Parajsa dhe Ferri

[Thjeshtesia]

Pershendetje edhe nje here Deshmues,

Me poshte po vendos kapitujt 3 dhe 4 te Hebrenjve te cilet i lexova ne internet. Arsyeja qe e vendosa pasazhin e meparshem eshte per te mbeshtetur bindjet e mia se vetem Kristianet qe i qendrojne besnike Krishtit mund te hyjne ne pushimin e tij per t'u prehur dhe shpetuar. Hebrenjte 3:19

Kapitulli 3

1 i cili është besnik ndaj atij që e bëri, ashtu si qe edhe Moisiu në tërë shtëpinë e tij.
2 Sepse Jezusi është i denjë për më shumë lavdi se Moisiu, meqenëse ai që ndërton shtëpinë ka më shumë nder se shtëpia.
3 sepse çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt, por ai që ka ndërtuar gjithçka është Perëndia.
4 Dhe Moisiu qe me të vërtetë besnik në shtëpinë e Perëndisë si shërbëtor, për të dëshmuar për të gjitha gjërat që duheshin thënë,
5 por Krishti, si bir, është mbi shtëpinë e tij dhe shtëpia e vet jemi ne, në qoftë se e mbajmë deri në fund guximin dhe mburrjen e shpresës.
6 Prandaj, sikurse thotë Fryma e Shenjtë: ''Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij,

7 mos i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,
8 ku etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.
9 Prandaj u indinjova me atë brez dhe thashë: Gabojnë gjithnjë me zemër dhe nuk i njohën udhët e mia;
10 kështu u betova në mërinë time: Nuk do të hyjnë në prehjen time''.
11 Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,
12 por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: "Sot", që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.
13 Sepse ne jemi bërë pjestarë të Krishtit, në qoftë se do ta ruajmë të palëkundur deri në fund fillimin e besimit,
14 kur thuhet: ''Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes''.
15 Kush janë ata që, mbasi e dëgjuan, e provokuan? A thua jo të gjithë ata që dolën nga Egjipti me anë të Moisiut?
16 Dhe kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s'qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?
17 Dhe për cilët bëri be se nuk do të hynin në prehjen e tij, veç se për ata që qenë të pabindur?
18 Ne shohim se ata nuk mundën të hyjnë për shkak të mosbesimit.
19 Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.

Kapitulli 4
1 Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.
2 Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: ''Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time'', ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.
3 Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: ''Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij'';
4 dhe po aty: ''Nuk do të hyjnë në prehjen time''.
5 Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,
6 ai cakton përsëri një ditë: "Sot", duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: ''Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur''.
7 Sepse, në qoftë se Jozueu do t'u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.
8 Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.
9 Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.
10 Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.


11 Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.
12 Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t'i japim llogari.
13 Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.
14 Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t'i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.
15 Le t'i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.
16 Sepse çdo kryeprift, që merret prej njerëzve, vihet kryeprift mbi njerëzit për gjërat që kanë të bëjnë me Perëndinë, për të ofruar dhurata dhe flijime për mëkatet;


Marre nga http://www.tagnet.org/bible/index.h...ALB+Genesis+1:1

Version tjeter i bibles

Kapitulli 3
1 Prandaj, o vëllezër të shenjtë, pjestarë të thirrjes qiellore, vështroni apostullin dhe kryepriftin e rrëfimit të besimit tonë, Jezu Krishtin,
2 i cili është besnik ndaj atij që e bëri, ashtu si qe edhe Moisiu në tërë shtëpinë e tij.

3 Sepse Jezusi është i denjë për më shumë lavdi se Moisiu, meqenëse ai që ndërton shtëpinë ka më shumë nder se shtëpia.

4 sepse çdo shtëpi ndërtohet prej dikujt, por ai që ka ndërtuar gjithçka është Perëndia.

5 Dhe Moisiu qe me të vërtetë besnik në shtëpinë e Perëndisë si shërbëtor, për të dëshmuar për të gjitha gjërat që duheshin thënë,

6 por Krishti, si bir, është mbi shtëpinë e tij dhe shtëpia e vet jemi ne, në qoftë se e mbajmë deri në fund guximin dhe mburrjen e shpresës.

7 Prandaj, sikurse thotë Fryma e Shenjtë: ``Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij,

8 mos i ngurtësoni zemrat tuaja si në provokim, në ditën e tundimit në shkretëtirë,

9 ku etërit tuaj më tunduan duke më vënë në sprovë, ndonëse i kishin parë veprat e mia dyzet vjet.

10 Prandaj u indinjova me atë brez dhe thashë: Gabojnë gjithnjë me zemër dhe nuk i njohën udhët e mia;

11 kështu u betova në mërinë time: Nuk do të hyjnë në prehjen time``.

12 Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,

13 por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: "Sot", që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.

14 Sepse ne jemi bërë pjestarë të Krishtit, në qoftë se do ta ruajmë të palëkundur deri në fund fillimin e besimit,

15 kur thuhet: ``Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes``.

16 Kush janë ata që, mbasi e dëgjuan, e provokuan? A thua jo të gjithë ata që dolën nga Egjipti me anë të Moisiut?

17 Dhe kush qenë ata me të cilët u zemërua për dyzet vjet? A s`qenë vallë ata që mëkatuan, kufomat e të cilëve ranë nëpër shkretëtirë?

18 Dhe për cilët bëri be se nuk do të hynin në prehjen e tij, veç se për ata që qenë të pabindur?

19 Ne shohim se ata nuk mundën të hyjnë për shkak të mosbesimit.

Kapitulli 4

1 Prandaj, përderisa mbetet akoma një premtim për të hyrë në prehjen e tij, le të kemi frikë se mos ndonjë nga ju të mbetet jashtë.
2 Në fakt neve si edhe atyre u ishte shpallur lajmi i mirë, por fjala e predikimit nuk u dha dobi fare, sepse nuk qe e bashkuar me besimin tek ata që e dëgjuan.

3 Sepse ne që besuam hyjmë në prehje, siç tha ai: ``Kështu u përbetova në mërinë time: nuk do të hyjnë në prehjen time``, ndonëse veprat e tij u mbaruan që kur se u krijua bota.

4 Sepse diku ai ka thënë kështu për të shtatën ditë: ``Dhe Perëndia u preh të shtatën ditë nga të gjitha veprat e tij``;

5 dhe po aty: ``Nuk do të hyjnë në prehjen time``.

