishte pjesė e atij mesazhi dhe i pari i cili iu pėrgjigj thirrjes sė mesazhit nė kohėn e tij pėr tė zbatuar pėrgjegjėsinė e tij nė drejim tė kėtij mesazhi.


Dhe se pėrgjegjėsia e tij pėr kėte mesazh duhet tė kryhej me revolucionin dhe nuk gjindej rrugė zgjidhje tjetėr. Nėse nuk do gjindej revolucion nuk do realizohej reformimi. Ky ka qenė qėllimi i imam Husejnit (a.s.) tė cilėn e gjejmė mė tė sqaruar nė thėnien e tij.


“Unė nuk ka dalė as pėr tė bėrė padrejtėsi as pėr tė shkatėruar, as pėr mendjemadhėsi. Por kam dal pėr tė kėrkuar reformim nė ummetin e gjyshit tim. Dua tė urhėroi nė tė mira dhe tė largoj nga tė kėqijat dhe tė eci nė vijėn e gjyshit tim dhe babait tim Ali ibėn Ebi Talib (a.s.).”


Kėto kanė qenė qėllimet bazė tė revolucionit tė Husejnit (a.s.) pra, pėr tė reformuar ummetin e gjyshit tė tij, mbas devijimit qė u pėrhap nė atė ummet dhe vazhdueshmėria e islamit madhėshtorė. Kėto janė mėsime pėr revolucionarėt e tė gjitha brezave pėr tė mbrojtur islamin.


Shakqet e revolucionit


Pa vdekjes sė Muaviut udhėheqjen e mori Jezidi i cili urdhėroi mėkėmbėsit e tij qė ti marrin njerėzve betimin e udhėheqjes dhe prej Husejnit (a.s.) nė veēanti, me qėllim qė njerėzit tė binden se shtėpia umovite ėshtė e palėkundshme dhe e pėrhershme.


Menjėherė Jezidi i shkroi njė letėrt mėkėmbėsit tė tij nė Medine, Velid ibėn Utbeh, qė tė marrė prej banorėve tė Medines nė pėrgjithėsi dhe prej Husejnit (a.s.) nė veēanti betimin pėr Jezidin.


Velidi shpejtoi nė zbatimin e urdhėrit tė sulltanit tė tij duke dėrguar njė prej nėnpunėsve tė vet tek Husejni (a.s.) nė orėt e vona tė natės. Imam Husejni (a.s.) e kuptoi qėllimin e atij nėnpunėsi tė mėkėmbėsit.


Husejni (a.s.) u pėrgatit pėr kėtė gjė dhe mori me vete tridhjet burra prej Ehli Bejtit dhe ndjekėsve tė tij dhe i porositi ata se nėse dėgjojnė zėrin e Husejnit (a.s.) brenda tek shtėpia e mėkėmbėsit tė hyjnė menjėherė nė atė vend.


Biseda filloi dhe Velidi i propozoi betimin e tij pėr Jezidin.


Por imam Husejni (a.s.) i propozoi Velidit qė kėtė ide ta shtynė pėr mė vonė nė njė kohė tė pėrshtatshme dhe i tha:


Unė nuk e jap nė fshehtėsi. Nėse i fton njerėzit na ftoni me to dhe ēėshtja do tė jetė e njejtė


Por Mervan ibėn Hakem, i cili ishte i pranishėm nė bisedė, e nxiste Velidin qė tė marrė betimin prej Husejnit (a.s.) me forcė. Nėse nuk pranon, ėshtė doemosdoshme vrasja e tij.


Imam Husejni (a.s.) nuk u kthye prej qėndrimit tė tij dhe Mervani u inatos dhe paralajmėroi imamin (a.s.). Nė mes dy palėve u zhvillua bisedė e ashpėr me zė tė lartė e cila pėrfundoi me sulmin e shokėve tė Husejnit (a.s.) nė shtėpinė e Velidit dhe e nxorrėn Husejnin(a.s.) prej saj.


Nga kėtu filloi kundėrshtimi i imam Husejnit (a.s.) pėr politikėn tradhėtare dhe vendosi tė zbatoj pėrgjegjėsinė e tij nė drejtim tė mesazhit islam sepse ai ishte imam ligjor i ummetit dhe udhėheqėsi besnik i mesazhit tė pėrjetshėm.


Imam Husejni (a.s.) shkoi tek varri i Pejgamber Muhammedit (s.a.) dhe fali dy reqate pastaj iu lut Zotit (xh.sh.) duke thėnė:


“O Zot ky ėshtė varri i Pejgamberit Tėnd Muhammedit (s.a.) dhe unė jam i biri i vajzės sė Tij. Vėrtetė mė ka ardhur urdhėr dhe Ti e din. O Zot, unė e dua tė mirėn dhe e kundėrshtoj tė keqen. O Zot unė tė pyes Ty, o i plotfuqishėm o Bujar, pėr hak kėtij varri dhe pėr hak tė atij qė ndodhet nė tė qė tė zgjedhėsh pėr mua atė qė pėr Ty gjindet kėnaqėsi po ashtu pėr Pejgamberin Tėnd.”


Imam Husejni (a.s.) u shpejtua nė grumbullimin e Ehli Bejtit dhe shokėve tė tij besnik dhe i thotė atyre se ai do tė shkoi tek shtėpia e Zotit (Qabja). Tė shumtė ishin kundėrshtarėt e kėtij mendimi tė Husejnit (a.s.).


