Postuar mė parė nga Albo
Per vete Zotin, SHPETIMI eshte dhurate. Per njerezit, SHPETIMI eshte venia ne vend e vullnetit te Perendise me veprat e tyre. Shpetimi per njerezit eshte SAKRIFICE .......
----------------------------------------------------------------------------------
Albo. Ky mendim qe ti ke sjelle nuk eshte aspak i mbeshtetur mbi argumentin biblik. Ju kundershtoni vet mendimin tuaj , ne njeren ane pranoni se Shpetimi eshte DHURATE, dhe ne anen tjeter vendosni VEPRAT e SAKRIFICES qe duhet te beje i krishteri per ta MERITUAR kete DHURATE. Bibla na meson se DHURATA eshte VEPER e HIRIT te Perendise, dhe MARJA e kesaj DHURATE prej te krishterit, vjen jo si rezultat i VEPRAVE te cfardo lloj SAKRIFICE qe ai BEN ne KRishtin, por si rezultat i BESIMIT dhe RPANIMIT qe ai i ka bere Jezusit ne zemer te tij. Efes:2:8-10 e sqaron fare QARTE kete gje.
Pali thote se, ju te dashur besimtare te krishtere nuk jeni te SHPETUAR, ( pra ketu Plai flet per ate qe e ka MARE SHPETIMIN dhe jo qe do ta mare) ne saje te VEPRAVE dhe SAKRIFICAVE qe ju beni si te krishtere, por jeni te Shpetuar ne saje te HIRIT qe u dha me ane te KRishtit dhe qe besimtari e mer kete HIR nepermejt BESIMIT tek KRishti.
Apostulli Pal ne shume raste tregon SAKRIFICAT dhe VUAJTJET e medhaja qe ai ka hequr per emrin e Krishtit, po keshtu ai tregon edhe TORTURAT qe ka hequr per Krishtin, por asnjehere nuk thote se, keto i bej qe te MERITOJ SHpetimin. Me trego qofte edhe nje varg te vogel , ku apostujt ngrehin VEPREN dhe SAKRTIFICEN qe ata bene per emrin e Krishti, si nje MEJT per te MERITUAR dhe MARE Sheptimin? VEPREN dhe SAKRIFICEN per emrin e KRishtit, e ben vetem nje bir i Perendise, i cili eshte kethyer plotesisht tek Ati i tij , dhe te jesht bir do te thote qe me se pari duhet te jesh i SHPETUAR.( shiko kthimin e djalit plangprishes).
Pali tek Efes:2:10, na tregon plotesisht se, i krishteri pasi ka MARE Shpetimin( lexo 2vargjet me siper), ai eshte nje krijese e re ne Kirsht, dhe Pali e krahason kete krijese me nje "POEME" te krijuar prej Perendise( origj. Grek), ku kjo krijese e re tashme pasi eshte Shpetuar, do te ece ne VEPRAT qe Perendia ka pergatitur per te. Pra Pali tregon se, tashme perpara ketij te krishteri( te cilat ai duhet ti BEJE) qendrojne VEPRAT e Perendise ne te cilat ka SAKRIFICE DHE PERNDJEKJE.
Keto VEPRA ne te cilat ecen ky i krishtere, nuk vijne prej AFETSIVE te tij( lexo vargun 10-te ne fund). Pra perdersa nuk jane VEPRA qe rjedhin prej tij, nuk ka mundesi qe ai te MERITOJE Shpetimin me ane te tyre, sepse ato jane VEPRA qe i ka bere Perendia dhe jo njeriu. Pali tek 1Kor:9:16, naj qarteson plotesisht kete gje. Ai thote se, PREDIKIMI i Ungjillit te Krishtit eshte nje DETYRE qe me eshte NGARKUAR prej Perendise qe me Thiri dhe me Perzgjodhi( Vep:9:15), pra une nuk kam se perse te MBUREM. Me fjalen "Mburje", Pali tregon se , kjo eshte VEPER qe Perendia pergatiti per mua , dhe une duhet te EC ne te( efes:2:10.)
---------------------------------------------------------------
Albo thote:
Intepretimi juaj se "asgje qe ne bejme ne nuk na shpeton" ka ne vetvetete nje te vertete, por edhe nje te genjeshtert. E verteta eshte qe Shpetimi eshte DHURATE E MESHIRES SE PERENDISE qe vetem AI e DHURON. E genjeshterta eshte kur ju thoni qe "cfaredo veper qe ne bejme nen driten e diellit, nuk na fal shpetimin". Perkundrazi, eshte teresia e veprave tona ne jeten nen driten e diellit qe zgjon MESHIREN e Zotit per ne. Nese do te mendonim se asnje veprim qe ne mund te ndermernim nuk do te na sillte shpetim, atehere perse duhet te sillemi ashtu sic i pelqen Perendise?!