6 Mbasi, pra, mbetet që disa të hyjnë në të, ndërsa ata që u ungjillzuan më përpara nuk hyjnë për shkak të mosbesimit të tyre,

7 ai cakton përsëri një ditë: "Sot", duke thënë, mbas kaq kohe, me gojën e Davidit: ``Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos u bëni zemërgur``.

8 Sepse, në qoftë se Jozueu do t`u kishte dhënë prehje, Perëndia nuk do të kishte folur për një ditë tjetër.

9 Mbetet, pra, një pushim i së shtunës për popullin e Perëndisë.

10 Sepse kush ka hyrë në prehjen e tij, ka bërë pushim edhe ai nga veprat e veta, ashtu si Perëndia nga të tijat.

11 Le të përpiqemi, pra, të hyjmë në atë prehje, që askush të mos bjerë në atë shëmbull të mosbindjes.

12 Sepse fjala e Perëndisë është e gjallë dhe vepruese, më e mprehtë se çdo shpatë me dy tehe dhe depërton deri në ndarjen e shpirtit dhe të frymës, të nyjeve dhe të palcave, dhe është në gjendje të gjykojë mendimet dhe dëshirat e zemrës.

13 Dhe nuk ka asnjë krijesë që të jetë e fshehur para tij, por të gjitha janë lakuriq dhe të zbuluara para syve të Atij, të cilit ne do t`i japim llogari.

14 Duke pasur, pra, një kryeprift të madh që ka përshkuar qiejt, Jezusin, Birin e Perëndisë, le të mbajmë fort rrëfimin tonë të besimit.

15 Sepse ne nuk kemi kryeprift që nuk mund t`i vijë keq për dobësitë tona, po një që u tundua në të gjitha ashtu si ne, por pa mëkatuar.

16 Le t`i afrohemi, pra, me guxim fronit të hirit, që të marrim mëshirë e të gjejmë hir, për të pasur ndihmë në kohë nevoje.


Marre nga http://www.albkristian.com/bibla_shqip/

[ABIGAIL]

Pershendetje!

Sa per ate qe thote thjeshtesia, per interpretimin e vargut tek Hebrenjte, jam dakort kur thote se behet fjale per prehjen ne Parajse.

Kurse per "Shpirtin e Shenjte" Thjeshtesi, Deshmuesi ka te drejte, eshte Fryma e Shenjte, dhe ai perkthim qe ke ti Thjeshtesi, nuk eshte dhe aq afer origjinalit.

Miqesisht Abigail!

[deshmuesi]

E lexova me kujdes pergjigjen tuaj , dhe se shpejti do tju erpgjigjem. Me respekt vellai juaj ne Krisht deshmuesi.

[deshmuesi]