Ato kishin pėr qėllim mbrojtjen e tij prej vrasjes dhe disa tė tjerė i thanė qė tė japė betimin. Por imam Husejni (a.s.) nuk u lėkund dhe qėndroi nė tė njėjtin mendim pėr tė shpėtuar drejtėsinė.


Karvani i imam Husejnit (a.s.) u drejtua pėr nė Meken e bekuar dhe nė gjuhėn e tij gjindej dhikri (pėrmendja) i Zotit dhe zemra e tij e mbushur me dashurinė pėr Zotin. Ai hyri nė Meke dhe lexoi thėnien e Allahut (xh.sh.): Kur u nis nė medjen tha:


Shpresoj qė Zoti im tė mė udhėzoi nė rrugė tė drejtė


Ai zbriti nė shtėpinė e Abas ibėn Abdul Mutalib. Tek ai shkuan grupe tė shumta prej besimtarėve tė banorėve tė Mekės.


Nė kohėn qė imam Husejni (a.s.) ndiqte politikėn e Jezidit nė zonat e qeverisė islame atij i erdhėn lajme se nė Kufe (kryeqyteti i Irakut nė atė kohė) gjindej lėvizje kundėrshtuese tė politikės sė Jezidit, kjo lėvizje kundėrshtuese u shfaq si shkak e diktaturės dhe shfrytėzimit tė gjatė dhe banorėt e saj panė se kishte ardhur koha qė kjo plotikė tė zhduket.


Nė krye tė kėsaj lėvizje ishin ndjekėsit e Ehli Bejtit (a.s.) tė cilėt u grumbulluan nė njė mbledhje pėr tė studiuar ēėshtjen e shpėrthimit tė revolucionit nė Kufe, dhe cila ėshtė detyra e tyre mbasi Jezidi mori nė dorė pushtetin pėr tė drejtuar ēėshtjet e ummetit.


Sulejman ibėn Sard El-Huzai (nė shtėpinė e tė cilit u zhvillua mbledhja) i lajmėroi njerėzit se imam Husejni (a.s.) e kundėrshtoi dhėnien e betimit pėr njohjen e Jezidit dhe se Ai (a.s.) ndodhet ne Meke.


Nėse jeni nė gjendje ta ndihmoni me ē’ka zotėroni atėhere ta njohtojmė dhe nėse nuk jeni nė gjendje atėhere nuk ėshtė mirė qė ti shkruajmė dhe pastaj tė largohemi prej tij. Tė pranishmit e pranuan pėr tė ndihmuar Husejnin (a.s.) me ē’farė tė mundin:


“Tė luftojmė armikun e tij dhe tė japin shpirtėrat tona pėr tė”


Mbasi u bashkuan tė njė mendimi pėr ti dhėnė betimin Husejnit (a.s.) kryetarėt e Kufes i shkruan imam Husejnit (a.s.) njė letėr ku nė tė shkruhej kundėrshtimi i tyre pėr sundimin umovit dhe se ata nuk duan tjetėr pėrveē Husejnit (a.s.).


Kėto shkrime iu dėrguan imam Husejnit (a.s.) duke e ftuar atė tė shkonte nė Kufe pėr tė qėnė halif i muslimanėve.


Nė shkrime u caktuan emra personash dhe fisesh tė cilėt janė nė pritje tė ardhjes sė Husejnit (a.s.). Numri i tyre arriti nė njė qind mijė luftėtarė. Mbasi imam Husejni (a.s.) e studioi mirė kėtė ēėshtje u bind pėr tė dėrguar njė pėrfaqėsues tė tij nė Kufe pėr tė marrė betimin prej tyre.


Pėr kėtė vendosi djalin e xhaxhait tė tij Muslim ibėn Akil. Banorėt e Kufes e pritėn me ngrohtėsi dhe respekt Muslimin dhe betimin pėr Husejnin (a.s.) ia dhanė atij.


Kur pa kėtė gjendje Muslimi u bind qė ti dėrgoi Husejnit (a.s.) njė shkresė qė imam Husejni (a.s.) tė drejtohet pėr nė Kufe:


“ Kryetari nuk e gėnjen familjen e tij dhe tė gjithė banorėt e Kufes janė me ty. Prej tyre u betuan tetėmbėdhjet mijė. Shpejto nė ardhje kur tė lexosh kėtė letrėn time. Ve selamu alejke ve rahmetullahi ve berekatuhu.”


Po nė atė kohė imam Husejni (a.s.) e patė tė mundshme qė kėtė kundėrshtim tė tij t’ja shfaqi kryetarėve tė Basrės.


Ai i shkroi atyre dhe pėrgjigjja e Jezid ibėn Mes’ud en-Nehsheli (r.a.) ishte shumė e mrekullueshme dhe e sinqertė ku ai shfaqi dashurinė dhe ndihmėn e tij dhe tė fisit Sa’d pėr Ehli Bejtin (a.s.). Por ėshtė pėr tė ardhur keq se kur letra i mbėrriti atij, Husejni (a.s.) ndodhej nė Kerbela nė fushėn e xhihadit. Kėshtu forcat e Nehshaliut u vonuan pėr tė ndihmuar Husejnin (a.s.).


Tradhėtia e Banorėve tė Kufės


Kur udhėheqja umovite pa se mesazhi islam po pėrparonte dhe pėr pėrfaqėsuesit e tij real imam Husejni (a.s.) tė birit tė Aliut (a.s.) gjindeshin shumė dashamirės, ajo u frikėsua prej kėsaj gjėje deri dhe fuqitė e saj u paralizuan pėr shkak tė dashamirėsve dhe ndihmuesve tė shumtė qė u drejtuan kah imam Husejni (a.s.).