----------------------------------------------------------------------------------
Qe ne jemi te SHPETUAR jo me ane te VEPRAVe qe ne kryejme, ky nuk eshte mendimi im por i apsostullit Pal. Perseri Efes:2:8:10. eshte nje sqarim i plote prej Palit ku konkretisht ai thote:
" Sepse me HIR jemi te SHPETUAR ( e kryer e plote) me ane te BESES, dhe kjo nuk eshte prej JUSH por eshte DHURATE e Perendise."
Pali ketu nuk na tregon thjesht se Shpetimi eshte DHURATE dhe vjen vetem prej Perendise, ai na tregon konkretisht per nje besimtar te SHEPTUAR , i cili e ka MARE Shpetimin, i cili ESHTE i Shpetuar . Dhe nese veren me kujdes fjalet e Palit, ai na deklaron dhe deshmon se , kjo DHURATE e cila vjen nga Perendia nuk eshte nje MERITE te cilen ti e FITON me VEPRAT e tua, ( te cfardo lloi qofshin ato), por eshte HIR, dhe ne HIR perjashtohet cdo VEPER. Le te ndalemi tek Romak:3:4-8. Pali tregon ploteisht se cfare eshte HIRI i Perendise per nje te krishtere. Pali thote se, "ai qe PUNON paga nuk i numurohet HIR por DETYRIM (1Kor:9:16:)
Hebrenjte perpiqeshin ta MERITONIN DRETJESIMIN e tyre perpara Perendise, me ane te VEPRAVE te Ligjit. Pra DRETJESINE e tyre para Perendise ata periqeshin qe ta Meritonin nepermejt VEPRES , dhe Pali ju tregon atyre se te PUNOSH ( te besh VERPAT ) per Perendine eshte nje DETYRE te cilen Pernedia ta ka ngarkuar. Por cfare thote me poshte?
" Por ai qe nuk PUNON ( fjala: "nuk PUNON", ka kuptimin qe, ai besimtar nuk kerkon te behet i DREJTE perpara Perendise me ane te VEPRAVE qe ai ben) dhe i BESON Atij ( Perendise) qe nxjer te DREJTE te SHTREMBRIN ( Mekatarin), BESA e tij i numurohet DRETESI".
Si ta kuptojem kete? Vargu 6-te , na jep nje pergjigje ta plote rreth ketij fakti.
" sikunder Davidi e quan LUMTURI te atij njeriu , te cilit Perendia ja numuron DREJTEISNE pa PUNERA( dmth. pa vepra).."
Albo mbase po zgjatem shume, por ju kini nevoje qe te PROVONI konkretisht HIRIN e Perendise. Atje ku eshte HIRI i Perendise, VEPRA behet e kote per Shpetim.
Pali ishte nje Izrailit dhe keshtu ishte nen Ligj. Ai perpara se te behej i krishtere ecte ne ligj, ku VEPRAT e ligjit ishin menyra per tu DREJTESUAR. Por kur Krishti erdhi, DRETJSIMI i Njeriut nuk varej me nga VERPAT qe Izraili bente nen Ligj , por varej ngs BESIMI nen Krisht, pasi Krishti e NXORI njeriun te DREJTE perpara Perendise. Por kur Pali u be i krishtere gjeja e pare qe ai pranoi ishte HIRI i Perendise, ku njeriu me ane te HIRIT qe u refye ne KRishtin doli i DREJTE, duke e perjashtuar cfardo lloje VEPRE te nejriut per ta merituar Sheptimin.
Ja se si thote Pali tek Galat:2:21.
" nuk e hedhe poshte HIRIN e Perendise, sepse nese te DRETESUARIT ( e njeriut) vjen prej Ligjit ( berja VEPRAVE te ligjit) , atehere Krishti ka vdekur me kot."
Te jesh nen HIR do te thote te pushosh nga cdo VEPER, nepermejt te cilave ti keron te maresh Shpetimin. Kush keron Shpetimin me ane Verpash, e ben te kote DHURAITEN e Hirit , pasi ai ngre drejtesine e tij para Perendise .