Se pari dua tju uroj Paqe dhe Gezim ne Frymen e Shenjte te Perendise, Hiri i Krishti qofte mbi ju dhe familjen tuaj.
E rilexova perseri te gjithe pergjigjen tuaj dhe do te perpiqem qe tju jap nje shpjegim sa me te qarte ne lidhje me ato cka une kam shkrojtur ne shkrimin tim te meparshem.
Une nuk e ve aspak ne dyshim se , te hysh ne "PREHJEN" e Perendise, per te krishterin do te thote:te kesh fituar perfundimisht parajsen, pra ju dhe motra Abigail mbase nuk me kini kuptuar drejt.
Kjo leter se pari ju drejtohet Hebrejve, te cilet jetonin nen ligj, por qe ne te njeten kohe ata kishin pranuar se, JEzusi eshte biri i Perendise, i cili vdiq ne kryq per mekatin e njeriut. Autori i kesaj letre apostulli Pal, ju shpjegon Hebrejve kryesisht se, cili ishte qellimi perfundimtar i mbajtjes se dites se Sabatit, te cilen simbas ligjit te Mojsiut, duhet ta respketonte cdo Hebre. Pra Pali ju tregon atyre konkretisht ne thelb se cfare eshte SBATI i vertete i Perendise ( me ploteismin qe Krishti i beri Ligjit). Ne kemi plot raste kur farisenjte dhe mesuesit e Ligjit e akuzonin Krishtin per shkeljen e Sabatit dhe ligjin e Mojsiut. Kjo ndodhte per faktin se, Jezusi pergjate cdo dite te javes, perfshi dhe te Shtunen, Predikonte, Mesonte dhe Sheronte te semuret. Po keshtu , Ai nuk bente flijim ofertash ne tempull per mekatet e tij, kjo sepse ai ishte i pamekatshem, ky fakt i cudiste mesuesit e ligjit dhe Farisejte duke i cuar ne perfundimin e gabuar. Te njeten gje ne shohim edhe tek letra drejtuar Hebrejve. Pali ju tregon Hebrejve se, dita e SABATIT per nje te krishtere Hebre, nuk eshte thjesht MBajtja dhe mos berja e asnje PUNE vetiake (simbas ligjit te Mojsiut), por eshte HYRJA ne PREHJEN e Perndise, ne kete SABAT qe nuk mbaron asnjehere.
Pali ne kapitullin 3-e dhe 4-ter, na jep nje shembull analog midis Daljes se Izrailtieve nga Egjypti dhe hyrjes se tyre ne token e Premtuar, e cila perkon drejtperdrejt me daljen e te krishterit nga skllaveria e MEAKTIT dhe Hyrjen e tij ne Mbreterin e Perendise. Nese ju, ju thote Pali Hebrejve, do te Ashpersoni zemrtat tuaja ndaj Thirejes se Perendise , (i cili nepermejt gojes se Davidit tha: " Sot eshte Dita"), nuk do te hyni dot ne PREHEJN e Perendise. Fjala "Prehje" ka kuptimin : te hysh ne PAQEN e Perendise duke Pushuar DRETJESIMIN nepermejt puneve te ligjit. Populli i Izraelit i cili jetonte nen Ligj, kerkonte te DRETJSOHEJ jo me ane te besimit tek Krishti, por nepermejt VEPRAVE te Ligjit Rom:3:20. Pikerisht Pali tek letra drejtuar Hebrejve ju tregon atyre se, e vetmja mundesi per te hyre ne PREHEJN e Perendise eshte: BESIMI tek Krishti (Heb:4:3.), dhe jo Drejtesimi me ane te VEPRAVe te Ligjit. Pra HEbrejte duhet te PUSHONIN se vepruari rrugen nepermjet drejtesimit me ane te Veprave te Ligjit. vargu 9-te e sqaron shume qarte kete gje. Pali thote:
( orgj. Grek.) " Mbetet pra nje PREHJE (PUSHIM) per Popullin e Perendise."
Kjo do te thote: te PUSHOJE nga veprat e Ligjit ne menyre qe te HYJE ne PREHEJEN e Perendise me ane te Besimiti tek Krishti.
Per cfare PUSHIMI ben fjale Pali? Ai tregon se tani qe Jezusi erdhi dhe e kreu vete VEPREN e DRETJESIMIT te njeriut me ane te kryqezimit ne kryq, Izraeli nuk mund te Arrije dote Drejtesimin e tij nga mekati me ane te veprave te Ligjit. Pra perfundimisht rruga eshte e hapur , si per Hebreun , po keshtu edhe per johebreun.
Cfare lidhje ka per johebrejte hyrja ne Prehjen e Perendise? Johebrejte nuk jetonin nen ligj te Mojsiut, dhe keshtu ata nuk mund te kerkonin DRETESIMIN e tyre me ane veprave te Ligjit. Le te lexojme Hebre:4:10. , ku Pali thote:
Orgj. Grek.
" Sepse ai qe HYRI ( jo do te hyje) ne PREHJEN e Atij ( Perendise), edhe ai ( qofte Hebre apo johebre) u PREH nga PUNERAT e tija..."
Ky eshte varg shume i rendesishem qe shpjegon plotesisht ate qe une ju kam thene ne shkrimin e mesiperm se, PREHJE per Besimtarin qe ka Hyre ne Prehjen e Perendise, do te thote: qe ai BESIMTAR te kete PUSHUAR nga te gjitha VEPRAT e tij te meparshme( kur ecte pa Perendine), si shembull konkret ke Djalin Plangprishes. Persa kohe qe ai ishte larg Atit dhe ecte ne plangprishje, te gjitha VEPRAT e tij ishin MEKAT, por kur ai u KTHYE tek Ati i tij, gjeja e pare qe beri ishte: te PUSHUARIT nga keto VEPRA te MEKATSHME. Ai i BRAKTISI ato dhe vetem keshtu MUNDI te HYJE ne PREJEHN e ATit te tij.