Kryetarėt umovit u mblodhėn pėr tė vendosur se ē’farė duhet bėnin. Ata vendosėn qė t’i dėrgojnė lajm Jezidit pėr gjendjen e krijuar.


Umer ibėn Sa’d dhe Amaretu ibėn Urbetu el-Umovij dhe Abdullah ibėn Muslim El-Hadrami i shkruan njė letėr zotnisė sė tyre qė gjindej nė Sham (Damask) duke i sqaruar atij tė gjitha ndodhitė e reja qė u krijuan nė Kufe.


Jezidi u inatos prej kėtij lajmi. Zėdhėnėsi i tij i posaēėm i tha qė ti japi Ubejdullah ibėn Zijad udhėheqjen e Kufes pėrshkak tė ashpėrsisė sė zemrės sė tij dhe pėr shkak tė inatit dhe urrejtjes qė ky burrė mbarte pėr Ehli Bejtin (a.s.). Ibėn Zijadit i erdhi lajmi prej Jezidit dhe ky vendosi vėllanė e tij kryetarė tė Basrės dhe shpejtoi pėr nė Kufe sė bashku me njė grup ushtarėsh numri i tė cilėve ishte pesė qind burra.


Po ashtu ai mori me vete disa njerėz tė shquarė tė Basrės tė cilit kishin autoritet nė fiset e Kufės pėrshkak tė afėrsisė farefisnore.


Me tė mbėrritur nė Kufe ibėn Zijadi filloi ti grumbulloj njerėzit. Nė fjalimin e parė qė mbajti ai bėri propozime dhe premtime tė mėdhaja pėr ata qė ndekin politikėn e beni umejit dhe largohet nga vija e islamit origjinal. Po ashtu ky fjalim pėrmbante kėrcnime tė rrepta pėr ēdo njeri i cili kundėrshtonte padrejtėsinė umovite. Nė tekst thuhej:


“Prijėsi i mulimanėve Jezidi mė ka caktuar tek ju kryetarė dhe mė urdhėroi tė ndihmoj tė pa aftit, ti jap tė varfėrve tuaj dhe tė jem dėgjues dhe bėmirės siē ėshtė fėmija e mirė. Kamxhiku dhe shpata ime do tė jenė pėr ata qė nuk zbatojnė urdhėrat e mia dhe e kundėrshtojnė udhėheqjen time. Ēdo njeri ti frikėsohet vetes sė tij.”


Pastaj i urdhėroi kryepleqtė e fiseve dhe njerėzit e tjerė qė ti sjellin atij njė listė me emrat e atyre qė ishin kundėrshtarė tė vijės umovite. Nėse nuk do vepronin kėshtu atėherė dėnimi pėr ato do ishte kryqėzimi nė dyert e shtėpive tė tyre.


Kėshu nė Kufe u pėrhap “ajri i kuq” terrorist dhe ballancat e fuqisė u kthyen nė interes tė shtėpisė umovite ku nė atė kohė pėrfundoi arrestimi i kryetarėve dhe dashamirėve tė lėvizjes islame tė cilėn e drejtonte imam Husejni (a.s.).


Frika dhe dhuna u pėrhap nė Kufe, nė atė mėnyrė, saqė fiset filluan ti ndalojnė kryepleqtė e tyre tė vazhdojnė kundėrshtimin e sundimit umovit dhe nėnat nuk i linin djemtė e tyre tė ndihmonin Muslimin tė birin e Akilit, dhe lakmuesit u bėnė me pallatin e ibėn Zijadit pėr shkak tė parave tė shumta qė i dha atyre.


Ndėrsa tė sinqertit e mesazhit islam tė cilėt nuk ishin arrestuar, komunikimi i tyre me Muslimin (r.a.) e bėnin nė fshehtėsi dhe sipas situatave tė dhe urdhėrit tė Muslimit (r.a.). Muslimi (r.a.) ndodhej nė shtėpinė e Muhtar ibėn Ubejdetu dhe pastaj shkoi nė shtėpinė e Hani ibėn Urvetu si shtėpi mė e pėrshtatshme pėr ēėshtjen e betimit pr imam Hueinin (a.s.). Gjėja mė e rėndėsishme pėr ibėn Zijadin ishte qė tė dijė se ku ndodhej Muslimi.


Dyshimet u shtuan pėr shtėpinė e Hanit pėr shkak tė pozitės sė lartė qė kishte nė Kufe dhe ai ishte mbrojtėsi i palėkundur pėr betimin e Husejnit si halif i muslimanėve siē e dinin umovitėt dhe spiunat e tyre.


Spiunat u shpėrndanė nė Kufe derisa u zbulua vend strehimi i Muslimit dhe Hani ibėn Urvetu e arrestuan. Ky arrestim i Hanit ishte fatkeqėsi pėr lėvizjen e Husejnit (a.s.) dhe paralizė pėr tė.


Vrasja e tij do tė thotė zhdukje e veprimit ekzistues pėr revolucionin nė Kufe. Kur u pėrhap lajmi i arrestimit tė Hanit menjėherė fisi i tij u mblodhėn dhe rrethuan pallatin qeveritar.


Ibėn Zijadi dhe shokėt e tij i kyēėn portat e pallatit dhe u fshehėn brenda nė pallat.