Ju perpiqeni te quani SHPETIM, vetem momentin kur njeriu shkon ne Parajse, dhe keshut e MOHONI Shpetimin e njeriut , i cili fillon qysh ketu ne toke. Bibla na tregon se Shpetimin cdo i krishtere e mer qysh ne MOMENTIN qe ai pranon Krishtin si Shpetimtar te jetes se tij Luk:23:42-43. Me lejo tju jap nje shembull te vogel rreth ketij fakti qe po flasim.
"Nje njeri po bertiste ne mes te nje liqeni duke thene: Ndihme..ndihme...dhe dikush qe voziste aty afer me nje varke, me te shpejte u drejtua drejt tij . Pasi e kapi me te dy duart e terhoqi dhe e futi ne barke, dhe keshtu u nis drejt bregut. Pasi arriti ne Breg ai e hoqi nga varka dhe e shtriu mbi rere . Keshtu shpetoi plotesisht ky njeri nga vdekja."
E njejta gje ndodh edhe me besimtarin e krishtere. Jezusi pasi digjon THIRJET e BESMITARIT te Krishtere, e mer ate dhe e hipen ne BRAKEN e shpetimit, dhe keshtu te dy me Jezusin ata bejne nje "COPE UDHE" se bashku ne kete "BARKE"( Shpetimi qysh ketu ne toke dhe ecja qe besimtari ben se bashku me Krishtin) . Me pas Jezusi e con ate drejt "BREGUT" ( hyrja e besimtarit ne Parajese.
Une ngre nje pyetje ne lidhje me shembullin qe dhashe pak me siper: Qysh ne cilin moment u quajt i SHPETUAR njeriu i mbytur ne liqen? Ai u quajt i SHPETUAR prej VDEKJES ( nga te mbyturit), qysh ne momentin qe ai HIPI ne BARKE, pra qysh ne kete moment ai ISHTE i Shpetuar, po keshtu edhe gajte kohes qe ai LUNDROI se bashku me shpetimtarin e tij ne VARKE , ai persri ISHTE i SHPETUAR.
Cili ishte perfundimi i tij? Ai pergjate r"rruges " qe pershkoi me shpetimtarin e tij ne barke, kishte SIGURI dhe bindje te plote se po ECTE dhe do te MBRINTE ne BREGUN Shpetimtar. Keshtu ndodh edhe me Besimtarine krishtere. Ai eshte i Sigurt se ka HYPUR ne BARKEN e Shpetimit , ku Krishti eshte Shpetimtari, dhe ka SIGURI te PLOTE se do te Arrije ne "BREGUN"(Parajsa).
Nese nje i krishtere nuk ka kete SIGURI, ne radhe te pare ai deshmoni se nuk ka hipur ne "Varke" dhe se dyti ai nuk e ka njohur Shpetimtarin e "VARKES". Atehere : si ai mund te pretendoje se do te arrij tek "BREGU"matane qe eshte Parajsa.
Nga pervoja shumevjecare si i krishtere qe jam , por edhe si nje evangjelist i Krishtit, kam vene re se te gjithe ata qe e kerkojne Shpetimin e Perendise me ane te VEPRES, nuk kane Siguri ne vetvete, nuk njohin personalisht Krishtin, si dhe kane rene poshte nga HIRI i Krishtit.
Albo, heres tjeter do te ndalem tek pjesa tjeter e diskutimit juaj. Gjithsesi dua te jem paqesor dhe aspak GJYKUES ne ate qe ju perzgjidhni , ndiqni dhe besoni. Zoti te bekofte dhe lutem qe ai te tregoje ne ju Hirin dhe Dashurine e Krishtit.
Me respekt Deshmeusi.
Ju i meshoni fjales BESIM tek Jezu Krishti, por harroni qe besimi ne vetvete eshte vetem nje fjale goje kur nuk pasohet nga vepra. Besimi i vertete eshte dashuria ne veprim dhe per ata sherbetore qe me perulesi perpara Zotit veprojne ne kete bote sipas urdherimeve te Tij, per ta eshte Trashegimia e Atit.
Shpetimi nje Proces apo nje Moment?
Perseri, ju beni gabimin themelor ne gjykim, duke folur ne pozitat e Zotit. Shpetimi per Zotin qe i shikon te gjitha veprat e njerezve mbi toke, eshte nje Moment. Per Zotin, mund te sherbeje nje lutje apo nje vrojtim i vuajtjes shpirterore dhe fizike te nje sherbetori te tij, per te zgjuar tek Ai Meshiren per kete sherbetor dhe per ti dhuruar Faljen e Mekateve ne formen e nje Bekimi. Shpirti i Shenjte gjen strehe pikerisht ne ato zemra qe u eshte falur mekati.