E nderuar moter( nese je vajze) Thjeshtesia, mendoj se ju kam sqaruar disi rreth PREHEJS qe duhet te beje besimtari i krishtere. Eshte tjeter gje te hysh ne PREHJEN e Perendise, dhe tjeter te PREHESH nga punet e tua. Te hysh ne Prehjen e Perendise se pari do te thote: Te PUSHOSH nga PUNERAT e tua( ashtu sic pushoi djali plang.), te Besosh tek Krishti, te besh VULLNETIN e Krishtit, te jesh i Shpetuar ne Krisht, dhe te kesh Shprese te SIGURT ne Hyrjen e Mbreterise se Perendise. Vereje me kujdes se si thote Pali per besimtarin e vertet kristjan: Hebr:4:3: " Sepse ne qe besuam (ne Krishtin), HYME ne Prehje ( te Perendise)......."
Pra ne qe besuam plotesisht ne Krishtin, kemi HYRE ne PREHJEN e Perendise, dhe jo do te hyjme ne nje kohe te ardhshme. Ky varg sqaron shume paster se, shpetimi meret qysh ne momentin qe ti pranon KRishtin, qysh ne momentin qe ti KTHEHESH tek KRishti, qysh ne momentin qe Je ne dore te KRishtit( Gjon:10:28.) Ju Thejshtesia pranoni se, Besimtari i KRishtere do te Shpetohet ne Fund, per faktin se Sheptimi eshte nje Proces qe zgjat deri ne fund . Pali deshmon se, ai qe Beson tek Krishti plotesisht simbas Besimit te Perendise, ka HYRE ne kete Prehje duke qene i Shpetuar me ane te Krishtit. Veprat e Besimit , te cilat ben i krishteri pergjate jetes se tij, vertetojne PREHEJN ne te cilen ne kemi HYRE ( dmth. jemi te shpetuar), si dhe Prehjen tone nga veprat e meparshme kur ecnim pa Krishtin. Ne vargun 11- te po ne kete kapitull Pali thote:
" Le te perpiqemi qe te hyjme ne ate te PREJTUR , qe te mos bjere ndonje ne shembellese te pabindjes..."
Pali e quan SIGURI te plote per besimtarin e krishtere, nese ai ka HYRE ne PREHJE te Perendise. Ne kete varg Pali na deshmon dy gjera te rendesishme. Se pari ai thote: ai besimtar qe ka hyre ne PREHJE te Perendise( nepermjet beses tek Krishti) eshte plotesisht i shpetuar dhe nen mbrojte te Perendise, dhe keshtu ai nuk mund te bjere ne shembullin e PABINDJES, dmth. ne pabesi. Se dyti Pali thote: Nese ai i krishtere qe ende nuk ka hyre ne kete PREHJE te Perendise, ai nuk ka SIGURI , nuk eshte i Shpetuar, dhe nuk eshte bir i Perendise, pra ky i krishtere , nuk eshte antar i mbreterise se Perendise.
Zoti te Bekofte me Paqen dhe Dashurine e Krishtit.
Ps. Thejshtesia, do te kisha deshire qe te di se ne cfare kishe shkon , si dhe ta bisedoje njehere me pastorin tend pikerisht kete teme qe ne po diskutojme, kjo eshte njekoshesisht edhe nje ndiheme per te gjithe ne.
Deshmuesi.

[Thjeshtesia]

Faleminderit Deshmues per shtjellimin e temes dhe sqarimet e detajshme. Jam dakord me interpretimin tend te vargjeve nga Hebrenjte si edhe komentimin e kesaj letre. E kam komplet te qarte ate cfare thua ti se perse Pali i shkruan hebrenjve dhe ben analogjine e Sabatit dhe daljes nga Egjipti dhe hyrjes ne token e premtuar dhe prandaj edhe une nuk u zgjata per te komentuar keto dy kapituj duke besuar se shume Kristiane ketu e kuptojne ato. Meegjithate me vjen mire qe ju keni nje njohuri shume te gjere te Bibles dhe "deshmoni" duke u bazuar tek ajo duke qene te gatshem ta mbroni besimin tuaj kurdohere. Dua te theksoj, se kur une them se shpetimi perfundimtar kurorezohet me hyrjen ne parajse, kjo nuk nenkupton se pergjate gjithe kesaj kohe une e dyshoj mundesine apo si te ta them une garancine qe Jezusi na ka dhene per t'u shpetuar. Ai tha: "Une jam e verteta, rruga dhe jeta. Askush nuk vjen tek Ati pervec nepermjet meje." Prandaj une besoj se ne duhet te besojme tek Krishti, dhe ne sigurine e lajmit te mire qe ai solli tek ne qe te shpetohemi, mirepo ky shpetim nuk ndodh vetem ne neje moment e pastaj se te rrime te sigurte se jemi te shpetuar. Une mendoj se shpetimi fillon qe nga momenti qe ne e pranojme Jezusin si shpetimtarin tone, pagezohemi ne emer te tij si shenje e vdekjes nga nje jete mekatare dhe fillimin e nje jete te re ne Krisht dhe jetojme ne nder te tij duke kenaqur ate dhe bere vullnetin e tij. veprat tona nuk mund te na shpetojne. Ashtu sic thua ti, "te pushosh nga punerat e tua" dhe te punosh per nder te Krishtit. Une kurre nuk e kam vene ne dyshim sigurine e shpetimit qe Krishti i ofron cifuteve dhe jocifuteve dhe kjo mendoj une quhet besim. Prandaj ne nej postim te meparshem kam thene se pyetja duhet parashtruar keshtu: A mund ta humbin Kristianet besimin? Sepse atehere po humbem besimin ne e kemi humbur shpetimin. Kjo ishte edhe arsyeja qe une solla kapitujt 3,4 te Hebrenjve per te mbeshtetur kete pohim timin.