Forcat ushtarake zunė vend qėmdrimet e tyre reth pallatit dhe vendosėn tė bėjnė revolucion i cili do tė zhdukte prezencėn umovite.


Por ibėn Zijadi pėrdori tė gjitha mjetet e mashtrimit pėr tė dalė nga kjo fatkeqėsi.


Ai pėrhapi nė njerėz lajmin se njė ushtri e madhe po vjen nga Shami (Damasku) dhe po mbėrrin nė Kufe.


Ky lajm u pėrhap nė qytet dhe sė bashku me lajmin u pėrhap frika dhe njerėzit dobėsuan. Baballarėt nuk i lejonin djemtė e tyre pėr tė ndihmuar Muslimin (r.a.) po ashtu nėnat, vėllezėrit... derisa njė numėr i madh prej ushtrisė sė Muslimit u larguan prej tij.


Kėshtu pėrpjekjet mashtruese dhe poshtėruese dolėn me sukses dhe me Muslimin (r.a.) nuk mbeti veēse njė pakicė prej tė sinqertėve. Muslimi (r.a.) e shfaqi trimėrinė e ti tė rrallė derisa ra shehid (dėshmorė). Ndėrsa Hani ibėn Urvetu e vranė nė orėt e vona pas vrasjes sė Muslimit.


Me kėtė veprim u shemb njė bazė e lėvizjes sė imam Husejnit (a.s.) nė Kufe dhe kjo lėvizje humbi dy udhėheqės tė mėdhenj tė saj Muslimin (r.a.) dhe Hanin.


Nisja pėr nė Irak


Zemėrimi i sundimit umovit u rrit mė tepėr kur kryetarėt dhe nėnpunėsit e tij mėsuan se Husejni (a.s.) gjeti situtuatė tė pėrshtatshme pėr lėvizjen e tij dhe njerėzit u mblodhėn rreth tij.


Pėr kėtė Jezidi menjėherė nisi njė ushtri prej Shamit nė drejtimin e Umer ibėn El-A’s. Kur Husejnit (a.s.) i mbėrriti lajmi i ardhjes sė ushtrisė umovite nė drejtim tė shtėpisė sė Allahut (xh.sh.) e pa tė vėshtirė qė tė thyejė repsektin e kėsaj shtėpie sepse ai e dinte se Jezidi dhe ushtarėt e tij nuk interesoheshin pėr respektimin e Qabes dhe as pėr haxhillarėt qė shkonin atje.


Ai (a.s.) vendosi qė tė dalė nga Mekja dhe ti drejtohet Irakut. Imam Husejni (a.s.) e dinte pėrfundimin e ardhshėm siē duket qartė nė fjalimin qė mbajti kur doli nga Meka:


“Elhamdul’lil’lah ve maShaeallah – la havle ve la kuvvete il-la bil’la. Paqja dhe mėshira e Zotit qofshin mbi Muhammed Mustafanė, vdekja tek njerėzit ėshtė si gjerdani i varur nė qafėn e vajzės. Gjėja mė e mirė qė do tė gjejė ėshtė vrasja. Mua mė duket se pjesėt e trupit tim do t’i shqyejnė egėrsisrat nė mes Nevaris dhe Kerbelasė dhe me to mbushin barqet e tyre”


Me tetė tė muajit Dhul Huxhettu nė vitin 60 karvani i Husejnit (a.s.) u nis pėr nė Irak. Imam Husejni (a.s.) ishte i bindur se do vritej, po ashtu ishte i bindur se feja e Zotit do tė fitoj me vrasjen e tij sepse nuk gjindej tjetėr pėrveē tij pėr tė shpėtuar fenė.


Pėr kėtė qėllim ai vazhdoi rrugėn e tij nė drejtim tė fitores sė vėrtetė hisotrike dhe e konsideroi vrasjen dhe sakrificat si rrugė tė vetme pėr qėndrueshmėrinė e islamit tė pastėr.


Gjatė rrugės pėr nė Irak ai u takua me udhėtarė dhe i pyeste ato pėr gjendjen e njerėzve dhe mendimet e banorėve tė Irakut. Pėrgjigjja ishte e prerė.


“Shpatat janė me beni umejin dhe zemrat me ty”


Husejni (a.s.) ishte i bindur plotėsisht se ummeti zgjohej vetėm nėse ndodhte njė tėrmet i fuqishėm dhe ky tėrmet tė ishte vrasja e tij dhe i atyre qė e shoqėronin prej Ehli Bejtit tė tij.


Nė rrugė u bėnė pėrpjekje qė tė vrisnin Husejnin (a.s.) me qėllim qė tė mos shkonte nė Kufe, por ky planifikim dėshtoi dhe karvani mbėrriti nė Kerbela.


Lajmi i vrasjes sė pėrfaqėsuesit tė tij Muslim ibėn Akil i mbėrriti Husejnit (a.s.) kur ishte nė zonėn e quajtur Zebaletu.


Ai grumbulloi Ehli Bejtin dhe as’habėt e tij dhe i sqaroi atyre tradhėtinė e banorėve tė Kufes. Nė fjalimin e tij thuhet:


“Vėrtetė ndjekėsit tanė na mashtruan dhe ai qė don tė largohet prej meje le tė iki. Ai ėshtė i pafajshėm tek ne.”


Kur Husejni (a.s.) hyri nė tokat e Irakut u takua me njė ushtri tė madhe e drejtuar nga El-Hur El-Rijahi.