Shpetimi eshte per ata sherbetore qe u jane falur mekatet. Por nese njerezit do ta dinin se u ishin falur mekatet qe ne toke, atehere nuk kishin perse i luteshin Perendise gjate gjithe jetes se tyre per faljen e mekateve, Jezu Krishti nuk kish perse te zbriste per Here te Dyte ne toke, dhe nuk kish perse ne librat e shenjte te shkruhej per "Diten e Gjykimit". Ne diten e gjykimit, te gjithe shpirtrat e njerezve te kesaj bote, te gjalle apo te vdekur, do te zgjohen dhe do te dalin perpara Jezu Krishtit. Eshte Ai qe do tu japi DHURATEN atyre qe i mbajten Besen Perendise, dhe NDESHKIMIN, atyre qe e shkelen ate me jeten e tyre mbi toke.
Mjafton shembulli i dishepullit Pjeter kur Ai iu betua Jezusit se ai ishte gati te vdiste per te. Shen Pjetri "besonte" se ai ishte gati te ecte ne te njejten rruge me Jezu Krishtin, por ja qe nuk ndodhi keshtu. Vete Jezu Krishti e vuri ne medyshje besimin e tij duke i bere te qarte qe ai do ta mohonte ate plot 3 here deri ne agim. Une e kam shprehur edhe me lart, te thuash "Une e di qe jam i shpetuar" dhe "Une besoj se Jezusi do te mi fali mekatet ne menyre qe edhe une te shoh jeten e ameshuar", jane dy qendrime shume ndryshe.
Gabimi i dyte i juaj ne gjykim, eshte fakti se ju e shikoni Shpetimin si nje Dhurate qe njerezit e marrin mbi toke. Ky besim qe ju keni nuk eshte aspak i bazuar mbi ungjill pasi ungjilli eshte jeta dhe vepra e Jezu Krishtit. Jezu Krishti ishte Zoti-Njeri, ku Shpirti i Shenjte u trupezua dhe u lind ne trupin e njeriut. Gjate gjithe jetes se tij mbi toke, Jezu Krishti vrojtoi dhe pesoi kupen e vuajtjeve te veteve njerezve, shijoi vdekjen sic e shijojne edhe njerezit, dhe shkeli vdekjen duke hapur keshtu nje rruge per mbreterine e qiellit. Lajmi i Mire qe Shpetimtari solli ne toke ishte nje dhe i vetem, dhe u pembledh shume thjeshte, qarte dhe fuqishem ne vete fjalet e Jezu Krishtit:
"Une jam e Verteta, Rruga, Jeta!"
Ne te gjithe Dhiaten e Re, ky mesazh mbart ne vetvete themelet e mbreterise se qiellit. Nuk mund te pranosh Jezu Krishtin si shpetimtar, pa njohur me pare Fjalen e Tij qe percon te Verteten. (Njerezit pagezon sapo pranojne Jezu Krishtin si shpetimtarin e tyre). Rruga e vetme per te njohur Atin qiellor dhe mbreterine e Tij eshte rruga qe Jezu Krishti hapi me jeten e Tij mbi toke. Dhurata e Perendise per sherbetoret e Tij eshte Jeta e Ameshuar ne Mbreterine Qiellore te Atit.
Besimtaret dhe Shpetimi
Asnjehere ne jeten time nuk i kam bere pyetjen vetes nese jam i shpetuar apo jo dhe asnjehere nuk do tia bej. Kete pyetje e bejne vetem besepaket qe vene ne medyshje pikerisht dashurine e pakushtezuar te Atit Qiellor. E rendesishme per mua si besimtar i krishtere orthodoks nuk eshte te shqetesohem per Shpetimin tim, por te ve ne vend Fjalen e Perendise. Asnje njeri pervec Jezu Krishit ne kete bote nuk ka Lindur i Shpetuar fizikisht, por te gjithe e kerkojne shpetimin nepermjet rilindjes shpirterore me anen e 1) pendimit 2) pagezimit 3) marrjes se shpirtit te shenjte.
Njerezit Shpirtin e Shenjte e marrin pikerisht atehere kur clirohen nga mekati. Prandaj eshte jashtezakonisht e rendesishme qe cdo besimtar i krishtere gjate gjithe jetes se tij te perulet me perulesi perpara Atit dhe te kerkoje ne menyre te perseritur faljen e mekateve. Vetem lutja dhe jeta e denje ne syte e Perendise u dhuron njerezve Shpetimin. [/B]
Krijoni Kontakt