Ne perfundim Deshmues une lutem dhe te deshiroj qe ju te mbani kete besim te patundur qe keni dhe te rriteni ne te! Paqja e hiri i Krishtit qofshin me ju.

Me respekt,

Thjeshtesia (si ne gjinine femerore dhe jo mashkullore )

[deshmuesi]

E dashur moter Thjeshtesia!
Jam shume i gezuar qe ne ju qendron Besimi i vertet i krishtere, me ane te te cilit ne jemi te shpetuar. Gjithsesi do te kisha deshrie qe te ndaleshim pak vetem tek nje moment, per te shpjeguar Shpetimin , nese ai meret ne nje MOMENT apo duhet nje PROCES i gjate per ta mare ate. Po keshtu dua te ndalem dhe ne nje pike tjeter persa i perket jetes mbas Shpetimit, nese i shpetuari e humbet Shpetimin apo jo.
Se pari e dashur moter Thejshtesia deshiroj tju sjell fjalet e JEzusit tek Gjon:10:27-28. Po i sjell keto vargje simbas origj. Grek.
Jezusi ju dretohet Hebrejve me keto fjale:
" Edhe sikunder ju thashe juve, dhente e mija e digjojne zerin tim, dhe me vijne pas. edhe une ju jap atyre JETEN e perjtshme, dhe nuk do te HUMBASIN PERJETE dhe nuk do ti rembeje askush prej DORES time."
Kete varg e lexojne shume te krishtere, por vetem besimtari i SHPETUAR mund ta deshmoje konkretisht kuptimin e vertet te ketij vargu. Ne keto fjale te Jezusit dy jane pikat te cilat Jezusi deshmon: SIGURIIA dhe MOSHUMBJA e Shpetimit prej te sheptuarit ne KRisht. Keto fjale te Jezusit ja u kam thene plot njerezve pergjate jetes time si i krishtere , por jo te gjithe kane pare ate qe une SHOH , Jetoj dhe besoj ne keto fjale te Jezusit. Perse ndodh keshtu? Kjo per faktin se, ata ende nuk kane ARDHUR ne dore te Krishtit, ku Jezusi thote se, nese VJEN tek une , asksush nuk mund te te HEQE PERJETE . Per ta kutpuar kete qe thashe te ftoj tek shemb. e Djalit plangprishes. Kjo shembelltyre eshte nje realitet i gjalle i rruges ne te cilen ecen i SHPETUARI. Dy ishin "PERJUDHAT" ne te cilat eci djali Plangprishes. Perjudha e pare eshte : Ecja drejt SHPETIMIT , dhe perjudha e dyte: Ecja si i Shpetuar. Si ta kuptojme kete? Le te shohim perjudhen e pare ne te cilen eci djali plangprishes. Kete perjudhe e sheh konkretisht tek vargjet : Luk:15:17-20. Ne keto vargje permblidhet komplet perjudha e pare ne te cilen eci djali plangprishes. "elementet" qe e perbejne kete perjudhe jane:
1-Varg:17-te: "Edhe si erdhi ne VETE te tij ( djali plang.) tha.."
Te ARDHURIT ne VETE eshte MOMENTi i pare kur i krishteri digjon fjalen e Perendise , nepermjet predikimit te lajmit te mire. Ky eshte nje moment VENDIMTAR per nje besimtar te krishtere, qysh ketu fillon KTHESA qe besimtari i krishtere ben drejt Krishtit. Por duhet thene se , te "ardhurit ne vete" ndodh vetem tek ata te cilet ndodhen para nje "UDHEKRYQI" te JETES, te cilet kane nevoje per DRETJIM. Te kuptuarit e ketij fakti ka nje rendesi fondamnetale per cdo njeri qe kerkon te vije tek Krishti. Le te shohim per nje moment shembelltyren e Dasmes tek Mate:22:9. Pasi te ftuarit( hebrejte) nuk erdhen ne dasmen e mbretit, mbreti i dergoi sherbetoret e tij, qe te dilin ne UDHEKRYQE dhe te mblidhnin te gjithe ata qe ndodheshin atje, dhe ti sillnin ne dasme. Shikoje me vemendje kete varg, sherbetoret( qe ne kete rast jane perhapsit e Ungjillit ) duhet te sillnin ne dasmen e birit te mbretit vetme ata qe ndodheshin ne UDHEKRYQ. Pra fjala UDHEKRUQ ka kuptimin e atij njeriu i cili e ka kuptuar dhe pranuar me ne fund se, ka HUMBUR perfundidmisht RRUGEN e vertete drejt JETES , dhe njekohesisht ka pranaur se eshte duke ecur ne udhen e vdekjes. Tashme nje njeri i tille ne UDHEKRYQ , eshte ne pritje te SHPETIMTARIT , pra kjo zemer eshte e gatshme per te pranuar JEzusin. Nese njeriu nuk ka arritur ne kete UdHEKRYQ te jetes, ai nuk mund te ndjeke Krishtin, sepse verberia e udheheq ate ne rrugene mekatit. Pra ky njeri eshte duke ecur ne udhen e shkatrimit e cila eshte e gjere. Te ardhurit ne kete UDHEKRYQ do te thote: te ardhurit para KRYQIT te Krishtit nga ku FILLON rruga e JETES se Perjetshme .
Vereje me kujdes djalin plangprishes. Ai me ne fund e PRANOI se Ruga ne te cilen ecte, ishte rruga drejt Shkatrimit perfundimtar, dhe njohja e ketij realiteti solli si perfundim tek ai , kthimin e syve drejt Atit te tij te dashur. Jezusi kete moment e quan : te Ardhurt ne Vete.
2- Varg. 18-te.Pasi djali erdhi ne Vete tha: Do te cohem dhe do te shkoj tek im Ate. Ketu kemi te bejme me nje VENDIM qe i krishteri ndermer ne Zemer te tij. Brenda ne kete vendim te besimtarit te krishtere nuk ka thjesht nje deshire per te shkuar ne nje kishe , ose per tu bere anetar i nje sekti te krishtere apo te ndruarit e emrit dhe perfitimit ndaj gjerave te botes, nese nje i krishter i tille rend pas ketyre gjerave, ai eshte nje Esav, i cili ndroi parelindjen e tij per nje pjate supe. Keshtu ky lloj i krishteri ka FITUAR BOTEN , por ka HUMBUR Shpirtin. Ne kete VENDIMIN qe ndermer i krishteri , ben nje KTHIM drejt Krishtit , duke e braktisur njehere e pergjithmone rrugen e vjeter nen mekat, dhe duke ECUR drejt Krishtit.
3- Varg18-te. Do te ngrihem dhe do te shkoj tek im ate dhe do ti them: "Ate mekatova kunder Qiellit dhe para teje" . Ketu fillon ZBATIMI i VENDIMIT , i cili fillon me PENDSEN nga BRENDA besmitarit te krishtere , dhe ne thelb ka RREFIMIN dhe PRANIMIN e Makteve para kembeve te Krishtit.
4- Varg.19-te. "nuk jam me i denje qe te quhem Biri yt.." Ketu Besimtari i krishtere pranon mekatin dhe te qenit i vdekur per Perendine, ky fakt sjell si rezultat tek i krishteri , rrugen e Shpetimit nepermjet HIRIT dhe jo DREJTESISE me veprat e njeriut. Kjo pike eshte shume e rendesishme per cdo te krishtere. Kur i krishteri pranon mekatin para kembeve te Krishtit , nuk ben gje tjeter , vecse i hap rruge HIRIT te Perendise qe te veproje mbi te , dhe ky Hir sjell tek i krishteri CLIRIM nga BORXHI qe ka ndaj Perendise Romak:5:20. Pra ne kete menyre i krishteri pranon plotesisht se, ai nuk MERITON azgje te mire prej Atit Perendi, bile as emrin e te qenit bir i Atit Perendi. Ky fakt verteton katerciperish se ne nuk e meritojme shpetimin me cfardo lloj VEPRASH qe ne bejme, por jemi te shpetuar vetem ne saje te HIRIT te shumfarshem te Perendise.
5- varg. 20. " Atehere ( djali) u cua dhe shkoi tek Ati .." Ky eshte Momenti me fondamental ne jeten e te krishterit, ardhja e tij ne PREZENCE te Atit , ben te mundur qe i krishteri te KRYEJE plotisht VEDNIMIN e mare ne zemer te tij. Ketu ai ka plotesisht mundesine e vetme per te erdhur ne paqe me Perendine, nepermjet RREFIMIT, PRANIMIT, dhe PENDESES.
Ati sapo e pa birin e tij prej se largu, i doli perpara dhe e pushtoi ne krahet e tij. Ky eshte momenti me kulminant ku i krishteri vjen ploteisht ne dore te KRSIHTIT , pas ketij casti askush nuk mund ta RREMBEJE me ate nga dora e Atit Perendi. Ne kete cast i krishteri kryen PENDESEN e tij nga mekati, e cila filloi me marjen e nje VENDIMI te brendshem, dhe u KRYHE me nje VEPRIM te dukshem nga JASHTE ( ecja ne prezence te Atit duke rrefyer dhe pranuar mekatin e tij). Vargjet 22-24, jane VULA e SHPETIMIT qe Ati vendos mbi Birin e tij. Ati me ne fund deklaroi per birin e tij te KTHYER dhe te PENDUAR, keto fjale:
" Sepse ky biri im ishte i VDEKUR dhe u NGJALL perseri, ishte i HUMBUR dhe u GJEND."
Kjo deshmi e Atit Perendi, eshte Siguria e Shpetimit perfundimtar per cdo te krishtere te shpetuar, i cili ECEN ashtu sic eci Djali palngprishes drejt atit te tij te dashur. Shikoje me kujdes deshmine e Atit. Ai tha per birine tij: "Sepse ky biri im ishte i vdekur dhe u ngjall.." Ketu kemi te bejem vetem me nje MOMNET kalimi, nga i VDEKUR ne i GJALLE. Kjo eshte RILINDJA e te Krishterit. Ati nuk thote: biri im ishte i vdekur dhe DO TE ngjallet pas nje kohe , dmth do te ngjallet ne nje kohe te ardhshm e cila kalon nepermjet nje "POCESI" te gjate, fjale e Atit jane plot autoritet dhe te vertete, Ai deshmon Kalimin qe i krishteri ben nga VDKEJA ne JETE te perjetshme ( Gjon:5:24.) , dhe mbas ketij casti JEzusi thote se, tashme ky i krishtere nuk mund te humbase me nga dora ime dhe askush nuk mund ta RREMBEJE dhe ta heqe ate( Psalm:37:28.). Ketu perfundon perjudha e pare e te krishterit , e cila eshte : Ecja drejt Shpetimit. Radhes tjeter do te vazhdoj me perjudhen e dyte: Ecja si i shpetuar.
Krishti te bekofte.
Deshmuesi.