Misioni i kėsaj ushtrie ishte ndjekja e Husejnit (a.s.) dhe tė kontrollonte lėvizjet e tij.


Nė rrugėn e fshatit Nijnva, El-Hur El-Rijahit i erdhi urdhėri prej Ubejdullah ibėn Zijad tekst i tė cilit ishte:


“Kur tė vij shkresa ime prej tė dėrguarit tim ndaloe atė (Husejnin)(a.s.) dhe mos lerė tė zbresė nė vend tė gjelbėr dhe me ujė. Unė e urhdėrova tė dėrguarin tim qė tė detyroi ty dhe mos ndahet nga ti derisa tė mė sjellė lajmin se ti e zbatove urdhėrin tim. Ve selam.”


Husejni (a.s.) nuk eci gjatė kur u largua nga fshati Nijnva derisa ushtria umovite e detyruan qė tė zbresė nė tokėn e quajtur Kerbela. Ai mbriti nė kėtė vend nė ditėn e dyte tė muajit Muharrem El-Haram nė vitin 61 tė Hixhrit.



Nė Kerbela


Husejni (a.s.) sė bashku me familjen dhe shokėt e tij madhėshtorė mbritėn nė shkretėtirėn e Kerbelasė me qėllim qė tė mbetet simbol i pėrhershėm pėr tė lirėt dhe parrullė pėr revolucionarėt e tė gjitha kohėrave dhe brezave.


Ndėrsa sundimi umovit filloi tė dėrgoi forcat e tij ushtarake.


Ibėn Zijadi caktoi Umer ibėn Sa’din komandant tė ushtrisė. Nė fillim ibėn Sa’di nuk pranoi si pasoj e dijenisė sė tij pėr pozitėn e Husejnit (a.s.) tek Pejgamber Muhammedi (s.a.) por mbasi ibėn Zijadi e kėrcnoi se nuk do tia jepte uhdėheqjen e Rrait dhe mbasi qėndroi tėrė natėn nė duel me veten e tij pėr kėtė udhėheqje dhe pėr lakmitė e kėsaj bote ibėn Sa’di zjodhi kėnaqėsitė e kėsaj bote dhe tė marrė pjesė nė luftėn e thirrėsve nė drejtėsi dhe nė luftėn e mbajtėsve tė flamurit tė udhėzimit.


Atė e dėgjuan duke thėnė vazhdimisht para se tė merrte postin e komandanit tė ushtrisė:


“A tė kthehem mėkatarė me vrasjen e Husejnit (a.s.). Nė vrasjen e tij gjindet dėnimi me zjarr ku pėr tė nuk gjindet pengesė dhe udhėheqja e Rrait eshtė drita e syve tė mij.”


Umer ibėn Sa’di nuk ėshtė veēse njė prej atyre personave tė cilėt vranė Husejnin (a.s.) dhe prej atyre qė mbajnė qėllime poshtruese dhe urrejtėse pėr Husejnin (a.s.) Kėtu lakmia pėr pushtet e mashtroi atė dhe e pranoi detyrėn e ngarkuar.


Ai u nis me ushtrinė e tij e pėrbėrė prej katėr mij ushtarėsh nė drejtim tė Kerbelasė pėr tė luftuar Husejnin (a.s.). Umer ibėn Sa’di mbėriti nė Kerbela dhe forcat e tij rrethuan ēadrat e imam Husejnit (a.s.).


Imam Husejni (a.s.) hapi dialog me tė dhe mbėrritėn nė propozimin qė imam Husejni (a.s.) ta lerė Irakun pa bėrė luftė dhe gjakderdhje.


Umeri i shkroi ibėn Zijadit duke e informuar atė pėr popozimin. Ibėn Zijadi i dha njė shkrim Shimėr ibėn Dhil Xhoushen i cili ėshtė armiku mė i poshtėr pėr Ehli Bejtin (a.s.). Nė atė letėr thuhej:


Shiko, Nėse Husejni (a.s.) dhe shokėt e tij pranojnė udhėheqjen time tė ma sillni me paqe tek unė dhe nėse kundėrshtojnė atėherė afrohuni atyre derisa t’i vrisni dhe t’i masakroni ato. Sepse, ata e meritojnė atė gjė.


Kur tė vritet Husejni (a.s.) lėrini kuajt tė shkelin gjoksin dhe shpinėn e tij...” Kjo ishte idea e ibėn Zijadit, pra vrasje dhe gjakderdhje ashtu siē ishte idea dhe llogjika e tė parėve tė tij nė kohėn e injorancės kurejshe tė cilėt masakruan Hamzain xhaxhain e Pejgamberit Muhammed (s.a.).


Nė ditėn e nėntė tė Muaharremit, mbas dreke, ushtria mėkatare filloi tė afrohet nė drejtim tė ēadrave tė Imam Husejnit (a.s.) por Ai (a.s.) u pėrpoq ti ndalonte ato dhe i kėrkoi vėllait tė tij Abasit qė tė mbajė njė fjalim pėr atė ushtri dhe ti kėrkoi atyre qė tė ndalojnė sulmin.


Por ato nuk dėgjuan dhe pėrgjigjja e tyre ishte: Ose Husejni (a.s.) tė pranoi udhėheqjen e prijėsit (Jezidit) ose ne do ta luftojmė atė deri nė vdekje. Atėhere nuk gjindet tjetėr pėrveē luftės dhe pėr Husejnin (a.s.) nuk gjindet kthim prej vendimit tė tij i cili tha se (Njė si unė nuk ja jep betimin njė tė tilli si Jezidi) dhe vazhidmisht thonte:


“Unė nuk e shoh vdekjen veēse lumturi dhe jetesėn me tė padrejtit poshtėrsi.”


