Dėbora bie fjolla fjolla nė mesnatė si njė ėndėrr e bėrė vetėm pėr ne,e cila nuk shuhet asnjėherė.
Nata duket madhėshtore nėn hijen e kėtij petku tė bardhė qė gradualisht mbulon tokėn.
Hėna kishte fshehur dritėn e saj dhe yjet sikur kishin ndrruar vendbanimin gjithēka dukej e pėrhimt si nė pėrralla fėmijėrie.
Unė,shikoj dėborėn nė dritare nga mėngjesi e deri nė mesnatė,mund tė rri me ditė duke shikuar pėrtej dritares sime,edhe qielli kishte ndryshuar ngjyrėn,unė ndjehesha ndryshe sikur ishte dikush tjetėr brenda meje dhe unė nuk e dija se ēfar po ndodhte

Sara Krasniqi