[deshmuesi]

Postuar më parë nga deshmuesi
E dashur moter Thjeshtesia!
Jam shume i gezuar qe ne ju qendron Besimi i vertet i krishtere, me ane te te cilit ne jemi te shpetuar. Gjithsesi do te kisha deshrie qe te ndaleshim pak vetem tek nje moment, per te shpjeguar Shpetimin , nese ai meret ne nje MOMENT apo duhet nje PROCES i gjate per ta mare ate. Po keshtu dua te ndalem dhe ne nje pike tjeter persa i perket jetes mbas Shpetimit, nese i shpetuari e humbet Shpetimin apo jo.
Se pari e dashur moter Thejshtesia deshiroj tju sjell fjalet e JEzusit tek Gjon:10:27-28. Po i sjell keto vargje simbas origj. Grek.
Jezusi ju dretohet Hebrejve me keto fjale:
" Edhe sikunder ju thashe juve, dhente e mija e digjojne zerin tim, dhe me vijne pas. edhe une ju jap atyre JETEN e perjtshme, dhe nuk do te HUMBASIN PERJETE dhe nuk do ti rembeje askush prej DORES time."
Kete varg e lexojne shume te krishtere, por vetem besimtari i SHPETUAR mund ta deshmoje konkretisht kuptimin e vertet te ketij vargu. Ne keto fjale te Jezusit dy jane pikat te cilat Jezusi deshmon: SIGURIIA dhe MOSHUMBJA e Shpetimit prej te sheptuarit ne KRisht. Keto fjale te Jezusit ja u kam thene plot njerezve pergjate jetes time si i krishtere , por jo te gjithe kane pare ate qe une SHOH , Jetoj dhe besoj ne keto fjale te Jezusit. Perse ndodh keshtu? Kjo per faktin se, ata ende nuk kane ARDHUR ne dore te Krishtit, ku Jezusi thote se, nese VJEN tek une , asksush nuk mund te te HEQE PERJETE . Per ta kutpuar kete qe thashe te ftoj tek shemb. e Djalit plangprishes. Kjo shembelltyre eshte nje realitet i gjalle i rruges ne te cilen ecen i SHPETUARI. Dy ishin "PERJUDHAT" ne te cilat eci djali Plangprishes. Perjudha e pare eshte : Ecja drejt SHPETIMIT , dhe perjudha e dyte: Ecja si i Shpetuar. Si ta kuptojme kete? Le te shohim perjudhen e pare ne te cilen eci djali plangprishes. Kete perjudhe e sheh konkretisht tek vargjet : Luk:15:17-20. Ne keto vargje permblidhet komplet perjudha e pare ne te cilen eci djali plangprishes. "elementet" qe e perbejne kete perjudhe jane:
1-Varg:17-te: "Edhe si erdhi ne VETE te tij ( djali plang.) tha.."
Te ARDHURIT ne VETE eshte MOMENTi i pare kur i krishteri digjon fjalen e Perendise , nepermjet predikimit te lajmit te mire. Ky eshte nje moment VENDIMTAR per nje besimtar te krishtere, qysh ketu fillon KTHESA qe besimtari i krishtere ben drejt Krishtit. Por duhet thene se , te "ardhurit ne vete" ndodh vetem tek ata te cilet ndodhen para nje "UDHEKRYQI" te JETES, te cilet kane nevoje per DRETJIM. Te kuptuarit e ketij fakti ka nje rendesi fondamnetale per cdo njeri qe kerkon te vije tek Krishti. Le te shohim per nje moment shembelltyren e Dasmes tek Mate:22:9. Pasi te ftuarit( hebrejte) nuk erdhen ne dasmen e mbretit, mbreti i dergoi sherbetoret e tij, qe te dilin ne UDHEKRYQE dhe te mblidhnin te gjithe ata qe ndodheshin atje, dhe ti sillnin ne dasme. Shikoje me vemendje kete varg, sherbetoret( qe ne kete rast jane perhapsit e Ungjillit ) duhet te sillnin ne dasmen e birit te mbretit vetme ata qe ndodheshin ne UDHEKRYQ. Pra fjala UDHEKRUQ ka kuptimin e atij njeriu i cili e ka kuptuar dhe pranuar me ne fund se, ka HUMBUR perfundidmisht RRUGEN e vertete drejt JETES , dhe njekohesisht ka pranaur se eshte duke ecur ne udhen e vdekjes. Tashme nje njeri i tille ne UDHEKRYQ , eshte ne pritje te SHPETIMTARIT , pra kjo zemer eshte e gatshme per te pranuar JEzusin. Nese njeriu nuk ka arritur ne kete UdHEKRYQ te jetes, ai nuk mund te ndjeke Krishtin, sepse verberia e udheheq ate ne rrugene mekatit. Pra ky njeri eshte duke ecur ne udhen e shkatrimit e cila eshte e gjere. Te ardhurit ne kete UDHEKRYQ do te thote: te ardhurit para KRYQIT te Krishtit nga ku FILLON rruga e JETES se Perjetshme .
Vereje me kujdes djalin plangprishes. Ai me ne fund e PRANOI se Ruga ne te cilen ecte, ishte rruga drejt Shkatrimit perfundimtar, dhe njohja e ketij realiteti solli si perfundim tek ai , kthimin e syve drejt Atit te tij te dashur. Jezusi kete moment e quan : te Ardhurt ne Vete.
2- Varg. 18-te.Pasi djali erdhi ne Vete tha: Do te cohem dhe do te shkoj tek im Ate. Ketu kemi te bejme me nje VENDIM qe i krishteri ndermer ne Zemer te tij. Brenda ne kete vendim te besimtarit te krishtere nuk ka thjesht nje deshire per te shkuar ne nje kishe , ose per tu bere anetar i nje sekti te krishtere apo te ndruarit e emrit dhe perfitimit ndaj gjerave te botes, nese nje i krishter i tille rend pas ketyre gjerave, ai eshte nje Esav, i cili ndroi parelindjen e tij per nje pjate supe. Keshtu ky lloj i krishteri ka FITUAR BOTEN , por ka HUMBUR Shpirtin. Ne kete VENDIMIN qe ndermer i krishteri , ben nje KTHIM drejt Krishtit , duke e braktisur njehere e pergjithmone rrugen e vjeter nen mekat, dhe duke ECUR drejt Krishtit.
3- Varg18-te. Do te ngrihem dhe do te shkoj tek im ate dhe do ti them: "Ate mekatova kunder Qiellit dhe para teje" . Ketu fillon ZBATIMI i VENDIMIT , i cili fillon me PENDSEN nga BRENDA besmitarit te krishtere , dhe ne thelb ka RREFIMIN dhe PRANIMIN e Makteve para kembeve te Krishtit.
4- Varg.19-te. "nuk jam me i denje qe te quhem Biri yt.." Ketu Besimtari i krishtere pranon mekatin dhe te qenit i vdekur per Perendine, ky fakt sjell si rezultat tek i krishteri , rrugen e Shpetimit nepermjet HIRIT dhe jo DREJTESISE me veprat e njeriut. Kjo pike eshte shume e rendesishme per cdo te krishtere. Kur i krishteri pranon mekatin para kembeve te Krishtit , nuk ben gje tjeter , vecse i hap rruge HIRIT te Perendise qe te veproje mbi te , dhe ky Hir sjell tek i krishteri CLIRIM nga BORXHI qe ka ndaj Perendise Romak:5:20. Pra ne kete menyre i krishteri pranon plotesisht se, ai nuk MERITON azgje te mire prej Atit Perendi, bile as emrin e te qenit bir i Atit Perendi. Ky fakt verteton katerciperish se ne nuk e meritojme shpetimin me cfardo lloj VEPRASH qe ne bejme, por jemi te shpetuar vetem ne saje te HIRIT te shumfarshem te Perendise.
5- varg. 20. " Atehere ( djali) u cua dhe shkoi tek Ati .." Ky eshte Momenti me fondamental ne jeten e te krishterit, ardhja e tij ne PREZENCE te Atit , ben te mundur qe i krishteri te KRYEJE plotisht VEDNIMIN e mare ne zemer te tij. Ketu ai ka plotesisht mundesine e vetme per te erdhur ne paqe me Perendine, nepermjet RREFIMIT, PRANIMIT, dhe PENDESES.
Ati sapo e pa birin e tij prej se largu, i doli perpara dhe e pushtoi ne krahet e tij. Ky eshte momenti me kulminant ku i krishteri vjen ploteisht ne dore te KRSIHTIT , pas ketij casti askush nuk mund ta RREMBEJE me ate nga dora e Atit Perendi. Ne kete cast i krishteri kryen PENDESEN e tij nga mekati, e cila filloi me marjen e nje VENDIMI te brendshem, dhe u KRYHE me nje VEPRIM te dukshem nga JASHTE ( ecja ne prezence te Atit duke rrefyer dhe pranuar mekatin e tij). Vargjet 22-24, jane VULA e SHPETIMIT qe Ati vendos mbi Birin e tij. Ati me ne fund deklaroi per birin e tij te KTHYER dhe te PENDUAR, keto fjale:
" Sepse ky biri im ishte i VDEKUR dhe u NGJALL perseri, ishte i HUMBUR dhe u GJEND."
Kjo deshmi e Atit Perendi, eshte Siguria e Shpetimit perfundimtar per cdo te krishtere te shpetuar, i cili ECEN ashtu sic eci Djali palngprishes drejt atit te tij te dashur. Shikoje me kujdes deshmine e Atit. Ai tha per birine tij: "Sepse ky biri im ishte i vdekur dhe u ngjall.." Ketu kemi te bejem vetem me nje MOMNET kalimi, nga i VDEKUR ne i GJALLE. Kjo eshte RILINDJA e te Krishterit. Ati nuk thote: biri im ishte i vdekur dhe DO TE ngjallet pas nje kohe , dmth do te ngjallet ne nje kohe te ardhshm e cila kalon nepermjet nje "POCESI" te gjate, fjale e Atit jane plot autoritet dhe te vertete, Ai deshmon Kalimin qe i krishteri ben nga VDKEJA ne JETE te perjetshme ( Gjon:5:24.) , dhe mbas ketij casti JEzusi thote se, tashme ky i krishtere nuk mund te humbase me nga dora ime dhe askush nuk mund ta RREMBEJE dhe ta heqe ate( Psalm:37:28.). Ketu perfundon perjudha e pare e te krishterit , e cila eshte : Ecja drejt Shpetimit. Radhes tjeter do te vazhdoj me perjudhen e dyte: Ecja si i shpetuar.
Krishti te bekofte.
Deshmuesi.