Ai mbante parrullėn e trashėguar nga Pejgamber Muhammedi (s.a.v.a.s.) dhe i tha ushtrisė umovite:


“O njerėz, Pejgamberi i Zotit ka thėnė: ”Kush shikon udhėheqės tė padrejtė i cili hallallin e bėn haram, thyen urdhėrat e Tij, kundėrshton sunnetin e Pejgamberit, vepron nė njerėz me mėkate dhe armiqėsi dhe nuk i ndryshon ato vepra apo thėnie ai e meriton qė Zoti ta fus nė xhehennem (Zjarr)."


Husejni (a.s.) u mundua prej kėsaj kopeje e zhveshur prej mendimit dhe e veshur me fuqitė vrapuese mbas qejfeve dhe lakmive. Ai i kėrkoi vėllait tė tij Abasit qė tė kthehet tek ata pėrsėri dhe t’i propozoi atyre qė tė japin Husejnit (a.s.) afat natėn e dhjetė tė Muharremit qė tė jape vendimin e tij tė prerė. Kėtė gjė Abasi ja propozoi atyre dhe Umer ibėn Sa’di sė bashku me disa tė shquar tė ushtrisė sė tij ranė dakort qė ti japin afat Husejnit (a.s.) njė natė tė vetme.


Nata e dhjetė


Kėrkimi i dhėnies sė afatit prej Husejnit (a.s.) nuk kishte qėllimin e mendimit nė ēėshtje sepse ai pėr atė gjė kishte dalė dhe ēdo gjė ishte e qartė para tij. Por Husejni (a.s.) dėshiroi qė nata e fundit e kėsaj bote tė ishte natė adhurimi, lutje, lamtumire, porosie pėr familjen dhe tė dashurit e tij. Ai ėshtė i ditur se ēfarė fsheh e nesėrmja pėr kėtė ai i tha vėllait tė tij:


“Shko tek ata dhe kėrkoi atyre qė ta shtynė luftėn pėr nesėr dhe nė kėtė natė ne tė falemi pėr Zotin tonė, ti lutemi Atij dhe tė kėrkojmė pendime. Ai (xh.sh.) e din se unė e pėlqeja namazin dhe leximin e librit tė Tij, lutjet e shumta dhe istigfarin (pendimin).”


Nata erdhi dhe ēdo gjė ra nė qetėsi. Tė gjitha krijesat fjetėn me pėrjashtim tė Ehli Bejtit (a.s.) tė Pejgamberit (s.a.) dhe dashamirėsve tė tij.


Ato qėndruan atė natė duke u lutur, duke u falur, duke lexuar Kur’anin, duke porositur, duke u pėrshėndetur me njėri tjerin.


Ato qėndruan atė natė miq nė prehėrin e Kerbelasė dhe historia ishte nė pritje pėr tė shėnuar ndodhinė mė tė madhe qė do tė ndodhte nė zbardhjen e ditės.


Nesė do tė shkruhej me gjakun e bekuar kapitulli mė i dhimshur pėr historinė e njerėzisė. Husejni (a.s.) i jep lamtumirėn e fundit Ehli Bejtit dhe shokėve tė tij.


Ai viziton Sexhadin (Ali Zejnel Abidini), Sukejnen (e bija e tij), Lejla (gruaja e tij), Rebab (gruaja e Imam Hasanit (a.s.) dhe jep porositė e fundit tė tij dhe veten e tij i’a shiti Zotit (xh.sh.) dhe vendosi qė pemėn e udhėzimit dhe tė besimit ta vadisė me gjakun e tij tė pastėr.


Dita e Ashurasė


Nata mbaroi dhe me tė mbaroi historia e gjatė dhe ja ku erdhi dita e dhjetė e muajit Muharrem El-Haram dita e gjakut, e xhihadit dhe e vrasjes.


Dita e takimit e shpėrblimit. Ibėn Sa’di i pėrgatit ushtrinė e tij pėr tė luftuar djalin e vajzės sė Pejgamberit tė Allahut dhe i pesti i Ehli Bejtit tė pastėr (a.s.), pėr ti cilėt Allahu e ka bėrė detyrė dashurinė dhe ndjekjen e tyre pėr kėtė ummet nė tekst tė Kur’anit.


Husejni (a.s.) nuk ju tremb shumicės sė armiqėve dhe armatimit tė tyre dhe ajo shumicė nuk ia theu vendosmėrinė dhe nuk ndikoi nė vendimin e tij. Ai ishte i patundshėm, i guximshėm, i fortė, nuk i frikėsohej veēse Allahut (xh.sh.). Pėr kėtė, atė e gjen duar lartė duke iu lutur Zotit tė tij:


“O Zot, ti je shpresa ime ne ēdo hidhėrim, dhe Ti je shpresa ime nė ēdo vėshtėrsi. Ti tek unė nė ēdo gjė qė mė ke sjell do tė gjesh besim dhe gadishmėri. Sa tė shumta janė fatkeqėsitė tė cilat dobėsojnė mendimet, dhe pakėsohet nė to truri, zhgėnjehet nė to shoku, gėzohet pėr to armiku. Unė tė ankohem Ty sepse unė nuk shpreoj te askėnd pėrveē Teje dhe Ti mi lehtėsove ato. Ti je zotėruesi i tė gjitha mirėsive dhe dhėnėsi i ēdo tė mire plotėsuesi i ēdo dėshire.”


Imam Husejni (a.s.) u pėrgatiti pėr luftė dhe filloi me pėrforcimin e ēadrave ku ishin gratė, dhe fėmijė... Husejni (a.s.) urhdėroi qė tė hapin njė kanal rrethues pėr ēadrat dhe tė ndizet zjarr nė tė, me qėllim qė tė pengonte sulmin e armiqėve. Ballafaqimi me armikun u pėrqėndrua nė njė anė tė vetme.


Imam Husejni (a.s.) mbajti njė fjalim tek i cili i kujtoi atyre (ushtrisė sė Kufes) pėr letrat e tyre dhe betimin qė i dhanė atij. Ato nuk iu pėrgjigjėn dhe ajo thirrje e imam Husejnit (a.s.) nuk gjeti ndikim tek ata (subhanallah!!!). Pastaj imam Husejni (a.s.) u kthye pėr sė dyti tek ai popull dhe qėndroi para tyre. Ai ngriti Kur’anin dhe e hapi mbi kokėn e tij pastaj tha:


“O popull, nė mes meje dhe jush tė jetė libri i Allahut dhe sunneti i gjyshit tim Pejgamber Muhammedit (s.a.).”


Por asnjė nuk u pėrgjigj prej tyre. Pėrkundrazi Umer ibėn Sa’d i dha urdhėr mbajtėsit tė flamurit tė tij qė tė pėrparoj dhe ishte ai i cili e ndezi luftėn me dorėn e tij mėkatare duke lėshuar tė parėn shigjetė tek ushtria e Husejnit (a.s.) dhe tha:


“Dėshmoni se unė jam i pari qė po hedh shigjetė.”


Ajo ishte fillimi i skandalizmit dhe i fatkeqėsisė ku viktimė e tyre ishte vazhduesi i vijės sė pejgamberisė dhe imam i muslimanėve Husein ibėn Ali ibėn Ebi Talib (a.s.), nipi i pejgamberit Muhammedit (s.a.).


Ishte e natyrshme qė ushtria e Jezid ibėn Muavije (l.a.) tė fitonte me vrasjen e asaj pakice ku numri i atyre nuk i kalonte tė 78tėt apo 72 burra sipas haditheve. Vėrtetė historia bisedoi rreth ndodhive e pamjeve fatkeqe dhe tė dhimbshme ku ėshtė e vėshtirė pėr shkrimtarin dhe poetin ti pėrfytyroi ato.


Prej atyre dhimbshmėrive ka qenė fėmija i vogėl Abdullai i cili akoma pinte qumėsht prej nėnės sė tij.


Imam Husejni (a.s.) e nxorri para ushtrisė umovite dhe kėrkoi ujė pėr tė me qėllim qė ti lėvizi ndėrgjegjet e tyre dhe tė ndikoi nė ndjenjat e tyre njerėzore.


Por pėrfundimi ishte vetėm e vetėm se ata e qėlluan Abdullahin qumėshtorė dhe e therėn. Lufta e tmerrshme vazhdonte, e Shokėt e imam Husejnit (a.s.) po vriteshin njėri pas tjetrit.


Ato trima prej familjes Akil dhe familjes sė Ali ibėn Ebi Talibit (a.s.) tė masakruar si kurbanat janė tė shpėrndarė nė tokėn e Kerbelasė, si yjet e qiellit nė stinėn e vjeshtės dhe notojnė nė puset e gjakut siē notohet nė lumenj.


Sulmi nė drejtim tė Husejnit (a.s.) dhe atyre qe mbetėn me atė vazhdonte. Armiqtė i rethuan ata nė tė gjithė anėt. Zėrat e ibėn Sa’dit dhe thirrjet e tij pėr ushtrinė u ngritėn duke thėnė ‘Digjni ēadrat.’ Ushtarėt hyjnė nė vend qėndrim dhe filluan tė vjedhin dhe vrasin.


Zėrat e grave u ngritėn, britmat e fėmijvė po ashtu dhe zjarret filluan tė djegin ēadrat ndėrsa banorėt e tyre iknin tė frikėsuar. Imam Husejni (a.s.) thėrriti:


“A gjindet person qė tė mbroj nderin e pejgamberit tė Zotit (s.a.v.a.s.)? A gjindet besimtar qė i frikėsohet Zotit pėr ne? A gjindet ndihmues i cili shpreson prej Zotit mirėsi nė ndihmėn tonė?”


Husejni (a.s.) nuk dėgjoi veēse zėrat e grave dhe tė fėmijėve qė bėrtitnin tė frikėsuar. Dhe nuk kishte mbetur gjė veēse imam Husejni (a.s.) tė dilte dhe tė luftonte atė popull dhe tė hyjė nė fushėn e betejės. Kur Husejni (a.s.) po i luftonte me ushtrinė nė fushėn e mejdanit njė prej armiqėve e qėlloi me shigjetė nė nofull. Imam Husejni (a.s.) e hoqi shigjetėn dhe filloi ta ndalė gjakun me dorėn e tij, pastaj e hidhte pėr sė larti duke thėnė:


“O Zot tė ankohem Ty pėr ato qė po i bėhen djalit tė vajzės sė pejgamberit Tėnd.”