[Albo]

" Sepse ky biri im ishte i VDEKUR dhe u NGJALL perseri, ishte i HUMBUR dhe u GJEND."
Kjo deshmi e Atit Perendi, eshte Siguria e Shpetimit perfundimtar per cdo te krishtere te shpetuar, i cili ECEN ashtu sic eci Djali palngprishes drejt atit te tij te dashur. Shikoje me kujdes deshmine e Atit. Ai tha per birine tij: "Sepse ky biri im ishte i vdekur dhe u ngjall.." Ketu kemi te bejem vetem me nje MOMNET kalimi, nga i VDEKUR ne i GJALLE. Kjo eshte RILINDJA e te Krishterit. Ati nuk thote: biri im ishte i vdekur dhe DO TE ngjallet pas nje kohe , dmth do te ngjallet ne nje kohe te ardhshm e cila kalon nepermjet nje "POCESI" te gjate, fjale e Atit jane plot autoritet dhe te vertete, Ai deshmon Kalimin qe i krishteri ben nga VDKEJA ne JETE te perjetshme ( Gjon:5:24.) , dhe mbas ketij casti JEzusi thote se, tashme ky i krishtere nuk mund te humbase me nga dora ime dhe askush nuk mund ta RREMBEJE dhe ta heqe ate( Psalm:37:28.). Ketu perfundon perjudha e pare e te krishterit , e cila eshte : Ecja drejt Shpetimit.

Deshmues, po e interpreton ne menyre te gabuar Fjalen e Perendise me siper. Me lejo te ndaj me ty mesazhin qe une marr nga keto fjale te shenjta:

"Sepse ky biri im ishte i VDEKUR dhe u NGJALL perseri, ishte i HUMBUR dhe u GJEND."

1. Ati keto fjale i ben ne prani te Birit, pra pasi Biri u bashkua me Atin. Shpetimi konsiderohet i plote, kur jetimet e kesaj bote njihen me fytyren dhe jane ne prani te Atit te tyre qiellor.

2. Procesi i shpetimit, as fillon dhe as mbaron me vdekjen. Procesi i shpetimit per njerezit fillon me pagezimin dhe mbaron me vdekjen. Pas vdekjes njeriu nuk mund te beje asgje me shume se sa te vere jeten e Tij ne duart e Perendise dhe te prese Diten e Gjykimit. Eshte Jezu Krishti Ai qe do te gjykoje te gjalle e te vdekur ne Diten e Gjykimit. Zoti i gjykon njerezit nga veprat e tyre mbi toke. Ne Diten e Gjykimit njerezit do te korrin ate qe kane mbjelle ne toke.

3. Vdekja nuk eshte nje "moment", pasi vete Zoti Jezu Krisht qendroi nen pushtetin e vdekjes per 3 dite, per tu ringjallur pas te tretes dite. Njerezit ku vdesin nuk njohin as ringjallje dhe as denim, njohin prehje shpirterore ne pritje te Dites se Gjykimit. Ne kete moment ata nuk jane as ne qiell e as ne toke: nuk jane ne qiell pasi shpetimi i shpirtit te tyre nuk vjen me pare se Dita e Gjykimit; nuk jane as ne toke pasi trupi i tyre u kthye serrisht ne balte, prej nga ishte krijuar. Pas vdekjes, shpirtrat e njerezve i shpetojne sundimit te djallit. Prandaj me lart Ati shprehet askush nuk mund ta rrembeje me prej meje. Qe nga momenti qe njerezit vdesin, ata jane ne pritje te Zbritjes se dyte te Jezu Krishtit te toke ku do te mposhti djallin dhe syrgjynosi ate perjetesisht ne erresiren e perjetshme, dhe do te therresi te gjalle e te vdekur para Tij per te gjykuar veprat e tyre.