Sulmi i ashpėr vazhdonte dhe Husejni (a.s.) luftonte me trimėri dhe sy patrembur, derisa njė prej ushtarėve e qėlloi me shigjetė nė fyt dhe goditjet e shigjetave dhe tė shpatave filluan si shiu mbi trupin e Husejnit (a.s.).


Trupi i tij i pastėr u bė si libri mbi tė cilin u shkruan plagėt me bojėn e gjakut. Kur u numėruan plagėt e tij ato ishin 67 plagė, 33 goitje me shtiza dhe 34 gjuajtje shpatash pėrveē shigjetave.


Kėshtu e pėrqafoi Husejni (a.s.) tokėn e betejės dhe trupi i tij u shtri mbi shkretėtirėn e Kerbelasė.


Por shpirtėrat urrejtės dhe egėrsues nuk u kėnaqėn me atė veprim dhe urrjetja e tyre akoma nuk ėshtė zbrazur.


Shimėr Dhil Xhoushen (l.a.) nxorri shpatėn e tij dhe u drejtua nga Husejni (a.s.) pėr tė prerė atė degė tė pemės sė pejgamberisė dhe pėr tė hequr kokėn e Husejnit (a.s.) prej trupit tė tij dhe t’ja dėrgoi dhuratė tė padrejtėve, tė ligėve.


Atė kokė e cila me pėrkulje dhe sinqeritet i binte Allahut nė sexhde. Atė kokė e cila mbante krenarinė dhe bamirėsinė dhe kundėrshtoi ti pėrulet tė padrejdtėve. Pastaj ibėn Sa’di gjuajti kalit qė tė shkeli trupin e Husejnit (a.s.).


Kėshtu u shua ylli i Husejnit (a.s.) dhe ndodhėn fatkeqėsitė dhe koka e Husejnit (a.s.) sė bashku me kokat e shokėve tė tij u dėrguan dhurata dhe mbaheshin mbi majat e shtizave pėr ti ēuar tek Jezid ibėn Muavije (l.a.) nė Sham.


Trupat e pastėr tė dėshmorėve qėndruan tre ditė mbi tokėn e Kerbelasė para se ti varrosnin disa njerėz prej beni Esedit, tė cilėt banonin pranė Kerbelasė.


Vrasėsit nuk u mjaftuan vetėm me kaq, ato arrestuan gratė, fėmijėt dhe pjesėtarėt e tjerė tė karvanit tė Ehli Bejtit (a.s.) dhe i ēuan nė Kufe pastaj nė Sham, duke i kaluar nėpėr rrugė dhe rrugica dhe nė krye tė karvanit hidhėrues ishte koka e Husejnit (a.s.) dhe kokat e shokėve tė tij (a.s.)


Rezultati i revolucionit


Qėllimi i parė dhe i fundit i revolucionit tė Husejnit (a.s.) ishte qė tė krijoi njė ambjent tė pėrshtatshėm pėr tu shfaq ajo rrymė praktike kundėrshtuese e rrymės umovite devijuese.


Rrymė tė jetė nė gjendje tė pėrmbys sundimin umovit dhe tė kthej ummetin nė udhėzim dhe orientim tė drejtė. Rezultati ishte ashtu siē u planifikua qė nė fillim.


Nuk kaloi kohė e gjatė mbasi Husejni (a.s.) dhe shokėt e tij tė zgjedhur ranė shehid pėr Allahun, dhe sundimi umovit filloi tė humbasė shfajėsimet e ekzistencės sė tij, dhe dolėn nė shesh tė gjitha padrejtėsitė skandale.


Ummetit i’u bė e qartė ajo rrymė kundėrshtare e vijės islame dhe u dukėn interesat gjallėruese tė ummetit. Ata qė morėn pjesė nė masakrėn e Kerbelasė dhe vepruan pėr interesat umovite u shndėrruan nė brendėsitė e tyre me zgjimin e ndėrgjegjeve.


U zhvilluan kryengritje tė shumta popullore kundra pa drejtėsisė siē ishte kryengritja tevabine (tė penduarve), revolucioni i Muhtar El-Thekavij i cili shfarosi atė grup kriminelėsh dhe vrasėsish i cili planifikoi vrasjen e imam Husejnit (a.s.) dhe tė shokėve tė tij (a.s.).


Po ashtu u bė revolucion nė Medinė dhe nė vende tė tjera. Nėse nuk zhvilloheshin ato revolucione nuk do zhdukeshin rrėnjėt e sundimit umovit. Me kėtė gjė pėrfituan Abasidėt si pasojė e rritjes sė asaj rryme dhe u fuqizuan nėn parrullėn e ndihmės sė Ehli Bejtit (a.s.).


Ky veprim i bėri tė mundshėm abasidėt qė ta shfarosin sundimin umovit. Revolucioni i imam Husejnit (a.s.) bėri qė tė krijohen situata tė favorshme pėr tė dėshtuar planifikimi umovit i cili kishte pėr qėllim tė shfaroste vijėn e qytetėrimit dhe tė jetės sė lirė tė begatė islame.


Ky revolcuion krijoi atė shpirt luftarak nė ummet qė ēdo padrejtėsi dhe devijim tė kundėrshtohet dhe tė luftohet.


Me revolucionin e Husejnit (a.s.) u zhduk historia e umovitėve prej faqeve tė historisė sė ndritshme islame dhe u dukėn qėllimet e tyre injorante si dhe devijimi i tyre nga vija islame u bė e qartė pėr tė gjitha brezat qė prej kohės sė atij revolucioni e deri nė kėto ditė qė jetojmė dhe nė ato qė do tė vijnė.