[deshmuesi]

Postuar më parë nga Albo
Deshmues, po e interpreton ne menyre te gabuar Fjalen e Perendise me siper. Me lejo te ndaj me ty mesazhin qe une marr nga keto fjale te shenjta:



1. Ati keto fjale i ben ne prani te Birit, pra pasi Biri u bashkua me Atin. Shpetimi konsiderohet i plote, kur jetimet e kesaj bote njihen me fytyren dhe jane ne prani te Atit te tyre qiellor.

2. Procesi i shpetimit, as fillon dhe as mbaron me vdekjen. Procesi i shpetimit per njerezit fillon me pagezimin dhe mbaron me vdekjen. Pas vdekjes njeriu nuk mund te beje asgje me shume se sa te vere jeten e Tij ne duart e Perendise dhe te prese Diten e Gjykimit. Eshte Jezu Krishti Ai qe do te gjykoje te gjalle e te vdekur ne Diten e Gjykimit. Zoti i gjykon njerezit nga veprat e tyre mbi toke. Ne Diten e Gjykimit njerezit do te korrin ate qe kane mbjelle ne toke.
-------------------------------------------------------------------------------
Albo cfare mendon rreth ketyre vargjeve te Palit tek Filip:1:21-24.
Per ke kohe flet Pali konkretisht?
Me respekt deshmuesi.
3. Vdekja nuk eshte nje "moment", pasi vete Zoti Jezu Krisht qendroi nen pushtetin e vdekjes per 3 dite, per tu ringjallur pas te tretes dite. Njerezit ku vdesin nuk njohin as ringjallje dhe as denim, njohin prehje shpirterore ne pritje te Dites se Gjykimit. Ne kete moment ata nuk jane as ne qiell e as ne toke: nuk jane ne qiell pasi shpetimi i shpirtit te tyre nuk vjen me pare se Dita e Gjykimit; nuk jane as ne toke pasi trupi i tyre u kthye serrisht ne balte, prej nga ishte krijuar. Pas vdekjes, shpirtrat e njerezve i shpetojne sundimit te djallit. Prandaj me lart Ati shprehet askush nuk mund ta rrembeje me prej meje. Qe nga momenti qe njerezit vdesin, ata jane ne pritje te Zbritjes se dyte te Jezu Krishtit te toke ku do te mposhti djallin dhe syrgjynosi ate perjetesisht ne erresiren e perjetshme, dhe do te therresi te gjalle e te vdekur para Tij per te gjykuar veprat e tyre.

[Astrit77]

Dua te theksoj edhe njehere se persa i perket shpetimit, mendoj se nje i shpetuar kurrsesi nuk mund te humbase shpetimin, Perendia do ta siguroje ate dhe do te beje qe edhe ne provat ekstreme, ai perseri nuk do ta braktise besimtarin, por do ti jape rrugezgjidhjen ne momentin kur cdo gje duket e pashprese dhe parrugedalje. Shembuj te tille ka ne Testamentin e Vjeter plot, por edhe ne Testamentin e Ri. Kohet e fundi rilexova librin e Jobit dhe aty kemi edhe nje shembull tjeter se megjithese Jobi u vu ne proven maksimale prej Satanit, Perendia e lejoi Satanin ta sulmonte Jobin, ai perseri nuk e humbi besimin tek Perendia, ndoshta dyshoi per nje moment, por perseri te drejten e vet e kerkoi vetem tek Perendia. Ne kete liber te mrekullueshem tregohet edhe njeher se ne mund te vihemi ne prove ne menyra te ndryshme, por Perendia asnjehere nuk do te vonoje te na ndihmoje dhe te nxjerre nga situata. Perendia e lejoi Satanain ta sulmonte Jobin, per ti treguar ketij te fundit se ai nuk mund ta largoje besimtarin e vertete prej Perendise, po keshtu eshte edhe sot me shume njerez qe mendojne se per shkak se Perendia i ka bekuar te krishteret, prandaj edhe ata e ndjekin Ate. Eshte e vertete qe Perendia i ka bekuar te krishteret, por ne e dime se jemi qytetare te qiellit dhe se ketu ne toke jemi shtegtare dhe bekimet qe kemi marre prej Perendise jane se ne jemi te plote ne Krishtin, jo sipas mishit, por sipas Frymes. Po keshtu prova qe kaloi Jobi verteton edhe ato qe shkroi Pali tek Romaket 8:38-39 :

38 Sepse unë jam i bindur se as vdekja, as jeta, as engjëjt, as pushtetet, as fuqia dhe as gjërat e tashme as gjërat e ardhshme,
39 as lartësitë, as thellësitë, as ndonjë tjetër krijesë, nuk do të mund të na ndajë nga dashuria e Perëndisë që është në Jezu Krishtin, Zotin tonë.

Po keshtu eshte edhe shembulli i Izraelit qe doli nga Egjypti, vendi i skllaverise, Perendia i udhehoqi ata te sigurte neper shkretetire dhe nuk lejoi qe ata te ktheheshin perseri ne Egjypt, por i coi ne vendin e prehjes. Keshtu eshte edhe me besimtarin, ne momentin kur ne shohim gjendjen tone te pashprese dhe kthehemi tek Perendia e pendohemi, Fryma e Perendise na rilind per nje jete te pasosur. Vete Perendia na shpeton nga skllaveria e mekatit, kalojme detin e Kuq (pagezimi) dhe na udheheq neper bote (shkretetire) deri ne fund te jetes tokesore (jeta ne mish) per te kaluar se fundi lumin Jordan (vdekja ne mish) dhe per te arritur ne vendin e pregatitur qe me pare nga Perendia.

Prandaj vellezer dhe motra, le te falenderojme Perendine tone per sigurine qe Ai na jep, dhe ti lutemi Atij qe te beje te mundur qe edhe pjestare tjere te familjeve tona te bashkohen me ne, nepermjet Jezu Krishtit.
Hiri dhe paqja e Perendise me ju vellezer dhe motra ne Krisht.